DE STEM
De gouden muziekformule van Breda
Catherine Keijl gaat Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst te lijf
«3
Boeiende Matthaus Passion met dramatisch spanning
msÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊmmÊÊÊm
Willem Nijholt mod
in 'You're the Top
iTvRBErfDE Mi
BLOÉD
M&r&
j
Mp-
IVxfeÉKn
4
Boy mans belicht onbekend:
tekenwerk Kees van Dongi
ra
0
Jubileumboek over Jazz Festival vol foto's en anekdotes
JAZZ FESTIVAL
BREDA
1981
IV OM
es
i Boes
„Het valt my wel op dat by al die
conclaven over Hilversum het woord
'programma' eigenlyk nooit valt."
Aad van den Heuvel, KRO-tv
Gids
iceSTEM
MAANDAG 10 APRIL 1995
Door Maarten van de Rakt
„De Fiod heeft de bevoegdhe
den van een geheime dienst
in een totalitaire staat. Meni
ge geheime dienst zou jaloers
zijn op de Fiod." Hans Knoop
heeft geen goed woord over
voor de Fiscale Inlichtingen-
en Opsporingsdienst, zo
blijkt uit de eerste aflevering
van Belastingen: de stand
van zaken.
Catherine Keijl laat vanavond
niets heel van de Fiod. Het beeld
blijft hangen van onschuldige,
weerloze burgers die van hun
bed worden geplukt. Van dien
ders die arrestanten intimideren.
Van bedrijven die na een inval
ten ondergaan, omdat banken
kredieten staken en leveranciers
vooruitbetaling bedingen. Want
Fiod-invallen leveren veel publi
citeit op; de verdachte staat met
een aan de schandpaal terwijl
zijn schuld nog bewezen moet
worden.
De Fiod komt over als een mach
tige, ongrijpbare instantie die
naar believen invallen pleegt
zonder verantwoording af te
hoeven leggen. Een ongecontro
leerd apparaat, dat je niet in
Nederland zou verwachten. „Het
aantal keren fout neemt onrust
barend toe", zegt een deskundi
ge over de invallen. Hij spreekt
van een 'totalitaire machtsme
thode'.
Cijfers blijven helaas achterwe
ge. Dat geldt ook voor een reac
tie van de Fiod. Directeur D. van
Bleiswijk krijgt het woord pas in
de vierde en laatste aflevering
van Belastingen: de stand van
zaken. Hij mag dan reageren op
de voorgaande episodes. Ook
geeft staatssecretaris W. Ver
meend (financiën) een reactie.
Dat tussen hoor en wederhoor
drie weken verstrijken, vinden
de programmamakers geen punt.
„Voor deze opzet hebben wij
gekozen." Ze trekken de merk
waardige vergelijking met een
verhaal in een weekblad, dat je
helemaal uit moet lezen.
„Voor deze reeks hebben we on
gelofelijk veel hindernissen moe
ten nemen", licht Catherine Ke
ijl toe. „Het is meer Fiod: de
stand van zaken geworden. We
hadden niet gedacht mensen
voor de camera te krijgen die
een inval hebben meegemaakt en
onschuldig waren. Toch hebben
we hen bereid gevonden en de
opzet van de serie een beetje
moeten veranderen. De reeks
heeft niks te maken met de aan
gifte die voor 1 april die deur uit
moest, maar alles met de macht
van de Fiod en de consequenties
van zijn optreden op het privéle-
ven van verdachten."
M. Weijerman (ex-Slavenburg)
en Siebe van der Pruik (ex-FC
Groningen) kunnen over Fiod-
acties meepraten. Slavenburg
roept na de inval in 1983 bij de
man in de straat associaties op
met fraude en zwart geld. In
1987 volgde vrijspraak. Maar het
kwaad was geschied. Ook We
ijerman werd opgepakt en in een
'klein, vies, smerig celletje ge
smeten tussen het uitschot van
de maatschappij'. Veters uit de
schoenen, onafscheidelijke
stropdas af, riem uit de broek.
Hij kreeg niet eens de kans zijn
vrouw te verwittigen. Sindsdien
draagt Weijerman nooit meer
schoenen met veters en voelt hij
zich opgesloten in een vliegtuig
en de schouwburg. „Constant
word je ermee geconfronteerd."
Dat laatste, maar dan heel an
ders gaat ook op voor Siebe van
der Pruik, die als penningmees
ter van FC Groningen in de fout
ging. Hij betaalde voetballers
netto uit, zonder sociale premies
af te dragen. Anders waren ze
niet te koop. Van der Pruik zit
een straf uit van zes maanden.
„Anderen hebben voorwaardelij
ke straffen gekregen en of een
geldboete", begint zijn klaag
zang. Siebe's vrouw Gina lucht
haar hart: „Ik wilde niet meer
leven."
In de penitentiaire inrichting te
Heerhugowaard „leer je sterk
voor jezelf opkomen en van je
afbijten. Je wordt agressiever.
Dat ga je buiten ook doen."
Siebe van der Pruik komt tot de
slotsom: „Je doet heel stoer en
heel groot, maar eigenlijk ben je
heel klein. Ik ben geknakt, maar
breken zal ik niet."
'Belastingen: De stand van za
ken', RTL4, 21.50 uur
Door Hans Rooseboom
Een uur bladeren, lezen en foto's bekijken in het jubileum
boek '25 Jaar Jazz Festival Breda' is genoeg om je oren
bijkans te laten tuiten. Het Jazz Festival trekt in dit boek in al
zijn gedaanten voorbij. Meer dan 250 zwartwit-foto's maken
duidelijk welk een diep spoor het Festival door een kwart
eeuw Bredaas leven heeft getrokken.
Breda's burgemeester Nijpels
schrijft in het voorwoord van het
jubileumboek dat hier slechts
één woord op z'n plaats is:
bewondering. Daar kun je het
mee eens zijn. Bewondering voor
al die honderden mensen die er
al 25 jaar in slagen om het Jazz
Festival een spontaan feest te
laten lijken.
Voor al die massa's die jaarlijks
naar Breda trekken voor het gro
te muziekfeest is het goed om te
weten wat een enorme organisa
tie erachter zit. Een vol jaar
wordt er naar elk Festival toege
werkt. Ieder jaar bovendien on
der de doem van de zijden draad.
Nogmaals: omdat je alle facetten
van het Festival in dit boek voor
het eerst allemaal op een rij ziet,
besef je pas wat hier jaar na jaar
tot stand is gebracht.
Het jubileumboek is overzichte
lijk ingedeeld. Bij de voorhisto
rie wordt niet al te uitvoerig
stilgestaan. Aangestipt worden
een paar belangrijke feiten en
ontwikkelingen die tot het ont
staan van het Festival hebben
geleid, juist in Breda. Bijvoor
beeld Breda als garnizoensstad,
dat wil zeggen een stad met een
grote blaasinstrumentdichtheid.
Waar veel instrumenten zijn, be
staat een verhoogde kans op in
strumentalisten en op orkesten
en bands. In de loop van de jaren
'60 ontwikkelde zich in Breda
als tegenwicht tegen Beatlema-
nia en tegen psychedelische en
'flowerpowerful' popmuziek een
hang naar klassieke jazz. Uit
mondend in 1968 in de oprich
ting van de Roaring Twenties
Club Breda, door Rob Cremer.
Notaris
En dan: „Op 19 februari 1971
verschenen voor notaris Thijssen
ter standplaats Breda als compa
ranten de heren Robert Alexan
der Cremer, beambte, en Johan
Pieter Jacques Maria (Joep) Pee-
ters, student." Opgericht werd
een stichting met als doel onder
meer: „Het organiseren van fes
tivals rond de jazz-muziek van
vóór 1939 en de door traditie
daarmede direct verbonden mu
ziek van later tijd; door middel
van dergelijke festivals de cultu
rele mogelijkheden in de stad
Breda uit te breiden; Breda te
doen uitgroeien tot een centrum
voor jazz."
De samenstellers van het jubi
leumboek - zelf afkomstig uit de
boezem van het Jazz Festival -
noemen deze doelstellingen 'toch
niet gering'. Maar de geschiede
nis van de afgelopen 25 jaar
bewijst dat de opeenvolgende
besturen van het Jazz Festival
erin geslaagd zijn om die doel
stellingen te bereiken.
Hoe men erin geslaagd is het
Festival zo succesvol op te zet
ten: daarover gaat de rest van
het boek. Alle onderdelen van
het Festival, een mix van buiten
en binnenevenementen, waren
eigenlijk al vanaf de start aan
wezig en vormden kennelijk sa
men voor een gouden formule.
Formule
Een opsomming moet hier maar
dienen om die vierdaagse formu
le duidelijk te maken. De ope
ningsceremonie op Hemelvaarts
dag, altijd op de Grote Markt
door de burgemeester. De Don
derdagavond steevast de grote
avond. The Jazz Band Ball op
vrijdagavond. De Kroegentocht
(overleden in 1992). Specials en
Plusconcerten overdag in het
Turfschip, met als steevast hoog
tepunt de Duo Special op zater
dagochtend. Het Concours (nu
teruggebracht tot één dag). De
Streetparades. De
Kindermatinee, de Jazzmarkt,
het Nachtconcert in de nacht
van zaterdag op zondag (vaak
'het hoogtepunt van het Festival),'
de oecumenische Jazzkerkdienst,
de massale Finale op zondag
middag in het Turfschip...
Verder haalt het boek herinne
ringen op aan de brandhaarden,
de Legends of Jazz, de
kerkmusici, de brassbands, de
zangeressen, en de podia: van
het Turfschip tot de openlucht
podia in de binnenstad.
Auteurs Joep Peeters en Henk
Kruitwagen hebben het boek op
smaak gebracht door er anekdo
tes doorheen te strooien over
eten en drinken, kleding, instru
menten, vervoersproblemen en
andere eigenaardige voorvallen.
Mét de foto's - die toch wel de
hoofdmoot van het verhaal ver
tellen - wordt hier het verhaal
gebracht over dat unicum onder
zijn inmiddels talrijke jongere en
kleinere broertjes en neefjes: het
(voorheen Oudestijl) Jazz Festi
val Breda.
Om nogmaals burgemeester Nij
pels te citeren in het voorwoord:
hij heeft het over 'de promotio
nele waarde voor de stad'. Het is
goed dat de stad dat beseft. Die
promotionele waarde dient dan
ook blijvend te worden gehono
reerd.
'25 jaar Jazz Festival Breda'. Jubi
leumboek 1971-1995. Tekst: Joep
Peeters, Henk Kruitwagen. Fotore
dactie Ruth Weller, Betty Olivier.
Uitg. Stichting tot Bevordering van
Oude Stijl Jazz Festivals Breda. Ver
krijgbaar in de boekhandel, prijs
49,95.
I IN IBBMTIONAL TRADITIONAL
'dl. JAZZFESTTOI,BREDA 1976
it™* ,ntkrvaï!ckval rRADiTK>NAt
liv« recorded
13* OUDE STIJL
JAZZ
FESTIVAL
BREDA
12-15 MEI
1983
S.18^ oude stijl
-Y
PEE WEE EHWIN
=>JAZZ
4 festival
BREDA
Aardenburg - Sint Baafskerk
(8/4) en Breda - Grote Kerk
(9/4): Matthaus Passion van
J.S. Bach. Door Barokorkest
Concerto 91, Kamerkoren beT
staande uit studenten van dè
conservatoria Amsterdam en
Den Haag, het Haags Kinder
koor, Anne Grimm (sopraan),
Xenia Meijer (alt), Otto Bouw-
knegt (tenor), Tom Sol (bas),
Rufus Müller (tenor/evange
list) en Harry van der Kamp
(bas/Christus). Algehele muzi
kale leiding Jos van Veldho
ven. Gehoord op zaterdag 8
april.
Door Jeanette Vergouwen
-De uitvoering van de Mat
thaus Passion van Bach in
Aardenburg en Breda zal bij
velen lang blijven nazinde
ren. De drie uur durende
compositie werd deze keer
gekenmerkt door een grote
dramatische spanning.
Dirigent Jos van Veldhoven
heeft bewust gekozen voor een
jonge cast. Zijn visie op het werk
is duidelijk: hij gaat uit van een
diepdoorvoelde tekstbeleving en
houdt van accentueringen en een
onderstreping van de dramatiek.
Het is tenslotte een religieus
drama en dat kwam erg goed uit
de verf.
Een grote verrassing was de wij
ze waarop de evangelist zijn ver
halende tekst bracht. Rufus Mül
ler bezit een heldere, karakter
volle tenorstem en hij beleefde
en visualiseerde zijn vertolking
op een natuurlijke, zeer overtui
gende wijze.
Hij was de echte verteller, die
zijn gehoor, soms zittend dan
weer staand, in de ban hield van
het verhaal. Hij speelde een do
minerende rol en onderstreepte
de dramatiek zonder ooit ge
bruik te maken van pathos. De
wijze waarop hij de sfeer op de
calvarieberg interpreteerde (tri
ple piano met grote intensiteit)
zal mij jaren bijblijven.
Dirigent Jos van Veldhoven
drukte, als grote stimulator, een
duidelijke stempel op het geheel.
Hij heeft de koren (zijn eigen
studenten) terdege voorbereid.
Deze vokalisten vormen de mu
zikale toekomst van Nederland
en naar mijn mening wordt het
een zonnige toekomst.
Er werd zuiver gezongen en sa
men met de solisten vormden de
koren een homogene eenheid. De
dynamiek in de (volks)koren was
groot, de dialoog mooi en door
zichtig en de koralen werden
sereen vertolkt.
De tempi waren pittig. Het ge
heel klonk verfrissend en na
tuurlijk. De balans is niet per
fect, de alten zijn iets te zwak
De uitvoering in de Grote Kerk van Breda. foto willem blauw
ten opzichte van de andere par
tijen, maar voor koren die dit
werk voor de eerste (en tweede)
maal uitvoeren, is het een pres
tatie van formaat. Ook de kleine
rollen werden door koorleden in
gevuld.
Ook het orkest leverde een puike
prestatie. In het begin waren er
nog wel enkele ongelijkheden en
de traverso's klonken vrij vlak in
de 'Buss und Reu' aria. Was in
het eerste deel de versmelting
tussen instrumentale begeleiding
en vokalisten nog niet perfect; in
het tweede deel lukte dat wel
met schitterende soli van gamba
en viool, overtuigende houtbla
zers en mooie continuopartijen.
Dirigent van Veldhoven had een
solisten-sextet uitgekozen dat
paste in het geheel. Geen gerou
tineerde solisten die voor de zo
veelste maal de aria's vertolken,
ook geen technische wondervo-
kalisten die alle kneepjes van de
frazeringen en versieringen ken
nen, maar solisten met een eigen
|f_:
Rotterdam (anp) - Geen publicaties, geen onderzoek
catalogi en geen tentoonstellingen. Over het tekenwerk va
Nederlands/Franse kunstenaar Kees van Dongen (1877.U
is bijna niks bekend. Het is een onontgonnen terrein Metl
grote tentoonstelling november volgend jaar hoopt Mm'
Boymans-van Beuningen in Rotterdam daar verandering
brengen.
De expositie heeft nog geen titel.
Ze besteedt aandacht aan Van
Dongens vroege tekeningen,
aquarellen, en illustraties
(1897-1914). Tachtig procent van
de ruim honderd werken komt
uit privébezit en was nooit eer
der te zien. De tentoonstelling
biedt ook schilderijen van Van
Dongen en werk van zijn tijdge
noten en vrienden als Picasso en
Matisse. Na Rotterdam reist het
overzicht naar Lyon en Parijs.
Voorafgaand aan de expositie
verricht gastconservator drs.
Anita Hopmans onderzoek naar
de tekeningen en illustraties.
Daaruit komt een veel genuan
ceerder beeld van de kunstenaar
naar voren dan tot nu toe be
kend was. Hij was helemaal niet
zo'n impulsief 'schildersdier' dat
niet nadacht over zijn werk.
De tekeningen laten zien dat hij
wel degelijk stilstond bij zijn
stijl en techniek. Hij verkende
zijn onderwerpen op papier;
maakte series van naakten, pros-
tituées, circusscènes. In sommige
gevallen is zo'n tekening niet
meer dan een verkenning. Vaak
is het een op zichzelf staand
werk, zoals de buikdanseres
(1910/11) uit de collectie van
Boy mans. Die grote tekening
(120 bij 100 cm) bestaat uit vier
aan elkaar geplakte stukken pa
pier, waarop een wulps dansen
de dame is te zien. Ze lijkt zo
van het papier te kunnen weg
springen.
Uit het onderzoek blijkt ook
hoezeer Van Dongen op papier
met nieuwe technieken experi
menteerde. Dat maakt hem vol
gens Hopmans ook echt een kun
stenaar van de avant-garde. Hij
was geen naaaper, zoals wel
wordt beweerd, maar een vóór
loper, uitstekend op de hoogte
van de laatste stand van zaken.
Hopmans houdt zich met enige
onderbrekingen vanaf 1990 be
zig met Van Dongen. Het onder
zoek vordert langzaam. Het pro
bleem is dat er geen Van Don-
gen-archief of documentatiecen
trum is waaruit ze kan putten.
De weduwe Van Dongen, die in
Monaco woont, heeft haar mede
werking toegezegd. Maar erg
studieus naar het werk van haar
man is ze niet. Hopmans moet
daarom een 'omtrekkende bewe
ging' maken door informatie te
vergaren uit de archieven van
Kees van Dongen foto|
musea, tijdschriften, cat
van tentoonstellingen, veil
huizen, kunsthandelaren.
Voor kunsthistorici lijken i
keningen van Van
te bestaan. Alle aandacht
uit naar zijn schilderijen, 114
mee hij vanaf 1905 bet.,
werd. Met dat expressionist^
werk was hij één van de pi®
van het fauvisme (fauves:
beesten). Toch moet hij ea
duizenden tekeningen
gemaakt. Veel ging verloren]
het bombardement op 1
dam, de stad waar bij
academie zat en tot zijn vert
in 1899 naar Parijs, wo
Veel tekeningen bleven
danks bewaard. Ze kwar
banden van particuliere ra
meiaars.
Boymans is het enige mu
dat een bescheiden collectie'
veertig bladen bezit. Van
gen schonk het werk in
het is voor zover bekend]
enige grote schenking
kunstenaar. De tekeninj
men het uitgangspunt va
tentoonstelling, maar het i
werk komt uit privébezit
dus „nieuw".
Het materiaal voor de tenti
stelling is in principe
maar nog steeds krijgt]
seum brieven met foto/s vaij
keningen die tot dusver
loos waren. Dat soort ink
is meer dan welkom,
Hopmans. Wie denkt iets id
ressants te hebben kan het i'
seum bellen of schrijven.
Een greep uit de affiches, platenhoezen em andere publicaties die in de afgelopen 25 jaar uferden gemaakt in verband met het
Bredase Jazz Festival.
inbreng die parallel loopt met de
optie van de dirigent.
Hun inbreng was verfrissend en
dramatisch sterk. Anne Grimm
had haar sterkste moment in de
aria 'Aus Liebe', die glashelder
en zuiver en met een grote inner
lijke emotie werd vertolkt. Zij
brengt de aria's als opera onder
delen, dramatisch sterk met een
iets te ruim vibrato.
Otto Bouwknegt bezit een lichte,
soepele tenorstem, wel moet er
nog aan zijn uitspraak van het
Duits gesleuteld worden. Tom
Sol bracht de aria 'Gebt mir
meinen Jesum wieder' met meer
variatie en overtuiging dan de
ander bas-aria's.
Zijn timbre is mooi, maar iets
aan de eentonige kant. Alt Xenia
Meijer bezit een werkelijk
prachtige stem qua klankkleur,
maar schiet te kort in volume.
Dit was pijnlijk hoorbaar in het
duet met de sopraan. Ook heeft
zij nogal wat intonatieproble
men. Dat geldt ook voor Harry
van der Kamp die, een zeer dra
matische vertolking van de
Christusrol neerzette.
Als geheel was deze uitvoering
imponerend en homogeen in
kwaliteit. Maanden hard werken
werd dan ook beloond met een
verdiend applaus, voor het eerst
in vijftig jaar óók in Breda.
Etten-Leur - De Nobelaer.
'You're the Top', muzikaal
drama van Pieter van der Wa
terbeemd en Dolf de Vries
(arrangementen) Regie: Jos
Thie. Gespeeld door onder an
deren Willem Nijholt en Ger-
rie van der Klei. Gezien op 8
april. Nog te zien: op 20 april
in Roosendaal, 26 april in
Oosterhout, 18 mei in Terneu-
zen.
Door Marjan Mes
De mooie liedjes van de Ame
rikaanse songwriter Cole
Porter (1891-1964) vormen
een genot voor het oor in de
nieuwe Nederlandse mu-
ziektheaterproduktie You're
the Top. Zo'n vijftig num
mers en songfragmenten (van
de 2000) klinken in de origi
nele Engelse tekst in het mu
zikale drama dat Pieter van
den Eerenbeemd baseerde op
Porters turbulente leven.
Vaak vormt een liedje heel toe
passelijk het muzikale antwoord
op een dramatische scène. Night
and Day wordt door Willem Nij
holt schitterend cool en jazzy
vertolkt, nadat hij als Cole Por
ter zijn jonge minnaar Boris
heeft teruggezien maar zich rea
liseert dat hij hem voorgoed
kwijt is.
Love for sale is een toonbeeld
van homoseksuele verleiding
door de donkere zanger/danser
Perry Dossett als antwoord op
Porters dubbelzinnige houding
ten opzichte van negers. Let's
misbehave wordt ondeugend ge
zongen en gedanst door het
nieuwbakken echtpaar Porter
als commentaar op hun besluit
om er voortaan samen tegen aan
te gaan.
Cole Porters homoseks
die hij verstopte achter eeil
welijk met een vrouw dit»
geestelijk zeer nastond,
schatrijke fotomodel Lindal
Thomas (Gerrie van der w
krijgt in deze voorstelling)
aandacht. De korte drama®
scènes draaien om Porten»
steling met zijn aard en!
huwelijk met een vrouw, did
alle vrijheid liet maar web
dat hij discreet bleef.
Porters leven en liefdes w
als flash-backs getoond
een raamvertelling waan»
verbitterde kunstenaar °h
oude dag is overgeleverd
toegewijde zorgen van zijd
bediende Bobby (een aan
ke Bram Bart). Na de fj
zijn paard is hij dertigma
pereerd aan zijn verbrWe
nen en zit in een rolstoel,
lijke pijnen lijdend.
Willem Nijholt speelt dies'
ling van Cole Porter a
pend. Zijn vertolking heMi
allure en steekt met J
schouders uit boven de
acteerprestaties. Dat hij
mooi zingt, maakt hen®J
te geschikt voor dezehoo
Het zware accent op
densweg ontneemt deze
muzikaal integere P
enigszins de lichtvoetig
je zou mogen verwachte»
allerlaatste ensemb|e-s 1(
de opgewekte titelsong
the Top, herinnert eraan
le Porter vooral voor V,
auteur van een onverp
licht muzikaal genre-
Regisseur Jos Thie Z'
een strakke, sobere ens
waarin verhaal en tya
voortreffelijk aanvul!®^ 1
se harmony van het ens
het orkestwerk zulle»
proevers deugd doen.
NEDERLAND 1
Ijj'jjj (TO Later als ik groot ben
i^(,0Huisje°'>oompje beestje, serit
LaS Tekst tv
Nieuws voor doven er
I u/htfiorencfen
IjjfoO Wild# WjM World °f Animals
JfB» idee jeugdserie naa
J looi kinderen geschreven verhalen
ISffl Boggle, spelletje
'jj28 Uit de school geklapt, comel
RL Dinges, spelletje
KJ27 Schoolstrijd, spelletje
»0O (TT) Journaal
fS (TT) Opsporing verzocht
(Cj5 Hier en Nu, actualiteitenri
I (TT) Coverstory, drama-serie
I jjig Dokument: De laatste kan:
Hur langdurig werkloze jongeren di
Ze weken in de barre natuur verbli
(TT) Oorlegsweckjournaal
|j,57 Miniatuur
jU 05 Journaal
NEDERLAND 2
0700 Journaal
1)7.06 tinge.
0729 Ontbijt tv
»j3 Arena, serie debatten
DOO Journaal
U05 pp: Uitzending CD
Kook tv
mm schoolstrijd
j)55 Reisgids, toeristisch magazine
Il025 Boggle, spelletje
11,50 Zoo life
11,05 Karei, talkshow
|ll 45 Deadline
1112 (TT) Postcodejackpot
jli.00 Journaal
4109 (TT) Studio Sport
1411 (TT) Studio Sport: Spaanse e
Italiaans voetbal
45,21 Zoovenirs, serie over dierei
twen
15,49 Milieu en toerismeprijs
(TT) Journaal
b)7 Wonderland, kindermagazinj
f17.03 America's funniest home i
to Karaoke
(17.58 (TT) 2 Vandaag, actualiteiten
118.56 Dierenmanieren, magazine
(19,10 (TT) Onderweg naar morge
soap
20.01 Der Alte, misdaadserie
81.05 Triviant spelletje
pl.49 Kind in twee werelden,
mtaire over 5 joodse oorlogskind!
22.53 Then there were Giant
imerikaanse miniserie. Afl. 1
21,43 Beter presenteren
0.13 Journaal
0.18 Nieuws voor doven
ththorenden
SUSKE EN WISKE: DE I
Dst itel er
uil 1 dfssiiL
beter met
too jullie zün zeker hel
[inlmjitionnté! Dst n kokl
[hambone
lÏÏjJBEK DE VERSCHIL
ED
-
■hm
EU)
verboden 1
ITJoÜ-1
