Cole Porter: gemaal componist en playboy
A VENDRE
FAILLITE
Een tijdelijk museum voor Eindhoven
LEGGER I ^}ilem Nijholt als Amerikaanse songwriter in 4 You're the Top
ederopbouw
Wiske 50
er 'Zauberflöte
Mozart bedoeld ran AbbeMUSEUM entr'act' in voormalige Philipswinkel
POUR CAUSE DE
GROTE GIDS
VRIJDAG 7 APRIL 1995 Djj DESTEM
VRIJDAG 7 APRIL 1995
ibool van de Wederopbouw
vrij ding
Weder-
en. Eric
n Solide
Neder-
het con-
ikoppeld
onze sa-
het Ne-
instituut
Vederop-
>p 5 mei
:t einde?
midden
d van de
ijn sym-
vleesge-
politicus
ién thuis
Haag de
kte.
pen heb-
rdam, de
deel op-
worden,
jft Pend-
pt Groot-
1953 ge
en de ha-
s hij voor
iperstraat
en de Bijlmermeer. Daarnaa,
houdt zich bezig met Emmei
Nagele in de Noordoostpolder
wijkgedachte (compleet met sa
ciaal-culturele activiteiten) en
nieuwe wooncultuur.
Tijdens de bedrijven door
De Lange algemene informal!
over wat de Nederlanders beziJ
'hield, een beetje in de stijl vam
tv-serie Na de oorlog. Een vani,
conclusies van Eric de Lange
dat de Wederopbouw begon
complete breuk met vroeg,
maar dat de vooroorlogse afspij
ken toch geleidelijk binnenslt
pen. Dit citaat illustreert die oni
wikkeling: „Het grote oopen ht
van Nagele, met de moderen gi
reformeerde kerk van Van
Broek en Bakema, is een brej
met de traditie. Het is ook
symbool van uitstek van de cti]
turele restauratie na de oporlo
Vlak bij de gereformeerde kerk
staan nog twee kerken, een
tholieke en een Nederlands Hej
vormde. Drie godshuizen v«
een gemeenschap van krap dij
zend zielen met de verzuiling!
het hart."
poor Marjan Mes
pe meest verrukkelijke
^erikaanse lovesongs al-
]er tijden werden geschre
ven door Cole Porter, met
[vving Berlin en George
Gershwin de belangrijkste
Amerikaanse songwriter
van voor de Tweede We-
i reldoorlog. Nog altijd wor-
zijn nummers gezon-
en gespeeld, vooral
j joor jazzvocialisten maar
o0ir door Barbra Streisand
i zelfs door Placido Do-
jngo. Night and Day, I've
I lot you under my skin, Lo
rn for sale, What is this
"thing called love; het zijn
jaar enkele titels uit een
I gigantisch oeuvre van me-
[odieuze evergreens.
De melodieën en de teksten van
Cole Porter zijn onvergankelijk
ir herinneren tegelijkertijd
een voorgoed verdwenen
lichtheiden onschuld, hoe weinig
onschuldig de jaren twintig, der-
!ig en veertig met hun economi-
sche depressie en politieke ont
reddering ook zijn mochten.
Toch kon er toen nog gezongen
worden van You're the Top...
j you're the Collosseum, you're a
miloiy by a symphony of Strauss
en kon de bezongene verder nog
worden vergeleken met de Mona
Lisa, Mahatma Ghandi en Napo
leon brandy. En voegde Cole Por
ter er in zijn dubbelzinnige ver
heerlijking van de ander aan toe:
'I'm the bottom, you're the top.'
Enige werkelijkheid ging daar
ongetwijfeld achter schuil. Zo
onschuldig waren de songs en het
leven van Cole Porter namelijk
niet. Zijn liedjes waren soms op
gewekt en elegant maar vaak ook
cynisch en wereldwijs, net als de
stukken en songs van Noël Co
ward.
Beide kunstenaars waren homo
seksueel maar deden zich in het
bruisende society-leven van de
jaren twintig en dertig voorna
melijk gelden als bij uitstek man
nelijke fuifnummers.
Het uitbeelden van een dergelijke
dubbelzinnige persoonlijkheid
bleek al eerder een kolfje naar de
hand van Willem Nijholt, die in
de elegante komedies van Noël
Coward tevens een geestige af
spiegeling liet zien van de schrij
ver zelf, een eeuwig in smoking
gestoken charmeur met weemoe
dige trekjes.
Fotomodel
Nieuwsgierig kan men dan ook
uitzien naar de nieuwe Neder
landse muziektheaterproduktie,
You're the Top, waarin Willem
Nijholt de rol van de oudere Cole
Porter zingt en speelt en Gerrie
van der Hei optreedt als diens
vrouw Linda, een voormalig foto-
en Wiske
:s vijftig
e het le-
eerde De
srste afle-
lliske. De
t nog ne-
wachten.
1945 nam
an Rikki.
van de
heidelijke
n het ver-
noras, dat
splaatst.
e verjaar-
voor het
:1 op 20 ju-
grote ten-
Wiske zijn
expositie
nenten die
erugkeren.
is dat de
met een
lis: terwijl
ken, knipt
e telefoon-
iet de Bel-
stripteke
naar Paul Geerts, de opvol;,
van Vandersteen (1913-193.
zich tegen kritiek dat de stri]
oubollig zijn geworden. „T
brengen tenminste steeds i
nieuws, en of je dat nu wel of
goed vindt, de lezers zijn er
lukkig mee", zegt Geerts in et
interview met De Morgen, H
wijst er ook op dat de albumsf
pulairder zijn dan ooit. Jaarli;
verschijnen vier nieuwe verhal
in een oplage van ieder 400/
stuks.
Geerts is als leider van de sti»
Vandersteen ook met handen
voeten gebonden. De geestel
vader van de strip heeft lal
vastleggen dat seks taboe
nieuwe hoofdrolspelers uit
boze zijn, en Sidonia en Lamb:
nooit zullen trouwen. Overigi
staat achter de coulissen al wi
een tweede opvolger van Vand
steen klaar. Mare Verhaegheij
Suske en Wiske wellicht na1
vijftigste verjaardag een nii
leven geven. „Zijn humor is me
macaber, cynischer", zegt"""
in het Vlaamse weekblad P.
'De echte Cole Porter
model met wie de componist een
halve eeuw getrouwd was.
Veel, zo niet alles, za) afhangen
van het scenario dat Pieter van de
Waterbeemd Pleidooischreef
over het leven van Cole Porter en
de manier waarop hij er de songs
in verwerkte. Een vijftigtal be
roemde Porter-songfragmenten
moet klinken in deze muzikale
theaterproduktie, gespeeld in de
arrangementen van Dolf de Vries
door een orkest onder leiding van
Berend van den Berg en in de
choreografie van John Yost, een
Amerikaan die o.a. assisteerde bij
de regie van Cats in Amsterdam.
Jos Thie (voorheen RO Theater)
regisseerde You're the Top.
Willem Nijholt en Gerrie van der
Klei hebben voor zo'n muzikale
en dramatische tour de force na
tuurlijk alles in huis; charisma,
spelraffinement, een mooie zang
stem en een bijzondere affiniteit
met de muziek uit de jaren twin
tig en dertig. De twee diva's wor
den geassisteerd door de jonge
Bram Bart Bureau Kruislaan en
Vrouwenvleugel), Frank Robert
Freeman (De Man van La Man-
cha), Jeroen van Delft (Cyrano),
Perry Dossett (La Bloemen),
Martine Grünwald en Rolinha
Ross. Zij vormen tevens het zin
gende en dansende achtergron
densemble.
Levensgenieter
„Als ik aan Cole Porter denk,
denk ik aan een aparte persoon
lijkheid", aldus Willem Nijholt.
„Een wereldreiziger, een cultuur
liefhebber, een entertainer, een
levensgenieter, iemand die ande
ren graag op een dwaalspoor zet
te, maar bovenal aan een geniale
songwriter. Zijn universele tek
sten en tijdloze melodieën maken
zijn muziek niet voor niets wat je
noemt klassiek en toch heden
daags. Het is heerlijk om deze fi
guur te spelen en te zingen."
Cole Porter was een graag gezie
ne gast in artistieke kringen in
het New York, Hollywood, Parijs
en Venetië van de Twenties en
Thirties. Hij was dik bevriend
met niet alleen de eerder genoem
de Noël Coward, maar ook met
Cary Grant, Picasso, Fred Astaire
en Ernest Hemingway. Hij groei
de op in een schatrijk milieu en
publiceerde al op zijn tiende zijn
eerste compositie, The Bob-O-
Link Waltz.
Ritz-hotel
Op de universiteit vermaakte Co-
Ie Porter zijn medestudenten als
zanger en pianist. Nadat in 1916
zijn eerste Broadway-musical
was geflopt, reisde hij af naar
Europa. Later deed hij het voor
komen alsof hij in het Vreemde
lingenlegioen had gediend. In
werkelijkheid was hij een play
boy en een graag geziene gast op
bruiloften en chique parties, o.a.
in het Parijse Ritz-hotel. In de
Ritz ontmoet hij ook het beeld-
Willem Nijholt speelt en zingt de rol van de befaamde Amerikaanse songwriter Cole Porter in 'You're the Top'.
schone fotomodel Linda Lee Tho
mas met wie hij in 1919 ondanks
zijn homoseksuele geaardheid in
het huwelijk treedt.
Op advies van Irving Berlin gaat
hij weer in New York wonen en
dat resulteert in een aantal on
vergankelijke nummers, waaron
der I get a kick out of you en Be
gin the Beguine. Porter heeft
enorm veel succes en gaat om met
de groten der aarde, altijd super-
elegant gekleed en met een siga
ret losjes tussen de vingers of in
de mondhoek, overigens ondanks
zijn imago spaarzaam met de al
cohol, meestal nippend aan een
droge martini en op parties aan
een glas champagne.
In 1937 valt de gevierde songwri
ter van zijn paard waarbij zijn
beide benen worden verbrijzeld.
Hoewel hij meer dan dertig keer
wordt geoperereerd, wordt zijn
muzikale carrière er niet door
aangetast. Ook in de jaren veertig
is er een constante produktie, met
als allergrootste succes de musi
cal Kiss me Kate naar Shakespe-
ares komedie De getemde feeks.
In de jaren vijftig maakt hij furo
re op Broadway met de musicals
Can Can, waarvan de song I love
Paris zijn liefde voor de Franse
hoofdstad vereeuwigde, en met
Silk Stockings.
Voor de film High Society, met
Bing Crosby, Louis Armstrong en
Grace Kelly, schreef hij in 1956
een aantal succesvolle liedjes
waarvan het romantische True
Love ook nog regelmatig klinkt,
hoewel lang niet zo overtuigend
als de jazzy nummers uit de jaren
twintig en dertig.
Telefoontje
In de Nederlandse voorstelling
You're the Top zien we Cole Por
ter in zijn laatste levensfase, in
1958, in zijn buitenhuis in Bux
ton Hill waar hij ieder weekend
gasten uitnodigt. Alleen zijn er
deze avond in maart geen gasten.
De beroemde componist is in af
wachting van een telefoontje van
zijn arts, met het antwoord op de
vraag of hij zijn benen kan be
houden. Hij krijgt ruzie met zijn
jonge bediende en verzorger Bob
by, die hij ontslaat.
In plaats van de chirurg belt zijn
vroegere vriend Monty Woolley
met wie hij in zijn jonge jaren een
verhouding had. Cole Porter
heeft deze vriend nooit meer wil
len zien en weigert aan de tele
foon te komen. Woolley trotseert
de afwijzing en staat plotseling
voor de deur. Deze confrontatie
dwingt Porter om de balans op te
maken van zijn leven als ge
trouwde homoseksueel, kunste
naar en verwende playboy.
Tussen de scènes met Bobby door
zien we een terugblik uit Cole's
leven door middel van spelscènes
en een hele reeks songs, waarin
vooral zijn vrouw Linda een be
langrijke rol speelt. Het gaat om
Porters worsteling met zijn suc
ces en met zijn turbulente lief
desleven. Het leuke van de mu
ziek van Cole Porter is dat zij, be
halve in talloze latere versies, ook
nog altijd in zijn meest oorspron
kelijke vorm te beluisteren valt.
Thuis koester ik een cd met oude
FOTO FRANS VAN HEININGEN
opnamen waarop de zijdezachte,
beschaafde sound van de orkes
ten van o.a. Jack Hylton, Nat Go-
nella, Harry Roy en Victor Syl
vester klinken, met de stemmen
van o.a. June Malo, Diana Clare,
Eve Becke en Dan Donovan.
Maar bovenal blijven Night and
Day ('you are the one, only you
beneath the sun and under the
moon') van Ella Fitzgerald en Lo
ve for sale van de jonge Rita Reys
favoriet. Jazz-songs die nooit
vervelen omdat ze altijd weer an
ders geïnterpreteerd kunnen
worden.
De muziektheaterproduktie
'You're the Top', met Willem Nij
holt als Cole Porter, is op 8 april in
Etten-Leur (try-out), 20 april
Roosendaal, 26 april Oosterhout,
18 mei Terneuzen.
Berk heeft
ver de ope-
an Mozart,
annemelijk
opera, ge
lei Schika-
betekenend
i hecht
gorieën en
chemie ge-
ee eeuwen
;edacht dat
oen hij Die
Hij compo-
eniale mu-
nd men niet
onbeteke-
ologen kwa-
e noten; het
werd als een
wuifd.
jeu van den
zingen voor
iet raadsel,
lozart Vrij-
Is Schikane-
ira vaak be-
jmetselaars-
verschillen-
wereld van
izenkruisers
overtreffen-
ïetselarij) in
van de ope-
jor Tjeu van
ende om de
ireteren. Bij
en van zijn
tij in aanra-
en werk van
er psycholo-
ïij kreeg een
)u Die Zau-
stieke inwij-
behulp van
olen?
iheikundigen
wen, wilden
oud door te-
te verbinden
en zout en
esultaat, de
ïoest alle te-
in zich ver-
ntenis werd
genoemd.
Volgens Van den Berk heeft Ji
op geniale wijze aangetoond
alchemisten de chemische
cessen die ze waarnamen, i
taalden naar geestelijke prf
sen in zichzelf. Het zuiveren vi
allerlei 'aardse' metalen ging
lijk op met het zuiveren van
ziel. Bovendien werden de chei
sche reacties vaak beschreven
termen van personen: zwavel v
bijvoorbeeld 'de rode prins
was 'de witte maagd'.
De kern van Van den Berks s
die is het bloot leggen van d
chemistische structuur van
Zauberflöte. Dat doet hij M
hand van de leer van de an
alchemist Paracelsus
1533), wiens leer vooral in
Rozenkruisers-milieu werd a
gehangen. Paracelsus bescn
de drie klassieke mense 1
functies ziel, lichaam en gees
respectievelijk zwavel, zo"
kwik. In de opera zijn dat ac
eenvolgens Tamino, Pam'na
Papageno.
Tamino en Pamina gaan d
delijk een verbintenis a
dan vindt ook Papageno zij'
derhelft: Papagena. Same"
gen zij het bekende pa-pW
duet. De meest karakter^
eigenschap van de mythoWê'
Hermes/Mercurius is aa
zijn tweeslachtigheid: hij
mannelijk als vrouwelijk
andere woorden: pas nadat
no (zwavel) en Pamina (z°
elkaar verbonden worden J
een vuur- en waterproet
tweede bedrijf van D' „t
berflöte, wordt de war
mes/Mercurius geboren
mannelijke Papageno en o
welijke Papagena. Pas de
binatie is vruchtbaar en
menigvuldiging kan begi
de gezongen pa-pa-Pa'P j
dèt is volgens Van den
hoogtepunt van Die Zau Ji
Niet de vuur- en wateiP
als vaak gedacht wordt.
Dr. M.F.M. van den Berk:
'Die Zauberflöte, f?n aTi|burj
tische allegorie Uitg- a
University Press, prijs f
tor Paul Kokke
[E® Godswonder? Nou nee,
I dat niet. Een prestatie? Abso-
fat. De afgelopen maanden is
door de technici van het Van
■JAbbemuseum keihard ge-
At in de voormalige Phi-
,'s-personeelswinkel aan de
«onderweg. Er zijn plafonds
gesloopt, wanden gebouwd,
vloeren gestort en geschil
tod. Gebarsten ruiten zijn
vervangen. Muren opnieuw
gestuct. En dat alles voor de
bjdelijke huisvesting van het
I® Abbe, in afwachting van
jde uiteindelijke verbouwing
E® bet oude museum aan de
ffllderdijklaan.
vrijdag om 19 uur
I Pent het tijdelijke museum, dat
ion voorlopig tooit met de naam
J® AbbeMUSEUM entr'acte'.
fn fase tussen twee bedrijven:
Ioude museum en straks het
TCuwe.
to een Godswonder? Nou,
I 'ruit, een kleintje.
Tn"jS namebjk een probleem.
L ae gemeente Eindhoven be-
het Van Abbemuseum te
w en'was duidelijk dat het
e nuseumgebouw lange tijd
L, zou blijven. Kon men
permitteren dat Eindhoven
«in! 'Wee laar lan§ ëeen I11U-
i, vaor moderne en heden-
i, gse kunst zou hebben? Nee
rrauseum dat tijdens een bijna
L laar durende verbouwing
lp, Jlctlviteiten kan ontplooien,
Kali6n' boud in de pot, zo
a rik d 8emeente Eindho-
bom» bovendien, zou die ver-
wmg slechts twee -aar .n be_
l(nd„e?en? Er was van verschil-
Lfn ?anten bezwaar gemaakt
IjthJy voorgenomen museum-
Ftoeefïvi jEn niemand wist
"Ju die beroepsprocedu-
Het Eindhovense Van Abbemuseum gaat vrijdag
14 april om 19 uur weer open voor het publiek in
zijn tijdelijke huisvesting aan de Vonderweg. In de
voormalige Philips Personeels winkel zijn onder de
titel 'Entr'Acte 1' diverse presentaties te zien van
verschillende kunstenaars. Ook worden recente
aankopen tentoongesteld.
In de grote projectruimte van het tijdelijke mu
seum worden van Tony Oursler een installatie, ze
ven video-objecten en een serie aquarellen ge
toond (tot 19 juni). In het prentenkabinet zijn
werken op papier te zien van de Eindhovense
kunstenaar René Daniels (tot 26 juni). De kleine
projectruimte bevat recente aanwinsten waaron
der werken van Tiong Ang, Karin Arink, René Jo-
link en Mark Manders (tot 26 juni). Verder wordt
doorlopend de film 'Heidi' van Mike Kelley en
Paul McCarthy getoond (tot 26 juni).
Bovendien heeft het Van Abbe het fameuze
'Broodthaers Kabinet' van het Brugse Groeninge-
museum in bruikleen gekregen. Deze presentatie
van de complete verzameling edities van de Bel
gische kunstenaar Marcel Broodthaers duurt tot
12 juni.
res tegen de nieuwbouw zouden
vergen. Wat wel duidelijk werd,
was dat de eerste opleveringsda
tum van najaar '95 niet zou wor
den gehaald. Het Van Abbe zou
in het ergste geval jarenlang van
de kaart zijn verdwenen. Dus
werd een oplossing gezocht. Het
Van Abbe kon op een andere lo
catie haar beleid, zij het op een
kleinere schaal, voortzetten. Er
was één mits aan verbonden: het
mocht de gemeente geen extra
geld kosten.
Gesloopt
„Een oplossing met maximale
creativiteit" noemt Van Abbe-di-
recteur Jan Debbaut het tijdelij
ke museum aan de Vonderweg.
Hij zag zich voor de taak gesteld
een tijdelijke huisvesting te vin
den, die op de normale onroerend
goed-markt niet te vinden was.
„We hadden natuurlijk op een in
dustrieterrein kunnen gaan zit
ten, met alle problemen van dien.
De gemeente Eindhoven had op
dat moment al de grond onder de
Philips-personeelswinkel ge
kocht in verband met de ontwik
keling van het sleutelproject
West-Corridor. Het gebouw
wordt straks in principe gesloopt,
maar voorlopig kunnen we het
gebruiken. En het ligt ideaal:
vlakbij de rondweg, op vijf minu
ten lopen van het station en met
parkeerruimte volop."
Het geld voor de verbouwing en
inrichting van de voormalige
Philipswinkel (ongeveer zes ton)
heeft het museum grotendeels
zelf 'verdiend' met de tournee
van de Van Abbe-collectie door
Japan. Sponsors zorgden voor de
rest.
De verbouwing zelf werd door de
eigen technische dienst gedaan.
„Die mensen hebben zich kapot
gewerkt. Het is fantastisch ge
gaan." Dat moet ook wel, want
niets is zo grillig als het museum-
bedrijf. Dus was de ene muur uit
eindelijk witgeverfd, werd het
toch weer grijs of andersom.
Maar het gebeurde.
Volgens Debbaut levert het mu
seum momenteel een top-inspan-
ning. „Het is een groot misver
stand te denken dat we in af
wachting van de nieuwbouw het
nu wat kalmer aan kunnen gaan
doen. Integendeel! We hebben
niet alleen deze tijdelijke huis
vesting verbouwd en opnieuw in
gericht, Maar we zijn met het oog
op de nieuwbouw nu al bezig met
het voorbereiden van de collectie.
Die wordt opnieuw geïnventari
seerd en zo nodig worden werken
gerestaureerd. De gehele collectie
wordt opnieuw beschreven en ge
fotografeerd. Bovendien zijn we
bezig met het opstellen van een
educatieplan, want we willen str
aks in het nieuwe museum een
compleet pakket kunnen aanbie
den."
Grijs
We lopen rond door het tijdelijke
museum. Wat opvalt zijn de diep-
grijze buitenwanden van de za
len. „Daarvoor hebben we Ame
rikaanse verf gebruikt. Vrijwel
elk Amerikaans industriegebouw
heeft dit soort grijs", zegt Deb
baut. De binnenkant van de zalen
is wit. Hetzelfde grijs zien we ook
terug in de grote projectruimte.
Het oorspronkelijke plafond is
verwijderd, zodat de houten kap
constructie tevoorschijn is geko
men, met prachtig ritmische lij
nen.
Na de entree, met het in tact ge
bleven portiershokje, volgt een
Werk op papier van René Daniels
lange gang met eerst links de bi
bliotheek en leeszaal (toeganke
lijk voor het publiek) en een zelf
bedieningscafetaria. Daarachter
liggen de eerste tentoonstellings
kabinetten.
Aan de linkerkant vinden we een
ruimte voor video-, film- en dia
presentaties, daarachter een
prentenkabinet en een kleine
projectruimte. Daartegenover,
aan de rechterzijde van de gang
vinden we vier in elkaar doorlo
pende zalen, waar in principe
presentaties van delen van de
museumcollectie plaats vinden.
En uiteindelijk komen we in de
grote projectruimte, bestemd
voor solopresentaties en ander
soortige tentoonstellingen. In alle
zalen, op de grote projectruimte
na, heerst dezelfde klassieke
ruimtelijkheid als in het oude
museumgebouw. In totaal be
schikt het tijdelijke museum over
een expositie-oppervlakte van
zo'n 1200 vierkante meter, onge
veer evenveel als in het oude Van
Abbe. Naast de tentoonstellings
zalen liggen de kantoren en
werkruimten voor de medewer
kers.
Museumpje
„Het is leuker geworden dan we
in eerste instantie dachten", zegt
Debbaut. „Het gebouw is voor
een groot deel terug in zijn oor
spronkelijke staat, heeft weer de
sfeer van een industrieel gebouw
teruggekregen, een typisch Eind-
hovens industrieel gebouw. De
identiteit is structureel anders
dan die van een klassiek museum.
Hier brengen we een programma
dat relevant en aantrekkelijk is.
SECTION FINANCIERS
MUSEE
197Q -1971
DEPARTEMENT DES AIGLES
'Musée d'Art moderne a vendre, van Marcel Broodhaers.
We denken aan jonge kunste
naars, die in de grote project
ruimte aan de slag kunnen. Die
ruimte hebben we bewust in een
ruwe staat gelaten. Zodat het hün
ruimte kan worden, ze tentoon
stellingen kunnen maken als on
derdeel van hun oeuvre én van
het museum. Hier kunnen dingen
gebeuren die de kunst op dit mo
ment vraagt en die je niet zo ge
makkelijk in een klassiek mu
seummodel kunt doen. In die zin
hebben we hier gewoon een
nieuw museumpje gemaakt."
Maar, beantwoordt Debbaut al
op voorhand de nog niet gestelde
vraag, „dit is een creatieve oplos
sing voor een noodsituatie. En
geen alternatief voor het museum
dat wij gaan bouwen. Omdat je
hier tevens een aantal dingen niet
kunt realiseren die je in een vol
waardig museum per se moet
doen."
Hij mijmert even. „Als wij hier
straks weg zijn, staat er een ge
bouw dat prima geschikt zou zijn
voor Eindhovense kunstenaars,
een gebouw met vrijwel alle
voorzieningen. Denk eens aan de
ateliers die je zou kunnen maken,
hoe je die tentoonstellingsruim
ten zou kunnen veranderen in een
Kunsthalle voor die tentoonstel
lingen die buiten het beleid van
het Van Abbe vallen." Hij strijkt
even met zijn hand langs zo'n
diepgrijze muur. „Ik zou hier best
wel willen wonen", zegt hij.
7
