Zeeschepen moeten veiliger' April feestmaand ^advertising DE STEM Paulinahaven alternatief voor grotere zeesluis "55tSf 1 m noners van Philippine klagen over overlast van druggebruikers Wegwerpschildpad is wel winterhard Mie wijst uit dat ammoniakschepen Westerschelde grootste gevaar vormen Pc Zeeland loodst jonge paling biniien via speciale aalgoot Dijkwel gaat Amsterdam adviseren in zorg Resdan 1 1 Resdan Weer katten en hond vergiftigd BEL voor meer informatie: 01140-88388 bepaald compleet is, wijzen we o-Lines. Optiepakketten waarmee rt ten opzichte van "los" kopen, nee. geld rijdt u géén Volvo! Je moet Bovendien... eigenlijk had u altijd Irbehouden. Voor informatie over Imet één van de Volvo-Lines. ROOSENDAAL, AUTOBEDRIJF BLUEKENS E ANTI-ROOS SHAMPOO voorrogelmiiig Rtbnii MILD SSSEES l- ANTI-ROOS SHAMPOO MET CONDITIONER voor (egelnudg gebruik MILD assing van Resdan* Normaal of vet haar Lang of droog haar Resdan* Normaal Resdan* Mild Resdan* Normaal met Conditioner Resdan*Mild met Conditioner Zeeland Lte verslaggever Line-Inwoners van Philippine hebben Mie hun beklag gedaan over overlast Vondervinden van druggebruikers. Het Ég mensen die wonen in de omgeving elandstraat, Markiezenstraat en An- Ze meldden de politie dat er regelmatig gebruikte heroïnespuiten in hun buurt worden gevonden. De politie heeft de zaak de afgelopen week goed in de gaten gehouden en volgens chef van dierist C. van Bostelen van de Zeeuws-Vlaamse politie valt het wel mee met de overlast die de bewoners heb ben. „We hebben heel weinig gevonden om daadwerke lijk tegen op te treden," aldus Van Bostelen giste ren in een toelichting. „Er is geen sprake van druggebruikers die in de la te avonduren en in de nacht overlast veroorzaken. Wel zijn inderdaad een paar spuiten gevonden." De politie was al langer op de hoogte van het feit dat er wat klachten waren van de Philippiense be volking uit gesprekken met burgemeester J. van Rest van de gemeente Sas van Gent. „Het is begrijpelijk dat het voor die mensen niet plezierig is dat er wat spuiten worden aangetrof fen. Voor zo'n klein dorp betekent het heel wat. We houden de boel dan ook wel in de gaten. Maar dit staat niet in verhouding tot de overlast waar de binnenstad van Terneuzen mee te kampen heeft," zegt Van Bostelen. WOENSDAG 12 APRIL 1995 DEEL 1 n VERVOLG VAN VOORPAGINA Oh wacht even, daar heb ik wat over gelezen. En over ge schreven ook. Jaren terug al voerde Ad Bom van de Vlis- singse reptielenzoo Iguana actie tegen de import en ver koop van die kleine zwembeestjes. Mensen kochten die schattige langzaam, zoals het schilpad- fje verslaggever lelburg - Niet de zee- gjffl die LPG vervoe- [rarmen als drijvende Tnen het grootste risico Westerschelde, zoals [lis aangenomen, maar unoniakschepen. Dat leen nieuwe studie risico's op de tide gebleken. studie vloeit verder voort fewaterstaat Zeeland gaat aken hoe de zeeschepen noniak en LPG vervoeren, jrgemaakt kunnen worden, rierzoek gaat drie jaar du ll er zullen hoogstwaar- ilijk nieuwe verplichtingen (ïders uit rollen. i uit eerdere onderzoe- asdat Vlissingen, Breskens^ jreert en Terneuzen in de ge- none liggen bij een mogelij- seepsramp met deze risico- sloffen. Uit de jongste stu- Jtjktdat de risico's voor Ter se minder zijn dan altijd is pmen, omdat de gevaren- r net buiten de bebou- jft, voor Hansweert en s blijft de situatie gelijk, jivan de bebouwing liggen ne, maar voor Vlis- situatie riskanter, [tagt de gevarenzone rela as de binnenstad in. Moerde Staten, die giste- |'j?r de kwestie hebben ver- d,zijn het eens met de stel- li de studie dat het risico pplaatselijke bevolking in iaatsen groter is dan de risi- i de nabijgelegen indus- b-Een ongeluk met ammoni- 'meengiftige wolk ten gevol- plben, een ramp met een r kan explosies en %vaar opleveren. De risi- >(t ammoniak zijn echter |ETootst. Waarom, dat is een alt verhaal vol jargon. De |eidsnorm die bekend staat t Individueel Risico' (de flwhet risico waaraan ie- omwonende blootstaat) prijdt het 'Maximaal Toe- f Risico' bij Vlissingen, en Hansweert. Maar •weer niet overal in die plaat- T'Bin het geheugen ligt im- Nj het bezwaar dat de rijk- We milieu aantekende te- pbouw van Plan Waterfront pSthelde-oever bij Breskens, pargument dat het daar te J'ijk wonen was. Maar on- s wees uit dat de risico's onder het maximaal P>are bevonden, zodat het 'aar verviel. Vergunningen ij-geheten MTR-contour (een F'® tien tot de macht min- r® jaar dat er iets gebeurt) "*bnjdt bij Breskens, Vlis- Hansweert delen van de wagsgrens. In principe gemeenten of de pro- -• Haar planologisch wat aan doen. Door geen bouw- i meer te verstrek- seld. Dat wil de pro-- niet Men zoekt de eerste S bij de bron, in en op de I talf. Vandaar dat het Jf onderzoek van Rijks- Zeeland momenteel tang krijgt. "tt?er noS ^oor ahe par- ^„«erheden, havenschap- i wacht, Rijkswaterstaat, en politie) aan postzegeltjes om te ontdekken dat ze alras het aquarium ont groeiden. Ze werden groter en groter en minder schattig, en dus rijp om gedumpt te worden. Zo handelen mensen. Als je het als roodwang niet trof, werd je gewoon door het toilet gespoeld of in de vuilnis zak gekieperd, beter af was je als je baasje in de buurt van de Goese Veste woonde, want dat is nu een nieuw leefgebied voor de roodwangen. Winterhard „Daar kunnen ze overleven en zich voortplanten," zegt Phaff. „Dat komt omdat ze winterhard zijn, het is een Amerikaanse soort en ze kunnen zachte win ters overleven met een winter slaap. En alles wat ze eten, zit er: vis, garnaaltjes en planten." Ad Bom voerde destijds actie tegen de trieste impulsaanko pen door volwassen roodwan gen in zijn zoo te tonen. Dan zien aquariumbezitters met ei gen ogen dat ze vijfendertig centimeter lang kunnen worden en wel twintig jaar oud. Bezint, eer ge begint, was het devies van de actie. De roodwang is aan het opruk ken in Zeeland, maar niet spec taculair en bedreigend, héél den betaamt. Wim Phaff spreekt over 'faunavervalsing' die hij afkeurt, omdat zo lan- gerzamerhand 40 diersoorten die niet thuishoren in Neder land (van de wasbeer tot de muskusrat) de inheemse soorten dreigen te verdringen. Nerts De uit de bontfarm onsnapte nerts bijvoorbeeld kan de terug komst van de otter verhinderen. Komt er een schoon stuk water beschikbaar, dan vestigt zich daar al snel de nerts, zodat de otter er niets meer te zoeken heeft. .Dat zijn andere problemen. Het frappante van mijn spontane kennismaking met de roodwang is, dat ik als verslaggever des tijds stukjes over de actie van Ad Bom schreef. Nogal afstan- delijk, zonder er verder bedenk sels op na te houden, vanachter mijn bureau. En dan word je opeens, op een mooie dag, jaren later, onver wacht geconfronteerd met de gevolgen van iets dat toen voor jou actueel was, maar eigenlijk altijd actueel is gebleven. Dan zie je de wegwerpschild pad in levende lijve. Vlak bij een jongetje dat zit te vissen. En niets ziet. -m. Als het aan professor dr. G. Allaert van de Universiteit in it- i» 4CL. Gent en J. Prins van Rijkswaterstaat ligt, komt het er aan het Paulinastrand heel wat drukker uit te zien. FOTO WIM KOOYMAN Kerkwerve (anp) - Zeeland gaat jonge paling, glasaal, helpen de binnenwateren van de provincie te bereiken. Bij wijze van proef is over de zeedijk bij Kerkwerve, aan de zuidkant van Schouwen-Duiveland, een zogeheten aalgoot aangebracht. Het is de eerste 'intrekvoorziening' in Nederland over een zeedijk. »(str"'""lrijdingsplan voor gehelde dat niet zolang ■bet nautisch onderzoek J waterstaat. Dat ram- ken draaiboek voor de r»n«ten 0ver ^oe te hande- HMaa. ramP) moet medio dit as®zi]n. Van onze verslaggever Frank Deij Terneuzen/Gent - Terneuzen en Gent moeten hun energie niet stoppen in de aanleg van een grotere zeesluis bij Ter neuzen maar in de uitbouw van de Paulinahaven (bij Biervliet) tot nieuwe buiten dijkse zeehaven. Gent en Terneuzen zouden daar, naar voorbeeld van Vlissingen en Rotterdam, gezamenlijk een deel van de aangrenzende en braakliggende Mosselbanken als haventerrein in ontwikkeling moeten brengen. Dow heeft dat 110 hectare groot gebied twintig jaar geleden voor zo'n 70 miljoen gulden voor toekomstige uitbrei ding gereserveerd maar dat is er nooit van gekomen. Die visie leggen professor dr. G. Allaert van de Universiteit in Gent en beleidsmedewerker J. Prins van Rijkswaterstaat direc tie Zeeland (op persoonlijke ti tel) neer in de jongste uitgave van het driemaandelijkse tijd schrift 'Gent werkt'. Kwetsbaar Beide havens zetten nu nog alle kaarten op een nieuwe zeesluis en een verbreding van het ka naal Gent Terneuzen om de toe gang van grotere zeeschepen Van onze correspondent Aardenburg/Eede - Twee katten bezitters in de gemeente Sluis/Aardenburg deden gisteren aangifte van vergiftiging van hun huisdier. In Aardenburg is dit de elfde poes die sedert begin van dit jaar het slachtoffer werd. In de Peurssen- straat in Aardenburg werd een hond vergiftigd. Ook in Eede werd een kat vergiftigd. naar Gent en Terneuzen moge lijk te maken. 'Stop daarmee' zeggen Allaert en Prins. „Als je uitgaat van de stelling dat een sluis voor elk schip een belem mering vormt en de toegang via een sluis voor een haven een kwetsbaar punt is, is de wens om te komen tot een buitendijkse haven legitiem." En als je toch fors wilt investe ren, - het gaat in beide gevallen om een miljardenproject -, stop dan je geld in een oplossing die echt hout snijdt, aldus populair samengevat de gedachtengang van Prins en Allaert. „Beide ha vens staan in de toekomst voor een keuzeprobleem. Ofwel de ontwikkeling gaat in de richting van 'ieder voor zich' ofwel in de richting van: 'het geheel is meer dan de som der delen'. Een twee de keuze is aan de orde als het gaat om klein- of grootschalige ontwikkelingne, met als moge lijkheden binnen- of buitendijk se havens, al hoeft het één het ander niet uit te sluiten." Het 'proefballonnetje' van het tweetal is volgens J. Prins be doeld om de discussie over de wenselijkheid en noodzaak van een nieuwe, grotere, zeesluis bij Terneuzen met een frisse ideeën te voeden. Want volgens Prins blijft het namelijk altijd behel pen met de nieuwe zeesluis en een breder kanaal. „Het indus trie-complex van Dow, het aan- landingspunt van de WOV en de nieuwe zeesluis, inclusief de ver ruimde voorhaven, liggen zo dicht tegen elkaar aan, dat de marges voor de realisatie van zo wel de WOV als de zeesluis en voorhaven eerder in meters, dan in tientallen, laat staan honder den meters moet worden uitge drukt." En de aanpassing van het kanaal zorgt dan weliswaar voor meer diepgang maar het blijft voorzichtig manoeuvreren met die grote zeeschepen. Lek ker doorvaren is er niet bij. „Het blijft een kwetsbare infrastruc tuur." Prins noemt het 'gepriegel in de marge', 'planologie op een postzegel in de polder'. Bereikbaar De voordelen van de Paulinaha ven zijn legio, vindt het tweetal. De haven is vanaf de Wester schelde altijd snel bereikbaar. Dit maakt volgens Prins de ont wikkeling van een containerter- minal die geschikt is voor de grootste container mogelijk. Er is daarnaast volop ruimte voor het lossen van RO-RO-schepen en grote Cape-size (125.000 ton) erts- en steenkoolschepen. De erts en de steenkool zou met een ondergrondse slurry-pijpleiding (steenkoolgruis en erts, aange lengd met water) naar Gent ver pompt kunnen worden. Allaert en Prins zeggen beschei den dat hun filosofie niet is on derbouwd met cijfermateriaal. Maar schermen niettemin met toegevoegde waarde die de ha vens van Gent en Terneuzen per werknemer hebben. Voor Ter neuzen en Gent is dat respectie velijk 150.000 en 214.000 gulden. Het gemiddelde van alle Neder landse zeehavens is 152.000 gul den per werknemer. Het tweetal wil er in het kielzog van de Raad van Bestuur van de Zeeuwse ha vens, dat op rijksstëun aast, maar mee zeggen dat een (door de overheid) geïnvesteerde gul den goed besteed is. Directeur J. Philippen van het havenschap Terneuzen noemt het een prikkelend en serieus verhaal. „Het is geen verhaal van vandaag of morgen maar het heeft alles te maken met strate gie in relatie tot de toekomstig afhandeling van vervoerstro men. Wil je als haven klein blij ven en specialist of pak je het grootschalig aan." Philippen is voorstander van een haalbaarheidsstudie, zoals die overigens ook nog naar de zee sluis gemaakt moet worden. „Zé stappen wel erg gemakkelijk over de kosten-baten-analyse heen. Het is nog maar zeer de vraag of de Paxdinahaven ten opzichte van de binnendijkse in vesteringen een besparing ople vert. Ik ben er voorstander van om alles te onderzoeken en het goede te houden. Het is het een optie die de moeite van het be kijken waard is. Het scherpt het denken aan. Maar ik zeg niet dat het een hoog realiteitsgehalte heeft." Vroeger bereikten glasaaltjes het polderwater via 'lekkages' in sluizen. Maar veel sluizen zijn vervangen door gemalen," waar door de jonge aaltjes voor een 'gesloten deur' komen. De provincie wil. daar wat aan doen, enerzijds omdat paling in de Zeeuwse wateren thuishoort, anderzijds ten behoeve van sport- en beroepsvissers. Buiten dijks bestaat de constructie uit een half open, U-vormige goot •met een breedte van 50 centime ter. Door de goot wordt een lok- stroom van zoet water gevoerd om de glasaal aan te trekken. Het is de bedoeling dat de jonge visjes zich over de bekleding van kokosmat - met onder de hoog- waterlijn nog een extra laag van stenen - meters omhoog werken naar de kruin van de dijk. Bin nendijks ligt een dichte pijp waardoor de glasaal in een verza melbak terechtkomt. Door die voorziening is het moge lijk te controleren of de glasaal ook daadwerkelijk weg weten met de voor hen gemaakte 'brug'. Vanuit de bak krijgen zij weer de vrijheid in het polderwater. De Zeeuwse aalgoot is de eerste in Nederland op een primaire zeekering. Er bestaan al wel er varingen met eenvoudiger en minder hoge constructies naast stuwen in de Lek en de Maas. De Zeeuwse aalgoot is in werking in het voorjaar van 1995 en van 1996. De gedeputeerde voor'milieu en water, A.M. Dek, en dijkgraaf A.P. de Haan van het waterschap Schouwen-Duiveland stellen de aalgoot woensdag in gebruik. ADVERTENTIE (ADVERTENTIE) me.ADVIESBUREAU LOMBARTS (013) 362021 Van onze verslaggever Middelburg - „En ik heb er veel zin in ook." Demissio nair D66-gedeputeerde Dijkwel gisteren over zijn nieuwe baan als adviseur ouderenzorg voor de ge meente Amsterdam. Het is een baan van enkele dagen in de week, Dijkwel blijft daarnaast Zeeuws Statenlid en voorzitter van de D66- fractie in de Zeeuwse Sta ten. Dijkwel is gevraagd voor een project .dat ongeveer 2,5 jaar gaat duren. Hij wordt geen ambtenaar, maar werkt direkt onder de Amsterdamse wet houder van ouderenzorg. Zijn voornaamste taak is het beleid van die wethouder en de leiding van allerlei instellingen met elkaar in communicatie te brengen. Dijkwei: „Er zit wat ruis op die lijn tussen het beleid en het veld en die ruis moet ik wegha len. Het is trouwens geen won der dat de kontakten wat stroef verlopen als je ziet hoe druk een wethouder van zo'n grote stad het heeft." Dijkwel-heeft de baan te dan ken aan zijn werk in Zeeland in de ouderenzorg, en de vernieu wing van die zorg, maar zeker ook omdat hij voorzitter is van de Commissie Zorg en Cultuur van het Inter Provinciaal Over leg, het samenwerkingsver band van alle Nederlandse pro vincies. In die functie ontmoet Dijkwel regelmatig de wethou ders van de grote steden. Am sterdam wist dus al wat ze aan hem hadden. Bovendien is het geen geheim dat de leiding van veel Zeeuwse zorginstellingen Dijkwel roemen om zijn open en zakelijke stijl van werken. Dijkwel komt niet terug als ge deputeerde na de verkiezingen, omdat de VVD, de PvdA en het CDA besloten D66 erbuiten te houden. Daarmee verloren ze een goed ingewerkte gedepu teerde. Dijkwel daar nu over: „Die kennis is in Zeeland bij het oud vuil gezet, maar in Amsterdam willen ze het graag. Ze hebben liever dat ik gisteren begin dan vandaag." Sams0»» 11600 1 AA/IUSE/WENT Kindertheater "Klutske' papa Chico Show Paashaas Clown Francesco I 17' 15,17, 15,22, elke 18 april 22 april. 23 april 17 april 12 april 17 april zondag DEMONSTRATIES zelf gordijnen maken Sjabloneren verftechnieken Bloembinden Kartonnage Creative balloons weekends" weekends* 11,22,23 april 17,22,23 april 17,19,22 april tot 24 april "Laatste dag 23 april lU r paasdag zijn ^'■gesloten. hulst: nèt iets beter INDUSTRIETERREIN 'TOL' HULST V

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 17