'Voor de NCRV alleen het allerbeste in 1995'
'Helpt hulp?
Ja, hulp helpt'
Rotterdam opent jacht op junks na sluiting Perron Nul
(PyerAzerkr
Vliegtuigvoer
DE STEM
Hulporganisatie Mensen in Nood bestaat 80 jaar, maar veel te vieren valt er niet
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
Allergisch
VRIJDAG 30 DECEMBER 1994 A2
Misschien hebben
ze altijd wel be
staan, mensen die
allergisch zijn voor godsdienst
of elke andere vorm van reli
gie. Alleen moest je ze tot
voor enkele eeuwen met een
lantaarntje zoeken.
In onze dagen is dat niet meer
nodig. Men kan, althans in
onze contreien, met een ge
rust hart voor deze allergie
uitkomen. Maar het is met
deze allergie als met alle an
dere allergieën: het is een
minderheid die ermee behept
is. Dat zou je echter niet zeg
gen aan sommige geluiden die
af en toe uit die kring komen
aanwaaien.
Neem nou ene dr li. Vos die
aan de Rijks, nversiteit Lei
den ethiek doceert. Die be
stond het niet zo lang geleden
om religieuze mensen weg te
zetten als dommeriken en
dwazen. „Een wijs mens heeft
geen godsdienst nodig," ver
kondigde hij op een congres
van het Humanistisch Ver
bond. Je bent met andere
woorden niet goed wijs als je
godsdienstig bent. Vos verder
nog: „Als je een beetje ver
standig bent, neem je het le
ven zoals he' is" (zoals wij,
atheïsten, doen, hoor je hem
erbij denken).
Het ontbreekt religieuze men
sen volgens de heer Vos met
andere woorden zelfs maar
aan een beetje verstand. Alsof
religie inhoudt dat je het le
ven niet neemt zoals het is.
De arrogantie die uit zo'n
allergische houding tegenover
religie en godsdienst spreekt,
doet niet onder voor de hou
ding van religieuze fundamen
talisten en andere fanatici.
Voor hen spreekt het immers
ook vanzelf dat niet zij, maar
anderen de plank volledig mis
slaan. Allergisch zijn voor
godsdienst en religie is der
halve even weinig bevorder
lijk voor tolerantie als reli
gieus fundamentalisme.
Religieuze medeburgers in
een publiek forum voor dom
en dwaas uitmaken is geen
incident, maar een symptoom.
Natuurlijk was er in ons land
al langer een beweging gaan
de die wil afrekenen met zo
wat alles, wat ons vanuit het
verleden aan religieuze geur
en kleur in het openbare le
ven is overgeleverd. Met het
aantreden van het Paarse ka
binet lijkt deze beweging haar
tijd gekomen te achten. Dat
behoeft ook niet zo'n verwon
dering te wekken.
Neem het kersverse D66-Ka-
merlid Groenman. Haar eer
ste optreden bestond erin de
kerken uit het maatschappe
lijke middenveld te verban
nen: daar hoefde de politiek
nooit meer mee te praten.
Haar partij heeft haar wel
gecorrigeerd, maar uit de wij
ze waarop sprak geen sterke
overtuiging. Neem ook de
'Paarse reactie' op confessio
nele medefinanciering van de
ontwikkelingssamenwerking.
De regeringspartijen hameren
er op, dat confessionele me
de-financieringsorganisaties
als het katholieke Cebemo en
het protestantse ICCO ach
terhaald zijn. Ze beargumen
teren dat dan met dooddoe
ners als 'er is geen verschil
tussen christelijke én algeme
ne erosiebestrijding'.
Hoe insinuerend is trouwens
de reclamecampagne van de
algemene mede-financierings
organisatie Novib niet. 'De
Novib-methode werkt!', luidt
de nieuwe slogan. De insinua
tie is dat de methoden van de
andere organisaties niet of
slechter werken.
Maar de Novib-methode
werkt niks beter dan de Cebe
mo- of ICCO-methode. Het
zijn in het verleden de kerken
en hun missionaire organisa
ties geweest, die de ontwikke
lingssamenwerking in gang
hebben gezet en ervoor heb
ben gezorgd dat het ook een
hoge prioriteit in de hele sa
menleving kreeg. Zou dat ver
leden niet een belangrijke re
den kunnen zijn, dat het
'Paarse tijdperk' voor de ont
wikkelingssamenwerking in
het algemeen weinig goeds
voorspelt?
Is het 'Paarse tijdperk' voor
hen, die allergisch zijn voor
godsdienst en religie? Ik be
twijfel dat. Niet alleen omdat
allerlei oude vormen van hei
dense religie weer volop de
kop opsteken. Er lijkt me ook
nog iets anders gaande.
Duidelijker dan voorheen
worden er pogingen onderno
men om een, wat genoemd
wordt 'publieke religie' in de
samenleving aan de macht te
brengen. Onder publieke reli
gie wordt dan verstaan een
geheel van normen en waar
den dat aan het leven en het
samenleven van mensen zin
en samenhang geeft.
Geen enkele samenleving kan
het zonder zo'n publieke reli
gie stellen, zo is de overtui
ging, want anders komt die
samenleving snel in staat van
ontbinding te verkeren. Aan
de staat wordt door de pleit
bezorgers van deze publieke
religie weer ondubbelzinnig
de taak toegekend om zeden
meester te zijn en de morele
beginselen van deze religie te
beschermen.
Deze publieke religie zou in
het paarse tijdperk de wind
wel eens aardig in de zeilen
kunnen krijgen.
Heeft Transavia de trend gezet of is de maatregel van de charter
maatschappij om vluchten te ontdoen van de traditinele maaltijd,
ten dode opgeschreven? Luchtvaartmaatschappijen handhaven al
decennia lang de verfoeilijke gewoonte tijdens vluchten die langer
duren dan een uur de passagier te 'verwennen' met smakeloos
geplastificeerd voedsel. Uiteraard zouden de luchtvaartbedrijven het
liefst het moedige voorbeeld van Transavia volgen. Maar of andere
maatschappijen het eveneens aandurven met deze totaal overbodige
traditie te breken, is nog maar dei vraag. Zij kennen de Nederlandse
mentaliteit: veel voor weinig geld. Van der Valk is er groot mee
geworden. In de praktijk betekent dat: al zit je tot je nek toe vol, het
vliegtuigvoer wordt koste wat kost weggestouwd. Het is niet voor
niets gratis. (HV)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader en D.H. Ahles (adjunct).
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis)
ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Postbus 65,4600 AB;
01640-36850, fax 01640-40731, redactie B 01640-37253.
Etten-Leur, Markt 28,01608-21550, fax 01608-17829.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Hulst, Steenstraat 14, S 01140-13751, fax 01140-19698.
Oosterhout, Bredaseweg 108B,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 01184-19910, fax 01184-11446.
Openingstijden: van 8.30-17.00 uur.
(Middagpauze van 12.30-13.30 uur m.u.v. Oosterhout)
Abonnementsprijzen per 1 januari 1995 (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 89.40, per half jaar 177.80 óf per jaar 345.75.
Voor abonnees met automatische incasso: per maand 29.80,
per kwartaal 86.90, per half jaar 172.80 óf per jaar 335.75.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben,
Ginnekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881Fax 076-236405.
Geboorte- en overlijdensadvertenties
maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881fax 076-236405
zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911
Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de
Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. als
mede de Regelen voor het Advertentiewezen.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345.
DoorJan Bouwmans
onze actie 'Patatje Oorlog', heb
ik van winkeliers begrepen dat
de situatie wel verbeterd is."
In de vier weken van de actie
Patatje Oorlog zijn 105 mensen
aangehouden. Achttien dealers
van harddrugs zijn voorgeleid
aan de officier van justitie, en
nog eens zo'n aantal moet nog
opgespoord worden.
„Ook onderling hadden dealers
wel eens ruzie", aldus de politie
onderkoeld. „Met name vanwege
concurrentie. Door tijdig ingrij
pen kon in zo'n geval een schiet
partij worden voorkomen." Of
een 42-jarige Rotterdammer die
woensdagavond aan de West-
blaak werd doodgeschoten, ook
uit de drugscène kwam wil de
politie nog niet kwijt. Ze houdt
het voorlopig op 'een afrekening
in het criminele milieu'.
Liesbeth Vollemans van het In
stituut Verslavingsonderzoek
vindt de politiemacht die tegen
de gebruikers wordt ingezet 'van
de gekke'. „Natuurlijk is het niet
goed als een verslaafde je auto
openbreekt, maar dit slaat ner
gens op," zegt ze. „Verslaafden
moeten èrgens terecht kunnen.
Wat moeten die jongens nu? Per
ron Nul met z'n lage prijzen voor
drugs behoorde tot de straatsce-
ne. Perron Nul was ook de groot
ste verstrekker van spuiten: zo'n
duizend per dag. De gasten die
dat moeten hebben, zitten nu
overal in de binnenstad.
Van onze correspondente
Janny Kok
Rotterdam - De bij het Rot
terdamse Centraal Station
gevestigde multinationals en
horecagelegenheden hoeven
niet meer bang te zijn dat
hun relaties direct te maken
krijgen met de uitwassen van
drugverslaving. Na de slui
ting van de verslaafdenop-
vang Perron Nul naast het
Centraal Station ziet hun
'stoep' er opvallend schoon
uit.
Er is niets meer dat doet denken
aan de omstreden verslaaf-
denopvang van 'drugdominee'
Hans Visser van de Pauluskerk,
of het moet de naam van een
snackkarretje voor het station
zijn: Perron Worst.
Het mooi opgepoetste gezicht
dat Rotterdam bij het Centraal
Station toont, is echter schone
schijn. Dat' blijkt even verderop
al voor de Pauluskerk, die op een
belegerde vesting lijkt. Voor de
kerk patrouilleren twee politie
mensen te paard en collega's in
een VW-busje komen regelmatig
poolshoogte nemen of verslaaf
den en drugdealers zich niet op
houden op plaatsen waar dat
volgens de gewijzigde Algemene
Politieverordening niet mag. En
dat is op veel plaatsen.
wat ik zag," zegt een jongen over
de concentratie verslaafden met
politie er omheen. „Ik stond in
mijn eentje op anderen te wach
ten om kaartjes te halen, maar ik
voelde me behoorlijk ongemak
kelijk. Iedereen wordt opge
jaagd. Ik dacht dat ik zelf ook
weg zou moeten omdat ze dach
ten dat ik een junk was. Nou
mooi niet."
DE HULPORGANISA
TIE Mensen in Nood be
staat tachtig jaar, maar
veel te vieren valt er niet.
De nood is nog altijd
hoog, de ene mensen
ramp overschaduwt de
andere. Het gevolg: de
hulpmarkt groeit en de
hulporganisatiès groeien
mee, in omvang en in
vloed. Eindejaarsbespie-
gelingen van Mensen in
Nood-directeur Jaap van
Soest.
Door Paul de Schipper
MENSEN in Nood - met vijftig
medewerkers en een jaaromzet
van 85 miljoen gulden - betrekt
in 1995 een nieuw kantoor in
Den Bosch'. En in Afrika worden
de hulpverleners ervan beschul
digd zo dominant te zijn dat ze
de politieke koers van de hul-
pontvangende landen beïnvloe
den. De onvermijdelijke vraag:
heeft het allemaal wel zin?
„Een hulpclub als Mensen in
Nood is een input-organisatie.
Wij Nederlanders met een goed
hart stoppen er wat in en stellen
vervolgens de vraag: wat gebeurt
er met dat geld? Wat haalt het
uit? Die vraag naar het rende
ment wordt steeds nadrukkelij
ker, maar hoe meet je hulp? Dat
is de moeilijkheid. Wij weten
niet hoeveel mensen er niet
doodgaan dankzij onze hulp of
hoeveel straatkinderen er van de
straat blijven door toedoen van
Mensen in Nood. Wij stammen
uit de goede katholieke traditie
van 'doe wel en zie niet om',
maar de moderne burger vraagt
terecht: wat is het resultaat?"
Weerstand
„De bedoeling is dat we met het
gegeven geld proberen mensen te
helpen zichzelf te redden, om
een samenleving meer weerstand
te geven. Neem Bangla Desh.
Rolt er daar een vloedgolf bin
nen dan heb je zo 2000 doden.
Gebeurt datzelfde in. Zeeland,
dan heb je er waarschijnlijk nul,
omdat de samenleving bij ons
meer weerstand tegen het water
heeft kunnen opbouwen. Met
hulp kun je dat ook bereiken in
Bangladesh.
Er zijn daar nu, dankzij westerse
hulpverlening, vluchtplaatsen
gebouwd, betonnen dozen op pa
len die plaats bieden aan duizen
den mensen. Daardoor kan de
bevolking daar langzamerhand
een stootje verdragen. Hulp
helpt dus, maar hoeveel mensen
je daar mee redt kan ik niet
zeggen."
Vraag: Jullie helpen soms ook de
aanstichters van de ellende. Uit
Zaïre komen berichten dat Hutu-
militairen zich dankzij gepikte
westerse hulp kunnen voorberei
den op een nieuwe invasie en dus
een nieuwe slachtpartij in Ruan
da.
Van Soest: „Een aantal kinder
kampen in de buurt van Goma in
Zaïre kun je alleen met hulpgoe
deren bereiken via wegen waar
langs Hutu-militairen zijn neer
gestreken. Zij eisen een deel van
die hulp als schatting op. Omdat
wij als Mensen in Nood via Cari
tas meer buiten de kampen wer
ken, hebben we er gelukkig niet
veel mee te maken, maar het
gebeurt wel. En niet alleen in
Ruanda, ook in voormalige Joe-
goeslavië. De hulproutes naar
Bosnië en Sarajevo zijn veilig,
maar de route naar Banja Luka
loopt via Servische linies, die
eisen bij het passeren van weg
blokkades naar schatting zo'n
tot tien procent van de waarde
van het transport op."
Dilemma's
Dat doen jullie?
„Dat is een onderdeel van de
prijs die je betaald om de schul
delozen te helpen."
Maar het is ook een leger voe
den, dat ellende aanricht?
„Voor een deel ontkom je daar
niet aan. Vergeet niet dat veel
soldaten parttimers zijn. 's Mid
dags vechten ze en 's avonds
eten ze bij moeder aan tafel
misschien het voedsel dat wij in
een dorp brengen."
Het wordt jullie ook nagedragen
dat hulp aan de Hutu-vluchtelin-
gen in Zaïre in feite hulp is aan
de daders van een Afrikaanse
holocaust?
„Dat soort dilemma's liggen da
gelijks bij ons op tafel, maar
moet je daarom hen die niet
ons, maar de Tutsi's hebben het
tien jaar geleden van ons afge
nomen. Kijk, als je die mensen
zaad geeft, bevestig je nieuwe
eigendomsrechten. In een situa
tie als die in Ruanda waar ieder
een om de zoveel jaar eikaars
akker afpakt, kun je dat niet
doen, dus hebben we ze geen
zaad gegeven."
In Afrika trekken westerse poli
tieke machten zich terug. Het
verwijt is dat hulporganisaties
steeds meer in dat gat springen
en de politiek van hulpontvan-
gende landen sturen.
„Dat is niet de bedoeling, maar
wel een gevolg. Aan de andere
kant nemen wij de politiek haar
laksheid kwalijk. Onze hulp
houdt mensen in leven, maar
houdt tegelijkertijd structurele
oplossingen op afstand. Op het
moment dat er geen- mensen
meer massaal dreigen te sterven
denken de politici: we kunnen er
nog eens een nachtje over sla
pen. Als hulporganisatie kun je
daar niets tegen doen.
Effectiever
„We hebben maar één wapen om
druk uit te oefenen om tot oplos
singen voor crises te komen: niet
helpen, de slachtoffers in de
steek laten, maar dat kunnen we
die mensen niet aandoen. Dus
het enige wat rest is kloppen en
rammelen aan de poorten van de
politiek en zeggen: doe wat, he
ren!"
Ze faalt in Somalië, Soedan, Ru
anda en Bosnië. Wat kan de
politiek doen om rampen te
voorkomen?
„Beginnen met uitvoeren van
wat beloofd is: de onaantast
baarheid van hulptransporten,
echte veiligheidszones in Bosnië,
het daadwerkelijk uitvoeren van
VN-resoluties en het ter beschik
king stellen van het aantal mili
tairen dat toegezegd is. Hoe
meer ze dat doen, hoe effectiever
wij kunnen werken en hoe effec
tiever dus het geld wat wij hier
geven, daar besteed wordt."
nauwelijks iets aangekocht,"
zegt Eksteen, bijna verontschul
digend.
Waarom die overstap? „Bij de
NOS was ik eraan gewend ge
raakt dat mensen niet naar pro
gramma's kijken. Simpelweg
omdat ze Nederland 3 niet weten
te vinden", zegt Eksteen. „Dat
was vaak heel frustrerend, want
dan heb je je uit de naad ge
werkt voor een prachtig pro
gramma en heeft niemand het
gezien. Naar Nederland 1 wordt
wel gekeken."
Eksteen heeft geen aanpassings
problemen na zijn transfer van 3
naar 1. „We willen alleen het
beste van het beste," zegt hij
vastberaden. „De NCRV heeft
een naam hoog te houden als het
gaat om kwaliteits-televisie."
Wijzend op kijkerssuccessen als
Hill Street Blues, Cheers, St.
Elswhere en NYPD komen de
NCRV-criteria bijna vanzelf bo
vendrijven.
„Het moet hoge kwaliteit heb
ben. Het moet een menselijk ver
haal hebben met echte karakters
en gaan over personen die bezig
zijn met alle facetten van het
leven."
Om die mooie programma's te
vinden moet Eksteen veel tv kij
ken, heel veel. „Het liefst zou ik
de hele dag kijken. In elk geval
toch wel de helft van mijn werk
week maar ik moet helaas ook
veel vergaderen en andere din
gen doen," zegt hij. „Ik zie ook
veel dingen waar ik helemaal
niks aan vind, hoor. Voor één
uur tv dat ik koop, zie ik er wel
honderd. Maar ik moet erbij zeg
gen dat ik niet alles afkijk. Vaak
heb ik na tien minuten wel ge
zien of het iets is."
Zeer regelmatig vliegt Eksteen
ook naar het buitenland voor tv-
en filmbeurzen. Los Angeles en
Cannes zijn daarbij veruit het
belangrijkst. „In L.A. word je
dan veertien dagen langs alle
studio's geleid die in pilot-afle-
veringen laten zien wat ze gaan
maken. Op basis van één zo'n
aflevering moet je dan soms be
slissen. De NCRV heeft zo bij
voorbeeld de politieserie NYPD
gekocht", vertelt Eksteen.
Door de bundeling van de com-
merciëlen (Veronica/RTL/Ende-
mol) en het groeiende aantal
zenders, wordt het werk van Ek
steen steeds moeilijker. „We zul
len ons nog meer van de rest
moeten onderscheiden," zegt de
NCRV-inkoper. „Maar voor mij
is dat juist een uitdaging." Hoe
hij dat gaat doen, zal echter pas
in 1996 zichtbaar zijn. Voor ko
mend jaar is de NCRV-gids al
grotendeels dichtgetimmerd.
Begin deze maand sloot dominee Visser, verkleed als Sinterklaas, 'zijn'
Centraal Station. Sindsdien verspreidt de drugscène zich over de binnenstad.
Perron Nul bij het
foto anp
„Wat we nu doen is dweilen met
de kraan open," zegt een politie
man. „We jagen die junks op als
vee. Maar dat is de oplossing
niet. Je ziet ze steeds weer op
duiken."
„Ze moeten toch ergens blijven,"
vindt eigenaresse Wilma Knoops
van de naast de Pauluskerk ge
vestigde bruidsmodezaak Sonja
International. „Als burgemeester
Peper tegen mij zou zeggen: je
moet je zaak morgen sluiten, sta
ik ook mooi met al mijn jurken
op straat. Ik vind dat het de
schuld van Peper en de rest van
het gemeentebestuur is dat we
hier toestanden hebben. Begrijp
me goed, we krijgen fantastische
steun van de politie en we hoe
ven maar even te kikken over
overlast en ze doen er wat aan.
Maar toch zijn mensen bang."
Een stel wachtenden voor de
bioscoop bij de Pauluskerk toont
zich geschrokken. „Ik wist niet
De ook op bioscoopkaartjes
.wachtende fractievoorzitter
Peter Aubert van de PvdA in
Rotterdam doet laconieker over
de ongewone drukte: „Het is
duidelijk dat het zomaar sluiten
van Perron Nul niet de oplossing
is. Over de besluitvorming is het
laatste woord nog niet gezegd.
Er komt een onderzoek naar de
gang van zaken rond de ontman
teling van Perron Nul door een
onafhankelijke deskundige. Die
zal moeten bekijken wat er mis
is gegaan in de besluitvorming."
Dat er wezenlijk wat mis is
blijkt uit ernstige klachten van
bewoners en winkeliers aan de
even verderop gelegen Nieuwe
Binnenweg. „Dealers en ver
slaafden heb je daar altijd wel
gehad, maar sinds Perron Nul
gesloten is de druk op de Nieuwe
Binnenweg vergroot," zegt poli
tieman Peter de Graaf. „Een
kwart van de bezoekers en
dealers van Perron Nul zat na de
sluiting ineens hier. Maar nu we
hier vier weken bezig zijn met
schuldig zijn, laten doodgaan?
Wij kregen een aanvraag om
kleine boeren in Ruanda zaai
goed ter beschikking te stellen.
Een prima zaak, want als zij
oogsten zijn ze niet meer afhan
kelijk van onze hulp, maar wij
hebben gevraagd: van wie is de
grond die jullie bebouwen.
Laksheid
„Het antwoord was: die is van
Het jaar loopt af, met
knallen of met sissers.
Terwijl de meeste men
sen nog terugblikken,
zitten anderen al tot over
hun oren in het nieuwe
jaar. Met hen kijken we
in een korte serie door
het sleutelgat van 1995.
Vandaag: de NCRV-inko
per van tv-amusement.
Door Hans van Alebeek
De hele dag tv kijken op kosten
van de baas, da's pas een mooi
baantje. „Een wereldbaan,"
geeft Hans Eksteen breedla-
chend toe. „Ik kan me echt niks
leukers voorstellen."
J. van Soest: 'Hoeveel mensen we met onze hulp redden, kan ik
niet zeggen.foto archief de stem
Hij is de man die voor de NCRV
tv-programma's inkoopt. Over
de hele wereld zoekt hij doorlo
pend naar nieuw materiaal, zo
dat wij met zijn allen ook in
1995 weer een jaar onderuit
kunnen schuiven voor de buis.
Het goede nieuws eerst: Cosby
keert terug en de prachtige
NCRV-politieserie NYPD blijft.
Dan het wat vreemdere nieuws:
van Hans Eksteen is volgend
jaar helemaal niks te zien bij de
NCRV. Ra, ra ra, hoe kan dat?
In zijn kantoor in Hilversum
Hans Eksteen: „Het liefst zou ik de hele dag tv kijken."
staat de televisie pront te pron
ken bij het bureau van Eksteen.
„Sorry voor de rommel," excu
seert de 44-jarige tv-inkoper
zich, „ik zit hier nog maar kort
en ben nog niet volledig inge
richt."
Eksteen werkt pas twee maan
den bij de 70-jarige NCRV, daar
voor was hij vijf jaar program-
foto marc bolsius
ma-inkoper voor de NOS. „Dat
betekent dat je in 1995 op Ne
derland 3 meer van mij te zien
zult krijgen dan op Nederland 1,
want voor de NCRV heb ik nog
