Boesak: gevallen engel Vot -DE STEM- Archeologen ontdekken onbekende beschaving fósuas DE STEM BINNENLAND BUITENLAND Doden laten leven Onderzoek: 4 Strijder tegen apartheid kon verlokkingen van het leven niet weerstaan ülllisa JAFFA JUICE 9 Dijken Geluidswallen Alzheimer Hogeschool [BESTEM Het Stene MAANDAG 13 FEBRUAR11995 Ik weet van een vrouw - echtgenote, moeder, grootmoeder - die in de laatste, moeilijke fase van haar leven een wenskaart kreeg met een gedicht erop: „Ik ging naar Bommel om de brug te zien..." Dat is het, zei ze, zo voel ik mezelf, net als in die regels is weergegeven. Jullie weten hoe ik hier in de stad leefde en gelukkig was, maar van nature altijd naar het water getrokken werd, elke vrije zondag, alle vakanties. Het gedicht spreekt van twee overzijden die elkaar vroeger schenen te vermijden - ook dat is innerlijk mijn worste ling geweest, ik protestant en mijn man katholiek. Zie je, dit gedicht is symbool voor mijn leven, ik moest een brug slaan tussen verstand en gevoel, tussen twee families, tussen generaties, tussen jullie kinde ren onderling - ja, zo was het steeds... Haar kinderen en hun vader probeerden die uitleg te vol gen - ontroerd. Toch trof hen vooral dat beeld van die vrouw: „Het schip dat zij be voer kwam langzaam stroom- af door de brug gevaren. Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer." Pijnlijk beseften zij nooit meer een strakge spannen brug over brede ri vier te kunnen passeren zon der in de verte op het water een schip te zien met op de voorplecht een vrouw. La chend, wenkend wellicht of wuivend, maar altijd wijkend en langzaam oplossend in de mist, in de rimpeling van het water, in landschap "en wol ken, in herinnering. Bij de begrafenis werd 'De Moeder De Vrouw' van Mar- tinus Nijhoff voorgelezen met daarbij de uitleg, hoe deze woorden een diepere beteke nis hadden gekregen. De kaart ging mee in de kist, de tekst zit de achtergeblevenen voor eeuwig in het hart ge grift. Maar ook familie en wij de vriendenkring is - als ze het al niet kenden - dit ge dicht gaan lezen. Zij zien met die woorden het portret ge schetst van een vrouw, die zij nu pas echt menen te kennen. En dat voelt als een verrijking een dimensie meer in je eigen leven. Zo helemaal compleet de her kenning in een gedicht, zo is het niet altijd. Vaak echter is er in de herdenkingswoorden, de gebeden of toespraken in kerk of crematorium iets dat extra aanspreekt. Een woord, een typering, een karakter schets die de overledene - hoe ver weg in je kenniskring ook - geen vreemde meer doet zijn. Zoals laatst, de man van wie veel op te sommen was: hoe hij nauwgezet en toegewijd zijn werk had gedaan, welke rol hij speelde in het gezin, waar zijn interesses lagen en hoe voorbeeldig hij zijn zieke jaren had uitgeleefd. Dan op eens: „Hij kon goed kijken, had vooral aandacht voor de ander, hij was een man die in een groot gezelschap precies zag wie de kopjes kwam afrui men." Er trok een lachje over de gezichten: zo was hij ja, dat trof hem dan. Gewéldig. Dit zou al genoeg zijn voor een heel leVen, als van je gezegd kan worden, dat je oog hebt voor zo'n detail, voor de mens achter het karweitje. Het is maar goed dat het heel gewone dagelijkse doen niet langer als te profaan afgewe zen wordt. Ik herinner me van vroeger de psalmteksten bij begrafenissen van grootou ders, ooms of tantes. Toepas selijke woorden voor de diep gelovige mensen die zij toch waren. Maar de tante van de pannekoeken ('Zal ik een sta pel van één of twee meter hoog bakken?'), mijn gezelli ge spelletjes-opa of de oom die zo kon plagen en kietelen dat je lachen bijna huilen werd, die vond ik er niet in terug. Met een paar zinnetjes had dat makkelijk gekund, waren zij ook voor wild vreemden warm-levende mensen geworden. Zoals laatst die jongeman dat opriep: „Toen ik als jongetje voor het eerst alleen met de bus gekomen was, kreeg ik van opa het boek van Jules Verne: De reis om de wereld in tachtig dagen." En alle mensen in die overvolle aula van het crematiorium begreT pen, waarom deze kleinzoon zijn hele leven lang een warm gevoel zaj houden] voor Zijn grootvader. De onderzoekers troffen de men selijke restanten aan bij een speurtocht bij de rivier Rio Tal- gua in het noordoostelijke Mos- quitia-oerwoud. Die speurtocht vond vorig jaar al plaats, maar pas nu hebben wetenschappers van de universiteit in Washing ton verklaard dat de schedels, samen met gevonden botten, va ten en jadesieraden, wijzen op een onbekende cultuur. De vondsten stammen uit om streeks duizend voor Christus. In diezelfde periode ontstond ook Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Braderen D.H. Ahles (adjunct). Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Bezorgklachten en abonnementenadministratie: Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur. Kantoren: Bergen op Zoom, Postbus 65, 4600 AB; 01640-36850, fax 01640-40731redactie 01640-37253. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829. Goes, Klokstraat 101100-28030, fax 01100-21928. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751fax 01140-19698. Oosterhout, Bredaseweg 108B,® 01620-54957, fax 01620-34782. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554. Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 01184-19910, fax 01184-11446. Openingstijden: van 8.30-17.00 uur. (Middagpauze van 12.30-13.30 uur m.u.v. Oosterhout) Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 89.40, per half jaar 177.80 óf per jaar 345.75. Voor abonnees met automatische incasso: per maand 29.80, per kwartaal 86.90, per half jaar 172.80 óf per jaar 335.75. Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Ginnekenweg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend 076-236881Fax 076-236405. Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881fax 076-236405 zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911 Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. als mede de Regelen voor het Advertentiewezen. Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345. i 'bestem ulu.v.i - De IJzert: maken het goe soepje mensen dat zl P geleden terugt: In tijdje te leven als J van 2500 jaar g ;rd vorige week 1 Lr cineast Hans v« Busken, die als enig stemming heeft gekreg ffietl JARENLANG werd hij in één adem genoemd dominee Beyers Naudé en bisschop Tutu, de grot strijders tegen apartheid in Zuid-Afrika.'Domini Allan Boesak, 49 inmiddels, was een held. Internat naai maakte hij faam ioen hij in 1982 bereikte dat het Wereldverbond van Gereformeerde Kerken apartheid tot ketterij verklaarde. Enkele maanden later werd Boesak voorzitter van het wereldverbi In 1989 nog werd hij herkozen. Dan volgt een ree van schandalen en incidenten. Er hangt hem nu ze een gevangenisstraf wegens verduistering boven b hoofd. Het lot van een man die de verlokkingen de levens niet kon weerstaan. Allan Boesak in glorierijker dagen als voorzitter van het Wereldverbond van Gereformeerde Kerken. Door Ton Loots Washington (dpa) - Amateur-archeologen hebben in Hondu ras sporen van een onbekende beschaving ontdekt. Ze stuitten in een grot op menselijke schedels die in het licht van zaklantaarns fonkelen. de Maya-cultuur, maar de bloei tijd van deze volkerengroep was pas twaalfhonderd jaar later. De schedels zijn bedekt met fos- forescerende calciumkristallen, waardoor de grot de bijnaam Hol van de lichtgevende schedels kreeg. In totaal vonden de on derzoekers in grafkamers over blijfselen van ongeveer tweehon derd personen. De botten waren beschilderd met roodbruine verf. Waarschijnlijk voedde het uitge storven volk zich vooral met ma niok (broodwortel). HET WAS uitgerekend zijn grote vriend-en oude strijdmakker te gen de apartheid, bisschop Des- mond Tutu die vorige week de' molensteen om de nek van dr. Allan Boesak bond. De Nobel prijswinnaar vroeg de Zuidafri- kaanse politie een onderzoek in te stellen naar een verdwenen gift van popster Paul Simon. Die had de opbrengst van zijn Graceland Tour geschonken aan een kinderfonds voor slachtof fertjes van apartheid waarvan Tutu bestuurslid is. Het ging om een bedrag van ruim 200.000 gulden. Boesaks stichting voor Vrede en Rechtvaardigheid (FPJ) zou het geld zo lang beheren. Toen Tutu erom vroeg bleek het onvindbaar. Daarnaast liep er al weken een onderzoek naar een groter be drag dat nergens meer in de boeken is terug te vinden. Afge lopen week lekte het rapport uit van het advocatenkantoor dat in opdracht van de Zuidafrikaanse regering deze zaak onderzocht. Het is vernietigend voor Boesak. Verrijkt Dr. Boesak heeft zich 'aanzien lijk verrijkt' ten koste van de stichting. Stafleden hebben gro te persoonlijke leningen ontvan gen 'zonder redelijke verwacht ting van terugbetaling'. De di recteur/boekhouder, Freddy Steenkamp, heeft al toegegeven vier ton te hebben 'geleend'. Het rapport: „Boesak toucheerde een maandsalaris dat veel hoger lag dan redelijkerwijs mag wor den verwacht en genoot boven dien allerlei toelagen en onkos tenvergoedingen. Hij heeft zich onwettig toegeëigend waarop hij geen recht had." Het verweer van Boesak is uiter mate zwak. Toen de malversaties eind vorig jaar voorzichtig in de openbaarheid kwamen ontkende hij in felle bewoordingen alle betrokkenheid. Nu komt hij niet verder dan de verklaring dat het rapport eenzijdig en onvolledig is. „Ik verwijt de onderzoekers dat zij iedereen die mij wil be schuldigen aan het woord laten, maar dat mij niet om een weer woord gevraagd is." Van een ontkenning is niet langer sprake. Boesaks hebzucht vindt zijn oor sprong in een armoedige jeugd. Als 'kleurling' (waarmee in de Zuidafrikaanse racistische ter minologie iemand van gemengd bloed wordt bedoeld) wordt zijn leven van kindsaf beheerst door de apartheid. Hij wordt in 1946 geboren in Somerset West, een buitenwijk van Kaapstad. Als Allan zeven is overlijdt zijn va der, een onderwijzer. Zijn moe der blijft alleen achter met de zorg voor tien kinderen. On danks geldgebrek mag Allan naar het protestants seminarie, waar hij zich ontpopt als een uitstekende leerling. Desondanks geeft de blanke Ne derduits Gereformeerde Kerk hem geen toestemming om naar het buitenland te gaan om ver der te studeren. 'Niet-blanken zijn niet in staat tot een voortge zette studie,' luidt de motivering. Boesak vestigt zich als dominee en na twee jaar krijgt hij alsnog een kans. De Nederlandse pro fessor Verkuyl is onder de in druk van de jonge dominee, doet een goed woordje voor hem en hij mag naar de Theologische Hogeschool in Kampen. Daar promoveert hij in 1976 op een proefschrift over apartheid, 'Af scheid van de onschuld'. Bijbelexpert Terug in Zuid-Afrika wordt Boesak studentenpredikant in Kaapstad. Hij zet zich openlijk in voor afschaffing van apart heid binnen de Zuidafrikaanse gereformeerde kerken. Daar naast maakt hij: naam als bijbe- 'lexpert en predikant. In 1981 wordt hij voorzitter van de Alli antie van Zwarte Gereformeerde Christenen in Zuid-Afrika. Samen met bisschop Tutu ont wikkelt hij zich tot de bekendste kerkelijke apartheidsstrijder. Apartheid is zonde, houden zij hun gehoor voor, hierbij ge steund door een uitspraak van het Wereldverbond van Gerefor meerde Kerken, dat apartheid officieel tot ketterij verklaart. Zijn verkiezing tot voorzitter van het verbond vormt de inter nationale erkenning voor zijn strijd. Maar ook buiten de kerk laat hij zijn stem duidelijk ho ren. Zijn bekendheid stijgt als hij zich in 1983 fel keert tegen in voering van een nieuwe grond wet die aan de 'kleurlingen' en Indiërs beperkte bevoegdheden toekent, maar de zwarte meer derheid rechteloos laat. Zijn ver zet leidt tot de oprichting van het Verenigd Democratisch Front (UDF). Twee jaar later belandt Boesak voor vijf weken in de gevangenis wegens deelname aan een de monstratie voor vrijlating van Nelson Mandela. Nadat zijn ar rest was opgeheven bleef hij nog een jaar onder verscherpt toe zicht. Hij ontvangt de Robert F. Kennedy-prijs voor mensenrech ten. Boesak wordt veel gevraagd voor lezingen over de hele we reld en langzaam maar zeker went hij aan het leventje dat daarbij hoort. Luxe hotels, gastronomische lunches en di ners en vervoer in comfortabele auto's. Het vervreemdt hem van zijn achterban. Vrouwen Boesak noemt in ieder interview dominee Martin Luther King als zijn grote voorbeeld. Met zijn grote idool deelt Boesak behalve het ideologische gedachtengoed ook een grote belangstelling voor vrouwen. Dat maakt hem kwetsbaar voor eenieder die hem in diskrediet wil brengen. Boesak, getrouwd en vader van vier kinderen, wuift de risico's weg en beleeft menig buitenech telijk avontuur. De geheime dienst verspreid een met verbor gen camera opgenomen vrijpar tij in een hotel met een hoogge plaatste dame van de Raad van Kerken, Di Scott. Boesaks vrouw Dorothy dreigt hem te verlaten, maar Boesak beweert dat hij erin is geluisd door de geheime dienst en slaagt erin zich te verzoenen met zijn echtgenote. Mevrouw Scott ver trekt vrijwillig naar Canada en Boesak neemt de draad weer op, geeft lezingen en tracht fondsen te verzamelen voor de FPJ. Na de vrijlating van Mandela in 1990 lijkt niets een hoge politie ke positie in de weg te staan. Een kamermeisje gooit roet in het eten. Zij tipt enkele verslag gevers dat dominee Boesak re gelmatige ontmoetingen heeft met Elna Botha, een blonde pro ducer bij de Zuidafrikaanse tele visie en nicht van de voormalige minister van Binnenlandse Za ken, Stoffel Botha. De gevolgen zijn desastreus. Dorothy gooit hem het huis uit en kondigt een scheiding aan. Hij raakt al zijn kerkelijke functies kwijt en zelfs zijn eigen parochie ontslaat hem. Internationaal boet hij aan ge zag in en het voorzitters van het Verbond van Ger meerde Kerken wordt hem nomen. Boesak besluit in de gaan en zijn het ANC komt hem van voorspraak van Mandela hij gekozen tot hoofd v; ANC in de Westkaap. In dal de jaar 1991 trouwt te bruiloft, die bergen geld In talloze interviews laat Bo blijken gelukkig te zijn. Zijn politieke carrière veilt minder voorspoedig, die hem in de Westkaap noemd heeft om stemmen 'kleurlingen' te trekken, ziet doel niet verwezenlijkt. ANC verliest de verkiezin T', „Twr *f lochtonen. Het betrof Intussen beginnen verslaggevers zich af te vr: waar de Boesaks hun luxu levensstijl van bewonen een grote villa zwembad aan de voet vat Tafelberg en Boesak rijdt bt ve in een BMW ook in een m HBM§ Boesak en zijn nieuwe vrouw Elna Botha in 1991, tijdens hun extravagante huwelijksfeest. FOTO AP ties nemen toe. Nederlaag Een dreigende nederlaag,bi terne ANC-verkieangen hem besluiten de eér'aan zi( te houden. Hij neemt ontsli het ANC en wijdt zich bestuurlijke taken bij de Als Zweedse en Noorse gé vers gaan onderzoeken waar geld gebleven is dat zij baar hebben gesteld voor tiental video-produkties ove rassenstrijd, blijkt geld te gebruikt om apparatuur voorj na Boesaks eigen videopri' tie-maatschappijtje te Boesak heeft dit inmiddels gegeven. Het'is afgelopen met dr. Bo De, voornamelijk Scandii ■sche, geldschieters hebben kraan dichtgedraaid. Geen naties meer voor de Stic' voor Vrede en Rechtvaardigt President Mandela heeft B( voordracht tot benoeming ambassadeur bij de Verei Naties te Genève bevroren, danks zijn buiten kijf sta: verdiensten, met name in strijd tegen de apartheid, h( Boesak de laatste jaren zijn' teveel laten rusten op de gt dingen van het leven. Deze «1 verhouding tussen tussen den en daden is hem duur koi te staan. Utrecht (anp) - Voorke leid van werkgevers or allochtonen aan te „telt in de praktijk ni voor. Het blijft vaak slogan in de advertent wijl de daaropvolgend*! tie van sollicitanten rl richt is op etnische n| beden. is de conclusie van h lc Bureau Racismi (LBR) naar aanleid uitgebreid onderzo* iud en effect van p discriminatie. het rapport blijkt minderheden nai J hebben bij de voorl lies die een aantal wer waaronder de overheid,, oe voert voor allochtone" Advertenties Botha. Ze geven een extravil b, nrncent van de te hruilnft. dip herffpn cola Slechts 5 p onen die solliciteren n wordt aangenom daarbij om adv* waarin minderheden na| lijk wordt gevraagd te rel Twee jaar lang volgde 1 ruim 200 advertenties in den, waarin werkgevi toorkeur uitspraken v ie uit meer dan zesduiz dergelijke advertenties, iolliciteerden ruim 9100 onder wie 632 allochton éindelijk kregen 32 van baan, het merendeel in d Het slechte resultaat cia. De geruchten over malve beleid voor positieve dis* lie komt volgens direc Zwamborn van het LBR (ADVERTENTIl TOPICAL OF 'PERZIK/ SINAASAPPEL i lilerpak Knur KMDUK0EK MOO gram r van XSS I kattjrel zuurkool pakje 500 gram JWBimCERS GEPANEERD 8 stuks Bel voor de •toitsibijzijnde Jac. Hermans 02154-83333 Jat Het mans. Aa ge ma 15 Soms duizelt het me een beet je; al veertig miljoen ingeza meld! Voor welke waters noodramp is er nu eigenlijk geld bijeen gebracht? Er is toch alleen, voor wat betreft particulieren, schade in Lim burg? (Overigens minder dan in 1993.) Natuurlijk was er veel onge mak maar wettigt dat zo'n grote actie met Wilhelmus en beroep op solidariteit? Laten we altublieft niet vergéten dat onze medemensen in an dere landen ook aandacht vragen en dat die meer nodig hebben. De 500 per gezin voor veroorzaakt ongerief is iedereen van harte gegund. Ik hoop dat u net zo gul reageert op leprabestrijding, Foster Parents enz. De Heen C. Lammeree Geluidswallen zijn ook dij ken, alleen liggen ze vaak op verkeerde plaatsen. Ik be denk, als ik Roosendaal pas seer en daar (zoals op zoveel plaatsen in Nederland) deze geldverslindende en (vaak) belachelijke, onnodige objec ten zie, dat die beter in ons bedreigde rivierengebied zou den passen. Naar ik hoor kos ten deze wallen tientallen miljoenen; net zoveel als de opbrengst van de tv-uitzen- ding Rampenfonds. Dat geeft toch te denken. 'Landschapbehoud is heel be langrijk,' zei Ria Beckers in het tv-programma Het Capi- tool van 5 februari j.l. Ik kan die wallen niet echt mooi vin den. Ze ontnemen me vaak het uitzicht waarop ik meer gesteld ben. Ook de mensen in Roosendaal die in de buurt van deze wallen wonen - en waarvoor het toch allemaal bedoeld is - schijnen er niet om gevraagd te hebben. Er wordt zelfs op grote schaal tegen geprotesteerd. Daar geld weggooien waar ze el ders tekort komen is ook een ramp. Breda W. Mouwen Als de ziekte van Alzheimer epidemische vormen aan gaat nemen, zal de oorzaak onge twijfeld moeten worden ge zocht in de alledaagse regu liere maagvulling waarmee de mens zich nu voedt. Het eten van tegenwoordig - an ders dan van puur biologische oorsprong - mag de naam 'voedsel' niet meer dragen. Een reguliere appel heeft meer giftige werking onder dan bovenop de schil; een tomaat, paprika en komkom mer bezitten geen molecuul voedende materie meer van zuivere natuurlijke oorsprong dan de H-O-molecuul, water. Al het andere is een dishar monische aanreiking van stoffen welke roepen om re cyclerende insekten, waaron der bladluizen de meest waarneembare zijn: zij ma ken ons duidelijk welke plan ten c.q. vruchten niet voor menselijke consumptie ge schikt zijn. De mens meent het beter te weten en spuit ze dood. Ergo, een opeenhoping van (niet zichtbaar) gif, maar het is er wel. Goede en evenwichtige oftewel harmonische voeding wordt absoluut niet door bladluizen belaagd; eerst wanneer kunstmest wordt toegevoegd, is deze 'waar schuwing' aan de orde. Kort gezegd: harmonische Voeding is de Basis voor alle leven en beschermt tegen ziekten. Observatie: de groeiende ziektenkostenpost op onze jaarlijkse begroting houdt ge lijke tred met de groeiende kunstmestberg. Het gebruik van kunstmest is de laatste tientallen jaren bijzonder in tensief ofwel geheel als groei- middel aangewend (sub straatteelt). Een spreekwoord 'Zo dom als de mens' zou wellicht niet misstaan. Etten-Leur J.J.J. van Melick In De Stem van zaterdag 4 februari stond een artikel waaruit men moest opmaken dat de belangstelling voor Tilburg als studentenstad en voor de Hogeschool Katho lieke Leergangen Tilburg daalt. Dat is een onjuiste me dedeling. De Hogeschool Katholieke Leergangen kent namelijk een lichte stijging (3 procent) van het aantal vooraanmel dingen voor het schooljaar 1995/1996. Door een wijzi ging in de aanmeldingsproce dure van enkele opleidingen binnen de Hogeschool Katho lieke Leergangen ontbreekt bij de cijfers van de Informa tie Beheer Groep in Gronin gen echter circa eenderde van het aantal potentiële studen ten. Dit geeft een sterk verte kend beeld van het aantal centrale aanmeldingen van de hogeschool. De gewijzigde aanmeldings procedure geldt voor vier op leidingen binnen de Hoge school Katholieke Leergan gen Tilburg, te weten: de Academie voor Lichamelijke Opvoeding en de kunstoplei dingen (Brabants Conservato rium, Dansacademie Brabant en Academie voor Beeldende Vorming). Studenten kunnen zich voor deze opleidingen nu pas centraal aanmelden na dat zij geslaagd zijn voor de toelatingstesten. Concreet betekent dit dat zich bij de opleidingen ruim 500 studenten hebben opge geven voor de toelatingstes ten, maar dat deze zich op dit moment nog niet centraal kunnen aanmelden in Gro ningen. Dit manco beïnvloedt uiteraard het totaal percenta ge aanmeldingen voor de Ho geschool Katholieke Leergan gen Tilburg in negatieve zin. Echter, de verwachting is dat de betreffende opleidingen het aantal aanmeldingen van vorig jaar tenminste zullen evenaren. UJ Q. Lezers reageren °P De Stem "neven voor deze ntttl D CC O O volledig ondertekenen, ten brief mag niet lange, *1" dan 200 woorden. oe redactie behoudt zich net recht voor een brief '"te korten en te bewerken. Geen brieven op rijm. "6'icatie betekent met CCI automat/sch dat de redactie het met uw standpunt eens is. CL Op dit moment hebben in totaal 519 studenten8 gemeld bij de genoeffl leidingen zelf. Uitgaan® dit cijfer is er sprakeva stijging van 3 procënt v totaal aantal vooraan® gen voor de Hogesch Katholieke Leergangen burg ten opzichte vani F 1994. Conclusie: de Hogeschool Kat Leergangen Tilburg z l j in de gratie bij de student. Tilburg Drs. N. Verbraak lid College van Bestuur I^AAR oorlog waar a,s vanzelf n tehjk® oorlogsvoerir pdelijk. I 'schoon er conventi 9en en het leed voor In elke oorlog burc t over de Tweede «es de Vietnamoo E alt'id sPrake va ,aa9 wordt herda nnr, bombardeert GtLmee gediend. Vij jj n steen bleef op d Va „raa9 of de verni andaag niet voor het °uitlrnisdaad gelijk uitroe-'"9011' Dresden efc9van een be Dres,?a'ravervolgingF fiveo is een ""- SeS6n die raet bute n V00'' de 9rootvPOr'9e gewei* door u0r,schil met d benaders Derde lOorfe" Werden c-9 sen (?at9ewe'd mon een |Let9aat echter I te stellen met j.Vt monc

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 2