)0 STEM
m
'Morna
bevrijdt je
van je
droefheid'
Een stortvloed
absurde invallen
i
Cesa
boekl
Kaapverdische
'blues'
PPORT
Vernieling
Schoorsteenbrand
iMENS
IDDIENSTEN
verzichtstentoonstelling
van Jean Thomassen
in Het Markiezenhof
VRIJDAG 14 APRIL 1995 Q
kilogram wegende en
40
Jen
F"
Jd.
pr
es.
de
Ijk
■en
lad
■or
Ins
|en
3),
|P-
lte,
ets
per
llg'
pje
Jan
in
Itie
|fte
ar-
I de
(De
1 35
Sluis - Een 41-jarige man a
Zandvoort deed bij de polo!
in West-Zeeuws-Vlaandere,
aangifte van een vernielin
van een personenauto, eigen
dom yan een 49-jarige inwo'
ner uit Knokke. Het voertutó
stond geparkeerd aan de Sint
Annastraat in Sluis en wa
door een onbekende bewerk
met een bijl. In de motorkai
en het dak waren verschillen
de beschadigingen zichtbaar.
Westdorpe - De vrijwillig!
brandweer van Westdorpé
werd woensdagavond om
streeks 22.30 uur opgeroepen
voor een schoorsteenbrand
aan de Graaf Jansdijk Mede'
door verbouwingswerkzaam-1
heden was er een brandje ont
staan, waarbij rook het pand
indrong en tevens langs de
nieuwe spouw naar buiten
kwam. De brandweer was het
brandje snel meester. De scha-i
de bleef beperkt tot rook- enl
roetschade in de woning.
Pharmacie is cum laude ge
promoveerd tot doctor phar-
pes- maco-chemie A.G.S. Blom- J
de maert uit Terneuzen.
uid-
tot
(ma,
T tel.
17
toef-
tel.
bed-
zat.
u.
tzen-
pnd.
Jgstr.
1366.
|8 u.
Ir. 6,
IVan
|kter
27,
■rijd.
Ir A.
Ires-
lcuur
en
nent
de
tad-
lotelf.
Ier J.
12,
en
I 8 u.
f weg
tel.
ïjd.
M.
6,
i zat.
bkter
tel.
tot.
lager,
11344.
[10.30
de -
u.
proe-
tel.
koed-
For-
iein-
[ends-
Volp-
bn de
\arn-
van
8 u.
J.
iein-
11234.
]0u.)
St.-
i. tot
fe en
lestr.
13131.
1-1 en
res.
rpe -
8 u.
^tlaan
tel.
Iragen
litend
om
|e 2.
ek -
;r. 44,
1955.
>m 12
tot
ijsten
3ijns-
md. 8
er M.
nlaan
ikuur
11.30
Me-
ckstr.
'IALE
Oos-
raam-
cbaar,
voor
nacht
!2.
wsch-
raam-
cbaar,
|ke en
Tel.
Tel.
- Tel.
wi j le
gging
iszorg
voor
spoedgevallen dag en nacht be-\
reikbaar.
West-Zeeuws-Vlaanderen
01170-56500.
Oost-Zeeuws-Vlaanderen:
01140-83500. Kanaalzone
01150-74500.
DIERENARTSEN
.Goes, Heinkenszand en Noord-
Beveland - Dierenarts M. Karei-
se, 's H.H. Kinderendiik 118,
Goes, tel. 01100-20656.
Hengstdijk en Hulst - Vanaf zat.
12.00 u. dierenarts J. Kop, Basti-
onstr. 3, Axel, tel. 01155-61488.
Zat. spreekuur: 11-12 u. en vlgs.
afspraak.
Axel, Terneuzen, Zaamslag -
Vanaf zat. 12.00 u. dierenarts J.
Kop, Bastionstr. 3, Axel, tel.
01155-61488. Zat. spreekuur:
11-12 u. en vlgs. afspraak.
Hulst - Dierenartsen Aerts-
Bosch, Dullaertstr. 43, tel.
01140-14015. Spreekuur za.
10-11.30 u. en volgens afspraak.
Breskens, Aarden burg, Sluis -
Dierenarts G. de Bruijckere en
E.v. Bruinessen-Kapsenberg. Za.
en zo. spreekuur gezelschapsdie
ren in Aardenburg, (Romanlaan
28), van 11.30-12.00 u. en in
Oostburg (Brouwerijstr. 8) van
13.00-13.30 u., verder vlgs. tel,
afspr. tel. 01177-2398 of
01172-2769.
Sas van Gent - Dierenarts E.
David, Westdam 54, tel.
01158-53800, bgg. 01157-1319.
Spreekuur za. 11-12 u. en na
afspraak.
Terneuzen e.o. - Peter de Vos,
Polikliniek voor kleine huisdie
ren 'De Steenberghe', v. Steen
bergenlaan 7, Terneuzen, tel.
01150-96425. Spreekuur: zat.
12-13 u. Verder na telefonische
afspraak.
J.P. de Vos en A. Burm, Kliniek
van kleine huisdieren en bijzon
dere dieren, v. Diemenstr. 83,
Terneuzen, tel. 01150-19628.
Spreekuur zat. 12.30-14 u. en na
telefonisch overleg.
Oostburg - Dierenarts J.v.d. Vij
ver, Sirius 1, tel. 01170-52103.
Spreekuur zat. en zond. na tel.
afspr. Bgg. Dierenkliniek IJzen-
dijke, 01176-1388.
St.-Jansteen e.o. - Dierenarts A.
de Bruyn, Tempelier 34, St. Jan
steen, tel. 01140-12701, bgg.
01140-10546. Spreekuur za. en
zo. 11-12 u. en vlgs. afspraak,
huisbezoek ook na afspraak.
Dierenkliniek IJzendijke - Die
renartsen Van de Vijver. Week
endspreekuren: zat. om 13-00
uur, zond. om 12.00 uur en vlgs.
afspr. Tel. 01176-1388, bgg.
01174-8424.
TANDARTSEN
West-Zeeuws-Vlaanderen - Van
af vrijd. tandarts A. Bracke,
Burg. v. Zuijenstr. 81, Breskens,
tel. 01172-2714, privé: Wulpen
laan 6, Breskens 'el
01172-2931. Spreekuur 12-1""
uur.
Oost-Zeeuws-Vlaanderen
Tandarts P.v. Mieghem, Jan van
Galenstr. 1, Terneuzen,
01150-12685 (vrij. en zaï.i
Spreekuur 10-10.30 en 18-1
u. Tandarts N. Verhelst, In
17 b, Hoek, tel. 01154-1914
(zond. en maand.). Spreek
12-12.30 u. j
Zuid- en Noord-Bevelanfl
Tandarts H. Houg, Van Dussei
dorpstr. 5, Goes. In het weekem
de tel. nr. 06-52771398. Spreek
uur 10-11 uur.
APOTHEKEN ,Ktr
Axel - Apotheek Axel, Oran]
6, tel. 01155-62888. Geop.
10-11 en 16-17 uur Verder
sluitend voor spoedgevallen
recepten. unlder,
Goes - Apotheek Goese P
De Spinne 1162, tel. 28228-
Hulst - Apotheek H"'s' n n 30
zat. 11-12 uur en lo.sy en
uur, zond. 11-11-30
16.30-17.30 u. Voor spoedge
len buiten openingstijden
dienstdoende apothekers»
tente thuis bereikbaar
01140-14255. tri n assen,
Terneuzen - Apotheek KI vafl
tel. 01150-12090. Geop. z^;2.30
8.30-17.30 u., zond.
u. en 17-18 u.
ZIEKENHUIZEN
VLAANDEREN .„kken:
Voor eerste hulp bij ong -sarts
eerst dienstdoende
hau,ds?le-genBuitenpolikliniel'
Honte, tel. 01140-12651- -eken-
Oostburg - St. Antomusz'6
huis, tel. 01170-59000. huis
Terneuzen - Streetaieke.
De Honte tel. 01150-88000.
AMBULANCE EN BBA"0
WEER Tel-
Zeeuws-Vlaanderen
01184-14444.
ZEEUWS-
Grot Gids
VRIJDAG 14 APRIL 1995 DEEL
n van Leest
s dan het videotijdperk
tjril doen geloven, gaan
[,;ïaje verrassingen vaak
Lallend eenvoudig door
lieven. Wie Cesaria Evora
„leomt, zal achter die
to door het leven gete-
ye' vrouw geen zangeres
suitzonderlijke klasse ver-
s Cesaria dat wel dege-
„...maal achter een micro-
- ïansformeert ze van een
-«jee vrouw van middelbare
pin een vocaliste die je met
Vstem en voordracht mee-
L. naar nog ongehoorde muzi-
[j'verten. Tijdens haar concer-
jset ze dat blootvoets, siga-
a rokend en whiskey drin-
«ja Evora is 53 en komt van
[Vincente, een van de Kaap-
jsche Eilanden. Die 500 kilo-
truit de kust van Senegal ge-
b archipel van negen eilan-
s eeuwenlang een Portu-
fckolonie.
Aanwezigheid van de Portuge-
|l«ftzijn sporen nagelaten in
iek van de Kaapverdische
in. Die muziek valt in
«hoofdstromingen uiteen. De
|tet Coladera en is een soort
smuziek die te vergelijken is
f;de Beguine. De andere heet
en is weemoedig van
fcMet een beetje dichterlijke
Jleidzou je die Morna de blues
Me Kaapverdische Eilanden
pjen noemen.
ml de Coladera als de Morna
[ivoor onze oren uiterst toe-
plijke muziekvormen. Als
[((leiding worden gitaren (6- en
cavaquinhos (een
rt ukelele), piano, accordeon,
i clarinet gebruikt. Ces-
ia Ëvora zingt daarbij in het
blselijke dialect van het Por-
liedjes waarin veelal
eid en weemoed, maar
n ook vreugde en een enkele
«ironie doorklinken. Het zijn
Kiepende liedjes die ondanks
t droeve inslag een ver-
|utkende uitwerking op de
staar hebben. Van Cesaria's
stemgeluid gaat een
Imrstaanbare bekoring uit.
'iluurlijk
t!lil Cesaria Evora amper we-
i dat ze een heel bijzondere
sgeres is. Als ik haar tijdens
-i nterview vraag naar het ge-
Ti van haar muziek, is ze er
nuchter over.
at geen geheime formule
[«succes in. Mijn muziek is
mij iets volstrekt natuur-
aarbij ik me fijn voel. Ik
mijn gevoelens uit te
ten en ik merk dat de men-
o daarvan houden. Sommigen
de teksten, sommigen om
f stem en weer anderen van-
f!! de melodieën. Het gebeurt
p® en ik ben daar blij om.
p het waarom van mijn succes
"iknog niet zo nagedacht. Ik
vertolk mijn liedjes, dat is voor
mij meer dan voldoende."
Het succesverhaal voor Cesaria
Evora begon in 1988, toen haar
naar Frankrijk geëmigreerde
landgenoot José da Silva tijdens
een bezoek aan Sao Vincente
haar hoorde zingen en onder de
indruk raakte van haar capaci
teiten. Da Silva haalde Cesaria
over om met hem naar Parijs te
gaan om daar plaatopnamen te
maken.
Dat resulteerde in het album La
diva aux pieds nus. Tot dan toe
had de roem van Cesaria nooit
verder gereikt dan de Kaapverdi
sche Eilanden. De plaat bleek in-
Frankrijk een bescheiden succes,
maar dat beetje was voldoende
aanleiding om in 1990 een vol
gende plaat te maken: Distino di
Belita. Ook die plaat deed het re
delijk en datzelfde gold voor Mar
Azul uit 1991. De grote door
braak kwam met Miss Perfuma-
do, een cd die in november '92
verscheen.
Olympia
Alleen al in Frankrijk werden
van Miss Perfumado meer dan
200.000 exemplaren verkocht en
ook in Portugal en Spanje deed
de plaat het goed. Het volgende
jaar bracht voor Cesaria in
Frankrijk een toernee van dertig
uitverkochte concerten, waaron
der twee optredens in de Olympia
in Parijs, het Mekka van de Fran
se muziek. Bovendien boekte ze
successen op podia in Canada en
Brazilië.
In Nederland trad ze ook op,
maar dat gebeurde tamelijk on
opgemerkt. Ze werd door de
Kaapverdische gemeenschap in
ons land hierheen gehaald voor
enkele concerten in eigen kring.
Miss Perfumado deed het op de
Nederlandse platenmarkt rede
lijk.
Inmiddels is er alweer een nieuwe
plaat: Cesaria. Dat album over
treft in kwaliteit al het voorgaan
de en zal, ook in ons land, haar
roem alleen maar groter maken.
Nieuw begin
In Frankrijk is Cesaria Evora in
middels een absolute ster. Heeft
dat succes haar leven veranderd?
„Ja natuurlijk, het is on
voorstelbaar wat me
allemaal overkomen
is. Ik heb jaren
lang gezongen
zonder dat dat
resulteerde in
iets wat op
een carrière
leek. Ik
zong vooral
voor mijn
plezier,
want op de
Kaapverdi
sche Eilan
den kon ik er
geen beroep
van maken. Om
nu op deze leef
tijd succes te krij
gen, is iets heel won
derlijks. Het is een nieuw
begin voor mij."
Hoe is Cesaria eigenlijk zangeres
geworden?
„Ik ben gaan zingen, omdat mijn
vader muzikant was. Als kind
zong ik mee als hij op zijn gitaar
liedjes zat in te studeren. Toen ik
zestien was, omtmoette ik een
jongen die ook muzikant was. Die
jongen is inmiddels een man en
woont tegenwoordig hier in Rot
terdam, maar dat is een ander
verhaal, waarover ik liever niet
uitwijd.
Maar goed, die jongen van toen.
vertelde me steeds dat ik een
mooie stem had en dat ik daar
meer mee moest doen. Ook hij
speelde gitaar en door veel samen
met hem te oefenen kreeg ik op
den duur zoveel zelfvertrouwen
dat ik voor publiek op ging tre
den."
Tot in de jaren vijftig speelden de
vit
Cesaria Evora: „Ik geloof dat ik mijn land op mijn manier kan helpen door met mijn muziek en
mijn liedjes een soort ambassadrice te zijn.foto lusafrica
«w 1 WW
havens van
de Kaapverdische
Eilanden nog een rol van beteke
nis in de scheepvaart. Door het
komen en gaan van schepen en
bemanningen was er in de haven
plaatsen sprake van een zeker
nachtleven, waarin de muziek
een belangrijke plaats innam. De
jonge Cesaria zong er in de kroe
gen en kreeg zestig cent betaald
per gezongen liedje. Dat was geen
vetpot, want er moest thuis een
heel gezin van onderhouden wor
den.
Verval
In de jaren zestig zette het verval
van de havens in en toen in 1975
de Portugezen vertrokken en de
Kaapverdische Eilanden onaf
hankelijk werden, was de bevol
king op deze veelvuldig door
droogte geteisterde archipel op
zichzelf aangewezen. Met muziek
viel geen droog brood meer te
verdienen.
Toch kon Cesaria het zingen niet
laten. Vrijwel iedere avond
maakte ze de gang naar de cafés
en bars in Mindelo, de hoofd
plaats van Sao Vincente, om daar
de Morna te zingen. Als je Ces-
aria Evora's doorleefde vertol
kingen hoort, besef je dat zingen
voor haar een manier van leven
moet zijn.
„Het is inderdaad een manier van
leven. Het begon als een plezieri
ge bezigheid. Toen ik eenmaal se
rieus ging optreden, bleek dat er
met zingen op de Kaapverdische
Eilanden amper een bestaan op te
bouwen was. Sinds '75 is dat al
leen maar slechter geworden. Als
je er nu optreedt, krijg je ook nog
wel fooien van het aanwezige pu
bliek, maar omdat iedereen er zo
arm is, moet je die fooien vooral
zien als symbolische beloningen.
Leven kun je er absoluut niet van
en ik had me daar al min of meer
bij neergelegd.
Sinds ik naar Frankrijk ben ge
gaan om platen te maken, is alles
veranderd. Ik kan nu van mijn
muziek leven en dat is een prettig
gevoel."
Wat doet muziek met haar?
„Bij muziek krijg ik altijd een ge
voel van grote liefde. Ik hou er
echt van om te zingen. Op de een
of andere manier krijg ik een rijk
gevoel als ik zing of naar muziek
luister. Er gaat dan binnen in me
iets vibreren. Morna is voor ons
op de Kaapverdische Eilanden
religie en therapie tegelijk. Al
zingend iieemt die muziek je pijn
weg en vergeet je je zorgen. Mor
na bevrijdt je van je droefheid."
Droefheid heeft Cesaria in over
vloed gekend. Niet alleen was er
jarenlang bittere armoe, ook in
haar privé-leven kende ze weinig
geluk. Ze heeft een paar mislukte
relaties achter de rug. Over de rol
van een man in haar leven is ze
tegenwoordig heel resoluut: „Ik
wil geen man meer die permanent
onder mijn dak woont. Ik ken
veel vrouwen die niets over hun
eigen lot te vertellen hebben, om
dat ze door hun mannen gecom
mandeerd worden. Dat zal mij
niet meer overkomen. Door man
nen uit mijn huis te weren heb ik
dat kwaad met wortel en al uitge
roeid."
Op Sao Vincente neemt Cesaria
op die manier een tamelijk vrij
gevochten positie in. Ze loopt er
blootvoets door de straten en dat
heeft haar daar de bijnaam 'de
diva op blote voeten' opgeleverd.
De vrouwen beschouwen haar als
een voorbeeld van vrijheid en on
afhankelijkheid.
Krontjong
De muziek van Cesaria Evora
klinkt exotisch en toch is ze voor
het Nederlandse cultuurgebied
minder ongewoon dan je op het
eerste gehoor zou denken. Als je
goed luistert, hoor je overeen
komsten met een muziekstroming
die bij een aantal Nederlanders
niet onbekend is: de Indonesische
Krontjong.
Die overeenkomst is niet zo ver
wonderlijk, want voordat de Hol
landers de Gordel van Smaragd
tot kolonie maakten, hadden de
Portugezen er handelsposten. Die
Portugezen namen hun muziek
en instrumenten mee naar de
Oost en net als op de Kaapverdi
sche Eilanden raakte de lokale
bevolking ermee vertrouwd.
Klompendans-melodieën zul je in
het huidige Indonesië nergens
horen, maar krontjong des te
meer en dat is frappant, want het
betekent dat gedurende een to
taal andere culturele overheer
sing van zo'n 350 jaar de Portu
gese wortels bewaard moeten zijn
gebleven. Om die theorie te tes
ten, laat ik Cesaria een stukje kr
ontjong horen. Er komt al snel
een blije blik van herkenning en
even later is er de verbazing.
„Die muziek klinkt bijna hetzelf
de als de Coladera bij ons. De in
strumenten zijn precies dezelfde.
Je hoort er dat Portugese in terug
en het lokale, net zoals dat in on
ze muziek het geval is. Dit is heel
bijzonder."
Dankzij het succes in Europa is
Cesaria Evora in staat om veel te
reizen en om kennis te nemen van
andere culturen. Vindt ze het
moeilijk om de mensen in Europa
te begrijpen?
„Ieder mens heeft zijn eigen wijze
van denken en van leven. Ik denk
en leef op mijn manier. Maar ik
heb er geen enkele moeite mee om
andermans levensstijl of cultuur
te accepteren. Ik vind het juist
heel boeiend om er kennis van te
Communiceren
Wat leert ze ervan?
„Heel veel. Ik leer dingen in een
ander perspectief te zien bijvoor
beeld. Maar op een simpeler ni
veau leer ik nieuwe talen te spre
ken en dat stelt me in staat om
beter met mensen te communice
ren. Dat is belangrijk voor mij.
Als je de taal spreekt, kun je bar
rières overwinnen en, zoals in
mijn geval, dichter bij je publiek
komen."
Dankzij haar muziek is Cesaria
Evora ontsnapt aan de armoede
van de Kaapverdische Eilanden.
Om haar solidariteit met de be
volking daar tot uitdrukking te
brengen, treedt ze steevast op
blote voeten op. Ziet ze kans om
via haar bekendheid iets voor
haar minder fortuinlijke landge
noten te doen?
„Ik geloof dat ik mijn land op
mijn manier kan helpen door met
mijn muziek en mijn liedjes een
soort ambassadrice te zijn. Als
het kan, probeer ik er mensen op
te wijzen dat de Kaapverdische
Eilanden niet alleen maar een
land is waar leuke muziek van
daan komt, maar dat er mensen
wonen die het niet breed hebben
en die hulp zouden kunnen ge
bruiken."
Is er voor Cesaria Evora dankzij
het succes een gelukkige toe
komst weggelegd?
„Ik hoop van wel. Maar ik heb in
mijn leven geleerd dat je daar zelf
niet zo gek veel invloed op uit
kunt oefenen.
Je moet geluk hebben in het le
ven. Dus wacht ik maar af hoe de
dingen lopen, ik zie wel wat de
tijd brengt."
"oor Hans Rooseboom
«Als er dan toch een overzichtsten
toonstelling van mijn werk komt, dan
die van alle Nederlandse mu
te het liefst in Het Markiezenhof,
tever nog dan in het Rijksmuseum",
esn Thomassen, kunstschilder, is ge
wen in Den Haag en woont in het
«oordhollandse Heiloo, ver van Ber-
8® op Zoom. Toch voelt hij een band
»et de Markiezenstad. „Mijn vader
^breken van deoorlog in
940 bij het Derde Regiment Infante-
"e ingekwartierd in het Markiezen-
^atwas toen nog in gebruik als
hing er al een keer een
nudenj van Jean Thomassen in het
r^ez®kof - het gemeentemuseum
jergen °P Zoom - als onderdeel
n de tentoonstelling over Sint-Se-
™aan. „Zo kwam Johanna Jacobs,
servator van het museum, met
IJl «werk in contact".
3 u® «n ^us Z£,len van het Mar-
li'ct'u vo' met Thomassens 'rea-
q tooh-absurdistische' schilderijen.
kim!fn Van de schilderijen heeft de
trtw u aar ?et Markiezenhof zelf af-
onrta "MiÓn werk is in drie typen
sche^,ever?elen. Portretten, Egypti-
Thom s, en tenslotte de 'echte'
De 4ö-i
Jarige Thomassen is een gedre-
:er. „Ik ben dag en nacht aan
.fanatiek. Ik lees geen kran-
vjl.to geen televisie. Mijn leven
'k altijd m'n neus gestoten,
grote tentoonstelling als deze
had ik nooit durven hopen. Zoiets ge
beurt hoogstens na je dood. Het komt
voor mij uit de hémel vallen. Mijn
mooiste werken zijn hier samenge
bracht."
In zijn jeugd overkwam Jean Tho
massen een ongeluk dat hem bijna fa
taal werd. „Ik ben als klein kind op
de kachel gevallen. Als gevolg daar
van kreeg ik botkanker. In het mili
tair hospitaal in Den Haag (mijn va
der was beroepsmilitair) wilden ze
mijn been amputeren. Maar dat wei
gerden mijn ouders. Ze wilden mij
liever laten sterven dan mij als ge
handicapte door het leven laten gaan.
Zonder amputatie was er dus geen
redding. Mijn begrafenis was al be
steld. Ik kreeg allerlei prachtige din
gen, zoals een trein. Maar wonder bo
ven wonder ben ik beter geworden,
na heel lang revalideren. Ik mocht
nooit buiten spelen en ik keek daar
om altijd in de encyclopedie die mijn
ouders in huis hadden. Daar stonden
mooie plaatjes in, en zo kwam ik met
de kunst in aanraking. Op school
deed ik erg mijn best met tekenen.
Daar had ik steeds een 10 voor."
In de jaren '60 meldde Jean Thomas
sen zich bij de Haagse kunstacade
mie. „De portretten die ik daar inle
verde werden bekeken als een pak
stront. De hele tijdgeest had ik tegen.
Omdat ik geen academie
had, kwam ik ook niet in
aanmerking voor de con
traprestatie of BKR. Ik
ben in mijn eentje door
gegaan. Geprobeerd mijn
hoofd boven water te
houden. Als ik een beetje
geld had, koos ik voor
een tube verf in plaats
van een brood."
In 1974 verscheen er een
'goede fee' in zijn leven.
Zo omschrijft Jean Tho
massen zelf zijn ontmoe
ting met de 'beeldschone
actrice Ine Veen'. „Zij
heeft mijn werk opge
pakt en is ermee naar ga
leries gestapt. Via haar
kreeg ik mijn eerste por
tretopdrachten, onder
andere van de regisseur
Karl Gutmann. Zo begon
mijn naam zich rond te
praten."
De schilderijen van Jean Thomassen
hebben intussen hun weg gevonden
naar verschillende verzamelaars. Dat
zijn echt 'vaste klanten'. „Ik wordt
regelmatig gebeld door zo'n liefheb
ber. Vaak bestellen ze een schilderij
al als ik er nog niet eens aan begon
nen ben. Die verzamelaars zijn overi
gens ook zeer benieuwd naar mijn
tentoonstelling in Bergen op Zoom.
Want vaak weten ze niet wat ik nog
méér gemaakt heb. Met tegenzin heb
ben de meesten de schilderijen afge
staan voor deze tentoonstelling. Ik
weet van een eigenaar die er zo lang
een foto van het schilderij voor in de
plaats heeft gehangen."
Ter gelegenheid van de tentoonstel
ling van Jean Thomassen in Het Mar
kiezenhof verschijnt het boek De ab
surde realiteit van Jean Thomassen,
geschreven door. Gerard van Hulst.
De auteur overleed in 1991 tijdens
het schrijven van het boek. Het is af
gemaakt door Markiezenhof-conser
vator Johanna Jacobs.
Om een indruk van Thomassens werk
te geven volgen hier een paar citaten
uit het boek. Over het schilderij Mar
kiezenhof. „Op dit schilderij lijkt de
kunstenaar als een fotograaf pijnlijk
nauwkeurig een momentopname te
Jean Thomassen en zijn schilderij
'Markiezenhof'.
foto ruben schipper
hebben gemaakt van een tijdsbeeld
waarin de diepzinnige beschouwer
veel herkent. Met waar cynisme
wordt het Nederlandse verschijnsel
vastgelegd van de hedendaagse kun
stenaar wiens produkten uitwerpse
len op straat zijn geworden waar de
gemeente een bordje bijgeplaatst
heeft met de mededeling 'beschermde
kunstroute', .maar waar carnavals-
gasten over uitglijden. Een stortvloed
absurde invallen, zo kenmerkend
voor Thomassen, is ruimschoots aan
wezig. De schoorstenen hebben inge
metselde eenden die sigaren roken.
Als dit werk geëxposeerd wordt kunt
u ongetwijfeld een meisje tegen haar
moeder horen zeggen: Mammie, er
gluurt een stoeprand naar mij."
Thomassens eigen voorkeur gaat uit
naar het schilderij De toren van Ba-
bel, een schilderij dat zich laat lezen
als een stripverhaal, waarin de schil
der probeert de wereldgeschiedenis
te vertellen.
I 'De absurde realiteit van Jean Thomas
sen'. Museum Het Markiezenhof.
Steenbergsestraat 8, Bergen op Zoom.
Geopend dinsdag t/m zondag, 11.00-
17.00 uur. (t/m 5 juni)