n
idszorg
iting
DE STEM
Edwig van Hooydonck
heeft
het
goede
gevoel
terug
6Bayern heeft op dit moment alleen doorsnee-spelers
TENNIS
IUJVENDE
VOOR
SPRONG
ook
MAATSCHAPP|
inmiddels
125 jaar één
begrip in Breda
a;
Economie
Recht
Communicatie
Internationale
samenwerking
tacobs Breda Electronics
B
chappij (TEMA) maakt
;richte vakgebieden mogelijk.
nte baan
eventueel in deeltijd te volgen
net toekomst!
en op 18 en 19 april,
een TEMA-student,
en uitnodiging,
je klaar. Wil je meer weten?
viseur, Ir. Wil Knijpers,
Eindhoven
Eindhoven biedt een aantal van I
(en dag in de week.
pma!
volgende deeltijdopleidingen:
porteur/groothandel/dealer van geluid en communicatie systemen
■[jjesbosstraat
14 Breda/Princenhage Tel. 076 21 28 81
Sport
ZATERDAG 1 APRIL 1995 DEEL
Normaal is hij al een man van weinig woorden, maar
de afgelopen dagen was Edwig van Hooydonck (28)
helemaal niet aanspreekbaar.
Vanwege een lichte ongesteldheid aan maag en
darmen, die de kopman van de Novell-ploeg van
Jan Raas uit de Driedaagse van De Panne hield,
kroop hij in zijn schulp. Tot wanhoop van de
Vlaamse wielerpers, die de tweevoudig winnaar van de
Ronde van Vlaanderen aan de vooravond van de
wereldbekerklassieker graag had 'doorgezaagd'.
Tijdens het trainingskamp van de Nederlandse
formatie eind januari in het Italiaanse
Marina di Castagneto Carducci legde de boomlange
beroepsrenner uit Wuustwezel
echter wel zijn ziel bloot.
Een weergave.
|Door Jacques Eestermans
„DIE avond was voor mij de maat
jtol. Ik voelde me gekwetst, ver
loederd door Raas. De verstand
houding was in de voorafgaande
Wweek al niet geweldig geweest.
■Jan liep gefrustreerd rond, wij als
Irenners niet minder. Het vlotte
Ittiet op het werk. Maar dat hij me
's een kleine jongen in de hoek
I zette tijdens de voorbespreking,
dat had hij nooit mogen doen.
avond voor Parijs-Roubaix
Ivan vorig jaar schold Jan Raas
zijn renners na het avondeten de
I huid vol. Speciaal Edwig van
I Hooydonck moest het ontgelden
1 na zijn benedenmaatse prestatie
in de Ronde van Vlaanderen (9e)
zondag ervoor. In zijn toorn
I wees de Zeeuwse ploegleider
'Fred' Moncassin aan als enige
kopman in de 'Hel van het Noor-
MEMAND van ons mocht Fred
Edwig Van Hooijdonk. 'Wat telt, is het heden en de toekomst'.
voorbij rijden. Ook ik niet, daar
werd ik fijntjes op gewezen. Ter
wijl ik toch al vijf keer bij de eer
ste vijf was geëindigd. Uit woede
heb ik die opdracht heel letterlijk
genomen. Toen Fred met pech
langs de kant kwam te staan, heb
ik hem zelfs mijn wiel gegeven. Ik
kon wel janken. Later hoorde ik
van Frans Maassen, dat hij ook
tranen in zijn ogen had gekregen
bij het zien van dat tafereel. Bij
wijze van spreken dan. Terug
thuis stond mijn besluit vast: ik
zou op zoek gaan naar een andere
ploeg."
Edwig van Hooydonck zat vorig
seizoen met verschillende sport
directeuren rond de tafel. Uitein
delijk koos hij toch voor een
nieuwe verbintenis met Raas.
Een drastisch verlaagd salaris
nam hij op de koop toe.
„JAN wilde al vrij vroeg in het
seizoen met me praten over een
contract voor dit jaar. In zijn ge
val zegt dat heel veel. Hij gaf er
mee aan dat hij zijn vertrouwen
in mij niet was kwijtgeraakt. In
mijn hart voelde ik me opgelucht.
Dat heeft de doorslag gegeven. Ik
vond het geen probleem dat ik sa
laris moest inleveren. Geld is
geen drijfveer voor mij."
Pijnlijker nog dan de aanvaring
met Raas was voor Edwig van
Hooydonck het inzicht, dat hij op
een dood spoor was beland. In de
wedstrijden zag hij zich van alle
kanten voorbijgereden worden
door de concurrentie, in de trai
ningen miste hij de overgave, die,
gekoppeld aan zijn onmiskenbare
kwaliteiten als klassiek renner,
in het verleden tot fraaie succes
sen had geleid.
„IK was het goede gevoel voor
het wielrennen een beetje kwijt.
Het werd'van kwaad tot erger. Ik
stapte niet meer voor mijn plezier
op de fiets. Het was een sleur ge
worden. Een heel vreemde ge
waarwording, want welk beroep
is mooier dan dat van beroeps
renner? Er moest snel iets gebeu
ren, dat stond me duidelijk voor
ogen.
Via een gezamenlijke kennis
kwam Edwig van Hooydonck vo
rig najaar in contact met Wil van
Hoof. De Nederlander was ooit
de trainer geweest van Jos Haex.
Nadat die als gevolg van een
zware val zijn loopbaan vroegtij
dig had moeten afbreken, was
Van Hoof elke binding met de
wielersport kwijtgeraakt. Hij
voelde echter wel voor een her
nieuwde kennismaking en nam
de begeleiding van Van Hooy
donck op zich.
„IK was het gewend mijn eigen
weg te gaan, alleen te luisteren
naar mijn lichaam. Dat gaf vaak
twijfels. Doe ik niet te weinig, of
te veel. Maar dat hoorde er naar
mijn idee gewoon bij. Al dat ge
doe met trainers, doktoren, we
tenschappers vond ik maar niks.
Nu weet ik wel beter."
„Van Hoof zorgt voor schemaa
tjes, geeft me adviezen en ik merk
dat ik er veel baat bij heb. Ik heb
er weer plezier in en het gaat
goed. Het fijne is vooral dat hij
me precies kan aangeven welk
gevoel hoort bij een bepaalde fase
in de opbouw.
„Dat geeft rust. Het is soms nog
wel een beetje aftasten voor hem,
omdat hij me nog maar kort kent.
Maar dat lost zich vanzelf op. Een
kwestie van tijd en veel overleg.
Om de paar dagen spreken we al
les door."
Tijdens de collectieve trainingen
van Novell in Italië toonde Edwig
van Hooydonck reeds over een
uitstekende conditie te beschik
ken.
Zodra hij zich over het tempo
ontfermde, werden de 'bekkies'
van zijn ploeggenoten opvallend
bleek.
Maar ook op een ander vlak on
derscheidde hij zich van de rest.
Terwijl iedereen de komst van
Djamolidine Abdoesjaparov aan
prees als een geschenk uit de he
mel, bleef hij onverschillig.
„HET laat me volstrekt koud dat
Abdoesjaparov is aangetrokken.
Ik heb veel respect voor hem,
daar niet van. Maar als hij dit sei
zoen vijftien koersen wint en ik
weer niks, schiet ik er helemaal
niets mee op. Ik heb geleerd datje
in de wielersport naar jezelf moet
kijken.
„Ik ga resoluut voor mijn eigen
kans in mijn wedstrijden, op
voorwaarde dat ik een goede
vorm heb. Daar kan niemand me
vanaf brengen."
„Abdoesjaparov niet, Raas niet.
Vroeger zou ik zulke uitspraken
nooit hebben durven doen, maar
ik ben een stuk harder geworden.
Net zoals het wielrennen zelf.
De komende weken draait bij Ed
wig van Hooydonck alles om eer
herstel.
Te beginnen morgen in de Ronde
van Vlaanderen.
Het glorieuze verleden telt niet
meer, de toekomst is de inzet.
VORIG jaar gaf de klok vijf voor
twaalf aan, nu luiden de klokken
twaalf uur. Ik weet dat ik bij de
top bekoor in de klassiekers.
Maar ik zal dat dit seizoen op
nieuw moeten bewijzen.
„Ik wil niet teren op het gegeven
dat ik de Ronde van Vlaanderen
al twee keer heb gewonnen. Dat
is mooi voor na mijn carrière.
Wat telt, is het heden en de toe
komst. Ik wil nog twee, drie jaar
op het hoogste niveau mee
FOTO DE STEM/BEN STEFFEN
draaien. Wat er daarna komt, is
van minder belang.
Op een goede dag in mei zal Ed
wig van Hooydonck voor zichzelf
de balans opmaken.
Het zal een simpel rekensomme
tje worden.
Maar de uitkomst maakt een we
reld van verschil. Terug bij de top
of terug naar af.
„OVER winnen wil ik niet pra
ten. Dat is zinloos. Maar als ik na
de klassiekers voor de spiegel sta,
wil ik een man zien die weer mee
telt. Is dat niet het geval, dan heb
ik gefaald en moet ik mijn con
clusies trekken. Ik zal daar niet
dramatisch over doen. Want wiel
rennen blijft een prachtig vak
Het is hard werken, maar het al
ternatief is ook hard werken
Acht uur in de fabriek. Dat is de
realiteit, dus voor zo'n moeilijkt
keuze kom ik niet te staan.
persoonlijk advies krijgen over
[ebouwvan Hogeschool Eindhoven
JL
«ii'iai
mij de gratis brochure.
i;
M/V I
ode:
Plaats:
xmnummer:
*1
Je arbeidsmarkt met een
g bij het OIB.
trketing en Public Relations
drijfskunde
:htingsavonden in HEAO-gebouw te:
april, Lovensdijkstraat 63, 19.30 uur.
ig, 4 april, Morsestaat 1, 19.30 uur.
[Door Jaap van Essen
I München - Gerd Müller bezit nog
I steeds enkele onwaarschijnlijke
I records. De nu 49-jarige spits van
I weleer was een doelpuntenma-
I chine zonder weerga. In 427 Bun-
I desliga-duels maakte hij 365
I doelpunten. Voor het nationale
I elftal van (West-)Duitsland
[scoorde hij maar liefst 68
[treffers.
[Drie jaar geleden was Gerd Mül-
[ler weer even wereldnieuws.
Muller kampte met een alcohol
probleem en werd opgenomen in
ontwenningskliniek. De pro-
I Wemen werden breed uitgemeten
[inde pers.
Müller knapte op en werd door
enkele voormalige teamgenoten
Van FC Bayern geholpen zijn le
ven weer richting te geven. Uli
Hoeness, manager van FC Bay
ern, stelde Müller aan als assis
tent- en jeugdtrainer.
Sindsdien is Müller dagelijks te
vinden op het schitterende trai
ningscomplex van FC Bayern aan
de Sabenerstrasse in München.
Hij assisteert hoofdtrainer Tra-
pattoni en traint zelfstandig de
A-jeugd van Bayern. „Jeugd
waarvan er waarschijnlijk nooit
iemand een kans krijgt in het eer
ste," stelt hij somber vast.
„Nu al zijn voor komend seizoen
de middenvelders Andreas Her
zog, Thomas Strunz en Ciriaco
Sforza gekocht. Bovendien is het
zeker dat er ook nog minstens één
nieuwe spits gehaald zal worden.
Waarschijnlijk Klinsmann. Dus
komen jonge talentvolle spelers
nooit aan de bak."
Het is opvallend dat Bayern tel
kens weer in dezelfde valkuil
loopt. Zelfs nu de leiding bijna
volledig in handen is van ex-spe-
lers (Beckenbauer, Rummenigge,
Hoeness), die weten dat de echte
successen bij Bayern juist met
een spotgoedkoop elftal werden
behaald.
Gerd Müller werd zelf als acht
(ADVERTENTIE)
otdcoupon in een ongcfrankcerde envelop opsturen a;
Antwoordnummer 13524,4800 WE Breda.
rt hel I«jrrn|> xnJer ie rrliwi/Jre ran
e I
tienjarige door FC Bayern bij het
kleine clubje TSV Nördlingen
weggeplukt. „En zo ging het in de
jaren zestig bijna met alle spe
lers," weet Müller nog maar al te
goed. „We promoveerden naar de
Bundesliga met een elftal vol jon
gens die uit de eigen jeugd kwa
men of net als ik heel jong van
een amateurclub gekocht waren.
Echte aankopen werden nauwe
lijks gedaan. Hooguit één per
jaar, maar dan ging het om een
heel gerichte aankoop."
De scouting en jeugdopleiding
waren zo goed, dat FC Bayern
een absoluut topteam werd. In
1969 werd de eerste na-oorlogse
landstitel gehaald, enkele jaren
later begon de verovering van
Europa.
Na het Ajax-tijdperk (1971,1972,
1973) was het de beurt aan FC
Bayern om driemaal op rij de Eu
ropa Cup 1 te winnen.
In 1976 was de trilogie een feit,
maar het was ook de laatste keer
dat Bayern een internationale
prijs behaalde. Al negentien jaar
jaagt de club vergeefs op een
Europese beker.
Vernietigend
In die jacht kijkt Bayern niet op
een Markje meer of minder. De
club die dit seizoen een omzet
haalt van 100 miljoen geeft met
groot gemak jaarlijks tientallen
miljoenen uit aan nieuwe spelers.
Maar al die uitgaven ten spijt
staat er geen goed elftal. Net als
zijn baas Franz Beckenbauer
oortdeelt ook Gerd Müller vrij
vernietigend over de huidige spe
lersgroep.
„We staan nu zesde in de Bundes
liga en daar moeten we al heel
blij om .zijn. Er zijn een paar be
langrijke spelers geblesseerd, wat
we nu nog hebben zijn alleen
•Gerd Müller traint de A-jeugd van Bayern. 'Niemand krijgt waarschijnlijk ooit een kans in het eer
ste elftal.FOTO GER LOEFFEN
maar doorsnee-spelers. Dat we
desondanks maar op vier punten
achterstand staan, is het bewijs
dat er in de Bundesliga niet goed
gevoetbald wordt. Technisch en
tactisch lopen we in Duitsland
ver achter bij landen als Italië en
Nederland."
„Eerlijk gezegd denk ik dat FC
Bayern te vaak afgaat op grote
namen zonder echt te kijken wat
voor een type het is, of hij wel in
het elftal past. FC Bayern koopt
spelers die duur zijn, maar of ze
goed zijn is iets anders. Dat we de
verkeerde spelers kopen is de
voornaamste reden waarom hier
zoveel spelers mislukken."
Volgens Gerd Müller beseffen de
leidende mensen binnen de club
wel degelijk wat er fout gaat,
maar zit Bayern gevangen in het
zelf gesponnen web van succes.
„Eigenlijk moeten we twee of
drie jaar de tijd nemen om aan
een nieuw elftal te bouwen. Al
leen krijgt Bayern die tijd niet.
Wij kunnen niet een paar jaar
spelen voor hooguit de zevende of
achtste plaats, want dat pikt het
publiek niet. Nu komen er iedere
veertien dagen 50.000 mensen,
maar die blijven weg als we niet
om de prijzen spelen. En dus
wordt er steeds maar weer ge
kocht."
Het eerste elftal van Bayern heeft
volgens Müller maar weinig kans
tegen Ajax. „Ik zie Ajax iedere
week op Eurosport. Normaal ge
sproken is Bayern momenteel
kansloos."
Verliezen tegen Ajax is voor Gerd
Müller geen nieuw fenomeen.
„De eerste keer dat ik tegen Ajax
speelde was eind jaren zestig. Dat
was een vriendschappelijk wed
strijdje waarin we met 5-0 wer
den afgedroogd. In 1973 speelden
we in de kwartfinale van de Eu
ropa Cup 1 voor het eerst een
echte wedstrijd tegen Ajax. In
Amsterdam werden we met 4-0
weggespeeld.
Thuis wonnen we wel met 2-1,
maar die wedstrijd werd door
Ajax al helemaal niet meer se
rieus genomen. Cruijff deed toen
niet eens mee."
Volgens Gerd Müller was het
Grote Ajax beter dan het Grote
Bayern. „En in 1974 was het na
tionale team van Nederland ook
beter dan West-Duitsland", stelt
de man vast die in de WK-finale
het winnende doelpunt scoorde.
„Nederland dacht voor de wed
strijd al wereldkampioen te zijn
Na die snelle 1-0 dachten wij
trouwens ook dat het gebeurd
was. Maar de Nederlanders ga
ven ons daarna de gelegenheid
terug in de wedstrijd te komen.
Bovendien kregen we die twijfel
achtige strafschop mee en stak
Sepp Maier in een geweldige
vorm. Hij heeft ons overeind ge
houden in de tweede helft."
Afscheid Cruijff
Gerd Müller stond nog een vierde
keer tegenover Ajax. Op de avond
van 7 november 1978 werd in het
Olympisch Stadion van Amster
dam de afscheidswedstrijd van
Johan Cruijff gespeeld. Ajax-
Bayern München, uitslag 0-8.
In Nederland werd er schande
van gesproken dat de Zuidduit
sers het afscheid' van Johan
Cruijff hadden vergald. Volgens
Müller waren hij en z'n ploegge
noten echter niet schuldig.
„Wij kwamen gewoon voor een
leuke wedstrijd, natuurlijk was
het niet de bedoeling dat wij zou
den winnen en zeker niet met die
cijfers.
Wij begrepen er eerst ook niets
van wat er in die wedstrijd ge
beurde, maar naar onze mening
waren het juist de Ajacieden die
tégen Johan Cruijff speelden.
Zelfs wanneer onze verdedigers
min of meer opzij stapten, wilden
de Ajax-spelers niet naar ons
goal toe."
