DE STEM
U.
Ronald Koeman wil
vooral rust
'Ik ben weer fris
in m il
bol'
rdt u lid?
Cadeau.
IAVOND EN
iEN RTL 4
ƒ89,-
j: u hoeft alleen
leze pagina in te
te posten.
Jelle Nijdam (31) bloeit op in nieuwe werkomgeving
irmonumenten
;t al 90 jaar vooi
ten en dieren ii
Nederland;
iren er al mensen
de natuur moet
iren en ontwik
leren en kleinkii
ïn wij nu alleman
dat de natuur oo]
nderen gezond
lid van de
irmonumenten;
"CB"- zend
apparatuur
B
reet u wat? Als u
wordt krijgt u de
>lete gids met
ituur- en wan-
leden van
nd. Zo'n boek
1 al gauw 35,-,
gratis, samen
Natuurbehoud.
niet
De
Iterrein-
steun
;n.
tiw hulp
laten
22 en
LTL 4.
Koos Posterne
atuurmonumentei
rBANKJÉlL)
4Ik kan overal heen
behalve naar PSV9
3-Nederlanden
7T\I
nu vanaf
Lisstraat 14 Breda/Princenhage Tel. 076 21 28 81
Sport
ZATERDAG 22 APRIL 1995 DEEL
Imging
Igesteund door Postbank,
ile-Nederlanden. Want waa'
[r weten wij alles van.
Uavier Moonen
jelona - 'Koeman, Koeman, Koe-
in'. Honderden kelen schreeuwen
[jschor als Ronald Koeman in zijn
aide zwarte Porsche stadion
fiCamp verlaat. Tot op honderden
afstand van de imposante
_3 van FC Barcelona vormen de
mrters nog steeds een erehaag
tinaar een glimp op te vangen van
a voorbij zoevende blonde, ge-
eheld.
(even en dan horen die beelden tot
[«rieden. Dan wordt Ronald Koeman
uit gadegeslagen door wat bejaarde
:ers en misschien spijbelende
eoijeugd.
Loet er zelf om lachen. „Ja, dat zal ik
baan missen. Je had ze moeten horen
tik bekend maakte dat ik weg zou
i. Heel erg vonden ze het. Daar sprak
i en ontzag uit. Hier in Barcelona
rdt de sportman geado-
word je op een voet-
i geplaatst. Zelfs nu het
luwen niet zo goed met
t, blijven de mensen
I positief benaderen. Dat
look wel te maken hebben
dhet krediet dat we de af-
i jaren hebben opge-
vier titels, Spaanse
Super Cup en Europa
jWat we hebben neerge-
H'daar teren we nu op. De
bewonderen je, kij-
aniet hoeveel geld je hebt
auto je rijdt. Ze
Én het leuk dat het goed
fct Dat is in Nederland
tmmder."
i dringt de vraag zich op
ram de 32-jarige Koe-
anniet definitief een punt
zijn actieve voet-
|iloopbaan. Wat kan hij
winnen? „Voetbal is
blijft heerlijk om te
i. Op wat voor niveau
i ook", kiinkt het fel.
rom ga ik nog een jaar
#r. Natuurlijk weet ik dat
feniveau iets lager ligt dan
i. Ik ben bang dat, als ik
inipt stop, ik direct in een
1. Voor het geld hoef ik
|iiiet te doen. Maar dat
rtje hè, dat kan ik nog
gom zijn reputatie,,die
ij heeft opgebouwd in drie
«FC Groningen, drie jaar
drie jaar PSV en zes
«Barcelona, te grabbel te
heeft Koeman niet.
J realiseer me terdege dat
leen hoop kan verliezen,
irmoet ik daar dan bang
)r zijn? Ik weet voor me-
jf wat ik heb gepresteerd,
jar ik ook heenga, ik zal
ju test doe. Wat de men-
B trouwens ook van mij
wachten. Kritiek zal er
'Sjd zijn. Die was er zes
ook al toen ik
Barcelona vertrok, dat
a oog wel niet veranderd
Een dikke kont? Ha ha,
is toch volmaakt.
I toe dat ik niet de
ilste ben, maar dat com-
®er ik met andere kwa-
Stiten. De echte kenners
t negatief, die weten
f1' ik kan. En geloof me: ik
Jne hartstikke fit. Beter
B dan toen ik nog bij PSV
eelde."
'aiFC Barcelona naar Fey-
of FC Groningen,
een wereld van ver-
Met Barcelona in uit-
diochte stadions spelen;
ïin 'Wee weken ongeveer
"MO uitzinnige suppor-
j in Nou Camp. „Ik weet
'dat zal ik missen. Voor
dat stadion van ons. Het
[jy elke keer weer een in
dekkend iets als je de
jjjjjsstunnel uitkomt. Mis-
,,rjen vaft het dadelijk in
[«and wel tegen. Ik heb
K meegemaakt, maar je
oppassen met zoiets te
>8®. Zes jaar terug had ik
15 niet verwacht ooit weer
r Nederland te gaan voet-
Maar waar ik ook
Jr toe ga: ik teken slechts
Langer wil ik
L t binden. Gewoon een
Lkijken hoe het me
alt. Valt het tegen, dan
thter^ een Punt
le®an zegt dan dat
Heeft bij Ajax notabene nog twee jaar op
hoog niveau gevoetbald. Waarom verliet
hij Milan? Niet vanwege het voetbal,
maar om de hectiek er omheen. De leef
wijze in Amsterdam is veel rustiger dan
in Milaan. Hij kan nu toch terugkijken
op twee plezierige jaren. Ik wil kijken of
mij dat ook lukt."
Moment
Het moment dat hij aan een terugkeer
naar Nederland begon te denken kwam
vorig jaar rond deze tijd. Met Johan
Cruijffzijn trainer, sprak hij daar uitge
breid over. „Johan kon het helemaal be
grijpen, herkende het ook. Had als speler
hetzelfde doorgemaakt. Steeds maar
weer vliegtuig in, vliegtuig uit, hotel in
en hotel uit. Dat gaat uiteindelijk tegen
staan. Vooral als je dat al zo lang doet als
ik. Ik merkte dat het steeds moeilijker'
werd om dat vol te houden. En dan elke
dag die pers hè. Waar je ook kwam:
steeds maar weer dezelfde vragen. Dat is
hij
"eetje spiegelt aan
IC Riika«d, die AC Mi
llie hoogtepunt ver-
e carrière achter de rug.
FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
Van onze verslaggever
Barcelona - Eigenlijk wil Ronald Koeman niets zeggen over
PSV. Daar zijn de herinneringen aan drie jaar voetbal te po
sitief voor. Pas na enig aandringen laat hij doorschemeren
enorm teleurgesteld te zijn in het nee van manager Frank Ar-
nesen en trainer Dick Advocaat
„Ik moet oppassen, anders word ik geïrriteerd. Dat wil ik
niet. Ik heb nog met Frank gevoetbald en kon goed met hem
opschieten. Ik neem hem niets kwalijk. Zij zien een toekomst
voor PSV waar ik niet in pas. Ik zie het anders, een heleboel
andere mensen ook", klinkt het verbitterd.
De teleurstelling was dus groot. Koeman: „Toen ik wegging
kreeg ik te horen dat de deur altijd voor mij zou openstaan.
Er waren ook contacten tussen Van Raay (penningmeester
PSV) en mijn zaakwaarnemer Lagendijk. Iedereen wilde dat
ik kwam, behalve Amesen en Advocaat. Natuurlijk vind ik
het onbegrijpelijk. Ik denk dat ik een hele goede was geweest
voor PSV."
Een rentree bij PSV heeft Koeman nu definitief uit zijn hoofd
gezet. Hij moet lachen om de opmerking van Advocaat dat als
een bepaalde speler (Jonk) niet komt, PSV mogelijk toch nog
de blik zo,u verleggen naar Koeman. „Kom zeg, ik laat niet
met me jojoën. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik naar PSV
wilde en zij waren aan zet. Als ze ja hadden gezegd was ik ge
gaan. PSV is honderd procent over."
„Advocaat heeft ook niet met me gebeld. Is ook niet nodig. Ik
hoef hem ook niet te bellen. Ik kon goed met Advocaat op
schieten, hij is een goede trainer. Het is dan ook niet zo dat je
elkaar een dienst moet bewijzen. Zo werkt het niet. In het le
ven is het iedereen voor zich en iedereen doet wat hij denkt
dat goed voor hem is. Ik vermoed dat Advocaat denkt dat ik
niet meer mee kan komen of dat ik niet meer in het plaatje
van PSV pas. Met alle respect: Ronald Koeman is nog goed
genoeg om in dat plaatje te passen. Meer wil ik er niet over
zeggen. Ik kan overal heen waar ik wil, behalve naar PSV."
Het wordt dus Feyenoord of Groningen. Pas volgende week
wil de transfervrije Koeman zijn keus bekendmaken. De Rot
terdamse club lijkt de beste papieren te hebben. Met Willem
van Hanegem heeft de oud-international ook al uitvoerig
over de telefoon gesproken.
ook een reden dat je zegt: ik ga terug.
Gelukkig ben ik hier in Barcelona altijd
welkom. Ik bedoel om te wonen dan.
Want ik geef toe dat het leven hier fan
tastisch is. Dat zal dadelijk best wel een
omschakeling worden. Maar Bartina
(zijn vrouw) en ik zijn niet zo moeilijk.
Wij aarden overal. Ik denk dat Bartina
blij is dat we teruggaan, maar ze heeft
niet meebeslist. Als ik hier was gebleven
had ze zich aangepast. Een of twee jaar
extra had haar ook niets uitgemaakt, dat
had ze wel volgehouden."
Zes jaar lang hield Koeman het uit in de
kolkende Catalaanse hoofdstad. Als
voetballer is hij er rijper geworden, maar
ook als mens. „Bij PSV heb ik een hele
grote ontwikkeling doorgemaakt en dat
heeft zich hier doorgezet. Maar ik ben
hier een persoonlijkheid geworden. Juist
door alle dingen er om heen. Je manier
van leven, dat je er met je gezin toch gro
tendeels alleen voorstaat. Omdat we ons
moesten zien te redden, zijn we veel zelf
standiger geworden. Maar
op een gegeven moment ga
je je familie en je echte
vrienden toch missen.
Noem het maar heimwee.
Misschien is dat wel ty
pisch Nederlands."
Kinderen
Rust, het niet meer geleefd
willen worden, is wat Ro
nald Koeman wil. Ook wil
hij meer aandacht beste
den aan zijn twee kinde
ren, Debbie van acht en
Tim van vijf. Over een
maand verwacht de fami
lie Koeman haar derde
kind. „Je weet dat je als
topvoetbalier minder aan
dacht aan je gezin kunt be
steden. Dat is inherent aan
je positie. Nu gaat Bartina
elk weekeinde alleen met
ze op stap. Als ik erbij ben
worden we door iedereen
lastig gevallen en heb ik
nog geen tijd of aandacht
voor ze. Het lijkt me heer
lijk om met ze te doen en
laten wat je wilt. In Gro
ningen kan ik op een gras
veldje met Tim gaan voet
ballen en dan is er nie
mand die mij stoort. Dat
moet je hier eens proberen,
komen er zo een paar hon
derd mensen kijken. Vorig
jaar ging ik met Debbie
naar een pretpark hier in
de buurt. Het eerste uur
had niemand iets in de ga
ten, maar toen er werd om
geroepen dat Ronald Koe
man ook in het park was,
was onze rust voorbij.
Stonden er ineens zo'n
vierhonderd joelende kin
deren en ouders om ons
heen. Tja, dan kun je wel
inpakken. Ik denk niet dat
dat in de Efteling zou ge
beuren."
Misschien nog een jaar,
hooguit twee en dan is de
actieve voetballoopbaan
van Ronald Koeman voor
bij. „Inderdaad een rare
gedachte dat ik dadelijk
niet meer voetbal. Begrij
pen doe ik dat nog niet.
Maar de grootste periode
van het leven begint pas.
Een voetbalcarrière is
maar vrij kort. Je voetbalt
tot je 33e, 34e. Ik heb nog
een heel leven voor me. Ik
zal dus iets moeten vinden,
iets moeten gaan doen dat
me plezier geeft. Het zal
wel wat in de voetballerij
worden. Trainer? Mis
schien. Maar dat is nog zo
ver weg."
Als dat niet lukt kan Ro
nald Koeman nog altijd
gaan golfen, zijn grootste
passie. „Daar ben ik inder
daad helemaal gek van. Ik
speel nu een handicap van
28. Daar wil ik aan gaan
werken."
Tevreden
Het is duidelijk: Ronald
Koeman is een tevreden
mens. Heeft alles uit zijn
carrière gehaald wat kon.
Tevreden kijkt hij dan ook
achterom. „Barcelona
heeft me meer gebracht
dan wat ik er zes jaar terug
van verwacht had. Ik heb
op mijn 32e bereikt wat
heel veel mensen in hun
hele leven niet bereiken. Ik
geef toe dat ik niet gelovig
ben, maar ik denk wel dat
er iemand hier boven is die
bepaalde dingen regelt. Hij
regelt het wel goed voor
mij. Laat ik dat maar snel
afkloppen en hopen dat
dat zo blijft."
Jelle Nijdam ontspannen thuis met zijn zoontje. Bij TVM gaat het er gemoedelijk aan toe. Precies dat zocht ik.'
FOTO DE STEM/DICK DE BOER
Op 16 augustus 1984, op
zijn 21e verjaardag, werd
Jelle Nijdam beroepsrenner.
Zeges in eindklassementen
en ploegentijdritten buiten
beschouwing gelaten, be
haalde de geblokte Braban
der sindsdien bijna hon
derd overwinningen. En ze
ker niet de minste. Maar
vreemd genoeg slaagde hij
er tot nog toe slechts één
keer in om in het voorjaar
een klassieke triomf in de
wacht te slepen. De buit
bleef beperkt tot de Amstel
Gold Race (1988).
„Daar zal het ook wel bij
blijven," zegt Nijdam, die
vandaag 'zonder weemoed'
begint aan de dertigste edi
tie van de 'Amstel'. De tijd
dat hij zich druk maakte
over het uitblijven van een
tweede grote prijs in het
voorseizoen, is voor hem
voorbij. „De eerzucht is
niet verdwenen, maar het
plezier staat nu voorop."
Door Jacques Eestermans
Klein-Zundert - De koersdirecteur
van de Amstel Gold Race, Herman
Krott, neemt dit jaar afscheid van
zijn geesteskind. Vijftien keer in de
voorbije 29 afleveringen drukte hij
een Nederlandse winnaa'r de hand.
Een zestiende' maal hoeft voor hem
niet zo nodig. In stilte, want Krott
wenst niemand tegen de borst te
stuiten, hoopt dé 'grijze eminentie'
vandaag op de Maasboulevard in
Maastricht een Italiaan de hand te
kunnen schudden. Meer in het bij
zonder Maurizio Fondriest, zijn
oogappel. Gelukkig voor de schei
dende organisator behoort hij tot de
topfavorieten.
„Ik misgun hem niks, maar snap je
dat nou van Krott?" Jelle Nijdam
meent het oprecht. Hij kan maar
weinig begrip opbrengen voor de
heimelijke wens van de koersdirec
teur. „Hij zou toch juist dolblij moe
ten zijn met een nieuwe Nederland
se winnaar. Daarmee is de wieler
sport in Ons land meer gediend dan
met een Italiaanse naam op de ere
lijst. Ik vind dat hij het de renners
uit Italië de laatste jaren al genoeg
naar de zin heeft gemaakt door het
parcours op hun maat te maken."
„Krott staat daarin niet alleen, be
grijp me goed. Hij is trendvolger,
want bijna elke organisator schept
er tegenwoordig behagen in om zijn
wedstrijd zo zwaar te maken, dat er
bij voorbaat slechts een select
groepje van kanshebbers overblijft.
Da's frustrerend voor renners van
mijn kaliber, wat dacht je? Ik zou
daarom niet graag willen ruilen met
de jongens, die nog aan het begin
van hun loopbaan staan. Je moet te
genwoordig wel over erg veel zelf
vertrouwen beschikken om voor een
profcarrière te kiezen. Maar per
soonlijk lijd ik er niet meer onder.
Die periode ligt achter me. Niet dat
de eerzucht is verdwenen, maar het
plezier staat'nu voorop."
Het is geenszins' verwonderlijk dat
Jelle Nijdam er in de nadagen van
zijn loopbaan een andere beroeps
opvatting op na houdt. Want het
duizelde de afgelopen twee seizoe
nen in zijn hoofd van het rond
draaien in de vicieuze cirkel van
harde kritiek en hoge druk zonder
resultaten.
De liefde voor het vak bekoelde se
rieus, evenals de innige relatie met
Jan Raas. Het leidde tot een breuk
Bassenge
A kl
O- .jj Haccourt
Houtain-St. Simeon
2 4 6 8 10 12 14 16' 18 20 22 24 26 28
1 I 3 I 5 7 I 9 111 I 13 I 15' I 171191 21 123 I 25 271
I I li I I II I I I I I I I I li I I I I I I I I
-300m -
-200m -
/\-100w
P1 ?i c pi oi-E oi-cfioiaicnijjai ai pi
5-g-Sj z '1 RS-p-es 1 S
ajjt aj a/ ai 03 Er 2? -F SJlij L-
«I foils 1 1 -S3 geg-l
Q.-S 5 -
LD I O
gJ LD 22
-s
t Ir
":«s!
VV
es
Qkm
150
200
met zijn ploegleider, en maar net
niet tot een vroegtijdig afscheid van
de wielersport.
„Vooral vorig seizoen heb ik meer
malen op het punt gestaan om mijn
fiets ergens in een kanaal te dum
pen," bekent Nijdam. „Ik kreeg hoe
langer hoe meer een afkeer van het
wielrennen. Pas toen ik had beslo
ten Raas de rug toe te keren, kon ik
de knop omzetten. De breuk met
hem is uiteindelijk mijn redding ge
worden. Dat verwijt ik Raas. Op het
moment dat ik, maar ook de rest van
de ploeg, hem het hardst nodig had,
was hij nauwelijks voor rede vat
baar. Daarmee wil ik mezelf overi
gens niet vrijpleiten. Ik had sterk
genoeg moeten zijn om me over het
dode punt heen te zetten. Maar in
mijn hoofd zat het niet goed meer.
Ik zat in de put, had me te veel laten
beïnvloeden door de buitenwereld
en liet dat gelaten over me heen
gaan."
Om het broodnodige plezier in zijn
sport terug te krijgen, verkoos Jelle
Nijdam afgelopen winter de aanbie
ding van Cees Priem boven een aan
lokkelijk contract bij het Italiaanse
Brescialat. „Uit de gesprekken werd
me al snel duidelijk dat het er bij
TVM vrij gemoedelijk aan toe ging.
Precies dat zocht ik. En ik kan niet
anders zeggen dan dat ik de juiste
keuzè heb gemaakt. Priem is minder
nerveus dan Raas, is sneller tevre
den. Als het niet goed is gegaan,
staat niet meteen alles op zijn kop.
Dat maakt het fietsen een stuk aan
trekkelijker."
„Ik ben nu weer fris in mijn bol. Dat
zich dat vertaalt in betere resulta
ten verbaast me niks. Zo sterk als op
mijn 25e ben ik niet meer, dat is
duidelijk. De kans dat ik nog eens
een grote koers win, is alleen daar
om al niet groot meer. Maar dat is
niet erg. Ik kan nu in elk geval al
zeggen, dat ik niet voor niks heb ge
fietst, zoals vorig seizoen. Zolang ik
wedstrijden kan winnen als Dwars
door België of ritjes als in de Ronde
van Aragon, zoals vorige week, ben
ik dik tevreden."
„De teller staat voor mij bijna op
honderd. Die wil ik graag volma
ken. Dat is mijn doel, mijn ultieme
streven. Dat gaat lukken, zeker we
ten. En dan kan ik over een paar
jaar toch met veel voldoening terug
kijken op mijn loopbaan. Al zal ik
mijn zwarte periode nooit verge
ten."
