9«
E M A
Irak ontdoet
zich van de paria-status
nu
iibaanse meisjes gaan vaker naar abortuskliniek dan naar tandarts'
'De bom is essentieel voor Israël's voortbestaan'
Al dat gezever
over aids,
ik word er gek van
Buitenlandse investeerders in de rij voor Saddam's markt
I
BUITENLAND
A7
1
Pakistan zou vissersdorp
willen verkopen aan Oman
INSDAG 11 APRIL 1995 At «STEM
DINSDAG 11 APRIL 1995
delen
40,00 A
38,40 A
34.50A
0
52,00 A
0
43,00 A
0a
0
0
25,50 A
0A
112,10 A
10
OA
1235,00 A
0
54,00 A
0
60,50 A
10
15,60 A
10 A
53,40 A
10 a
10
16,00 A
OA
45,50 A
K)
39.40 A
H)A
45,00 A
iOA
>0
67,50 A
IOA
>0
11,80 A
10
iOA
72,00 A
iOA
62,40 A
>0
52,00 A
!0A
66.90 A
)0A
50
80 A
49,00 A
50
27,40 A
00
54,70 A
00A
43.40 A
50
82,50 A
50 b
'38,00 A
50 A
52,90 A
00
40 A
37,40 A
10
83,00
00 A
51,80 A
50 A
75,80 A
00
102.00A
,00
,30 A
35,80 A
,50
.00
,00
1,00 A
58,00 A
L00
L00
1,20 A
89,50 A
1,80
62,80 A
1,50
40,50 A
1,90 A
22,80 A
1,00
30,00 A
1,70 A
4,70 A
b,90 A
39,80 A
1,55
',20
67,40
5,30 A
34,80 A
5,00
33,00 A
1,00 b
34,00 A
1,90
7,90 A
St.Gobin Ffr
Sanyo Elec. Yen
Saralee
Schlumberger
Scott Newc.
Sears Roebuck
Sekisui H. Yen
Southw. Bell
Suzuki Yen
Tandy Corp.
TDK
Texaco
Toshiba Corp.
Union Carbide
Union Pacific
Unisys
USX Marathons
US West
Westinghouse
Woolworth
Xerox Corp.
Wall Street
585,00
520.00
26,50
59,00
5.30 A
52,90 A
M00,00
42.00
400,00
49.00A
3000,00
66,20
500.00
30.50A
55,20 A
9.60A
17,80
40,20
14,80
18.80
115.80A
l|jquel Sierra (iPs)
07/04 10/04 I
allied signal 4Q J"
amer.brands 33 «y
amer.tef.tel 5l 5j' i
amococorp eiy 1
asarcoinc. 2714 27
bethl steel 15'/, 15n
boeing co S3K B I
can.pacific tiH |s j
chevron «5VS 45K I
chiquita m tJ14 j
Chrysler 33)t m
crt.corp m W(
cons.edison 27 27% i
digit.equipm. 4oy4 41y| I
dupontnemours 62% 62%
eastman kodak 51^ 52'
exxoncorp gg gg
ford motor 27 26
gen. electric 55
gen. motors 43% 44% j
goodyear 38,/4 3^
hevvlett-pack. 120 122-4
int. bus.mach. 84% 85% I
int.tel.tel. 10w 100H
kim airlines 30% 3^ j
mcdonnell 56M 5JH
merckco. 42 43
mobil oil 89)4 89)4
omega financ. 27 26
Ph'üps 33)4 33» I
royal dutch 121 H9141
sears roebuck 52% 52
sfe-southpac. 22% 22%
texaco ine. 65 65%
travelers 39% 39%
united techn. 69% 67%
westinghouse 15 151/,
whitman corp 18 19
woolworth 18% 18
Goud
Goud onbewerkt 19,450-20,050
bewerkt 21,650
Zilver
zilver onbewerkt 230-300
bewerkt 340
57,50
424
2.10 b
1,70
60,00
1987
0,40
0,20
60,00
264
1,30
1,20
62,50
1062
0,60
0,50
55.00
1170
0,80
0,90
52,50
536
1,90
1,70
55,00
276
2,00
2,00
52,50
300
0,40 a
0,20
165,00
426
11,10 a
8,30
165,00
410
11,50 a
9,10
135,00
768
1,50
1,50
120,00
300
1,00
0,60
115,00
710
3,60
3,20
17,00
276
0,40
0,40
395,00
240
9,60
9,50 b
400.00
655
5,50 b
5,40
405,00
1407
2,50
2,30
410,00
384
1,00
0,80
415,00
450
0.10
0,20
390,00
307
10,00
10,30 b
395,00
244
7,20
7,10
400,00
1005
4,70
4,80 a
405,00
310
2,90
2,80 b
410,00
240
1,50
1,50
400,00
387
9,50
9,50
440,00
315
2,50 a
2,00
395,00
474
0,90
0,70
400,00
2076
1,90
1,40
405,00
613
3,80
3,50 a
390,00
681
3,50
3,00
440,00
223
38,50
39,50
7 0.00
671
1,80
1,70
85,00
430
0.50 a
0,30
75,00
948
2,20
2,20
60,00
636
3,00
3,00
60,00
1352
4,40
4,20
80,00
272
2,40
2,10
85,00
435
0,80
0,70
80,00
380
3,00
2,80
80,00
651
1,00 a
0,90
50,00
261
1,30
1,40
45,00
346
1,00
1,00
185,00
291
2,40 b
3,60
190,00
596
0,60
0,70
190,00
248
2,60
3,00
200,00
502
0,90
0.80
52,50
249
0,70
0,80
55,00
317
1,20
1,20
52,50
560
1,10
0,70
190,00
220
15,20
15,50
a Abortus heeft in,
E twee gezichten. Aan de
wordt de vrije toe-
W tot abortus op het socia
lite eiland als eeti blijk
Kooruitgang gezien. Maar
Eerszijds loopt het aantal
Ertussen, vooral bij jonge
es de laatste jaren uit
er bijna 87.000
zwangerschappen onderbroken.
Op elke twee bevallingen was er
een abortus. Vóór het communis
tische tijdperk was zwanger
schapsonderbreking in Cuba-
strikt verboden, zoals nog steeds
het geval is in andere Latijns-
Amerikaanse landen. Maar sinds
1965 is de ingreep toegestaan in
het kader van het algehele pro
gramma van gezondheidszorg
voor moeders en kinderen.
Sindsdien is het aantal sterfge
vallen na een abortus drastisch
omlaag gegaan. In landen waar
abortus niet toegestaan is, bete
kent de ingreep een belangrijke
doodsoorzaak voor vrouwen,
omdat illegale abortus vaak on
der uiterst onhygiënische om
standigheden en door niet-ge-
kwalificeerde aborteurs wordt
uitgevoerd. Wereldwijd sterven
er jaarlijks een kwart tot een
half miljoen vrouwen als gevolg
van de ingreep; in Cuba zijn dit
er slechts enkelen.
Het recht op zwangerschapson
derbreking is in Cuba inmiddels
echter zo algemeen geaccep
teerd, dat vrouwen de ingreep
gebruiken als voorbehoedmid
del. Over deze ontwikkeling ma
ken de medici zich ernstige zor
gen. Ook psychologen en socio
logen zijn bezorgd.
Het Bevolkingsfonds van de Ver
enigde Naties heeft voor de pe
riode 1990-'94 vier miljoen dol
lar bestemd voor het tegengaan
van de abortus in Cuba.
Cubaanse vrouwen besluiten
makkelijker tot een abortus dan
tot een bezoek aan de tandarts,
aldus critici. De oorzaak van het
grote aantal abortussen is niet
de schaarste aan voorbehoed
middelen. Ook is er geen sprake
van dat de bevolking niet op de
hoogte zou zijn van deze midde
len.
Wel worden er vele vrouwen
zwanger ondanks het gebruik
van voorbehoedmiddelen. Maar
vooral, zoals de Cubaanse dele
gatie ook al verklaarde op de
internationale bevolkingsconfe
rentie in Cairo 'gaan de mensen
onverantwoordelijk om met het
beslissen omtrent zwanger
schap'.
„Hoewel de Cubanen heel goed
op de hoogte zijn van anticon
ceptie, worden de middelen niet
elke keer gebruikt, of niet op het
juiste moment," aldus het rap
port dat Cuba in Cairo presen
teerde.
Cubaanse artsen signaleren dat
er veel vrouwen zijn die tot vfjf
'maal toe de ingreep ondergaan.
In de meerderheid van de geval-
Jen gaat het om meisjes van
onder de 16 jaar.
KfPeter-Paul van Vugt
1 - Vier jaar na de
lijkt Irak zich
te herstellen van
lïral als paria van de
ld. Nu Bagdad zich
coöperatiever op-
j, voelt een groeiend
bl landen er wel iets
EÜ de VN-sancties te
nichten. 'L.
1 internationale zakenleven
ait alvast een voorschot op
it besluit en staat in steeds
ajer wordende rijen in Bagdad
p. Op het stadhuis van
hoofdstad Bagdad
buitenlahdse bezoekers
TO'oordig een folder in de
aden gedrukt met als titel
id, de stad van de vrede'.
S drukwerkje moet de lezer
billijk maken hoezeer de vre
tende bevolking lijdt onder
psancties die doör de VN wer-
na afloop van de
ig, nu vier jaar geleden,
[holder maakt deel uit van een
n beleid, dat is bedoeld om
i internationale economische
tot ongedaan te krijgen. Ver
redelijkheid en terug-
Mendheid zijn daarbij de
iawoorden.
De nieuwe weg werd vorig jaar
|®niber ingeslagen toen Sad-
i Hussein de 'internationale
nzenvan Koeweit erkende en
n neer coöperatieve houding
lam tegenover VN-inspecteurs
I'-e erop moeten toezien dat Irak
(at meer in staat is massa-ver-
ns te ontwikke
lk
een paar maanden doet
ad er ook alles aan de ban-
|knet de Arabische buurlan-
kweer aan te halen, en het is
i hoe muisstil Irak zich
irdig houdt als het gaat
erhet conflict tussen Israël en
IfcPLO.
beleid begint inmiddels
Ifflhten af te werpen. Dé Ara-
H^che Golfstaten zijn in toene-
T<® mate bereid op Saddam
l*ins toenaderingspogingen
'"gaan en hem weer op te
o in de Arabische schoot,
paiaister van Defensie van de
Verenigde Arabische Emiraten
riep onlangs op 'bruggen van
liefde' te slaan naar Irak. „Hoe
kan ik het als Arabier verdragen
om Iraakse kinderen en ouderen
te zien sterven aan ondervoeding
en ziekte?" verklaarde hij zijn
.opstelling.
Belangrijker nog is dat Frank
rijk en Rusland hun opstelling
tegenover Bagdad hebben bijge
steld. Zij hebben zich in de Vei
ligheidsraad aan de zijde van
China geschaard en dringen aan
op verlichting van de sancties nu
Bagdad zich steeds beter houdt
aan de VN-resoluties.
De Amerikaanse regering, die
niets wil horen van verlichting
van de sancties, komt steeds geï-
soleerder te staan. In de wandel
gangen van de VN wordt er al
van uitgegaan dat de sancties dit
jaar nog tot het verleden zullen
behoren.
Het internationale zakenleven
heeft besloten niet op de Veilig
heidsraad te wachten en loopt
nu al met aktentassen vol plan
nen de deuren van de Iraakse
ministeries en bedrijven plat. Als
de economische boycot afgelo
pen is, ligt er in Irak immers een
uiterst lucratieve markt braak.
Niemand wil achteraan in de rij
staan op het moment dat de VN
weer het groene licht geeft voor
de vrije handel met Bagdad.
In Bagdad is het dezer dagen een
komen en gaan van buitenlandse
handelsdelegaties. Spanjaarden,
Japanners, Italianen en Duitsers
zijn al gesignaleerd.
Frankrijk overweegt de oprich
ting van een handelsbureau on
der Roemeense vlag zolang de
sancties nog niet zijn opgeheven.
Het afgelopen weekeinde werd
het regime zelfs vereerd met een
bezoek van een groep Britse za
kenlieden die melding maakten
van 'fantastische gesprekken' en
spraken over een 'geweldig po
tentieel voor nu en de nabije
toekomst'.
In een door de regering gecon
troleerde krant werden de Brit
ten omstandig geprezen voor
hun 'moedige stap' om Irak te
bezoeken. De krant beschouwde
het bezoek als het eerste teken
van een wig tussen de VS - waar
de regering nog 'steeds niets voor
verlichting van de sancties voelt
- en Groot-Brittannië - de
nauwste bondgenoot van Was-
hin^on in het conflict met Irak.
Trouwens, ook Amerikaanse za
kenlieden - die van hun regering
absoluut niet naar Irak mogen
reizen - doen mee in de race om
de Iraakse markt. Steeds vaker
worden zij met Iraakse collega's
gesignaleerd in de lobby's van
dure hotels in verschillende Eu
ropese hoofsteden of in de Jor
daanse hoofdstad Amman.
Het populairst in Bagdad zijn de
vertegenwoordigers van de wes
terse oliemaatschappijen. Het
gezaghebbende vakblad Middle
East Economie Review meldde
eerder deze week dat diverse
oliemaatschappijen technische
teams naar Irak hebben gestuurd
om te bepalen hoeveel herstel
werkzaamheden nodig zijn om
de olie-industrie van het land
weer net zoveel te laten produce
ren als voor de Golfoorlog.
Tot augustus 1990 kreeg het
land 95 procent van de harde
valuta-inkomsten uit olie-expoi'-
ten. Na de sancties vielen deze
inkomsten vrijwel geheel weg.
Irak meldt zelf onderhandelin
gen met oliemaatschappijen als
Elf en Total te hebben geopend
om contracten te sluiten voor het
openleggen van nieuwe olievel
den op het moment dat de Vei
ligheidsraad de sancties intrekt.
In april vertrekt weer een VN-
inspectieteam naar Irak. Veel zal
afhangen van de conclusies van
die groep. Houdt Irak zich tot
die tijd op de vlakte, en worden
er geen schendingen van VN-re
soluties geconstateerd, dan zou
de oliekraan voor Bagdad wel
eens binnen afzienbare tijd een
krachtiger straal te zien kunnen
geven.
De wereld zal dan moeten leren
levefi met een steeds kapitaal
krachtiger Irak dat nog steeds
met straffe hand geleid wordt
door een man die in het verleden
bewezen heeft voor welke doel
einden hij de rijkdommen van
zijn land kan gebruiken: Sad
dam Hussein.
Het bewind van Saddam Hussein stelt zich de laatste maanden poeslief op tegenover het Westen.
FOTO ANP
riezenveen en Wossenoor.
vlucht, twee Egyptische Migs
over de reactor heen. Tien dagen
later, op de eerste dag van de
Zesdaagse oorlog, schakelden Is
raëlische bommenwerpers de he
le Egyptische luchtmacht uit...
Maar de tijden zijn veranderd.
De directe dreiging voor Israël is
weggenomen met het vredespro
ces, dat in het Midden Oosten op
gang is gekomen. Egypte zegt nu
dat het met de Israëlische bom-
menproduktie afgelopen moet
zijn, en oefent druk uit op de
andere Arabische landen het te
vernieuwen Nucleaire Non-Pro-
liferatie Verdrag niet te tekenen,
als niet ook Israël meedoet. Sy-
rië's minister van buitenlandse
zaken, Farouk e-Shara, heeft al
gezgd dat zijn land Egypte's
standpunt deelt.
En de reacties vanuit Jeruzalem?
Israël's leiders zeggen pas over
nucleaire ontwapening te willen
praten, als alle landen in het
Midden Oosten vrede met Israël
hebben gesloten. Ook Iran, dat
volgens schatting al over 7 k 15
jaar aan de atoombom toe zou
zijn.
„De bom is essentieel voor Is
raël's voortbestaan, en ook voor
de vrede, die de Arabische lan
den met ons moeten sluiten,"
zegt de Israëlische atoomdes
kundige, dr. Shlomo Aronson,
van de Hebreeuwse universiteit.
Alleen: met die vrede kan het
nog wel een tijdje duren, en het
anti-bomverdrag is nu in gevaar.
Datzelfde anti-bomverdrag, dat
de Arabische landen tot nu toe
heeft verhinderd diezelfde af
schrikkende wapens te maken,
waarvoor Israël altijd zo bang is
geweest...
het verleden een aantal afweersystemen ontwik-
D te ^schermen tegen een aanval met (nucleaire)
eze r<tket vormt onderdeel van het afweersysteem.
FOTO AP
Van onze correspondente
Willy Werkman
Tel Aviv - De Arabische Liga
heeft onlangs een ontwerp
verdrag geformuleerd, dat de
produktie van massale ver-
nietingswapens in het Mid
den Oosten moet verbieden.
Het verdrag zou op 22 maart in
Cairo, ook door Iran, moeten
worden ondertekend. De Arabi
sche Liga wil hiermee nog meer
druk op Israël uitoefenen om in
april dit jaar voor de eerste maal
haar handtekening te zetten on
der een nieuw Nucleair non-pro-
liferatie verdrag. Israël weigert.
En kennelijk met goede redenen.
Vijfentwintig jaar al bestaat het
internationale anti-atoombom
verdrag, en op 17 april moeten
ruim 160 landen dat verdrag nu
in Washington gaan vernieuwen.
Israël zou een van die landen
moeten zijn en de druk op Jeru
zalem, vooral van de kant van
Egypte, om zich nu eindelijk
eens bij de ban op de bom te
scharen, is zwaar.
Zo zwaar, dat een aantal Arabi
sche landen heeft gedreigd, dat
ook hun handtekening op het te
vernieuwen verdrag zal ontbre
ken, als Jeruzalem blijft weige
ren. Het nucleaire» gevaar is
daarmee weer heel actueel ge
worden, en Washington heeft nu
de Israëli's gevraagd om op zijn
minst 'een gebaar' te maken. Het
'nee' van Jeruzalem is echter
intrigerend definitief.
Niet openlijk
Of Israël wel of niet over de
atoombom beschikt, mag nog
steeds niet openlijk gezegd wor
den. De geheimzinnigheid daar
over is zo groot, dat de Israëli
sche militaire censuurwetten het
antwoord op die vraag onverbid
delijk verbieden. Alleen buiten
landse publicaties mogen wor
den geciteerd.
En die spreken de laatste tijd zo
gedetailleerd over Israël's nucle
aire capaciteit, dat niet alleen de
landen om Israël heen, maar ook
de Israëli's zelf de schrik om het
hart moet slaan. Israël's nucleai
re activiteiten zouden zo onge
veer over het hele land verdeeld
zijn!
De speculaties over Israël's
atoombezit hebben tot voor kort
alleen gesproken over dat grote
gebouw met die ronde koepel,
vlak naast het stadje Dimona in
de Negev-woestijn, dat in de
jaren '60 heel eufemistisch een
'textielfabriek' heette.
Wat daar in werkelijkheid ge
beurt, is al geen geheim meer,
sinds een van de Dimona-werk-
nemers, Mordechai Vanunu, met
foto's die hij zelf binnen de reac
tor had gemaakt, in 1986 naar
het buitenland vluchtte en ze in
het Engelse blad The Sunday
Times liet publiceren.
Nog veel meer
Maar behalve Dimona, waar
plutonium voor 10 bommen per
jaar zou worden geproduceerd,
blijkt er nog veel meer te zijn.
De buitenlandse publicaties
spreken van de fabriek Rafael
bijvoorbeeld, vlak bij Haifa,
waar de bommen worden ont
worpen en in elkaar gezet.
Over de reactor in Nahal Soreq
en vlak daarbij Beer Ja'acov,
waar de met atoomkoppen te
bewapenen Jericho-raketten in
een ondergrondse fabriek wor
den gemaakt. En ook over het
uitermate zwaar bewaakte vlieg
veld Tel Nof in Rehovot, waar
een eenheid van F-16-toestellen,
'de zwarte eskaders', 24 uur per
dag zou klaarstaan om - als het
moment daar is - over tientallen
van de inmiddels al meer dan
200 geproduceerde atoombom
men te beschikken, die daar in
de buurt in ondergrondse bun
kers liggen opgeslagen.
Een indrukwekkende nucleaire
optie, waarvoor de controleka
mers in ondergrondse bunkers in
het hartje van Tel Aviv zouden
zijn.
„Wij", heeft Israël altijd gezegd,
„zullen nooit de eerste atoomge
bruikers in het Midden Oosten
zijn." Een standpunt, dat tot nu
toe gezien is als een efficient
afschrikmiddel voor Israël's vij
anden.
En die schrik gold al in de jaren
'60 voor Egypte, toen Israël haar
eerste atoombom al zou hebben
geproduceerd. 'Eén bom op de
Aswandam', waarschuwde een
Amerikaans rapport toen, 'en de
hele Nijlvallei komt onder water
te staan'.
Bombarderen
De Egyptenaren waren daar in
die jaren zo bevreesd voor, dat
zij in mei 1967 van plan zouden
zijn geweest om Israël's atoom
reactor in Dimona te bombarde
ren. Op 26 mei dat jaar vlogen,
kennelijk in een verkennings-
Door Bart Luirink
Johannesburg - „Vorige maand ben ik zeven keer een
lekkere vrijpartij misgelopen omdat de meisjes me zonder
condoom wilden," verzuchtte Thule, nadat we naar de
zoveelste talkshow op de zuidafrikaanse televisie over
aids gekeken hadden. „Al dat gezever over aids...ik word
er gek van!" vervolgde mijn vriend uit Alexandra
township.
En dan was er nog een pro
bleem. „Soms kom je iemand
tegen in de lift en die vind je
leuk. En zij jou. Dat weet je op
de derde verdieping. Dan is er
simpelweg geen tijd om een
condoom om te doen, want
voordat je het weet ben je op
de zeventiende!
Tja, de safe sex-predikers heb
ben makkelijk praten.
De aids-problematiek houdt
de gemoederen in dit land pas
sinds kort bezig. Het isole
ment dat Zuid-Afrika met de
apartheidspolitiek over zich
afriep, hield niet alleen de
artiesten en bedrijven, maar
ook de gevreesde ziekte op een
afstand.
Desalniettemin heeft de mo
dale zuidafrikaanse man zich
in korte tijd een reeks van
praktische bezwaren tegen het
gebruik van het preventieve
rubbertje eigen gemaakt. Van
'de meisjes die het niet willen'
tot 'te weinig tijd om het om te
doen'. Maar ook: 'Ik trek on
der de douche toch ook geen
regenjas aan' of 'aids bete
kent: American Invention to
Discourage Sex'.
Ook het progressieve, ooit
door de zuidafrikaanse Raad
van Kerken opgezette, week
blad New Nation draagt haar
'steentje bij aan het bagatelli
seren van de problematiek.
'TBC-epidemie veel omvang
rijker dan aids' kopte de krant
onlangs. Ze baseerde zich
daarbij op de officiële statis
tieken, die de relatie tussen
het seropositief-zijn en het
ontwikkelen van TBC onver
meld laten.
Dat de besmetting een onver
mijdelijke dood tot gevolg
heeft, wordt door velen ook
naar het rijk der fabelen ver
wezen. Want er was toch die
sangoma, een traditionele
dokter - in Natal - laatst op
de televisie, die meldde dat hij
een genezend kruid ontdekt
had?
Wie het onderwerp bij zwar
ten ter sprake brengt, krijgt
niet zelden voor de voeten ge
worpen, dat het aanmoedigen
van condoomgebruik door de
vorige, blanke minderheidsre
gering er op gericht was de
zwarte bevolkingsgroei af te
remmen. Veel blanken leven in
de veronderstelling dat de
ziekte alleen zwarten treft.
Rare misverstanden,
aids-voorlichters beschuldig
den de vorige regering er juist
van veel te weinig te doen aan
het bevorderen van condoom
gebruik, en de ernst van de
situatie te ontkennen.
President De Klerk liet, nog
tijdens zijn ambtsperiode, ver
stek gaan bij een eerste Natio
nale aids Conferentie, terwijl
de huidige president Mandela
bij die gelegenheid pleitte
voor safe sex.
Enkele jaren geleden toonde
de voorzitter van de organisa
tie van seropositieven, Pillay,
me een correspondentie met
de toenmalige president en
zijn minister voor volksge
zondheid. De president ver
wees voor steun aan zijn orga
nisatie naar de minister. De
minister liet enkele maanden
later weten dat men zich voor
steun tot de president moest
wenden.
Dat de ziekte zich niet tot
zwarten beperkt, bewijst de
inmiddels indrukwekkende
lijst van blanke slachtoffers.
In beide bevolkingsgroepen
heeft overigens de overtuiging
wortel geschoten dat aids
voornamelijk homoseksuelen
treft. Dat mag voor de Wester
se wereld gelden, in Zuid-
Afrika zijn vooral heterosek
suele vrouwen het slachtoffer
van de ziekte.
De cijfers spreken voor zich.
Dagelijks komen er naar
schatting zevenhondervijftig
seropositieven bij. De ver
wachting is dat rond de eeuw
wisseling een kwart van de
dan ruim veertig miljoen zie
len tellende bevolking seropo
sitief is.
Alleen al in Soweto worden
jaarlijks 20.000 baby's gebo
ren uit besmette moeders.
Angstaanjagende cijfers en
prognoses. 'Het is inmiddels te
laat om de ramp te voorko
men' melden de 'zuidafrikaan
se aids-deskundigen. 'De
vraag is nu hoe we er effectief
mee om kunnen gaan en de
schade zoveel mogelijk kun
nen beperken'.
Het is extra bitter dat, zoals in
de andere Afrikaanse landen,
aids voornamelijk toeslaat in
de stedelijke gebieden, onder
urban professionals. Het po
tentieel bij uitstek waaruit de
regering-Mandela wil putten
in haar pogingen om het om
vangrijke staatsapparaat een
rechtvaardiger afspiegeling te
laten zijn van de overwegend
zwarte bevolking in dit land.
Ook om die reden lijkt de
huidige regering de problema
tiek ernstiger te nemen dan de
vorige. Er zijn inmiddels om
vangrijke voorlichtingscam
pagnes afgekondigd en in de
grote steden worden con
dooms gratis beschikbaar ge
steld door het gemeentebe
stuur.
Ook bisschop Tutu heeft zich
inmiddels bij de campagne
aangesloten. In een andér tele
visieprogramma memoreerde
de bisschop plichtsgetrouw
een aantal Bijbelse voorschrif
ten.
„We zien het huwelijk als de
ideale samenlevingsvorm," zei
Tutu, „en monogamie is het
motto.
Door Beena Sarwar (ips)
Lahore - Pakistan is van
plan het pittoreske visser
splaatsje Gwadar aan de
westkust te verkopen of te
leasen aan het buitenland.
Als voornaamste kandidaat
wordt de golfstaat Oman
genoemd.
Gwadar is niet alleen belang
rijk vanwege de tonijn-rijke
zee, maar ook vanwege, de
strategische ligging. De haven
biedt toegang tot de kortste
landroute naar Centraal-Azië.
De regering heeft in alle toon
aarden ontkent dat er van een
transactie met Oman sprake
zal zijn. De oppositie en de
pers in Pakistan denken er
echter anders over. Gwadar
(30.000 inwoners) behoorde
200 jaar lang bij Oman nadat
de plaatselijke heerser het
dorp in de achttiende eeuw
aan de sultan schonk. Pas in
1958 werd het weer Paki-
staans gebied na elf jaar van
moeizame onderhandelingen
met de regering van Oman.
Leasen
Een Pakistaanse journalist,
die het balletje aan het rollen
heeft gebracht, heeft ontdekt
dat de regering van premier
Benazir Bhutto heeft besloten
om de haven en de infrastruc
tuur van Gwadar te leasen aan
een Omaans investeringbe-
drijf.
De Pakistaanse regering zou
daarbij een aandeel van 20
procent in de onderneming
krijgen, 60 procent zou in
handen komen van particulie
re investeerders en de overige
20 procent gaat naar de rege
ring van Oman.
De zee bij Gwadar is rijk aan
tonijn, een van de meest lucra
tieve export-produkten in de
visserij. De adviseur van sul
tan Qaboos van Oman, Abu
Zavari, .staat bekend als een
belangrijke visserij-onderne
mer. Op uitnodiging van pre
mier Bhutto bracht Zavari on
langs een bezoek aan Gwadar.
Geruchten
Er gaan echter ook geruchten
dat Gwadar zal gaan dienen
als een Amerikaanse militaire
basis. De haven is een belang
rijke toegangspoort tot Cen
traal-Azië. Maar de regering
houdt vol dat er niets bijzon
ders aan de hand is.
„We ontkennen categorisch de
op niets gebaseerde propagan
da dat Gwadar wordt overge
dragen aan een buitenlandse
macht of dat het als een bui
tenlandse basis zal wordèn ge
bruikt," zei minister van De
fensie Mirani.
