'Ik blijf gewoon Denise Jannah'
Lyon en_ Frankrijk vieren eeuwfeest film uitbundig
DE STEM
fKt^g*O0rteWB
Leo de Haas blijft
aan weg timmeren
Nieuwe show Youp
leidt tot
fenomenaal acteren
Utrechtse jazzzangeres tekent contract bij prestigieuze Blue Note-label
C NIEUWS
Oud-raadslid
P. Van Maele
overleden
Vijfde seizoen 'Blik op de weg'
Beeld van
Cleopatra
herontdekt
.Splijten is nooit moeilijk. Binden is
een opgave"
Wim Kok, minister-president
0 JANUARI 1995 C3
Et geen kunstzinnige oplei-
I gevolgd en maakt de
*ken als vrijetijdsbesteding,
expositie duurt nog tot 28
ruari en is te bezichtigen
I ens kantooruren.
s van Gent
PAPIER - Zaterdag 14
uari wordt het oud papier
er opgehaald door bestuur
leden van harmonie De
(reenigde Vrienden. Zij be
en hiermee om 9 uur.
Gids
derdeklassers kwamen wel
actie.
de tweede klasse komt Sun-
t Boulevard na de winst op
Jemeente Oostburg op de
I reede plaats. Dit mede door-
it Stekelinck van Groosman/
acojeans verloor. Hekkeslui-
ir de Zwart begon het nieuwe
par mi t winst op Meeusen en
rijgt amsluiting met de rest
an de >edreigde ploegen. In
ie derdt klasse begon Chez
ene op o rzelf de lijn als waar
et jaar irue afgesloten werd,
erliezen. '.'ot twee keer toe
elfs. Eerst 'an Van Looy en
lp de geliet-oosde vrijdaga
vond van Jo.ue. Achter het
mgenaakbare Valentine
vordt de strijd om de tweede
rromotieplaats hier interes
sant. Opties deed door winst
rp Wielewaal uitstekende za
ten.
UITSLAGEN
Tweede klasse: Deltan-Omnisport
5-4, Sunset Boulevard-Gemeente
Oostburg 3-2, Groosman/Paco-
jeans-Stekelinck 5-3, De Zwart-
Meeusen 2-1.
Derde klasse: Telepost-Valentine
2-4, Van de Sande-Riemens 5-4,
Wolf-WOD/St.-Pierre 3-5, Chez
René-Van Looy 1-2, Wielewaal-
Opties 3-4, Jopie-Chez René 7-1
STANDEN
Tweede klasse: Boemerang 10-19,
Sunset Boulevard 9-13, Stekelin
ck 10-12, Deltan 9-10, Groosman/
Paeojeans 9-10, Bon Ami 10-10,
Omnisport 10-10, Gemeente
Oostburg 10-6, Rode Leeuw 10-6,
Meeusen 10-6, De Zwart 9-4.
Derde klasse: Valentine 9-18,
Wielewaal 10-14, Van de Sande
10-13, Wolf 9-12, Opties 10-12,
Telepost 9-9, WOD/St.-Pierre
7-7, Van Looy 10-7, Riemens
10-5, Jopie 10-5, Chez René 10-2.
Sport 40+
Kapelle - De Zeeuwse Sport
raad start donderdag 12 ja
nuari met de activiteit Sport
40+ in sportcentrum Groene-
woud te Kapelle. Mannen en
vrouwen vanaf veertig jaar
kunnen van 18.30 tot 19.30
uur wekelijks een uur actief
sporten onder deskundige lei
ding.
De sporters betalen, na de
gratis kennismakingsles van
12 janmuari, 3,50 per keer.
Er wordt op een actieve, ge
zellige en verantwoorde ma
nier sport en spel aangbeeden.
Van badminton tot volleybal
en van grondoefeningen tot
recreatiespelen.
Bedrijfscompetitie
squash
Terneuzen - Squash op een
sportief en goed niveau, was
de beoordeling na de eerste
wedstrijddag in de eerste klas
se van de bedrijfscompetitie I
squash in Foaks.
Spelers als Peter Adriaanse
van Avis, Ko de Ruijter en
Marcel Wisse van Foaks 1.
Peter de Bevere van Flying
Dutchman en Jean-Paul Baert
en Raf de Wever, respectieve
lijk van Pannenschuur en Pet
rus Paulus, zorgen in het
bijzonder voor het attractieve
spel. Pannenschuur was overi
gens het enige team dat de j
volle winst behaalde, zowel
tegen Avis als tegen Flying J
Dutchman.
UITSLAGEN
Avis-ING 3-1, Avis-Pannen-
schuur 0-4, Foaks 1-Petrus
Paulus 3-1, Flying Dutchman-
ING 2-2, Flying Dutchman-Pan-
3g nenschuur 0-4, Petrus Paulus-
ï- Avis 2-2, Foaks 1-Foaks 2 4-0.
Van onze verslaggever
Sluis-Aardenburg - Het oud
gemeenteraadslid van de ge'
meente Aardenburg P- n
Maele is vrijdag op 68-jarl&
leeftijd overleden.
Hij is van 1974 tot 1990 lid vJjj
de Aardenburgse gemeentere
geweest. Van Male maakte ee
deel uit van de lijst van w
Standaert. In 1982 richtte hi]
lijst Van Maele op. In die hot
nigheid maakte hij tot 1990
uit van de gemeenteraad in
Kikkerstad.
Naast het raadslidmaatschap
Van Maele ook in de welzJ
commissie, s
Door Wil Kester
De laatste dagen beleefde
ze als in een roes. Niet zo
vreemd, want vorige week
tekende Denise Jannah een
exclusief contract voor
drie cd's bij Blue Note, het
meest prestigieuze jazzla-
bel ter wereld.
De Utrechtse vocaliste is
daarmee de eerste die het
in de geschiedenis van de
vaderlandse jazz zover
schopte. Dat is zelfs Ne
derlands 'first lady of jazz'
Rita Reys niet gelukt. Die
bracht het in 1956 tot zes
in New York opgenomen
stukken met Art Blakey's
Jazz Messengers.
Denise Jannah blijft opmerkelijk
nuchter onder alle loftuitingen
die zij de afgelopen tijd over zich
heen heeft gekregen. Natuurlijk,
ze geniet ervan. „Maar ik blijf in
alles gewoon dezelfde Denise
Jannah hoor," vertrouwt ze me
toe.
Druk, druk, druk. De agenda
van Denise Jannah ('Jannah is
een verbastering van mijn twee
de doopnaam Johanna. Bekt lek
ker') is overvol. De pers valt over
haar heen, het werk (jazzdocente
aan het conservatorium in Rot
terdam en een workshop geven
bij toneelgroep De Nieuw Am
sterdam) gaat gewoon door; plus
dat ze afgelopen weekend het
vliegtuig naar New York moest
nemen om met de mensen van
Blue Note te praten over de
opname van haar eerste cd voor
het label.
Het is dan ook niet eenvoudig
om een afspraak met Denise
Jannah te maken. Een gezamen
lijke treinreis mislukt, doordat
de zangeres zich verlaat. Tv-op-
namen in een kerkje te Zeist
voor de talkshow van Ursul de
Geer lopen zover uit, dat ze geen
puf meer heeft. En vervolgens
gooien de weergoden roet in het
eten. Uiteindelijk besluiten we
het interview telefonisch te doen
- tussen het pakken van de kof
fers en het bezoeken van een late
nieuwjaarsreceptie in.
Maar erg gebukt gaat Denise
Jannah niet onder de overweldi
gende belangstelling. „Zeker, er
komt ineens ontzettend veel op
me af. Maar ik vind het niet erg,
hoor. Eigenlijk wel spannend,"
zegt ze.
Overweldigend
Spannend, bijvoorbeeld dat de
vice-president van Blue Note
Records, Bruce Lundvall, spe
ciaal voor haar naar Rotterdam
'is gekomen om het contract me
de te ondertekenen. „Het ver
trouwen dat ze in me hebben is
zó overweldigend. Soms denk ik:
ojee als ik het maar aan kan.
Maar dan weet ik weer, dat ik ze
niet zal teleurstellen."
Het balletje begon een dikke
twee jaar geleden, in november
'92, te rollen. In het Newyorkse
weekblad The Village Voice
wijdde de toonaangevende criti
cus en jazzpaus Gary Giddins
een paginagrote, zeer lovende
recensie aan haar debuut-cd
'Take it from the top'.
Onder de kop 'Pennies from Hol
land' vergeleek Giddins Denise
Jannah met fenomenen als Betty
Carter („Net als zij kan ze een
noot uit de lucht plukken") en
Sarah Vaughn („een vergelijkba
re finesse"). Giddins toonde zich
vooral onder de indruk van haar
'fascinerende timbre'. „En hij
schreef dat mijn next stop New
York moest zijn," gniffelt ze nog
na.
Eredivisie
In Nederland behoorde Denise
Jannah, geboren Zeefuik, op dat
moment al tot de eredivisie jazz
zangeressen. In 1971 was zij als
vijftienjarige met haar ouders
uit haar geboorteland Suriname
naar Utrecht gekomen. „Mijn
vader had daar indertijd theolo
gie gestudeerd voordat hij als
predikant naar Paramaribo te
rugkeerde. En nu wilde hij pro
moveren." Na de promotie, twee
jaar later, keerden haar ouders
weer terug naar Suriname. Zon
der Denise. „Ik ging in Utrecht
rechten studeren."
Afmaken zou ze de studie niet,
ze haalde haar kandidaats. De
muziek trok meer. Tijdens haar
rechtenstudie was ze in een
bandje terechtgekomen, het Pa-
Denise Jannah: „Ik heb nooit op iemand anders willen lijken."
King Cole gedraaid."
lulu (paradijsvogel) combo, en ze
kreeg steeds meer schik in zin
gen. Vooral popliedjes. De jazz
kwam pas in 1982, toen ze zich
had ingeschreven aan het con
servatorium in Hilversum.
„Maar jazzmuziek was me van
huisuit niet onbekend. Naast de
Beatles en Bach werd ook Nat
Musical
Haar conservatoriumopleiding
onderbrak ze zo'n anderhalf jaar
voor de speciaal voor haar ge
schreven rol van Emma Was
hington in de musical 'The Cot
ton Club'. „En tja, toen is het
eigenlijk pas goed begonnen." In
1991 deed ze haar eindexamen
op het conservatorium en begon
ze te bouwen aan een carrière als
jazzzangeres.
Succes bleef niet lang uit. Ze
won de Gouden Microfoon tij
dens het nationale jazzconcours
Door onze correspondent
Wilko Voordouw
Lyon/Parijs - In een mooi
park in de Franse stad, di
rect naast de Villa Lumière,
staat een bouwval. Het
vloekt met de omgeving. Het
park is keurig aangeharkt,
de villa ziet er fraai opge
knapt uit, de straat is keurig
betegeld. En toch zal de
bouwval nooit worden ge
sloopt.
Want de bouwval is geschiede
nis, is eeuwigheid. Hier werd de
eerste film gemaakt. De rotte
ijzeren bint is misschien later
toegevoegd, maar de muren zijn
jog origineel. De voormalige fa
briekshal is in de adelstand ver
beven, ook al valt dat - nog -
niet te zien.
Veel filmfanaten gaan naar
lyon om zich voor de op instor
ten staande muren te laten foto
graferen. Sommigen klimmen
zelfs over het hekwerk om zich
'e laten vastleggen met de ho
mevideo. Ze leggen dan dezelf
de weg af als de ongeveer vier
honderd arbeiders van de fa
briek van de gebroeders Lumiè
re. Ze verlaten de fabriek en
gaan naar huis. Een remake van
De Eerste Film.
Dyon is er maar wat trots op dat
?e sJad de geniale gebroeders
I btunière in haar midden heeft
De huidige reclamecam
pagne, gericht op bedrijven die
tffl in de Midden-Franse stad
zouden moeten vestigen, noemt'
Je uitvinding van de film als
I van de unieke zaken, die in
yon tot stand kunnen worden
J Jjoracht. De straat van het In-
U, ut Lumière in de wijk Mon-
Paisir, het achtste arrondisse-
I ni t <Van keet niet voor
uit t me du Premier Film'. De
P kyon afkomstige regisseur
ertrand Tavemier is samen
'7 burgemeester Michel Noir
0r,5tter van de feestcommis-
Want Lyon, of beter gezegd,
ot hele jaar door zullen er
evene
menten worden georganiseerd
om het jaar 1895, het jaar dat
de eerste bewegende beelden
werden geschoten en dat de eer
ste betaalde voorstelling werd
gehouden, te gedenken.
Het begon allemaal in 1894.
Antoine Lumière (letterlijk: An-
toine Licht, het was zijn echte
naam), fabrikant van emulsie
platen voor de fotografie in
Lyon en fotograaf vraagt aan
zijn twee zoons Auguste en
Louis om een Amerikaanse uit
vinding nauwlettend in de ga
ten te houden. Het gaat om een
nieuw produkt, gemaakt door
Edison. Het is de kinetoscoop,
een apparaat dat de indruk van
film geeft door in snel tempo
foto's achter elkaar te tonen.
De gebroeders gaan ermee aan
de slag. Ze vinden de cinemato-
graaf uit. Een apparaat dat via
een lens op een doek beelden
met een snelheid van 17 4 18
beelden per seconde projecteert.
Het patent wordt aangevraagd
op 13 februari 1895.
Vijftig seconden
Enkele weken later gaan de bei
de broers een stap verder. Ze
maken hun eerste film. Dat
doen ze door de camera op 19 of
20 maart voor de fabriekshal op
te stellen. Ze filmen het perso
neel, dat met lunchpauze gaat.
Er zijn drie exemplaren van
'Sortie de l'usine'. Dat kan wor
den opgemaakt uit de schadu
wen op straat. Maar duidelijk is
dat met deze eerste film ook de
eerste regie voor film is uitge
vonden. De gebroeders Lumière
geven het personeel aanwijzin
gen voor de filmpjes, die onge
veer vijftig seconden duren.
„Er is wat onduidelijkheid over
de precieze datum", vertelt di
recteur Thierry Frémaux van
het Institut Lumière. „Op 19
maart was het weer nogal
slecht, dus denken we dat de
eerste film echt is geschoten op
de twintigste."
Eigenwijs
Op de vraag hoe het kan dat hij
De gebroeders Lumière
zo zeker is dat de eerste film
een Franse uitvinding is, en wel
van de gebroeders Lumière zegt
hij: „Het is waar dat zo'n beetje
overal op de wereld er een le
vendige discussie is over de
vraag wie als eerste de film
uitvond. Maar wij zijn zo eigen
wijs om te zeggen dat het in
Lyon is gebeurd. Het is waar
dat de gebroeders Lumière op
de kar sprongen, die al werd
FOTO ARCHIEF DE STEM
getrokken door Edison. Ze
maakten gebruik van diens pio
nierswerk en dat van al die
andere uitvinders, die een stuk
je van de puzzel vonden. Maar
dat is natuurlijk met alle we
tenschappelijk onderzoek zo.
Hier in Lyon is in ieder geval de
eerste echte grote stap gezet op
weg naar de moderne filmkunst.
Want hier is het apparaat ont
worpen dat het mogelijk maakt
dat meerdere mensen tegelijk
naar film kijken. Hier is de
eerste acteursregie geweest.
Trouwens, ik denk niet dat we
het bij het verkeerde eind heb
ben. Kijk maar naar de Ameri
kanen. Waar gaan die naar toe?
'To the cinema', en niet naar de
kinetoscoop van Edison."
Donderpreek
Na deze donderpreek is iedere
nog twijfelende bezoeker over
tuigd. De Lumières, en niet
Edison hebben de filmkunst
uitgevonden. De gebroeders
maakten in enkele maanden een
grote hoeveelheid films. Dat
zijn verbijsterende, vertederen
de en soms zeer amusante korte
verhaaltjes uit het leven van die
tijd. De gebroeders Lumière
waren zeer geïnteresseerd in be
weging. Ze filmden de eerste
komische film aller tijden: l'Ar-
roseur arrosé, of 'de besproeier
besproeid'. Waarin we zien hoe
een tuinman zijn planten van
water voorziet, er een slimmerik
op de slang gaat staan, de tuin
man in de slang kijkt, dan een
vracht water over zich heen
krijgt, de slimmerik achter
volgt, pakt en eveneens over
giet.
Treinen
Verder zijn er enkele korte films
gemaakt op de place des Corde
liers in het hartje van Lyon.
Treinen zijn een geliefd filmob
ject (een van de klassiekers is de
aankomst van het treintje op
het station van La Ciotat), en de
landelijke, zondagse maaltijden
en het vermaak van de familie
Lumière en hun vrienden.
Ronduit vertederend is „De
lunch van de baby", een filmpje
van een baby uit het eerste jaar
van de cinema. In totaal schie
ten de gebroeders Lumière on
geveer 1500 films. Het meren
deel is gerestaureerd en te zien
in het Institut Lumière.
De tweede datum die van groot
belang is voor de filmgeschiede
nis is 28 december 1895. Dan
gaat vader Antoine, die meer
een dromer en artiest is dan een
uitvinder, niet de cinematograaf
naar Parijs. Daar, in het Grand
Hotel, vlak naast de Opéra,
wordt de eerste openbare film
voorstelling gehouden.
Het is een sensationele dag. Alle
toeschouwers zijn overtuigd van
het grote succes dat de cinema
tograaf zal krijgen. De weg naar
de moderne filmindustrie ligt
wagenwijd open. Na dat aarze
lende begin worden overal in
Frankrijk films vertoond. Ze
worden aangekondigd met affi
ches die aan duidelijkheid niets
te wensen overlaten: „Het dra
matische deel is hartverscheu
rend, het komische doet huilen
van het lachen. Alles bij elkaar
is het altijd instructief en van
goede smaak getuigend." De fil
mindustrie heeft sindsdien na
tuurlijk een grote vlucht geno
men. Nu Hollywood de toon
aangeeft met special effects, is
er weinig meer herkenbaar van
de realistische en naturalisti
sche rolprentjes van de geniale
broers uit Lyon. „Trouwens",
zegt Thierry Frémaux met mis
schien iets te veel pessimisme,
„we zijn al uit de eeuw van de
film. We hebben nu een genera
tie kinderen die niet is opge
groeid met de magie van de
film, maar met de magie van de
televisie."
Viering
Het moge duidelijk zijn dat het
eeuwfeest van de film uitge
breid zal worden gevierd. De
plechtigheden begonnen al be-
(gin december in Lyon, en het
'feest slaat sinds enkele dagen
ook over naar Parijs en andere
Franse steden. Bij de Unesco in
Parijs is een fototentoonstelling
over de filmindustrie, die het
startschot moet geven tot een
programma ter bescherming
van het filmisch erfgoed. In het
Parijse Centre Pompidou is een
tentoonstelling over een van de
volgelingen van de Lumières, de
firma Pathé, die nog tot begin
maart duurt. In en rond Lyon
zelf is het grootste aantal her
denkingsactiviteiten.
DINSDAG 10 JANUARI 1995
DEEL
in Breda; trad op tijdens het
North Sea Jazzfestival en het
Jazz Mecca Maastricht; won het
prestigieuze Golden Orpheus
Festival in Bulgarije en verzorg
de een geruchtmakend optreden
in het Amsterdamse BIM-huis.
Edison
En toen kwam New York, pre
cies volgens de wens van Gary
Giddins. In de 'Big Apple' nam
ze haar tweede cd op, de met een
Edison bekroonde 'A Heart Full
Of Music'. Met vier Amerikaanse
zwaargewichten, onder wie pia
nist Cyrus Chestnut. Het klikte
direct met hem. Zo goed, dat
„Cyrus me vorig jaar in Surina
me belde, toen ik daar met va
kantie was. Of ik zin had met
hem op tournee te gaan in Ja
pan. Ja, natuurlijk."
Tijdens haar verblijf in New
York sprak ze ook met Gary
Giddins, zoals ze eerder via een
aan hem gerichte kerstkaart had
aangekondigd. En dat contact
resulteerde tenslotte in het eer
volle aanbod van Blue Note. De
hand van Giddins blijft zich be
schermend boven haar hoofd
uitstrekken. Want: „Gary zal
ook de drie cd's produceren, die
ik voor het label ga opnemen."
Risico's
Welke nummers er op de wereld
wijd uit te brengen schijfjes zul
len komen, daar heeft ze nog
geen flauw idee van. Blue Note
laat haar volkomen vrij in haar
repertoirekeuze. „Waarschijnlijk
wel een paar jazz-standards.
Misschien wat Latin-jazznum-
mers; iets met Surinaamse kase-
ko. Ik houd ervan om risico's te
nemen, dat is een van mijn mot
to's. Daar kick ik op. Ja, muziek
is mijn drugverslaving."
Eén ding is zeker, en dat heeft de
Blue Note-leiding haar ook toe
gezegd: ze houdt haar eigen
'sound'. „Ik ben en word geen
imitatie van Ella (Fitzgerald,
red.) of Betty (Carter, red.). Ik
heb nooit op iemand anders wil
len lijken. Nee hoor, ik ben geen
soundmixer. Ik ben een jazzzan
geres die van alles zingt. En dat
blijf ik, de enige echte Denise
Jannah. En zo hoort het natuur
lijk ook."
Presentator Leo de Haas
Van onze rtv-redactie
De verborgen camera als wapen in de strijd tegen
verkeersovertredingen blijkt een gouden greep. Niet voor
niets gaat het NCRV-programma Blik op de weg van
avond zijn vijfde seizoen in, ditmaal met een paar nieuwe
elementen. Presentator en eindredacteur Leo de Haas is
een blijvertje.
Naast de wagen met de ver
borgen camera, gaat voortaan
ook een motor op p?d voorzien
van opname-apparatuur.
Daardoor kunnen de verkeers-
overtreders nog beter en af
wisselender in beeld worden
gebracht. Nieuw is ook het
programma-onderdeel waarin
de relatie tussen automobilist
en merk auto aan bod komt.
Vanwaar de liefde voor een
DeLorean, een bijzondere
Amerikaanse auto? Wie bezit
zo'n ding en vooral: waarom?
Leo de Haas en de meewer
kende politiekorpsen sparen
hun slachtoffers niet. Wie een
overtreding begaat, kan ter
plekke worden aangehouden
en in beeld gebracht. Maar
ook thuis is de betreffende
automobilist niet altijd veilig.
Het kan gebeuren dat De Haas
bij hem aanbelt en hem con
fronteert met zijn roekeloze
rijgedrag. De ervaring leert
dat ongeloof en verbazing
veelvuldig voorkomen: 'Ben fk
dat?'
Ging het bij de vorige edities
meer om informatie over rijge
drag, ditmaal ligt het accent
op handige tips voor de weg
gebruiker aan de hand van
bepaalde thema's. Zoals ruite-
wisserbladen, oliepeilen, ban
denspanning en profieldiepte.
Het wedstrijdelement uit de
zuinigheidsrit komt terug in
de zogeheten behendigheids-
rit, waaraan een groot aantal
bekende sportlieden deel
neemt. Onder hen autocoureur
Gijs van Lennep, de roeister
Laurien Vermulst en paard-
rijdster Anky van Grunsven.
Volgens De Haas staat of valt
het programma met de mede
werking van de verschillende
regionale politiekorpsen. Ook
de politie te water heeft haar
medewerking toegezegd. Blik
op de weg beperkt zich im
mers niet tot de automobilist.
De eerste aflevering van in
totaal acht stuks is gewijd aan
het thema 'wintertips'. Medio
februari verschijnt het gelijk
namige boek.
Nederland 1, 20.55 uur
'Spelen met je leven', solopro
gramma Youp van 't Hek.
Tekst: Youp van 't Hek. Mu
ziek: Ton Scherpenzeel. De
cor: Herman van Elteren. Ad
viezen: Joop Koopman. Pre
mière: Stadsschouwburg
Utrecht, 6 januari. Te zien:
Den Bosch 16 t/m 20 januari,
Eindhoven, 23 t/m 27 januari,
Maastricht, 30, 31 januari en
1, 2 februari. Tilburg, 6 t/m 10
februari, Roosendaal, 13 t/m
17 maart.
Door Koos Tuitjer
Terwijl het land nog wat napraat
over de recent op de tv uitgezon
den voorlaatste theatershow - en
zich dus vóór of tegen Youp van
't Hek verklaart-, staat de ko
miek zelf alweer met iets nieuws
op het toneel. Of toch niet iets
nieuws?, zo heb ik me dat toch
een tijd zitten afvragen bij het
vrijdag in première gebrachte
programma 'Spelen met je le
ven'.
Want het befaamde uitpakken
door de artiest had aanvankelijk
iets clichématigs. De cabaretier
Van 't Hek zat zichzelf te zijn op
een zolder, als een morrend
hoofdbewoner van een grachten
pand in de hoofdstad. Een man,
die om zijn leven lacht als een
boer die kiespijn heeft.
Maar het klieren van de types
waar Youp van 't Hek tot spu-
wenstoe de pest aan heeft, bleef
steken bij een aha-Erlebnis. Ver
velend was dat op zichzelf ook
weer niet, want ach, als je vóór
Youp bent (en dat was ik altoos),
dan blijft er altijd wel wat te
lachen over.
En toch wil je meer. Aan dat
verlangen nu kwam Van 't Hek
na de pauze ruimschoots tege
moet. De benauwde zolderruim
te waarin hij zich in het eerste
deel van het programma had
opgesloten, bleek (letterlijk!)
omgebouwd tot gigantisch
penthouse. Die verbouwing
stond Youp van 't Hek vervol
gens niets meer in de weg om de
sterren uit de hemel te sleuren.
Het mopperkleed van vóór de
pauze was vervangen door een
geruchtmakend snel grijs pak.
Daarin gestoken en met een
vlecht achter op zijn kop, speel
de Youp van 't Hek zijn eigen
tegenstanders. Hij werd één met
de Yuppen van Amsterdam. Alle
geborneerdheid van de types
waar hij niets van moet hebben,
speelde hij feilloos na. Als een
losgeramde acteur en op een ma
nier waarop ik Van 't Hek nog
nooit bezig zag. De gedaantever
wisseling miste haar uitwerking
allerminst. De cabaretier kreeg
de zaal in de tweede ronde volle
dig plat.
Wie Van 't Heks columns op
zaterdag in het landelijk avond
blad volgt, kreeg nog een eitra
premie om te genieten. Een paar
acts waren gebaseerd op die ge
schreven verhaaltjes. Als je ziet
hoe Youp van 't Hek deze omzet
in theater, dan heb je echt het
gevoel iets ongekends te hebben
meegemaakt.
Ik ben gesterkt in mijn Youp van
't Hek gevoel. De scherpe G
waarmee hij de goegemeente ge
selt ten spijt. Hoe ze binnen de
grachtengordel tegen Van 't Hek
aankijken weet ik niet. De caba
retier veegt de straat met zijn
buurtbewoners aan, mept ze de
gracht in en springt ze in zijn
grijze pak joelend na. Voor die
man moeten ze op een van de
bruggen in de hoofdstad een
standbeeld oprichten. Dan komt
de rest van het land kijken. En
terecht trouwens.
Londen (dpa) - In de Vere
nigde Staten is een bronzen
beeld van de vermaarde 16e-
eeuwse Italiaanse goudsmid
en beeldhouwer Benvenuto
Cellini herontdekt. Het beeld
van de Egyptische vorstin
Cleopatra maakt deel uit van
een verzameling die op 11
januari in New York wordt
geveild.
Van Cellini zijn minder dan vijf
tien beelden bewaard gebleven.
Deskundigen konden het beeld
aan hem toeschrijven, nadat zij
het op een lijst van werken van
de Italiaanse kunstenaar had
aangetroffen.
