(D
0
QJ
Het
echte
zijn
A uppers
UJ I H. 22
AHet gaat bij ons
om de gezelligheid'
H
0
VI
O
Geban4icapte
}o»S®reI1
aelf^diS
Bea in
vijfvoud
op het
prikbord
IJS 8 8-J
06. TAKTE- 2£K&£.
KÏOSK
0 (12) The second walz - Andre
Rieu
ARID
1) No limit - Irene Moors
de Smurfen
Q 2) Wonderfull days - Charlie
Mental Theo Lownoise
6) Tears don't lie - Mark 'oh
O Waarom nou jij - Marco
Borsato
9) The la-la song - The Talk
of the Town
O 5) Stay another day - East
17
O 8) Hyper hyper - Scooter
4) I will survive - Hermes
House Band
O 7) Zombie - The Cranberries
(17) Max don't have sex
with your ex - E-roctic
(10) Love religion - U96
(11) Dromen zijn bedrog -
Marco Borsato
0 (16) Let me be your fantasy -
Baby D
(13) Another night - Mc Sar
the Real Mccoy
(19) Geen house maar
strauss - Andre Rieu
(15) Circle of life - Elton John
(24) Oh baby I- Eternal
(32) She's a river - Simple
Minds
(23) I alone - Live
0 (25) Geef me hoop jomanda
-Gyp
(27) Deveny - Marc Daniels
(18) A girl like you - Edwyn
Collins
14) Sympathy for the devil -
Guns 'n Roses
0 (41) Slavenkoor carnavales-
que - Assekruus
(30) Kleine vogel - Arie Pas-
schier
(36) Flying high - Captain Hol
lywood Project
(33) Right beside you - So
phie B. Hawkins
(35) Ayayay cielito - T.N.N.
(40) Love me for a reason -
Boyzone
(21) Always - Bon Jovi
0 (20) A date with you - Rene
Froger
(38) De glimlach van 'n kind
- Willeke Willy Alberti
(37) Candlelight - Vanessa
David Mcwilliams
-) Somebody real - Bit ma
chine feat. Daisy Dee
(29) Here comes the hotstep-
per - Ini Kamoze
(-) Mercedes.Benz-T-spoon
-) Them girls - Zig and Zag
-) Don't tell me - Van Halen
(44) Burning heart - Vanden-
berg
(31Een doodgewone kat -
Joel
(47) Sweetness - Michelle
Gayle
-) Can you feel the love to
night - Elton John
-) Willem tell - C'est Tout
(22) Short dick man - 20 Fin-
9ers
-) Het naaimachine lied -
Andre van Duin
(28) Love song - Mark 'oh
(48) Whatever - Oasis
-) Johnny make believe -
Golden Earring
(J) (46) Stay with me forever -
Definition of joy
Eindredactie; Paul Vertinden
Vaste medewerkers: Muriel Boll
Üesbeth Oaseburg, Marjolein Rotsteeg.
Readies Vind je jezelf heel interessant,
t) eb je een goed idee of wil je gewoon je
gal spuwen?
Schrijf of bel naar: Ragozzi,
s 3229. 4800 MB Breda
"0
Patricia (links) en Wim (tweede van rechts) met hun begeleiders Tessa en Danny.
foto aryan jansen
Door Muriel Boll
'Vooruit denken en wachten op geluk'
is de lijfspreuk van Wim Huigen. En hij
had geluk, sinds juli woont hij in een
eigen flat. Dat is niet zo vanzelfspre
kend, want hij is spastisch. Je merkt
het aan zijn manier van lopen en pra
ten.
Wim is 'gehandicapt', net als Patricia
Roelands, die in een rolstoel zit. Met
nog zes gehandicapte jongeren wonen
ze aan de Heksenakker in Breda. Niet
op een rijtje naast elkaar, maar ver
spreid tussen 'gewone' mensen, daar
door hebben ze meer sociale contac
ten.
Tessa Surewaard en Danny Cappa wer
ken in de gezinszorg en komen regel
matig bij Wim en Patricia over de
vloer, want een beetje hulp hebben ze
wel nodig.
Wim (27) heeft hulp nodig bij koken
en schoonmaken, Patricia (20) bij
schoonmaken en om onder de douche
te kunnen.
Het lijkt me niet makkelijk om van an
deren afhankelijk te zijn, zeker niet als
het om intieme zaken gaat als dou
chen.
„Gêne? Als ik geen hulp wil, heb ik al
leen mezelf daarmee", zegt Patricia.
„Dan kan ik niet onder de douche. Als
je je hele leven om hulp hebt moeten
vragen, vind je dat heel gewoon."
Op hun beurt vinden Tessa (20) en
Danny (21) het de gewoonste zaak om
anderen te wassen, helpen is hun be
roep. Meestal werken ze bij ouderen;
het leuke van werken bij leeftijdgeno
ten is dat je heel andere gesprekken
hebt.
Tessa: „Dankbaar? Zo ligt het niet, het
is fijn om werk te hebben dat gewaar
deerd wordt. Soms tè. Ook al heb ik
heb niet zo goed gekookt, dan zegt
Wim toch dat het lekker is."
Wim grijnst: „Meestal is het echt lek
ker. En over dat afhankelijk zijn, daar
heb ik me al vroeg bij neergelegd.
Eerst was je het van je ouders, dat
vond je heel gewoon, dan accepteer je
daarna makkelijker ook hulp van"Snde-
ren. Wat moet je anders, janken in een
hoekje? De meeste mensen willen
graag helpen. Eigenlijk kies ik zelf uit
door wie ik me wil laten helpen, maar
dat hebben ze niet in de gaten."
Het is prettig als je open tegen elkaar
bent. dan heb je wat aan elkaar. Als
Danny down \s. /.egt hij tegen zichzelf'.
kunnen zijn. En Tessa merkt direct in
wat voor bui Patricia is. „Soms moet ze
echt stoom afblazen."
Natuurlijk zijn ze weieens opstandig
en vragen ze zich af, waarom ben ik
zo, waarom een ander niet? Wim heeft
zich erbij neergelegd; het heeft geen
nut om je dat af te vragen, je bent nu
eenmaal zo, klaar uit. Patricia kan zich
vooral boos maken om mensen met
een vooroordeel. Ze zit dan wel in een
rolstoel, maar met haar hersens is niets
aan de hand. Toch maakt ze het mee
dat in winkels o;
wordt gevra
dan zegt 'een
del' zie je zi
ten."
Dergelijke reakties kent Wim ook. Hij
is hovenier; als hij in een park staat te
werken, stopt er soms een auto omdat
iemand de weg vraagt. Als hij het gaat
uitleggen, schrikken de mensen wei
eens zo van zijn stem, dat ze onmid
dellijk het raampje omhoog draaien en
er vandoor gaan.
Toch kun je Wim uitstekend verstaan
als je even de tijd neemt om goed te
luisteren. Wim; „Meestal lach ik me ka
pot, maar soms niet. Nog iets, af en
toe laat ik mijn fiets thuis en ga lopend
naar het centrum; dan hoor ik weieens
'die lijkt wel bezopen'. Kom ik
niet meer bij!"
Patricia ver
telt dat ze een nieuwe
douchestoel probeert te krijgen. Dat
kost geld, en alles wat geld kost, duurt
lang. Als ze zo'n stoel heeft, kan ze
zichzelf douchen. Vergoedingen zijn
laag: aanpassen van balkon, keuken en
wc kost zo'n 13.000.-waarvan je
1.100.- vergoed krijgt. De rest moet je
maar lenen en dus afbetalen. „Hoe
kan dat nou van een uitkering van
"O
huis of een auto kan iedereen zo een
lening krijgen en dat zijn geen eerste
levensbehoeften, terwijl Patricia zo'n
stoel echt nodig heeft."
Er woont nog even een begeleider bij
de groep. Binnenkort vertrekt hij,
want het project loopt nu goed. Zijn
woning komt vrij en je zou denken dat
er onmiddellijk een gegadigde op de
stoep zou staan, want zoveel zelfstan
dige woningen voor gehandicapten
zijn er niet. Maar tot nu toe heeft nie-
ij3]|ind^ich_aangemeld. Volgens Wim
jgngeren liever
onen.
Sat ze
opge-
fflf§êin bed op te ma
ken, dat doet mammie wel, ze mogen
niet fietsen op straat want dat is te ge
vaarlijk. Je moet juist flinker worden
opgevoed, anders krijg je maar zelfme
delijden en dan kom je niet ver."
Wim heeft altijd gedacht, als ik de
kans krijg om een normaal leven te lei
den, dan moet ik een paar jaar van te
voren gaan werken. Eerst stond hij aan
de lopende band, in de buitenlucht
werken leek hem fijner en daarom
deed hij een cursus voor hovenier. En
toen kwam ook de kans op een zelf
standige woning! „Ik heb steeds tegen
mezelf gezegd, je moet vooruit den
ken en wachten op geluk."
Gehandicapte jongeren die zelfstandig
wonen, zijn sterk, anders was het hun
niet gelukt. Er is een strenge selectie
en je moet een aantal gesprekken men
een psycholoog doorstaan.
Danny: „Het zijn echte 'uppers'. Betut
telen krijgt bij hen beslist geen kans."
Al ben je dan zo'n upper, het valt niet
mee om een vaste vriend of vriendin
te vinden. „Als je ouder wordt, stap
je daar iets makkelijker overheen,
maar vroeger kon ik af en toe wel
met mijn kop tegen de muur ram
men," zegt Wim. Een paar jaar gele
den ging hij elke avond uit om andere
mensen te leren kennen. Dat is niet he
lemaal gelukt, niet door zijn handicap,
maar doordat hij slecht hoort. Discola-
waai, daar kan geen gehoorapparaat
tegenop. Nu gaat hij naar het fitness
centrum. Daar komen dezelfde soort
mensen en je kunt ze nog verstaan
ook.
Patricia: „Natuurlijk ben je kwetsbaar-
der met een handicap, maar als je je in
kooitje opsluit, mis je veel. Dat
Waarom overstroomt Nederland
als ik er niet bij ben? Het nieuws
bereikte mij twee dagen lager. Ik
zat Neighbours te kijken in de tv-
kamer en een Amerikaanse jon
gen naast me zegt: „Hey Dutch ie,
heb je het al gehoord? De dijken
in Holland zijn gebroken".-
Ik, geheel vertrouwend op ons
waterweersysteem lacht hem uit.
Toen een andere Amerikaan zei:
„Nee, echt waar," werd ik toch
een beetje ongerust. Ik liep naar
Alldays, de locale supermarkt, in
de eerste plaats om bananen te
kopen. Die vergat ik toen ik de
kranten zag. Onze Bea sierde alle
voorpagina's! Haar handen sa
mengevouwen en een verontrust
gezicht.
Ik heb alle kranten gekocht en
Bea hangt nu in vijfvoud op mijn
prikvoud. Iedereen vraagt: Wie is
die mevrouw?" Toen Nederland in
nood was, bereikte mijn vader
landsliefde zijn hoogste stand. Ik
heb naar huis gebeld en mijn va
der deed verslag van het RTL4-
nieuws. Gelukkig bleek mijn ver
trouwen in onze dijken gegrond.
Ik ben te trots om te antwoorden
op vragen als: „Moest je niet naar
huis om je vinger in de dijk te ste
ken?"
Ook trots ben ik op dBUS, de Ant
werpse band die Europa verovert.
Kranten en muziekbladen prijzen
de nieuwe single Hotellounge de
hemel in. Afgelopen maandag
speelde dEUS in Bristol. Ze waren
dezelfde morgen nog uit België
vertrokken. In augustus had ik ze
ook al gezien op Pukkelpop, een
groot Belgisch festival, waar een
grote tent uitbulkte van de dEUS-
fans. Hier stonden ze echter in een
pub voor tweehonderd man te
spelen.
Klein podium, slechte geluidsin
stallatie en bloednerveus. Ik kon
het niet geloven; de grootste
band van België zichtbaar zenuw
achtig! Zanger Tom trilde en had
een blik in zijn ogen van: 'Ik wil
naar huis.'
Dit was de première van hun En
gelse tour en er was een legertje
fotografen en journalisten op de
been. De gitarist excuseerde zich:
„We zijn nogal moe." Tussen twee
nummer door, hoorde ik een an
der bandlid tegen Tom zeggen:
„Ge moe niet zeggen da ge moe
bent. Die mensen betalen geld om
naar ons te komen kijken. Dan ga
ge toch niet zeggen da ge moe
bent?" Ik was de enige in de hele
zaal, die het verstond. Verder
wordt het campusleven wat saai.
Waterpistoolgevechten, zuippar
tijen, films, kinderfeestjes bij Mc
Donald's en galafeesten, we heb
ben het allemaal al gehad, leder
een zet zijn zinnen op een nieuwe
lente (een nieuw begin).
Joan de Ruyter (19) uit Thoien doet
voor Ragazzi regelmatig verslag
van haar belevenissen in Engeland
waar ze studeert aan de Universi
teit van Exeter.
cu
D
N
C
«-*- cd nro o
F—- {3- r£2 *2- <"D
B ff 3 3
c>NS., CDUtéA'.
Pft& SCHOTEN VOX-
-HéTfjoofp g)o pe
TfÉTtSENeM 2lJN &e-
IJsvMep
"dit énaaftê ma& vam
éewk sffekem bat er~
i zfew V/TAtê QElSHj
)6€£aajcr z3n i p
De Hermes House Band bestaat ruim tien jaar en heeft het nationaal record bezettingswisselingen in handen, foto hhb
Door Marjolein Rotsteeg
„Je bewijst met een feestelijk plaatje
toch te kunnen scoren tussen alle super-
produkties. Het is allemaal low-budget
en we doen alles zelf. Dat geeft een
kick," vertelt Mark Snijders, ex-lid en te-
genwoordiger manager/platenbaas van
de Hermes House Band.
Wat heet scoren. Van I Will Survive zijn
dik 75.000 cd-singles verkocht. De cd's
Thuis (live-cd met de hit) en 010-Hallo
Rotterdam (nederlandstalig) verkopen_
zo goed dat menii
Onlangs spe^
dens een thi^^
De succes-styor^MI
B(and) is niet-alledaags." l/C uanu uljiwu»
ruim tien jaar en heeft het absolute na
tionaal record bezettingswisselingen in
handen. Huisregel is datje slechts band
lid mag zijn zolang je studeert. Na je af
studeren is het onherroepelijk afgelo
pen.
De HHB speelde al jaren studentenfees
ten plat en maakte elk jaar een cd. In
Rotterdam verkochten die cd's aardig,
maar de band wilde meer. „De cd's wer
den vanaf de studentenkamer gedistri
bueerd en bleven doorlopen. Het werd
voor de band een grote belasting om
die platen te blijven verspreiden. En we
wilden het geheel beter structureren,
zodat die platen altijd verkrijgbaar zou
den blijven."
Dat structureren verliep mede via De
Deurzakkers. Willem van Schijndel (oud
directeur van een platenmaatschappij,
nu promotor) en Clemens van Bracht
raakten aan de praat over de HHB. Van
Bracht kreeg in zijn Tilburgse platenwin
kel namelijk spontaan vraag naar de li
ve-cd Thuis. „Dat vond hij gek en hij is
het gaan onderzoeken: Al gauw werden
we heel vaak gebeld door Willem van
Schijndei. Omdat we zelf ook met het
idee speelden er meer mee te doen,
hebben we de koppen bij elkaar gesto
ken en een platenlabeltje, XPLO, opge
richt. Het is een label kan de manier van
werken van de HHB goed kan begrijpen,
omdat het gerund wordt door twee ex-
bandleden."
Een van de directe resultaten was dat
Will Survive in '79 en '88 een hit voor
Gloria Gaynor, op single uitkwam. Het
nummer stond ai zeven jaar op het re
pertoire, inclusief het bekende 'lalala'-
meezinglijntje. Dat is ooit uit nood ge
boren tijdens een stroomstoring. Alleen
de drummer en de blazers konden door
spelen.
Op het moment van verschijnen stond
Marco Borsato al op nummer 1 in de hit
lijsten met Dromen zijn bedrog. Dertien
weken later slaagde de HHB erin om
.verdringen
•r
!>it
WSnd het
«HHMOUUl I ITJ W1 13 Cl weer vanaf gooide
dan wanneer het een ander geweest
was," zegt zangeres Wendy Hofman,
studente medicijnen.
Is er veel veranderd sinds de hit?
„Nee, eigenlijk niet zoveel," aldus Wen
dy. „Alles gaat zo snel datje helemaal
niet door hebt wat er gebeurt. Gaaf dat
we op 1 stonden, maar geen idee wat
voor consequenties dat heeft. Zo nu en
dan besef ik het, als ik bijvoorbeeld in
het ziekenhuis iemand 'lalala' hoor flui
ten. Dan denk ik: lekker, van ons! Ik
krijg ook veel reacties van oude beken
den, vrienden en familie, omdat ze me
op tv hebben gezien. Dan realiseer ik
me dat het toch heel bijzonder is. Aan
mijn leven verandert, behalve de inter
views, weinig. We proberen het zoveel
mogelijk te houden zoals het was. Het is
natuurlijk wel een waanzinnige herinne
ring om mee te nemen."
Naast een herinnering is het voor Mark
een mogelijkheid zijn afgeronde studie
bedrijfskunde in praktijk te brengen.
Dat lukt vooralsnog aardig. „Het blijft
toch een gelukstreffer," relativeert hij.
„Maar de organisatie, juridische en fi
nanciële aspecten moeten wel goed ge
regeld zijn."
Het geld dat binnenkomt gaat overigens
grotendeels in het potje 'nieuwe projec
ten'. Welke dat worden, is nog niet dui
delijk. Een nieuwe single staat voorlopig
niet gepland. „We proberen iets te be
denken, maar in elk geval zal er niet
binnen een maand een nieuwe single
verschijnen om het succes te continue
ren. Wat dat betreft is de band zeer ei
genwijs. En als er iets komt, wordt het
iets geheel nieuws."
Eigenwijs is de HHB in de zin dat de stu
die bij de bandleden met stip op 1 staat.
Een consequentie daarvan is dat voor dit
interview alleen zangeres Wendy be
schikbaar was. „In Rotterdam is nu een
grote examen- en tentamenperiode,"
legt Mark uit. „En Wendy is de enige die
nu geen tentamens heeft. De anderen
zitten volledig geïsoleerd van kranten
en radio in bibliotheken te studeren.
Daarom zijn we ook half december al
met de optredens gestopt. Nu zijn er dus
even geen activiteiten waar de hele
band bij betrokken is. Dat is ook een
beetje de verantwoordelijkheid van de
platenmaatschappij. We willen namelijk
wel graag dat ze afstuderen. We weten
tot hoever we kunnen gaan, al proberen
we natuurlijk het onderste uit de kan te
halen."
De nummer 1 positie van de studie
wordt op enige afstand gevolgd door
plezier hebben in de band. „Wij willen
niet het artiestenleven waarbij je van
hot naar her reist en elke avond moet
optreden," vertelt Wendy. „Het gaat bij
ons echt om de gezelligheid. Als wij op
treden, gaan we 's middags op vier uur
weg en komen we 's morgens om zes
uur terug. Doe dat maar eens een week,
dan kunnen ze je opvegen. Je kunt er
mooi geld mee verdienen, maar voor
ons moet het leuk blijven."
Mark vult haar aan. „De HHB speelde al
tijd veel op een bepaald soort studen
tenfeesten. Dat is precies wat het ook
voor de band leuk maakt. Wij gaan dus
niet opeens enorme bedragen voor de
optredens vragen, want dat kunnen stu
dentenverenigingen niet betalen. De
band is ooit opgericht vanuit de ideële
opvatting dat het iets heel moois is als je
in de studententijd in een band kunt
spelen, omdat je hartstikke leuke dingen
meemaakt. Als het dan nu naar de
hoogste regionen gaat, wordt het heel
belastend voor degenen die na ons ko
men. En dat willen we niet. Het moet
gezellig blijven."
S^uiz 5ï JE ff
Graag of niet, de komende week is
roze. En natuurlijk staat de Yes
vooraan om Valentijnsdag te ge
denken: Valentijn-cadeaus, een Va-
lentijn-gedichtenbunde), Valentijn-
kleding, Valentijn-foto-standaard,
Valentijn-taart èn, Valentijn-Take
That. De populaire jongens vertel
len over hun vrienden (Robbie:
„Take That zijn mijn beste vrien
den"), over vriendinnetjes (Gary:
„Ik hoop dat een vriendinnetje mij
stabiliteit geeft") en over..,Valen-
tijnsdag (Robbie: „Ik heb vorig jaar
twaalfduizend kaarten gekre
gen"). Ook in Yes: een 'zomerva-
kantiegids' met handige informa
tie over Ibiza, Tunesië en Frankrijk.
De "3 pakt minder uit met
de aanstaande 'liefdesdag'. Een
bescheiden special over beroemde
stelletjes, maar daarmee houdt het
op. Het blad Heeft Michiel de Rui
ter geïnterviewd. De freestyleskiêr
(één woord) legde zich na de
Olympische Spelen in Lillehammer
toe op zijn werk als skiënde came
raman. Daarnaast geeft hij continu
demonstraties op de kunstbanert in
den lande. Volgens hem is dat veel
gevaarlijker dan springen in echte
sneeuw: „Bij een luchtkussen-
sprong mag je geen fouten maken.
Als je tijd tekort komt, maai je met
je ski's dwars door matras. Het is
mij nog nooit gebeurd, maar ik er
genoeg zien afvoeren." De Ruiter
begeleidt ook beginnende freesty-
lers. Voor wie geïnteresseerd is: Je
leert eerst fraaie salto's te maken
vanaf een duikplank in het zwem
bad. Goed kunnen skiën is een ver
eiste, maar ook een juiste 'airsense'
helpt je bij het heelhuids neerko
men. „Als een kat van het batkon
valt, komt hij altijd op zijn pootjes
terecht. Een mens kan dat ook le
ren."
„Waar is je mama?" Het overkomt
de 27-jarige Bart de Graaff regel
matig in een winkel. Hij is ktein,
door een ziekte groeit hij niet
meer. De Graaf zit er niet echt
mee. In deNieuwe Revu ver
telt hij erover, „inderdaad, ik kan
niet rennen, ik kan niet zwemmen.
Maar dat is niet het belangrijkste.
Ik kan wel werken." En juist op dat
gebied ondervindt Bart veel voor
deten: „Ik heb hetzelfde als wat
die man bij de EO met die pop
had. Politici denken dat ze toch
maar tegen een pop praten, dus
vertellen ze hem alles." Het gaat
niet goed met Feyenoord. Nieuwe
Revu wijdt er een reportage aan
en wat het probleem het meest il
lustreert is een opmerking van Re-
gi Blinker. Hij zegt dat ze toch nog
de beste supporters van Nederland
hebben. Een dooddoener natuur
lijk, op een moment dat het voet
ballend tegen zit. Henk Eraser over
trainer Willem van Hanegem: Toen
we kampioen werden, zei hij
steeds dat het de titel van de spe
lers was. Dan moeten we nu ook
niet zeuren, wat toen geldde,
geldt nu nog."
Michiel van den Broek
AfOTOM RVMEKJ
AiA&a van 3eo£kh oven
