Na negen weken
in de oertijd
een lekkere pils
'Expc
met e
toelai
Debat over minderheden behoeft depolitisering
Taal
-DE STEM-
Bredase d
Experiment viel mee
DE STEM
VVD en asi
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
BEZORGKLACHTEN
LEZERSSERVICE
ABONNEMENTENADMINISTRATIE
BEL LEZERSCONTACT
06-0226116
[Ministers Bor
Compensatie
energieheffing
via belasting
In de vooroorlogse jaren
waarin ik opgroeide, wa
ren er twee groepen kin
deren waarmee wij. jeugdige
katholieken, niet speelden.
Dat waren allereerst de pro
testantse kinderen die, zoals
ons werd voorgehouden, te
goeder trouw dwaalden, die
geen pastoor hadden - zoals
wij - maar een dominee die
nog getrouwd was ook en kale
kerken waarin alleen maar
een preekstoel en een orgel
stonden. Kinderen uit die mi
lieus werden op afstand ge
houden, want kalverliefdes
konden immers op trouwen
uitlopen en wie een gemengd
huwelijk sloot, ging een ver
bond met de duivel aan en
was uitgesloten van het ont
vangen van de sacramenten.
Nog kwalijker was de omgang
met kinderen uit de kring van
de socialisten, de 'rooien', op
roerkraaiers die erop uit wa
ren de gevestigde orde te ver
storen en zich aan God noch
gebod iets gelegen lieten lig
gen. Zo althans werd ons van
de zondagse preekstoel te
verstaan gegeven.
Wij bezaten de waarheid in de
ene, heilige, katholieke kerk.
trokken in processies triom
fantelijk door de straten, zet
ten op pleinen Christus-Ko-
ningbeelden, zongen aan het
einde van het Lof dat onze
Christus zou overwinnen, re
geren en heersen. Daartoe
was een rooms-katholieke
staatspartij opgericht, die zich
bediende van de Katholieke
Radio Omroep, de Volks
krant voor de katholieke ar
beider, een katholieke univer
siteit en economische hoge
school. Ook waren er de
katholieke leergangen waar -
nagenoeg louter mannelijke -
leraren werden opgeleid voor
de katholieke scholen die in
die jaren van de roomse blijd
schap overal werden gesticht
tot meerdere eer van God en
van de kafholieke notabelen
die de macht in handen had
den. En hielden.
Want af en toe werd een lo
kaal in de bewaarschool ont
ruimd waar ik onder de hoede
van vrome nonnen leerde zin
gen over 'buiten waar de vo
geltjes fluiten' of in het patro
naat waar we met het jon
genskoor voor Marialof en
plechtige hoogmissen oefen
den om plaats te maken voor
de hokjes waarin gestemd
moest worden.
Ik had natuurlijk met kinder
lijke verwondering naar het
verhaal geluisterd over Jean-
d^Arc die hemelse stem
men noorde. De onderwijzer,
die soms zijn viool meebracht
om ons gezang over het karre
tje dat langs de zandweg reed
te begeleiden, moest zijn in
strument eerst stemmen.
Maar uit de kleine houten
hokjes waarin mijn ouders,
ooms, tantes en andere vol
wassenen met een toegevou
wen papier een ogenblik ach
ter een gordijn als in een
biechtstoel verdwenen, klon
ken geen stemmen,
Alles wat zij op de zondag
middagen in de huiskamer
van mijn opa en oma, soms
rustig, soms woedend, ter
sprake hadden gebracht, was
geluidloos geworden. Die
stem, zo werd me duidelijk
gemaakt, bestond uit het rood
maken van een vakje voor de
naam van de persoon die zij
in de gemeenteraad of in de
kamer wilden kiezen. Over
Provinciale Staten heb ik ze
nooit horen praten, maar een
kamer in het gemeentehuis
vol deftige heren kon ik me
wel voorstellen.
Op mijn ontvankelijk jeugdig
gemoed maakten de mannen
diepe indruk die, om een paar
dubbeltjes te verdienen, met
een politiek affichebord voor
een stemlokaal stonden en
dat af en toe omhoog hielden
om stemmen te verwerven.
Voor de katholieken, twee
groepen protestanten en de
socialisten.
Stemmen
De stemmen waren toen ei
genlijk al verstomd. Wat er te
zeggen viel, moest met het
rode potlood uitgedrukt wor
den in het vakje van de man
van wie men hooguit de naam
kende, maar aan wie men zijn
belangen in den blinde toe
vertrouwde. Geadviseerd van
af de preekstoel, de kansel of
de zeepkist.
Veel zuilen zijn met de kerk
gebouwen verdwenen, de oe
cumene heeft veel tegenstel
lingen uit de weg geruimd of
toegedekt. Daarmee is overi
gens over het doen en denken
van allerlei belangengroepen,
bstuurders en opposanten de
grauwsluier van de politieke
onduidelijkheid komen te lig
gen. H K"-
Is de omstandigheid dat in
ons kiesstelsel de kiezers let
terlijk monddodd zijn ge
maakt, er misschien de oor
zaak van dat nu in alle moge
lijke en soms zeer vrijmoeidi-
ge praatprogramma's op radio
en televisie mensen hun stem
verheffen om hun klein en
groot leed uit te spreken; leed
waarvoor de volksvertegen
woordigers blijkbaar geen
woorden over hebben?
Bij de misschien wel dertigste knoert van een taalfout in een
programma op de personal computer, mag er toch wel iets van
worden gezegd. Gezegd met een t, was het in dit geval.
De meest knappe bedenkers van software, die in staat zijn
fantastische beelden en toepassingen voor het scherm te verzinnen
en te verwerkelijken, glijden uit in het beetje tekst dat erin is
verwerkt. Computerfreaks componeren foutloze computertaal,
waarin elke spatie en elk letterteken een functie heeft, maar in de
mensentaal verslapt hun aandacht en drukken ze op de verkeerde
toets.
Geruststellend toch, hun zwakke plek te weten. (HC)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader en D.H. Ahles (adjunct).
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
S 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 9 076-236309.
Rayonkantoren in Hulst, Terneuzen, Goes, Bergen op Zoom, Roosendaal, Etten-
Leur en Oosterhout. Zie voor meer informatie het colofon in het editie-deel van
deze krant.
Abonnementsprijzen:
via automatische incasso
29.80
(via acceptgiro)
(n.v.t.)
89.40)
177,80)
345,75)
maand
kwartaal 86,90
halfjaar ƒ172.80
jaar 335,75
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben,
Ginnekenweg 7. Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Fax 076-236405.
Geboorte- en overlijdensadvertenties
maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881fax 076-236405
zondag van 18.30 tot 20.30 uur076-236242/236911
Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de Algemene
Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. alsmede de Regelen voor
het Advertentiewezen.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345.
Ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur/zat. 8.00-12.00 uur
(Opzegtermijn abonnementen: 4 weken voor het eind van de betaalperiode)
Door Marieke van Roessel
en Patrick Wiercx
Bloemen zijn er veel, in
overdaad. Van alle kanten
worden ze aangereikt.
Jeroen Berben, tot voor
kort bewoner van het pre
historisch dorp in Eindho
ven, heeft echter andere
verlangens. „Heeft er nie
mand een fles bier bij
zich?", roept hij wanhopig
naar de omstanders. Even
later zien we hem terug,
een dierbare fles Blonde
d'Ardennes omklemmend.
„Da's goeie pils, jongen",
roept hij nog.
Het prehistorisch experiment zit
erop. De vijf deelnemers Anneke
Boonstra, Franka Poels, Jeroen
Berben, Bernike Zwamborn en
Ria Dekker zijn moe en vuil,
maar betreden met veel enthou
siasme de buitenwereld. Van
enige gretigheid om snel terug te
keren in de beschaving is geen
sprake.
De belangstelling van de media
is overweldigend. Familie en
kennissen krijgen maar nauwe
lijks de gelegenheid goeiedag te
zeggen tegen hun prehistorische
familieleden. Meer dan een ste
vige omhelzing zit er in eerste
instantie niet in.
De vijf zien er redelijk gezond
uit, als zij van achter de wal van
houtblokken vandaan komen.
De blokken hadden twee maan
den lang het dorpje aan de Dom
mel in Eindhoven in tweeën ge
deeld. Zwaaiend en zingend
tracht het vijftal zich een weg te
banen tussen fotografen, journa
listen, familie en belangstellen
den.
Na de negen rustige weken laten
de in vellen en huiden geklede
bewoners zich alle belangstelling
graag aanleunen. Van alle kan
ten krijgen ze bloemen. Oud
wethouder mevrouw J. van Vel-
zen, aanwezig namens de Vrien
denkring van het museum en
voorzien van een grote bos rui
kers, slaagt er met enige moeite
in zich staande te houden tussen
het geduw en getrek.
Het vijftal wordt eerst verwel
komd door de medewerkers van
het Prehistorisch Museum die
niet voor een vrijwillige opslui
ting van twee maanden hebben
gekozen. Daarna volgen de in
terviews. „Hoe voelt dat nou zo
als prehistorisch beest?", vraagt
een randstedelijke radio-ver-
slaggever aan 'beest' Jeroen Ber
ben uit Valkenswaard.
Berben: „Ik heb daar geen enke
le moeite mee." j,En ik ruik
helemaal niks aan u," merkt de
interviewer verbaasd op, nadat
hij zijn neus in Berbens berevel
heeft geduwd. „Oh, daar wen je
hier heel snel aan. U bent er nu
al aan gewend," antwoordt de
Valkenswaardenaar.
Kort hierna wordt hij omsingeld
door een tv-ploeg van het Duitse
RTL. Al snel komt de hamvraag:
„Did you have sex?" Nee dus.
„Wij zijn enkele personen, geen
paren," verduidelijkt Berben. De
RTL-man haalt zijn schouders
op. Een man en vier vrouwen, 't
had gekund.
Ondanks het enthousiasme bij de
deelnemeres is er ook opluchting
dat het project voorbij is. Vooral
Anneke Boonstra, directrice van
het Prehistorisch Museum, is tot
op het bot vermoeid van de bele
venissen. „Ik heb vreselijke last
van mijn knie. Dat had ik al
ZATERDAG 18 MAART 1995 4; HE STEM
Bloemen en een mKri
voor Anneke Boonstra 1 1
gen weken lang hetligM
de van iemand uit son^
Christus. Er was en 1
dia-belangstelling „J
■prehistorisch expenmJ
Eindhoven.
F0T
men zich nergens voor» I
Boonstra.
Tijdens carnaval hebben
verlaten enkele pizza's
houten wal gegooid, in j(
voordat ik naar binnen ging,
maar het is er niet beter op
geworden."
Ze loopt moeilijk. De kleren zijn
vuiler dan vuil, haar ruige haar
dos wordt bijeen gehouden door
een bandje. In die periode zijn de
mede-lotgenoten één grote fami
lie geworden, verklaart ze.
Twee leden van de beoogde fa
milie zijn eerder afgehaakt, flè
Belg Simba Timmerman en de
Fransman Christian Vallet. De
Belg had vanwege familie-om
standigheden moeten afhaken.
De Fransman was binnengeko
men, vier weken nadat het expe
riment was begonnen. Een mis
ser, erkennen de overgeblevenen.
De man hoorde er niet echt bij
en pakte na anderhalve week
zijn biezen.
In die periode kregen de prehis
torische bewoners eenmaal be
zoek van 'de smid', Theys van de
Manakker, die meteen maar drie
weken in het dorp bleef hangen.
„Precies zoals het vroeger ook
gebeurd moet zijn," aldus Anne
ke Boonstra.
Hoewel alle deelnemers toch al
enige jaren ervaring hebben met
het verblijf in het prehistorisch
dorp, was er nog genoeg te ont
dekken. Zo verbazen zij er zich
over hoeveel tijd ze kwijt waren
aan het bereiden van het eten.
Maar liefst driekwart van hun
dagen ging naar het keuken
werk.
De oven verwarmen, het graan
malen, het brood bakken, het
eten koken, alles kostte tijd, véél
tijd. Je had altijd de hulp van
anderen nodig. Maar er was één
voordeel, want als er iets over
vloedig aanwezig was, dan was
dat tijd. „Wij maakten ons ner
gens druk over," aldus Jeroen
Berben.
Het culinaire rendement was erg
laag. Iedere dag bestond de
maaltijd uit graan, bonen, erw
ten en groente, voorzover die
aanwezig of nog'te kweken wa-
Ze dachten dat ze wc-papier en douchen het meest zouden gaan
missen. Maar nu het leefexperiment is afgelopen, blijkt dat juist
de persoonlijke verzorging de vijf deelnemers het minst heeft
beziggehouden. Het voedsel was twee maanden geleden een
bron van zorgen, maar ook dat blijkt achteraf voor niets te zijn
geweest; niemand is ernstig ziek geworden.
De deelnemers van het prehistorisch experiment gingen twee
maanden geleden een avontuur aan dat veel opzien baarde in
binnen- en buitenland. Cynici zeiden dat het experiment geen
wetenschappelijke ondergrond had en dus waardeloos was.
Voorstanders daarentegen vonden het een moedig en zeer
interessant gegeven.
Hoe leefden de mensen 600 jaar voor Christus? Zoals Anneke
Boonstra zelf al aangaf voor ze het afgesloten gedeelte van het
dorp inging: „Je kunt je moderne geest niet uitschakelen.
Natuurlijk weten we nu veel meer dan de mensen toen. Maar het
is interessant om het op z'n best te benaderen."
ren. Opmerkelijk is dat de vijf
niet zichtbaar, vermagerd zijn.
Wel vervuild. Zwarte handen,
groeven in gezicht en handen,
vuile nagels, geven aan dat de
lust tot poetsen al snel tot nul
moet zijn gedaald.
Niemand had last van ernstige
ziekten. Afgezien van een enkele
schaafwond of lichte hoofdpijn
viel de schade nogal mee'; De
enige echte zieke was de moe
dergeit, die geplaagd werd door
baarmoederontsteking.
De 'echte' werkelijkheid konden
de 'oermensen' niet helemaal
buitensluiten, ,,'s Avonds werd
het donker, maar buiten zagen
we het licht van de stad Eindho
ven," zegt Anneke Boonstra.
„We hoorden de bromfietsen, de
auto's, de snelweg hier voor de
deur. Die weg is een monstrum."
Andere hinderlijkheden waren -
opnieuw - de persmuskieten. Op
de meest onmogelijke tijden en
momenten kwamen er 'teletoe-
ters' over de pallisade. Diepte
punt was het moment dat Fran
ca Poels van het 'toilet' afkwam
en een fotograaf dit zonodig
moest fotograferen. „Ze scha
wl 1
ovl
wachting dat" d"e - wellicht!
gerige - prehistorische bew
deze geste bijzonder on I
zouden stellen. „We hebbe
over de wal terug gegooi
hadden onze graanpap oo
vuur staan," is de repliek
Het tijdbesef verdween
pleet. Dagen en weken k
niet meer. Alles draaide'
voedsel en voor kleine exi
mentjes was nauwelijks tijd
de evacuatie van duizenden'
derlanders waren de vijf njg
de hoogte. „Ach gut, is dat
waar?," zegt Boonstra
Dommel heeft zich hier r
gehouden."
Alom is er belangstelling vod
attributen waarmee 1
Boonstra zich tooit. „Dit is]
varkensblaas, die gebruik ik
een soort plastic zakje. Diel
ik altijd aan mijn riem hange
Ria Dekker uit De Lier wasj
bij het begin van het experin
de enorme belangstelling va
Nederlandse en buiten.,
pers werd haar destijds te-
Het experiment is haar
zeer goed bevallen. Als he
haar had gelegen, had I
wel even geduurd voor
weer werd afgebroken. „Ikj
nog zoveel willen doen, eeni
smeden bijvoorbeeld. Dat 1
niet meer en dat vind ik zond
Waar ze wel blij mee is, is 1
weer maandverband kan ge
ken. „Het was het ergste
ongesteld was. Ik had
gemaakt waar mos of iets de
lijks in gedaan kon won,
maar dat ging toch eigenlijk!
zo goed. Ik voelde me overj
algemeen niet vies, we heb
ons daar veel minder druk
gemaakt dan we in eerste ins
tie dachten, maar op diemoa
ten was het niet prettig ii
prehistorie te leven," vertelt!
Er zijn allerlei plannen me
ervaringen van de vijf. Erisi
film in de maak en er is j
dagboek bijgehouden. Boven
verwachten ze lezingen,
views en het afsluiten van 1
derzoekingen die nog veel
gaan vergen.
Regisseur Hans van de B
heeft met een ploeg drie
het geïsoleerde dorpje
„We mochten alleen maari
veren en filmen", veront
digt hij zich meteen. „We heb
geen enkel contact gehad."
Enkele deelnemers zouden
project nog eens over
doen, maar dan voor 1
tijd. Twee maanden hebben]
hun beperkingen. Je kunt
voor langere tijd iets
men. Zaaien en
graan is er bij voorbeeld nietl
Voor Anneke Boonstra hoeft 1
niet meer. „Nee, ik vind heli
zat. Nou mogen
keer", zegt ze.
Een paar uur na de media-in(]
sie daalt de stilte neer oven
plek aan de Dommel. Hetreg
zachtjes. Theys Manakker zit j
een schuur met zijn voet
de kano en kijkt stilletjes over]
Dommel uit. „Het is wee:
vanouds. Zo hoort het bier
zijn.'
„Het zou mij een lief ding
waard zijn wanneer wij - Wal
lage, Wolffensperger en ik - ons
zouden kunnen verenigen op
een gemeenschappelijk stand
punt over het vreemdelingenbe
leid." Was getekend: Frits Bol-
kestein.
Het gezonde verstand lijkt ein
delijk door te gaan breken.
Bolkesteins wens werd uitge
sproken nadat de VVD weer
eens een onrijp plan had uitge
ven en de Pavlov-reacties van
de andere partijen opnieuw niet
waren uitgebleven. Zo wordt al
maanden het noodzakelijke in
houdelijke debat over het
vreemdelingenbeleid gefrus
treerd.
Dit keer ging het over het WD-
plan om toegelaten asielzoekers
over het land te spreiden. Daar
door zou de druk op de grote
steden verminderd en ghetto-
vorming voorkomen kunnen
worden. Het zou ook in het
belang zijn van de toegelaten
buitenlanders zelf, omdat de
kans op werk buiten de Rand
stad groter zou zijn en het heb
ben van werk het integratiepro
ces zou vergemakkelijken.
De achterliggende gedachte van
het plan, dat het VVD-kamerlid
Rijpstra gisteren verwoordde,
klinkt op het eerste gehoor re
delijk. In vele gevallen lijken
nieuwe medelanders inderdaad
meer gebaat bij vestiging buiten
de overvolle Randstad dan bij
het zoeken van hun heil in de
grote steden, waar vaak werk
en acceptabele huisvesting ont
breken. Het is om die reden dat
Rijpstra het voeren van een
spreidingsbeleid onontbeerlijk
noemde. „Op het moment dat je
niets doet, los je ook niets op.
Dan zullen we die hoge werk
loosheidspercentages in de gro-
VVD-leider Bolkestein formuleert 'kort door de bocht'.
te steden houden. Dan zullen
we ook een concentratie van
allochtonen in de grote steden
krijgen met ook bepaalde gevol
gen die momenteel te zien zijn."
Het bezwaar van zulke vage en
daardoor suggestieve opmerkin
gen is dat ze angst en vreemde
lingenhaat voeden. Al te vaak
worden alle kwalen van de sa
menleving toegeschreven aan
buitenlanders. Ik hou vol dat
dat niet de bedoeling is van
Bolkestein en de zijnen, maar
zij zouden zich toch eens moe
ten realiseren dat dit wel de
uitwerking is van de wijze
waarop zij keer op keer prohe
ren de discussie over het vreem
delingenbeleid aan te zwenge
len.
Bolkestein zelf liet er donder
dagavond ook weer een staaltje
van zien. Ondervraagd over het
nieuwste WD-plan en düs
sprekend over buitenlanders in
onze samenleving vatte hij het
niet te miskennen probleem van
de grote steden zo samen:
„Vroeger vormden zij een bron
van welvaart, nu zijn ze een
bron van armoede." Wie het zo
kort door de bocht formuleert,
identificeert buitenlanders met
problemen. Hij verschaft te veel
mensen een alibi om zich laat
dunkend en discriminerend
over buitenlanders uit te laten.
Immers, als een nette meneer
het zegt, waarom zou ik het dan
niet mogen zeggen!
Terug naar de inhoud van het
VVD-plan. Aanvankelijk wekte
Rijpstra de indruk dat de WD
voor gedwongen spreiding zou
zijn. Dat beeld werd later op de
dag, na felle reacties van PvdA,
CDA en D66, door hem en Bol
kestein gecorrigeerd. Terecht,
want de Grondwet verbiedt on
gelijke behandeling en garan
deert iedereen die hier mag wo
nen, vrije vestiging.
De opmerking dat gemeenten in
het kader van het huisvestings
beleid de regel van de economi
sche gebondenheid han-
te(e)r(d)en, snijdt in dit verband
geen hout. Dat iemand zich al
leen in bepaalde steden mocht
vestigen indien zijn ouders of
hijzelf daar waren geboren of
indien hij daar werk had of een
huis kocht boven een bepaalde
prijs (economische binding),
stond volgens deskundigen niet
op gespannen voet met de
Grondwet. Omdat het ging om
een objectieve, voor ieder in
gelijke mate geldende maatstaf.
Overigens is die regel in de loop
der jaren steeds moelijker toe
pasbaar geworden, omdat zij in
concrete gevallen door uitspra
ken van het Europese Hof voor
de rechten van de mens strijdig
is verklaard met het vrije ver
keer van personen binnen de
Europese Unie. In de meeste
gemeenten is dan ook geen
sprake meer van vestigingsbe
leid op grond van geboorte of
economische binding. De regel
heeft echter nooit gegolden voor
mensen in de bijstand, andere
uitkeringsgerechtigden of asiel
zoekers.
De WD studeert nu op de mo
gelijkheid om het spreidingsbe
leid gestalte te geven in inbur
geringscontracten. Die nog in te
voeren contracten zijn een bin
dende afspraak tussen gemeen
ten en allochtonen. Die laatsten
verplichten zich op staffe van
korting op hun uitkering de
Nederlandse taal te leren en
zich te oriënteren op de inrich
ting van de Nederlandse samen
leving.
Rijpstra zou daaraan nu een
bepaling over de woonplaats
willen toevoegen. Dat stond
overigens ook al in het verkie
zingsprogramma van de WD.
Geen verplichting maar een 'ge
dwongen vrijwillige' overeen
komst, zegt Rijpstra.
Er is niets óp tegen om te pro
beren de nieuwkomer in de Ne
derlandse samenleving met ar
gumenten ervan te overtuigen
dat het in zijn belang is zich
buiten de Randstad te vestigen.
Dat kunnen zeer concrete argu
menten zijn: werk en huisves
ting. Als die geboden worden,
zullen vele nieuwkomers snel
geneigd zijn die keus te maken.
Een 'gedwongen vrijwillige'
spreiding is echter in strijd met
tenminste de geest van de
Grondwet. Zeker wanneer aan
het niet naleven van die 'over
eenkomst' sancties - dan geen
huis buiten de Randstad, kor
ting op uitkering - verbonden
zouden worden.
Het onrijpe WD-plan en de
voorspelbare reacties erop to
nen voor de zoveelste keer hoe
noodzakelijk het is dat de poli
tiek zich nu eindelijk eens gaat
„nze verslaggevers
oDohmen en Henk Langen!
J06P
uitricht/ Breda - Pr
febben geprobeerd achter
n de krant De Limburger
f" ak rond de van corrup
Jnburgse oud-gedeput^
Riem-
I we werknemers van het B
1 fksbureau CIO benaderden
I Min dit jaar onder valse voor
I «laggevers van de krant om
Ironnen en relaties te komen.
een netwerk van corruj
I huurders en bedrijven bl
Lt Riem maandag en dinsdri
I «Her meer het aannemen var
valsheid in geschrifte.
I ne advocaat van oud-gedepi
burgemeester Riem, mr J. Mai
Rijswijk (anp) - De med|
verrichten op embryo's dief
(reageerbuisbevruchting).
Wel moet het gaan om ont
1 Zoek naar onvruchtbaarh
kunstmatige bevruchtingste
I nieken of erfelijke en aange
ren afwijkingen. Ministers B
van Volksgezondheid en Si
ager van Justitie schrijven
in een notitie aan de Twe
Kamer.
Den Haag (anp) - De loor
heffing in de eerste bela
tingsehijf wordt beperl
verlaagd, de belastingvri
som iets verhoogd, de zei
standigenaftrek en de oud'
renaftrek worden verhoog
en het tariefopstapje in t
vennootschapsbelasting (r
40 procent tegen 35 proce:
algemeen)'wordt verlaagd.
Dat is de compensatie vo
de energieheffing die h
kabinet globaal voor ogi
heeft. Die energieheffi:
wordt voor aardgas van
volgend jaar in drie jaarlij
se etappes ingevoerd,
heffing op aardgas v
kleinverbruikers gaat
drie stappen omhoog tot
cent per kuub exclusief b
inclusief btw tot elf cent.
energieheffing op elektri
teit gaat omhoog tot
cent per kWh inclusief bt
Het kabinet zal pas in
zomer de compensatie vol
dig ingevullen in het kaJ
van het dekkingsplan 1
de rijksbegroting voor 19
concentreren op de inhoud (ij
een rechtvaardig en evenwici
tig vreemdelingenbeleid. I
delijke discussies worden mij
welijks gevoerd, verwijten 0
toonhoogte en gebrek aan nuai l
ces klinken over en weer. Ml
en D66 lijken nu wakker jf|
schud door de winst van F"
kestein en de zijnen. Maarvi
alsnog heeft dat tot niet i##|
geleid dan tot flinke woorden®
de sfeer van: 'we zullen
Bolkestein eens gaan
ken; wij zijn niet bang voor ee»|
hard debat'.
Dat lost echter niets op. I
gendeel, het zal vreten aai
samenhang binnen de coajwj
Het debat moet weg uit de sffl
van op de persoon gerichte (8|
wijten, weg van het al dan t
bedoeld inspelen op angsten®
goedkope sentimenten. Juist V
vreemdélingenbeleid is f'2""
met depolitisering.
Het gaat niet aan over de
gen van buitenlanders een pj
tiek slaatje te slaan uit dit
voelige thema. Dat atomist®]
de samenleving en slaat t'J
draagvlak weg onder een huWj
aan beleid.
Alle fatsoenlijke partijen in1
Tweede Kamer, de regerufj
fracties vanwege hun
woordelijkheid voorop,
er een eer in moeten ste kJ
een gezamenlijke aanpak te
men. Een aanpak die recht
aan wie hier op goede grond
asiel zoekt en krijgt. Maar®
ook erkent dat veel mens®'
allochtonen èn autochtonen
zich terecht zorgen maken 0Ï J
de opeenstapeling van sot#
en economische problemen
hun directe woon- en werk® I
geving. Dat zou niet alleen
kestein een lief ding wa
moeten zijn.
DAT HET NIET gemakkeli
yentileren over het asi
imago van gerespecteerc
Bolkestein op vervelende
De VVD-leider beweegt zi
9e vraagstuk al wekenlar
beeft het minderheden'
Probleem verheven, waa
buitenlanders wordt aani
Bolkestein volhardt in
anderen niet durven z
voortdurend bespelen ve
'en heeft. De keurige po
bend moeten toezien h
Dewinter van het Vlaams
verklaren dat hij als Ned'
9estemd.
Na de provocatie van D
uentrumDemocraat Janr
'estzetel in de Senaat wil
be Staten bij de verkiezin
pi®n stemmen. De rederi
uD-beleid over asielzoeke
schreven.
Bolkestein distantieert
verwerpelijke theorieën,
"sett hij daar reden toe.
bh°et realiseren dat zijn
bept die moeilijk te bedv
'e drang om de dappei
9oed scoort bij het grot
\/wn kamerfractie van de
„kamerlid R'jpstra
PPen kwam (asielzoel
orden) dat indruist tege
"et is hoog tijd dat de V
elzoekerspcobleem m
*°°rd is een perfecte Ie
f;hrfn9' maar fatsoenlijk
nii/f zich kur,nen vi
"iet langer manifesteren
net grote ongenoegr
