inge over geloof E L i N c Rode Khmer-drama als bewegingsspel keringen 4ZgeTbUek-HetD^- Nieuwe tentoonstellingen in twee e elite kindermusea Documentaire van NOS over kamp Westerbork Tentoonstelling Toorop in Kröller-Müllermuseum Willem Nijholt en Hymke de Vries spelen hoofdrol in 56-delige KRO-serie Eerste Paasdag gesloten 'Magie van Disney' in Noordbrabants Museum Tricky Steve Morse Band Brinkman Bwana3 .*IL 1995 I Vandaag is echte Kwaliteit in ons vafe contrabande" Aldo van Eyck, architect WOENSDAG 12 APRIL 1995 DEEL D Anja van den Akker oorspronkelijke idee komt uit Oostenrijk. Een 56-delige lareeks voor iets oudere kinderen over het leven van Jezus, "woensdagmiddag bij de KRO-televisie, als onderdeel iet jeugdblok. „Want het mag geen 'loshangend' program- iwordea", meent B. Verrijt, hoofd godsdienst bij de katholie- «troep. TING 1995 Zolang de voorraad strekt ^hoofdrol Willem Nijholt als ienaar die een opdracht gekregen voor het project -mis in Jeruzalem. Dat is ook jtitel van deze tv-reeks, waarin je de Vries zijn tegenspeels- iilt moet een beetje grijnzen jfe vraag hoe hij in dit project aid is geraakt. Gewaagd", zegt hij. „Ik heb ja omdat het een leuke en serie is. Niet prekerig. Ik Ja katholiek opgevoed, dus ik pel wat met Jezus. Op een ei- jjdse manier praten over Wenst. Wat is .daarop tegen? ;fak dat er veel dingen inzit- jfc voor kinderen herkenbaar jt" ij vervolgt: „In mijn jeugd heb al gebeden. Ben misdienaar «est. Kruipengel noem ik dat iijilk ben opgegroeid met bij len en Jezus. Mijn ledjes gaan nog dage- lucht in. Mijn kaarsjes It Dat gevoel ebt nooit weg. In ijn kleedkamer heb ik een al- iartje. Daar staat een foto van die me helaas nooit lalt zien spelen ómdat ze kort I »i mijn eerste optreden over- id Mis nog steeds een groot ver- pilt van me.'Er staat ook een af- van de Heilige Genesius, ipatroonheilige van alle toneel- Iers. Thuis brandt er bij spe lt gelegenheden bovendien kaarsje bij Maria, de moeder altijddurende bijstand. Er hm Bosch (anp) - Het be- f® met Mickey, de oer- "s. Het werd een enter- tainmentfabriek. Het ein- is nog niet in zicht. De fflgie van Disney' is de Sel van een tentoonstel- liS&waarmee het Noord- taoants Museum de zo tter doorgaat. leprodukten van Walt Dis- jey en van de Disney Stu- ®'s rijn het onderwerp van expositie die van 24 mei »t 3 september in Den toch loopt. Dat wat in de Pffi twintig een pril begin jade, is aan het einde van eeuw een mondiaal suc ces. Creativiteit en gevoel voor gaan in Walt prima samen. Zijn in de Verenigde Sta- om artistieke rede- het begin serieus In Europa lag dat De artistieke waar- s pas van recente da- ?e j.enk>onstelling wil die teken zichtbaar maken antwoord geven op de Jfg waarom de figuren i Disney over de hele we- isucces werden. Voor B.8?51 Europa zijn in 3- x?1 enkele honder- Zvgeheten cels te zien. bat Z1jn originele tekenin- aquarellen, die het ^materiaal vormen van |a. oar en Aristo- teitn' aarnaast is er een «uftentair overzicht van Aan j6r^wiize van Disney. Itaft e baild van de Aristo- stelli r®St de tentoon- bnfu£ w koe een te- NoorHw besteedde het veel ra,bants Museum CMin hJ aM Charlie iUmT museum richt een ze Projecten op i2pr« staat in het te- jaar cinema. staat een gewijd drieluikje-in-de boekenkast", illustreert hij zijn band me.t het katholieke geloof. Emmaus De rolverdeling tussen Nijholt en ■Hymke de Vries is die van wéten de en nieuwsgierige, een situatie die niet zo ver van de waarheid afligt. Want Hymke de Vries is naar eigen zeggen absoluut niet christelijk opgevoed. „Ik heb de rol genomên opdat ik met Willem kon spelen", zegt de actrice die onder meer bekendwerd als Francien uit de serie Spijker- hoek. „Een aantal verhalen kenT de ik echt niet. Zoals bijvoor beeld de Emmaüsgangers. Nijholt: „Ik maak tekeningen en Hymke vraagt mij in de afleve ringen steeds waarmee ik bezig ben. Ik geef haar antwoord. Dat is een logische manier om over bijbelverhalen te praten/ Af en toe is het 'een beetje hernieuwde kennismaking met de bijbel", geeft hij toe. Afwas „Ik ben redelijk afvallig gewor den. Ach ja, acteurs hè. Maar ik heb wel het idee dat dit klopt met wat ik voel, omdat de serie niet zalvend of moraliserend is. Wat heilig doen over het geloof is heel vervelend. Je moet er gewoon tij dens de afwas over kunnen pra ten.", Hij geeft een voorbeeld van wat hij star denken vindt. „Sta ik in een winkel met religieuze artike- Willem Nijholt en Hymke de Vries, zijn het hele jaar te zien bij de KRO. foto btrnd rouabhi len en zoek een kaart met Jezus erop. Niet te vinden. 'Dat is godslaster lijk', legt d'e winkelier uit. 'Dat is niet volgens Gods woord.' Ach meneer, zeg ik. Ik heb vier jaar geleden een interview gegeven en dat wordt nu al verkeerd geci teerd. Laat staan iets dat 2000 jaar geleden is opgeschreven. Stond er niet in de bijbel dat niets menselijks Jezus vreemd was?" - De KRO heeft veel gesleuteld aan de oorspronkelijke versie. Alleen de têkenfilmpjes, die met hun stijve commentaar nogal vloeken met de eigentijdse rest van het programma, bleven overeind. Eindredacteur F. Tervoort be looft beterschap bij een eventueel vervolg. Van de reeks, waarin het héle kerkelijke jaar de revue passeert, zullen ook koopvideobanden worden uitgegeven. (Nederland 1,16.32 uur) V Rotterdam (anp) - Nederland kende tot voor kort maar één echt mu seum voor kinderen, het Kindermuseum TM Junior van het Tropen museum in Amsterdam, yorig jaar kwam daar verandering in. Het Museum voor Volkenkunde in Rotterdam opende Het Reispaleis en in Den Haag ging het Kinderboekenmuseum van start. Ook in Utrecht onderzoekt men de mogelijkheid een kindermuseum te ope nen. Aan Het Reispaleis wordt vanaf deze week een nieuw deel toege voegd. Vanaf mei 1994 konden de jonge bezoekers al 'reizen' door Ne derland, Turkije en Marokko; vanaf 14 ap^il zijn ook Indonesië, Suri name en de Antillen aan het reisprogramma toegevoegd. Staatssecre taris Netelenbos van onderwijs verricht vandaag, woensdag 12 april, de opening. VERDWAALDE STEMMEN, le vensechte percussie-samples, vleugjes fluit, gitaar en viool. Het zijn slechts enkele van de vele geluidsfragmtenen die het decor vormen waarin lome hip hop-beats de dienst uit maken. Deze 'jazzy avantgarde hiphop' - ook wel 'triphop' genoemd- wordt vooral in het Engelse Bristol gepraktizeerd. Dit keer is het de jonge Tricky die de Bristol-sound van een nieuwe klassieker voorziet. Zijn cd Maxinquaye kan wedijveren met het beste van plaatsgenoten als Massive Attack en Por- tishead, twee groepen die eerder schitterden met fraaie, melan cholieke geluidscollages. Tricky was op twee vorige cd's van Massive Attack te horen als rapper. Ook is hij' met Por- tishead bekend. Of is het to'eval dat op zijn plaat dezelfde Isaac Hayes-sample te horen is die Portisheads Glory Box de hit lijsten in duwde? Ondanks de gelijkenissen met zijn plaatstgenoten, is Tricky ze ker ook zelf in staat een orgineel geluid uit zijn apparatuur te to veren. Maxinquaye .is een groot en veelkleurig klankenpalet, dat iri eerste instantie als een vreem- de ratjetoe overkomt maar bi^ nadere beluistering juist uiterst geraffineerd in elkaar blijkt te zitten. Tricky wordt op de cd muzikaal bijgestaan door Mark Saunders. Maar ook de vocale bijdragen - fraai maar fragiel'- van Tricky's 18-jarige vriendin Martina zijn het vermelden waard. Maxinquaye sleept zich voorna melijk in een onwerkelijk slow- motion-sfeer voort. Toch kent de cd ook enkele rauwe kantjes, waarbij fel gitaarwerk en hevige noise niet geschuwd worden, on- dere andere in de Public Enene- my-cover Black Steel. Juist doordat Tricky geregeld durft uit te halen en het niet allemaal even mooi laat klinken is de cd erg krachtig en een stuk pittiger dan we doorgaans in het Bristol- kamp horen. Maar dat maakt de cd alleen maar beter. (Is land/Phonogram) PAUL VERLINDEN STEVE MORSE heeft inmiddels zijn sporen in snarenland ver diend. De kersverse leadgitarist van Deep Purple, en natuurlijk bekend van Kansas'en Lynyrd Skynyrd, heeft nog tijd gevon den om met zijn eigen Steve Morse Band een cd op de markt te slingeren. Gelukkig maar, want Structural Damage mag niet in de schappen van de cd- winkels wegrotten. Het trio Morse, Van Romaine (drums) en Dave Larue (bas), hebben elf afwisselende en goed doortimmerde nummers opge nomen. Vooral Larue valt op met soms fenomenaal basspel. Drie echte juweeltjes staan op het plaatje: Sacred Ground, Barbary Coast en Structural Damage. Kortom: de Steve Morse Band staat weer eens garant voor sym fonische hardrock van de boven ste plank. (BMG/High Street Re cords). PETER VIERENHALM HET KLEINE Nijmeegse label Brinkman Records kreeg in eer ste instantie naast landelijke ook internationale bekendheid dankzij het uitbrengen van de debuut-cd van Bettie Serveert. Inmiddels is Brinkman uitge groeid tot een belangrijke maat schappij die met grote regelmaat aardige cd's van onbekendere groepen en artiesten op de markt brengt. Onlangs verschenen pr vier nieuwe releases op dit label. De Belgische formatie Nemo probeert het ditmaal met ijle mi- ni-cd Popmusicus In bijna der tig minuten denderen zeven gi taarpopdeuntjes voorbij die ze ker niet slecht zijn, maar onvol doende zeggingskracht hebben om te boeien. De jonge formatie, Nemo werd eind 1992 opgericht, heeft inmiddels drie cd's vol ner veuze gitaarpop uitgebracht, waarvan de debuut-cd Nemo verreweg de aardigste is. Pop- Flophouse: móóie geladen popnummers, foto brinkman records musicus borduurt verder op de ingeslagen weg. en de mooiste definitie van hun muziek geeft Nemo zelf: „We zijn technisch niet de meest Verbluffende groep...het is allemaal entertain ment". Eveneens bijna dertig minuten lang en zeven nummers rijk is de mini-cd Upside Down van het uit San Francisco afkomstige Flophouse. Dit trio had in Ame rika samen 'op het podium ge staan met Bettie Serveert met wie men goed bevriend raakte. Tijdens een verblijf in Amster dam werd met behulp van de le den van Bettie een aantal num mers geschreven en opgenomen wat resulteerde in Upside Down, een verzameling mooie geladen popnummers die een stuk ruiger zijn dan het voorgaande werk van Flophouse. Bettie-zangeres Carol van Dijk schittert in het prachtige duet Walking Cane., In april en mei zijn Bettie Ser veert en Flophouse samen op de Nederlandse en Belgische podia aan het werk te zien. Dump 'tracteert' het oor op de dubbel-cd I can hear music. Dump is de artiestennaam van de Newyorkse hometaper James McNew die eveneens actief is als bassist bij Yo La Tengo. Schijf 1 van f can hear music staat vol met uiterst minimale en sober gearrangeerde muziek die te weinig afwisseling biedt om meer dan een uur te blijven boei en. Het tweede schijfje werd in het Nederlandse Ooij opgenomen. Samen met ondere andere Bar bara Manning, Joost Visser en de leden van eerder genoemde Bet tie Serveert heeft Dump een aantal nummers opgenomen in ons land tijdens het afgelopen Fast Forward Festival. Opval lendste nummer van dit ruim dertig minuten durend plaatje is de Beach Boys-cover I can hear music. Dump, alias McNew, heeft wel degelijk kwaliteiten in huis, maar-hij had er verstandig aan gedaan om net als Nemo en Flophouse misschien met een mini-cd op de markt te komen. Dumps dubbelaar is gewoon te lang om met zijn 'minimal-mu sic' te overtuigen. Julia P. Hersheimer komt ook met een mini-cd op de markt die Something Bigger heet. Deze eigenzinnige Nederlandse zangeres en haar gelijknamige trio verrraste medio vorig jaar vriend en vijand met het prach tige Crazy Scenes withJulia P. Hersheimer. Op de nieuwe schijf staan acht nummers die in het verlengde liggen van de de buut-cd. De plaat start met een aantal makkelijk in het gehoor liggende, commerciële songs die een zekere hitpotentie hebben. Maar naar gelang de plaat vor dert neemt het Bettie Serveert- gehalte toe. Julia P. Hersheimer is een trio dat altijd in is voor verrassingen en zeker niet on derschat mag worden. Some thing Bigger klinkt fris en vitaal maar toch had ik gehoopt dat de groep een meer eigen gezicht (lees: geluid) zou hebben ont wikkelt dat vootborduurt op hun voorganger! Ik vind het jammer dat Bettie zo'n nadruk kelijk stempel-op Julia heeft ge drukt, maar met de dezelfde producer en labelbaas is dat misschien niet zo verwonderlijk. (Brinkman/De Konkurrent) KAREL VAN DER POL LIEFHEBBERS VAN ongecom pliceerd lekkere popmuziek, moeten de concertagenda's van de komende maanden in de ga ten houden. Als er ergens in zaaltje in de buurt of op een popfestival Bwana3 geprogram meerd staat, dan is dat een aan rader van de. eerste orde. Want ik 'neem 'aan dat dit Gro ningse trio geen enkele moeite heeft om de puike muziek van de naar de groep vernoemdp de buut-cd live te spelen en zelfs al zou het drietal die plaat alleen maar in de verte benaderen, dan nog zal er sprake zijn van een ta melijk sensationeel concert. De cd Bwana3 is zonder enige twijfel de leukste plaat die er sinds jaren in Nederland is uit gebracht. De mengeling van rhythm blues, jazz, country, soul, funk en soul is aanstekelijk en meeslepend. De plaat staat vol met 16 ongeslepen diamant jes die spelvreugde, muzikale zeggingskracht, humor en vooral verrassing in zich hebben. Bwana3 bestaat uit zanger/gita rist Rudy Lentze, pianist Bas Mulder en saxofonist Martin Stienstra. Deze veteranen uit de Groningse muzieksien krijgen op hun plaat steun van een aan tal muzikale vrienden onder wie René van Barneveld van Urban Dance Squad. Met een paar uitgekiende covers (o.a. Burning of the midnight lamp van Hendrix en Grow fins van Captain Beefheart) en veel eigen werk doet Bwana3 denken aan uiteenlopende acts als Ry Cooder, Tom Waits, Zappa, Morphine en Giant Sand. Het is ongecompliceerde, vrijgevoch ten muziek, waarin niet gepoogd wordt om bepaalde stijlen of genres na te spelen, maar er juist datgene uit te pikken dat in de muzikale kraam van pas komt. Het is in ieder geval het leukste kraampje dat momenteel op de Nederlandse muzikale markt aanwezig is. (Munich Records) WIM VAN LEEST Hilversum (anp) - „Telkens was er in de nacht van maan dag op dinsdag dat vonnis. Die lijst van soms wel duizend namen. Dinsdag, dat was de hel,- dan ging het transport weg". Hen vah de overlevenden van de Holopaust vertelt dat vanavond in een NOS-documentaire over de betekenis van kamp Westerbork. Via dit Durchgangslager zijn meer dan. 100.000 mensen naar de vernietigingskampen in het. oosten gebracht. De bevrijding van Westerbork wordt van- dhag herdacht in het bijzijn van prins Willem-Alexander en ongeveer 1500 genodigden, onder wie overlevenden en na bestaanden. De herdenking komt rechtstreeks op tv. De NOS heeft programmamaker 'Cees van der Wel een docu mentaire laten maken; .die voorafgaand aan de uitzending wordt uitgezonden. „Westerbork was een soort maatschappij in het klein, al leen totgrote hitteopge stookt", zegt een andere over levende. Westerbork leek soms eigenlijk heel normaal: er was muziek, er was theater, er mocht wor den geschreven, er werd gèla- chen, er werd bemind. En toch was het ,,'t afschuwelijke Voor portaal van het eindstation van je leven". Dat wist niet iedereen, zo blijkt uit de woorden van een vrouwelijke oud-gevangene: „Er werd tegen me gezegd: jij gaat naar Lublin en dan door de schoorsteen. Ik dacht-dat die man me voor een heks aan zag-" Baby Het verbijstependste verhaal is waarschijnlijk wel dat over de baby Michieltje. Hij was amper geboren toen hij met zijn moe der van Vught naar Wester bork werd getransporteerd. In grote-mensenk-leren warm ge houden, overleefde hij de reis. Kampcommandant Albert Gemmeke liet een jiouveuse komen en professionele hulp. De arts dacht een dieet voor de baby uit. Michieltje moest bij elke maaltijd een druppeltje cognac hebben. Gemmeke ver ordonneerde dat het jongetje eengoede cognac moest krij gen, Hennessy Film Terwijl andere vrouwen .alles deden om- het kereltje in leven te houden („Het betekende zo veel, hoop misschien ja"), werd de moeder van Michieltje op transport gesteld. Haar zoontje ging vooruit. Eén van zijn ver zorgsters: „Gemmeke kwam elke dag kijken. Tóen hij vijf' pond was, mocht Michieltje in een wiegje. En toen-ie zes pond was... is hij op transport ge- 'gaan." Gemmeke blijft ook in andere opzichten een onbegrijpelijke man. Zo liet hij twee joodse gë- vangenen, Breslauer en Jor dan, in 1943 een film over het leven in het kamp maken. Het is vóór zover bekend de enige film die ooit in een concentra tiekamp is opgenomen en vormt derhalve belangrijk be wijsmateriaal. Gemmeke heeft tijdens zijn proces niet willen zeggen waarom- hij de film heeft laten maken. De commandant werd tot tien jaar cel veroordeeld. Hij overleed in 1975. Nederland 3, 13.05 uur 'Cambodia, mon amour' van Cosmic Roosendaal - Schouwburg De Kring. 'Cambodia, mon amour', bewegingstheaterpro- duktie door Cosmic. Muziek: Rob Ha user. Regie: Michael Matthews. Gespeeld door Anat Geiger, Eva van Heijnin- gen, Peter Kho Sien Kie en martin Schwab. Gezien op dinsdag 11 april. Vanavond ookTiog te zien in De Bussel in Oosterhput (Festival Cultureel Gekleurd). Door Marjan Mes Hersenspoeling en indoctri natie vormen de hoofdmoot van de bewegingstheaterpro- duktie Cambodia, mon amour, het tweede deel van een trilogie van de zwarte Haarlemse theatermaker van Amerikaanse afkomst, Mi chael Matthews, over drie gruwelijke dictators uit de recente wereldgeschiedenis. Dit tweede deel verwijst naar de terreur van de Rode Khmer onder leiding van Pol Pot, die in 1975 Cambodja aan een gruwelregime onder wierp. Men hoeft zich overigens niet te laten afschrikken door het on derwerp. De voorstelling roept slechts afstandelijke associaties op met de vreselijke werkelijk heid door middel van sobere, gestileerde korte scènes, die soms op het frivole af zijn. In de summiere openingsscène wordt een Cambodjaanse vrouw door haar ondervrager voor een gru welijke keus gesteld terwijl op de achtergrond babygehuil klinkt. Ze krijgt een vork aange reikt en mag daarmee haar oog uitsteken. Doet ze het njet dan zal haar baby worden omge bracht. Ze doet het prompt. Later in deze slechts een uur durende choreografische voor stelling wordt opnieuw aan deze martelpraktijk herinnerd, nu al; onderkoeld vertelde anecdote uil de gruwelkamers van Pol Pot voor een rood theatergordijn. Schokken doet het nauwelijks want .daarvoor is het opnieuw te geabstraheerd en ontdaan van zijn realiteit.- Cambodia,, mon amour werd ontleend aan de belevenissen van de Amerikaanse journaliste Elisbeth Becker die in 1973 vooi de Washington Post naar hel hoofdkwartier van Pol Pot reisde om de dictator te interviewen Eerder had ze al een boek ge schreven over de beruchte.kil ling fields. De dictator zelf is de grote afwezige in deze voorstel ling. Er staan alleen twee antie ke stoeltjes en een microfoon te wachten op diens komst. Pas aan het slot verschijnt hij even en bralt wat onverstaanbaars, met een paar cliché's over fish foi everybody. Michael Matthews minidrama verwijst-in uiterst kale scènes, met een minimale (Engels, Fran- 'se en Nederlandse) dialoog en minimalistische dansfragmenten naar de sfeer van onderdrukking in Cambodja. De tragedie wordt slechts op simpele wijze gesug gereerd, maar zij grijpt je geen moment bij de keel. De actrice Eva van Heijningen speelt de journaliste als een kneuterige Hollandse, die ver liefd is op Cambodja en op een Cambodjaan, zoals de vrouw in Duras' Hiroshima, mon amour was op een Japanner.. Matthews liet zich vast door de verfilming van Resnais inspireren, maar zijn hoofdpersoon mist iedere al lure. De prachtige muziek van Rob Hauser, met zijn oosterse elementen en Franse valse musette-klanken, draagt bij aan de kracht van sommige theatrale beelden die in al hun simpelheid associaties oproepen met onder drukking. Ofterlo (anp) - In het Kröller-Müllermuseum in Otterlo wordt vanal 2? april een overzichtstentoonstelling van werken van Charley Toorop gehouden. In totaal zijn 41 schilderijen en veertien werken op papier te zien. De werken zijn afkomstig uit de eigen collectie van het museum, die volgens een woordvoerder de meest omvangrijke Toorop-collectie ter wereld is. Charley Toorop leefde van 1891 tot 1955. Zij schilderde met name por tretten, stillevens en landschappen, waarbij vooral de boompartijen opvallen. Haar werk is realistisch en expressionistisch. Charley Toor op was dochter van de bekende schilder Jan Toorop en moeder van Edgar Fernhout, die vooral bekend is door zijn abstracte werken. m1"~i ÜWMHIJiMiWi1 ii in 11 iti'i ii'iiimwmw"Wi">ifi'iif ii ■nn HHwmPKI

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 25