Gerrit Braks is weer
terug op het oude nest
'Huwelijkscrisis' Washington en Londen
'Hei lijden is nu pas begonnen
Mét Can
-DESTEM-
CDJA-aci
DESTEM I
BINNENLAND BUITENLAND
Ariadne
Communiceren
Veldtocht
Verkiezingen
BEZORGKLACHTEN
LEZERSSERVICE
ABONNEMENTENADMINISTRATIE
BEL LEZERSCONTACT
PESTEM
Regering
DESTEM
s'yS I
"k.
SJ
J>V
/gy
DONDERDAG 16 MAART 1995
Nana Mouskouri zal met het
interview door Max Steen-
berghe in De Stem van 11
maart jongstleden niet echt
blij zijn.
Want hij laat haar beweren
dat Ariane de vrouw was die
Perseus een streng wol mee
gaf toen hij het labyrint in
moest. Dat is lachen dat de
lever van Prometheus schudt.
De vrouw heette helaas
Ariadne (vandaar het gezegde
'de draad van Ariadne').
En het kluwen (makkelijker
af te haspelen dan een streng)
gaf ze aan Theseus die door
koning Unox het labyrint in
gestuurd werd om tegen de
dinosaurus te strijden.
Tegen dergelijke verdwalin
gen in het labyrint van de
antieke sagencyclus is een en
cyclopedie van de mythologie
nuttig, zoals die bij voorbeeld
door dr. Adelaide van Reeth
(let op de spelling!) opgesteld
is.
Geertruidenberg
Maurus Pacher
Verwacht moet worden dat
de voor de WD gunstige ver
kiezingsuitslag geen incident
is. Er vindt in onze samenle
ving namelijk een individua
lisering plaats.
Door die individualisering
neemt de onderlinge commu
nicatie af en laat men zich
meer en meer leiden door
massamedia. Men wil zich
bijvoorbeeld onderling spie
gelen. Vandaar dat hele
volksstammen naar 'Eigen
huis en tuin' en/of 'Goede
tijden, slechte tijden' kijken,
want in dergelijke program
ma's ziet men datgene waar
voor men vroeger een kopje
koffie bij de buurvrouw ging
drinken.
Juist omdat men minder on
derling communiceert, ver
liest men langzaam maar ze
ker de vaardigheid om
vriendschappelijke gesprek
ken te voeren. Men verliest
als het ware de omgangsvor
men.
Daar de televisie ons zoveel
narigheid voorschotelt, zijn
we vaak blij wanneer we naar
iets kunnen kijken waar we
niet meer bij na hoeven te
denken.
En zo gebeurde het dat vele
mensen Bolkestein hoorde
zeggen dat men daar in Den
Haag niet zo Randstedelijk
arrogant moest zijn, toen er
over een rijksweg in Limburg
beslist moest worden.
Maar....realiseerde u zich toen
dat er na de verkiezingen nóg
beslist zal gaan worden over
de hoge snelheidslijn, die
dwars door het Brabantse
landschap gepland is
Fijnaart
Leendert van de Merbel
Het gebeurt wel vaker dat
V-1's en V-2's door elkaar
worden gehaald. Zo ook in
het artikel in De Stem van
zaterdag 11 maart over de
Tiendaagse Veldtocht van ko
ningin Wilhelmina. Daarin
wordt vermeld dat de V-2's
over het landgoed Anneville
vlogen. Voor de goede orde:
dat waren V-1's
Dongen
B. Broeders
Als in de ogen van veel Ne
derlanders, gezien althans de
geringe opkomst van de kie
zers (in Breda slechts 42,7
procent), de verkiezingen
voor de Provinciale Staten
ST rea9eren
°P °e Stem
het?etZbeh0Udt^
r^:::nTbrief
I bewerken
I standn 6 het met uw
tan<tpunt eens is.
nauwelijks belangrijk zijn,
dan beloven de landelijke
verkiezingen voor regering en
parlement, zeker wanneer de
ze bijvoorbeeld al over één
jaar gehouden zouden moeten
worden, niet veel goeds.
Is de interesse voor de poli
tiek in het algemeen bij een
groot deel van ons volk blijk
baar toch al tot een minimum
gedaald - jeugdige kiezers
lieten het met minder dan 40
procent opkomst afweten -
het gering aantal mensen, dat
wel naar de stembus gaat,
blijkt wel erg gemakkelijk te
beïnvloeden te zijn.
Het volk zwalkt van de ene
naar de andere partij en laat
de oren hangen naar de popu
listische uitlatingen van één
van de fractieleiders in het
parlement, wiens partijgeno
ten in de regering van al deze
'hot items' tot nu toe ook nog
maar heel weinig hebben
waargemaakt.
Wel zeker en niet geheel ten
onrechte bestaat er een groot
gevoel van onbehagen in de
samenleving over de nog al
maar toenemende criminali
teit en het schijnbare gemak,
waarmee talloze buitenlan
ders en asielzoekers onze
grenzen kunnen overschrij
den.
Ook zeer gewaardeerde en
gerespecteerde 'heren' in de
top van onze samenleving en
andere weinig verantwoorde
lijke lieden vullen hun zak
ken met het geld, dat niet aan
enkelen maar aan allen toe
behoort.
Het geld, dat met de bestrij
ding van de criminaliteit en
van het illegaal verblijf van
buitenlanders in ons land ge
moeid is, moeten veel men
sen, die van een inkomen ver
beneden het wettelijk mini
mum moeten rondkomen,
ontberen.
De inkomenspolitiek en de
arbeidsverdeling laten zeer
veel te wensen over. Het
wordt hoog tijd dat er nu
eindelijk daadwerkelijk en
inhoudelijk politiek gehan
deld wordt.
Niet slechts een Betuwelijn,
een A71 of A73, een nog gro
ter Schiphol moeten alle aan
dacht krijgen, maar juist en
in het bijzonder die knelpun
ten in de samenleving, die het
welzijn van de individuele
burger betreffen, zonder het
algemeen belang uit het oog
te verliezen.
De drie jaar, die deze rege
ring en dit kabinet als alles
meezit nog te gaan hebben,
zullen hard nodig zijn om de
instabiliteit en de politieke
onrust en onvrede in ons land
om te buigen naar meer ver
trouwen en meer bestaansze
kerheid voor grote groepen in
onze samenleving.
Of moet andermaal de wal
het schip keren en wachten
we weer net zo lang tot het
water ons aan de lippen staat
vóór er maatregelen genomen
worden. En wie zijn er dan
weer de dupe?
Breda
A.W. van Mil
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader en D.H. Ahles (adjunct).
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
S 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren in Hulst, Temeuzen, Goes, Bergen op Zoom, Roosendaal, Etten-
Leur en Oosterhout. Zie voor meer informatie het colofon in het editie-deel van
deze krant.
Abonnementsprijzen:
via automatische incasso (via acceptgiro)
maand 29.80 (n.v.t.)
kwartaal 86,90 89.40)
halfjaar 172.80 177,80)
jaar 335,75 345,75)
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice S 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben,
Ginnekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881Fax 076-236405.
Geboorte- en overlijdensadvertenties
maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881fax 076-236405
zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911
Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de Algemene
Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. alsmede de Regelen voor
het Advertentiewezen.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345.
06-0226116
Ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur/zat. 8.00-12.00 uur
(Opzegtermijn abonnementen: 4 weken voor het eind van de betaalperiode)
Door Kees den Exter
Sint Michielsgestel - Sinds
het begin van deze week
heeft Gerrit Braks alle touw
tjes in handen bij de boeren
coöperatie EnCeBe-CeHaVe,
een megaconcern met een
omzet van 5,5 miljard gulden.
Een concern dat in het zuiden
vertakkingen heeft zo fijnmazig
als een aardgasnet. Zo'n 20.000
boeren kopen er veevoer, kunst
mest, landbouwmachines en an
dere benodigdheden. En omge
keerd zetten ze hun slacht-run-
deren en -varkens weer af via
'Veghel'. Het gewone publiek
kent CeHaVe-EnCeBe nog het
best van de Boerenbondwinkels
en van de geel-groene veevoer-
wagens op 's Heren wegen.
Van dat concern nu is de oud
minister van landbouw sinds be
gin deze week de hoogste baas.
Nog maar een paar weken terug
wist Gerrit Braks het tegenover
deze krant heel zeker: „Als mijn
termijn bij de KRO midden vol
gend jaar er op zit, dan ga ik
doen wat een man van mijn
leeftijd behoort te doen. Uitrus
ten."
Het viel toen al op dat de oud
minister van landbouw wel erg
nadrukkelijk terug was aan het
Brabantse boerenfront, de thuis
haven die hij zo graag en zo
vaak verheerlijkt.
In een mum van tijd werd Braks
aangezocht om de zuidelijke
boeren terug te winnen voor het
CDA én om de achtergronden
van een bestuurscrisis bij het
concern CeHaVe-EnCeBe te on
derzoeken.
Dat het toeval was dat ze voor
die twee 'bijbaantjes' waren uit
gekomen bij Braks, dat moesten
we toch maar allemaal op zijn
woord geloven. En wat hem be
treft zou geen van beide een
vervolg krijgen. Goed, hij had
een en ander graag geaccep
teerd, zij het 'in de marge van.
mijn agenda': ,;We vergaderen
op onorthodoxe tijdstippen en
plaatsen."
Maar ook tóén Viel al wePöp dat
Braks wel erg veel carte blanche
kreeg bij de bestuurlijke reorga
nisatie van het in een absolute
crisis verkerende megaconcern.
Hij bracht een rapport uit waar-
in volstrekt onverbloemd de vin
ger op alle zere plekken werd
gelegd.
Dat rapport ging onmiddellijk
en vanaf de eerste hoofdletter
tot en met de laatste punt, de
openbaarheid in. Braks mocht,
nee moést op bepaalde momen
ten ook nog komen kijken of zijn
adviezen wel werden opgevolgd.
Dat alles duidt op wel erg veel
vertrouwen in een man die aan
het uitdrijven is naar een wel
verdiende pensionering. Maar
aan al dat vertrouwen mocht
enkele weken geleden zeker niet
de conclusie worden verbonden
dat Braks in was voor iets moois
in het zuiden.
Dat Braks nu kennelijk toch ge
zwicht is valt wel te verklaren.
En dat hij zoveel vertrouwen
krijgt ook. Om met name de
vleespoot van het concern uit het
moeras te trekken, zijn tientallen
miljoenen guldens nodig. Dat
geld wbrdt moét voor een be
langrijk deel worden opgebracht
door boeren: rechtstreeks, als lid
van de coöperatie danwel via de
omweg van de schatkist van de
NCB.
En nou zijn boeren wel goed
maar zeker niet gek. Ze willen
wel dat er goed wordt omge
sprongen met hün centen. Om
die boeren overstag te krijgen is
de aanstelling van Gerrit Braks
als bestuursvoorzitter en presi
dent-commissaris een gouden
greep.
Want Braks is immens populair,
spréékt als ^feen ander de' taal
van de boer en heeft 'stront aan
zijn schoenen'. Hij geldt boven
dien als een geboren onderhan
delaar en als een man die ge
sprekspartners heel snel voor
zich inneemt. Hij was, zij het in
een ver verleden, secretaris van
de NCB en kent de weg in agra
risch Brabant op zijn duimpje.
En of de kost nou verdiend
moest worden in Den Haag of
Hilversum, Braks bleef zijn
fraaie herenhuis met mooie tuin
en talloze scharrelkippen trouw.
Hij mag graag voor de camera
verschijnen ihet een kijS' of een
hark in de hand.
Van de oud-bewindsman zelve
valt ook nog wel te begrijpen dat
hij als kapitein op de brug
springt van een schip dat hij zelf
Het is 19 september iggg
perscentrum Nieuwspoort
Den Haag schenkt ir c»
Braks een glas water in
dat hij bekend maakt fa
terugtreedt als minister
landbouw. Nu, viereacet)
jaar later, is de boerenzoon
Odiliapeel terug aan het m
risch front als president
missaris en bestuursman
van de agrarische coöten
EnCeBe-CeHaVe. f0I(,
op koers moet brengen en
den. Niemand heeft Braks
horen schamperen over de
keerbaan' die hij bij de jj
bekleedt sinds hij als i
van landbouw aan de ka
gezet door de PvdA.
Maar dat het voorzittend
van de KRO een opstap was®
'nog-een-keer-iets-moois',
was wel duidelijk. Braks
wat minder nadrukkelijk
de functie van Europees
missaris, maar reisde verve
de wereld af om zichzelf a
bevelen voor een topfunctis.
de wereldvoedselorganisi
FAO.
Hij greep naast die hoofdpr
Maar wie Braks een beetje k
weet dat de troostprijs die hij
meepakt in Veghel een dik
kolf naar zijn hand is.
Braks, geboren in Odiliapi
23 mei 1933, beschouwt zh
het symbool van emancipa
van het Brabantse platttein
„Bij ons was het altijd elf kin
ren, tien zeugen en acht koeia
zei hij in een interview.
In het dorp was hij de eerste
een HBS-diploma haalde,
diploma handmelken - overijl
ook in zijn bezit - was er
keiijker. Tot zijn 22e opdek
derij, maar er kon er maai
boer worden. Zo belandde Ce
op het ministerie van landta
Bij Cehave-Encebe in Veghe
zoon van het Brabantse .plat
land weer thuis. Ai is hij het
niet eens met die bewering.
zou opgaan als het een stanjl
ganisatie betrof," zei hij'd
dagavond. „Dat is dus niet
geval. Door bestuursprobla
was de coöperatie in nood
raakt. Ik ken die wereld, ik s
VERVOLG VOORPPAGINA
„Ja, zegt moeder Kitty Lopez, die de
advertentie heeft gezet. „Ik doe dit nu
al vijf jaar lang en niet alleen om
Maico te gedenken maar ook om mijn
vrienden en kennissen aan zijn dood te
herinneren. Voor de buitenwacht is de
rouwperiode over de dood van Maico
voorbij. Vijf jaar na dato moet het over
zijn. Je moet er niet meer over praten,
zeggen ze tegen me. Maar dat is onmo
gelijk. Het verlies van een kind kom je
nooit te boven. Eigenlijk is het lijden
nu pas begonnen."
„Het verlies van een kind is een van de
ergste, nee misschien wel de ergste
ervaring die je kan overkomen," rea
geert Inklaar. „Het is een ervaring die
je nooit voor honderd procent zult
kunnen verwerken."
Kitty Lopez kreeg zo'n grote shock te
verwerken toen zij op 1 maart 1990
hoorde dat haar toen 21-jarige zoon bij
een auto-ongeluk om het leven was
gekomen. „De shock was te groot. Ik
ben hem 186 nachten lang gaan zoe
ken. Ik ging lopen, naar buiten. Ik kon
niet geloven dat mijn zoon niet meer
thuis zou komen."
De nachtelijke zoektochten leidden er
toe dat zij werd opgenomen in de
psychiatrische afdeling van een zie
kenhuis. Die opname duurde drie
maanden, daarna mocht zij naar huis.
Het was het begin van een rouwproces
'dat nu, na vijf jaar, pas echt lijkt te
zijn begonnen.'
„En dat is heel normaal," zegt Inklaar.
„Wij kunnen dat niet genoeg bena
drukken in onze rouwverwerkings-
groepen. Dan zeggen mensen: het is nu
anderhalf jaar geleden en ik ben er nog
niet overheen, is dat normaal of ben ik
nou gek of zo? Nee, dat is heel nor
maal, zeggen wij dan, het is juist goed
dat je erover blijft praten. Het hoort
bij het verwerkingsproces. Beter nog:
wij stimuleren de deelnemers juist om
de gedachte aan de overledene levend
te houden. Niet dat praten het pro
bleem oplost, maar het werkt wel pre
ventief. Het zorgt ervoor dat je geen
gekke dingen gaat doen. Want als je in
een verwerkingsproces stagneert, word
je knettergek. Je gaat stukken gevoel
wegstoppen die heel veel later in een
onherkenbare vorm kunnen terugko
men. Denk aan de mensen met een
kampsyndroom. Deze mensen krijgen
op oudere leeftijd klachten die zijn te
herleiden tot hun kampervaringen."
Praten dus. En als dat niet lukt, dan op
zoek gaan naar symbolen en rituelen
om de herinnering levend te houden,
zeggen ze bij het maatschappelijk
werk in Breda. Inklaar: „Een boom
planten, hoe gek het ook klinkt. Zoals
de ouders die hun kind verloren bij een
ernstig treinongeval. Hun kind was
onherkenbaar verminkt. Zij hadden
geen afscheid kunnen nemen. Zij kon
den zich geen beeld meer vormen in
hun gedachten. Al pratend kwamen zij
in hun rouwgroep op het idee om een
boom te planten. De hele groep ging
mee. Twee ouders die een
ten in naam van hun kind. Waaior.
niet, als dat symbool je houvast geeft!'
Een herinneringsadvertentie is ook
symbool en in het geval van de familie
Lopez een ritueel dat elk jaar
keert. Of het helpt?
Kitty Lopez aarzelt: „Het helpt well
vind het fijn dat ik er veel reacties op
krijg. Ook van vreemde mensen,
noten. Ze schrijven me brieven. Maar
er was ook een jonge mevrouw die
vroeg of ze langs mocht komen.
sprak mij heel veel moed in."
De pijn slijt, zeggen ze. Moeder Lopez:
„Het laatste half jaar gaat het wel
stukken beter met me. Mijn hoofd ii
weer helder, ik heb weer interessen
het leven. Laat ik het zo zeggen: ft
pijn slijt, maar de leegte blijft.
feestjes lach ik weer mee.
mee, terwijl mijn hart huilt."
Van onze correspondent
Bob van Huët
Londen - Van de ooit door
Winston Churchill gekoes
terde 'speciale relatie' tussen
Washington en Londen is
weinig over. Tekenend voor
de transatlantische koelte
van dit moment is de gang
van zaken rond de omstre
den visite, morgen op St.
Patricks Day, van Sinn Fein-
leider Gerry Adam bij presi
dent Clinton.
Alles is door premier Major ge
probeerd om de aan de IRA
gelieerde Adams uit het Witte
Huis te houden. Volgens de
Britse regering werkt de Sinn
Fein-baas nog onvoldoende mee
aan het vredesproces in Noord-
Ierland voor een dergelijk eer
betoon.
Bovendien pleegt hij - volgens
Londen - 'ongewenste' promo
tionele activiteiten in Amerika
waarbij een eenzijdige voorstel
ling van zaken wordt gegeven
over Ulster. De door Adams
geworven fondsen zouden in de
toekomst kunnen worden ge
bruikt ter indirecte ondersteu
ning van IRA-terrorisme, zo
vreest men.
Clinton bleef doof voor al deze
bedenkingen. Uit pure boosheid
gaf de Britse premier daarop
vijf dagen niet thuis toen de
Amerikaanse president hem
probeerde te bellen. Formeel
heette het dat Major 'te druk
was met de voorbereiding van
zijn reis naar het Midden-Oos-
ten'.
Het is niet de eerste keer dat het
dondert tussen Londen en Was
hington, maar zelden flitste het
zo heftig als nu. De bonje tussen
Clinton en Major is onvergelijk
baar met de hartelijke vriend
schappen tussen John Major en
George Bush en tussen Marga
ret Thatcher en Ronald Reagan.
De huidige afbekoeling begon
voordat Clinton was gekozen.
Om zich te verzekeren van de
steun van, naar schatting, 40
miljoen Amerikanen die op een
of andere manier Ierse komaf
claimen deed de democratische
presidentskandidaat toezeggin
gen die Londen liever niet had
gehoord.
„Vanwege de speciale relatie
zijn we misschien wat te
schuchter geweest om onze me
ning te geven op een positieve
manier," sprak de bijna-presi-
dent. Hij zegde toe rapporten
van Amnesty International over
misdragingen van Britse solda
ten in Ulster, zijn volle aan
dacht zouden hebben.
Volgens de Britse media maakt
de in eigen land weinig populai
re president deze week opnieuw
een 'ziekelijk cynische' reken
som.
„Clintons uitnodiging aan
Adams bevestigt zijn status van
groezelige Arkansaanse politi
cus die bezorgd is een nederlaag
te vermijden bij de presidents
verkiezingen van volgend jaar.
Hij doet alles om het Iers-Ame
rikaanse electoraat te paaien,
ook al maakt hij daarmee een
nonsens van Amerika's lange
strijd tegen terrorisme en ver
nietigt hij de speciale relatie
met Groot-Brittannië, Ameri
ka's trouwste bondgenoot,"
meent Andrew Neil, ex-hoofd
redacteur van de Sunday Times.
In diplomatieke kringen in Lon
den gaat het verhaal dat Clin
ton nog steeds verbolgen is over
de hulp die de Conservatieven
boden aan hun vriend George
Bush, tijdens de laatste Ameri
kaanse presidentsverkiezingen.
Republikeinse campagnemana
gers speurden hier naar even
tueel Clinton-onvriendelijk ma
teriaal uit diens studiejaren in
Oxford.
Op de Foreign Office, het Britse
ministerie van buitenlandse za
ken, worden ook minder per
soonlijke factoren genoemd
voor de verbleekte 'speciale re
latie'. Dat de Koude Oorlog
voorbij is en de emotionele ge
voelens tussen oudere genera
ties Britten en Amerikanen (die
samen tegen de nazi's vochten)
langzaam maar zeker uitsterven
speelt parten.
Demografische veranderingen
in de Verenigde Staten zijn
eveneens belangrijk. Het ge
wicht van de oude Angelsaksi
sche banden zou steeds minder
opwegen tegen de snelle groei in
de Hispanische en Aziatische
gemeenschap in Amerika. Was
hington zou zich daarom meer
naar Zuid-Amerika en Azië
richten, vermoeden Britse di
plomaten.
Pijnlijker voor Londen is dat de
laatste Amerikaanse presiden
ten, voor wat betreft hun relatie
met Europa, kennelijk meer ge
loven in de industriële kracht
en regionale politieke invloed
van Duitsland en Frankrijk,
dan die van het in de EU geïso
leerde Engeland.
Diplomaten in de Foreign Offi
ce waren allerminst te spreken
over Clintons buitenlandse be
leid. Diens plannen om de mos
lims in Bosnië te helpen door
het wapenembargo aldaar op te
heffen oogstten hier ongeloof.
Volgens de Britten zou het cata
strofale gevolgen hebben voor
de rest van de Balkan en boven
dien het leven in gevaar bren
gen van de honderden Brit»
militairen en vrijwilligers
momenteel in Bosnië dienen.
Recente Amerikaanse ideeën ob
de vijftigste verjaardag van
Day (Victory over Japan Dag
hernoemen om een belangrij®
handelspartner (Japan) niet "1
verlegenheid te brengen ƒ1"
met ontsteltenis ontvangen doe.
Britse oorlogsveteranen.
Clinton kennelijk niet van
is naar Londen te komen
deel te nemen aan de ceremo
nieën vo.or VE Day (Victory
Europe Dag) wekt onbegrip
ergernis.
Andrew Neil confronteert J
Foreign Office met een har®
werkelijkheid: „De waai
van dat alles is dat de Amen»
nen John Major beschouwen a
besluiteloos. En irrelevant vo
de belangen van Washington^
Sinn Fein-voorzitter Ge
Adams heeft succes met SJ
fondsenwerving. Alleen a 1
een voor gisteren geP1'
lunch in een Newyorks
verwachten de organisa'0,
Gerry Adams ontmoette gisteren senator Edward Kennedy,
eveneens van Ierse afkomst. Het 'hoogtepunt' van Adams'
bezoek aan de VS vindt morgen plaats, als hij op de Ierse
nationale feestdag St. Patrick's Day het Witte Huis bezoekt.
een batig saldo van
lar. De Amerikaanse regering
verwacht van Adams wel
precies verantwoordt wan'
geld aan wordt uitgegeven-
tionaal-veiligheidsadviseuï
ny Lake heeft de Sinn Fein'
der duidelijk te verstaan
ven dat er in geen geva'
mee mogen worden
schaft. Adams heeft tien b'J
beperking neergelegd.
We heb
tijden van twaalf t
liaanden, en dan
fpecialisme ophef
ooflük-" Dr- Z-
Jergoloog aan de B
riek De Klokkenb
oprecht verontwaa
Hij staat volledig ac'
geding van de Ned
Leologen dat vand
'echter in Utrecht
gericht tegen het Ce
Lvoor Erkenning e-
Medisch Specialism
zeischap dreigt een
*Een stoet boeren
schadevergoeding.
Den Haag - CDA-
teleurgesteld. De 'j
satie CDJA hebber
'de vernieling in
Lansink onder mei
Lansink, die woordi
onder vuur ligt van
zich slachtoffer van
Nou, ik vind het niet
benaderden om een
geweigerd. Ze hebbei
Het CDA was altijd
donor is, tenzij iema
debat bleek het CD
CDJA verwijt Lans
veranderd.
Interruptie, het CDJ
debat al met zijn h<
concludeert: „Helaa
merkwaardige manie
Lansink heeft 'enor
alleen in het jongen
Interruptie een ingez
CDJA-voorzitter De
tillen aan de 'grap',
cd op tafel. Het CDJi
DE EUROPESE Ul\
actie van de Can
Noordelijke Atlanti
terd en die vervo
bracht.
De Europese comrr
se regering van pin
de daarop volgend
alle diplomatieke
met boycotmaatreg
De geëmotioneerde
tot bezinning te zij
vergeldingsmaatref
bat de zaak dreigt
Canada niet op dez
Ook deze kwestie h
ls. in zicht dat de
U|tgeput zijn. Cana
JNoteringsmaatreg
leggen.
'n juridische zin h
Jhaatregelen te i
territoriale waterer
aan internationaal
bedreigde regio's
bigheden.
De Spaanse vissei
opbrengen. Zij he
staande heilbot ge
volgens de Canad
jee naar huis te n
det is niet de eerst
Portugese vissers
nauw nemen. Ook
?p voor de vangsti
n bat licht bezien
oogal hypocriet a;
oude bondgenoot
be wereld te help
?an juridisch onji
baarbij niet
ede bewaking v
buropese vissers.
