6 En ze willen allemaal dokter worden'
Afkortingen-klucht toont stuurloze VN in voormalig Joegoslavië
Niets veranderd
Studiedag in Ede over hulp aan vluchtelingenkinderen
Criminal
daalt do<
Tenslott
DESTEM
BINNENLAND BUITENLAND
BEZORGKLACHTEN
LEZERSSERVICE
ABONNEMENTENADMINISTRATIE
BEL LEZERSCONTACT
ÜESTEM
Geen spoo
M
V
Goed dat er paasda
gen zijn. Je hebt je
tradities: de kruisi
ging en de wederopstanding
en tussendoor eieren zoeken
en meubels kijken. Maar er is
meer. Hel zit vooral in die
tweede paasdag. Je hoeft niet
naar je werk om als een gek de-
nieuwe week op poten te zet
ten. Je leeft in wandeltempo,
je geest blijft heerlijk vrij en
zorgeloos.
Zo kreeg ik gisteren een fan
tastisch inzicht aangeboden.
Ik zag het opeens voor me.
Aan de ene kant de TGV, ook
wel de HSL genoemd, die-
trein die te snel is voor ons de
mocratische landschap. En de-
spoorlijn door de Betuwe die-
Rotterdam in een wip bij het
Ruhrgebied brengt. En Schip
hol dat maar banen creëert om
de concurrentie in de lucht bij
te houden. En niet te vergeten
de digitale snelweg die een we
reldreis sneller laat verlopen
dan het zetten van een bakje
koffie.
Aan de andere kant ligt de Ba
tavia. Hoog. trots, glimmend,
van hout. geduldig wachtend
op de wind. De Batavia is lang
zaam. maar dat vindt niemand
erg. Het schip is prachtig mooi.
Niemand zegt dat de Batavia
volgende zomer in anderhalve
dag in Indonesië moet zijn.
Geen mens stelt eisen die je
bijvoorbeeld wel stelt aan Le
Shuttle naar Engeland.
Goed, er mankeerde wel iets
aan de Batavia. Maar ik kan u
verzekeren dat dat komt om
dat men te snel had gebouwd
en getimmerd. Waren die tien
jaren te kort, zult u vragen? Ja,
zeg ik dan. Die zekerheid heb
ik sinds het paasweekend. Ze
hadden er een jaar of vier, vijf
langer aan moeten werken. Ze
hadden nog meer de tijd moe
ten nemen. Wat betekenen die
paar jaar als je vier eeuwen te
rugvaart in de historie?
De traagheid van de Batavia
werkt zó geruststellend, zó
ontspannend en zó geestver
ruimend dat je het onmiddel
lijk merkt aan je ademhaling.
In je gedachten loop je over
het dek en voel je de pure
kracht van de touwen. Je lacht
om de onmenselijke stress die
Europa, de globalisering en de
internationale concurrentie
over ons heen willen werpen.
De Batavia laat zich door geen
enkele stroming opjagen.
Gebeurt in Nederland alles
vijftig jaar later? Prima, hon
derd jaar mag ook. Of een
paar eeuwen! Wij gaan snel te
rug naar de traagheid en daar
mee zijn wij onze tijd een flink
eind vooruit! Want ik voel
aankomen dat snelheid na het
jaar 2000 op z'n retour gaat. U
gelooft het niet, omdat Bol
kestein het er nog niet over
heeft gehad? Het zegt genoeg
over Bolkestein. moet u maar
denken.
Waarom zou het van belang
zijn tien minuten eerder te ar
riveren in Parijs waar het ho
telpersoneel staakt? Tijdwinst
is een verouderd begrip. We
mogen allemaal over steeds
meer tijd beschikken. Banen
verdwijnen en laten werkne
mers achter in een zee van
uren waarmee ze geen raad
weten. De vergrijzing gooit
mensen de straat op die ge
wend zijn hun post vluchtig
door te nemen en hun dage
lijkse inkopen in een kwartier
te doen. zodat ze na hun pen
sionering onherroepelijk ver
drinken in diepe verveling.
Snel op weg
naar de
nieuwe traagheid
Laat uw handen gaan over het
machtige, ronde hout van de
Batavia. Neurie een lied van
twaalf coupletten, steek beide
handen in uw zakken. Kijk
naar het kwartje dat Europa
ons wil ontfutselen. Dat kleine
muntje dat je altijd klaar hebt
voor een karweitje of een tele
foontje. In het nieuwe, puur
tiendelige stelsel past 25 cent
niet. Ik denk dat het muntstuk
te dwars is en niet snel genoeg.
Reden dus om het te koeste
ren. Bespaar het kwartje een
gruwelijke razzia, laat het on
derduiken in de kelder van uw
gemoed.
Sporters hoeven niet sneller,
winsten hoeven niet hoger, au
to's mogen remmen, vliegtui
gen mogen vertraging hebben,
maagzweren zijn niet nodig.
We verschuiven alle deadlines
van het leven. Ik beschouw de
ze dag als een derde paasdag
en stap fluitend op mijn fiets
met 21 vertragingen.
Met onze economie zal het
heus wel weer goed gaan. Fok
ker gaat voortaan Batavia's fa
briceren.
Bij de VVD gaat het nooit over de inhoud, altijd over personen. De
ze klacht van de voorzitter van de VVD-jongerenciub over de onwil
te discussiëren over de omstreden asielzoekersuitspraken van Bol
kestein, werd door oud VVD-Tweede-Kamerlid Joekes verontwaar
digd van de hand gewezen.
Amper een week na hel betreffende radio-debat trekt Joekes alle re
gisters van de publiciteit open om zich af te reageren op partijgenoot
Ed Nijpels. Gaat het over de inhoud van de door Nijpels in de rich
ting van Bolkestein gedane opmerkingen'.' Natuurlijk niet. Joekes
profileert zich als een rancuneus mannetje dat vanuit het bejaarden
huis van de politiek scheldkunnonades afvuurt op de PERSOON
Nijpels. De liberale achterban kan gerust zijn. Er is nog helemaal
niets veranderd bij de VVD.
(IIV)
-DE STEM-
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader en D.H. Ahles (adjunct).
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
S 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren in Hulst, Terneuzen, Goes, Bergen op Zoom, Roosendaal, Etten-
Leur en Oosterhout. Zie voor meer informatie het colofon in het editie-deel van
deze krant.
Abonnementsprijzen:
via automatische incasso (via acceptgiro)
maand 29.80 (n.v.t.)
kwartaal 86,90 89.40)
halfjaar 172.80 (f 177,80)
jaar 335,75 345,75)
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice M 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben,
Ginnekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend ft 076-236881Fax 076-236405.
Geboorte- en overlijdensadvertenties
maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur ft 076-236881, fax 076-236405
zondag van 18.30 tot 20.30 uur 8076-236242/236911
Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de Algemene
Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. alsmede de Regelen voor
het Advertentiewezen.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345.
06-0226116
Ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur/zat. 8.00-12.00 uur
(Opzegtermijn abonnementen: 4 weken voor het eind van de betaalperiode)
D
m Haag (anp)
Ed de vereniging
Stolen, heeft de al
tn zo'n 12 miljoer
Lte opgestreken d°'
van het mimste
iderwijs en Wetens
te potten'.
«ubsidie was besttj
"lieden in het hoger
P Èvijs. De rente ovd
^Lelden gebruikte]
fd om de exploitatil
J e dekken en het eigd
1 aan te vullen. V
ft de toenmalige st;
'Jiis Cohen een einde
FOTO RUBEN SCH
Een Somatisch vluchtelingetje in een Rotterdams opvangcentrum. „Het zijn kinderen die vaak vreselijke ervaringen achter de rug hebben, maar die het toch redden.
Een Somatisch jongetje in de
crèche. Een Iraans meisje in
groep acht. Het komt steeds
vaker voor. Nederland telt
steeds meer vluchtelingenkin
deren. Om mensen uit de prak
tijk te helpen daar beter mee
om te gaan, wordt er volgende
week, op initiatief van project
bureau Mutant, een studiedag
over vluchtelingenkinderen ge
houden. Wat kan een leer
kracht doen voor een jongetje
dat aan de oorlog ontsnapt is?
Door Mick Salet
„Ook in ons land komen de rechten van
het kind in de knel. Vooral als 't om kin
deren van asielzoekers gaat. Die laten we
vaak in de kou staan."
Vluchtelingetjes. Voor Ben Rensen en
Anke van Keulen zijn het eerder kinde
ren met mogelijkheden dan kinderen met
moeilijkheden.
Anke: „Het zijn kinderen die vaak vrese
lijke ervaringen achter de rug hebben,
maar die het toch redden." Ben: „Het
zijn overlevers."
Ben Rensen is jeugdarts in Utrecht en
Anke van Keulen is voorbereidster van
een studiedag over vluchtelingenkinde
ren. Op 20 april. In Ede. Dé vraag die dag
is hoe beroepskrachten in de kinderop
vang, het basisonderwijs en de jeugd
hulpverlening méér voor die kinderen
kunnen doen.
Anke: „Als we het over vluchtelingen
kinderen hebben, dan hebben we het
over kinderen van asielzoekers èn kinde
ren die al een verblijfsvergunning heb
ben. Het is een grote groep. Eén van de
drie asielzoekers is minderjarig."
Ben: „Ze komen overal vandaan. Soma
lië, Joegoslavië, Iran. Het bekende lijstje
landen."
Anke: „Het zijn kinderen van alle leeftij
den. Vaak komen ze hier met één van
hun ouders. De moeder met name. Dan
zit vader gevangen of is hij omgekomen
in de oorlog."
Ben: „Je hebt ook kinderen die zonder
hun ouders komen. De ama's, de alleen
staande minderjarige asielzoekers. Dat
waren er vorig jaar meer dan vijftien
honderd. Vooral jongens van vijftien,
zestien en zeventien jaar. Die worden
door hun familie naar landen als Neder
land gestuurd omdat zij de meeste kans
van slagen hebben. Zij zijn jong en sterk.
Meisjes zouden het niet redden. Die zou
den onderweg beroofd en verkracht wor
den."
Anke: „Maar de meeste kinderen komen
met het gezin. Vaak een onvolledig gezin.
Het gaat vaak om mensen met een rede
lijke opleiding. De kinderen hebben op
school gezeten en de ouders hebben vaak
een middelbare of hogere opleiding. Het
zijn zeker geen analfabeten."
Ben: „Ook aan de gezondheid van de
vluchtelingen merk je wel dht het om
mensen uit een hogere sociale klasse
gaat. De lichamelijke gezondheid van de
kinderen is over het algemeen niet
slecht. Wel zijn ze vaak ernstig getrau
matiseerd door oorlog en andere ellendi
ge ervaringen. Het zijn kinderen van wie
de moeder door soldaten verkracht is of
de vader vermoord is. Het zijn kinderen
die hun huis, hun vriendjes, hun land
hebben moeten achterlaten. Dat dragen
ze wél met zich mee. Aan de ene kant zijn
het kinderen als alle andere kinderen,
maar aan de andere kant zijn het kinde
ren die last kunnen hebben van trauma
tische ervaringen. Oorlog, deportatie,
onderduiken. Daar kunnen ze nachtmer
ries van hebben. Daar kunnen hun pres
taties op school onder lijden. Dat maakt
ze anders dan andere kinderen. Dat
maakt ze anders dan andere minderjari
ge migranten."
Anke: „In het onderwijs zou daar meer
aandacht voor moeten komen. Als kinde
ren schokkende dingen meegemaakt
hebben, dan moet een leerkracht daar
iets mee doen. Gewoon, door de kinderen
er over te laten praten, door ze er over te
laten tekenen. Dat zijn van die dingen
die iedere leerkracht kan doen, zöndér
nou meteen de psycho-therapeut te Spe
len."
Ben: „Maar het gebeurt niet altijd. Ik
denk dat veel leerkrachten er een beetje
bang voor zijn. Omdat ze niet weten wat
er allemaal boven kan komen. Omdat ze
niet weten hoe ze daar mee om moeten
gaan.
Anke: „Ik hoorde het verhaal van een
jongen uit Iran. Die had op school een te
kening gemaakt van een gevangenis, met
een galg. Zijn onderwijzer vroeg niets,
maar gaf hem een negen, omdat het zo'n
goede tekening was. Dat is een voorbeeld
hoe het niét moet. Die onderwijzer had
Een Ethiopische jongen leert Nederlands in een opvangcentrum. Gevluchte
kinderen zijn vaak heel ambitieus, aldus Anke van Keulen, organisatrice van de
studiedag over vluchtelingenkinderen. foto anp
er op in moeten spelen. Die onderwijzer
had die jongen moeten laten vertellen.
Dat is niet makkelijk, maar wel nodig."
Ben: „Je moet kinderen de mogelijkheid
bieden over hun traumatische ervarin
gen te praten. Zelf komen ze er vaak niet
mee. Dat zie je ook bij mishandelde kin
deren. Die houden zich gedeisd. Maar
dat wil niet zeggen dat er niets aan de
hand is.
Dan zijn er natuurlijk leerkrachten die
zich afvragen of het wel verstandig is om
dat te doen. Die zeggen: 'Kun je daar met
een kind wel over praten?' Natuurlijk,
zeg ik dan, jullie zijn toch beroepspeda
gogen. Het is niet makkelijk, maar dat
mag geen reden zijn om er maar over te
zwijgen. Want dat is het alsof de angst
van een leerkracht voor een emotioneel
gesprek érger is dan de angst waar dat
kind dag en nacht mee moet leven."
Anke: „Het is ook belangrijk om naar de
gezinssituatie kijken."
Bén: „Ik heb dat net nog meegemaakt.
Een juffrouw op school wist niet wat ze
met het extreem agressieve gedrag van
een vluchtelingenkind moest. Ze vroeg
zich af of ze hem naar een Riagg moest
sturen of misschien naar een school voor
zeer moeilijk opvoedbare kinderen. Dat
kwam omdat ze niet wist dat de vader en
moeder van die jongen enorme ruzie
hebben. De moeder verwijt de vader po
litiek actief geweest te zijn, waardoor ze
moesten vluchten en nu hier in Neder
land zitten."
Anke: „Dat komt vaker voor. Dat man en
vrouw elkaar na de vlucht verwijten
gaan maken." Ben: „Daar hadden ze een
hoge status, hier zijn ze niets. Daar wa
ren ze rijk, hier zijn ze arm." Anke: „Dat
is natuurlijk van invloed op de situatie in
zo'n gezin."
Ben: „En dan is er nog de lange onzeker
heid over een verblijfsvergunning die
voor stress zorgt. Het duurt soms jaren
vóór asielzoekers zeker welen of ze mo
gen blijven of weg moeten. Al die tijd zit
ten ze op een schopstoel." Anke: „Kinde
ren voelen die spanning. Ook al snappen
ze niet precies wat er aan de hand is. ze
voelen dat het gezin niet veilig is."
Ben: „Daardoor zijn die kinderen ook
onrustig op school en presteren ze min
der. Want wat hebben schoolkinderen
nodig om lekker te leren? Een vaste
woonplaats, een vaste school, een vaste
juf of meester, een vaste plek in de klas.
Het is eigenlijk ook niet goed om die kin
deren een paar keer van school te l|
veranderen."
Anke: „Ik heb daar een voorbeeld i
Een Somalisch jongetje van drie. Inl
opvangcentrum, de eerste opvang, j
hij naar de crèche. Eerst kon hij
maal niet wennen. Hij wilde niet sp
Hij wilde niets. Na veel tijd en moj
lukte het ze om het jongetje te ontdo
Hij begon te spelen. Hij begon met del
dere kinderen mee te doen. Maar ju
toen het de goede kant op ging,
zijn vader met het bericht dat ze i
een asielzoekerscentrum konden.
nieuws voor die vader. Slecht nie
voor dat jongetje. Dat moest weer lil
maal opnieuw beginnen."
Ben: „Net als alle kinderen, vragen c
kinderen om rust, regelmaat, reinheid
relaties. Daarnaast hebben ze op se'
iets extra's nodig. Laat ze tekenen!
vertellen over het land waar ze geb
zijn. Geef ze de kans om trots te vertel^
over hun naam. Dat hebben ze i
hun identiteit weer te vinden. Het ist
genlijk allemaal erg simpel. We hebbi
het over kinderen in onzekerheid.
moet je veiligheid bieden."
Anke: „Het is trouwens opvallend
gauw en hoe goed deze kinderenzicha
weten te passen. Vaak hebben ze
soort overlevingsstrategie ontwikkel
waarmee ze het. ook hier, weten te rei
den." Ben: ..Daarom vind ik diekindetj
ook een verrijking voor ons land. Zet
jong. ze zijn begaafd en ze hebben latl
zien dat ze overlevers zijn. Dat zijn tot
de jongeren die een vergrijzende maa]
schappij goed kan gebruiken'"
Anke: „Vaak zijn ze ook heel ambitieu:
Ben: „Als ik vraag wat ze willen worde)
zeggen de meisjes mannequin en de jm
gens piloot of dokter. En dan niet ze
simpel schoolartsje als ik. maar
rurg.
Anke: „Taal is niet zo'n groot prohls
als vaak gedacht wordt." Ben: „Diekul
deren leren in no time Nederlands.
Anke: „En de ouders spreken vaak
Engels of Frans." Ben: „En met
en voeten lukt het toch ook wel.' Ik aj
morgens op mijn spreekuur wel tienwj
schillende nationaliteiten. Ook analj
beten die alleen hun eigen taal spie»1!
Maar toch kunnen we elkaar bijna all
begrijpen. Ik heb maar zelden een
nodig. Eigenlijk begrijpen mensen t
kaar alleen niet als ze elkaar niet wi tj
begrijpen."
Door Harald Doornbos
Zagreb (Kroatië) - De afgelo
pen dagen hadden de militai
ren van de Verenigde Naties in
Kroatië het druk met het ge
deeltelijk overschilderen van
hun auto- nummerborden. De
VN-missie in het voormalig
Joegoslavië luistert namelijk
naar de naam Unprofor (Uni
ted Nations Protection Force,
VN-beschermingsmacht), en
VN-wagens rijden hier rond
met de afkorting UNPF op
hun nummerborden.
Maar sinds begin deze maand het
mandaat van de VN in Kroatië
werd aangepast, werd Unprofor
verandert in Uncro, United Na
tions Confidence Restoring Ope
ration in Croatia, de VN-vertrou-
wens-herstel operatie. En dus
moesten de laatste twee letters
van de UNPF-nummerborden
worden overgeschilderd en ver
vangen door CRO.
Het probleem van Uncro-num-
merborden is echter dat deze niet
geldig zijn in Bosnië of Macedo
nië. In Bosnië blijft namelijk het
Unprofor-mandaat gehand
haafd, terwijl in Macedonië de
VN-missie inmiddels ook een
nieuwe naam heeft gekregen:
Unpredep, United Nations Pre
vention Deployment, de preven
tieve aanwezigheid van de VN-
troepen.
Dus bedachten ze op het hoofd
kwartier van de VN in Zagreb
een truc. Uncro, Unprofor en Un
predep blijven bestaan, maar er
wordt een nieuwe overkoepelen
de organisatie voor het gehele
voormalig Joegoslavië in het le
ven geroepen die simpelweg Uni
ted Nations Peace Force gaat he
ten, de VN-vredesmacht. De af
korting hiervan luidt UNPF.
Toevalligerwijs zijn dat dezelfde
letters die de blauwhelmen de af
gelopen dagen hebben verwij
derd van hun nummerborden. En
nu moet dus alle verf weer wor
den verwijderd omdat er weer
UNPF op moet komen te staan.
Niemand zal het u kwalijk nemen
als u het niet meer snapt. Want
de VN-manschappen lijken zelf
ook het spoor bijster. „Worden
we nou UNPF of Uncro," ver
zucht een blauwhelm. „Moet ik
m'n nummerborden nou vervan
gen of niet?"
Niemand weet nog wat de VN
kunnen doen. Het voormalig Joe
goslavië wordt nog slechts be
volkt door apatische, haast moe
gestreden VN'ers die ook niet
meer weten hoe de VN invloed op
de gang van zaken op de Balkan
kunnen houden. Het staakt het
vuren in Bosnië is volledig op een
fiasco uitgelopen, nu Serviërs
Sarajevo weer veelvuldig onder
vuur nemen en de moslims op
meerdere plaatsen grootscheepse
offensieven zijn begonnen.
In Kroatië is de acute dreiging
van het uitbreken van een nieuwe
oorlog tussen Kroaten en Kraji-
na-Serviërs enigszins vermin
derd. Maar met name in het zui
den van de Krajina slaat de vlam
ondanks de VN-aanwezigheid
geregeld in de pan. Een VN-com-
mandant, die doelbewust door
Kroaten werd beschoten, diende
het zoveelste protest in. Hij kreeg
echter van de Kroaten te horen
'dat hij niet moest zeuren omdat
hij nog in leven was'. Zeker hu
Servische troepen in de Krajina
vorige week voor het eerst in een
jaar de luchthaven van de Kroa
tische havenstad Dubrovnik met
granaten bestookten, is de span
ning er terug.
Michael Williams, de belangrijk
ste woordvoerder van de VN die
afgelopen week vertrok, gaf tij
dens een persconferentie in Za
greb toe dat hij een moeilijk jaar
achter do rug heeft gehad. „Vrede
bewaren is een eenzame missie,"
zei Williams, „Zeker als het an
deren zijn die de vrede moeten
afdwingen."
Hij doelde hiermee op de vaak
zwalkende internationale poli
tiek ten opzichte van Bosnië. Zo
was de uit Amerika, Engeland,
Frankrijk, Duitsland en Rusland
beslaande contactgroep vast van
plan om na een bezoek aan Za
greb en Belgrado in de Bosnische
hoofdstad Sarajevo onderhande
lingen te voeren met de Bosni
sche president Izetbegovic. Maar
omdat de Bosnische Serviërs we
derom geen garanties wilden ge
ven voor een veilig bezoek van de
leden van de contactgroep aan
Sarajevo, werd die trip afgelast.
„Een zeer ernstige tegenslag", zei
Williams, „Want we hebben nog
maar weinig tijd te gaan voordat
het-staakt-het-vuren officieel af
loopt op 1 mei. Als we niet eens
Van onze verslaggever
- De Edese polii
mAe lokale brand'
bezorgt. Zondag woi
zeker zijn aangestoki
carosseriebedrijf
„n veevoerderbedrij
kerkdorp De Klomp
doelwit. Bovendien gin!
avond een loods met
[uren en was er zate.
een kleine brand in eet
Be politie kan ondank.
ïe surveillances geen
op de reeks van
,Iule branden. Er zijn
bijna veertig brandt
Voor het eerst sinds 16
datum van de eers
moest de brandweer
zondag uitrukken.
Kortjakje
De politie vermoedt da
willens en wetens it
berichten in de media
den dat de brandstich
naam Kortjakje had
-tot dusver- nooit
aan het werk was.
die mededeling in de
gen er branden op zon
wel erg toevallig," met
woordvoerder H. Mui
De politie heeft ook
vloeden van publikati
„Nadat we zeiden da
den 's avonds werde
Amsterdam (anp)
Amsterdam is door
en justitie afgenom
jaar.
In het kader van het
sief pakte de politie c
twee weken 250 men
litie en justitie wilt
actie de binnenstad
paasweekeinde, waai
risten werden verw:
mogelijk ontdoen v:
len.
Het aantal straatri
met 40 procent van
er waren 10 procent]
vallen van zakkenro
aantal diefstallen ui'
naar 86, een daling
cent.
Voor het paasoffej
Justitie 100 extra cef
baar. Die zitten nu
met vooral criminl
Noordafrikanen, tej
DESTE
meer met de Bosnische i
kunnen onderhandelen
het te gevaarlijk is om Sara)eJ
te bezoeken, dan zijn we eigv
van huis."
Vanwege de stuurloze VN
den de blauwhelmen zits I
maar bezig met het kleine, ovi
zichtelijke werk. Terwijl er I
dagelijks mensen stervenutril
rajevo, zijn de VN'ers druk t
weer met het vervangen va I
go's en het vergaderen over I
we afkortingen. Tevens Jp
er nieuwe stickertjes gj
over de oude namen, ten»!
vernieuwde computerpmg I
ma's worden aanges®a l
gloednieuwe Un^ Unp.1
Unpredep- of UNFt'1°
kaarten te maken. „Ik $J
nu al twee jaar", zei e
VN-medewerker m
„Maar ik ben op zoek
andere baan. Ik word
van de VN."
DE ENIGE BETROK
het bouw-akkoord
onderhandelaar J.
nieuwe ruimte, da
wat in vele maandi
vahstal had dus i
argumenten, kan z
vertrek met een kij
werkgeversorgani:
opstellen en nu bl
rog om toe te
verklaarde punten
winnen. Waar was
voor nodig gewet
verantwoordelijk^
Een merkwaardige
Welke onderhand
vahstal er een
verongelijktheid
een impasse te
een onderhandeld
vahstal misschien]
creatief is gewee
een compromis,
bet akkoord zei
daarmee een eint
het akkoord spei
rinanejering van t
D'e blijvende mo
houw zo essentie
daartoe de uitk
doorbraak. De ni
handelaars in anc
te dat vervroegd
scala van de m
Pensionering' zijr
