CDA is
Ene
Op weg
naar de nacht van de nienwe nummers
Cor
Damen kijkt z'n ogen
uit
Held
'Mijn oma b
DESTEM
Gordiaans
DE STEM
Bredanaar die hier niet kon worden geholpen, ziet beter na operatie op Cuba
DESTEM
Kleinverbri
Rechtbank
Oud en nieuw
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND ZATERDAG 31 DECEMBER 1994 A2
oetzoekers, gillende
W keukenmeiden en
levensgevaarlijke
strijkers waren in mijn jeugd
nog niet in de handel. In de
middag van de laatste dag van
het jaar, op het feest van St.
Sylvester, gingen wij in de
hele buurt bij de slagers langs
in de hoop een varkensblaas
te bemachtigen die we over
de opening van een keulse pot
spanden om er met een door
het vel gestoken stok een gon-
zendé rommelpot van te ma
ken.
In de vallende schemering lie
ten de meisjes zich met het
rochelende geroffel van dit
instrument ™aa: al te graag
schrik aanjag. 1. Intussen was
moeder bezig het beslag aan
te maken voor oliebollen met
krenten. Van de pan met olie
trok een lichtblauwe walm de
keuken in. Voor de beignets
lagen in partjes gesneden ap
pels op een plat bord gereed.
Maar voor we ons aan die
dikbesuikerde lekkernijen te
goed konden doen, moesten
we naar de kerk om in het
avondlof God voor de zege
ningen van het afgelopen jaar
te bedanken. Met een plechtig
maar langdurig Te Deum.
Thuis stond in de warme huis
kamer zachtjes de radio aan,
in een hoek flakkerde het ver
trouwde drijflichtje voor het
heilig Hartbeeld, op tafel lag
midden onder de lamp het
ganzebordspel al klaar.
Halverwege het spel kwam
moeder met schalen vol olie
bollen en appelbeignets bin
nen, de klaargezette bekers
werden tot aan de rand volge
schonken met warme chocola
demelk. We vergaten dat we
in de gevangenis of in de put
zaten. Met kleverige vingers
moesten we daarna de ge
kleurde pionnetjes op het
bord verplaatsen. Uit de radio
kwam zeer gewijde orgelmu
ziek.
Het was of we in de kajuit van
een kleine ark zaten die mee
dreef op de trage golfslag van
de tijd. De pendule op de
schoorsteenmantel scheen
steeds langzamer te tikken,
onze oogleden werden als
maar zwaarder. We sliepen al
bijna als eindelijk twaalf hel
dere klokslagen, die we hard
op meetelden, het nieuwe jaar
aankondigde. Moeder hield
ons even koesterend tegen
zich aan en wij drukten een
kinderlijke zoen op vaders
gladgeschoren wang die nog
vaag naar vinaigre rook.
Inmiddels waren we weer
wakker genoeg om buiten bij
de achterdeur onder ouderlij
ke toezicht een vuurpijltje in
onze hand te houden waarvan
witte sterretjes sissend weg-
vonkten. Vanachter de huizen
kwamen heel even de lichtflit
sen en het geknal van verwij-
Den Haag - Het CDA
Kamer is bezorgd ovei
cie die gepaard gaat r
festatie die de krijg
volgend voorjaar hout
genheid van de bevr
jaar geleden.
Voor de viering daarvan
sisJJoesterberg is,een si
Den Haag (anp) - De
elektriciteit die op 1 ja:
het eerste jaar geen 2'.
kosten. De meest betr
wetsvoorstel hebben hi
De bewindslieden van M
heer, Economische Zaker
nanciën zullen hun voo
na de jaarwisseling voc
aan de ministerraad.
Zij volgen in hoofdlijnen
gestie van een ambtelijk
groep, die eerder pleitte v
vrijstelling van circa ei
van het energieverbruik
doorsnee gezin. De eer;
kWh uur elektriciteit en
ste 800 kubieke meter
zou niet worden belast.
De ministers hebben bot
een voorkeur voor een
kelijk gematigde heffing
tot vijf cent per kubiek
Den Haag (anp) - De pi
mr. A. van Delden, het
kansspel Derby 8 te
Sporttotalisator (SNS)
om gevraagd. Elke 1
negeert, moet zij 100.0C
Hippototo, een dochteroi
januari beginnen met De:
op de uitslag van paar
deelnemende paarden will
van de nummers van de ei
juist heeft, wint de hoofdp
Van Delden was het met i
VERVOLG VAN VOORPAl
André houdt zich nog he
bezig met de afweging v
voor staat: de Halt-pri
doorlopen, inclusief dr
straatvegen, of een boete
gulden betalen. De opr
van Ingeborg van Dorst, c
dat ruim zeven weken zij
geld kost, is niet doorslag
„Ik denk dat mijn oma dl
wel betaalt."
Het argument van de ini
ce, dat vuurwerk bejaari
by's en huisdieren vresi
stuipen op het lijf kar
snijdt ook al geen hout.
„Toen wij nog een hond
liep die gewoon op de sii
van mijn broer af."
De uitsmijter bewaart
voor het einde van de se:
de vraag of dit zijn ei
tevens laatste bezoek
Halt-buro was, an'
André: „Dit was al de
keer." Zijn maatje verdu
„De eerste keer was vt
ten."
Het kan ook anders. Wa:
Gerrie en André zijn ooi
DE ISRAËLISCHE regei
besluiten nemen, die
vredesproces in het Mi
van de nederzetting Efrj
bouw van een nieuwe ji
Bijna anderhalfjaar na
Palestijnen zijn de oi
vrijwel vastgelopen. Dt
Jericho aan de Palesti
Opnieuw vormt de nedi
kon ook moeilijk andt
woont een handvol kol1
wonen er maar liefst 14(
De Israëlische premier
gekomen, dat joodse
vergissing zijn. Dat neer
in eigen huis. Een te
gevoerde politiek zou
waaronder de Likoedpai
Rabins Arbeiderspartij.
Mocht het Israëlisch kal
in plaats van nederzetti
druk van zijn radicale
afbreken. Mocht het Isn
tingen te ontmantelen,
men in eigen land. Zou
is het vredesproces zon'
Dat betekent dat Rabin
bieden heeft aan gesprt
niet kan verkopen aar
Gordiaanse knoop, die
ward kan worden. Dat
vergen, maar het is de
bereikten de Israëlieten
tijd zou Jericho voor F
vrede kunnen worden
de negerkindertjes die als een
voetbalelftal in twee rijen wa
ren opgesteld en ons blijkens
het onderschrift zeer dank
baar waren. Voor de afge
weekte postzegels en melk
flescapsules waarschijnlijk,
die wij in het voorbije jaar
voor hen verzameld hadden.
Overeenkomstig de familiale
hiërarchie moesten we 's mid
dags zalig nieuwjaar gaan
wensen bij mijn opa en opoe
en bij ooms en tantes die
ouder waren dan mijn vader
en moeder. Terwijl de volwas
senen koffie dronken, die al
vlug door oude jenever, eigele
advocaat of boerenjongens
werd vervangen en er een
dichte nevel van sigarenrook
onder de lamp kwam te han
gen, verveelden wij ons in die
veel te volle kamers, waar in
een hoek meestal een verge
ten kerststal stond.
Zonder de drie koningen.
Maar we beseften dat het nog
maar zes dagen duurde voor
zij erbij zouden staan en wij
weer naar school zouden
moeten. Een nieuwjaar lang.
De krantenbezorgers die deze laatste week van het jaar hun
Gelukkig Nieuwjaar komen afleveren - nu niet via de brievenbus
maar aanbellend rekenen op een bedankje in geld. Dat mag, eens
per jaar. Bij ons ligt het klaar op de trap. Die van de Volkskrant
was dit keer de eerste. De dag erna die van NRC Handelsblad.
Maar waar bleef de bezorger van de eigen krant, De Stem?
Doorgaans juist nummer één 's morgens vroeg, altijd een droge,
gladde krant, altijd keurig in de rieten mand gemikt die achter de
brievenbus staat opgesteld. En nu, nu er een bedankje viel te
incasseren, liet hij het afweten.
Gisterochtend kwam zijn Gelukkig Nieuwjaar eindetijk, maar
zonder aan te bellen. Gewoon een wenskaartje in de vouw van de
krant. Zou deze bescheidenheid het kenmerk van de Ware Held
Zijn? (HC)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader en D.H. Ahles (adjunct).
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
S 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis)
ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Postbus 65,4600 AB;
01640-36850, fax 01640-40731, redactie 01640-37253.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Oosterhout, Bredaseweg 108B,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 01184-19910, fax 01184-11446.
Openingstijden: van 8.30-17.00 uur.
(Middagpauze van 12.30-13.30 uur m.u.v. Oosterhout)
Abonnementsprijzen per 1 januari 1995 (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 89.40, per half jaar 177.80 óf per jaar 345.75.
Voor abonnees met automatische incasso: per maand 29.80,
per kwartaal 86.90, per half jaar 172.80 óf per jaar 335.75.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben,
Ginnekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881Fax 076-236405.
Geboorte- en overlijdensadvertenties
maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881fax 076-236405
zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911
Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de
Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. als
mede de Regelen voor het Advertentiewezen.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345.
derd vuurwerk. Daarna was
achter het slaapkamerraam de
nacht stil en zwart.
Nieuwjaar was een verplichte
zondag. En daarom zaten we
in de loop van de ochtend
weer in de kerk, waar de
pastoor vanaf de preekstoel
meedeelde hoeveel kinderen
er in de parochie in het afge
lopen jaar gedoopt waren,
hoeveel communies er waren
uitgereikt, hoeveel christelijke
huwelijken er waren gesloten
en hoeveel parochianen er in
de Heer waren ontslapen.
De besnijdenis van Jezus, die
op die dag werd herdacht,
bleef voor ons voorlopig een
geheim waarover het gelukkig
korte evangelie ook maar
weinig opheldering verschaf
te.
Het schutblad werd van het
dikke, nieuwe blok van de
missiekalender gescheurd en
we zagen op het eerste blad
een nederzetting met lachen-
Het jaar loopt af, met
knallen of met sissers.
Terwijl de meeste men
sen nog terugblikken,
zitten anderen al tot over
hun oren in het nieuwe
jaar. Met hen kijken we
in een korte serie door
het sleutelgat van 1995.
Tot slot: de 'reorganisa-
tor' van het Nederlandse
telefoonnet.
Door Aad Begemann
Voor Wim van den Berg, project
manager van PTT-Telecom, is
1995 al in 1993 begonnen. Hij is
verantwoordelijk voor de groot
ste operatie op het gebied van
telecommunicatie ooit in ons
land vertoond. In de nacht van 9
op 10 oktober 1995 krijgt drie
kwart van alle telefoon- en faxa
bonnees een nieuw nummer.
„Ik droom er nog niet van. Ben
wel opgewonden. Ik raak door
telefoonnummers geboeid", zegt
de enthousiaste Van den Berg.
„Onlangs zat ik in een restau
rant en toen zag ik op de place-
mat een telefoonnummer staan.
Terug op kantoor heb ik onmid
dellijk gevraagd of we ook dit
bedrijf al hadden benaderd. 'De-
ciBel' is voor mij een geweldige
uitdaging," aldus Van den Berg.
Operatie DeciBel, waarbij heel
Nederland een tiencijferig tele
foonnummer krijgt - alleen Am
sterdam, Den Haag, Rotterdam
en Almelo hebben het al - is
volgens Van den Berg hard no
dig.
„Heti aantal nog beschikbare
nummers is te klein door de
groei van het telefoongebruik.
En er komen behalve de PTT
andere telefoonbedrijven op de
grammeerd.
Drukwerk, visitekaartjes en be
schilderingen van vrachtwagens
moeten worden vernieuwd. Het
aantal netnummers wordt terug
gebracht van 1046 naar 141. Alle
telefoonnummers bestaan na 10
oktober '95 uit een netnummer
van drie cijfers met een abonn
eenummer van zeven cijfers, of
een netnummer van vier met een
abonneenummer van zes cijfers.
Mobiele telefoonnummers en
semafoonnummers die beginnen
met 06-5 blijven ongewijzigd.
Volgens het VNO hangt aan de
operatie van PTT Telecom een
kostenpost voor het bedrijfsle
ven van naar schatting 2 tot 3
miljard gulden. De operatie
komt PTT Telecom zélf op 200
miljoen gulden te staan. Het
grootste deel daarvan gaat op
aan voorlichtingscampagnes en
aan personeelskosten. „Volgend
jaar zullen 500 mensen full-time
met de operatie bezig zijn. Ove
rigens gaan we onze telefoonta
rieven daarvoor niet verhogen,"
aldus Van den Berg
De projectcoördinator maakt
zich nog niet zenuwachtig. „We
hebben alle mogelijke valkuilen
en probleemgebieden bestu
deerd. Natuurlijk kan er altijd
iets fout gaan. Het succes hangt
af van de wijze waarop iedereen
de wijziging zal accepteren en
die nieuwe nummers snel gaat
gebruiken, te vergelijken dus
met de invoering van de postco
de," zegt hij.
Wat Van den Berg zelf gaat doen
in de 'schakel-'nacht van 9 op 1®
oktober 1995? „Ik zou gewoon
kunnen gaan slapen, want zelfs
die omschakeling kunnen we au
tomatisch laten verlopen. Maat
het blijft spannend. Ik denk wel
aan iets speciaals voor de men
sen die er zo lang en zo hard aan
hebben gewerkt
NOG EEN beetje moe,
maar boordevol optimis
me sluit Bredanaar Cor
Damen het jaar met een
goed gevoel af. „Ik voel
me ook goed. Ik zie beter
en heb de verzekering ge
kregen dat ik niet blind
word." Ruim een maand
geleden zweefde hij tus
sen hoop en vrees. Die
vlucht bracht hem uit
eindelijk in de Cubaanse
hoofdstad Havana waar
hij in de privé-kliniek
van dokter Orfilio Pelaez
Molina aan beide ogen
geopereerd werd. De
laatste strohalm voor de
Bredanaar die in het
westen tevergeefs naar
een medische oplossing
zocht.
Van onze verslaggever
Romain van damme
DE 32-jarige Cor Damen lijdt
aan de oogziekte retinitis pig
mentosa. „Een erfelijke ziekte
die je blind kan maken. In het
westen kunnen ze me niet hel
pen, nergens. Toen ik van die
Cubaanse arts hoorde wist ik het
zeker, daar moet ik naar toe.
Mijn laatste kans."
Met financiële steun van zijn
collega's van het garagebedrijf
Bluekens uit Breda die 10.000
gulden ophaalden, raakte alles
in een stroomversnelling. Eind
november landde Cor Damen
met zijn zus Bep op het vliegveld
van Havana. „Daar stonden
Cor Damen wordt in de Cubaanse privékliniek onderzocht.
mensen van de kliniek op ons te
wachten. De rit naar de kliniek
duurde ongeveer twintig minu
ten."
Een rijke oase in het verder zo
armoedige Havana. „Verschrik
kelijk wat je daar allemaal ziet,
maar ik moet eerlijk zeggen, die
kliniek zag er netjes en verzorgd
uit. Eigenlijk kun je het niet
vergelijken met een Nederlands
ziekenhuis. Het is meer een ho
tel."
Operatie
De volgende dag volgden de on
derzoeken elkaar in snel tempo
op. „Onderzoeken die ik ook in
Nederland gedaan heb. Na die
onderzoeken moest ik bij de pro
fessor komen. Hij spreekt
Spaans, maar er is een Engels
sprekende tolk bij. Nee, hij heeft
me niet verteld wat hij precies
ging doen. Hij vertelde me dat ik
zaterdag al geopereerd werd om
dat er de volgende week in Ha
vana een groot symposium met
buitenlandse artsen was."
Orfilio Pelaez Molina opereert
zelf niet meer. „Maar hij is wel
aanwezig bij de operaties. Als hij
er niet is, wordt er niet geope
reerd. Er mag trouwens wel ge
filmd worden, maar dan zie je
niet wat er gedaan wordt. Dat
blijft geheim. Hij vertelt het
niet."
Na de enkele uren durende ope
ratie werden de ogen van Cor
Damen afgeplakt. „Die zondag
duurde wel weken. Toen besefte
ik ook wat me kon overkomen,
blind worden. Maandag mocht
ik weer kijken. De ogen werden
schoon gemaakt. Pijn heb ik
nauwelijks gehad, wel voelde ik
een druk op mijn ogen. De pro
fessor vertelde me dat alles goed
gegaan was en dat hij mij kon
garanderen dat het nooit slech
ter wordt. Of het nog verbetert,
kon hij me niet garanderen."
Therapieën
Onmiddellijk werd er met de
verschillende therapieën begon
nen. „Ozon-therapie, elektro-sti-
mulatie en medicijnen. Dat
duurde tot de dag van het ver
trek, vijftien dagen. Ik merkte al
snel dat er verbetering was. Mijn
gezichtsveld is groter geworden
en ik zie helderder. Ik was niet
echt kleurenblind, maar alles
was grauw."
Na een week werden de hechtin
gen verwijderd en mocht Cor
met zijn zus Havana in. „We zijn
in oud-Havana geweest. Erg wat
je daar ziet. De bevolking is
straatarm. Als je ergens stopt,
komt er meteen een aantal men
sen naar je toe, bedelen. Ze heb
ben zelf niets."
Cor Damen keek er zijn ogen uit.
„We zijn ook op het Santa Mari-
na-beach geweest. Prachtig wit
strand met palmen, er zijn zoveel
tegenstellingen. Op een gegeven
moment zagen we in de stad een
spierwitte Jaguar voorbij razen.
En ja, daar zat Fidel Castro in.
Dat verschil is zo groot, hij in
een grote wagen tussen al die
krakkemikkige auto's die nau
welijks vooruit komen."
Een paar dagen voor zijn vertrek
naar Nederland, werd Cor Da
men weer in de kliniek weer
onderzocht. „Toen bleek dat
mijn gezichtsveld tien procent
groter is geworden. De ziekte die
ik heb, openbaart zich in ver
schillende vormen. Bij mij is het
of ik door een tunnel kijk. Zeg
maar dat die tunnel nu breder is
geworden. De professor was dan
ook zeer tevreden."
„Hij vertelde me dat ik na een
jaar, of anderhalf jaar, terug kon
komen voor een tweede behan
deling. Dan moet ik niet meer
geopereerd worden. Volgens de
professor kan er dan weer spra
ke zijn van' een verbetering.
M^ar ik heb hem eerlijk ge
vraagd: als ik niet meer kom,
wat dan? Volgens hem blijft het
dan zo, ik zal niet minder zien."
Cor Damen kent de verhalen dat
de medische wereld in het wes
ten sceptisch tegenover de be
handeling staat. De ziekte kan
een tijd stil staan om daarna in
volle hevigheid weer terug te
keren. „Het duurt dus lang voor
je weet of het werkelijk resultaat
heeft," vertelde professor Bleek-
er-Wagemaker, hoofd van de af
deling erfelijke oogziekten van
het Academisch Medisch Cen
trum in Amsterdam vóór de reis
van Cor Damen naar Cuba.
Thuis in Breda pakt Cor Damen
een kopie van een verhaal uit het
Nederlands tijdschrift Alerta
van begin 1993. „Lees het madr.
Daarin staat het relaas van een
Nederlandse vrouw die zich in
1991 in Cuba heeft laten opere
ren. En met succes."
De vrouw heet Louise Moors en
verbleef destijds vier weken lang
in de kliniek van de Cubaanse
arts. Terug in Nederland onder
ging ze in het Academisch Zie
kenhuis in Utrecht een gezichts
veld-onderzoek. Toen bleek dat
er na dertig jaar achteruitgang,
plotseling een verbetering te zien
was.
Cor Damen: „Ik zat daar tussen
Amerikanen, Canadezen, Span
jaarden, Brazilianen, noem maar
op. Ze komen uit de hele wereld.
De Amerikanen mogen- niet
rechtstreeks naar Havana vlie
gen. Ze vliegen eerst naar Cana
da en dan naar Cuba. Dat doen
ze toch niet voor niets. Ik heb er
trouwens niets dan positieve
verhalen gehoord."
Hij zegt er eerlijk bij gehoord.
„Waarom niet? Ik wil geen sen
satieverhalen, ik vertel eerlijk
wat ik zelf meegemaakt heb,
gezien en gehoord heb. Tijdens
een van de therapie-sessies, zat
ik naast een man uit Puerto
Rico. Die vertelde over zijn
vrouw. Zij was blind, honderd
procent. Na de operatie kan ze
weer wat zien, niet geweldig
veel. Maar toch, ze ziet weer."
Toen wees de man naar twee
jongens die verderop in de gang
zaten. „Twee broers die blind
waren. De oudste kan nog steeds
niets zien, de jongste danst en
swingt hier door de gangen. Die
ziet wel en goed. Hij begeleid:
nu zijn oudere broer bij de the
rapieën."
Cor Damen kent nog meer var
die verhalen. „Maar ik kijk lie
ver naar mezelf. Ik weet dat ik
nu beter zie. Het was verschrik
kelijk mooi om na die drie we
ken weer terug te keren of
Schiphol. Daar wachtte me nof
een verrassing. Mijn broer werkt
bij West-Brabant Express in Ze
venbergen. Hij had er voor ge
zorgd dat familie, kennissen er
collega's van mijn werk met eer.
Royal Class-bus naar Schiphol
gereden waren."'
„Toen hadden we het wel even
kwaad," zegt zijn vrouw Anja
die instemmend knikt als Cor
nog eens iedereen uitvoerig wil
bedanken. „Het kost toch veel
geld. Als je ziet wat al die men
sen voor mij gedaan hebben. En
ik hoop van ganser harte dat ik
er aan mee kan helpen öm een
middel tegen deze ziekte te vin
den. Vandaar dat ik me ook weer
laat onderzoeken in het Baronie
ziekenhuis en in het AMC in
Amsterdam."
Het geheim is echter nog in
handen van de Cubaanse arts
Orfilio Pelaez Molina, die de
buitenwacht wel een blik in de
keuken gunt, maar nog steeds
niet alle troeven op tafel legt.
Cor Damen: „Tijdens mijn ver
blijf was er een symposium.
Kijk, ik heb het programma
boekje bij me. Er waren artsen
uit Duitsland en Amerika. Wat
dat symposium heeft opgeleverd
weet ik natuurlijk niet. Ik ben
maar een eenvoudige Bredanaar
die alleen weet dat hij na die
operatie beter ziet. En dat maakt
van mij een gelukkig en tevreden
mens."
markt, die nummers kunnen
claimen."
Bovendien heeft de Europese
Commissie besloten dat er vol
gend jaar één alarmnummer
komt: 112. Alle netnummers die
nu nog beginnen met een '1'
komen dan te vervallen. Dat
geldt ook voor de met een '8'
beginnende netnummers, zoals
rond Arnhem en Nijmegen. In
ternationaal is afgesproken dat
te zijner tijd alle gratis informa
tieve telefoonnummers met 0800
beginnen.
Het project in april 1993 van
start en Van den Berg werd tot
projectmanager benoemd. De
projectgroep ging op 10 januari
1994 aan de slag. Als op 10
oktober volgend jaar de veran
deringen ingaan, kan iedereen de
abonnees nog zes maanden kie
zen of hij het oude of het nieuwe
nummer intoetst.
Is de vernieuwing voor de tele
foonabonnees dus tamelijk over
zichtelijk, achter de schermen
moet er veel werk worden verzet.
Computerbestanden, automati
sche beveiligingen, adresserings
systemen en computermodems
moeten opnieuw worden gepro-
FOTO MARC BOLSIUS
Wim van den Berg: „Ik droom er nog niet van, maar ik ben wel opgewonden."
