Twijfels over graf Alexander de Grote
KPLAAT
UIGKAP
iLKAST
T WASSER
Wetenschapper: Atletiekrecords slaan nergens op
Een blik in het heelal kan een blik terug in de tijd zijn
Populatie Afrikaanse olifanten neemt af ondanks ivoor-verbod
bestem
00-16451
wetenschap KORT
SURPLUS
E4
III
JEN OMGEVING
ILIALEN IN NEDERLAND EN BELGIE
ije Markt Goirle
asdag Luikse Markt
Larkt
2e Hands markt
Landbouw/Veeteelt J
Tuinders
(Huis)Dieren
is Kloeg
luwelijk Kennismaking
zoeken
Relatiebemid^.
Fotobrochure gratig
Griekse archeologe kan geen wetenschappelijke bewijzen aandragen
DNA spoort illegale roofvogelhandel op
Brazilië terecht wereldkampioen
Streepjescode moet chiproof voorkomen
DNA-onderzoek Dode-Zeerollen
Laserpistool politie New York
Luchtfoto leidt tot Keltisch graf
IT 1995
VRIJDAG 10 MAART 1995
52
ag 2e hands markt van 9.00-16.00 uur.
lamverhuur: 013-346766/01620-55776,
Zandschelstraat, Goirle.
P0-17.00 u. Nog enkele kramen vrij.
In zat. 9.00-
nhuur 10,-.
Itr. 47, Breda,
h 40892.
te Zevenb.Hoek, iedere
zaterdag van 10-16 uur
Geldersedijk 2, tel
01685-2366.
met verkrui-
ariader met
f2595.
Vliesdoek, plastics en
meststoffen, voordelig bij
Oerlemans Agro BV.
Tel. 04163-72433.
jre zaterdag
13.00 uur de
bis: Graspar
kieten, grote
abravinken,
p, kanaries en
Ook mogelijk
pere tijden te
tdan natel,
pandag t/m
i 9.00 en
gels brengen
|g 24. Zeven-
11680-27292.
80-29929
TECKELS Dwerg, ruwhaar,
reutjes, 3x black and tan,
2x wild zwijn. Moeder:
freule Yourie De kleine
Jager. Vader: Moritz v. 0e-
Jans Home J.W.'93 Ouders
PRA/CAT-vrij. In huiselijke
kring opg. Info 01685-2451
MALTHESER leeuwtjes, 7
wkn oud, ing. en ontw., m I
huis opgev., 076-145180.
T.K. 8-jarige stamboek
merrie, goed betuigd,
drachtig van Harmonie,
keuze uit 2. 01608-18310^
met kind van
|VR0UW voor
ivt. relatie, Ift.
inderen geen
by's: sporten,
id van uitgaan
:w. o.nr.612.
vrouw 50 jr.
vriendin of
45-50 jr. om
3 weekenden
te brengen.
rerteerders,
rieven o.nr.
en belo-
en brieven
neren c.q.
intwoorden,
werkelijk te
van een eten-
vakantie e.d.
nog niemand
misschien dat
ons dan wat
we 42 jr., zoekt
jssen de 40-50
ida of omstr.
ZELFST. vr. 32 jr., met 1
kind zkt ongeb. bewuste
man 40-45 jr., geen bartyp»
voor vriendsch. evt. reian
Br.o.nr. 2384.
Als u wilt reageren
op advertenties me
brieven onder num
mer, gelieve u links
boven op de enve
loppe duidelijk n
briefnummer uit
advertentie te
melden en uw brie;
te adresseren aan-
De Stem, P°|^f
3229 4800MB Breda
Indien U Foto's e.
terug wenst te on
vangen van de a
verteerder, is n
verstandig een a
Uzelf gerichte
gefrankeerde en
loppe bij uw reactie
bij te voegen.
Dames Polen/RuslandI z
ser. partner. Me S
04125-6257/r|037.
Do0r Martijn Hover
Soort mag dan in het geheel
L dingen niet het allerbe
langrijkste zijn, toch zijn er
#inig zaken waarover men
sen zich zo kunnen opwin
den.
Zo valt de stelling te verdedigen
M de haatgevoelens die veel
Nederlanders koesteren tegen
óver onze oosterburen meer te
„aken hebben met de nederlaag
óan Oranje tegen (toen nog)
(fest-Duitsland in de finale van
ivet VVK voetbal 1974 dan met de
Tvveede Wereldoorlog.
over het algemeen toch
nuchtere wetenschappers blijken
zich mateloos te kunnen ergeren
als het om sport gaat. Neem de
fysicus B.W. Wybourne van de
Copernicus-universiteit in het
Poolse Torün. Wybourne is blijk
baar een atletiekliefhebber,
want hij wijdt in het Britse tijd
schrift Nature een uitgebreide
ingezonden brief aan atletiekre
cords.
Die records slaan eigenlijk ner
gens op, constateert hij. Voor
beelden heeft Wybourne ook bij
de hand. Zo stelt hij vast dat het
wereldrecord op de 100 meter
het afgelopen seizoen met 0,01
seconde is verbeterd en dat het
record op de 10 kilometer inmid
dels 26 minuten en 52,23 secon
den bedraagt. Daaruit valt af te
leiden, aldus de natuurkundige,
dat een atleet die de 10.000 me
ter aflegt in 26 minuten en 52,22
seconden zich de nieuwe wereld
recordhouder zou mogen noe
men.
Maar dat is nonsens, aldus Wy
bourne. Het heeft volstrekt geen
zin om atletiekrecords in hon
derdsten van seconden te meten
omdat de foutenmarge die van
uit wetenschappelijk oogpunt
gehanteerd zou moeten worden,
in alle gevallen groter is dan dat
minieme tijdsbestek.
Zo heeft hij uitgerekend dat een
10.000-meterloper in 0,01 secon
de een afstand van welgeteld 6
centimeter aflegt. Volgens de ge
leerde is het echter 'hoogst on
waarschijnlijk' dat je op een at
letiekbaan een afstand van
10.000 meter kunt uitzetten die
minder afwijkt dan die 6 centi
meter (omdat een race van 10
kilometer uit 25 rondjes van 400
meter bestaat, mag de afwijking
per ronde niet groter zijn dan 2,4
millimeter).
Om die reden, aldus Wybourne,
is het 'onrealistisch' ook maar
enige waarde te hechten om aan
tijdsverschillen die in honderd
sten van seconden worden geme
ten, zelfs op de korte afstanden.
Volgens hem is het onmogelijk
het wetenschappelijke bewijs te
leveren dat Leroy Burell (de
nieuwe wereldrecordhouder op
de 100 meter met een tijd van
9,85) daadwerkelijk sneller heeft
gelopen dan zijn voorganger
Carl Lewis (die 9,86 op de klok
ken had gebracht). Sterker nog,
het is niet uitgesloten dat Burel-
le zelfs langzamer was dan Le
wis.
De sportieve fysicus pleit dan
ook voor een herziening van de
recordlijsten. Op de sprin
tafstanden heeft het weinig zin
om tijden in minder dan 1/10
van een seconde te meten, vindt
hij. Op de langere afstanden zou
zelfs kunnen worden volstaan
met afrondingen op één hele se
conde.
Door Martijn Hover
De oudste sterren in het
heelal zijn minstens 15 mil
jard jaar oud. Daar zijn ster
renkundigen tamelijk zeker
van.
Het was dan ook een schok toen
eind vorig jaar bekend werd dat
het heelal zelf misschien wel
veel jonger is: hoogstens tien
miljard jaar. Daarmee was een
paradox geboren, want het is
moeilijk voorstelbaar hoe ster
ren in het heelal ouder kunnen
zijn dan het heelal zelf.
Een paradox, leert het woor
denboek, is een 'schijnbare te
genstelling'. Daarvan is ook
hier sprake, weet professor Vin
cent Icke, hoogleraar kosmolo
gie in Leiden en Amsterdam.
„De interpretatie van de gege
vens moet verkeerd zijn," ver
zekert hij.
Met het oog op de paradoxale
meting van de leeftijd van het
heelal staat Icke en zijn colle-
ga-kosmologen over de hele we
reld dit jaar inderdaad volop
werk te wachten.
De naam 'Hubble' staat cen
traal in de jongste kosmologi
sche discussies. De Amerikaan
se astronoom Edwin Hubble is
een van de vaders van de mo
derne kosmologie, de weten
schap die zich bezighoudt met
de geschiedenis en evolutie van
het heelal.
Hubble constateerde door de
'roodverschuiving' in het licht
van ver verwijderde melkweg
stelsels als eerste dat het heelal
uitdijt. 'Roodverschuiving'
wordt veroorzaakt door het
Doppler-effect. Dat zorgt er
voor dat de golflengte wordt
'opgerekt' van signalen die
worden uitgezonden door voor
werpen die zich van de waarne
mer verwijderen. Daardoor lijkt
■het licht van sterren die zich
van ons verwijderen roder van
kleur dan het in werkelijkheid
is.
De mate van uitdijen is vastge
legd in een getal dat de 'Hub-
ble-constante' wordt genoemd.
Omdat de Hubble-constante
aangeeft hoe snel het heelal
uitdijt, is zij ook een maat voor
de leeftijd van het heelal.
Het probleem is, dat niemand
precies weet hoe groot de Hub
ble-constante is. Bij het meten
ervan zijn nogal wat onzeker
heden. Dat is andermaal geble
ken nu geleerden met behulp
van de Hubble-ruimtetelescoop
de Hubble-constante menen te
hebben vastgenageld, met het
hierboven gemelde paradoxale
resultaat.
Professor Icke veronderstelt dat
bij de Hubble-metingen iets
fout is gegaan. „Als er iets is in
de sterrenkunde dat we goed
begrijpen is het wel de evolutie
van sterren", zegt hij. „We we
ten tamelijk precies hoe dat
proces verloopt. Daardoor moe
ten onze schattingen van de
leeftijd van de oudste sterren in
het heelal tamelijk nauwkeurig
zijn: die sterren zijn écht meer
dan 15 miljard jaar oud. En dat
betekent dus dat de interpreta
tie van de meest recente waar
nemingen van de Hubble-con
stante niet juist kén zijn."
„De 'blauwdruk' van het uit
dijende heelal blijft over een
periode van miljarden jaren
hetzelfde," legt Icke uit. „Al
leen de schaal verandert. Als
we de huidige schaal van het
heelal stellen op 1:100, betekent
dat dat die schaal 'morgen' (dat
wil zeggen over een paar mil
jard jaar of zo) 1:105 zal bedra
gen en dat zij 'gisteren' (dus een
paar miljard jaar geleden) 1:95
bedroeg. De materie in het
heelal verandert niet, alleen de
onderlinge afstanden."
„Dat betekent logischerwijs dat
de schaal ooit, in een ver verle
den, 1:0 moet hebben bedragen.
De Hubble-telescoop doet waarnemingen in het heelal.
Met andere woorden: dat alle
tijd, ruimte en materie in het
heelal ooit in één punt, een
zogenaamde 'singulariteit', wa
ren samengeperst. Ons heelal is
geboren toen die singulariteit
'explodeerde' in wat we de Big
Bang of de Oerknal noemen."
Omdat de lichtsnelheid eindig
is (en het licht dus tijd nodig
heeft om afstanden te over
bruggen), is ons heelal eigenlijk
een soort tijdmachine. Hoe ver
der weg we kijken, hoe verder
we terug in de tijd kunnen zien.
Dat betekent dat, als het heelal
Het heelal is eindig maar tevens onbegrensd'.
FOTO AP
FOTO AP
pakweg twintig miljard jaar
oud is en als we twintig miljard
lichtjaar (de afstand die het
licht in 20 miljard jaar aflegt)
ver de ruimte inkijken, dat we
dan de 'singulariteit' moeten
kunnen zien waar het allemaal
mee begonnen is.
„Dat is ook zo," aldus Icke.
„Het probleem voor niet-we-
tenschappers is, dat de richting
waarin je kijkt niet van belang
is. Waarheen je je blik ook
richt, als je twintig miljard
lichtjaar ver kijkt, zie je de
puntbron waaruit ons heelal is
geboren. De singulariteit is dus
als het ware een punt dat de
hele hemel beslaat."
Alweer een paradox. Om haar
te verklaren neemt de professor
een velletje papier ter hand en
tekent daarop een wereldbol:
„Stel dat het heelal is begonnen
op de zuidpool en dat het 'hier
en nu' zich op de noordpool
bevindt. Als je langs de meridi
anen naar het zuiden reist, ein
dig je altijd bij de zuidpool. Het
maakt niet uit of je over het
oostelijk of het westelijk half
rond reist, zolang je zuidwaarts
blijft gaan, eindig je op de zuid
pool. En ten zuiden van de
zuidpool bevindt zich niets."
Het heelal is een soort driedi
mensionale. versie van het ge
kromde, tweedimensionale pla
neetoppervlak dat Icke heeft
getekend.
Net als het oppervlak van onze
aarde is het heelal gekromd en
eindig, maar tevens onbe
grensd. De vraag wat zich 'bui
ten' ons heelal bevindt, noemt
Icke zinloos.
Niets, wat hem betreft.
ivGu ,een wereldwijd verbod op
spiJ ^at meer ^an yier Jaar
Lc„eïl wer|i afgekondigd, wordt er
geia, °P Afrikaanse olifanten
a. en neemt de populatie van de
dieren nog steeds af. Dat wordt ge-
onG.f een °nderzoeksverslag dat
oniangs werd vrijgegeven.
Verpnw/eMm?nliike onderzoek van de
heid er n J? ,es' Amerikaanse over-
MRaniJt?'?jliere natuurbeschermings-
es, bleek dat Afrikaanse landen
aanzienlijk minder geld uittrekken om
hun olifantenpopulaties te beschermen.
Sommige landen hadden hun budgetten
hiervoor sinds 1990 met 90 procent ver
minderd.
Ook komen mens en olifant door de
bevolkingsgroei en de beperkte leefruim
te steeds vaker met elkaar in conflict.
Mensen doden meer olifanten, maar er
komen ook meer meldingen van olifanten
die mensen doden, in een escalerende
strijd waarin de olifant vrijwel zeker het
onderspit delft, zo wordt in het rapport
gezegd. Volgens de onderzoekers zou de
toename van het aantal confrontaties tus
sen olifanten en mensen ook kunnen
worden verklaard met de democratisering
die in Afrikaanse landen plaatsvindt.
Hierdoor zou de bevolking eerder klagen
als olifanten oogsten hebben vernield of
mensen hebben verwond of gedood.
De Afrikaanse olifant wordt niet als een
bedreigde diersoort beschouwd. Volgens
schattingen is de populatie van 1,2 mil
joen stuks van tien jaar geleden nu echter
gehalveerd. Het exacte aantal olifanten is
niet bekend, maar aangenomen wordt dat
het totale aantal van 1990 tot nu is
gedaald van 620.000 tot 600.000. De in
1990 van kracht geworden Conventie
voor Internationale Handel in Bedreigde
Diersoorten verbiedt de handel in ivoor.
Het verbod werd in de conventie opgeno
men wegens een dramatische daling van
het aantal olifanten.
In het rapport wordt gezegd dat het
stropen direct na afkondiging van het
verbod in veel Afrikaanse landen afnam,
maar dat het de afgelopen twee jaar in de
meeste gebieden weer aanzienlijk is toe
genomen.
Van onze redactie wetenschap
Een team van Griekse ar
cheologen zegt geen enkel be
wijs te hebben gevonden voor
de aanwezigheid van het graf
van Alexander de Grote in de
oase Siwa in het oosten van
Egypte.
De Griekse archeologe Liana
Souvaltzi beweert onlangs op de
tombe van Alexander te zijn ge
stuit.
Vier archeologen die op last van
de Griekse regering een kijkje
gingen nemen zijn niet overtuigd
geraakt van de echtheid van de
vondst.
„Ze heeft tien minuten met ons
gepraat, maar kon geen weten
schappelijke feiten aan ons voor
leggen. Ze wilde geen discussie
over de wetenschappelijke be
wijzen waarop zij haar conclusie
baseerde," zegt Giorgos Thomas,
leider van het vierkoppige ar
cheologisch team.
Naar de tombe van Alexander de
Grote wordt al jarenlang ge
zocht. De Griekse koning vero
verde in de vierde eeuw voor
onze jaartelling vrijwel de gehele
toen bekende wereld.
Hij stierf toen hij 33 jaar was in
323 voor Christus. Waar hij werd
begraven bleef een mysterie.
Mevrouw Souvaltzi zegt dat een
van de plaquettes die zij in Siwa
heeft gevonden een tekst van
Ptolemaeus bevatte waarin
stond dat hij Alexander in deze
oase begraven had.
Ptolemaeus was een veldheer
van Alexander de Grote die de
memoires van zijn koning
schreef.
Aangenomen wordt dat Ptole
maeus de begrafenistocht van
Alexander ontving die hem uit
Mesopotamië terugbracht naar
Egypte.
Souvaltzi gaat ervan uit dat het
lichaam van Alexander de Grote
gevonden wordt in de graftombe
van Siwa, dat 80 kilometer van
de Libische grens ligt. Alexander
bezocht Siwa om een orakel te
raadplegen.
„De schriftstenen die wij hebben
gezien stammen uit de Romeinse
tijd. Ze zeggen niets over
Alexander," meent professor
Yannis Tzedakis, directeur van
de Griekse dienst voor Oudheid
kunde, en lid van de vierkoppige
delegatie. Volgens Tzedakis da
teren de stenen tafels van een
paar eeuwen na Alexander.
Hij stelt dat ze verwijzen naar
een Egyptische plaatselijke be
stuurder, een functie die in de
tijd van Ptolemaeus nog niet
bestond.
Ook een derde archeoloog van
het toegesnelde team, Tsim-
bidou-Avlonitou, gelooft niets
van een graftombe van Alexan
der in Siwa.
„De gebouwen zien eruit als van
dezelfde tijd als de geschriften,
allemaal van de Romeinse tijd."
Tzedakis wil dat Souvaltzi zo
snel mogelijk al haar bevindin
gen publiceert, zodat de archeo-
logosche wereld tot een duidelij
ke conclusie kan komen.
Souvaltzi zelf vindt dat het
Griekse volk trots moet zijn op
het feit dat 'Griekse handen op
vreemde bodem het graf hebben
ontdekt van de grootste Griek
aller tijden'. Daarna speelde ze
slechts verstoppertje met de
pers.
De archeologe zegt dat de vondst
van twee inscripties op door
haar ontdekte friezen het 'on
weerlegbare bewijs' leveren.
Overigens kan haar werkwijze
nauwelijks wetenschappelijk
verantwoord worden genoemd.
De archeologe verklaarde haar
ontdekking namelijk door zich te
beroepen op een 'innnerlijke
stem' en op haar 'intuïtie'.
In Egypte wordt inmiddels ook
getwijfeld aan de 'vondst'. Aan
vankelijk was de vermeende ont
dekking nog voorpaginaniews.
De Egyptische minister van Cul
tuur Farouq Hosni spreekt over
'een ontdekking die misschien
even belangrijk is als de ontdek
king van het graf van Tutankha-
mon' (in 1922).
Souvaltzi zou ook in 1992 in een
artikel in een blad van de Uni
versiteit van Caïro al eens heb
ben beweerd dat ze Alexanders
graf had ontdekt. Alleen ging
het toen om een andere plaats in
Siwa.
De 'DNA-vingerafdruk' als bewijs in criminele zaken is de
laatste tijd nogal omstreden. Zo hopen de advocaten van O.J.
Simpson de jury ervan te overtuigen dat de DNA-identificatie
van hun cliënt als pleger van de dubbele moord op diens vrouw
en haar vriend onbetrouwbaar is.
In de zaak-O.J. is de kwestie inderdaad verre van duidelijk. Niet
alleen gaat het om zeer geringe hoeveelheden bloed waarvan het
erfelijk materiaal gecontroleerd moet worden, maar bovendien
betreft het in een aantal gevallen mengsels van het bloed van
dader en slachtoffers. Onderzoekers geven toe dat dat (nog)
vaak een probleem is.
Die verdediging kunnen illegale roofvogelhandelaren in Groot-
Brittannië echter niet aanvoeren. Daar is de politie ertoe
overgegaan DNA-onderzoek te gebruiken om te controleren of
beschermde roofvogels daadwerkelijk door de handelaren zelf
gekweekt zijn of dat ze afkomstig zijn uit eieren die uit nesten
zijn geroofd.
Het onderzoek berust op eenvoudige principes. DNA is het
erfelijk materiaal van levende wezens. Die krijgen dat DNA van
hun ouders. Dat betekent dat aan de hand van het DNA van een
jonge vogel kan worden vastgesteld wie zijn ouders waren. Als
handelaren beweren dat zij een vogel zelf hebben gefokt, kan
het DNA van het betreffende dier worden vergeleken met de
dieren die geacht worden zijn ouders te zijn. Komt het niet
overeen, dan heeft de handelaar een probleem, want dan heeft
hij het ei waar de vogel uit is gekomen ergens anders vandaan
gehaald. 'Ergens anders vandaan' betekent in dat geval door
gaans 'uit de vrije natuur', en dat mag niet.
Volgens de Britse Vogelbescherming werkt de methode uitste
kend. Ze heeft al vastgesteld dat het aantal gefokte roofvogels
drastisch is teruggelopen. Dat kan alleen worden verklaard
doordat van het DNA-onderzoek een 'afschrikkende werking'
uitgaat op de eierrovers.
Brazilië is afgelopen zomer terecht wereldkampioen voetbal
geworden, heeft de Finse professor Pekka Luhtanen uitgere
kend. De Brazilianen passten accurater en hadden vaker balbe
zit dan hun tegenstanders.
Verrassend was dat de Finse sporthoogleraar niet goaltjesdief
Romario tot ster van het Braziliaanse elftal uitriep, maar de wat
kleurloze middenvelder Dunga. In de 120 minuten van de finale
tegen Italië gaf Dunga bijvoorbeeld 120 passes, waarvan 70
procent bij een medespeler belandde. Daarbij liep de middenvel
der nauwelijks met de bal, maar bood hij zich wel steeds goed
aan om het speeltuig onmiddellijk naar een medespeler door te
spelen.
Luhtanen weet dat allemaal omdat hij en zijn medewerkers de
tv-beelden van alle World-Cupwedstrijden hebben geanalyseerd
en in de computer gestopt. Overigens had hij de teams ook vóór
het toernooi al geanalyseerd. De voorspellingen die hij daaraan
ontleende kwamen deels uit. Brazilië werd inderdaad wereld
kampioen, maar Duitsland wist het niet tot de finale te
schoppen, hoewel Luhtanen dat wel voorspeld had.
Het succes van finalist Italië was verrassend, maar, aldus de
onderzoeker, 'statistisch gesproken zou een overwinning van
Italië in de finale een travestie zijn geweest'.
De microprocessoren die het 'hart' van moderne computers
vormen, worden in toenemende mate een aantrekkelijke prooi
voor criminelen. Er bestaat met name in het Verre Oosten een
bloeiende zwarte markt voor illegale chips, die vaak zeer
waardevol zijn. De omstreden Pentium-chips van Intel kosten
bijvoorbeeld ruim 1500 gulden per stuk.
In de VS opereren zelfs hele bendes die zich op chip-diefstal
hebben gespecialiseerd en daarbij geweld vaak niet schuwen.
Ook in Groot-Brittannië is deze vorm van misdaad in opkomst,
meldt het Britse tijdshrift New Scientist.
Intel, de grootste chips-fabrikant ter wereld, heeft dan ook
besloten om zijn processoren voortaan van serienmmers te
voorzien. De firma onderhandelt bovendien met de fabrikanten
van halfgeleiders over ontwikkeling van een 'streepjescode' voor
micro-chips. Met zulke methoden is de herkomst van een
specifieke chip altijd te achterhalen. Ze worden daarmee een
stuk minder aantrekkelijk voor de zwarte markt.
Wetenschappers hopen met behulp van DNA-technologie dui
zenden piepkleine tekstfragmenten van de zogenaamde Dode-
Zeerollen te identificeren. De Dode-Zeerollen werden in de
jaren vijftig gevonden in een grot in Israël. Ze bevatten
religieuze teksten uit de eerste jaren van onze jaartelling.
Het probleem is dat de op perkament geschreven teksten vaak in
stukken en brokken uiteen zijn gevallen. Het is een heel
gepuzzel om uit te zoeken welke fragmenten bij elkaar horen.
Omdat perkament werd gemaakt van de huiden van dieren,
hopen wetenschappers door middel van DNA-onderzoek te
kunnen achterhalen welke stukken perkament van een en
hetzelfde dier afkomstig zijn. De kans is groot dat dergelijke
fragmenten oorspronkelijk één stuk tekst bevatten.
Uit eerder onderzoek is al gebleken dat er in principe genoeg
DNA in perkament overblijft om een dergelijke methode van
identificatie mogelijk te maken. De teksten zelf hebben van het
onderzoek niet te lijden, want voor de DNA-proeven kunnen de
geleerden volstaan met minieme hoeveelheden van het perka
ment.
Liefhebbers van keiharde actiefilms kenden ze al: pistolen die
voorzien zijn van een laserrichter. De laser werpt een rood
lichtvlekje op het doelwit waarop het wapen wordt gericht.
Sinds kort zijn agenten die in de Newyorkse ondergrondse
patrouilleren met dergelijke wapens uitgerust. De politie hoopt
daarmee het toenemende geweld in de metro-treinen een halt
toe te roepen.
Het is de bedoeling dat potentiële 'muggers' door het nieuwe
politiepersoneel worden afgeschrikt. Mochten ze zich toch met
snode bedoelingen in de ondergrondse wagen, zo redeneert de
Hermandad, dan zal het beeld van zo'n rood vlekje op hun borst
hen er fluks aan herinneren dq.t elke moment een kogel kan
volgen. Als ze verstandig zijn, geven ze zich vervolgens over.
En mocht het toch nog op schieten aankomen, aldus een
woordvoerder, dan kunnen de agenten met hun nieuwe wapens
veel gerichter schieten, waardoor de risico's afnemen voor
onschuldige omstanders.
Een luchtfoto van de omgeving van de Glauberg bij de plaats
Büdingen in de Duitse deelstaat Hessen heeft geleid tot de
ontdekking van een nagenoeg ongestoord graf van een Keltische
vorstin uit het begin van de vijfde eeuw voor Christus. Dat
meldt het laatstverschenen nummer van het Archeologisch
Magazine Scarabee (februari 1995).
De vondst, die in Duitsland al vergeleken wordt met de
ontdekking van het graf van Toetanchamon in het Egyptische
Dal der Koningen, komt op naam van Werner Ek van de
plaatselijke heemkundevereniging. Hij ontdekte vanuit de lucht
een duidelijke cirkelvormige verkleuring van de grond op met
een omtrek van zeventig meter. Graafwerk op die plek onder
leiding van de archeoloog dr. Fritz-Rudolf Hermann van het
Landesamt für Denkmalpflege in Hessen, bracht op een diepte
van twee-en-een-halve meter een houten grafkamer aan het
licht, waarop steenbrokken waren gestapeld. Die stenen waren
na het vergaan van het hout in de grafkamer gevallen. Een
gouden halsketting en een Keltische snavelkan zijn de eerste
vondsten die gedaan zijn. Het hele graf is met inhoud en al in
een kist verpakt en naar een laboratorium gebracht, waar de
blokvondst, zoals dat heet, in zijn geheel millimeter voor
millimeter zal worden onderzocht. Het zal nog wel enkele
maanden duren, eer het oude graf zijn geheimen heeft prijsgege
ven.
