Dick Dees: 'Het zit diep, Heel diep'
Een systeem van politieke kippedrift
CPI
NÉ
Tips over vondeling Pieter Joost van Roosendaal stromen binnen
Thuis
-DE STEM-
Fokker pi
al van aar
Onder eco
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
Onder de
wals van
André Rieu
BEZORGKLACHTEN
LEZERSSERVICE
ABONNEMENTENADMINISTRATIE
BEL LEZERSCONTACT
Onder-voorzitter Tweede Kamer enige Nederlander bij jubileum Turkse parlement
'Een teken
van wanhoop'
1
Agenda
Rekenmees
DE STEM
DINSDAG 25 APRIL 1995 /A pg £>TEM
Over het verschijnsel
André Rieu heb ik
heel veel nage
dacht. Hoe kan een man die
zo verdacht moeiteloos viool
speelt, een heel volk aan zijn
voeten krijgen? Je ziet 'm tij
dens het spelen op z'n horloge
kijken: hoe laat kan ik aan de
champagne? Terwijl zijn wals-
machine volautomatisch
draait, zijn die slimme oogjes
alweer bezig met nieuwe me-
ga-projecten.
Hoe kan een snelgeföhnde
strijkstok, die op elke Tros-fa-
milieavond als die eeuwige
doos bonbons op tafel wordt
gezet, uitgroeien tot onze na
tionale rattenvanger? Waar
om gaan horden jongeren uit
hun bol als deze knipogende
Limburger de stekker in het
contact steekt voor muziek
die toch in de eerste plaats
bestemd is voor motorisch
ontwrichte, gezette dames
met een urineprobleempje?
Waarom worden nummertjes
uit eeuwenoude top-veertigs,
van bepruikte en bepoederde
vogels als Wolfgang Amadeus
Strauss en Johann Sebastian
Strauss, opeens bon ton in
kroegen en house-lokalen?
Ik had nog altijd het idee dat
Nederlanders alles goed vin
den behalve volgzaamheid.
Wij verzetten ons tegen volks
tellingen, registratie van te
schenken organen, gekoppel
de computerbestanden en el
ke vorm van plastic legitima
tie. Dan roepen we veront
waardigd Ausweis en brengen
de Hitler-groet. Maar als de
voorgeprogrammeerde violen
van André Rieu een rij Ween-
se walsen op ons loslaten, dei
nen we hartstochtelijk mee
met in ons achterhoofd de
vage gedachte: 'Ach, we heb
ben het niet geweten'.
Het buitenland kent Neder
land als het land van door de
politie uitgedeelde soft-drugs,
gepropageerde euthanasie en
vrijwillige evacuatie als het
een beetje veel geregend
heeft. Zelf vinden we ons
ruimdenkend. In ieder geval
in het openbaar. We zijn zelfs
tolerant tegenover deskundi
gen die maar blijven beweren
dat Nederlanders helemaal
niet zo tolerant zijn. Wat we
niet zijn, daar zijn we het over
eens. We zijn niet volgzaam.
We zijn nuchter, want we wei
geren het volkslied uit ons
hoofd te Ieren. We zijn kri
tisch, want we houden ons
niet aan de verkeersregels.
Toen André Rieu vorige
week zijn Oostenrijkse deun
tjes afdraaide in de pauze van
Ajax-Bayern, overtroefde hij
alle Amsterdammers in bluf
en woei het voltallige publiek
mee in een Weense wave. In
deze sfeer kan hij ons alles
wijs maken. Als Rieu gaat
jodelen of schramml-muziek
rammelen, golft het volk vro
lijk mee. Hij is er geslepen
genoeg voor. Als het moet,
zingt hij in zijn eentje de sue-
Door Dirk Vellenga
cesnummers van de drie we
reld-tenoren.
Over het verschijnsel Rieu
weet ik nu dat hij op het juiste
moment op de juiste knop
drukte. Van de Nederlanders
is mij nu duidelijk dat ze uit
eindelijk zeer volgzaam zijn.
Ze kijken eerst om zich heen
en als iedereen het doet, doen
ze mee. Ook wij vormen met
tranen in de ogen een natio
nale kudde. We hebben alleen
voor volgzaamheid een ander
woord: gezelligheid. Wie in
Nederland niet gezellig doet,
kan het verder wel vergeten.
Vele jaren heeft de Betuwe
lijn ons nationale karakter ge
test. Boeren, dorpelingen,
burgemeesters en commissa
rissen der koningin protes
teerden. Nu lijkt opeens alles
vergeten. De regeringspar
tijen hebben het met elkaar
gezellig geregeld. Juist in het
weekend dat de volksmenners
van RTL4 de kijkers dolen
thousiast maakten voor het
natuurbehoud, krijgt de Betu-
wetrein het groene licht. We
deinen als het moet, we kwij
len bij films van mooie plekjes
als het moet en we walsen
over de natuur als het moet.
Als het maar gezellig blijft,
joh
De volgende test wordt een
hele zware: de oorlog met
Turkije. Beantwoorden we
een volgende demonstratie
van Turken in Den Haag met
een reeks opgepoetste en nu
openbaar toegestane Turken-
grappen? Komt er een natio
nale inzamelingsdag voor ons
leger, als de Turken de uitle
vering eisen van Hans van
Mierlo? We zijn er heus toe in
staat. Met walsjes, aanstekers
en ontzéttend veel gezellig
heid.
De wethouder laat bellen dat hij graag eens zou overleggen. De
simpele burger die uitgenodigd wordt, is verheugd. Eindelijk
gerechtigheid, zijn inzicht wordt naar waarde geschat.
De agenda blijkt een probleempje. De wethouder is overbezet, of de
afspraak tussen vijf en zeven kan? Als er geen andere mogelijkheid
bestaat, dan moet het maar, is het beleefde antwoord. Waardering
mag ten koste gaan van een gevulde maag. Een paar dagen later,
weer een telefoontje. Een andere wethouder stelt advies eveneens op
prijs. Ook zijn dagindeling laat nauwelijks ruimte. Of de afspraak
opnieuw tussen vijf en zeven kan?
Wanneer eten wethouders, wilde de gewaardeerde burger nu wel
eens weten? Wanneer zien de wethouders hun vrouwen en kinde
ren? De secretaresse kan geen antwoord geven. Geen wonder dat er
zo 'n afstand tussen de politiek en het gewone leven bestaat. CH)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader en D.H. Ahles (adjunct).
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911 Telefax 076-236405. Telefax redactie S 076-236309.
Rayonkantoren in Hulst, Terneuzen, Goes, Bergen op Zoom, Roosendaal, Etten-
Leur en Oosterhout. Zie voor meer informatie het colofon in het editie-deel van
deze krant.
Abonnementsprijzen via automatische incasso:
(tussen haakjes de prijs via acceptgiro)
per maand 29.80
per kwartaal 86,90
per halfjaar ƒ172.80
per jaar 335,75
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice S 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje S 076-236882 en bij Teuben,
Ginnekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881Fax 076-236405.
Geboorte- en overlijdensadvertenties
maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur® 076-236881, fax 076-236405
zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911
Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de Algemene
Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. alsmede de Regelen voor
het Advertentiewezen.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345.
89.40)
177,80)
345,75)
06-0226116
Ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur/zat. 8.00-12.00 uur
(Opzegtermijn abonnementen: 4 weken voor het eind van de betaalperiode)
x" 1 t. Li
Door Harry Vermeulen
HEEL EVEN heeft Dick Dees ge
aarzeld of hij de gang naar Turkije
wel moest maken, als énige Neder
landse politieke vertegenwoordiger
ter gelegenheid van de viering van
het 75-jarig bestaan van het Turkse
parlement.
Gesprekken met collega-parlementa
riërs bevestigden hem in zijn mening
dat het beter was om te gaan, dan thuis
te zitten. Beter te praten, dan te zwij
gen.
De onder-voorzitter van de Nederland
se Tweede Kamer heeft zijn gelijk met
orkaankracht bevestigd gekregen.
„Overal en door iedereen word ik aan
gesproken over het feit dat Nederland
de oprichting van een Koerdisch parle
ment in Ballingschap heeft toegestaan,"
bevestigt de Bredase volksvertegen-
wooprdiger voor de WD vanuit zijn'
hotelkamer in Istanbul.
Ondanks een intensieve voorbereiding
en in de verwachting dat een deel van
de kritiek die in Turkije momenteel op
Nederland bestaat, zich in zijn richting
zou ontladen, heeft de explosiviteit van
de reacties Dees alsnog verrast.
„Het zit diep, heel diep. Bij politici, bij
de gewone man in de straat en nog meer
bij journalisten. Zij stellen zich zeer
agressief op. Maar ook de gewone Turk
begrijpt het niet. Nederland en Turkije
zijn toch goede vrienden? 'Waarom be
schermen jullie dan kindermoordenaars
en terroristen?' is de meest gestelde
vraag."
De bezorgdheid, de woede en het onbe
grip hebben er voor gezorgd dat het
officiële programma van Dees welis
waar keurig wordt afgewerkt, maar dat
het een totaal andere lading heeft ge
kregen.
„Overal waar ik binnenkom, worden de
camera's op mij gericht en komen de
journalisten op me af. Wat daarbij
opvalt is dat journalisten hun stand
punt reeds heben ingenomen en dat ze
niet bereid zijn daarvan iets in te leve
ren. Ze ondervragen niet kritisch, maar
vanuit een vooroordeel.
De handelwijze van Nederland deugt
niet en daar kan ik met al mijn uitleg
niets aan veranderen. Het gevolg van
die houding is dat er veel valse voor
lichting is gepleegd. Voorlichting die
echter wel de emoties bij de man in de
straat omhoog jagen."
De rol die Dees in deze dagen speelt is
niet gemakkelijk, maar naar zijn zeggen
gaat hij de confrontatie niet uit de weg.
„Ik ben altijd bereid om te praten, maar
dat betekent niet dat ik iedereen gelijk
geef. Het tegendeel is eerder waar.
Ik leg ze het Nederlandse standpunt
uitvoerig uit. Nederland heeft het Koer
dische parlement niet erkend en wij
keren ons tegen de terroristische activi
teiten van de militante verzetsbeweging
PKK. Maar ik aarzel ook niet om kri
tiek richting Turkije te ventileren. Ik
kan dat doen als Nederlands Kamerlid
en als lid van de Raad van Europa.
Dat is een organisatie die zich voorna
melijk bezig houdt met controle op
naleving van de mensenrechten. De
Turkse inval in Noord-Irak is daar niet
echt positief ontvangen. Een dezer da
gen wordt daar een socialistisch voor
stel behandeld om Turkije als lid te
schorsen. Dat horen ze niet graag, maar
ik vind wel dat ik die kritiek moet
uitdragen."
Dees moet op zulke momenten consta-
Dick Dees
teren dat hij met twee circuits, namelijk
die van de beeldvorming en de werke
lijkheid, te maken heeft. Wanneer er
journalisten of camera's in de buurt
zijn, dan krijgt hij ze van de Turkse
politici flink uitgemeten.
„De eerste helft van het gesprek is
altijd keihard, zeer confronterend.
Wanneer de journalisten vertrokken
zijn, krijg ik andere geluiden te horen.
Ze zeggen dan te begrijpen dat Neder
land ook in een moeilijke positie ver
keert. Ze geven toe dat ze zelfs van een
bevriend land niet kunnen eisen dat het
tegen de eigen grondwet in handelt.
Er bestaat dan ook verrassend veel
begrip voor de buitenlandse kritiek op
het probleem van de mensenrechten in
Turkije. Ze constateren zelf ook dat er
op het gebied van de democratie nog
lancunes zijn. De Turkse premier Ciller
begrijpt dat voortreffelijk, maar haar
voorstellen tot verbetering worden door
haar eigen partij geblokkeerd."
Het is vanzelfsprekend dat Dick Dees
de informatie die hij tijdens zijn tot
donderdag durende verblijf in Turkije
vergaart, niet voor zichzelf houdt. „Ui
teraard zend ik de opgevangen signalen
door. Ik heb ook laten weten dat ik de
kwestie heel serieus neem. Ik heb niet
het idee dat de Turkse politiek uit is op
een breuk met Nederland, maar een
boycot door het bedrijfsleven behoort
tot de mogelijkheden.
Vertegenwordigers van Nederlandse
firma's zijn daar zeer bevreesd voor. Ik
heb al bezoek gehad van mensen die
namens een Nederlands computerbe
drijf een regeringsorder in de wacht
proberen te slepen. Zij vrezen het erg
ste. Ik heb ze meteen naar ambassadeur
Horak verwezen. Hij is onmiddellijk op
de zaak ingesprongen."
Het grootste probleem voor Dees is zich
niet mee te laten slepen door de emoties
om hem heen. „Ik kan voor die gevoe
lens begrip opbrengen. Het terrorisme
is in Turkije het belangrijkste onder
werp, het is het gesprek van de dag.
Maar toch moet ik me beheersem.
In deze situatie kom je heel snel een
bananeschil tegen waar je over uit
glijdt. Ik probeer vooral duidelijk te
maken dat deze kwestie er niet toe
hoeft te leiden dat Turkije een vriend
heeft verloren."
I
Koerdische betogers demonstreren op het Binnenhof tegen de Tintel
inval in Noord Irak. De vrijheid waarmee Koerden in Nederland hi
mening kunnen uiten, met als hoogtepunt de oprichting van hun parle-1
ment in ballingschap, stuit veel Turken tegen de borst. fotoanp j
foto de stem/JOHAN VAK tl
Van onze verslaggevers
Roosendaal - Pieter Joost van
Roosendaal, zoals de vonde
ling uit de spoorstad voorlo
pig is genoemd, maakt het
goed. Maar de Roosendaalse
politie heeft nog niet de gou
den tip gekregen, die zou
kunnen leiden tot de opspo
ring van zijn moeder.
Daarom liet burgemeester M.
Marijnen van Roosendaal hem
gisteren officieel inschrijven bij
de burgerlijke stand van zijn
gemeente. Het jongetje is ge
noemd naar de plaats waar hij is
gevonden en naar de twee poli
tiemensen die de baby aantrof
fen.
Vrijdagavond laat werden die
daarop attent gemaakt door een
vrouw die zich tot nu toe niet
bekend wil maken. Zij had de
kerngezonde en nog maar enkele
uren oude baby even tevoren
gevonden achter een flat aan de
Burg. Freijterslaan.
In het weekend bezocht de poli
tie zonder veel resultaat 175 wo
ningen in de directe omgeving.
Het plan om het buurtonderzoek
uit te breiden tot de Westrand,
maakte gisteren plaats voor het
natrekken van de tips, die een
gevolg waren van de ruime pu
bliciteit over de vondeling.
„Zeker tien tips zijn mogelijk
waardevol, maar de gouden tip
is er nog niet bij. Toch hebben
we hoop dat het iets oplevert. En
met die tips ben je in ieder geval
veel directer bezig dan met een
algemeen buurtonderzoek," zegt
politiewoordvoerder Pollemans.
De Roosendaalse politie moedigt
de moeder aan zich bekend te
maken. „Als ze dat doet, kan ze
er voor honderd procent op reke
nen dat haar persoonlijke om
standigheden eerst van al de
volledige aandacht zullen krij
gen. Pas daarna komen even
tueel de strafrechtelijke gevol
gen," verzekert woordvoerder
Pollemans.
Naar de letter is het strafrecht
overigens niet mals voor moe
ders die hun kind te vondeling
leggen. De maximale celstraf die
erop staat is maar liefst vier
jaar. „Maar daar denken we nu
helemaal niet aan, wel aan het
probleem waar die vrouw mee
zit," zegt Pollemans.
Gisteren werd de baby op het
Roosendaalse Stadskantoor in
geschreven in de registers van de
burgerlijke stand. Als de identi
teit van de ouders niet bekend is,
wordt een voorlopige naam ge
geven. Het Openbaar Ministerie
bepaalt deze naam. En aange
zien er geen directe familieleden
zijn om de aangifte te doen komt
deze taak op de schouders van
de burgemeester terecht. De
vondeling blijft Pieter Joost van
Roosendaal heten totdat zijn
moeder zich meldt of hij door
een pleeggezin wordt geadop
teerd.
„Eigenlijk is het een hele droeve
bijeenkomst, terwijl het eigenlijk
een heuglijk feit moet zijn." Bur
gemeester Marijnen wilde gister
middag toch wel even kwijt dat
de aanleiding voor de inschrij
ving van de baby erg triest is.
„We worden weer even keihard
met de neus op de feiten ge
drukt. Het is treurig voor het
kind èn natuurlijk de moeder.
Het vondelingetje
VERVOLG VOORPAGINA
De Raad voor de Kinderbe
scherming in Breda heeft nu bij
de officier van justitie een offi
cieel verzoek ingediend tot
'toevertrouwing' van de
Roosendaalse baby aan de
raad, die dan voorlopig het
gezag over het kind uitoefent.
„Dat moet wettelijk. Iemand
hoort het gezag over de baby te
hebben.
Voorlopig geldt dat voor drie
maanden, de termijn die 'af
standsmoeders' ook krijgen als
bedenktijd. Het kind wordt in
die periode tijdelijk ergens on
dergebracht, daarna kan de
raad op zoek naar definitieve
adoptie-ouders.
Mocht de moeder van de
Roosendaalse vondeling nog
boven water komen, dan krijgt
zij in ieder geval te maken met
de Fiom West-Brabant, een in
stelling die zich bekommert om
het lot van ouders. Volgens
Ciska Boermans van de Fiom is
het een landelijk bekend gege
ven dat moeders van vondelin
gen toch nog regelmatig opdui
ken.
Zelf heeft ze dat nooit meege
maakt. „Maar je kunt je voor
stellen dat vrouwen een zwan
gerschap moeilijk kunnen ver
stoppen. Het is zichtbaar, bo
vendien hebben ze vaak hulp
nodig en laten ze dus een spoor
achter." Op voorhand neemt zij
zulke moeders in bescherming
tegen de 'radicaal negatieve
benadering' van de publieke
opinie.
„Als je je kind te vondeling
legt, is dat natuurlijk een teken
van wanhoop. De mensen die
dat doen zijn vaak heel alleen.
Waarschijnlijk weten ze niet
eens dat je officieel afstand
mag doen van een baby. Wie
dat wil, kan er tenminste nog
over praten. Moeders van von
delingen niet. Helaas zijn er
vooral onder jonge vrouwen
velen die de mogelijkheden niet
kennen."
V
Vier kinderen, zo tussen zes en
tien jaar, klauterden over een
werkloze graafmachine op het
parkeerterrein bij een winkel
centrum. Ineens, zonder waar
neembare aanleiding, riepen ze:
„Alice, Alice, who the fuck is
Alice."
Wat moet het een neringdoende
in de populaire muziek een ge
weldige bevrediging geven als
vier op het oog leuke kinderen
op een zaterdagmiddag jouw
unieke vondst vanaf een graaf
machine over een parkeerter
rein laten schallen. Want een
vondst mag je het toch wel
noemen. Je neemt om te begin
nen een pakweg twintig jaar
oud simpel popversje dat zich
dankzij een roerend eenvoudig
akkoordenschema ook in in
richtingen voor verstandelijk
gehandicapten nog makkelijk
laat meezingen.
'Living next door to Alice' heet
het deuntje. Maar om te voorko
men dat iemand zou denken dat
je geen originele ideeën meer
hebt, voeg je er iets eigens aan
toe. „Alice, Alice, who the fuck
is Alice," roep je een paar keer
rondom het refrein. En vervol
gens roepen hele discotheken
het avond aan avond met je
mee. Maar niet alleen discojon-
Illustratie Mat Rijnders
geren. Ook kinderen op graaf
machines.
De samenleving wordt er niet
fijnzinniger op. Je hoeft waar
achtig geen beklemde fatsoens
rakker te zijn om te vinden dat
in de omgang tussen mensen
steeds vaker de elementaire be
schavingsnormen ontbreken.
Neem alleen al het telefoneren.
'Met Monique' of 'Bart-Jeroen'
maakt vaak niet duidelijk of je
de juiste persoon hebt bereikt,
laat staan als die zich meldt met
een kortaf en zeer anoniem
'hallo' of 'ja'.
Wellicht is deze manier van te
lefoneren overgenomen van de
stortvloed aan Amerikaanse se
ries en films die via het televi
siescherm over ons wordt uitge
stort. Laat de mensheid zich bij
het bepalen van het dagelijks
gedrag dus leiden door voor
beelden van radio en televisie?
Dan ziet het er slecht uit. Veel
radiomakers zijn creatief der
mate drooggekookt dat ze min
stens de helft van hun program
ma door bellende luisteraars ge
vuld willen zien, die dan echter
als volstrekt achterlijke rand
debielen worden behandeld.
Maar ook op tv worden veel
deelnemers aan spelletjespro
gramma's dusdanig geschof
feerd dat ze meer als slachtoffer
dan als deelnemer overkomen.
Misschien valt het allemaal wel
mee, is er nog hoop. Misschien
laten mensen zich ook wel beïn
vloeden door politici, leden van
de Tweede Kamer bijvoorbeeld,
toch vaak nog gezien als de
'hoge heren'. (Sorry vrouwen-
kamerleden maar de uitdruk
king 'hoge dames' kennen we
nog steeds niet) Maar of dat
vandaag de dag nog veel bij
draagt aan een beetje behoorlijk
beschavingspatroon is ook nog
maar de vraag.
Want ook daar lijkt de waan
van de dag het steeds meer te
winnen van de zorgvuldigheid.
Er hoeft maar een spannend
stukje in een krant te staan of
er is wel een volksvertegen
woordiger te vinden die meteen
meldt 'diep geschokt' te zijn. En
voordat je het weet heeft een
ijverige en publiciteitsgevoelige
medewerker al een rijtje pran
gende vragen aan een lid van
het kabinet op de computer in
getikt.
Bijvoorbeeld over de kennis van
minister Winnie Sorgdrager van
Justitie over door de Rotter
damse politie gecontroleerde in
voer van drugs. Een suggestief
stukje in een krant is al vol
doende om de politieke kwek-
machine in werking te stellen.
Door David van der Houwen
De een vindt er nog veel meer
van dan de ander. Dat niemand
ook maar een flauw idee heeft
over waar het werkelijk om
gaat, is blijkbaar niet belang
rijk. Het gaat veel meer om het
'scoren', het kunnen laten zien
dat jij er als Kamerlid weer
bovenop zat.
Dat dit systeem van politieke
kippedrift bepaalt niet bij
draagt tot meer vertrouwen van
burgers in politici, komt in de
hoofden van dit soort op platte
competitie ingestelde Kamerle
den niet eens meer op. Voor her.
is politiek zo langzamerhand
niet veel meer dan Ajax-Bayem
München. Het gaat om de pun
ten. Niet om het fatsoen, laat
staan om de voorbeeldfunctie.
We moeten dan ook niet vet-1
baasd staan als we dit
politici binnenkort nog
aantreffen op de middenstip,® I
de pauze van een voetbalwed
strijd. Desnoods begeleid do®
Peter Koelewijn en André Biet
samen. Want plagiaat en slechte
smaak kennen toch geen gren
zen? Je hoort het ze al zing®-
„Winnie, Winnie, who the fw» j
is Winnie."
Belangrijkste onderwerp op
agenda van de Tweede Kamer51
deze week het voorstel van
nister Ritzen om een prestatie
beurs voor studenten in te vof'
ren. Verder wordt gesprok® I
over de auteurswet, chemisch'
wapens en de arbeidstijden*
In commissies komen onder a®
dere aan de orde het voorst"
om op Schiphol voor alle pas
giers weer paspoortcontrole®!
te voeren en de manier
Justitie met informanten
gaat. De Eerste Kamer f
vandaag over kinderbijslag j
studiefinanciering.
Utrecht (anp) - Het Le
gureau Racismebes
wil dat justitie nog hai
treedt tegen racisme e:
tisch geweld.
jjet bureau constateert
gat het Openbaar M
(OM) al forse stappen hee
maar dringt aan op
strafrechtelijke bestrijd
rassendiscriminatie'. V<
B. Schillevoort zei dit gis
Utrecht bij de viering
tienjarig bestaan van het
Volgens minister Sorgdr;
justitie krijgt het OM
meer discriminatiezaker
handelen. In 1992 ware:
t
Maar helaas is dit
realiteit, zoals
uit de ouderlijke
weggehaald," stelde Marijnen.
Pieter Joost van Roosendaal li]
nog in het St.Franciscus-ziekenj,
huis, waar gisteren veel teil
foontjes binnenkwamen over
vondeling. Zij werden echtfjj
zonder uitzondering doorverwej
zen naar de politie.
Nu de officier van justitie d
baby officieel heeft toever]
trouwd aan de Raad voor d
Kinderbescherming, komt Pietaj
Joost voorlopig onder het g
van die raad. Na drie maandeii
moet een definitief besluit vol
gen over de toekomst van hef
kind.
ff'-
Md
Van onze Haagse redactie
Den Haag - De aankoop
de Nederlandse industrie
orders op.
Onder meer Fokker en Ho
ten tegemoet zien. De con
Nederlandse vliegtuigindi
dus generaal Forster van
hoorzitting van de defensi
Douglas en het Frans-Dui
gisteren hun produkten er
De Tweede Kamer beslist
net voor de Apache akkoc
nog over honderd miljoen
de Tigre, omdat die modei
systemen en twee keer zo s
HET LIJKT WEL of de w
slechts vanuit economi:
Welk probleem er zich i
altijd wel topeconomen
Seven.
Ze doen daar niet terug
ren zich gretig op ieder
en tijdschriften, op radio
vallend facet daarbij is
daimen, maar dat ze het
zijn.
Dezer dagen woedt er w
economen. De een beju
verlagen, de ander spref
voor het bedrijfsleven zi
Datzelfde geldt voor de
2e stijging van de loonkc
De president van de Nee
vit hoofde van zijn profi
oussie mengen. Voor he
9rond. Duisenberg laat c
hM? Den over Het regeri
"ebben vaak een pessirr
Dok ditmaal heeft Duise
oordingen verpakt. W
dekt wo"(en enkele
Wel vindt hij dat het kab
u moet er alles aan ge
ron teru9 te dringen,
o voorwaarde dat opni
"et is normaal dat de me
van de Economise
t over de toetreding va
v?or Het kabinet gr
j npïï^jH beleid moet wc
M raa9v|ak.
draagvlak kan alleen
oahgmg een werkelijke
war-, Dat is no9 steed:
.Wvalijkte nemen dat zei
