'Oh, jongens, daar heb je er weer zo een Mak Helft van het aantal tolken in asielzoekerscentra deugt niet Jorritsma wil heel veel 'op de schop' nemen Belangen^ Defect Nederland t DE STEM BINNENLAND BUITENLAND -DE STEM- Onderzoek naar ervaringen slachtoffers en gezinnen van polio-epidemie 199^-1993 PËSTEM Agenda Dubieuze tra Akkoord over schade land en tuinbouw DE STEM DINSDAG 21 FEBRUARI 1995 Je komt op een feestje, waar ze om een uur of twaalf een heel bijzon dere gast aankondigen. Dat kietelt de spanning. Mensen doen de dwaaste dingen om de naam los te peuteren. Op eens bromt het langs de wan den: Boris Jeltsin. Wat leuk, roepen de aanwezigen, een echte Rus! Een uurtje later wordt hij via een zijdeur naar binnen geschoven. Een grim mige, vierkante man met sa- mengenknepen ogen en de onzaligste walm die ooit in het Vrije Westen is waargeno men. Maar wat is dat nou? Hij reageert niet op vragen en mept naar mannen die hem een toffe schouderklop willen geven. Die Jeltsin is helemaal niet leuk! Hij blaft, gromt, schopt en dreigt mensen en meubilair te vernielen. U hebt de grote Boris Jeltsin waarschijnlijk ook wel eens zo gezien. Met een grimas van zeker twee flessen, links en rechts ondersteund, schuife lend naar een vergadertafel vol spuitwater Soms ver schijnt hij helemaal niet. Dan denkt hij er niet aan zijn stoel in het vliegtuig te verlaten of is het onmogelijk hem los te beitelen van zijn bed. Politiek en drank zijn nooit vies geweest van elkaar. We hebben Vredeling en Smal- lenbroek en we kennen de verhalen over het klapwieken, het rammen van zuiltjes en de autobuitelingen op zeer ver dachte uren. Het valt op dat politici nooit een vrolijke dronk hebben. Het gebeurt nooit dat er een tje naar een tv-studio rijdt en daar doldwaze wetswijzigin gen aankondigt of een duet eist met Paul de Leeuw. Be zopen leiders spuien niets dan bitterheid en frustratie. Bij tend op hun nadorst ontken nen ze vervolgens (bijna) al les. Jeltsin is de kampioen. Offici eel is er met hem nog steeds niets aan de hand. De Russi sche propaganda, die veel ef ficiënter werkt dan de hervor ming, wil ons doen geloven dat het bij Boris slechts gaat om de frisse mintkracht van King Extra Strong (Kink Extra Stronk in het Russisch). Waar zijn de doorgewinterde Kremlin-watchers die vroeger alles wisten van de streken van Gromyko en de kwalen van Brezjnev? Ze hoeven al leen maar even te ruiken! Hoeveel stukgegooide glazen liggen er langs de muren? Hoe komen die gemene mors- vlekken op de heilige resten van Lenin? Het moet toch niet moeilijk zijn. De Tsjetsjenen weten het in ieder geval. De Amerikanen zijn ook zeer op de hoogte, want Bill Clinton levert elke week een vrachtwagentje Door Dirk Vellenga kwaliteitswodka. Hij steunt Boris, sleurt hem door alle katers en deliria. Want met Jeltsin weten ze in Washing ton tenminste waar ze aan toe zijn. Toen Boris op een nacht meldde dat de communisti sche kelders uitgeput waren, gingen de Amerikanen on middellijk over tot levering. Jeltsin Extra Stronk heeft een aantal keiharde beslissingen genomen, steeds per ongeluk. Als hij in een van die koude, lange nachten in het Kremlin weer eens flink de hoogte Jeltsin: geen Kink Extra Stronk heeft, gaat hij generaals bel len en de flinke jongen spe len. „Niks afwachten. Bom barderen die hap!" roept hij dan. „Uitroeien tot de laatste man!" De volgende dag kan hij het zich meestal niet meer precies herinneren, maar dan zijn de machines al in bewe ging gezet. Zo is het gegaan met Tsjetsjenië. Dat hij ooit de held van het volk werd, was ook een onge lukje. Hij zat 'm stevig te raken, toen buiten die coup plaatsvond tegen Gorbatsjov. Zingend en lallend sukkelde hij de straat op. Hij vond het gezellig tussen al die uitbundi ge mensen! Opeens ging de weg omhoog en stond hij te roepen bovenop een tank. Boris zwaaide met zijn vuist en de mensen noemden hem met tranen in de ogen de nieuwe vader des vaderlands. Ze slapen nu hun roes uit, moedertje Rusland en vader tje Jeltsin. Het glas is leeg en troosteloos. Dat geldt ook voor Grozny. Kom op, Boris Jeltsin, hijs je overeind en meld je bij de AA. Je hoeft alleen maar te zeggen: „Hallo, ik ben Boris Jeltsin. Ik ben alcoholist en despoot. Willen jullie mij hel pen?" De oven is stuk. De fabrikant-leverancier heeft zich teruggetrokken in een klein dorpje achter hoge dijken, maar kan na enig zoekwerk toch bereikt worden. De telefoniste begrijpt met een half woord wal er aan de hand is en verbindt door. Een bandje is het volgende tussenstation. Of de klager garantiebewijs en typenummer bij de hand heeft, vraagt de mechanische stem. Die gezocht en opnieuw gebeld. Weer de telefoniste en weer de band die vervolgens zegt dal wie technische informatie wil een één moet intoetsten. Voor commerciële informatie een twee. De opbeller denkt even na. En daar is de automaat weer: u hebt geen keuze kunnen maken, wij zetten u terug op de telefoniste. Die begrijpt alles weer meteen en verbindt daarom opnieuw daarom met het bandje. Na twintig minuten afwisselend telefoniste en band besluit de wanhopige ovenbezitter op zoek te gaan naar een klusjesman. CH) Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader en D.H. Ahles (adjunct). Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Bezorgklachten en abonnementenadministratie: Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur. Kantoren: Bergen op Zoom, Postbus 65, 4600 AB; 01640-36850, fax 01640-40731, redactie 01640-37253. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829. Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698. Oosterhout, Bredaseweg 108B,® 01620-54957, fax 01620-34782. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554. Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 01184-19910, fax 01184-11446. Openingstijden: van 8.30-17.00 uur. (Middagpauze van 12.30-13.30 uur m.u.v. Oosterhout) Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 89.40, per half jaar 177.80 óf per jaar 345.75. Voor abonnees met automatische incasso: per maand 29.80, per kwartaal 86.90, per half jaar 172.80 óf per jaar 335.75. Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Ginnekenweg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend 076-236881Fax 076-236405. Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881, fax 076-236405 zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911 Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. als mede de Regelen voor het Advertentiewezen. Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345. i In de zomer van 1992 wordt Nederland opge schrikt door het nieuws dat er polio is uitgebro ken in bevindelijk gere formeerde kring in de Al- blasserwaard. Onmiddel lijk moet het zwarte kou- sen-kerkenvolk het bij het publiek ontgelden. De verontwaardiging over het principieel wei geren van inentingen leidt tot een paria-ach- tige bejegening. Wat heb ben slachtoffers van de ziekte en hun gezinnen zoal meegemaakt en er varen? Sociaal-genees kundige mevrouw J. Gre- aves-Otte van de GGD Zuid-Holland Zuid in Dordrecht heeft er met zeven getroffen gezinnen diepgaand over gespro ken en de bevindingen geboekstaafd. Van onze verslaggever Jan Bouwmans Bevindelijk gereformeerde men sen (die van de zwarte-kousen- kerken, weet u wel) hebben geen patent op polio. Maar als zich in die kringen een geval van deze besmettelijke ziekte voordoet, is bij Jan Pu bliek al gauw het hek van de dam. In een mum van tijd gaat de verontwaardiging huizenhoog. 'Die achterlijke lui ook met hun principieel weigeren van inen tingen, nietwaar!' Die houding blijkt geen halt te houden bij de ingangen van de ziekenhuizen en revalidatiecen tra. „Oh, jongens, daar heb je er weer zo een," kreeg een slachtof fer van de polio-epidemie van zomer 1992 bij opname in het ziekenhuis van een verpleegkun dige te horen. Het kan nog veel erger. Je broodmaaltijd door je kamer heen gesmeten krijgen bijvoorbeeld. Of gespeend van elke medege voel verpleegd worden. „De ver pleegster heeft mij geheel zwij gend geholpen en praatte met de man naast mij honderduit. En dat terwijl die man naast mij een ongeluk gehad had door te veel te drinken en te hard te rijden. Je zou hem dat dan óók moeten verwijten." Een moeder van een patiënt werd in het ziekenhuis direct onder vuur genomen waarom ze haar kind niet had laten inenten. De ervaring van een ander ge zinslid: „De verpleegkundigen waren in eerste instantie behoor lijk afstandelijk. Je voelde de weerstand. Zo'n gevoel van 'daar van hulp. En hoe werd vanuit d. kerkgemeenten gereageerd'Wk selend. Waar dominee of oude ling regelmatig op bezoek k» men om steun en hulp te biedt' was toch het wel of niet inem niet altijd bespreekbaar. Op scholen en op het werk ook nogal eens vermijdend^ drag vertoond tegenover fttiik De Landelijke Wer 00/06-Gedupeerd gezin De GGD entte tijdens de epidemie van '92/'93 op grote schaal mensen in. heb je weer zo iemand met prin cipes die al lang achterhaald zijn'. Ze zeiden ook tegen mij dat wij met onze principes een heel stuk zorg opeisten en daardoor anderen in gevaar brachten." .Een schampere en vijandige be handeling van verpleegkundi gen, in een enkel geval zelfs een dermate kwetsende behandeling dat tussenkomst van de specia list noodzakelijk was. En ver pleegkundigen die de poliopa tiënten niet wilden verplegen. „We werden behandeld alsof we vies waren. En ook al weet je best dat polio niet veroorzaakt) wrodt ddoor viezigheid, op eeïi gegeven moment ga je je vies voelen." Maar er waren ook confrontaties met andere patiënten in zieken huizen. Een moeder over een poliopatiëntje: „Ik wil dat dat kind hier vandaan gaat, want ik wil niet dat mijn zoon lamme benen krijgt. Gelukkig duurde de negatieve houding niet voort, Maar toch, het is allemaal voor gekomen tijdens de polio-epide mie van 1992-1993. De ervarin gen zijn opgetekend door me vrouw J. Greaves-Otte, sociaal- verpleegkundige van de Ge meenschappelijke Gezondheids dienst (GGD) Zuid-Holland Zuid in Dordrecht. Ze doet er verslag van in het boekje 'Ge troffen door polio. Ervaringen van zeven bevindelijk gerefor meerde gezinnen van poliopa tiënten in Zuid-Holland Zuid (1992/1993)'. Volgens de GGD in Dordrecht is het voor de eerste keer dat de psycho-sociale as pecten van polio zijn onderzocht en beschreven. Behalve de ervaringen van de zeven polioslachtoffers en hun gezinsleden, opgedaan in de ge zondheidszorg (huisartsen, spe cialisten, verpleegkundigen), passeren ook de ervaringen de revue die ze hebben opgedaan met de eigen familie, de (dorps)gemeenschap, de schoolomgeving, de werkomge ving en de pers. Die zijn dus evenmin onverdeeld gunstig. Met uitzondering van de medische specialisten en de fysio- en ergo therapeuten. Over hen niets dan goeds. „Ze was heel menselijk en je kon er al je vragen kwijt. Ze stond ook open voor gesprekken over je principes." Van de zeven polioslachtoffers van de epidemie van 1992/'93 hadden er drie tijdens het onder zoek nog ernstige verlammings verschijnselen (rolstoel nodig), één patiënt matige en twee pa tiënten nog lichte verlammings verschijnselen. Menig huisarts blijkt in eerste instantie toch alleen maar aan griep gedacht te hebben, toen patiënten met hun klachten kwamen. Niet elke huisarts nam de klachten geheel serieus. Bij één patiënt werd de huisarts pas tien dagen na de eerste ziekteverschijnselen ge waarschuwd, omdat het gezin met die vervanger van de eigen huisarts slechte ervaringen had. Ook nu weer, want de vervanger weigerde te komen. „Toen ik (telefonisch) vertelde dat ik bijna niet meer op mijn benen kon staan, adviseerde hij mij dan maar eerst even te gaan slapen, FOTO DE STEM/DICK DE BOER voordat ik naar de praktijk toe ging-" De reacties uit de familie van de zeven gezinnen waren wisselend. Enerzijds werd hulp verleend door kinderen van een polioge zin op te vangen, anderzijds was er angst voor besmetting, zodat leden van een poliogezin niet welkom waren. Er was ook ver warring over de oorzaak van polio. Vaak werd gedacht dat het kwam door slechte hygiëne en dan begreep men niet slacht offer geworden te zijn. Voor veel kinderen in de gezinnen is de polio-epidemie een traumatische ervaring geweest, niet in de laat ste plaats door wat ze te slikken kregen vanuit hun buurt en uit de pers. Hoe de (dorps)gemeenschap rea geerde, laat zich niet moeilijk raden. Telefonische verwensin gen en bedreigingen, uiteraard anoniem. Op straat worden uit gescholden en nageroepen. Maar er waren ook vele meelevende reacties: brieven, bossen bloe men, anonieme giften, aanbod leden van een polio-slachtoffe Er waren gevallen waarin sen van hun werk werden weerd. Andere gezinnen hadde op dat punt geen negatieve erv; ringen. En de pers is zich vó gens sociaal-geneeskundige Gr aves-Otte in eerste instant werkelijk aan een overreactie de epidemie te buiten ge Een van de zeven gezinnen tijdelijk 'als een gevangene j eigen huis' geleefd. De publiciteit is door de getro fen gezinnen ervaren als kwe send, een soort hetze en schei ding van privacy. Zeker wat het de relatie inenten en hu geloof betreft. De betrokken! zijn afgeschilderd als gevaarli voor anderen, paria's in de sa menleving en achterlijke zwar kousenkerkers. Toch zijn j maar zo'n 65.000 bevindelijk gereformeerden beneden de 5 jaar nooit tegen polio ingeën terwijl er toch ook 435.000 ande re andere Nederlanders en a lochtonen beneden de 27 onii geënt rondlopen. Hoe wordt in de zeven gezinne zelf nu tegen inenting aangel ken? Geen enkel gezin heeft problemen mee gehad dat het door de GGD benaderd is mei advies over inenten. In vier va» de zeven onderzochte gezinnen de vraag wel of niet inenten dot de ouders, ook met de ouder kinderen, besproken. Onafhai kelijk van derden besloten ze toch niet te doen. Twee gezinne hebben zelf besloten zich nu li ten inenten en een gezin hee dat na bespreking met de GG| gedaan. Toch ligt dat emotione nog niet lekker. Het gevoel dat het eigenlijk niet mag, bleef le ven. Greaves-Otte doet een serie bevelingen. Polio is echt de we reld nog niet uit, ook Nederland niet uit. De ruime aandacht di moderne ziekten als aids krijgei zou ook aan polio moeten won den besteed. Uitgebreide infoi matie en voorlichting blijven ge boden. De GGD's moeten antid peren op mogelijke problem op school en op het werk b! uitbreken van polio. En wat 'fl media betreft: „In het protoco van de GGD dient te worde opgenomen dat de GGD vraagd tijdens een epidemie al intermediair fungeert tussen de gezinnen en de media." J.G.W. Greaves-Otte: 'Getroffen door polio. Ervaringen van zeve bevindelijk gereformeerde gezir nen van poliopatiënten in Zuid-Ho land Zuid (1992/1993)'. Uitgave GGD-Dordrecht, 10. Vicht op korte termijn e jjootscheeps onderzoek na je uitgebreide bijlagen, zod heten specificaties, van c verklaarbaar hoge telefoc rekeningen. ne belangenvereniging wil a; men dat extreem veel teleforl nummers van pret- en sekslijr „p de spooknota's toebehoi aon enkele onbetekenei ^exploitanten in Nederla: jjs dat lukt, dan wordt ogi Door Joke Knoop De Nationale Ombudsman veegt in een rap port de vloer aan met de tolken die justitie inschakelt bij asielprocedures. De helft van de 500 werkzame tolken deugt niet, is partijdig, onbetrouwbaar of ondeskundig. Er is niets nieuws onder de zon, zeggen hulpverleners. Opvangcentra en asielzoekerscentra zijn als een Toren van Babel. Allerlei nationaliteiten, evenveel partijen, zoveel dialecten en streektaal. Allemaal asielzoekers die volgens de vreemdelingenwet hun vluchtverhaal in een voor hen begrijpelijke taal moeten kunnen vertellen. Bij het nader gehoor, op grond waarvan de Immigratie en Naturalisatie dienst (IND) beslist over het asiel verzoek, schakelt Justitie tolken in. Het nader gehoor is een delicate zaak, waarbij het erop aan komt dat tolk en vluchteling elkaar goed verstaan. En daar wringt het. Soms letterlijk: er ontstaat een Babylonische spraakverwarring om dat de tolk niet dezelfde taal spreekt als de vluchteling. Soms figuurlijk: de tolk behoort tot een vijandig gezinde groepering. Partijdig, onbe trouwbaar en ondeskundig, oordeelt de Nationale Ombudsman. Een oud verhaal, zuchten rechtshulpverleners. Ad vocate J. de Jong, onder meer werkzaam in Prin senbosch in Gilze, het grootste asielzoekerscen trum in Nederland, zegt dat het regelmatig voor komt dat een asielverzoek wordt afgewezen op grond van een onvolledige of onjuiste vertaling van het nader gehoor. „Er komen zaken verkeerd in het rapport terecht. De tolk heeft bijvoorbeeld het verhaal van de asielzoeker heel kort vertaald, waardoor belangrijke zaken niet in het rapport komen. Vooral vluchtelingen uit Somalië en Iran overkomt dat." Een moslim-vluchteling tegenover een christen- tolk is vragen om wederzijds wantrouwen en onbegrip. Toch gebeurt dat, volgens het rapport van de ombudsman. In het rapport worden verder genoemd een Albanees die zich geconfronteerd ziet met een vijandig gezinde Servo-Kroatische tolk, een Koerd die zich in de taal van zijn onderdruk kers (Arabisch of Turks) moet uitdrukken. In het rapport wordt gesproken van intimiderend gedrag van de tolk. De Drunense jurist P. Stieger, werkzaam voor het aanmeldcentrum in Rijsbergen en Prinsenbosch in Gilze, beaamt dat. „Hoe dat tot uiting komt? Het komt voor dat een tolk tegen een asielzoeker zegt dat hij nooit asiel zal krijgen of dat zijn verhaal ongeloofwaardig is." De Ombudsman hekelt de ondeskundigheid van de tolken. Soms spreken ze de taal niet van de asielzoeker. Volgens de ombudsman plukt Justitie tolken van de straat omdat ze de taal spreken die op dat moment nodig is. Bovendien heeft Justitif een aantal talen geschrapt voor de aanmeldcentra waar binnen 24 uur wordt beslist of een asielzoe ker tot de procedure wordt toegelaten. Koerdisch is een van die geschrapte talen. „Een Koerd wordt nu geconfronteerd met een Turks-talige of eet Arabisch-talige tolk, de talen van zijn onderdruk kers. De tolk is dan de onderdrukker," vertelt Stieger. Stieger en zijn collega R. de Haas in Tilburg hebben ervaren dat tolken van de tolkencentra veel beter zijn. In zijn rapport concludeert de Nationale Ombuds man dat Justitie geen specifieke criteria hanteert bij de selectie van de tolken. Er zijn geen oplei dingseisen en een onderzoek naar politieke en criminele activiteiten strekt zich alleen uit over de periode dat de tolk in Nederland verblijft. De ombudsman spreekt van een beperkte instructie over onpartijdigheid en een gebrek aan controle. Een schop is dezer dagen goud waard. Want het is niet niks wat er de komende jaren alle maal 'op de schop moet worden genomen.' De uitdrukking is niet meer uit de politieke voca bulaire weg te denken. De vorige minister van Verkeer en Waterstaat, Hanja Maij- Weggen, mocht de term graag hanteren. Maar in de praktijk bleef tijdens haar bewind de schop hoofdzakelijk in het schuurtje staan. Dat was ook niet zo vreemd. Dit soort ferme taal paste meer bij haar voor gangster, de Rotterdamse mou- wenopstroopster Neelie Kroes. Maij probeerde haar houding over te nemen maar bleef toch een beetje een wat breekbare dame die soms verdwaald leek tussen knoestige wegenbouwers en rondborstige havenbaron nen. Ze bleef het type dat bij een bezoek aan ondergelopen gebieden feilloos de verkeerde laarsjes uit de kofferbak van de ministerslimousine tevoor schijn wist te halen. De huidige bewindsvrouw van wegen en wateren, Annemarie Jorritsma-Lebbink, heeft weer wat meer van opgestroopte mouwen en aanpakken. Die trekt desnoods haar panty uit om barrevoets door over stroomde dorpsstraten te ban jeren. En het ziet er naar uit dat er in haar regeerperiode daadwerkelijk het nodige 'op de schop' kan worden genomen. Betuwelijn, dijkversterkingen, Hoge Snelheidslijn, vaste oeververbinding Westerschelde, uitbreiding Schiphol, een spoorverdubbeling hier, een nieuwe autoweg daar, er staan mevrouw Jorritsma nog heel wat klussen te wachten. En natuurlijk mevrouw Maij, veel van dit alles heeft u voorberei, maar het is uiteindelijk de pronte Friezin Jorritsma die al die spaden daadwerkelijk in de grond kan steken. Van een leien dakje gaat dat natuurlijk allemaal niet. De minister vindt als tegenstan ders niet alleen verongelijkte actievoerders tegenover zich. Ook de politiek steunt en kreunt onder al het asfalt en ijzer dat Jorritsma over het land wil uitspreiden. Vooral bij D66 groeit de vrees dat al die politieke bouwdrift schade toe brengt aan het milieuvriende lijke, 'groene' imago dat die partij in de luwte van de oppo sitie heeft weten op te bouwen. Vergeleken met andere projec ten is de politieke opwinding over de uitbreiding van Schip hol nogal minnetjes. In mei zal de Tweede Kamer de plannen bespreken maar het ziet er niet naar uit dat het weer hetzelfde gesteggel wordt als we meema ken rond andere projecten. Het geharrewar over de A73 tussen Venlo en Maasbracht begint zo langzamerhand genante vor- ILLUSTRATIE MAT RIJNDERS men aan te nemen, de vaste oeververbinding Westerschelde is ook al zo'n moeizame kwestie en voor de Betuwelijn en de Hoge Snelheidslijn lijkt elke kilometer rails moeizaam be vochten te moeten worden. Zou het misschien komen om dat al die ministers en kamerle den zelf ook een zeker persoon lijk belang bij Schiphol heb ben? Want het is wel makkelijk hoor, zo'n grote, goed opgezette luchthaven bij de hand waar van je zonder 'overstappen' de hele wereld kunt bereizen. Maar zo'n A73 of een Wester- schelde-oeververbindmg is an dere koek. Wie nog nooit een autorit heeft gemaakt van Roermond naar Venlo of in Vlissingen twee uur op de boot naar Breskens heeft staan wachten, heeft geen flauw idee van de noodzaak van die pro jecten. Dus zal de daadkracht om die nou ook eens voortva rend aan te pakken nooit zo groot zijn als met Schiphol. Daar komt bij dat de onderne ming Schiphol zijn zaakjes uit stekend heeft georganiseerd. De opeenvolgende president directeuren komen uit het openbaar béstuur (burgemees ter van Zoetermeer) of de over heid. Verschillende topambte naren van het ministerie van Verkeer en Waterstaat maakten de overstap naar de directieka mers van Schiphol. De huidige president-directeur Smits was er secretaris-generaal. Ook als je de lijst met commissarissen bekijkt, trekt een imposant ge zelschap van invloedrijke Ne derlanders aan je voorbij zoals oud-politicus en oud-bankier Nelissen, de burgemeester en een wethouder van Amsterdam, een Rotterdamse wethouder en topmensen van verschillende andere grote bedrijven. Er is natuurlijk niets mis mee wanneer een bedrijf - want dat is Schiphol - zorgt voor goeie contacten met politiek en be stuur. Wie het dichtst bij het vuur zit kan zich het lekkerst warmen. Maar met hen vergele ken blijven anderen soms wel erg lang in de kou staan. Anne marie Jorritsma had in elk ge val een goed weekeinde. Geen wonder dat ze zaterdag op een WD-verkiezingspartijtje vol overgave een duet zong met zanger Gordon. Alleen jammer dat-ie niets in de geest van T® so happy, I could fly' op zijn repertoire heeft staan. De Tweede Kamer zet vanmid dag de discussie voort over vraag of iemand die in Neder land woont een dubbele natio naliteit mag-hebben. Verder is nogal wat tijd ingeruimd vo°r een debat over orgaandonatie Daarnaast komen deze vve® o.a. aan de orde het opheffe van een groot aantal adviesof' ganen, het huurbeleid,: Den Haag (anp) - Makela; dubieuze transacties moete. Dat is de mening van de mal laarsvereniging NVM. Voorzii Van Groeningen van de NVM dat er snel een wettelijke n dingsplicht komt voor maj laars, in navolging van de n dingsplicht die nu al geldt v de banken. De makelaars hebben al tien j een interne gedragsregel v dubieuze transacties. De kom de tijd gaan de makelaars d gedragsregel opnieuw tegen licht houden. Misdadigers ste sinds jaar en dag een deel hun criminele winsten in onr rend goed. Sinds vorig jaar geldt voor financiële instellingen de - melding ongebruikelijke tra acties. Justitie denkt zo een a lal criminele activiteiten te k nen achterhalen. Dit weekeinde hield woordvc der Wilting van de Amsterdai politie een pleidooi om het e nomisch eigendom van om rend goed in de toekomst plicht te registreren. De reel che van het Amsterdamse ko merkt steeds vaker dat crimii organisaties miljoenen in om rend goed investeren. Zo wc misdaadkapitaal doorgesli naar de legale wereld. Ook de Koninklijke Notar Broederschap (KNB) steunt initiatief van de Amsterdai politie. Het is volgens de K een goed middel in de st: tegen de misdaad. De economische eigendomsou dracht is de koopovereenko waarbij de koopsom wordt taald en de beschikkings voegdheid volledig bij de kó? Den Haag - Minister Van A' sen (Landbouw) en de Land< ke Land- en TuinbouwfederJ lijken akkoord te zijn over definitieve schaderegeling de land- en tuinbouw na hoge water. In het compromis dat Van A sen en LTO-Nederland giste bereikten, wordt de schade bedrijven hebben opgeloj niet vergoed. Partijen groei hie niet bij veilingen ko: worden afgeleverd, vallen oi het begrip omzetschade. BELEID GAAT niet vanze werkelijkheid bewijst hun ol nat de Betuwelijn onontkoi worden en als consequei onmisbaar is. °e bedrijvigheid in de Rott ooi goede, veilige en snel 'and zijn zo groot dat een jotgesteld kan worden, voor Schiphol geldt een v Seiheidskansen en de eccs jwderland zichzelf te kort Oo-OOO arbeidsplaatsen bij k Vaderland ligt zo goed dat [s- Voor vracht zowel als v teerd wordt. °at Nederland gunstig lie aardrijkskunde gehad heef *ei kunnen worden, is oelangengroeperingen voc oi vliegvelden. °esluiten zijn er echter nooi Kabinet - doorgaans een ondernemers - kwam niet natie van werkgevers en w| oogrip van arbeid en kapi okomst het nieuwe elan ai de historische coalitie? ?'st dat het geval is, beschill 01 nu toe zijn al deze i rn°rrien. Over een toekoi °ogste prioriteit voor Ne Jjt te horen of te lezen gev l»Ziueen 9eringer belang idbouw voor het Nederl scussie-nota verschenen. Proep tot enig nationaal c uit?r Z°'n essentiële koers (v°erig praatpapiertje ter v

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 2