IE STEM Reclamewereld slaat alarm over de groeiende irritatie die tv-spots wekken Club Med regelt alles voor 'familie' -236253/236255 -236253/236255 >236253/236255 >236253/236255 Luxueuze vakantiedorpen gebaseerd op alles inclusief-formule TUUR Parts#*™-»1» llbescherming breda e.o: 076-712712 076-222590 ren jongerentelefoon: 06-0432 jjkwchten(stadsgewest breda): 076-205205 iers voor moeoers. 06-0228070 bnale ombudsman: 070-3563563 1 breda 076-241000 (iliigerswerk breda: 076-215744 Jerwerken iaar is begonnen, Imens zijn gestart, sens aan uw huis gedacht? Schilderwerken 312-27556. |et winterkorting. Int u de mschilder in deze tijd??? Laat het onze (itiele klanten, weten door een deze rubriek te plaatsen. EVERKOOP DE STEM imaakdienst snelle service heeft en een /aliteit biedt? mg dat mensen uw boodschap 1st is dè manier om uw klanten lie informatie over uw bedrijf. i/ERKOOP DE STEM sn/sleutels versleten? jsten en sleutels maken kan, i uw advertentie direct binnen I en plaats een advertentie (deze rubriek. EVERKOOP DE STEM idtechniek dit te groot??? Khnieker, zorg dan dat jntie direct binnen handbereik •dvertentie onder deze rubriek. IEVERKOOP DE STEM unwering i en Zonwering oinnen en buiten 'eringen 076-143128 155 63-75806. 6 JANUARI 1995 DEEL hoor Nico Koolsbergen Kijkers' en luisteraars zijn het |eu. Draai de knop om of |ruk op de afstandsbediening §n de reclamespots buitelen |ver elkaar heen door de luid- breker of over de buis. Wie |an Erwin Krol wil genieten, ,5 gedwongen eerst een serie lommercials te consumeren, l'ie een film op RTL bekijkt, Loet door de reclame-blok ken heen. Dat zijn dus gele genheden om snel een glaasje fijn in te schenken of de wc ie bezoeken. Want kijken doet Tjemand meer. De adverten tiewereld maakt zich zorgen. lleine meisjes willen groot wor- Een. Dan kunnen ze gaan stappen Tiet jongens. Dan dragen ze pan- £es en een beha. Soms zijn ze on- tresteld. Dan gaan ze toch tennis ten. Of naar aerobics. Of zwem- inen. Of dansen. Dit is het hoog tepunt van de maand. Het blijkt Lit de reclamespots op de televi se. De irritaties over tv- en radiore- flame rijzen de laatste tijd de pan lit. Als er maar iets van een leeuw in zicht komt, zappen de lijkers al naar het volgende sta- fión. Alleen lopen ze grote kans lok daar in een reclameblok te >elanden. Dus zappen ze verder, gemiddeld 74 keer op een avond, pf besluiten alsnog een band te Laan halen bij de videotheek, len groeiend aantal mensen (nu 16 procent) is bereid dubbel kijk geld te betalen als de hoeveelheid Etherreclame daardoor kan wor pen gehalveerd. Het blijkt uit on- Eerzoek. Wasmiddelen, luiers en laandverband staan aan de top gan de meest verafschuwde ipots. Us reclame voor bepaalde zaken lerboden zou kunnen worden, fcat moet er dan als eerste uit? Maandverband," zegt 69 pro lent. Wasmiddelen en luiers sco- Ten 66 en 59 procent. Ook bij an- Eers geformuleerde vragen scoort Bit drietal onveranderlijk hoog. plecht in de markt liggen verder irank- en sigarettenreclames; die laatste zijn overigens op tv of ra- Bio niet meer aanwezig. Nog maar twintig procent van allé kijkers is het eens met de stelling k kijk graag naar de Ster-recla- fee'. Vier jaar geleden was dat het Éubbele. ■Terwijl de Libresse-dames en Li- lero-peuters op de beeldbuis de gelukkigste momenten van hun leven doormaken, zit de reclame- weid in zak en as. Want het af- paken van kijkers en luisteraars Tringt wel degelijk door tot de bakers van de spots. In hun vak- lladen verschijnen alarmerende prtikelen. Is het tijd voor zelfcen- iuur? Of moeten ze proberen de lioeveelheid etheradvertenties te lerminderen? Een van die vak- pladen, NieuwsTribune, wijdde Maandverband komt kijker strot uit er onlangs zelfs een 'special' aan met de titel 'Zal reclame overle ven?' Motor achter de discussie is Paul Schweitzer, directeur van het Amsterdamse reclamebureau Campaign Company. Hij is onder meer verantwoordelijk voor de Sterspot over Shell Helix. Top model Naomi Campbell laat de gouden vloeistof over haar naak te zwarte huid glijden. „Het heeft geen zin in een tv-spot allerlei technische details over olie te stop pen," zegt Sch weitzer. „Gewoon een heel mooi filmpje maken is in dit geval ge noeg. Je moet de mensen ook iets ge ven." Hij kan zich goed voorstellen dat het publiek "afhaakt. „Die reclameblok ken tussen de films op RTL...," zegt hij peinzend. En over het aanhoudende maandverband: „Je kunt het je niet meer permitteren om vijftig procent van de mens heid die géén doelgroep is, zes keer per avond zo'n spot voor te schotelen." De irritatie heeft volgens Sch weitzer te maken met de aard van het medium: televisie of radio. Het is voor de consument niet goed mogelijk om de spots over te slaan. „In een krant of tijdschrift kun je doorbladeren, hier moet je de tijd doorkomen. Of gaan zap pen. Maar je komt overal recla meblokken tegen, vaak met de zelfde spots." De speciale uitgave van Nieuws Tribune is gemaakt door Cam paign Company, samen met het marktonderzoeksbureau Trend box. Trendbox tekende voor de onderzoeken naar de irritatie, Campaign Company voor de mo gelijke uitweg. Want Paul Schweitzer ziet wel de gelijk toekomst voor de reclame. Alleen zal die anders moeten dan nu. Kern van zijn betoog: de bood schap dicht bij de doelgroep brengen. Computerfans hebben geen enkel bezwaar tegen com puteradvertenties in éen blad over dit onderwerp. Ze zullen ge detailleerde informatie op de ad vertentiepagina's (over opties," prijzen, verkrijgbaarheid, afbeel dingen) zelfs op prijs stellen. Ook de audiovisuele reclame moet op zo'n spoor gaan zitten, denkt Schweitzer. Dat betekent bij voorbeeld dat maandverband spots niet meer vele keren per avond in alle mogelijke reclame blokken opduiken. „Ze passen beter bij de Vijfuurshow," zegt hij. „Dan zit je bij de doelgroep." Reclamemakers die het publiek met tampons, luiers en was middelen bombarderen, mik ken op het sleeper effect. De spots irriteren, maar de naam blijft in het hoofd hangen. En als voor het schap in de su permarkt de keus moet wor den gemaakt, pakt de klant toch maar dat bekende merk. „Het werkt," verzekert Paul Schweitzer, die ook psycho loog is. „Maar je pleegt roof bouw op de consument. Procter Gamble heeft het altijd gedaan. Pats, boem." Procter Gamble is - het zal niet verbazen - wereld wijd een van de grootste producenten van wasmid delen, luiers en maandverband. Volgens Schweitzer is in de toe komst in reclameblokken-voor- iedereen alleen nog plaats voor wat hij 'supermerken' noemt. Dat zijn merken die onverbrekelijk deel uitmaken van onze cultuur. „Het gaat om produkten die een sociale betekenis hebben die onze directe behoeften overstijgt." Als voorbeeld noemt hij Mercedes. Het autobedrijf heeft meer pa tenten op zijn naam dan uitvin der Edison (van de gloeilamp en de gram mofoon). 1 De mees te vond sten van Mercedes zijn door andere fabrikan ten over genomen. In een tv- of radio spot kan zo'n su- permerk duidelijk maken dat het er nog altijd is. In andere me dia kan voor de (kleinere) doelgroep ingegaan worden op details. „Commerciële informatie moet van het zelfde niveau worden als redactionele informatie," ver volgt Schweitzer. „In de jaren zestig, zeventig en tachtig kon je iedereen nog ongevraagd met re clame bestoken. Reclame was nog nieuw. De consument had geen keuze. Die heeft hij nu wel. Hij heeft genoeg gezien. Met amusante reclame hielden we de aandacht nog even vast. Maar het nieuwtje is er nu wel af." Alleen, hoe kun je met audiovisu ele spots de gewenste kleinere Mede onder invloed van de reclameblokken wisselt de gemiddelde kijker momenteel al 74 keer per avond van tv-zender. Dat heet 'zappen' (spreek uit: zeppen). groepen mensen bereiken? Sch weitzer wijst op de ontwikkelin gen in het 'medialandschap'. Zo als er supermerken zijn, zullen er supermedia ontstaan. Een krant van bijvoorbeeld maar vier pagina's met het grote nieuws voor iedereen. En verder zeeën aan kleinere media voor al lerlei doelgroepen. „In de plaats van het filmpje huren komt er abonnee-tv, pay-per-view, enzo voort. Je ziet het al bij de radio met steeds meer lokale zenders. En met de tijd schriften. Je kunt helemaal zelf je eigen mediapakket sa menstellen. In zulke situaties zal reclame niet meer irriteren. „Je hebt het me dium en de bijbehorende reclame zelf gekozen. De advertenties be landen in de juiste context." Het lijkt niet waarschijnlijk dat de dames die op het mooiste mo ment van de maand gaan tennis sen, zwemmen en dansen, straks met hun blijde boodschap ver schijnen in tv-programma's voor kleine meisjes. Door Kees den Exter Het is eVen wennen: de hotel manager die avond aan avond op de planken staat om zijn 500 gasten te verma ken. De ene avond als stra lend middelpunt van een Mi chael Jackson-show, de vol gende in een parodie op Figa ro, weer een andere avond als goochelaar. Toch is dat een van de-wezens kenmerken van de formule die Club Med hanteert in zijn 110 vakantiedorpen, verspreid over vijf werelddelen: geen van de personeelsleden kan zich ont trekken aan medewerking aan de dagelijkse amusementsavond. Talent of geen talent. Directeur Manuel Fernandez de la Rosa, een 36-jarige Spanjaard van het playboy-achtige soort die Club Med in Val d'Isère in de Franse Alpen leidt, voelt de amusementsclausule in zijn ar beidscontract bepaald niet als een verplichting. Integendeel, 's Avonds, in de schijnwerpers, dan gaat ie ervoor. In zijn enthousiasme sleept hij de skileraren en de dames van de receptie mee, die samen het bal- Iet vormen in de Michael lacksonshow. Bij Club Med is ie mand nooit alleen maar barman, ober of juffrouw van de receptie of beheerder van de huurski's. 's Avonds wacht onvermijdelijk de bühne voor een show die zeker met professioneel is, maar die bet niveau van de dorpsrevu »ch ver ontstijgt. Fernandez de la Rosa is een voorbeeld van hoe ver je het kant schoppen als personeelslid ?an Club Med. Jaarlijks zet de organisatie 8000 man aan het werk in zijn 110 dorpen en op 21in twee cruise-schepen. Een Personeelsadvertentie wordt n°°it geplaatst, want het spon tane aanbod overtreft de vraag verre. Vrijwel allemaal zijn ze van het Veronica-type: je bent jong en je wilt wat. In termen van Club Med zijn het GO's, gentils orga-r nisateurs, ofwel lieve medewer kers. En lief zijn ze. Overval glimlachen ze je tegemoet: „Bonjour, ga va?' Ze lopen ook in normale vrijetijdskleding en eten, voor zover hun rooster dat toestaat, met de gasten mee aan tafel. Het verloop onder de GO's is groot. Want na een paar jaar vriendelijk zijn en de hele dag keihard werken en na een ver plichte verhuizing per half jaar naar weer een ander vakantie dorp, hebben de meesten het wel gezien. Wie langer blijft hangen en in de' smaak valt bij het hoofdkantoor in Parijs, kan het ver schoppen. Tot hotel-manager toe. Niet aan te nemen valt dat Fernandez de la Rosa een hotel in Breda of Terneuzen kan runnen. Maar in Val d'Isère laat hij de zaak op rolletjes lopen. Tegenover de GO, of beter ge zegd naast hem of haar staat de GM, le gentil membre, het lieve lid. Want alle gasten van Club Med zijn lid van één grote familie. Waarvoor overigens, bij het al lereerste bezoek, wél lidmaat schap dient te worden betaald. Een verblijf in Club Med is in nog meer opzichten anders dan anders. Rond Kerst is met een verblijf van 10 dagen in Club Med in het wintersportwalhalla Val d'Isère een bedrag gemoeid van 3370 gulden per persoon. Een weekje krokus doet 2445 guldén en in het allerlaagste laagseizoen moet nog altijd 1390 gulden worden neergeteld. Dat is bo vendien exclusief de reis naar Sinds een aantal jaren laat Club Med zijn formule ook los op de wintersport. In de sneeuw zijn twintig 'dorpen', want zo worden de accommodaties genoemd. het wintersport-oord. Voor de reis naar de sneeuw heeft Club Med een fly drive-aanbieding: vliegen naar Genève en daarna nog twee tot drie uur in een huur-auto. Wie alleen reist kost dat 1000 gulden, bij vier passa giers daalt het tarief tot onge veer 600 gulden. Daar staat tegenover dat je, een maal binnen, je portemonnee op zak kunt houden. Of binnen de formule van Club Med ook ei genlijk op zak móet houden. Want de drankjes aan de bar moeten wordèn betaald met een bonnenboekje of met plastic. En voor de rest is alles inclusief. In clusief drie uitbundige en lekke re maaltijden per dag, de skiles sen van eigen leraren, de liftpas, het amusement, de ski-gymnas- tiek twee keer per dag, de sauna en ga zo maar door. Directeur Jeff de Bever van Club Med Nederland: „Dat is onze 'all-inclusive'-aanpak. Eenmaal binnen rol je van het een in het ander. Alles is voor je geregeld. Je kunt overal aan meedoen, maar niets hoeft. Die all-inclusi- ve-formule heeft absoluut de toekomst. De tijd zal ons verlos sen van het imago dat we duur zijn." De cijfers lijken De Bever gelijk te geven. In de jaren tachtig be diende Club Med Nederland via een agent. Sinds 1991 heeft de organisatie een eigen verkoop kantoor in Amsterdam en is het aantal boekingen gestegen van 8 naar 17.000. Net als De Bever stamt ook het idee van Club Med uit België. Daar was het in 1950 de water- polo-ster Gerard Blitz die de formule ontwikkelde die, zij het veel luxueuzer uitgevoerd, van daag de dag nog wordt gehan teerd. Blitz begon met een ten tendorp waar men een van begin tot eind verzorgde vakantie kon vieren. Ook toen kon de porte monnee al thuis blijven. Aan de bar werd betaald met kralen. Via familie, vrienden en kennis sen gaf hij bekendheid aan het idee. Het liep zo hard, dat hij al een jaar later in zee moest met de Parijse tentenfabrikant Gil bert Trigano. Die zorgde voor de groei. In 1967 werd het eerste bungalowdorp weggezet, in Ag- adir. Op dit moment zijn er 110 Club Med-dorpen, veelal in zon nige oorden en meestal niet ver van zee. Sinds een aantal jaren laat Club Med zijn formule ook los op de wintersport. In de sneeuw zijn twintig 'dorpen', want zo wor den de accommodaties, of het nu bungalow- of huttendorpen of hotels zijn, consequent aange duid. Elk dorp schijnt ook de ei gen dorpsgek te hebben. In Club Med Val d'Isere is die functie weggelegd voor Wilfried Le- clerc, in de wereld van Club Med beter bekend als Willy Boy. Willy Boy struint 's morgens in travestie door de ontbijtzaal, Willy Boy schuimt de pistes af, op zoek naar 'dorpelingen' die vanuit een Glassex-fles een straaltje 'schnaps' in de mond gespoten krijgen en natuurlijk is Willy "Boy degene die 's avonds op het podium in de wastobbe verdwijnt. Het is olijkheid die door het merendeel van de 'dor pelingen' zeer wordt gewaar deerd. In Club Med hoef je je nooit af te vragen wat je nu weer eens zult gaan doen. Het begint al 's mor gens om acht uur met ochtend gymnastiek om de spieren los te maken voor wéér een dag lang skieën. Omdat overdag vrijwel alle gasten op de lange- latten staan is het dan rustig in het ho tel. Maar als de liften tot stil stand komen is er bij Club Med après-ski-gymnastiek. Wie de spieren dan nog niet genoeg ge pijnigd heeft, kan terecht in het bovenmodale krachthonk. Van Oostenrijkse après-ski-toe- standen, met een hoog glüh wein-, bier-, Hazes- en Imca Ma- rina-gehalte is bij Club Med geen sprake. Aan de bar drinken sommige gasten voorzichtig een pilsje. Een jongeman met syn thesizer vertolkt wat Franse chansons, maar dat is het wel. De meeste gasten doen een dutje of douchen. Vóór het overvloedige diner buffet doen manager Femandêz de la Rosa of dorpsgek Willy Boy nog gauw een quiz met een paar hotel-gasten en een ernstig mee levend publiek. Direct na de maaltijd is het show-time, het Uur U voor Manuel Fernandez de la Rosa. Je kunt over het gehalte van het vermaak denken wat je wilt, het theater is tot de laatste plaats bezet en men vermaakt zich. Heel wat in dubbel opzicht stil ler vermaak speelt zich af in de bridge-zaal, de huisbioscoop en de bibliotheek. All-inclusive heeft, zeker voor Hollandse zuinigerds, in ieder geval een belangrijk nadeel. Al hetgeen waarvoor betaald is, dient ook geconsumeerd te wor den. Bovendien geeft het complete voorzieningenniveau van Club Med weinig aanleiding het com plex te verlaten. En waarschijn lijk is het ook onderdeel van de formule om de gasten binnen te houden. Waardoor je bijna zou vergeten en ook amper gelegen heid hebt om eens kennis te ma ken met het aardige dorpje dat Val d'Isère is. I D,;'/mVr|ï- 9.00 - 18.00 uur. Vv°" 9-30- 17.00 uur. 'i<jagovond koopavond. i Moandnn^i-,.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 21