De rek is eruit bij de buschauffeur
Stud
tear-
Eter-
Europarlement: Geen clubje malloten dat de wereld rondreist
Agenda
de stem
-de stem-
de stem
de stem
Buschauffeurs stemmen van harte voor staking
4Bij dragen
Voorwaarder
BINNENLAND BUITENLAND
Indië-debat (1)
Indië-debat (2)
ott:t2?^a„n9er
I in te korten en te I
bewerken
Asielzoekers
We zijn er al jarenlang op achteruit gegaan. Nu is het welletjes'
OLTRAP
Voedingsbond
wil kortere
arbeidstijd
Waspeen, zak a 1 k
J i
DINSDAG 17 JANUARI 1995 L
In uw commentaar van 11
januari wordt gerept van een
onverwerkt Indië-verleden,
daarmee voorbijgaand aan de
echte zaak. In werkelijkheid
betekent 'Poncke' Princen
niets meer dan die andere
P.P., Pontius Pilatus in 't
Credo.
Wat de Indië-veteranen
dwars zit is dat ze 5Q jaar
lang werden belasterd en dat
zij geen enkele kans kregen
op een redelijk weerwoord,
't Zit de oud-Indiëgangers
dwars dat ze door bepaalde
kringen en figuren allemaal
éénzelfde stempel kregen op
gedrukt en nooit een eerlijke,
gelijkwaardige kans op we
derwoord kregen.
Waar onze belagers en laste
raars hele pagina's kregen en
vele uren tv en radio, konden
wij met geluk een klein inge
zonden stukje plegen, waarin
't onmogelijk was om alles uit
de doeken te doen. Die kritie
ken geldt niet u, want wij
konden nog wel eens reage
ren.
Op 17 augustus 1945 riep
Soekarno op eigen gelegen
heid de Merdeka uit. Hij deed
dat op zulk een ophitsende
wijze dat in de grote steden
ongebreidelde massa's de
bamboesperen opnamen en
onder de kreet 'Bersiap' de
straat opgingen en zo rond de
10.000 weerloze vrouwen en
kinderen, waarvan de man
nen en vaders nog vastzaten,
op gruwelijke wijze hebben
vermoord, na ze eerst te heb
ben verkracht.
Toen dit schorem ook de Jap
pen wilde ontwapenen grepen
die in en beschermden zich
zelf en de Indische (Indo's)
mensen, maar ook de gevan
genen. Zo is ook mijn vrouw
en haar familie op 't nippertje
door de Jappen gered. De
oprechte Indonesiërs schaam
den zich diep.
Men kan dat toch moeilijk
een vrijheidsstrijd noemen.
Soekarno liet dit zonder meer
toe. Alle Indische mensen
wisten door wie ze waren
belaagd.
Toen de krijgsgevangenen te
rugkwamen en hoorden wat
er was gebeurd, waren ze ui
teraard laaiend. Toen ook de
Nederlandse troepen kwamen
werd er jacht gemaakt op die
bersia-moordernaars. Met
prauwen vol staken ze over
naar Celebes, waar ze hele
gebieden terroriseerden en
plunderden.
Op verzoek van de inwoners
van Celebes greep een lege
ronderdeel (Westerling) in en
gaf ze hun toch wel verdiende
straf. Het aandeel van de ber-
sia-moordenaars werd ver
zwegen en dat van ordeher
stellers schromelijk overdre
ven.
Het ging in Indië niet om
twee partijen, maar om vier:
nationalisten, communisten,
Hezbullah van de Darul Islam
en dan de Nederlanders. Ook
dat wordt nog steeds vals
voorgesteld.
Rucphen
P.C. Marijnissen
Naar aanleiding van het com
mentaar in De Stem over het
Indië-debat het volgende. Ne
derland, maar in 't bijzonder
de veteranen en de oud-In
diëgangers en dat zijn er ruw
weg zo'n honderdduizend,
zitten inderdaad nog steeds
met een onverwerkt Indië-
verleden. Onrecht verjaart
niet!
Voorzitter W. ten Cate van de
I sta"dpunteensis.
vereniging van Indië-militai-
ren slaat de spijker op de op
door te stellen dat regering en
parlement de Indië-veteranen
na 45 jaar eindelijk erkenning
en respect moeten geven.
Het voorstel van Tweede-Ka
mervoorzitter Deetman voor
een nationaal politiek debat
over Indië verdient echter
geen honorering, omdat het
politieke spel wederom over
de hoofden van, maar zonder
de Indië-veteranen zal gaan!
De verantwoordelijken voor
de politionele acties zijn en
blijven de toenmalige rege
ringsleiders Schermerhorn,
Drees en Romme en verder
het hele parlement, waarvan
de meeste leden niet meer in
leven zijn en met de doden
kan men helaas niet debatte
ren.
Minister Hans van Mierlo
heeft met zijn geste tegenover
deserteur 'Poncke' Princen
om hem toch een visum voor
Nederland te verlenen weder
om en onnodig velen op hun
ziel gestrapt en zout in de nog
open wonden gestrooid.
Verder zijn de onverdiende
verwijten van de linksgetinte
pers hier aan de voormalige
Nederlandse kolonisators
door niemand minder dan
Soekarno zelf geneutraliseerd
met zijn: „Wij hebben de
hand gebeten die ons voed
de!"
Ongewild een compliment.
Dat oude liefde niet roest,
blijkt wel uit de grote interes
se van het toerisme in de
onvolprezen gordel van sma
ragd.
Oosterhout
H. Hoegen
Ik las tot mijn vreugde dat er
een zeer bescheiden stap in de
richting van asielzoekers ge
daan wordt. Per 1 januari
worden mensen die 6 jaren in
angst onder ons gewoond
hebben, erkend (zij het onder
stringente voorwaarden) als
medemensen. We willen hen
(genadig) opnemen in onze
maatschappij.
Tot mijn verbijstering hoor
ik, dat mede in mijn naam als
lid van het CDA, dit plan
mogelijk afgewezen wordt. Er
moet zonodig over gepraat en
gestemd worden. Zelfs de
vertraging die dit meebrengt
is voor mij onverteerbaar.
Dat is voor mij genoeg reden
om mijn lidmaatschapij van
het CDA op te zeggen.
Eindhoven
G.H. Spekman
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader en D.H. Ahles (adjunct).
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis)
ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Postbus 65,4600 AB;
01640-36850, fax 01640-40731redactie 01640-37253.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Goes, Klokstraat 101100-28030, fax 01100-21928.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Oosterhout, Bredaseweg 108B,@ 01620-54957, fax 01620-34782.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 01184-19910, fax 01184-11446.
Openingstijden: van 8.30-17.00 uur.
(Middagpauze van 12.30-13.30 uur m.u.v. Oosterhout)
Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 89.40, per half jaar 177.80 óf per jaar 345.75.
Voor abonnees met automatische incasso: per maand 29.80,
per kwartaal 86.90, per half jaar 172.80 óf per jaar 335.75.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben,
Ginnekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881Fax 076-236405.
Geboorte- en overlijdensadvertenties
maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881fax 076-236405
zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911
Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de
Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. als
mede de Regelen voor het Advertentiewezen.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345.
Van onze verslaggever
Breda - „Iemand tegen? Nee,
Nog onthoudingen? Ook niet.
Dan is unaniem besloten."
Afdelingsvoorzitters van de sec
tor streekvervoer van de Ver-
voersbond FNV hadden gistera
vond vrijwel overal in het land
een makkelijke vergadering. Al
thans waar het ging om het op
één lijn krijgen van dé aanwezi
gen.
Vrijwel unaniem en van harte
steunden buschauffeurs de op
roep van hun bond om vanaf
donderdag het werk voor onbe
paalde tijd neer te leggen. Dat
betekent vrijwel zeker dat er
die dag geen streekbussen op de
weg komen, tenminste, als niet
voor die tijd de werkgeversor
ganisatie met een beter cao-bod
over de brug komt. Ook bij het
personeel van de technische
diensten van de busbedrijven is
de stakingsbereidheid erg groot.
In totaal gaat het om circa
14.000 mensen.
De chauffeurs uit West-Brabant
kwamen gisteravond bijeen in
café het Witte Paard in Breda
en de enige kritiek die districts
bestuurder Jack Couwenberg
daar te slikken kreeg, betrof de
presentatie van de stakingsop-
roep. „Onze passagiers hebben
de indruk dat we staken voor
een half procent meer poen en
vragen zich terecht af of zij
daar de dupe van moeten wor
den, maar het ^gaat om veel
wezenlijkere zaken," klaagden
chauffeurs.
Couwenberg was het er roerend
mee eens. „Dat is iets dat we
ook veel chauffeurs zelf nog
moeten uitleggen. Het gaat niet
om poen, het gaat de werkge
vers onder het motto van flexi
bilisering om een onaanvaard
bare verslechtering van de dien
stroosters, die bovendien door
het afbouwen van onregelma
tigheidstoeslagen pok nog eens
een flinke inkomensachteruit
gang inhoudt. We moeten juist
oppassen te veel over geld te
praten, want dan lopen we het
risico dat de werkgevers gauw
met een paar procentjes over de
brug komen, maar tegelijkertijd
de flexibilisering binnenha
len.".
In Zeeuws-Vlaanderen verga
derden de chauffeurs in de Hal
le in Axel en De Zwaan in
Zuidzande. Chris Ollebek uit
Axel, die als landelijk voorzitter
van de sector streekvervoer ook
de onderhandelingen met de
werkgevers voert, kreeg op bei
de bijeenkomsten unanieme
steun.
Ollebek heeft overigens goede
hoop dat de werkgevers het niet
op een staking laten aankomen.
„Nu de stakingsbereidheid zo
groot is, verwacht ik dat ze zo
verstandig zullen zijn om de
onderhandelingen te heropenen.
Wij hebben onze tanden laten
zien, het woord is nu aan hen."
Buschauffeurs tijdens een actievergadering in Breda.
FOTO DE STEM/JOHAN VAN GUtt
die dag geen streekbussen op de daar de dupe van moeten wor- brug komen, maar tegelijkertijd zien, het woord is nu aan hen."
Van onze verslaggever
„Chauffeur, ik hoor dat jullie
vanaf donderdag staken. Hoe
moet ik dan in Utrecht ko
men?" vraagt een Ooster
houtse studente als ze Interli-
ner-chauffeur Arie haar OV-
jaarkaart toont.
„Het is nog geen donderdag,
meissie," sust Arie. „Ik hoop
vurig dat er voor die tijd een
aanvaardbaar compromis op ta
fel ligt en dat we gewoon kunnen
blijven rijden, maar anders zul je
de trein moeten nemen. Of lif
ten."
Op de snelbusdienst van Ooster
hout naar Utrecht zijn de aange
kondigde stakingen in het
streekvervoer het gesprek van de
dag. Veel passagiers klampen de
chauffeur aan met vragen. Ook
over het waarom, want, redene
ren de busgebruikers terecht,
„wij zijn de dupe, jullie laten ons
toch niet voor een paar kwartjes
staan."
Arie heeft de lessen klantvrien
delijkheid goed in zijn oren ge
knoopt. Vriendelijk en beleefd
legt hij iedere keer uit waarom
hij en zijn collega's stellig van
plan zijn het bijltje er bij neer te
leggen.
„Het gaat om ons geld. We pra
ten niet over een paar kwartjes
meer, we praten over guldens
minder. Als de werkgevers hun
zin krijgen, gaan wij er netto op
achteruit. Dat zou u zelf toch
ook niet pikken."
„Als je het maar duidelijk uit
legt, hebben de meeste mensen
er begrip voor. Ik ben vandaag
nog niemand tegengekomen die
het niet met ons eens is," zegt
Arie als hij tijdens een pauze in
de chauffeurskantine van het
busstation in Oosterhout een
broodje lever soldaat maakt.
De chauffeurskantine is net de
zoete inval. Chauffeurs gaan en
komen. De een blijft wat langer
dan de ander. „Dat hangt er van
af of je op tijd terug bent. Als je
vertraging hebt, gaat dat ten
koste van je pauze, want onze
baas wil dat we weer op tijd
gaan rijden," zegt Rinus.
Een uurtje buurten in de chauf
feurskantine en je bent helemaal
bijgepraat over het wel en wee
van de buschauffeur.
Voorwaarde is wel dat we alleen
voornamen gebruiken, geen ach
ternamen. „Laat onze baas maar
raden met welke Rinus je ge
sproken hebt. Voor je het weet
wordt alles wat je zegt tegen je
gebruikt."
Van alle chauffeurs die we spre
ken is er slechts een die, als het
met William eens dat
Brabant de mentaliteit hard ai
teruit gaat."
Het plezier in het werk wor
bovendien zwaar op de po
gesteld door de situatie op
vaderlandse wegennet. Willij
en Rinus vullen elkaar aan:
tijd van een ontspannen ritje
stille wegen met weinig pas:
giers is voorbij. Die dienstenzi
geschrapt en ook het aant
diensten tijdens daluren is vi
minderd, want te weinig klai
ten. Op zich best begrijpelij
maar het waren wel de krenk
in de pap. Je kon even bijkom
na een rit in de spits met ee
afgeladen bus met
schoolkinderen en slecht uitgs
slapen mensen die alleen
haast hebben. Nu ligt het accen
veel meer op de spits. Het
jakkeren en jagen geblazen,
moet vaak te hard rijden ommi
te veel vertraging op te lopen e
als je toch te laat bent
meteen een hoop gekanker va
ontevreden klanten aan je kop.'
Doordat het accent van
streekvervoer meer naar de och
tend- en avondspits is gelegi
moeten de chauffeurs ook in toe
nemende mate zogenoemde 'j
broken diensten' draaien.
Dat wil zeggen 's ochtends ee
paar uur rijden, daarna een
uur vrij en dan aan het eind va
de middag weer opdraven. Voo
veel chauffeurs zijn die tussenu
ren verloren urén. „Je doet niks
een beetje lummelen," zeg
Henk draait vandaag zo:
dienst. Hij is vanmorgen om ze
uur begonnen en werkt tot van
avond kwart voor zeven,
zo'n dag, ziet je gezin je amper.'
Oosterhoutse buschauffeurs reden gisteravond per Interliner naar hun actievergadering in Tilburg.
FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
op staken uitdraait, niet mee zal
doen. „Ik ben geen lid van een
bond. Dus ik heb helemaal geen
recht van spreken," zegt hij
schuldbewust.
Gerrit is ook geen lid van een
vakbond. „Ik ben het 28 jaar
lang wel geweest. Toen kreeg ik
een telefoontje van het hoofd
kantoor uit Utrecht dat ze mijn
25-jarig bondsjubileum waren
vergeten, maar dat ik nog wel
een bos bloemen kon krijgen. Ik
moest ze alleen wel zelf komen
halen. Steek die maar in je reet,
zei ik. Ik heb meteen bedankt."
Desondanks is Gerrit nog steeds
vakbondsman in hart en nieren.
„Dat we gaan staken is volko
men terecht. Ik zal ook zeker
mee doen. Ik ken mijn plicht. Je
moet solidair zijn, ook al krijg ik
dan geen uitkering uit de sta
kingskas. Dan maar uit mijn
eigen zak," zegt hij fel.
'Een staking komt haast nooit uit
dé lucht vallen. Meestal is er
meer aan de hand dan een vast
gelopen cao-överleg. Ook in het
streekvervoer is volgens i de
chauffeurs sprake van een cu
mulatie van factoren.
„We leveren al sinds jaar en dag
in. Alle franje is er af. Toeslagen
zijn verminderd, dienstroosters
veranderd in ons nadeel. Dat
hebben we steeds geslikt, maar
nu ze met voorstellen komen die
ons echt geld gaan kosten, houdt
het op. Nu is het wel welletjes.
Ik staak niet graag. Ik ben geen
buschauffeur geworden om de
bus in de remise te laten staan,
maar dit keer zullen de werkge
vers toch over de brug moeten
komen. Met een halfwas-com
promis nemen wij geen genoe
gen. Dan rijden er vanaf donder
dag geen bussen. Desnoods drie
weken lang niet," zegt Henk.
Tegenover de slechter wordende
arbeidsvoorwaarden staan al ja
ren een stijgende werkdruk en
verhoogde stress.
William doet een boekje open.
„In vergelijking met vijftien jaar
geleden, toen ik op de bus begon,
is de mentaliteit van de passa
giers achteruit gehold. Vooral
onder scholieren, of studenten.
Ze doen net of je lucht bent.
Gewoon gedag zeggen doet bijna
niemand meer, hooguit oudere
mensen willen nog weieens een
praatje maken. Sommigen ver
tikken het om hun plaatsbewijs
te laten zien en als je daar dan
beleefd om vraagt kun je een
grote mond krijgen of erger."
Rinus trekt zich daar allang
niets meer van aan. „Ik heb een
paar jaar in de regio Rotterdam
gereden. Bij wat je daar voor je
kiezen krijgt, is Brabant nog een
verademing. Hier gaat het toch
wat gemoedelijker, al ben ik het
Toch gaat achter het
een grote betrokkenheid met he
werk schuil. Op de man
vraagd, zeggen ze allemaal hui
werk nog steeds met veel plezie
te doen. Rinus: „Je bent ei
baas. Als je op de weg zit, is
jouw bus en zijn het jouw passa
giers. Daar ben jij verantwoor
delijk voor."
Daarom vinden ze het ook sta
voor stuk erg dat ze nu met ee
staking moeten dreigen. Daarou
hopen ze ook vurig dat het zovei
niet hoeft te komen. „Het wordt
een bende op de weg en je du
peert mensen die er niets aai
kunnen doen," zegt Henk, „man
een staking is echt het enige
middel dat we hebben."
„Van harte ja. Om de w
te treffen, maar ik zal pas ech
opgelucht zijn als we niet hoevffl
te staken," zegt Rinus, „en
weet zeker dat negentig proci
van mijn collega's er zo ovei
denkt."
In de Haagse wandelgangen is
het deze week nog rustig. Dat
wil zeggen, er wordt nog niet
vergaderd.
Maar er heerst wel een heel
ander soort drukte. Monteurs
leggen in het gebouw van de
Tweede Kamer de laatste hand
aan een verwarmingssysteem
waarmee de temperatuur in de
immense hal tussen de gebou
wen beter geregeld moet kun
nen worden.
Dat die buizen helemaal boven
in de hal worden bevestigd,
heeft overigens menigeen ver
wonderd. Heeft warme lucht
immers niet de neiging op te
stijgen?
Veel mensen hebben het idee
dat het zogenoemde reces voor
leden van de Tweede Kamer
betekent dat ze wekenlang
niets hoeven te doen. Dat ze
lekker hun huis kunnen ver
bouwen, drie weken kunnen
wintersporten, kortom een be
staan dat nog mooier is dan dat
van de mensen in het onderwijs
die ook altijd scheef worden
aangekeken omdat ze zo veel
vakantie zouden hebben.
Maar net zoals onderwijzers
voor hun werk ook nog weieens
wat anders te doen hebben dan
les geven, beperken ook de
werkzaamheden van Kamerle-
Door David van der Houwen
den zich niet tot het doorwor
stelen van stukken om daar
vervolgens eindeloos over te
gaan palaveren.
Hoewel de beeldvorming soms
anders suggereert, reizen poli
tici wel degelijk regelmatig
door het land voor allerlei
werkbezoeken. Ook trekken
veel volksvertegenwoordigers
een weekje in bij een bedrijf of
organisatie om eens te kijken
hoe daar wordt gewerkt.
In de ogen van veel burgers
begint de politicus echter pas
echt weer te werken als hij
meedoet aan een kamerdebat of
prikkelende mondelinge oi
\V
schriftelijke vragen stelt over
een actueel onderwerp.
Er zijn ook kamerleden die
handig weten in te spelen op
dergelijke gevoelens. Die zor
gen ervoor dat ze juist in de
recesperioden duidèlijk zicht
baar bij de hand zijn. Als zich
dan iets voordoet, komen naar
reacties speurende journalisten
al gauw bij hen terecht en dan
staat hun naam de volgende
dag weer in de krant.
Met name het WD-kamerlid
Frans Weisglas is in de loop der
jaren buitengewoon bedreven
geraakt in deze methode.
Dit soort zaken doet soms pijn
bij de Nederlandse leden van
het Europees Parlement. Die
klagen namelijk steen en been
over de aandacht die ze krijgen,
of liever gezegd NIET krijgen.
Die klachten richten zich voor
al op televisie en tijdschriften.
De Nederlandse televisie ne
geert de Europese politiek
domweg en de tijdschriften be
perken zich meestal tot stukjes
op spottende toon, waarin het
Europees Parlement wordt
neergezet als een clubje mallo
ten die op kosten van de belas
tingbetaler de wereld rondrei
zen en dan weer eens in Brussel
vergaderen en dan weer ir
Straatsburg, waardoor vracht-
jllustratie Mat Rijnders
wagens vol papier heen en weer
moeten worden gereden.
En met dat vergaderen valt het
ook nogal mee, zo wordt de
lezer voorgehouden. In het Eu
ropees Parlement vieren drank
en jolijt hoogtij, zo tikte menig
weekbladverslaggever op, na
dat hij nota bene op kosten van
datzelfde Europees Parlement
een weekje in Straatsburg
mocht doorbrengen en daar
door iedereen zeer gastvrij
werd ontvangen.
Wie in Brussel en Straatsburg
wat verder kijkt dan de borrel
tafel kan met eigen ogen zien
dat parlementariërs ook daar
heel hard werken, net als in
Nederland.
Maar het is wel een ondank
baar baantje. Want los van dat
gebrek aan publiciteit is ook de
meelevendheid van hun colle
ga's in de nationale parlemen
ten op z'n zachtst gezegd niet al
te groot.
Ze vinden die 'Euro's' toch een
beetje een tweedehands volks
vertegenwoordigers. Neem nou
deze week. Dan moet het Euro
parlement zijn oordeel uitspre
ken over de nieuwe Europese
Commissie, de dames en heren
die er een stevige dagtaak aan
hebben om Europa te 'bestu
ren'.
Maar dat gaat wel volgens het
principe 'alles of niets.' Als het
parlement een commissaris af
wijst, trekt het hele gezelschap
de jas aan. Waarmee het parle
ment dan de woede over zich
afroept van alle nationale rege
ringen die net zo zorgvuldig
hebben bepaald, wie er namens
hun land in de nieuwe commis
sie gaan zitten. Want daar heb
ben de Europarlementariërs
niets mee te maken. Ze moeten
maar afwachten wie er uit de
grabbelton opduiken.
Nationale parlementariërs heb
ben weieens de neiging daar
wat meesmuilend over te doen.
De Tweede Kamer kan wel een
minister of staatssecretaris
naar huis sturen zonder dat dit
meteen leidt tot de val van een
compleet kabinet. Bovendien
wordt zo'n kabinet samenge
steld in nauw overleg met de
betrokken kamerfracties, al
komt ook hier een enkele voor
dracht voor sommige partijge
noten weieens als een donder
slag bij heldere hemel.
Maar in Straatsburg laten ze
zich niet zo gauw ontmoedigen-
Daar zijn ze al heel blij dat ze
het zover hebben geschopt. Al
leen jammer dat het zo weinig
mensen opvalt.
De leden van de Tweede Kamer
beginnen volgende week weer
met vergaderen. De Eerste Ka
mer handelt vandaag de begro
ting van Justitie af. Vorige
week hebben de fracties hun
standpunten bekend gemaakt
'vandaag antwoorden minister
Sorgdrager en staatssecretaris
Schmitz, waarna een tweede
ronde het debat afsluit.
Van onze verslaggever
Den Haag - De Stichting KrJ
tisch Faunabeheer is woel
dend op Staatsbosbeheer, dij
een kleine duizend reeën if
de Flevopolder wil afschig
ten.
prachtige reeën nog wel, die ha
moeten ontgelden omdat ze jon
ge aanplant opvreten. Bovendie|
wordt hun groep in de Flevopol!
der te groot. De Dierenbescher
ming voert momenteel actie ori
de met de dood bedreigde reeëa
tijdig over te brengen naar hel
buitenland. Mogelijk dat de die-
Den Haag (anp) - De st
gisteren een plan gepreser
de omstreden verhoging vl
len. Het plan is gisteren al
ter Deetman.
De kern is, de bijdrage van he;
Rijk aan universiteiten en hogq
scholen afhankelijker te makel
van het aantal mensen dat me|
een diploma de instelling ven
laat. Dat moet de instellingel
stimuleren beter onderwijs te lel
veren. Het plan van het IS(|
levert het Rijk jaarlijks minstenl
70 miljoen gulden op. Het if
daarmee geen volledig alternal
tief voor het voorstel van hef
kabinet om het collegegeld me|
1000 gulden te verhogen, wa
200 miljoen gulden opbreng
Het ISO weigert echter om d
verlaging van de rijksbijdragl
als vaststaand feit aan te nemerf
aldus voorzitter S. Nuyten.
De huidige bekostiging van he
Utrecht (anp) - Verkorting val
de arbeidstijd is het centralj
thema in de gisteren gepreser]
teerde cao-voorstellen van
Voedingsbond FNV.
In de agrarische sectoren (75.001
werknemers) wil de FNV-bonl
terug van 38 naar 36 uur werkel
per week. In de vleeswarenin
dustrie (9.000 werknemer^
wordt gepleit voor extra vrijl
dagen voor oudere werknemers.l
De voorstellen voor de land- el
tuinbouw staan lijnrecht tegen
over de inzet die de werkgeverd
organsitie LTO vrijdag beken:
maakte. De agrarische onderna
mers wil af van de 'normall
38-urige werkweek. - De UT!
vindt dat er in drukke tijdej
meer en rustige tijden mind^
moet worden gewerkt.
Volgens de Voedingsbond FNV S
verdere flexibilisering onnodijj
In plaats daarvan moeten
aanvullende afspraken worde]
gemaakt over bevordering va|
de werkgelegenheid.
(ADV^
De 3 principes van Edah Prettig winke
VIER jaar geleden had het vi
verwachtingen van Boris Jelts
gekozen president zou gaan z<
richte democratie. Dat nu blijkt
tsaar van de democratie blijkt
door te voeren die nodig zijn
hoofdrolspeler te worden in e
oorlog in Tsjetsjenië het laatste
Jeltsin heeft gelijk als hij zegt
De bloedige manier waarop h
een politieke en economische
In de eerste plaats hebben de
afgekeerd. Zijn optreden in
legitimeren met de hulp van d€
ln het parlement. Daarmee zit
een vacuüm.
Economisch brengt de binnei
aan de rand van de afgrond,
lening van 12 miljard om de
bekende voorwaarde dat d<
aanhalen en economisch orde
duidelijk zijn dat de oorlog ir
begroting slaat, dat Rusland
kunnen voldoen. Nu niet en
zoals gebruikelijk, de eigen sp
uitsluit van verdere steun,
economie van het land.
'°en Jeltsin aantrad, ging het
welvarend en stabiel Ruslanc
hoofddoel moeten blijven. De
die Rusland op die koers ka
optreden in Tsjetsjenië heeft
gesprekspartner getoond. Daa
ardere houding ten opzichte
economisch als politiek. De
daarmee een begin kunnen
waarvoor zijn Russische colle
strikte voorwaarden te binden.
