W[r" Ossenisse na de film IPoli Evacua Ï2ZT» de stem -DE STEM- Fundam BINNENLAND BUITENLAND Lstem Burl- en groteske rijmen (38) De bezembinders Ode aan de bromvlieg u FLODDERS y 1 r M Perspectief Overkill BEZORGKLACHTEN LEZERSSERVICE ABONNEMENTENADMINISTRATIE BEL LEZERSCONTACT YPRO-documentaire over het verdeelde dorp verdeelt de bewoners nog verder J&w fergadercii Indiëdebat- 10 Wedgwood Rechtsstaat JacHerma 1M SPLENDID r FOSFAATVRIJS^ WASMIDDEL HE STEM MAANDAG 6 FEBRUARI 1995 Twee bezembinders verkoch ten hun waar op de markt in Hamburg, vlak naast elkaar. De eerste der binders verkocht er geen een, de tweede was zo door zijn voorraad heen. „Het is mij 'n raadsel," zei de eerste man „dat jij met jouw prijzen nog winst maken kan Ik steel al mijn grondstof, de twijgen, het rijs en jij zit nog twee pfennig beneden mijn prijs, vertel mij eens, makker, hoe lap jij hem dat? Heb jij wat je nodig heb soms ook gejat?" „Ik steel net zo hard," zei de ander, „dat is wel waar, ,maar ik steel hele bezems, kant en klaar. Het kan voor ons binders heel wat schelen als we gelijk met de bezems de stelen ook stelen." (Naar een anekdote uit The Treasure House van John Peter Hebeis) Het is pas werkelijk zomer als jij door mijn kamer ronkt Door John O'Mill en met jouw blauwe pantser- kop tegen de ruiten bonkt Het is pas volop zomer als ik jou heb geplet want zoveel zomer zoek ik niet onder 't muskietennet. Eerlijk gezegd, het duizelt mij, de tijd en de aarde vliegen voorbij was de indruk die de brom vlieg had die midden op een wieldop zat. Hier rust de rest van Sjef ter Laan, die 't leven liet door een banaan. 'n Zuiver geval van overkill afdoende geweest was enkel de schil. Wat heet Proleet? Zelfs als hij eet laat de ware proleet voortdurend luide windes zelfs in Hotel des Indes. De aartsbisschop van Florence, kar dinaal Silvano Pio- vanelli. wil entreegeld gaan heffen voor de Dom van zijn stad. Het doel daarbij is vol gens de prelaat niet zo zeer om de Dom tot bron van geldelijk gewin te maken als wel om hem te beschermen tegen de dagelijke invasie van legers toeristen. Inderdaad zorgen de duizen den bezoekers, van wie velen de Dom vaak gebruiken om hun twaalfuurtje te nuttigen of voor de regen te schuilen, vaak voor verstoring van de dienst en de gewijde atmos feer. Door een financiële drempel op te werpen, zou den de minst geïnteresseerden in ieder geval weggeselec- teerd worden, redeneert de kardinaal. Zijn voorstel heeft in Italië tegenstrijdige reacties opge roepen. Minister van Cultuur Antonio Paolucci is het met de kardinaal eens: „Het is een vervelende maatregel, die echter, noodzakelijk wordt wanneer er sprake is van enorme aantallen toeristen zoals in Florence en Venetië." Ook in die laatste stad zint de Curie op maatregelen om de toeristenstroom in te dammen en overweegt zij om een toe gangsprijs te vragen. Veel geestelijken zijn echter van mening, dat het huis Gods onder alle omstandighe den voor iedereen open moet blijven staan, en sluiten daar mee elke vorm van betaling bij voorbaat uit. Kardinaal Michele Giordano, de aarts bisschop van Napels, heeft al laten weten dat in de kerken van zijn stad nimmer toe gangsgeld zal worden ge vraagd. De plaatselijke vertegenwoor diging van het ministerie van Cultuur is daarentegen van mening dat alleen door het heffen van entreegeld circa honderd Napolitaanse kerken die nu permanent gesloten zijn, weer opengesteld kun nen worden. Ook kardinaal Giacomo Biffi van Bologna is tegen elke vorm van entree heffing. In plaats daarvan stelt hij voor om twee gescheiden ingangen aan te brengen, een 'misingang' voor godvruchtige Entreekaartje voor de kerk Door Aart Heering bezoekers en een 'museumin gang' voor cultureel belang stellenden. Dit Salomonsoor- deel is ook voor zijn Floren tijnse collega Piovanelli aan vaardbaar, zodat de kans groot lijkt dat in de Italiaanse kunststeden binnenkort een geestelijk-artistiek segregatie- beleid wordt ingevoerd. (via acceptgiro) (n.v.t.) if 89.40) 177,80) 345,75) Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader en D.H. Ahles (adjunct). Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55. Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Rayonkantoor: zie colofon 'Stad Streek'. Abonnementsprijzen: v|a automatische incasso maand 29.80 kwartaal 86,90 halfjaar ƒ172.80 jaar 335,75 Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Ginnekenweg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Fax 076-236405. Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur® 076-236881, fax 076-236405 zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911. Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. alsmede de Regelen voor het Advertentiewezen. Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345. 06-0226116 Ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur/zat. 8.00-12.00 uur (Opzegtermijn abonnementen: 4 weken voor het eind van de betaalperiode) Zondag 8 januari zond de VPRO de twee-delige documentaire 'Het geheim van Ossenisse uit' van cineast Hans Heijnen. Het eerste deel 'Het Dallas van Zeeuws-Vlaanderen' liet de controverse zien tussen de vaste aanhang van parochiehuis Hof ter Nesse en de stamgasten van café De Jachthoorn. In deel twee werden de vrijgezelle Snissenaren Fons, Frans en Lieske geportretteerd. Het kreeg de titel 'De ouds- tochtonen'. Naar deel een keken bijna 450.000 mensen, het waarderingscijfer was 7,4. Deel twee trok ruim een half miljoen kijkers die dat het cijfer 7,7 meegaven. Daarmee drong Het geheim van Ossenisse die week door tot de top tien van de tjeste tv-programma's. Een derde deel dat over de jongeren en de toekomst van Ossenisse had moeten gaan, zat in de planning maar is nooit gemaakt. Het budget was op. Geld we Gel www-% Ossenisse is een dorp met 250 inwoners, gelegen in de polders van Oost-Zeeuws-Vlaanderen vlakbij Perkpolder. fotowimkooJ Is er een verschil tussen Ossenisse voor en Osse nisse na de film? Oud winkelierster Miek gebo ren en getogen in De Snis en import-Snissenaar Jo hnny de Jonge: „De men sen zijn dichter tbt el kaar gekomen.Dorps dissidente Irene de Kort: „Ze laten me nog steeds links liggen." De postbo de: „Het is hier altijd leve de leut." Kroegbaas Frans Pots: „Ik geef geen commentaar.En Fons, die mooie aandoenlijke Fons van de Berghe, die krijgt na de film liefdes brieven uit heel het land. Van onze verslaggeefster Florence Imandt „Ja, ja, wacht u 's even." Fons van de Berghe rommelt even in een kastje. Met een hand maar, want de andere zit in het gips, met een plastic zak eromheen. Hij spreidt een stuk of tien kaar ten en enveloppen uit op zijn met kranten bedekte tafel. Ook de kale lamp staat er nog precies zoals in de film te zien was. 'Lieve Fons', staat er op een ansicht, 'ik vond u toch zo'n schatje'. Was getekend Fien uit Dieren. 'U maakte mij stil, lieve Fons' laat Anigje uit Eindhoven weten, 'ik hoop u nog eens te ontmoeten'. „Hm, ja. Ik weet ook niet hoor. Wel mooi. Maar die mensen zijn zeker een beetje zot." Fons is er verlegen mee. Hij vindt zichzelf maar een hele ge wone mens. „Ik vond mijzelf een beetje boers op de film. Hele maal geen nette meneer of zo. Da von'k wel jammer." Fons is een kleine beroemdheid geworden na de VPRO-docu- mentaire. Brieven gericht aan 'de hoofdrolvertolker van de tv- film over Ossenisse' en 'de me neer van het dorp Ossenisse met het grappige petje' vonden hun weg gemakkelijk naar de Hoog- landsedijk. Tot in Terneuzen toe wordt hij op straat herkend, du wend op zijn hoge fiets. Van de VPRO kreeg hij een mooie bedankbrief. En een vide oband. Maar ja, tv kijkt hij nooit. Die band heeft hij aan zijn broer gegeven. Hij hoefde ook niet zo nodig op de tv. „Ze waren al stiekem aan het filmen toen ik met hout aan 't sjouwen was. En toen heb ik toch maar ja gezegd. Ze moeten zeker zo de kost verdienen, ee. Net als u." Fons leeft na de film verder zoals altijd: bescheiden en spaarzaam. „Niet zo met de mensen mee, dat klopt wel," be aamt hij. Zo zijn de ruzies die De Snis jaren verdeelden in twee kampen langs hem heen gegaan. De lieve indruk tlie hij op Neder land maakte, wordt ook in het dorp onderkend. ,J3n gewaar deerd. „Fonske van de Berghe, ja, dat was heel mooi. Da's 'h goeie mens. Die dacht tenminste na voor hij wat zei. Hij wilde nie mand kwetsen." Zeggen twee dames van de Meer Bewegen voor Ouderen-groep. „Heel an ders dan Frans de Bruyn. Die vin zijn eige zo goed. Het beste in alles, pfff." (Maar apart is-ie. Hij knipt even onderbroeken. Om zijn ramen te zemen, legt hij de verslaggeefster tijdens de dorps rondgang uit.) Juffrouw De Waal (77) en 'noem me maar gewoon Miek' (75) zijn geboren en getogen in Ossenisse. En hevig teleurgesteld in de film over hun dorpje. Deel één over de dorps-intriges, over het geru zie en geroddel steekt ze het meest. „Dat is wel zó overdre ven." De postbode knikt heftig. „D'n 'elft is gelogen. In De Snis is het juist altijd gezellig. Altijd leve de leut." En hij kan het weten. Hij woont dan wel in Klooster- zande. Maar speciaal voor het gaaibollen en het dansen komt hij elke week naar De Snis. „Os senisse is oké." Juffrouw de Waal en Miek zijn vorig jaar allebei benaderd voor een interview door de filmploeg van de VPRO. Ze hadden best wat kunnen vertellen over de geschiedenis van Ossenisse. Hoe het in de jaren vijftig leegliep door het uitsterfbeleid van de gemeente bijvoorbeeld. „Er moest hier industrie komen, hui zen mochten er niet meer ge bouwd worden. De jeugd trok weg en de ouderen bleven over. Juffrouw De Waal was onder wijzeres in de tijd dat Ossenisse nog een eigen school had en Miek was uitbaatster van de eni ge winkel die het dorp ooit heeft gehad. Maar de vrouwen, ieder op eigen wijze ooit een spil van het dorp, wilden niet. Miek heeft van die beslissing achteraf een beetje spijt. „Ik was huiverig, omdat er jaren geleden eens een artikel in dé krant heeft gestaan. En dat, was zo negatief. Ze heb ben het wel vyf keer gewaagd van de VPRO. Mijn kinderen zeiden dat ik het maar moest doen. En nu denk ik, had ik het maar gedaan. Misschien is het wel een beetje mijn eigen schuld dat die film is zoals hij is." Hoe is dat dan? Juffrouw De Waal en Miek praten even door elkaar, ze willen allebei wel eens serieus vertellen hoe de vork nou echt in de steel zit. Ze laten hun aanvankelijke schroom varen en schuiven na de wekelijkse gym les op donderdagochtend aan aan een tafel in Hof ter Nesse. Met gympen en overjas nog aan steken ze van wal. „Ze hebben De Snis achterlijk verklaard, slecht gemaakt. Die ruzie tussen het parochiehuis en het café. Dat is echt iets van vroeger. Misschien al wel tien jaar geleden, toen die Frans Pots een café wilde bouwen achter de kerk, in plaats van ervoor is het begonnen. Dat zou op gewijde grond zijn en zo. Een aantal mensen zag die plek niet zitten. Maar nu De Jachthoorn er een maal staat, komen wij daar ook vaak hoor. Met een etentje van de kaartingclub bijvoorbeeld. Dan kaarten we hier en eten bij Frans Pots." Miek en juffrouw De Waal had den graag gezien dat de mooie ligging van Ossenisse in de lege polders zo vlak bij het Wester- scheldewater wat prominenter aan de rest van Nederland was getoond. En de campings hebben ze gemist. En kinders. „Met het Sinterklaasfeest waren er in 't parochiehuis meer dan honderd kinderen. Nee, lieten ze de bur gemeester heel de tijd in beeld." Ook Frans Pots baalt van de film. Hij is eigenaar van De Jachthoorn waar het café-kamp zijn vaste stek heeft en heeft geen zin meer in de media, ,,'t Is gewoon belachelijk," roept hij als hij uit zijn Mercedes stapt. „Gewoon belachelijk. Meer wil ik er niet over zeggen Nee, echt niet. Ik moet hier mijn brood verdienen." Johnny dé Jonge snapt zijn te leurstelling wel. „Bij Frans Pots hebben maanden allerlei spullen, van die filmploeg gestaan. Ze aten er met korting. En uiteinde lijk is hij twee keer in beeld. Een keer met een lamp die hij uit zijn handen laat vallen en een keer als hij een glas bier omgooit." Toch is de teleurstelling van Pots en de rest van het dorp niet terecht, vindt Johnny. „Je weet van tevoren dat de VPRO geen Van Gewest tot Gewest-pro gramma's maakt," zegt hij nuch ter. Johnny hoort met zijn 37 jaar tot de jongere garde van Ossenisse. Hij komt uit Axel, woont in Zeedorp, een bij Osse nisse horend buurtschapje vlak onder de dijk en hij werkt in de Randstad. Hij vond de documen taire mooi. Vooral deel twee met Fons sprak 'm aan. „Het gros wat hier geboren en getogen is, is vrijgezel. En ja, logisch dat ze de excentriekelingen eruit pik ken." Het roddelachtige beeld dat de VPRO van Ossenisse schetst, noemt hij 'wel realistisch'. „Er zijn tegenstellingen, dat hoef je niet te verbloemen. Alleen hier en daar is het wel wat overdre ven. Maar volgens mij heeft die film toch een positief effect. De |f9 lïfiPP f. - a>; "VT* A* AAN 7* *Y Door Margit Spaak (anp) Lhem - Echt moe Alleen 'een beetje gebrek.' Tevreden is h „ontzaglijk opgelucht „„schrik is me af en ut hart geslagen, ondani timistische natuur Sr Jan Terlouw, Comr Koningin in Iwft de afgelopen Gaarste beslissing uit I wn' moeten nemen. Ve„ kwart miljoen ïers moest op zijn gezag Lrd verlaten uit vrees - ■catastrofale dijkdoorbra, Isijn of Waal. 1 Het is goed gegaan, et er niet aan denker j kunnen gebeuren," Cdagmorgen, telkens Ikendover de Rijn, die Let Arnhemse provi |pt. .j waren drie echt sp. liomenten in de afgelo vertelt hij. „Maan. vreesde ik chaos toe Man onze redactie binner 1 Den Haag - Gesprei ■ambtenaren besteden laan de watersnood en Ikomt direct al vandaa I Ambtenaren van Binr Zaken praten dan met Iwoordigers van zes lover de schade-afwik! I vooral de uniformiteit I deformulieren. I Juristen en financieel- 0j van Verkeer en VS I en van Ruimtelijke Ord (spreken vandaag de (f van de even van een noo ifI "V |V 1 ïW (Noodwet Het lijkt er overigens i I noodwet er niet komt Kok en minister De Bc I telijke Ordening en M I klaarden afgelopen l.dat de bestaande wc I doende mogelijkhede (dijkverzwaringen met (AD VERTEN/ Fons van de Berghe bladert door de fanmail die hij kreeg ni uitzending van de VPRO-documentaire. fotocamileschelstrji mensen lijken dichter „bij elkaar gebracht. Op een paar die-hards na dan, dat hou je toch." Er is er één in Ossenisse die ontzettend blij is met de film. En dat is Irene de Kort die sinds de uitzending als 'dorpsdissidente' door het leven gaat. Zij verzet zich tegen wat zij noemt de achterbakse en kleinburgerlijke mentaliteit van het dorp. De reacties van buitenaf zijn alle maal erg positief, vindt ze. Toen ze pas geleden in een winkel kwam, begonnen de mensen spontaan te applaudisseren. En er stond na de documentaire nog een inwoner van Ossenisse met Jehova-sympathieën op. Vanaf het moment dat ze open lijk getuigt van de komst van Jehova wordt Irene de Kort door het dorp gemeden. Een groot deel van de bevolking vindt dat ze zichzelf isoleert vanwege h; geloof. Maar Irene ziet dat fie anders. „Je wordt hier cc in de gaten gehouden. Het is e grote kliek. Er zijn vetes d generaties terug gaan. Uitg praat wordt er niks. Alles gi altijd via-via. De mensen hi leven niet, maar worden g leefd." Over de film: „Die is eerlijk, is duidelijkheid gekomen mijn persoonlijkheid. Daar h ik blij mee. Ik had niks te verli zen want ik stond toch al buitf de gemeenschap. Ik heb j spijt van wat ik gezegd heb. Irene vertrekt niet uit Ossenis omdat haar man, wel een Sniss naar en geen Jehova-getuige. I niet wil. Hoe houdt ze het v( „Het blijft leefbaar in Ossenis omdat God mij daar de krad voor geeft." Ze?SF°^nser 'nt^°r>enenT "ef bewerken. PuïfcnTbetZnim' automatiSchdatde 'et ZnadThe'metuw standpunt eens is. Wat de binnenstadsparochie met het Indiëdebat te maken heeft (R. Schmidt) is mij niet duidelijk; Onze nieuwe bisschop, mgr. Muskens, heeft geruime tijd in Indonesië gewoond en ge werkt, en kan dus geacht worden te weten, waarover hij^praat; temeer, daar hij een en' ander met Indonesische bisschoppen heeft besproken (althans, dat wil de bericht geving terzake); Jan Princen is een 'fantast' optima forma. Hij beweert bij zijn terugkeer naar Indonesië, dat hij tijdens zijn vakantie zijn oude 'school' het missie seminarie in Weert heeft be zocht. Nou dat kan helemaal niet. Ik was van 1935 - 1938 zelf student bij de Paters van de H-Geest in Weert en wij reisden collectief naar Weert en van Weert naar Den Haag (mijn toenmalige woon plaats), maar daar was geen Jan Princen bij. Bovendien bestaat het missieseminarie in Weert al jaren lang niet meer. Ik kom vrij regelmatig in Weert en ben er meermalen een kijkje gaan nemen. Waar vroeger onze 'school' (refter, aula, studiezaal, slaapzaal en klaslokalen) met tuin en sportvelden was gevestigd is nu een complete woonwijk gebouwd; Terwijl in Indonesië het over grote deel van de bevolking nog steeds onder embarmelij- ke omstandigheden leeft, baadt de bovenlaag in weel de. En óók Jan Princen ver gaat het heel wat beter dan de gemiddelde Indonesiër, ge zien zijn kleding, reizen, enz.. En juist voor zo'n man, die zijn eigen collega's heeft ver raden, zou een Indiëdebat ge houden moeten worden?? Kom nou!! Ja, want het zijn toch alleen maar de deser teurs, die baat bij een derge lijk debat denken te hebben. Overigens zou ze dat nog best eens kunnen tegenvallen. Zelf ben ik nooit in Neder- lands-Indië/Indonesië ge weest, maar van vele kennis sen en familieleden heb ik wel gehoord, dat in de perio de 1945-1949 duizenden In donesiërs zijn afgeslacht door hun eigen mensen. Want lang niet alle Indonesiërs waren het in die tijd eens met Soe- karno en zijn trawanten. Dat heeft zélfs Jan Princen moe ten erkennen en óók tot op heden is er geen sprake van echte vrije meningsuiting (zie Oost-Timor). Breda, C.P. Peters Veronderstellend dat de heer Hoyng een telg is uit een bekende 'porseleinenboeren'- familie mag ik verwachten, dat hij de naam van de fa briek correct schrijft; Wedg wood is correct (zonder twee de e tussen g en w!). Overigens was witbakkend aardewerk reeds eerder dan circa 1760 bekend; de Engelse huursoldaten, die in 1585 on der aanvoering van de graaf van Leicester via Dordrecht de Nederlanden binnentrok ken introduceerden alhier de bekende witbakkende kleipij- pen. Deze zouden later de naam Goudse pijpen krijgen, omdat deze stad religieuze vrijheden verschafte aan haar inwoners, dus ook aan de Anglicaanse huursoldaten. Vindplaatsen van deze wit bakkende klei zijn in Enge land: Devonshire en Corn wall. Vandaaruit werd deze klei vervoerd naar The Potte ries, de streek tussen Bir mingham en Manchester, waar zich geel- en grijsbak- kende kleigroeven en kolen mijnen bevonden. Doordat Josiah Wedgwood de, als ne- venverdienste van de boeren ontstane, activiteit bedrijfs matig ging aanpakken, zocht men een manier om de wit bakkende klei economischer te vervoeren vanuit Devons hire. Daartoe werd in 1770 het Trent-Merseykanaal geo pend. Dat men het geheim van het Chinese porselein wilde ont sluieren, had ook een econo mische achtergrond; alle door de Vereenigde Oostindische Compagnie ingevoerde porse lein ging immers ten koste van onder andere de Neder landse pottebakkerijen. Van daar ook de' imitaties van Oosterse afbeeldingen op het zogenaamd Delfts aardewerk. Dit aardewerk had een geel-, rood- of grijsbakkende klei als grondstof, maar door ge bruik te maken van witdek- kend tinglazuur kon men een witte ondergrond verkrijgen en het zodoende op porselein laten gelijken. Waar gesproken wordt over Bon China, zal denk ik be doeld worden: Bone China of wel beenderporselein. Dit beenderporselein 'bevat naast de gebruikelijke grondstof fen: kwarts, kaolien en velds paat (circa 55 procent) ook beendermeel van runderen (ongeveer 45 procent). Deze combinatie zorgt ervoor dat de lichtdoorlatendheid groot wordt en bij dezelfde hard heid op een lagere tempera tuur, circa 1250 graden Cel sius gebrand (gebakken) kan worden. Dit tegenover het 'gewone' veldspaatporselein, dat op ca. 1400 graden ge brand wordt. Besparing op brandstoffen dus. Uit bovenstaande moge blij ken (om met de woorden van Hoyng te spreken) dat niet alleen De Stem vergissingen kan maken maar ook de heer Hoyng. Oosterhout, C.M.H. Lokenberg In De Stem stond een artikel van Rinze Brandsma, waarin de Orde van Advocaten aan het woord komt. Uit dit arti kel blijkt niet meer en niet minder dan dat de Orde van Advocaten anders over onze rechtsstaat oordeelt dan de gewone Nederlander. In de mening van de Orde is het blijkbaar naïef vast te hou den aan het grondrecht dat er voor arm en rijk dezelfde rechtspleging dient te be staan. Advocadur verzet zich tegen de opvattingen van mr. Wla- dimiroff, die in het openbaar filosoferend over het ma®' mechanisme in de samenle ving tot de voor hem vanzelf sprekende conclusie komt dat er voor arm en rijk niet de zelfde rechtsmogelijkheden bestaan. Het recht op recht dient naar de overtuiging van Advoca dur nu noch in de toekomst aan welk marktmechanisme dan ook overgelaten te wor den. Aan de rechtsgelijkhew wordt flink getornd. Zelf ju ridische coryfeeën en kop stukken komen tot de conclu sie dat veel mensen geen toe gang meer tot de rechter krij gen. Advocadur i.o. vera zich daar echter daadwerke lijk tegen. De kwaliteit van de rechtsstaat uit zich immers „„bij uitstek in de mate va rechtsgelijkheid. Het zou De Stem betamen om mededelingen van de Ur minder gedwee voor wa aan te nemen, deze reac van minder officiële zl)"e haar krant op te nemen meer journalistieke nreui gierigheid aan de dag te e8 gen voor activiteiten van recht verontruste burgers- St. Oedenrode, G. van der Loo H. Barcena T. Boland Th. Gerritsen H. van Delft zak 2000 gram NU 3 ZAKKEN co» MTELC0MPÖTE W 370 ml. VIOKKIE VLOKKEN pak 200 gram bloemkool Per stuk Bel voor de 'fccttstbijzijnde Jac. Hermans 02154-83333 Ixhcmum SECRETARIS-GENE eek in een geren t„Ver het oprukker ocialist waagde i oortschrijdende f' n! Jomrriunisme vl Amerikaanse n eekend nog een s 'ln de landen rd J'™es bedreigt, edesregeling in h waarschuwinge. anf- De ontwikk landen die t( e' e;nst'ge reden MaarXk0rt"artikel 1 Parin bezor9dheid o oMers terecht di ™b|emen waarrr ^stelen. De eco De fSten niet veel I' 0D>atieke gee; VOnr ,n9 biedt VC mets dat de c en 2nÜ toegenoi N.,nC"ns,sï dj)®' no9. .ze wi dictat- ®r,enige b- Voluit- 6 regi|n aa UH®n boPen d< eet ze ongelijk

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 2