ISSAN
U ISSAN
)ESTEM
Wapen
IA QX
Chris Duarte neemt fakkel Stevie Ray over
anbevolen
Fanclub
Jitterbugs
houdt
expositie in
Bergen op
Zoom
an alle
Proef
nieuwing.
ms
lat 10 dat nu
litstraling.
Strijkkwartetten van Felix Mendelssohn-
Bartholdy en Joseph Haydn worden zondag
tijdens een ochtendconcert in schouwburg
De Kring in Roosendaal gespeeld door het
Raphael Kwartet.
Conny Janssen Danst..., het snel bekend
geworden moderne dansgezelschap, staat
morgenavond in De Kring in Roosendaal.
De Engelse imitatie van The Blues Brothers
is op 20 maart te zien in De Nobelaer in Et-
ten-Leur.
Blues Promotion Dongen presenteert aan
staande zondagmiddag Magic Frankie and
the Blues Disease in café de Gouden Leeuw
in Dongen.
De Bossche groep Tree Funk Concept
speelt morgenavond in PARA in Breda.
Donkere kant
Cocktails
Affiches
ichte bolhoed
Texaanse gitaarbeul zondagavond in het Tilburgse Noorderligt
KtT 'uister(ie ik pas voor het
dv Wi naar mensen als Mud-
leerril S en Howlin' Wolf en
reikteVan ^un muziek. Daarvoor
nipt"ï10 kennis van de blues
erder dan AC/DG Daar, in
s „e* voor mij alle stuk
en he puzzel precies in el-
Spaghetti
Debuut-album
Nederlands pianotrio nummer één, het
Osiris Trio, speelt vanavond in de aula van de
Katholieke Universiteit Brabant in Tilburg.
GIDS
DONDERDAG 16 MAART 1995 DEEL I
dagje
Dunne
Het was een joekel van een vis. Een verse zeetong met afmetingen
die de zolen van de Zeven Mijlslaarzen dicht benaderden. Zo
groot als een clownspantoffel. Een lichtbruin gebakken, brede
onderzeeër die gelukkig ergens boven water was gehesen en over
land op de een of andere manier vervoerd was naar zijn laatste
haven, de keuken van Het Wapen van Willemstad.
Waar hij, alweer gelukkig, een kok trof die van vis weet. De
schaal waarin de lekkernij werd opgediend moest natuurlijk nóg
omvangrijker zijn en die was dan ook vergelijkbaar met de opper
vlakte van een middeleeuws schild. Het wapen van Willemstad.
Als je naar links keek op het schild, naar de staart van de tong en
je wilde tegelijk de andere kant ook zien, dan ging dat maar te-
nauwernood en was het noodzakelijk je hoofd eerbiedig naar
rechts te bewegen. Een maritiem schouwspel dat terstond het
speeksel met alle macht uit je klieren trok.
Aangekomen bij het verlangende speeksel, liet deze vis onmiddel
lijk een waar feestje ontbranden op zijn menselijke naamgenoot.
Je kreeg nog spijt hem de mond te laten verlaten én hem over te
leveren aan zoiets triviaals als inslikken.
We hadden hem Picasso besteld. En dat betekent met gebakken
banaan, met gember en met exotische en kleurrijke vruchten. De
menukaart van dit hotel-café-restaurant, heel pittoresk gelegen
trouwens aan de oude binnenhaven waar veel herinnert aan de
zestiende eeuw, is bedrukt met een tamelijk lange rij aan visge
rechten. Maar vlees ontbreekt uiteraard niet.
|ndag is De Botte Hom-
el in Bergen op Zoom
Lmekka voor fans van
Lel en Hardy. Fanclub
perbugs laat dan meer
j zevenhonderd arti-
ienzien die met 'de
ikke en de Dunne' heb-
B te maken. Het is de
rotste tentoonstelling
pin Nederland ooit aan
:i> komische duo is ge-
ijcl.De collectie, af-
Ifflstigyan vijf verza-
Itlaars, varieert van be-
Ittingen van Stan, zoals
O bolhoed en zijn cock-
plboek, tot unieke bio-
oopposters, lobbykaar-
jn, brieven, boeken,
s, poppen en kitsche-
Kg ondergoed.
Dfloyce Ernest
Duarte en Herring hebben gepro
beerd om de intensie en de ruwe
aanpak die de groep tijdens live
optredens uitstraalt op cd over te
brengen en daar is men zeker in
geslaagd.
Texas sugar/Strat magik is een
werkelijk verpletterd debuut met
uiteraard de Fender Stratocaster
in de hoofdrol.
Duarte en zijn companen spelen
in de allerhoogste versnelling,
waarbij schijnbaar nonchalante
souplesse en perfecte instru-
mentbeheersing kernbegrippen
zijn. Men rockt, funkt of speelt
slowblues in de beste Stevie Ray
Vaughan-traditie.
„Natuurlijk zijn er invloeden te
horen van Vaughan en ook Jimi
Hendrix. Zij openden deuren
voor mij."
Hoogte- en tevens rustpunt op de
debuut-cd van The Chris Duarte
Group is het bijna tien minuren
durende Shiloheen ode aan de
bij een helikopter-ongeluk omge
komen Stevie Ray Vaughan. Dit
nummer doet sterkt denken aan
diens Rivièra Paradise. Naast ei
gen werk staan er de schijf een
aantal opvallende covers van
Freddie King, The Meters en het
prachtige Letter to my Girlfriend
van Guitar Slim.
The Chris Duarte Group, zondag
19 maart in Tilburg, Noorderligt.
Voorprogramma Tne Emmeroyts
uit het Zeeuwse Kwadendamme.
Aanvang 20.30 uur, zaal open
19.30 uur.
Als het stuur niet onverbiddelijk had gewacht, zou ik deze Picas
so 52,50) vertroeteld hebben met een mooie droge rosé. De
wijnkaart biedt daartoe alle mogelijkheden. Al is die wel streng
klassiek, met alleen Franse wijnen en een paar Duitse. Om een
idee te krijgen van de prijzen: een betrekkelijk eenvoudige rode
wijn, een Cótes du Rhóne, kost 24,50 en een dito witte, een Mus
cadet, 32,50. Zin in een verrukkelijke Bourgogne? Moet je die
Vosne-Romanée voor 135 eens nemen. Champagne doet 110.
Het interieur ademt een puur klassieke sfeer. Bruin, balken, per
zen op de vloer en sierlijke belamping met gekruld gietijzer. De
tafels zijn gedekt met licht blauw en voorzien van tinnen borden
die overigens slechts de functie van onderzetter vervullen. Een
klassiek deuntje murmelt op de achtergrond.
Er hangt ook zo'n jachttrofee aan de muur. Een hertekop. Wie uit
overtuiging het vegetarische menu van vier gangen kiest, kan
maar beter een plaatsje zoeken uit het zicht van dit geprepareer
de zoogdier, dunkt me. Buiten op het terras zaten voor het eerst
dif jaar dagjesmensen te genieten van de voorjaarszon.
En omdat het binnen op dit vroege zaterdagmiddaguur nog erg
stil was, kon ik niet voorkomen dat ik een gesprek afluisterde tus
sen eigenaar Anthonie Post en een jong stel met een huwelijk voor
de boeg. Boven in de Admiraalskamer met uitzicht op de stads
wallen en het Haringvliet kunnen maximaal twintig personen iets
intiemer aanzitten. Aan een bruiloftsmaal bijvoorbeeld.
De toekomstige bruid en bruidegom bespraken wat er gegeten en
gedronken zou worden. Nou, dat was niet voor de poes. Ik verklap
alleen, dat die lui beginnen met Champagne.
HS
Open alle dagen van 12.00 tot 22.00 uur.
is in '57 al gestorven en hij had
een heel gesloten leven. Als hij
niet aan het fimen was, was hij
aan het golfen."
Stan kwam over als een open, be
minnelijk man. Maar hij had ook
een donkere kant. Daarover valt
op de expositie een schitterend,
paginagroot artikel uit een Ame
rikaans weekblad uit 1939 te
zien.
„Het gaat over poging tot moord
op de Russische danseres Illeana,
een van de zes echtgenotes die
Stan heeft gehad. Hij sloeg haar
met een schop halfdood. Ze zijn
later weer met elkaar opgetrok
ken. Stan was over het algemeen
heel sociaal. Hij zal wel gestres-
sed zijn geweest. Hij had wel eens
zenuwinzinkingen. Achter elke
lach schuilt een traan."
Karakteristiek is de bolhoed die
Laurel en Hardy in hun films
droegen. Als ze er een vervingen,
gaven ze het afgedankte exem
plaar aan het Leger des Heils.
Net zoals hun overige kleding.
Daardoor is er maar weinig be
waard gebleven.
„Onze bolhoed droeg Stan tijdens
een toernee in Engeland," weet
Ligtenberg. „Stan en Oliver zijn
in '25, '32 en '47 door Europa ge
toerd. Ze hadden vaker toernees
in Amerika. Daar gingen ze ook
de militaire bases af om voorstel
lingen te geven. Op de expositie
hebben we behalve foto's van hun
toernees ook geluidsopnamen.
Die kun je met de koptelefoon be
luisteren. Want in de zaal zelf la
ten we continu Laurel en Hardy-
muziek horen."
Laurel en Hardy hielden van een
slok. Stan was dol op cocktails.
Hij verzamelde recepten ervoor.
Van het Savoy Hotel in Londen
kreeg hij tijdens een toernee in
'34 een cocktailboek. Dit boek
gaf hij in '43 aan zijn bediende
Jimmy Murphy. Het cocktail-
boek, nu in bezit van het museum
in Ulverston, ligt straks op de ex
positie van 'Jitterbugs'.
Een ander uniek stuk is het as
bakje dat Stan Laurel gebruikte
toen hij na een hersenbloeding
aan een kant van zijn lichaam
verlamd raakte. Het asbakje had
een ring die hij aan zijn vinger
schoof zodat hij zonder veel in
spanning zijn sigaretjes kon ro
ken.
De kitsch die van elke populaire
figuur op de markt wordt ge
bracht, ontbreekt niet. „Sokken,
een onderbroek, poppen en de he
le reutemeteut. Het is zielig dat
veel mensen die puur commercië
le spulletjes soms voor waardevol
aanzien. Er wordt maar zelden
iets uitgebracht dat gelimiteerd
en mooi is. Zelf heb ik liever een
originele poster dan een beeld dat
er niet uitziet. Maar kitsch hoort
erbij op zo'n expositie."
De Laurel en Hardy-expositie is te
bezichtigen op zondag 19 maart van
10.00 tot 18.00 uur in De Botte Hom
mel, Blokstallen 3, Bergen op Zoom.
Het heeft waarschijnlijk aan een
bioscoopgevel in Den Haag ge
hangen," vertelt Ligtenberg, de
initiatiefnemer voor de expositie.
Ligtenberg hield een paar jaar
geleden ook al eens een tentoon
stelling over Laurel en Hardy.
Die bestond toen voornamelijk
uit foto's. De spulletjes konden
met gemak op het podium van de
Botte Hommel. Deze keer staat
de zaal vol vitrines en tafels met
meer dan zevenhonderd artikelen
die allemaal met 'de Dikke en de
Dunne' hebben te maken.
Ook op deze expositie zijn veel
foto's te zien. Ook heel bijzonde
re. Zoals originele persfoto's, pri-
véfoto's met hun gezinnen, pro
motiefoto's en lobbykaarten, fo
to's van filmscènes die in de vitri
nes van bioscopen hangen. Lau
rel en Hardy namen vanaf 1919
als duo honderdentwee films op,
buiten de honderden films waar
aan met name Laurel eerder mee
werkte. 'Lucky Dog' was hun al
lereerste gezamenlijke produkt.
ilientallen jaren geleden lagen
volksstammen bij de films
iStan Laurel en Oliver Hardy
deuk. Het komische duo,
iddels dood, is figuurlijk on-
ielijk gebleken.
de generatie van nu is eraan
Over de hele wereld
nen fans samen in Laurel en
lyelubs, tenten zoals ze die
noemen. Hans Ligtenberg uit
;en op Zoom richtte vijf jaar
voor de Westbrabantse
Jitterbugs' op, net
elke Laurel en Hardyfan-
inaar een van hun films ver-
id. Het lustrum wordt ge-
met de grootste tentoon-
ng die in Nederland ooit
'de Dikke en de Dunne' is
ftouden.
fclve Laurel en Hardy-spullen
Tn Hans Ligtenberg zijn er ook
titelen te zien van verzame-
Edward Heyne uit' Geert-
«idenberg, Alphons Bakker uit
en Bül Cubin, de eigenaar
w het Laurel en Hardy-mu-
Wnin het Engelse Ulverston, de
pboortepiaats van Stan Laurel.
in Bram Reijnhoudt, bekend in
®rel en Hardy-kringen, komt
omuurgroot bioscoopdoek.
fet doek dient op de expositie als
nor voor de foto die fans, ge
lid met een echte bolhoed van
tal, kunnen laten maken. De
pbrengst daarvan is net zoals de
hreeprijs van drie gulden be-
voor 'Het vrolijke ruiter-
l(', een manege voor gehandi-
„Het filmdoek diende
oorspronkelijk om de film 'Saps
'tsea' oftewel 'De zeebonken'
Cie' Stan en Oliver te promoten.
De sigarettenplaatjes en de affi
ches van Laurel en Hardy-films.
zijn op zich al de moeite van het
bekijken waard. Er zijn originele
posters uit verschillende landen
bij.
„Vooral de Belgische zijn vaak
heel mooi. Wij hebben er een
waarmee 'Sons of the desert' net
na de oorlog in België werd ge
promoot. Die is in verband met
de papierschaarste gemaakt op
de achterkant van een landkaart
van de geallieerden."
Er bestaan niet veel privé-spulle-
tjes meer van 'De dikke en de
Dunne'. Maar de verzamelaars
kunnen toch nog wat leuke din
gen tonen:
„We hebben brieven van Stan.
Hij correspondeerde trouw met
zijn fans. Ze konden hem ook bel
len. Hij stond gewoon in het tele
foonboek van Santa Monica, Los
Angeles. In films noemt hij soms
ook zijn echte nummer: Oxford O
604. Over Stan is vrij veel be
kend. Van Oliver veel minder. Hij
Hans Ligtenberg: „Het is zielig dat veel mensen die puur commerciële spulletjes soms voor waardevol aanzien. Er wordt maar zelden
iets uitgebracht dat gelimiteerd en mooi is.foto de stem dick de boer
De wereld zit niet wachten op Stevie Ray Vaughan II. Maar het
is goed dat zijn legende voorleeft dankzij het virtuoze spel van Ch
ris Duarte. foto silvertone/zomba records
hij samen met zijn idolen als Al-
bert Collins, Buddy Guy, Junior
Wells en Hubert Sumlin (die eer
der in de band van Howlin' Wolf
speelde).
Duarte beschouwt Wolf nog
steeds als een van de allergroot
ste bluesmuzikanten. „Wannneer
hij zijn een-akkoord-deunen
speelde, klonk dat zo verschrik
kelijk gemeen, er is niets wat
daar aan kan tippen."
Na een langdurig verblijf in New
Hampshire - hij ontvluchtte Aus
tin vanwege overvloedig drugge
bruik - besloot Duarte om zijn
grootste wens in vervulling te la
ten gaan; een eigen band waar hij
JwrKarei van der Pol
'Texas sugar/Strat Magik
Wt de Amerikaanse gitarist
Uiris Duarte eind vorig jaar
prachtig visitiekaartje af-
'"""'"ti. Zondagavond kun je
maken met deze beul
e zelfs al de enige waardige
!k! r van ®^evie Ray Vau-
wordt genoemd. Hij en
jwee vaste begeleiders
an te zien en vooral te
m het Tilburgse Noor-
artes thuisbasis is, net als dat
zoveel getalenteerde muzi-
i Ten' het bluesmekka Austin
„„nP?5' °°h wel het zessnaren-
"iia genoemd.
,,.„.ro®'he op in San Antonio en
v±«® °P zestienjarige
toe i ,met school om zich geheel
eprtt6 :e®en °P de muziek. In
e 'nstantie was dat punk,
Austin ontdekte hij de
Voe;S en het typische bluesge-
Dliartfessieve benadering van
15 zeker terug te voeren
naar de punk en ook nu nog luis
tert hij graag naar groepen als
The Dead Kennedy's, Sex Pistols
en The Dead Boys.
Chris Duarte besloot na twee jaar
gitaarles om definitief beroeps
muzikant te worden. Voor zijn
eerste avondvullende optreden,
in een Italiaans restaurant, kreeg
Duarte een bord spaghetti. In
zijn beginperiode werd hij naast
punk ook zeker beïnvloed door
mensen als Miles Davis en John
McLaughlin.
„McLaughlin is mijn onbetwiste
idool. Hij is een van die gitaristen
die constant op zoek is naar nieu
we en betere wegen om van punt
A naar punt B te komen. Altijd
bezig met vernieuwing en uitdie
ping van zijn eigen spel."
Al op twintigjarige leeftijd werd
Duarte een van de meest veelbe
lovende nieuwe gitaristen ge
noemd en zijn naam was overval
in de Texas-scene bekend.
Hij startte in de band van Jr.
Medlow, een regionale bekend
heid, met wie hij twee jaar onaf
gebroken op toernee was. In die
tijd evolueerde Duarte tot een
veelzijdig muzikant en speelde
zijn eigen gemene en keiharde
blues kon spelen. Samen met zijn
oude vriend en bassist John Jor
dan en drummer Brannen Tem
ple werd The Chjis Duarte Group
opgericht. Een kleine bus werd
gekocht en omgebouwd tot mo
biele woning en twee jaar lang
toerde dit trio door de Verenigde
Saten om te spelen, ervaring op
te doen en te schrijven aan eigen
materiaal.
Toen iedere uithoek was bezocht
en veel fans waren gewonnen
dankzij de extreem ruige aanpak
van Duarte, wiens podiumpre
sentatie wel eens wordt vergele
ken met die van Henry Rollins,
achtte de groep de tijd rijp voor
een debuut-album.
Silvertone bood het drietal een
contract aan wat resulteerde in
Texas sugar/Strat Magik, gepro
duceerd door Dennis Herring
(Camper van Beethoven, Timbuk
3, Throwing Muses en diverse
grungebands uit Seattle). Her
ring was bijzonder onder de in
druk van de vreemde combina
ties in het gitaarspel van Duarte
gekoppeld aan zijn agressiviteit
en virtuoze techniek.
