DE STEM Mi trie Ambachten iEWERKER (M/V) Dasa-chef Schrempp is voor de vliegtuigbouwer als een levensverzekering Fokker zit klem in een gevecht om de macht tussen Frankrijk en Duitsland De geitepaden van Bosnië Een winkel in spionagespul ME: een onbegrepen ziekte De De toekomst van Fokker is onzeker. Voor de vierde keer in vier jaar gaat het mes in het personeel om de kos ten te reduceren. „Fokker moet zich snel herstellen om de leidende rol in Europa te kunnen claimen," zegt de waarnemer. Maar bij de werknemers raakt de rek en het geloof eruit. Het ondernemingsraadslid: „Het is nu ie der voor zich en God voor ons allen." Door Willem Reijn net daarvoor in '95 examen. lichten heeft als taken de zorg (waterhuishouding. Bij de afde- fcterschap is de Adviesdienst gppen ondergebracht. Bij deze op korte termijn een nieuwe ERSCHAPPEN band van de drie Zeeuwsch- ji, Het Vrije van Sluis en Hulster lidsvoorbereiding en advisering pchappen. i o.a. onderscheiden: lestaat bij het bureau Technolo- lie van: (95/4 heer belast worden met: |an deelstromen op zuiveringsin- tie gegevens; l/erker zullen de volgende criteria Ische richting, bijvoorbeeld HTO- Inclusief de specialisatie Milieu- Isbeheer en techniek afvalwater- gheden; n ervaring worden ingeschaald in 3 of 9 (min. 3.595.- en max. .elage, situatie 1-1-1995). Het de- ardering worden vastgesteld. Het inciale Ziektekostenregeling (IZR)- ieregelingen van de sector water arden ingewonnen bij de heer ing- en Installaties of de heer ir. P-J' ponnr. 01150-30490. Sollicitaties mummer 95/4 tot 17 maart 199=" uur van het waterschap De Drie uzen. Weekend ZATERDAG 4 MAART 1995 DEEL E Goed, het was pas op pagi na 102 dat Der Spiegel aandacht aan Fokker schonk, maar toch was de Nederlandse pers er weer als de kippen bij om te be schrijven hoe het Duitse kwaliteits blad hoon over de aankoop van Da- sa-chef Jürgen Schrempp uitstortte. „Waar Schrempp niet op had gelet: Nederlanders verkopen nooit een nationaal instituut aan het buiten land, vooral niet aan Duitsland, ehe sie nicht gar pleite ist." Helemaal eerlijk is de aanval op Neerlands nationale trots niet hele maal. Een Fokker 100 kost op papier 30 miljoen dollar, maar door de cri sis en overcapaciteit in de vliegtuig bouw kunt u het toestel tegen con tant afrekenen voor 24 miljoen dol lar meekrijgen. Bovendien heeft Fokker de pech dat het effect van de vorige sanerings ronden, waarbij al dik vijfduizend mensen aan de kant werden gezet, voor een flink deel teniet is gedaan door de gedaalde dollar. „Ik ga te genwoordig liever aan kinderen in de zandbak vragen wat de dollar doet dan aan bankiers," zegt top man Ben van Schaik. Want waar alle deskundigen zeiden dat de dollar naar twee gulden zou gaan, dekte Fokker zich netjes en conservatief in op 1,85. Met een huidige koers van zo'n 1,65 zorgt de zachte'dollar, dan wel de harde gulden alleen al voor een verlies van zes miljoen op een Fokker 100. Daar hadden zelfs de Nederlanders bij de verkoop van hun nationaal instituut niet op gerekend. Het artikel richtte zich overigens meer op de persoon Schrempp, de ambitieuze topman van Dasa die zich over enkele maanden de hoog ste baas van het almachtige Daim ler-Benz concern weet, dan op Fok ker zelf. „Schrempp en zijn opvolger bij Da- sa, Bischoff, zijn de levensverzeke ring van Fokker," zegt Kevin O'Toole, die namens het in lucht vaartkringen buitengewoon gezag hebbende vakblad Flight Interna tional de vliegtuigbouwwereld volgt. „Schrempp en Bischoff zijn verant woordelijk voor de aankoop van Fokker. Zij zullen de anderhalf mil jard D-Mark die tot nog toe in de overname is geïnvesteerd, niet snel afschrijven." Maar aan alle geduld komt een ein de, zegt Ben van Schaik, voorzitter van de Raad van Bestuur van Fok ker. Dat heeft de moeder Dasa dui delijk laten weten. De Duitsers heb ben er overigens alle vertrouwen in dat de nieuwe ronde definitief een einde maakt aan de zware verliezen die Fokker lijdt, zegt Van Schaik. De door de Duitsers gedomineerde Raad van Commissarissen stemde zaterdag tijdens zijn vergadering Fokker-50's in aanbouw in de produktiehal. Of Fokker het redt, hangt af van het geduld van de moedermaatschappij, zegt luchtvaartdeskiühdi'ije O'Toole. FOTO FOKKER over de sanering immers unaniem voor het voorgelegde plan. Dat plan behelst de vierde grote sa nering bij de Nederlandse vliegtuig bouwer in vier jaar. Dit keer schrapt het concern 1760 banen, terwijl de laatste mensen van de vorige sane ring nog niet eens weg zijn. Zo ver ging het trouwens het personeel de vorige keer ook al, zo snel komen de reorganisaties over elkaar heen. Volgend jaar heeft Fokker nog 6650 mensen in dienst, de helft van 1991. Dan nog is de bodem niet bereikt. Fokker Space Systems met vier honderd werknemers staat op de no minatie te worden verkocht aan Urenco. De omvang van de ingreep heeft de vakbonden niet verrast. Het is voor al de ingreep in de arbeidsvoor waarden die tot verzet leidt. De le den hebben hun districtsbestuur ders al eerder gezegd dat de grens bereikt is. De afgelopen drie jaar stelden de werknemers hun recht op loonsverhoging uit de metaal-cao uit. In 1995 zou de 3,5 procent in het loon worden verwerkt. Fokker wil die verhoging nu pas uit betalen als het bedrijf weer winst maakt. De werknemers zijn er echter niet zo zeker van dat die toestand ooit nog wordt bereikt. Vorige keren liet het personeel ook wat geld zitten om te zorgen dat een fatsoenlijk sociaal plan zou kunnen worden gefinan cierd voor de ongelukftigen die het bedrijf moesten verlaten. „De cultuur is nu: ieder voor zich en God voor zich allen, in plaats van el kaar te helpen," zegt Jac van Loon, voorzitter van de ondernemingsraad van onderhoudsdochter Fokker Air craft Services op Woensdrecht. Dat bedrijf draait toevallig nu net zon der verlies. De werknemers zien daarom niet in waarom zij nog lan ger loon in zouden móeten leveren. Van Loon werkt al sinds 1956 voor Fokker. In augustus wordt hij 55 jaar. Hoewel de sanering nog in de tail moet worden uitgewerkt, ver wacht hij dat er ook bij FAS mensen uit moeten, omdat het bedrijf in twee jaar tijd 25 procent goedkoper moet gaan werken. Een stuk of 75 op de 900, denkt hij. „Maar het kunnen er ook honderdvijftig worden." Met een normaal natuurlijk verloop en een ouderenregeling kunnen ontsla gen wellicht achterwege blijven. Hij heeft daarom dit keer zijn vinger maar opgestoken voor de 55-jari- gen-regeling. „Ik moet ruimte ma ken zegt hij. „Als ik ga, ga ik met een bloedend hart. Ik zou het liefste gewoon bij een gezond Fokker door werken tot mijn zestigste." In de 39 jaar die hij bij het bedrijf werkt, zag hij menig crisis aan Fok ker voorbijtrekken. „Gelukkig kan ik goed slapen, ik hoef geen medicijnen te slikken. Van anderen hoor ik de laatste tijd steeds vaker dat ze 's nachts wakker lig gen." 'aar Van Loon is van het he le verval van de vliegtuig bouwer wel een cultuur- .pessimist geworden. „Weet je wat het is? Over vijf jaar is Neder land een derde-wereld-land gewor den. De grote multinationals, Shell, Akzo, noem ze maar op, exporteren het eenvoudige werk naar de lage lonenlanden en nu is de metaalin dustrie aan de beurt. Straks moet hier vijftig procent bij sociale zaken lopen omdat al het werk weg is. Daar maak ik me echt grote zorgen over." Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan. „Over de toekomst van Fokker ben ik toch echt wel op timistisch. Het uitgangspunt is: wat doet de vliegtuigmarkt? Als die bin nenkort aantrekt, redt Fokker het ook." Ben van Schaik is die mening ook toegedaan. De luchtvaartmaat schappijen herstellen zich van de zware klappen die zij opliepen toen rond de Golfoorlog de passagiers in staking gingen. De luchtvaart ver-< loor meteen tientallen miljarden guldens. Zij annuleerden orders of stelden nieuwe bestellingen uit. „Dat kan natuurlijk niet zo blijven duren. De vliegtuigen moeten op een gegeven moment worden vervangen. De passagiersaantallen trekken snel aan. Maatschappijen als British Ae rospace, KLM en Lufthansa draaien weer behoorlijke winsten. De bestel lingen zullen nu volgen," analyseert Van Schaik. En, zegt hij: „De prijzen van onze toestellen zijn niet zoveel gezakt als die van de concurrentie, terwijl wij wel ons marktaandeel hebben weten te vergroten tot boven de vijftig pr- coent. Dat zegt iets over het vertrou wen van de klanten in Fokker." Terecht dat de topman bij het be zweren van de grootste financiële crisis van Fokker vertrouwen in zijn produkten uitspreekt. De analyse op zich klopt wel, zegt Kevin O'Toole van Flight Interna tional. „Het geluid hoor je vaker onder vliegtuigbouwers. Maar persoonlijk denk ik dat men te optimistisch is over het moment, waarop het herstel zich zal inzetten. De fabrikanten praten over eind 1995, begin 1996. Maar de financiële toestand van heel wat luchtvaartmaatschappijen is slechter dan men denkt." Want tegenover het rijtje KLM, Lufthansa en British Aerospace kan men ook Iberia, Air France en Sabe na zetten. Of KLM's strategische partner Northwest: die boekt weer winst, maar is door de crisis zo uitgeput dat de maatschappij met een nega- Fokker-baas Ben van Schaik: „De passagiersaantallen trekken snel aan. Maatschappijen als British Ae rospace, KLM en Lufthansa draaien weer behoorlijke winsten. De bestellingen zullen nu volgen." tief vermogen van meer dan een mil jard gulden kampt. „Voordat een bedrijf dan vliegtui gen kan kopen, moet het die toe stand wel hersteld hebben." Of Fokker het redt, hangt af van het geduld van de moedermaatschappij, zegt O'Toole. Fokker heeft lang gewacht met hard ingrijpen als je dat afzet tegen Bri tish Aerospace, vindt hij. De Britten zetten twee jaar terug zesenhalfdui- zend van de negenduizend werkne mers op straat en gingen terug naar een produktie van achttien toestel len per jaar. Daaronder bevindt zich de 'baby jumbo', de BAel46, die ondanks het geringe formaat toch vier motoren onder de vleugels heeft bengelen. „Het is een wat verouderd toestel en de operationele kosten zijn eenderde hoger dan van een vergelijkbare Fokker," constateert O'Toole. Maar omdat BAe financieel gezond is (ook al door de verkoop van wezens vreemde dochters als de autofabri kant Rover en de Nederlandsé aan nemer Ballast Nedam), hebben de Britten Fokker wel van de Duitse markt weten te dumpen. De gezonde Britten hebben onder tussen bovendien de Nederlanders en Duitsers een flinke hak weten te zetten. Jürgen Schrempp wilde met de aan koop van Fokker de basis leggen voor een paneuropese industrie voor de bouw van regionale jets. Voor grote verkeersvliegtuigen be staat zo'n consortium al. British Aerospace, het Italiaanse Alenia, het Spaanse Casa, het Fran se Aerospatiale en het Duitse Dasa maken samen de Airbus-familie die in Toulouse uiteindelijk wordt geas sembleerd. Omdat de Duitsers zo graag ook een eigen vliegtuig heb ben, mag Deutsche Airbus in Ham burg het kleinste lid van de familie, de 130-zitter A319, in elkaar steken. Schrempp wist indertijd oud-Fok- ker-topman Erik-Jan Nederkoorn en minister Koos Andriessen over de brug te halen met de belofte dat Fokker het epicentrum van de geza menlijke Europese regionale vlieg tuigindustrie zou worden. Van Schaik zei daarom nog in no vember snel antwoord van de Brit ten op de onderhandelingen voor de ontwikkeling van een nieuwe regio jet met 120 stoelen te verwachten. Dat de Britten daarvoor hun eigen ontwerp zouden opgeven, sprak vol gens Van Schaik vanzelf. Toen British Aerospace begin dit ,jaar plots een samenwerkingsver band met ATR aanging, kostte het de Nederlanders en Duitsers moeite om het gezicht in de plooi te houden. ATR is een Frans-Italiaanse combi natie die een turboprop-vliegtuig bouwt, dat een rechtstreekse con current is van de Fokker 50. De nieuwe combinatie is best in staat en waarschijnlijk ook van plan om zelf een nieuwe regiojet te ontwikkelen. En dan zijn de rapen gaar voor Fok ker. „Als BAe en ATR samen een nieuwe regiojet bouwen, zitten Schrempp en Bischoff met een probleem," stelt O'Toole. „Ze hebben hun dure geld geïnvesteerd in Fokker om greep te krijgen op de regiojets. Ze financie ren de zware verliezen van Fokker om rond dat bedrijf de Europese re giojet te creëren. Maar wat hebben ze eraan als de anderen al een eigen project beginnen?" Te meer daar bij een herstel van de markt het aantal aan bieders wel eens zou kunnen toenemen als waren het ko nijntjes in de lènte. Fokker weet zich nu met de Fokkers 70 en 100 relatief zonder echte concurrentie. Maar Boeing wil een klein vliegtuig op de markt zetten en het Canadese Bom bardier zou de huidige jetlijn naar boven willen uitbreiden. De belangrijkste is echter McDonnel Douglas. Deze Amerikaanse fabri kant kondigt al anderhalf jaar de doop van de MD-95 aan, het toestel dat de oude, vroeger succesvolle DC-9 moet vervangen. In de mod derpoel van de crisis waren er niet genoeg kopers om het ontwerp in produktie te nemen. Dat maakte het voor Fokker mogelijk om op de ver- vangingsmarkt onder de DC-9- klanten te vissen. De komende maanden kan de ge boorte van de MD-95 echter tege moet worden gezien als Fokker de grote opdracht voor een slordige veertig toestellen bij de Scandinavi sche SAS niet binnenhaalt. Als Mc Donnel Douglas de eigen DC-9's mag vervangen door de nieuwe telg, is het verlies voor Fokker dubbel- zwaar. Fokker heeft de toekomst in de eigen hand, vindt O'Toole. De alliantie van de Fransen met de Engelsen staat vooral tegenover de Duitsers. De Nederlanders lijken zo het slachtoffer tussen de gevechtslinies van de betrokken landen. „De Fransen zijn bang voor een Duitse overheersing," zegt O'Toole. „Meer dan de Britten. Die zijn best bereid om zich neer te leggen bij een rol als toeleverancier. Als Engeland een eerlijk deel van het werk krijgt, mogen de vliegtuigen best elders in elkaar worden gezet." De Duitsers hadden mger met de Fransen moeten overleggen over de toekomst van de regiojets. Fokker is stilletjes best bereid de Fokker 50 op termijn in te leveren als wisselgeld, waarvan de Italianen en Fransen profiteren omdat zij dan de leidende rol bij de turboprops krijgen. Fok ker zou dan, mits de Duitsers hun natuurlijk dominantie achterwege laten, de rol van leidend centrum voor de regiojets best mogen behou den. Daar is de huidige saneringsronde echter wel voor nodig, want een zwaar verliesgevend bedrijf is niet in de positie om eisen te stellen. Kevin O'Toole: „Fokker moet gewoon snel uit de verliezen komen. Daar mag weinig tijd over heen gaan. Het bedrijf staat sterker in de onderhandelingen als het winst maakt, dan wanneer het met zware verliezen te kampen heeft. Dan zie ik best een toekomst voor Fokker. Maar als Fokker daar niet in slaagt, dan moet Fokker het ergste vrezen. Ik denk dat de Duit sers dan zullen zeggen: als we toch zoveel Duitse Marken in een assem blagelijn moeten steken, laten we die fabriek dan maar gewoon in Duitsland neerzetten." ZIE WEEKEND 2 ZIE WEEKEND 3 ZIE WEEKEND 4

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 19