)0 STEM m 'Morna bevrijdt je van je droefheid' Een stortvloed absurde invallen i Cesa boekl Kaapverdische 'blues' PPORT Vernieling Schoorsteenbrand iMENS IDDIENSTEN verzichtstentoonstelling van Jean Thomassen in Het Markiezenhof VRIJDAG 14 APRIL 1995 Q kilogram wegende en 40 Jen F" Jd. pr es. de Ijk ■en lad ■or Ins |en 3), |P- lte, ets per llg' pje Jan in Itie |fte ar- I de (De 1 35 Sluis - Een 41-jarige man a Zandvoort deed bij de polo! in West-Zeeuws-Vlaandere, aangifte van een vernielin van een personenauto, eigen dom yan een 49-jarige inwo' ner uit Knokke. Het voertutó stond geparkeerd aan de Sint Annastraat in Sluis en wa door een onbekende bewerk met een bijl. In de motorkai en het dak waren verschillen de beschadigingen zichtbaar. Westdorpe - De vrijwillig! brandweer van Westdorpé werd woensdagavond om streeks 22.30 uur opgeroepen voor een schoorsteenbrand aan de Graaf Jansdijk Mede' door verbouwingswerkzaam-1 heden was er een brandje ont staan, waarbij rook het pand indrong en tevens langs de nieuwe spouw naar buiten kwam. De brandweer was het brandje snel meester. De scha-i de bleef beperkt tot rook- enl roetschade in de woning. Pharmacie is cum laude ge promoveerd tot doctor phar- pes- maco-chemie A.G.S. Blom- J de maert uit Terneuzen. uid- tot (ma, T tel. 17 toef- tel. bed- zat. u. tzen- pnd. Jgstr. 1366. |8 u. Ir. 6, IVan |kter 27, ■rijd. Ir A. Ires- lcuur en nent de tad- lotelf. Ier J. 12, en I 8 u. f weg tel. ïjd. M. 6, i zat. bkter tel. tot. lager, 11344. [10.30 de - u. proe- tel. koed- For- iein- [ends- Volp- bn de \arn- van 8 u. J. iein- 11234. ]0u.) St.- i. tot fe en lestr. 13131. 1-1 en res. rpe - 8 u. ^tlaan tel. Iragen litend om |e 2. ek - ;r. 44, 1955. >m 12 tot ijsten 3ijns- md. 8 er M. nlaan ikuur 11.30 Me- ckstr. 'IALE Oos- raam- cbaar, voor nacht !2. wsch- raam- cbaar, |ke en Tel. Tel. - Tel. wi j le gging iszorg voor spoedgevallen dag en nacht be-\ reikbaar. West-Zeeuws-Vlaanderen 01170-56500. Oost-Zeeuws-Vlaanderen: 01140-83500. Kanaalzone 01150-74500. DIERENARTSEN .Goes, Heinkenszand en Noord- Beveland - Dierenarts M. Karei- se, 's H.H. Kinderendiik 118, Goes, tel. 01100-20656. Hengstdijk en Hulst - Vanaf zat. 12.00 u. dierenarts J. Kop, Basti- onstr. 3, Axel, tel. 01155-61488. Zat. spreekuur: 11-12 u. en vlgs. afspraak. Axel, Terneuzen, Zaamslag - Vanaf zat. 12.00 u. dierenarts J. Kop, Bastionstr. 3, Axel, tel. 01155-61488. Zat. spreekuur: 11-12 u. en vlgs. afspraak. Hulst - Dierenartsen Aerts- Bosch, Dullaertstr. 43, tel. 01140-14015. Spreekuur za. 10-11.30 u. en volgens afspraak. Breskens, Aarden burg, Sluis - Dierenarts G. de Bruijckere en E.v. Bruinessen-Kapsenberg. Za. en zo. spreekuur gezelschapsdie ren in Aardenburg, (Romanlaan 28), van 11.30-12.00 u. en in Oostburg (Brouwerijstr. 8) van 13.00-13.30 u., verder vlgs. tel, afspr. tel. 01177-2398 of 01172-2769. Sas van Gent - Dierenarts E. David, Westdam 54, tel. 01158-53800, bgg. 01157-1319. Spreekuur za. 11-12 u. en na afspraak. Terneuzen e.o. - Peter de Vos, Polikliniek voor kleine huisdie ren 'De Steenberghe', v. Steen bergenlaan 7, Terneuzen, tel. 01150-96425. Spreekuur: zat. 12-13 u. Verder na telefonische afspraak. J.P. de Vos en A. Burm, Kliniek van kleine huisdieren en bijzon dere dieren, v. Diemenstr. 83, Terneuzen, tel. 01150-19628. Spreekuur zat. 12.30-14 u. en na telefonisch overleg. Oostburg - Dierenarts J.v.d. Vij ver, Sirius 1, tel. 01170-52103. Spreekuur zat. en zond. na tel. afspr. Bgg. Dierenkliniek IJzen- dijke, 01176-1388. St.-Jansteen e.o. - Dierenarts A. de Bruyn, Tempelier 34, St. Jan steen, tel. 01140-12701, bgg. 01140-10546. Spreekuur za. en zo. 11-12 u. en vlgs. afspraak, huisbezoek ook na afspraak. Dierenkliniek IJzendijke - Die renartsen Van de Vijver. Week endspreekuren: zat. om 13-00 uur, zond. om 12.00 uur en vlgs. afspr. Tel. 01176-1388, bgg. 01174-8424. TANDARTSEN West-Zeeuws-Vlaanderen - Van af vrijd. tandarts A. Bracke, Burg. v. Zuijenstr. 81, Breskens, tel. 01172-2714, privé: Wulpen laan 6, Breskens 'el 01172-2931. Spreekuur 12-1"" uur. Oost-Zeeuws-Vlaanderen Tandarts P.v. Mieghem, Jan van Galenstr. 1, Terneuzen, 01150-12685 (vrij. en zaï.i Spreekuur 10-10.30 en 18-1 u. Tandarts N. Verhelst, In 17 b, Hoek, tel. 01154-1914 (zond. en maand.). Spreek 12-12.30 u. j Zuid- en Noord-Bevelanfl Tandarts H. Houg, Van Dussei dorpstr. 5, Goes. In het weekem de tel. nr. 06-52771398. Spreek uur 10-11 uur. APOTHEKEN ,Ktr Axel - Apotheek Axel, Oran] 6, tel. 01155-62888. Geop. 10-11 en 16-17 uur Verder sluitend voor spoedgevallen recepten. unlder, Goes - Apotheek Goese P De Spinne 1162, tel. 28228- Hulst - Apotheek H"'s' n n 30 zat. 11-12 uur en lo.sy en uur, zond. 11-11-30 16.30-17.30 u. Voor spoedge len buiten openingstijden dienstdoende apothekers» tente thuis bereikbaar 01140-14255. tri n assen, Terneuzen - Apotheek KI vafl tel. 01150-12090. Geop. z^;2.30 8.30-17.30 u., zond. u. en 17-18 u. ZIEKENHUIZEN VLAANDEREN .„kken: Voor eerste hulp bij ong -sarts eerst dienstdoende hau,ds?le-genBuitenpolikliniel' Honte, tel. 01140-12651- -eken- Oostburg - St. Antomusz'6 huis, tel. 01170-59000. huis Terneuzen - Streetaieke. De Honte tel. 01150-88000. AMBULANCE EN BBA"0 WEER Tel- Zeeuws-Vlaanderen 01184-14444. ZEEUWS- Grot Gids VRIJDAG 14 APRIL 1995 DEEL n van Leest s dan het videotijdperk tjril doen geloven, gaan [,;ïaje verrassingen vaak Lallend eenvoudig door lieven. Wie Cesaria Evora „leomt, zal achter die to door het leven gete- ye' vrouw geen zangeres suitzonderlijke klasse ver- s Cesaria dat wel dege- „...maal achter een micro- - ïansformeert ze van een -«jee vrouw van middelbare pin een vocaliste die je met Vstem en voordracht mee- L. naar nog ongehoorde muzi- [j'verten. Tijdens haar concer- jset ze dat blootvoets, siga- a rokend en whiskey drin- «ja Evora is 53 en komt van [Vincente, een van de Kaap- jsche Eilanden. Die 500 kilo- truit de kust van Senegal ge- b archipel van negen eilan- s eeuwenlang een Portu- fckolonie. Aanwezigheid van de Portuge- |l«ftzijn sporen nagelaten in iek van de Kaapverdische in. Die muziek valt in «hoofdstromingen uiteen. De |tet Coladera en is een soort smuziek die te vergelijken is f;de Beguine. De andere heet en is weemoedig van fcMet een beetje dichterlijke Jleidzou je die Morna de blues Me Kaapverdische Eilanden pjen noemen. ml de Coladera als de Morna [ivoor onze oren uiterst toe- plijke muziekvormen. Als [((leiding worden gitaren (6- en cavaquinhos (een rt ukelele), piano, accordeon, i clarinet gebruikt. Ces- ia Ëvora zingt daarbij in het blselijke dialect van het Por- liedjes waarin veelal eid en weemoed, maar n ook vreugde en een enkele «ironie doorklinken. Het zijn Kiepende liedjes die ondanks t droeve inslag een ver- |utkende uitwerking op de staar hebben. Van Cesaria's stemgeluid gaat een Imrstaanbare bekoring uit. 'iluurlijk t!lil Cesaria Evora amper we- i dat ze een heel bijzondere sgeres is. Als ik haar tijdens -i nterview vraag naar het ge- Ti van haar muziek, is ze er nuchter over. at geen geheime formule [«succes in. Mijn muziek is mij iets volstrekt natuur- aarbij ik me fijn voel. Ik mijn gevoelens uit te ten en ik merk dat de men- o daarvan houden. Sommigen de teksten, sommigen om f stem en weer anderen van- f!! de melodieën. Het gebeurt p® en ik ben daar blij om. p het waarom van mijn succes "iknog niet zo nagedacht. Ik vertolk mijn liedjes, dat is voor mij meer dan voldoende." Het succesverhaal voor Cesaria Evora begon in 1988, toen haar naar Frankrijk geëmigreerde landgenoot José da Silva tijdens een bezoek aan Sao Vincente haar hoorde zingen en onder de indruk raakte van haar capaci teiten. Da Silva haalde Cesaria over om met hem naar Parijs te gaan om daar plaatopnamen te maken. Dat resulteerde in het album La diva aux pieds nus. Tot dan toe had de roem van Cesaria nooit verder gereikt dan de Kaapverdi sche Eilanden. De plaat bleek in- Frankrijk een bescheiden succes, maar dat beetje was voldoende aanleiding om in 1990 een vol gende plaat te maken: Distino di Belita. Ook die plaat deed het re delijk en datzelfde gold voor Mar Azul uit 1991. De grote door braak kwam met Miss Perfuma- do, een cd die in november '92 verscheen. Olympia Alleen al in Frankrijk werden van Miss Perfumado meer dan 200.000 exemplaren verkocht en ook in Portugal en Spanje deed de plaat het goed. Het volgende jaar bracht voor Cesaria in Frankrijk een toernee van dertig uitverkochte concerten, waaron der twee optredens in de Olympia in Parijs, het Mekka van de Fran se muziek. Bovendien boekte ze successen op podia in Canada en Brazilië. In Nederland trad ze ook op, maar dat gebeurde tamelijk on opgemerkt. Ze werd door de Kaapverdische gemeenschap in ons land hierheen gehaald voor enkele concerten in eigen kring. Miss Perfumado deed het op de Nederlandse platenmarkt rede lijk. Inmiddels is er alweer een nieuwe plaat: Cesaria. Dat album over treft in kwaliteit al het voorgaan de en zal, ook in ons land, haar roem alleen maar groter maken. Nieuw begin In Frankrijk is Cesaria Evora in middels een absolute ster. Heeft dat succes haar leven veranderd? „Ja natuurlijk, het is on voorstelbaar wat me allemaal overkomen is. Ik heb jaren lang gezongen zonder dat dat resulteerde in iets wat op een carrière leek. Ik zong vooral voor mijn plezier, want op de Kaapverdi sche Eilan den kon ik er geen beroep van maken. Om nu op deze leef tijd succes te krij gen, is iets heel won derlijks. Het is een nieuw begin voor mij." Hoe is Cesaria eigenlijk zangeres geworden? „Ik ben gaan zingen, omdat mijn vader muzikant was. Als kind zong ik mee als hij op zijn gitaar liedjes zat in te studeren. Toen ik zestien was, omtmoette ik een jongen die ook muzikant was. Die jongen is inmiddels een man en woont tegenwoordig hier in Rot terdam, maar dat is een ander verhaal, waarover ik liever niet uitwijd. Maar goed, die jongen van toen. vertelde me steeds dat ik een mooie stem had en dat ik daar meer mee moest doen. Ook hij speelde gitaar en door veel samen met hem te oefenen kreeg ik op den duur zoveel zelfvertrouwen dat ik voor publiek op ging tre den." Tot in de jaren vijftig speelden de vit Cesaria Evora: „Ik geloof dat ik mijn land op mijn manier kan helpen door met mijn muziek en mijn liedjes een soort ambassadrice te zijn.foto lusafrica «w 1 WW havens van de Kaapverdische Eilanden nog een rol van beteke nis in de scheepvaart. Door het komen en gaan van schepen en bemanningen was er in de haven plaatsen sprake van een zeker nachtleven, waarin de muziek een belangrijke plaats innam. De jonge Cesaria zong er in de kroe gen en kreeg zestig cent betaald per gezongen liedje. Dat was geen vetpot, want er moest thuis een heel gezin van onderhouden wor den. Verval In de jaren zestig zette het verval van de havens in en toen in 1975 de Portugezen vertrokken en de Kaapverdische Eilanden onaf hankelijk werden, was de bevol king op deze veelvuldig door droogte geteisterde archipel op zichzelf aangewezen. Met muziek viel geen droog brood meer te verdienen. Toch kon Cesaria het zingen niet laten. Vrijwel iedere avond maakte ze de gang naar de cafés en bars in Mindelo, de hoofd plaats van Sao Vincente, om daar de Morna te zingen. Als je Ces- aria Evora's doorleefde vertol kingen hoort, besef je dat zingen voor haar een manier van leven moet zijn. „Het is inderdaad een manier van leven. Het begon als een plezieri ge bezigheid. Toen ik eenmaal se rieus ging optreden, bleek dat er met zingen op de Kaapverdische Eilanden amper een bestaan op te bouwen was. Sinds '75 is dat al leen maar slechter geworden. Als je er nu optreedt, krijg je ook nog wel fooien van het aanwezige pu bliek, maar omdat iedereen er zo arm is, moet je die fooien vooral zien als symbolische beloningen. Leven kun je er absoluut niet van en ik had me daar al min of meer bij neergelegd. Sinds ik naar Frankrijk ben ge gaan om platen te maken, is alles veranderd. Ik kan nu van mijn muziek leven en dat is een prettig gevoel." Wat doet muziek met haar? „Bij muziek krijg ik altijd een ge voel van grote liefde. Ik hou er echt van om te zingen. Op de een of andere manier krijg ik een rijk gevoel als ik zing of naar muziek luister. Er gaat dan binnen in me iets vibreren. Morna is voor ons op de Kaapverdische Eilanden religie en therapie tegelijk. Al zingend iieemt die muziek je pijn weg en vergeet je je zorgen. Mor na bevrijdt je van je droefheid." Droefheid heeft Cesaria in over vloed gekend. Niet alleen was er jarenlang bittere armoe, ook in haar privé-leven kende ze weinig geluk. Ze heeft een paar mislukte relaties achter de rug. Over de rol van een man in haar leven is ze tegenwoordig heel resoluut: „Ik wil geen man meer die permanent onder mijn dak woont. Ik ken veel vrouwen die niets over hun eigen lot te vertellen hebben, om dat ze door hun mannen gecom mandeerd worden. Dat zal mij niet meer overkomen. Door man nen uit mijn huis te weren heb ik dat kwaad met wortel en al uitge roeid." Op Sao Vincente neemt Cesaria op die manier een tamelijk vrij gevochten positie in. Ze loopt er blootvoets door de straten en dat heeft haar daar de bijnaam 'de diva op blote voeten' opgeleverd. De vrouwen beschouwen haar als een voorbeeld van vrijheid en on afhankelijkheid. Krontjong De muziek van Cesaria Evora klinkt exotisch en toch is ze voor het Nederlandse cultuurgebied minder ongewoon dan je op het eerste gehoor zou denken. Als je goed luistert, hoor je overeen komsten met een muziekstroming die bij een aantal Nederlanders niet onbekend is: de Indonesische Krontjong. Die overeenkomst is niet zo ver wonderlijk, want voordat de Hol landers de Gordel van Smaragd tot kolonie maakten, hadden de Portugezen er handelsposten. Die Portugezen namen hun muziek en instrumenten mee naar de Oost en net als op de Kaapverdi sche Eilanden raakte de lokale bevolking ermee vertrouwd. Klompendans-melodieën zul je in het huidige Indonesië nergens horen, maar krontjong des te meer en dat is frappant, want het betekent dat gedurende een to taal andere culturele overheer sing van zo'n 350 jaar de Portu gese wortels bewaard moeten zijn gebleven. Om die theorie te tes ten, laat ik Cesaria een stukje kr ontjong horen. Er komt al snel een blije blik van herkenning en even later is er de verbazing. „Die muziek klinkt bijna hetzelf de als de Coladera bij ons. De in strumenten zijn precies dezelfde. Je hoort er dat Portugese in terug en het lokale, net zoals dat in on ze muziek het geval is. Dit is heel bijzonder." Dankzij het succes in Europa is Cesaria Evora in staat om veel te reizen en om kennis te nemen van andere culturen. Vindt ze het moeilijk om de mensen in Europa te begrijpen? „Ieder mens heeft zijn eigen wijze van denken en van leven. Ik denk en leef op mijn manier. Maar ik heb er geen enkele moeite mee om andermans levensstijl of cultuur te accepteren. Ik vind het juist heel boeiend om er kennis van te Communiceren Wat leert ze ervan? „Heel veel. Ik leer dingen in een ander perspectief te zien bijvoor beeld. Maar op een simpeler ni veau leer ik nieuwe talen te spre ken en dat stelt me in staat om beter met mensen te communice ren. Dat is belangrijk voor mij. Als je de taal spreekt, kun je bar rières overwinnen en, zoals in mijn geval, dichter bij je publiek komen." Dankzij haar muziek is Cesaria Evora ontsnapt aan de armoede van de Kaapverdische Eilanden. Om haar solidariteit met de be volking daar tot uitdrukking te brengen, treedt ze steevast op blote voeten op. Ziet ze kans om via haar bekendheid iets voor haar minder fortuinlijke landge noten te doen? „Ik geloof dat ik mijn land op mijn manier kan helpen door met mijn muziek en mijn liedjes een soort ambassadrice te zijn. Als het kan, probeer ik er mensen op te wijzen dat de Kaapverdische Eilanden niet alleen maar een land is waar leuke muziek van daan komt, maar dat er mensen wonen die het niet breed hebben en die hulp zouden kunnen ge bruiken." Is er voor Cesaria Evora dankzij het succes een gelukkige toe komst weggelegd? „Ik hoop van wel. Maar ik heb in mijn leven geleerd dat je daar zelf niet zo gek veel invloed op uit kunt oefenen. Je moet geluk hebben in het le ven. Dus wacht ik maar af hoe de dingen lopen, ik zie wel wat de tijd brengt." "oor Hans Rooseboom «Als er dan toch een overzichtsten toonstelling van mijn werk komt, dan die van alle Nederlandse mu te het liefst in Het Markiezenhof, tever nog dan in het Rijksmuseum", esn Thomassen, kunstschilder, is ge wen in Den Haag en woont in het «oordhollandse Heiloo, ver van Ber- 8® op Zoom. Toch voelt hij een band »et de Markiezenstad. „Mijn vader ^breken van deoorlog in 940 bij het Derde Regiment Infante- "e ingekwartierd in het Markiezen- ^atwas toen nog in gebruik als hing er al een keer een nudenj van Jean Thomassen in het r^ez®kof - het gemeentemuseum jergen °P Zoom - als onderdeel n de tentoonstelling over Sint-Se- ™aan. „Zo kwam Johanna Jacobs, servator van het museum, met IJl «werk in contact". 3 u® «n ^us Z£,len van het Mar- li'ct'u vo' met Thomassens 'rea- q tooh-absurdistische' schilderijen. kim!fn Van de schilderijen heeft de trtw u aar ?et Markiezenhof zelf af- onrta "MiÓn werk is in drie typen sche^,ever?elen. Portretten, Egypti- Thom s, en tenslotte de 'echte' De 4ö-i Jarige Thomassen is een gedre- :er. „Ik ben dag en nacht aan .fanatiek. Ik lees geen kran- vjl.to geen televisie. Mijn leven 'k altijd m'n neus gestoten, grote tentoonstelling als deze had ik nooit durven hopen. Zoiets ge beurt hoogstens na je dood. Het komt voor mij uit de hémel vallen. Mijn mooiste werken zijn hier samenge bracht." In zijn jeugd overkwam Jean Tho massen een ongeluk dat hem bijna fa taal werd. „Ik ben als klein kind op de kachel gevallen. Als gevolg daar van kreeg ik botkanker. In het mili tair hospitaal in Den Haag (mijn va der was beroepsmilitair) wilden ze mijn been amputeren. Maar dat wei gerden mijn ouders. Ze wilden mij liever laten sterven dan mij als ge handicapte door het leven laten gaan. Zonder amputatie was er dus geen redding. Mijn begrafenis was al be steld. Ik kreeg allerlei prachtige din gen, zoals een trein. Maar wonder bo ven wonder ben ik beter geworden, na heel lang revalideren. Ik mocht nooit buiten spelen en ik keek daar om altijd in de encyclopedie die mijn ouders in huis hadden. Daar stonden mooie plaatjes in, en zo kwam ik met de kunst in aanraking. Op school deed ik erg mijn best met tekenen. Daar had ik steeds een 10 voor." In de jaren '60 meldde Jean Thomas sen zich bij de Haagse kunstacade mie. „De portretten die ik daar inle verde werden bekeken als een pak stront. De hele tijdgeest had ik tegen. Omdat ik geen academie had, kwam ik ook niet in aanmerking voor de con traprestatie of BKR. Ik ben in mijn eentje door gegaan. Geprobeerd mijn hoofd boven water te houden. Als ik een beetje geld had, koos ik voor een tube verf in plaats van een brood." In 1974 verscheen er een 'goede fee' in zijn leven. Zo omschrijft Jean Tho massen zelf zijn ontmoe ting met de 'beeldschone actrice Ine Veen'. „Zij heeft mijn werk opge pakt en is ermee naar ga leries gestapt. Via haar kreeg ik mijn eerste por tretopdrachten, onder andere van de regisseur Karl Gutmann. Zo begon mijn naam zich rond te praten." De schilderijen van Jean Thomassen hebben intussen hun weg gevonden naar verschillende verzamelaars. Dat zijn echt 'vaste klanten'. „Ik wordt regelmatig gebeld door zo'n liefheb ber. Vaak bestellen ze een schilderij al als ik er nog niet eens aan begon nen ben. Die verzamelaars zijn overi gens ook zeer benieuwd naar mijn tentoonstelling in Bergen op Zoom. Want vaak weten ze niet wat ik nog méér gemaakt heb. Met tegenzin heb ben de meesten de schilderijen afge staan voor deze tentoonstelling. Ik weet van een eigenaar die er zo lang een foto van het schilderij voor in de plaats heeft gehangen." Ter gelegenheid van de tentoonstel ling van Jean Thomassen in Het Mar kiezenhof verschijnt het boek De ab surde realiteit van Jean Thomassen, geschreven door. Gerard van Hulst. De auteur overleed in 1991 tijdens het schrijven van het boek. Het is af gemaakt door Markiezenhof-conser vator Johanna Jacobs. Om een indruk van Thomassens werk te geven volgen hier een paar citaten uit het boek. Over het schilderij Mar kiezenhof. „Op dit schilderij lijkt de kunstenaar als een fotograaf pijnlijk nauwkeurig een momentopname te Jean Thomassen en zijn schilderij 'Markiezenhof'. foto ruben schipper hebben gemaakt van een tijdsbeeld waarin de diepzinnige beschouwer veel herkent. Met waar cynisme wordt het Nederlandse verschijnsel vastgelegd van de hedendaagse kun stenaar wiens produkten uitwerpse len op straat zijn geworden waar de gemeente een bordje bijgeplaatst heeft met de mededeling 'beschermde kunstroute', .maar waar carnavals- gasten over uitglijden. Een stortvloed absurde invallen, zo kenmerkend voor Thomassen, is ruimschoots aan wezig. De schoorstenen hebben inge metselde eenden die sigaren roken. Als dit werk geëxposeerd wordt kunt u ongetwijfeld een meisje tegen haar moeder horen zeggen: Mammie, er gluurt een stoeprand naar mij." Thomassens eigen voorkeur gaat uit naar het schilderij De toren van Ba- bel, een schilderij dat zich laat lezen als een stripverhaal, waarin de schil der probeert de wereldgeschiedenis te vertellen. I 'De absurde realiteit van Jean Thomas sen'. Museum Het Markiezenhof. Steenbergsestraat 8, Bergen op Zoom. Geopend dinsdag t/m zondag, 11.00- 17.00 uur. (t/m 5 juni)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 13