New York ontdekt koffie m Wie met de auto komtstaat een ware hel te wachten mm Chrys] goedk P KIDDIN 'Zuinig zi Discotheken, sjieke terrassen en poolclubs J4 H,i Verrassing DE STEM SURPLUS j v: Rijke variatie Echte koffie Mix Vlooienmarkten Boksen Knippen Shoppen Central Station Borden-boek HANDING TOPPING I0AM 7pm Sneeuw ONDER DE KURK Huilen WIJZER pE STEM De eeuwige panty Oud nieuw brood Automerken VRIJDAG 24 MAART 1995 E2 Een typisch Europees verschijnsel dat furore maaktis echte koffie. Daardoor winnen de koffieshops ook aan populariteit. foto's borgia kf -i «4 De Amerikaanse keuken staat nu niet bepaald goed bekend bij Europeanen. Hamburgers uit een fastfood tent, hot dogs van een karretje op straat en doughnuts met allerlei kleu ren suikerstroop er overheen, is zo ongeveer het beeld dat Europeanen over de Ameri kaanse keuken hebben. En wanneer ze dan eens uitge breid gaan koken, moeten er in een noodtempo zoveel mogelijk calorieën naar binnen worden ge vorkt om dan snel weg te gaan, terug naar de tv. Soms wordt ge schranst met één oog op de tv die ergens in de hoek aan de muur hangt. Linkerhand gaat in de schoot en met de rechterhand wordt het eten naar binnen ge schoven. Maar dit beeld is in ieder geval in New York geen realiteit meer. Er zijn door de rijke variatie aan culturen heel veel verschillende restaurants. Er zijn ook hele goe de Franse restaurants en restau rants die een prachtige combina tie weten te maken van diverse culturen. Waldy Malouf is zo'n kok. Hij mengt de Arabische keuken (zijn oorsprong), met de Franse keu ken (zijn eerste leerschool) en die van Amerika (zijn thuisland) en er komt een prachtige mix van gerechten en ingrediënten uit. Al zes jaar lang weet hij van de Hudson River Club een succes te maken. Er zijn heel wat oude en nieuwe concurrenten voor Ma louf, maar momenteel speelt de strijd zich af op een gebied waar hij en zijn staf zich erg thuis voe len: desserts. Voorheen een zoete afsluiting van een diner met als belangrijkste criteria calorierijk en groot. Te genwoordig worden er van de desserts zulke mooie kunstwer ken gemaakt dat je ze nauwelijks durft op te eten. Zijn meest re cente creatie: een tulp van pure en melkchocolade, met als 'stam per' een bolletje notenijs in de bloemkelk en als 'aarde' vier kleine puntjes chocoladecake taart. Om dit bloembed heen lig gen wolkjes gesponnen suiker, kurketrekker-vormige slierten witte chocolade en nog wat heer lijkheden. Hoewel de keukenstaf gewoon lijk in anonimiteit werkt, staan tegenwoordig vaak de namen van de pastry chefs juist wel op de menu's vermeldt. Het is een ont wikkeling die de Amerikaanse keuken in ieder geval in New York veel goed doet. Nog een typisch Europees ver schijnsel dat nu al furore maakt, is echte koffie. Niet van die slap getrokken, tongverstuikende, aangelengde mokken vol afwas- water, maar elegante kopjes rnet een heerlijk geurende Arabica- koffie waarvan je haren recht overeind gaan staan. Espresso en echte koffie kon je dan wel in de wijk Little Italy krijgen, maar in de rest van de stad was het treurig gesteld. Dat wordt nu in een noodtempo goed gemaakt, want de koffieshops en espressobars schieten als padde stoelen uit de grond. Bijna alle maal kleine pijpelaatjes aan een Avenue. Sommigen zoals Limbo en Coo pers zijn uitgegroeid tot ketens van tien tot vijftien koffieshops en de groei is er nog lang niet uit. Waarom het nu opeens zo popu lair wordt om koffie te drinken die ook ergens naar smaakt, is niemand duidelijk. Onder de snelle eters in New York is de noodle shop populari teit aan het winnen. Eenvoudige, gezonde maaltijden soms voor minder dan de prijs van een maaltijd in een van de fast food- restaurants. Waarom zijn de noodles opeens zo populair? Vol gens het personeel van Ollies om dat New Yorkers vaak alleen eten. En noodles zijn echt iets is om in je eentje te eten. Je maakt namelijk nogal wat lawaai wan neer je de noodle-slierten uit de soep slurpt, vandaar. D0J0 op St. Mark's Place is bij voorbeeld een prima plek voor een goedkope noodle-maaltijd. Of de keten 'Ollie's Noodles' op onder meer 200 Broadway/44th Street. Noodle-soep met groenten voor $4,50. Natuurlijk, er is ook weer een boek: The Noodle Shop Cookbook van Jacki Passmore. Wie toch graag een hamburger eet, doet er goed aan een paar van de ketens met elkaar te vergelij ken en ook verschilllende fast food-lokaties van dezelfde keten vergelijken. Er is ook in deze sector een oorlog aan de gang die er toe kan leiden dat een Big Mac plotseling maar 99 dollarcent kost of een Burger King maaltijd bijna voor niets over de toonbank wordt aange reikt. Vierentwintig uur per dag open is het restaurant Lox around the Clock. Je loopt Chelsea uit, steekt de straat over, links af en dan veertig meter verder op de hoek met 6th Avenue. Bagel, cream cheese, Nova Scotia lox and on ion rings is hier hèt gerecht. II Cortille op 125 Mulberry Street is een Italiaanse hemel op aarde waar de obers graag de vele, wis selende specialiteiten aan je uit leggen. Iets verder is op de hoek een ge weldige pastry shop waar een on gelooflijk assortiment aan zoeti ge deegwaren te koop is. Chinees Dim Sum eten is een on geëvenaarde ervaring in New York's Chinatown. Heel goedkoop (2 dollar per schaaltje) is het bij Sun Hop Sing op 21 Mott Street ten zuiden van Canal Street. Iets chi quer, vooral op zaterdag wanneer het er vol zit met Chinese families, is het Silver Palace 52 Bo wery. In de omgeving van Broadway en Times Square: Un Deux Troix, 123 West 44th Street. Een goed Frans restau rant in New York. Niet goedkoop, maar een zeer goede keuken als voorafje of ter afslui ting van een theater bezoek. Bayamo, 704 Broad- •Onder de snelle eters in pj0 way. Een restaurant de noodle shop een t ork is dat een typisch pro- worden. favoriet ge dokt is van de stad New York. Een mix van twee to- k„ taal verschillende culturen (Chi nees en Zuid-Amerikaans) met een zeer verdraagzaam resultaat. Het interieur is fascinerend. Ach ter in het restaurant hangt een meters lange draak van papier maché en bij de ingang een enor me reddingsboot met bemanning aan het plafond. Spring Street Natural Restau rant, 62 Spring Street/hoek Lafayette Street. Heerlijk gezond eten zonder met een tot gras met sla te worden veroordeeld. Verder downtown zit op 263 Lafayette Street de souvenirwinkel van de NYFD (brandweer van New York). Ech te brandweerpakken, helmen, sweatshirts en brandkranen. Transseksuelen, travestieten en alles wat daar tussenin zit, zie je in het Chinese restaurant Lucky Cheng's op 24 1st Avenue. Jong, wild en snel New York treft elkaar in diverse clubs, restaurants en discotheken om vanuit daar het nachtleven te verkennen. De lokaties veranderen soms per maand, maar er is altijd een aantal vaste trefpunten waar iedereen die 'er even uit' is snel het modernste spoor weer oppikt. Live Bait (levend aas) is zo'n café op 14 East 23 Street. Wie later op de avond naar buiten loopt, rechts af (east) gaat, passeert vanzelf na een paar honderd meter het brede baldakijn van Palladium. Een prima 'dishUtheek en wie de Escape in Amsterdam kent kan hier niet verdwa len, want de Amsterdammers hebben een vrijwel exacte kopie ge maakt. In het World Financial Center komt een ander publiek samen. Wall Street dealers en iedereen die daarop wil lijken, verzamelen zich na werktijd op het immense palmbomen-terras om daarna te gaan eten bij chef kok Waldy Malouf in de Hudson River Club. Een echte yup pie-club is Nell's 14th Street tussen 7 8 Avenue. Open tot laat, eten, drinken, dansen. Limelight 21st Street/6th Avenue. Nog steeds een hele populaire discotheek. Publiek rond de twintig jaar oud. Gevestigd in een oude kerk. Poolbiljart (denk aan de film The co- lor of money met Paul Newman en Tom Cruise) is nog steeds 'hot' in New York en er zijn heel wat plaatsen om te spelen. Chelsea Billiards is zeven dagen per week en 24 uur per dag open: 54 West 21st Street. Iets chiquer is The Billiard Club, 220 West 19th Street. Op 6th Avenue tussen 25th en 27th Street is elk weekeinde een drietal vlooienmarkten in vol bedrijf. Je kunt er nog steeds koopjes halen en de aangeboden waar varieert van kleding en meubels tot besteksets en sieraden uit Hollywood-films, met een foto van de scène waarin ze te zien zijn geweest. Het is een bonte verzameling van kopers en verko- p die hier rondloopt. Elk weekeinde verschijnen er zo'n vijftien- tot twintigduizend bezoekers en de sfeer is uitgelaten. .0 Tuur in actie zien? Dat kan in Gleason's Gym, 75 Front Street. - Net over de Brooklyn Bridge aan de Brooklyn-zijde. Vanaf de brug is het gebouw al te zien aan de linkerkant. Tuur traint hier al sinds zijn komst in New York in 1989 en vele andere boksgoden zijn hem voor gegaan. De echte bokssfeer zoals in de Rocky-films. Honderd kappers in één zaak, tref je aan in Astor Place Haircutters op 2 Astor Place en dat is een zij straat van Broadway één straat onder 8th Street. Loop deze straat rechtdoor, Lafayette Street over steken en dan begint St. Mark's Place. Hier is rechts het Dojo res taurant waar je al voor $2,95 een sojaburger dinner hebt met rijst, sla en een hamburger van sojabonen. Een compleet diner voor bijna niets. George Michael Hair Salon, 420 Ma dison Ave. Voor vrouwen met lang haar. De ondertussen 75 jaar oude Russische George heeft een speciale behandelwijze voor lang haar en de zaak zit dus vol met vrouwen die haar tot aan hun knieën hebben of zelfs langer. Kattenliefhebbers gaan naar Mabel's op 849 Madison Avenue waar ze alles verkopen zolang er maar een poes of kat op staat. Een tas nodig voor alle boodschappen? The Bag House heeft de grootste selec- tie van New York: 797 Broadway tussen 10th en llth Street. Keith Haring leeft voort in zijn Pop Shop op 292 Lafayette Street, net onder Houston Street. Camera's, lenzen, ant woordapparaten, computer, horloges koop je goedkoop en veilig bij 47th Street tussen 5th en 6th Avenue of 115 West 45th Street tussen 6th Avenue en Broadway. Warenhuizen waar Bijenkorf, V&D en HEMA nog een hoop van kun nen leren: Bloomingdale's (59th Street Lexington Avenue; metro's 4 en 5 stoppen onder de winkel) en Macy's (34th Street en 7th Avenue; 7th Avenue Express Metro stopt onder de winkel). Sinds 1944 was het plafond van het Grand Central Station (Rockefel ler Place/42nd Street) niet meer schoongemaakt en dat was te zien. Er waren ramen, die ooit waren dichtgeschilderd in verband met drei gende luchtaanvallen in de Tweede Wereldoorlog en die pas vorig jaar weer werden schoongekrabd. Kodak betaalde 500.000 dollar per jaar voor een immens reclamebord op de achtermuur, maar het geld moest wijken voor het aangezicht en zo verdween ook een klok van Time Ma gazine. Vijf enorme kroonluchters werden van het plafond gehaald, uit elkaar genomen en opnieuw met goud bekleed. Grand Central Sta tion is weer Grand. En wie wil, kan kort na aankomst van de eerste maatjesharing in Nederland aanschuiven in de oesterbar van het New Yorkse station, want daar gaat al jaren steevast een partijtje Holland se Nieuwe heen. Wie New York met de auto in komt, staat een ware hel te wachten. Niet het rijden op zich is zwaar, de stad is ondanks z'n brede avenues net zo vaak het toneel van opstoppingen als elke ande re wereldstad, maar het niet-rij- den is een ingewikkelde en voor al dure aangelegenheid. Tegelijk met de groei van New York is het aantal parkeerplaatsen afge nomen. De afgelopen tien jaar zijn er meer dan 10.000 parkeerplaatsen verdwenen met als logisch gevolg dat de prijs van de overgebleven parkeer plaatsen drastisch omhoog is gegaan. In vijf jaar tijd stegen de tarieven voor parkeergarages met 67 procent en het eind is niet in zicht. Kijk niet gek op wanneer je in mid-town Manhattan ziet staan dat er 15 dollar per uur of gedeelte daarvan wordt gevraagd. Een automobilist kan goedkoper in ge meente-parkeergarages staan, maar daar zijn er nog maar heel weinig van over en nooit in de gewenste buurt. Op straat mag ook geparkeerd worden, maar dat is een veeleisende onderne ming. Omdat de gemiddelde Amerikaan denkt dat alles mag zolang er niet staat dat het verboden is, wemelt het overal van de verkeersborden. Er staan er ongeveer één miljoen in New York City en dage lijks worden er vijfhonderd borden ver wisseld. Dus wat gisteren nog mocht kan vandaag verboden zijn. De niet-parkeren borden zijn er in vele variaties en Amerika zou Amerika niet zijn zonder een boek over dit onder werp. Het is een 136 pagina's dik pocket boek met als titel: The New York City Guide to Parking and Driving. De borden variëren van eenvoudig 'No ilDikL 1 f Omdat de gemiddelde Amerikaan denkt dat alles mag zolang er niet staat dat het verboden is, wemelt het overal van de verkeersborden. Er staan er ongeveer één miljoen in New York City en dagelijks worden er vijfhonderd borden verwisseld. Dus wat gisteren nog mocht, kan vandaag verboden zijn. foto's borgia Parking' tot 'No Parking, No Standing, No Stopping, No Kidding' dat tegenover het Grand Central Tramstation staat. Er zijn borden waar op staat dat je op even dagen aan de ene kant mag staan en op oneven dagen aan de andere kant. Om dat niet iedereen tijd heeft om elke mor gen zijn auto aan de andere kant te par keren zijn er werklozen en gepensioneer den die zich opwerpen als car shepherds (autohoeders), die tegen vergoeding elke Grand Central Station. dag een hele straat auto's naar de andere kant verhuizen. Er is in de betere buurten weer een regel dat er op vaste dagen 's morgens niet aan de ene of andere kant geparkeerd mag worden in verband met de veegwa- gens die langs de stoep moeten kun nen rijden. 's Winters gelden er andere regels, want dan komen er Snow Lanes bij. Dat is de meest rechter rijstrook van een belangrijke verkeersader. Deze rijstrook wordt in de winter met be hulp van een sneeuwploeg die uit een Mad Max film afkomstig lijkt, sneeuwvrij gehouden voor openbaar vervoer en hulpdiensten. Mocht er een auto staan, wordt die ook aan de kant geschoven. De truc die in Nederland nog wel eens werkt, een oude bon on der je ruitenwisser leggen is in New York heel gevaarlijk. Chauffeurs van de wegsleepbedrijven hebben namelijk een eigen bonnenboekje en elke auto met twee of meer bonnen mag worden weggesleept. Wanneer zo'n sleepteam dus een auto ziet die al een bon onder de ruitenwisser heeft, springt de chauffeur snel uit om de tweede bon aan te bren gen, terwijl zijn bijrijder de wielen al vast in de takels hijst. Een auto die eenmaal is weggesleept, verdwijnt naar een van de speciale par keerterreinen of wordt elders in de stad neergezet. De onfortuinlijke eigenaar heeft een aantal mogelijke adressen waar hij kan informeren en wanneer hij de juiste af deling heeft gevonden, moet hij eerst daarheen om te betalen en krijgt ver volgens te horen waar hij heen moet om zijn auto te vinden. De stad is een jung le wordt wel eens gezegd en voor een au tomobilist in New York liggen er net zo veel gevaren op de loer als voor een ont dekkingsreiziger in het Amazonewoud. rij staat weer te huilen in de tuin. Elk jaar in maart en soms al eind februari kun je hem dat zien doen. Tranen met tuiten in de frisse voor jaarswind. Te troosten is hij niet. Te helpen wel, maar ik weet al enige tijd dat het in we zen niet nodig is om hulp te bieden. Och, eigenlijk is het al lemaal mijn schuld. Want hui len hoeft niet. Op voorwaarde dat ik het anders aanpak. Hij is een druif. Een wijnstok die al meer dan tien jaar gele den als een jong en aandoen lijk sprietje in onze tuin dc grond is ingeschoven. Hij is een Cabernet Sauvignon. Dat is een ras dat rond Bordeaux veel is aangeplant. Voor bet Nederlandse klimaat is hij niet zo geschikt. Hij groeit wel nor maal, maar het is geen geringe opgave om hem bruikbare vruchten te ontlokken. Dus leuk om te proberen. In januari zou je hem moeten snoeien. Dat geldt trouwens voor elke soort wijnstok. Dan is de sapstroom nog niet op gang gekomen en blijven de knipwonden mooi droog. Doe je dat later, eind februari of in maart bijvoorbeeld, dan on- staat er een andere situatie. Dan kan het sap al aan het klimmen zijn. Zeker in zo'n zachte winter als we nu achter de rug hebben. Verwijderde twijgen kunnen op die manier van sap druipende wonden achter laten. De wijnstok huilt, heet dat in sommige vakkringen. Toen ik mijn struik voor het eerst te laat een snoeibeurt had gege ven, was het dan ook even schrikken. Niet in het minst omdat ik ooit in een boek had gelezen dat de plant in deze toestand gemakkelijk dood kan bloeden. Dagenlang probeerde ik van alles om de patiënt zijn bloed te laten behouden, maar voor al de benedenwaarts gerichte kwetsuren waren niet te stel pen. Je hebt er speciaal spul voor dat je in de winkel kunt kopen. Een groen smeersel. Het baatte niet. Ik probeerde van alles, plakband, pleisters, isolatieband, bandenplakker- tjes. Niets hielp. Tot ik tot de ontdekking kwam, dat een door de kinde ren achtergelaten propje ge bruikt kauwgom de oplossing was. Aangezien ik zelf geen liefhebber ben van dat snoep, drong ik bij mijn kroost aan om flink wat voorraad klaar te Door Hein Sluijter kauwen. Hun antwoord was duidelijk. Ze hadden geen kauwgom, maar als ik wat geld zou geven, wilden ze wel wat halen bij de pomp. Telkenjare nadien herhaalde zich deze vertoning. Kauwen, zouden ze. Koste wat kost. Waarom snoei ik, ellendeling, dat ding toch vrijwel nooit op tijd? Nu is dat voorjaarsritueel over. Niet alleen omdat de kinderen groter en verstandiger zijn ge worden, maar ook omdat ik een paar jaar geleden in Duits land van producenten zelf een advies kreeg, waar ik wel oren naar had. Dat was bij Schloss Rheinartshausen in de Rhein- gau waar ik in april tot mijn verbazing een hele wijngaard heb zien huilen. Gewoon zo laten, zeiden de plaatselijke deskundigen. Ik kon dit bevoegd gezag moei lijk tegenspreken. Sindsdienls het huilen. Vorig jaar ook. En toen zijner voor het eerst eindelijk vele trosjes druiven aan gegn Nota bene. Het kan gel hebben aan de zomersnoeidie ik, eerlijk gezegd, nooit eerder had toegepast. Mogelijk is ook die mooie, warme en langduri ge zomer de oorzaak. Hoe hel ook zij, ik had druiven. Of liever gezegd, druifjes. Veel groter dan bosbessen warenzt niet. Je kon wel wat sap eruit zuigen, maar echt eetbaar kon je ze niet noemen. Te geringin aantal ook om er wijn van te maken. Toch heb ik, trots en niet geheel bevrijd van pronk zucht, alles zo lang mogelijk aan de struik laten zitten. Ergens in oktober vond de oogst plaats. Er kwam een heel bord aan te pas om naar binnen te vervoeren Daar zijn ze weken later uitge droogd in de vuilnisbak gewor pen. Toch jammer. En eigen lijk om te huilen. Ladder in een panty? door en bewaar de go keer de procedure hei over straat in deze 'van-twee-één' panty. Door Marijke Prins Wanneer je als ervaren kok je fantasie de vrije loop laat, kom je soms tot verrassende, nieuwe recepten. Bij mij gaat dat op twee manieren: óf ik heb allerlei ongeregeld in de koelkast en ga be denken wat ik daarmee kan, óf ik stel me een doel en kijk welke ingrediënten daar het beste bij passen. Zo had ik onlangs iemand aan tafel die mager wilde eten, niet bang is voor iets onverwachts, terwijl ook een belangrijk gegevei was dat de maaltijd in een half uur op tafel moest staan. Roerbak ken, dacht ik toen en doordenkend over het niet al te uitgebreide assortiment van de supermarkt waar ik snel tussendoor mij" boodschappen moest doen, kwam ik uit op geroerbakte biefstuk met sperciebonen en broccoli. Het verrassende schuilt in de marinade van zoute ketjap, sherrj' en gember, een combinatie die naar mijn idee wel iets leuks moes' opleveren. Voor twee personen Voorbereidingstijd: 5 minuten Kooktijd: 25 minuten 200 gram biefstuk of bieflapjes 200 gram broccoli (schoon gewicht) 150 gram sperciebonen 3 kopjes rijst 1 klein uitje 1 vingerlengte geschilde gember, grof geraspt 1 eetlepel zoute ketjap (type tamari) 'A glas droge sherry 2 eetlepels plantaardige olie zout naar smaak Wanneer je aan het koken gaat, doe je drie dingen snel achter»; kaar: de pan met rijst opzetten, een andere pan met 2 liter wa'" op hoog vuur zetten en de biefstuk in dunne repen snijden® kruiden met sherry, ketjap en geraspte gember (goed doorroer®! Vervolgens worden boontjes en broccoli schoongemaakt en grotere stukken gesneden. Wanneer het water aan de kook is 8J komen, worden de boontjes 5 minuten geblancheerd, dan w ook de broccoli een minuutje meegekookt. Giet de groente af. Maak het uitje schoon en snijd het in dunne ringen. Verhit de»1' en roerbak de biefstuk ruim vijf minuten op hoog vuur totdath» vlees aan alle kanten is dichtgeschroeid. Haal het vlees dan uit# pan met een schuimspaan en bak in het overgebleven vet deuiw gen een minuutje. Dan is de beurt aan de groente (de ui mag in pan blijven). Wanneer die al roerhakkend op temperatuur is g®# men, wordt het vlees weer terug in de pan gedaan. Als het gered» dampt van de hitte is het klaar. Eventueel serveren met sambal; ongekruide komkommer die is geschild, over de lengte in vief gesneden en in vingerlange stukken is gesneden. Gooi nooit oud brood en kontjes in de zon tc Deze 'planken' zijn o.t paneermeel, wenteltee Vrek is eigenlijk een c Curl Officieel heet de cur| of je leven' maar eer tel zou zijn 'Ik word dat is geen scheldwc vrekken, zoals Rob en Hanneke van Vee| trots op hun zuinige j Een voorproefje op maar vrolijk bestaar Door Hans van Alebeek U heeft deze krant gekd ren een abonnement? Dol echte vrek zou zoiets noc gaat naar de bieb of lees dert daar voor niks door lende. Wat ook kan is tijdens een rondsligerende en achtergel verzamelen: goed voor w> zier. Echt waar, er zijn mensenS Hanneke van Veen bij voor met haar man Rob van Eecj een jaar of vier als overtuig naam hebben we expres g- Van Veen in haar Haagse pc Door Rien van der Steen Hij is ontegenzeglijk kaans.Ziet er in elk geva! Voor op vijf gulden na mille staat daar een in geneusde automobiel die - goed gemotoriseerd en dil rust. I Want twee airbags, airco ning, radio/cassette-ins met automatische antenn trisch bedienbare ramen, le vergrendeling, in hoog stelbare bestuurdersstoc verstelbaar stuur en vc make-up spiegeltjes zit voor die prijs allemaal in De koper moet het dan w met een handgeschakelc snellingsbak. Een automaat zit in de Chrysler Stratus: de 2.5 V zitten bovendien ook abs dere aantrekkelijke accc in. Maar die auto kost dan 00 negentienduizend guldei dan de Stratus 2.0. Autofabrikanten maken over de veiligheid. Voor a de verkoop. Als één fabi waarin alle verworvenhe inzittenden verwerkt zijn zelfde te doen. In dat licht is het interes zich inspant om kinderen deed dat al langer, Mere maakt ook Renault zich d Europa telt ongeveer vijft jaar. In het verkeer raken hen vallen duizend doden keling van kinderzitjes sp model zijn aparte 'kinder kef tij den en voor elk gew I?ar °f lichter dan 18 kilo Volvo de Argonaute ontw van de auto in wordt gepl r rontale botsingen, waan ke is, komen harder aan d; achterstevoren zit beweeg zo min mogelijk. Dat is be rugslag verdeeld over dc koetm de ogen van de Fi temd zijn op de kenmerkc «Ruiende kinderzitjes 11,83. Een stoeltje voor t

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 22