DE STEM
OUDJAAR '94
De dikke dossiers liggen al jaren bij
diverse rechtbanken in Nederland en
België. Maar tussen die stapels
belastende papieren door weet de
van oplichting en verduistering
verdachte Jan de Kuijper nog altijd
een uitweg te vinden. Tot woede van
zijn slachtoffers die zeggen dat Jan
de Kuijper een oplichter is en de
gevangenis in moet. Samen met zijn
vrouw Mies Cok die volgens de
slachtoffers van de hoed en de rand
weet. „Ik ben onschuldig," zweert De
Kuijper. „Ze móeten de gevangenis
in," roepen de slachtoffers.
'Die man heeft ons
bedonderd, hij
doet alles wat niet
mag. We laten
hem niet los'
'Er wordt
zoveel verteld.
Ik zeg u dat alles
geregeld is. Het
geld is er!'
ZATERDAG 31 DECEMBER 1994
geeft Van Zetten eerlijk toe. „Net
want dat heeft ons al tonnen
kost. Advocaten, procedures, noec
maar op. Ik ga echter door. Di
man moet de gevangenis in. Enw(
zo snel mogelijk. Het is toch te ge
voor woorden dat die man zo maa
kan doorgaan met oplichten? Wan
dat hij nog steeds!!"
Grinnekend merkt de Rotterdams
zakenman op dat er v/el sprake
van een degradatie. „Vroeger licht
te hij zakenmensen op. Toen ginj
het echt om tonnen, nu houdt hi
zich bezig met de middenstanders
Vroeger mocht hij zich een mees
ter-oplichter noemen, maar tegen
woordig is hij een goedkoop op
lichtertje."
Van Zetten en Van Peer
zeggen veel te weten. Da
is onder anderen te
ken aan een Haags detec
tivebureau dat uitgebreid onder
zoek deed en begin november
onderzoek bundelde in een rapport
Daarin staan ook tal van T
ondernemingen die zeggen "bena
deeld te zijn door De Kuijper.
Zoals het notariskantoor Larozj
uit Antwerpen. „Wij hebben oni
geld uiteindelijk gekregen," zegtdi
secretaresse van de notaris. „Wi
hebben wel moeten procederen.'
Nijdam Transport uit Deurne
echter nog steeds achter het geld
aan en een woordvoerder van de
Zelfstandigen Kas zegt nog
frank gezien te hebben van" De
Kuijper.
Hetzelfde verhaal vertelt drukkeri
Amigraph uit Deurne. „Wij hebben
niet zoveel tegoed, maar wij willen
de franken wel zien. Die man ver
telt zulke fantastische verhalen,
dat kun je niet voorstellen. We
hebben er hier af en toe hartelijl
om gelachen."
Lachen doet de Deurnse familie
Demesmaecker niet. Zij leerden
Kuijper kennen op vliegveld Deur
ne, vlakbij Antwerpen. Het ver
trouwen kwam snel en de honderd
duizenden franken ook. Sindsdier
heeft de familie Demesmaecker
weinig meer vernomen van Jan de
Kuijper. Van Zetten: „Exact het
zelfde verhaal. Alleen is Seppe ver
anderd in Deurne."
Slechts aan een van zijn Vlaamse
crediteuren heeft De Kuijper
wil en dank zijn schuld terugbe
taald. Schilder Lemmens uit Deur
ne, die hij eerder had afgescheept
met een ongedekte cheque van
140.000 Belgische frank, schakelde
een centjes-ophaler in, die volgens
Van Peer en Van Zetten ook niet
helemaal zuiver op de graat
Die man schaduwde De Kuijper
een etmaal lang, sprak hem aan in
restaurants, winkels en op straat
en begon dan over diens betalings
achterstand. Het getreiter zat, be
taalde De Kuijper zijn schaduw
uiteindelijk cash uit.
De 39 aangiften zijn door de
wacht in Brecht keurig verzameld
en naar de rechtbank in Antwerpen
verstuurd. De zaak komt wellicht
halverwege volgend jaar voor.
„Waarom moet dat allemaal
lang duren," vragen de slachtoffers
zich af.
Van Zetten: „Toen hij in de gevan
genis zat, heeft De Kuijper bekend.
Sterker nog, tijdens de strafzaak
heeft De Kuijper zelfs gezegd
hij een deel van het geld in
Noors project had belegd en dat
hem dat 34 miljoen dollar zou
opleveren. Dat pakte een beetje
verkeerd uit, maar intussen had hi]
ons geld voor privé-doeleinden
bruikt. Daar zag hij geen kwaad
in.
De Kuijper ziet er nog steeds
kwaad in. „Want ik ben zelf slacht
offer geworden. Maar dat gelooft
niemand. Er wordt van alles over
mij geschreven. Ik ben echter
van de 200 gedupeerden. Wat c
je, ik ben veel geld kwijt geraakt.
Heel veel geld. Maar dat interes
seert niemand."
Els Huijbregts in ieder geval niet-
„Die man blijf ik lastig vallen tot
hij ons geld geeft. Weet u dat ik
zowat alle vertrouwen in de mens
heid verloren heb? Ik schreef boe
ken, ik heb er twee uitgegeven
maar het schrijven lukt niet meer
Ik ben nu maar met klei bezig,
therapie, om het toch wat te verge
ten. Die man heeft zoveel mensen
bedonderd en zoveel mensen kapot
gemaakt. Die moet toch gestraft
worden?"
Dat vinden Van Zetten en Van Peer
ook. „En hij wórdt gestraft. Hij
heeft al anderhalf jaar gekregen
Okay, hij is in hoger beroep
gaan, maar wij hebben nog genoeg
pijlen op onze boog. We geven niet
op. Die man mag niet vrij rond
lopen."
Enkele kilometers over de
schudt Jan der Kuijper het hoofd
„Die Van Zetten. Hij is bokser
geweest. Weet je dat hij een her
senbeschadiging heeft? Ik heb een
psycholoog ingeschakeld. Die heeft
aan de hand van zijn uitspraken
Van Zetten geanalyseerd en de
conclusie is dat die man gestoord
is. Wat moet ik daar tegen doen?"
Van Zetten: „Ik boks nog iedere
vrijdag. Geloof maar dat ik
eens tegen De Kuiper wil boksen.
geholpen, of hij heeft ergens het
geld liggen."
„Maar fk kan het in ieder geval tot
nu toe niet vinden," zegt mr. Van
Leuven uit Breda. Hij is curator in
het faillissement van De Kuijper en
nam begin oktober tijdens een uit
zending van Ooggetuige, een pro
gramma van RTL4, geen blad voor
de mond.
Voor de televisiecamera's noemde
Van Leuven De Kuijper toen een
oplichter. „Ik blijf achter die bewe
ring staan. Hij heeft geld aangeno
men en hij wist dat hij het niet
terug kon betalen. Dat geld ben ik
nog niet tegengekomen. Alleen een
polis ter waarde van 16.000 gulden.
Per ongeluk gevonden, want ook
dat was verzwegen. Ik denk dat de
nasleep van deze zaak zeker nog
een jaar duurt."
Dat maakt Van Zetten en Van Peer
niets meer uit. Als volleerde jacht
honden laten ze hun prooi niet
meer los. Op hun verzoek werd De
Kuijper zelfs een aantal dagen ge
gijzeld. Uniek in Nederland, maar
ook dat hielp niet. De schuldeisers
hebben nog steeds geen geld.
Van Zetten en Van Peer richten nu
hun aandacht vooral op Mies Cok.'
Lang hield zij vol niets te weten
van de praktijken van haar man.
„Dat is onzin, klinkklare nonsens,"
zeggen Van Peer en van Zetten.
„Zij weet overal van. En dat blijkt
volgens ook wel. Want wie is een
van de getuigen die de advocaat
van De Kuijper heeft opgeroepen
om te pleiten voor hem? Juist, Mies
Cok. Vreemd, want die weet toch
niets?"
Bij de rechtbank van Breda liggen
dan ook drie aangiften tegen Maria
Jacomina Cok, geboren te Katten-
dijke. Van Peer, Van Zetten en
Tideman dagen haar voor de rech
ter. Die zaak speelt vermoedelijk in
het volgend voorjaar.
Van Zetten: „Meneer ruilde zijn
simpele Citroen in voor een dure
Mercedes, hij nam plotseling dure
vlieglessen en kocht vliegtuigen.
Als vrouw zijnde vraag je dan toch,
hé, wat is hier aan de hand? Wel-
Staand in de deurope
ning van de riante villa
in het Belgische St. Job
in 't Goor steekt Jan de
Kuijper zijn armen in
de lucht en zegt: „Er
wordt zoveel verteld. Ik zeg u dat
alles geregeld is. Het geld is er!"
Helaas, betalen kan nog niet. „Nee,
want het geld staat vast op een
geblokkeerde rekening, justitie
doet dat. Daarom kan ik nu niet
aan het geld komen. Het is mijn
schuld niet. Dat komt door de
mensen die het allemaal voor de
rechtbank gebracht hebben. Als ze
dat niet gedaan hadden, was alles
al voor elkaar."
Door Romain van Damme
Nauwelijks een kilometer verderop
in hetzelfde dorp haalt Els Huij
bregts haar schouders op. „Die
man is zo'n fantast. Wat die alle
maal vertelt en uithaalt, dat is met
geen pen te beschrijven. Die man
maakt zoveel kapot. En hij mag
maar door gaan. Dat versta ik dus
niet, dat die man nog vrij rond
loopt."
Ze belt hem iedere dag. „En dat
blijf ik doen tot hij ons betaald
heeft. We hebben nog zeker
300.000 franken (ruim 16.000 gul
den) tegoed van hem. Mijn man
heeft in zijn villa geschilderd, be
hangen en tapijt gelegd. De Kuij
per schreef een ongedekte cheque
uit, 200.000 Belgische franken.
Sindsdien vechten we voor ons
geld."
De huiskamer wordt verlicht met
een peertje. „We zijn drie jaar
geleden voor ons zelf begonnen.
Een eigen zaak, schilderen, behan
gen en decoreren. Door al dat ge
doe zijn we in geldnood gekomen.
We wilden met het geld voor de
klus die we bij De Kuijper aanna
men, ons huis wat opknappen. U
ziet het, het is nog niet klaar."
Jan de Kuijper en zijn vrouw Mies
Cok wonen sinds december 1992 in
België. In Nederland werd Jan de
Kuijper eind mei vorig jaar door de
Bredase rechtbank tot anderhalf
jaar cel veroordeeld wegens het
verduisteren van bijna een miljoen
gulden.
„Ho, ik ben nog niet veroordeeld,"
verzekert Jan de Kuijper. „Ik ben
in hoger beroep gegaan bij het
Gerechtshof in Den Bosch. Die
zaak loopt nog. Maar weet je,
schrijf maar zo negatief mogelijk
over mij. Hoe negatiever hoe beter
voor mij. Ah, begrijp je dat niet?
Bel maar naar advocaat Voorvaart,
die begrijpt dat wel."
Het begrip zit hem vooral in het
zwijgen van Jan de Kuijper. „Lo
gisch dat hij kopschuw is gewor
den," zegt de Bredase advocaat.
„Er zijn zoveel oneerbare dingen
gebeurd en er is zo negatief over
hem geschreven. Overigens weet
mijn collega Gimbrère veel meer
van deze zaak, maar die is er nu
niet. Ik weet wel d^t De Kuijper
beroep heeft aangetekend. Hij is
dus nog niet definitief veroordeeld.
En wat er in België gebeurt, daar
weet ik niets van."
Els Huijbregts wel. „De Kuijper
huurde eerst een villa in Bras-
schaat. Daar is hij met een proce
dure uitgezet omdat hij de huur
niet betaalde. Toen is hij hier in St.
Job in 't Goor terecht gekomen. Hij
huurt een dure villa. Hij kwam bij
ons om te vragen of we een klus
voor hem wilden doen in de villa.
Dat hebben we aangenomen."
Hadden ze dat maar nooit gedaan,
verzucht ze nu. „We hebben eerst
nog inlichtingen ingewonnen bij de
rijkswacht hier. Die zei dat De
Kuijper niet gekend was op het
bureel. Daarop besloteh we de zaak
aan te nemen. We hebben er een
klus in Parijs voor laten vallen. Het
heeft ons alleen maar geld gekost.
Een advocaat, btw die we toch
moeten afdragen, ach, hou maar
op."
„Ophouden? Dat nooit!," briest de
Rotterdamse zakenman Folkert
van Zetten in het Steenbergs assu
rantiekantoor van Nico van Peer.
„Wij gaan door tot we ons geld
terug hebben. En geloof ons, we
krijgen dat geld. Die man heeft ons
bedonderd, die man doet alles wat
niet mag. We laten hem niet los."
Van Zetten zegt een van de voor
naamste slachtoffers van Jan de
Kuijper te zijn. Hij leerde de De
Kuijper kennen op het Westbra
bants vliegveld Seppe. Daar kwam
de toen in Roosendaal woonachtige
De Kuijper vaak. Uiteraard om te
vliegen, maar ook om zaken te
doen met zijn vliegvrienden.
Volgens de slachtoffers praatte hij
tonnen bij elkaar. De Kuijper zou
zijn vliegvrienden beloofd hebben
dat geld zodanig te beleggen dat hij
het geld met de nodige rente kon
„Die man huurt nu weer een villa in St. Job in het Goor. Kost hem ruim 3000 gulden per maand. Dat geld moet toch ergens vandaan komen?"
FOTO DE STEM DICK DE BOER
De Kuiper,
een vervolgverhaal
terug geven. Het vertrouwen, was
er, want De Kuijper bestelde twee
vliegtuigen, liet prachtige villa's
zien en dineerde in de duurste
restaurants.
Folkert van Zetten en Nico van
Peer zeggen nu wel beter te weten.
Aanvankelijk gunden ze samen met
andere benadeelden De Kuijper het
voordeel van de twijfel. Ook al
omdat De Kuijper steevast scherm
de met zijn rijke schoonfamilie Cok
uit het Zeeuwse Goes. Van Zetten:
„Dat zei hij vaak, als het niet lukt,
schakel ik mijn schoonfamilie in„
daar zit geld genoeg."
De Kuijper hield dat vol tot het
voorjaar 1992. Toen stapte de in
Huiten (bij Tilburg) woonachtige
familie Tideman naar de Rijense
politie en deed aangifte van oplich
ting en verduistering. Tideman had
De Kuijper enkele tonnen gegeven
en nooit meer terug gezien. De toen
in Roosendaal woonachtige De
Kuijper werd aangehouden en zat
zes weken in voorarrest.
Het balletje rolde en ligt nog steeds
niet stil. Meer gedupeerden meld
den zich bij de politie. „Maar lang
niet iedereen," weet Van Zetten
zeker. „Niet iedereen doet aangifte.
len. De Kuijper had een huisje in
de Zeeuwsvlaamse badplaats
Nieuwvliet, 40.000 gulden waard.
Hij betaalde maar niet. De man die
het verkocht had, wilde toen beslag
op dat huisje laten leggen. Vergeet
het maar. Er zit een hypotheek op,
die hypotheek staat op naam van
Cok sr."
En: „De spullen die in de villa in
St. Job in 't Goor staan, staan ook
op naam van Cok sr. Daar kun je
dus niet aan. Het is echt niet te
geloven wat er allemaal gebeurt.
De Kuijper is gearresteerd in Bel
gië, maar na het betalen van een
borgsom van 55.000 gulden weer
vrij gekomen. En wie heeft dat
betaald denk je?"
Vanuit Goes laat Cok sr. telefo
nisch weten nergens iets vanaf te
weten. „Meneer, ik weet niets.
Goedenmiddag, ik wens u verder
alle goeds." Dat is niet aan Van
Zetten en Van Peer besteed. „Er
moet toch iets zijn? Misschien dat
de broer van Mies, Joop Cok, de
geldschieter is. Hij heeft zijn aan
delen in het familiebedrijf voor
miljoenen verkocht en woont nu in
Kalmthout in België. Of hij wordt
nee, Mies vroeg helemaal niets. Dat
zegt ze tenminste."
Van Zetten en Van Peer hopen met
de aangiften tegen Mies Cok die al
eerder vier dagen verhoord werd
door de Rijense politie, de zwakke
plek gevonden te hebben. „Als
Mies veroordeeld dreigt te worden,
grijpt de familie wellicht in. Want
dat mag niet, Mies achter de tra
lies. Dan komt er misschien geld
tevoorschijn en worden wij terug
betaald."
Dat is dan al lang niet meer vol
doende om de kosten te dekken,
Veel mensen schamen zich dat ze
zo beetgenomen zijn door De Kuij
per en ze doen daarom niets. Bo
vendien kan meespelen dat het geld
dat aan De Kuijper is gegeven,
fiscaal niet zuiver was."
De Kuijper krijgt in zeven maan
den vijf kort gedingen aan de broek
en verliest die allemaal. Hij blijkt
een schuld van minimaal vijf tot
zes miljoen gulden opgebouwd te
hebben. De Kuijper wordt failliet
verklaard en op zijn eigendommen
wordt beslag gelegd. Geld zien de
schuldeisers echter niet en De
Kuijper blijft vrij rondlopen.
„En er moet geld zijn," verzekeren
Van Peer en Van Zetten. „Die man
huurt nu weer een villa in St. Job
in het Goor. Kost hem ruim 3000
gulden per maand. Dat geld moet
toch ergens vandaan komen? Wij
vermoeden dat de familie van zijn
vrouw, Mies Cok, regelmatig bij
springt. Die familie is rijk. Haar
vader is oprichter van Cok Midland
(groothandelsbedrijf red.) dat in
het Zeeuwse Kapelle zit."
Van Zetten en Van Peer hebben het
nauwkeurig bijgehouden. „Telkens
als de situatie penibel wordt, is er
geld of wordt er een andere truc
bedacht om goederen veilig te stel-
De Kuijper:
niemand.
„Ik ben zelf slachtoffer geworden.
Maar dat gelooft
FOTO ARCHIEF DE STEM
