KOPEN? Huizenmarkt n 'Ik vond het als kind al een mooi pand' [J lt/1 Qj IRNEUZEN AXEL St Qni HEEKSHOP >OP E KOOP STEM F4 CHT VLIET, Braakmanlaan 22 DSTERZANDE, Cloosterstraat 48 GEUZEN, Donze Visserstraat 91 LEVERKOOP ogelwaarde OKORT VERWACHT ostburg 01153-1380 (fax 01153-23$ 'Wie iets wil verbouwen, zal dat moeten doen in overleg' Wie wil er wonen in Fort Oranje te Heijningen? \PRIL 1995 'C O, 199s Wat voor u het beste is, ligt persoonlijke omstandigheden, ^n hypotheek moet helemaal nanier van leven passen. Dat sor nu en in de toekomst. Een lek is meer dan een lening, ren persoonlijk geldplan. rPOTHEEKSHOPADVISEUR IIEUWSTRAAT 68 [EL. 01150-14700 )ORDSTRAAT 50 'EL. 01155-65391_ >r huis èn leven ZATERDAG 22 APRIL 1995 Ljan van Zuilen |iliet zoeken naar het juiste adres in de Molenstraat in Zevenber- worden we even op het verkeerde been gezet door het pand van ftfoningbouwstichting op nummer 36. !t een monument, het heeft ook een trapgeveltje, maar het dateert pas 6. Het is nagebouwd van een oude tekening met echte oude ijssels- ifltjes, maar het blijft toch een nieuw huis. Itisook meteen het grote verschil met het pand dat we zoeken op nummer t Dat is rond 1650 gebouwd en dat is er aan af te zien. Het is echt oud, met Uittoresk, maar wat verweerd trapgeveltje, kleine glas-in-lood-vensters [sierlijk gesmede muurankers. Terecht dat zo'n pand het blauwwitte hrschildje van Monumentenzorg draagt. Iiwordt momenteel bewoond door Fred en Lianne Zwaans en hun twee jderen. Voor Fred is het zijn ouderlijke woning. Zijn vader en ook zijn wtvader hadden er jarenlang een schoenwinkel. Toch is het min of meer reval dat Fred en Lianne er wonen, vertelt Lianne. ist woonden we in de nieuwbouw. Allemaal hetzelfde huis, allemaal de cide tuin en overal dezelfde straten. Niks voor ons." Ze zochten iets ouds tjichterbij de binnenstad en slaagden in de Van de Markstraat. „Dat was a we het kochten ook al een soort droomhuis voor ons. Een huis met een [akarakter en in een leuke gezellige oude buurt," zegt Lianne. e net verhuisd waren kwam het pand van Freds ouders te koop. „Mijn toonvader was gegtopt met zijn schoenwinkel, bovendien waren alle kin- latde deifr uit, dus was het huis voor hun tweetjes wel erg groot. Fred en laadden zoiets van: als we dat eerder geweten hadden, hadden we dat huis Je Van de Markstraat niet gekocht, maar omdat we nog maar net ver- d waren, hadden we eerst niet zoveel zin om het huis van Freds ouders Ikopen." ze het uiteindelijk toch kochten, kwam omdat ze het niet over hun hart jaden verkrijgen dat het in vreemde handen zou komen. „Voor Fred was ktz'n geboortehuis, maar ook voor mij was het iets vertrouwds. Ik kende [thuis allang voor ik Fred kende. Ik heb het vanaf mijn prilste herinnering aheel mooi pand gevonden. Als je dan de kans krijgt het te kopen, moet je linemen, vond ik." Est daarvoor had Freds vader er nog een nieuwe pui in laten zetten. De ikeletalage die uit een grote ruit stond, werd vervangen door ramen Let spijlen. Tevens werd de voordeur fardé andere kant verplaatst en niet tin een portiek, maar direct in de jmrgevel. Beide veranderingen, die ilgevoerd zijn met instemming van jtoumentenzorg, geven de voorgevel ij wat meer een authentiek karak- e wat er nog aan ontbreekt, lijn de luiken voor de zolderramen, fcoeger hingen voor elk van de drie lilderramen twee kleine luikjes, zes [totaal. Die zijn er een jaar of veer is geleden door Freds vader afge- lakl omdat ze van ellende uit elkaar lreigden te vallen. Maar omdat Monumentenzorg geen geld wilde geven por de restauratie van die luikjes, zijn ze ook nooit meer teruggekomen. |Men Lianne hebben nu opnieuw subsidie gevraagd om nieuwe luiken in e staat te laten maken. „Maar erg scheutig is Monumentenzorg niet Jnook de gemeente geeft ons niet veel kans op subsidie. Er staan in Zeven tigen ook nog een kerk, een kerktoren en een watertoren op de monumen- lalijst, die moeten ook hoognodig een keer worden gerestaureerd en dan |Éet er voor ons weinig of niks meer over," vreest Lianne. "4 zou op zich nog niet zo erg zijn, ware het niet dat Monumentenzorg enge eisen stelt aan onderhoud en verbouwing.'„Dat is te overzien zolang [subsidie krijgt, maar als je het zelf moet betalen is het soms erg zuur. We lm nu al aankomen dat we binnen afzienbare tijd de trapgevel moeten la- Itsrestaureren. Bij een normaal huis zou je dat even laten aansmeren, maar lil ons moet dat gebeuren door een gespecialiseerd bedrijf en volgens een Éitdgekeurd bestek van Monumentenzorg. Als we dat helemaal alleen moe- lïnbetalen, zijn we genoodzaakt om een tweede hypotheek te nemen." lioch wil Lianne niet de indruk wekken dat het huis hun als een loden last |mde nek hangt. „We wisten waar we aan begonnen. Je hebt er de lusten en van en een lust vind ik nog altijd dat het een prachtig huis is. Voor i's zomers, als er veel gewandeld wordt, zie je mensen stil staan om ons luis te bekijken. Dat vind ik leuk. Dan ben ik trots. Misschien moeten we «die kijkers wel een potje aan de voordeur hangen voor een vrijwillige e aan het onderhoud. Dan zijn we ook van dat probleem af." 3, goed onderhouden vrijstaande bunga- et inpandige garage en tuin. Veel ruimte afwerking met o.a. hardhouten kozijn01 uiken. kend onderhouden halfvrijstaande wo- met schuur en tuin. Voorzien van o.a. geïsoleerd dak en dubbele beglazing. woning met schuur, achtertuin en vrije rom. Grote entree, voor- en achterka-1 keuken, douche, toilet, overloop, kamers. Interessante vraagprijs aande bungalow, op rustige locatie ge'® Vraagprijs 179.000.- itige 2/1-kapwoning met garage tuin. er j mslag ASSURANTTgj. MAKELAARDË Hoek SchoondiF ,v'K: kV: 'C 'taI I j,:1"1'1® Zwaans voor haar huis aan de Molenstraat in Zevenbergen: S»a noe^en we voor die kijkers wel een potje aan de voordeur yen voor een vrijwillige bijdrage aan het onderhoud." FOTO DE STEM/BEN STEFFEN Onroerendrgoedhandelaal A. Groeneweg en dochter Trudy voor Fort Oranje: „Dit type dijkwoning komt wel vaker voor, maar die driekantige kopgevel is voor Brabant zeker uniek. Landelijk weet ik dat niet zo, hier zeker wel." Monument te koop Door Jan Jansen DE WOONOMGEVING belooft wat. Twee keuvelende mannen op de dijk bij Heijningen groeten de aspirant-koper van Fort Oranje vriendelijk. Uitbundig gezwaai moet je hier niet ver wachten, zelfs geen volle hand, maar de kromme vinger die de lucht ingaat, bevalt beter dan de uitdrukkingsloze manier waarop mensen in de stad langs mekaar heen lopen. Hier staat het monumentale onroe rend goed, dat een beetje geschiede nis maakte als Fort Oranje, dat pas bij openbare inschrijving werd ver kocht en dat binnenkort weer op de woningmarkt komt. „Vanaf 1 mei," belooft A. Groeneweg van Bagro Vastgoed, die van veertien inschrij vers de hoogste bieder bleek. Met hem en dochter Trudy, een kop pel in zaken, drentelen we rond het 'object', dat helaas pal aan de weg ligt, nog wel in een linke bocht ook. Er is niks mis met een bloeiende for sythia, maar deze staat, met een an dere struik, het zicht op de driekan tige kopgevel te bederven. En vooral die markante gevel maakt van Fort Oranje een monument. Vanuit het huis is het uitzicht op de kleipolders wel onbelemmerd, tot aan de torenspits van Dinteloord toe. Je kunt je voorstellen dat dit ooit ook dienst deed als veerhuis, aanlegplaats voor de pont Heijnin- gen-Dinteloord. En dat de Fransen het opnamen in een keten van for ten, kanonnen plaatsten in de tuin. Want hier zie je de vijand van een eind aankomen... Lang niet alles oogt monumentaal. Het aanpalende koetshuis kan er mee door, de ho ge aanbouw naar achteren valt wat uit de toon bij het oorspronkelijke pand, dat niet meer dan drieën eenhalve meter breed is. En de krakkemikkige volière in de enigszins verwil derde tuin moet maar gauw tegen de vlakte. Verder geen klachten, of het zou moeten zijn dat het gasbe drijf nog niet is langs geweest. (Stroom en water zijn er wel zodat het fabeltje de wereld uit kan dat de laatste be woner, de naar het bejaarden huis getrokken A. Hartmans, een lampetkan nodig had voor de was beurten). Onroerend-goed- handelaar Groe neweg wijst op de typische kop gevel. Hij ziet er de bijzonderheid aan af. Dagelijks werk is de aan- en verkoop van monumenten voor hem bepaald niet, maar het is wel ge woon handel. „Dit soort panden komt bij ons relatief weinig voor. Niet eens een keer per jaar, denk ik, maar we schuwen het ook niet, zeker niet als de constructie in orde is, zo als hier." Toen hij inschreef op Fort Oranje, attendeerde de notaris hem op de beschermde status, maar het heeft volgens hem Groeneweg zijn bod niet beïnvloed. „Je kunt je voorstel len dat dat voor particulieren wel geldt. Die zijn misschien een beetje bang voor wat hun allemaal te wachten staat, maar mij maken ze niet bang, alleen blij." Hij grijnst. „Nee serieus, als daar een gebouw zou staan, waarvan je op een afstand ziet dat een gevel op instorten staat, dan zou het voor mij ook minder waard worden. Maar dit is constructief goed, en dan is het eerder een voordeel dat het een mo nument is, want je maakt kans op subsidie bij verbouwing." Een teer punt, geeft Groeneweg grif toe. Monumentenzorg, waar al die bijdrages vandaan moeten komen, kampt met chronisch geldgebrek. Ook al is er tegenwoordig een Natio naal Restauratiefonds dat tegen een gunstige rente verbouwingen aan monumenten 'voorfinanciert', je zult toch maar zeven jaar op je toegezeg de centen moeten wachten. „En soms," zegt Groeneweg ronduit, „kun je die subsidie maar beter he lemaal vergeten. Je moet namelijk aan een heleboel regels voldoen. En dat kan zoveel extra kosten, dat het hele subsidiebedrag eraan opgaat. Dan kun je er maar beter niet aan beginnen." Maar A. van Leeuwen van het Mo numenten Selectie Project Noord- Brabant vindt het, vanuit het pro vinciehuis in Den Bosch, toch de moeite waard te wijzen op de subsi diemogelijkheden. De categorie on- derhoudssubsidie vergeten we ge makshalve maar, die is alleen voor grote gebouwen als kerken. Interes sant is misschien wel de restauratie subsidie, die geldt voor alle door het rijk erkende monumenten. Fort Oranje gaat daartoe behoren. „En het gaat alleen om alle in- en uit wendige verbouwingen, die nodig zijn om het monument in stand te houden, dus niet voor een nieuwe wc of zo," voegt Van leeuwen toe. 'Aftrekbaarheid onderhoud' kan ook een leuke post zijn. Je kunt aar dig wat verrekenen met de fiscus als 'het Bureau Monumentenpanden van de Belastinginspectie jou als monu mentbewoner erkent. En Van Leeu wen helpt graag wat misverstanden uit de wereld. „Dat je niks meer mag bijvoorbeeld. Dat is echt niet zo. Of dat alleen de gevel beschermd is. Het gaat bijna altijd om het hele pand." Zoals ook in het geval van Fort Oranje. En dan te bedenken dat het gebouw op de dijk bij Heijningen nog niet eens de officiële status van monu ment heeft. Het Monumenten Selec tie Project, aangevoerd door Van Leeuwen, heeft het wel op een voor lopige lijst gebracht. „Dezer dagen gaat de aanmelding de deur uit. Dan volgt een procedure, waarbij de eigenaar nog bezwaar kan maken. Kijk, een gebouw tot monument benoemen is een alge-' meen belang, het behoud van iets moois, maar je moet natuurlijk ook het particulier belang in de gaten houden. Pas als dat voldoende is ge beurd, wijst het rijk een monument aan." Maar alleen al het plaatsje op de voorlopige lijst, biedt Fort Oranje bescherming. Waag het als koper niet de driekantige gevel recht te trekken; en wie gedacht had een mooi plekje te kopen voor een mo derne bungalow, en dus sloop in zijn hoofd had, moet dat rap vergeten. De volière plat, da's alleen maar een verbetering, voor de rest moet de slopershamer in het schuurtje blij ven. „Tja, we geven het een stukje voor bescherming. Wie iets wil verbou wen, zal dat moeten doen in overleg met ons en met de provincie," zegt woordvoerder Willems vhn de ge-' meente Fijnaart, waar Heijningen onder valt. Daarom ook heeft de ge meente de notaris bij de openbare inschrijving ingefluisterd dat hij po tentiële kopers moest waarschuwen: denk eraan, dit wordt een monu ment. Het monumentale onroerend goed, dat een beetje geschiedenis maakte als Fort Oranje, dat pas I binnenkort weer op de woningmarkt komt. openbare inschrijving werd verkocht en dat FOTO'S DE STEM BEN STEFFEN Van de subsidiemogelijkheden wek: Willems weer geen al te hoge ver wachtingen. „Dat zullen we dan mei elkaar moeten bekijken." En, meneer Groeneweg, wat is zo'n pand nou waard, voor hoeveel had u ingeschreven? Dochter Trudy is hem bijna voor. Nee, zulke cijfers komen vandaag niet op tafel. „Sorry, dat is commercieel gevoelige informatie." Moeten we het dus maar houden op 'wat de gek ervoor geeft'? „Ha," lacht Groeneweg, „als hei over geld gaat, zijn er niet zoveeJ gekken hoor. Maar goed, stel dal zo'n pand feitelijk een ton waard is Dan kan het bij bepaalde objecter gebeuren dat er rustig 115.000 gul den wordt betaald. Dat gebeurt dar vanwege de plek, of gewoon omdat het een schaars artikel is, maar er is moeilijk peil op te trekken. Geer idee of ik hier uitspring, dat is hel risico van het vak." Een veelbelo vende wetenschap is wel dat belang stellenden op de 'bezichtigingsda- gen' in de file stonden. En volgens Van Leeuwen is de han delaar met Fort Oranje in het bezit van 'unieke' koopwaar. „Dit typt dijkwoning komt wel vaker voor maar die driekantige kopgevel is voor Brabant zeker uniek. Landelijk weet ik dat niet zo, hier zeker wel." Van Leeuwen smult ook van de ge schiedenis van het pand. Gebouwd in 1640 kwam het veerhuis na de in poldering van aangrenzend water al snel in bezit van de 'Eigenaren dei Aanwassen onder Fijnaart'. Dat was vooral een vereniging van grondbe zitters, maar ze kozen domicilie in het veerhuis, waarin ze minstens een keer per jaar vergaderden over 'uit deling en uitbetaling'. De provinciale monumentenman stelt zich voor 'dat die heren van de Aanwassen, en dat is in Neder land echt een heel bijzonder orgaan, daar in de koepel var het fort zaten tf vergaderen'. „Geweldig tafe reel toch..." Nu nog bezitten de Eigenaren dei Aanwassen grond onder Fij naart, maar hur optrekje aan de dijk deden ze van de hand toen de laatste bewo ner te oud werd voor zijn werk als boer en op zichter namens de vereniging, er naar het bejaar denhuis in Fij naart trok. Res tauratie werd de vereniging te duur en leden die bij het de openbare in schrijving nog probeerden, werden afge troefd door Groeneweg. Vanaf 1 mei, be looft hij, mogen ze het nog eens proberen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 45