'We moeten de lat niet te hoog leggen' Bisschop Wiertz passen geen 'grote schoenen, van welke kerkvader dan ook DE STEMGEESTELIJK LEVEN DINSDAG 20 DECEMBER 1994 A 7 DoorTwan Mientjes en René Poels Roermond - Verrassing. Dit keer belde niet de krant het eerst, maar de bisschop. Althans, zijn woordvoerder. Was het, nu mgr. Wiertz een jaar in functie -was, niet weer eens tijd voor een vraaggesprek? Ze ker. Konden we alvast de vragen naar de bisschop opsturen? Nou, liever niet, eigenlijk. Enige spon taniteit zou wel zo aardig zijn. Ruggespraak. Telefoontje terug: akkoord, een vrij gesprek. Het tekent de bisschop van Roermond. De verkramptheid, onzekerheid eigenlijk misschien van het bisdom onder mgr. Gij- sen, is verleden tijd. Geen hak ken meer in het zand. Geen argwaan, maar openheid. En toch, helemaal zeker van zichzelf is mgr. Frans Wiertz aanvankelijk niet. Lichte nervo siteit aan het begin van het ge sprek, dat, zo meent hij, 'toch iets van een examen, een verhoor heeft, nietwaar'. Hij lacht een beetje schaapachtig, ontwape- ijpnd. „Hoe kun je tegen een jaar van heil zijn?" zal hij later zeg gen. Hoe kun je tegen een bis schop zijn die zich zo kwetsbaar opstelt? Indruk Mgr. Wiertz heeft in zijn eerste jaar een goede indruk achterge laten. Alom wordt hij geprezen om zijn openheid, warme uit straling en gevoel voor humor. Slechts één keer was hij middel punt van een incident: toen de milieubeweging zich verzette te gen de zegening van jagers in de Sint Hubertuskerk te Blerick. Waarom sprak mgr. Wiertz toen niet met de actievoerders? Om dat, zegt hij, niemand hem om een gesprek heeft gevraagd. Noch voor, noch tijdens of na de actie, die hij overigens 'keurig' vond verlopen. Waardering dus, in brede kring, voor de persoonlijkheid van de bisschop. Toch begint er hier en daar iets te knagen. Waar staat de bisschop nu precies? Waar blijven zijn vernieuwingen? Bij sommigen groeit het ongeduld. Niet bij mgr. Wiertz zelf. Op zijn eerste persconferentie, daags na zijn benoeming, zei hij het al. „Er zal grote continuïteit zijn, alleen met een andere man, een ander gezicht." - U kondigde in uw eerste inter views een 'jaar van heil' af, be doeld om de verschillende par tijen in de kerk tot rust en bezinning te laten komen. Bent u tevreden over dat jaar? „Een jaar van heil afkondigen, zo plechtig had ik dat niet be doeld. Mensen hebben mij ook verbaasd gevraagd: wanneer heeft u dat jaar dan afgekon digd? Toch is dat een teken dat men daar kennelijk behoefte aan had. Het heeft mij zeer verrast hoeveel mensen die boodschap hebben opgepikt. Ik ben er zeer vaak op aangesproken. Het was trouwens niet bedoeld als een oproep tot passiviteit. Ik heb gevraagd om na te denken, over de karikaturen die men tot dan toe van elkaar had gemaakt. Mensen hebben elkaar voor rotte vis uitgescholden, en dan zeg ik het nog heel vriendelijk." - Ubent tevreden „Och, een echte evaluatie heb ik niet gehouden. Maar met een natte vinger gezegd: het is opge pikt, en in die zin geslaagd ja. Hoe kun je daar ook tegen zijn, tegen een jaar van heil? Ik denk dat we nu, in de vervolgfase, de lat ook niet te hoog moeten leg gen. Het natuurlijk vervolg, dat ligt in vergeving. Als je je reali seert dat je van een ander een karikatuur hebt gemaakt, dan kun je daar niet mee blijven zitten. Dan moet je in zekere mate schuld bekennen en om vergeving vragen. Want ik kan pas vergeving geven als ik zelf om vergeving vraag. Dat laatste is heel belangrijk, en ik wil dat nadrukkelijk aan de orde stellen. Klimaatsverandering in de kerk, dat is niet iets oppervlakkigs, dat zit dieper. Voordat we het over grootsere perspectieven kunnen hebben, zullen we elkaar eerst moeten vergeven. Dat past trouwens ook in onze geloofstra ditie." Een jaar en twee maanden nu is mgr. Frans Wiertz bisschop van Roermond. Alom wordt zijn open en hartelijke manier van optreden geprezen. Maar waar staat hij als kerkleider? Welke rich ting wil hij op? - Vergeving vragen, betekent ook dat je toegeeft fouten te hebben gemaakt. Toen u aantrad als bisschop, heeft u twee ex- priesters van de vroeger rebelle rende parochie 't Eikse gerehabi liteerd en heeft u kanunnik Van der Valk, die kritiek op mgr. Gijsen had, tot deken van Weert benoemd. De vernieuwersin de kerk hebben dat gewaardeerd. Echte veranderingen in de bis domstaf zelf zijn echter uitgeble ven. De complete staf is, op vicaris Moonen na, herbenoemd. Was het niet verstandiger ge weest om in uw staf tenminste ook één nieuw gezicht op te nemen „Ik ben een groot voorstander van continuïteit. Ik sta op de schouders van mijn voorganger. Toen mgr. Gijsen in 1972 een compleet nieuwe staf benoemde, was er enorm kabaal en werd gezegd: kan er geen continuïteit zijn? De argumenten verschuiven nu dus kennelijk. Ik vind het juist een grote uitdaging om sa men te vechten met de mensen die er al zitten, niet alleen in de staf, maar ook in kerkbesturen. Zelf heb ik in mijn hele leven maar één kerkmeester zien ver trekken, en daar heb ik nu nog altijd verdriet van." - De Vereniging van Pastorale Werkers heeft bij monde van K. -Dekkers in het blad De Bazuin kritiek op u uitgeoefend. In te genstelling tot in andere bisdom men, is er in 'Roermond' nog steeds geen officiële erkenning voor pastoraal werkers. „Hierover is heel breed overleg geweest, in allerlei gremia van het bisdom, van priesterraad tot kapittel. Voor iedereen is het overduidelijk dat de leken een grotere rol in de pastoraal moe ten krijgen, vrouwen zowel als mannen. Maar wel in relatie tot de eucharistie natuurlijk, tot het priesterambt. Dat de leken een grotere rol moeten krijgen, is dus duidelijk, de vraag is alleen: hoe? We hebben in elk geval besloten in september te starten met een opleiding voor leken, een soort katechistenopleiding. Vicaris Punt kan daar meer over zeggen, die heeft zich daar sterk mee bezig gehouden." Vicaris Punt: „Het gaat om een opleiding die sterk is geïnspi reerd op wat er met de evangeli satie in de Derde Wereld ge beurt. Natuurlijk kun je dat niet helemaal naar hier over planten, daar is sprake van een andere situatie. We gaan echter mensen opleiden, die een deel van de taken van de priesters kunnen overnemen op het gebied van katechese, evangelisatie en dia- konie. Ook het gemeenschapskarakter van de kerk is in het westen door de secularisatie sterk verwaterd. We hopen met de opleiding hier aan een nieuwe impuls te geven, door mensen te vormen die klei nere gebedsgroepen kunnen bij eenbrengen en leiden. Een soort cellen van geloof en leven die samen de parochie weer opbou wen. Daartoe starten we in Roermond aan de Swalmerstraat een vierjarige opleiding, op za terdagen. Als docenten worden mensen van Rolduc aangezocht en enkele mensen van buiten. Hoofd van de opleiding wordt prof. Van der Vloet, die op Rol duc en in Leuven theologie do ceert." Mgr. Wiertz: „We willen mannen en vrouwen opleiden die daar al van nature geschikt voor zijn, die al sterk in de gemeenschap wortelen. We gaan die mensen voor de genoemde functie oplei den, dus niet andersom: eerst de functie vaststellen, en dan pas de mensen erbij zoeken." - Docenten komen niet alleen van Rolduc, maar ook van 'bui ten'. Van de UTP in Heerlen bijvoorbeeld? Mgr. Wiertz: „We moeten de do centen zelf nog benaderen, dus 1 'Ik ben een groot voorstander van continuïteit' king. Want die mensen zullen toch, aan de basis, moeten sa menwerken. Gelukkig hebben we in dit bisdom enige speling om dit probleem op te lossen. Niet dat priesters hier niet zwaar belast zijn, maar het te kort aan jonge priesters is hier toch minder nijpend dan elders." - Als er problemen zijn, dan kunt u toch een beetje sturing geven? „Nee, niet zolang er geen brede overeenstemming is. Niet zolang foto fer traugott er priesters, groepen of bewegin gen zijn die als ideaal stellen: grenzen overschrijden." - En dan bedoelt u de grens van het priesterambt? „Ja." - Wat is uw eigen mening? Komt er wat u betreft ooit een tijd dat ook anderen dan priesters sacra menten mogen toedienen? „Nou, eh. Het zal steeds het ambt zijn dat dat doet. Ik be doel: veel hangt met de mystiek van het sacrament samen. Men kan niet zomaar gratuite het recht claimen om sacramenten toe te dienen, als een puur teeh- nisch-functionele handeling. Het sacrament is iets wat van De Overkant komt. Het gaat dan niet alleen om het gekissebis tussen de priester en de pasto raal werker, maar ook om dege nen die de sacramenten ontvan gen, de geloofsgemeenschap zelf." - Een andere slepende kwestie: de reglementen voor katholieke scholen. U gaat een identiteitscommissie instellen. Hoe gaat dat verder? Vicaris Punt: „Die commissie, die begin volgend jaar van start gaat, zal in het bisdom breed overleg voeren met het onderwijs' over de vraag hoe katholieke identiteit goed vorm te geven is. Die discussie is veel belangrijker dan de vraag hoe de reglementen eruit moeten zien. We hebben dan ook gezegd: voor ons staat in juridische vraag open, als we eerst de inhoudelijke discussie maar voeren." - Maar toch wil het bisdom een eigen Limburgse aanvulling op het landelijk reglement voor katholieke scholen. Mgr. Wiertz: „Ja. Dat heeft weer te maken met de continuïteit. Bisschop Gijsen is niet boosaar dig geweest, hij heeft er heel terecht op gewezen dat de katholieke identiteit van scholen was verdampt. Bisschop Gijsen heeft een schot voor de boeg willen lossen, en dat heeft ook effect gehad. Juist dank zij het optreden van mgr. Gijsen is men weer gaan nadenken over die katholieke identiteit. Maar we kunnen natuurlijk niet verder hobbelen in de huidige situatie dat alle katholieke scholen buiten die identiteit dreigen te vallen. Een vetorecht, dat mgr. Gijsen wilde, kun je niet afdwin gen. Dan ga je tegen de tijds geest in. Maar een zeker toet singsmoment moet het bisdom toch inbouwen." - U wilt tóch een Limburgse invulling. Maar is een Limburgse katholieke school dan anders dan een Brabantse katholieke school? „Een Brabantse krant is toch ook anders dan een Limburgse krant?" Nog een probleem: er zijn nog altijd twee vastenacties. Eén lan delijke, en één van het bisdom Roermond. Tussen beide zijn ge sprekken gaande. Komt er vol- foto anp gend jaar één vastenactie? „De landelijke actie legt sterk at nadruk op sociaal-economisch hulp, die van het bisdom Roer- mond op de opbouw van paro. chies, de missie. Je kunt beide elementen in harmonie aanbie- den, en de parochies de keuze laten. Het is ook niet reëel paro. chies terug te fluiten die in hei verleden een keuze hebben moe ten maken." - Dat betekent: niet echt een samensmelting, maar een geza menlijke presentatie van beide afzonderlijke acties? „Ja. Met behoud van ieders ei gen identiteit." Niet alleen in het bisdom Roer mond, maar ook landelijk is sprake van een nieuwe dialoog tussen bisschoppen en geloofsge meenschap. Pas reageerde ie Bisschoppenconferentie op het rapport van de door haar inge stelde Commissie voor de Dia loog. Een opvallende zinsnede uit de reactie van de bisschop pen: „Alle dialoogpartners staan steeds onder het Woord en de Traditie.Dat laatste, de nadruk op traditie, zullen voorstanders van vernieuwing u niet in dank afnemen. „Volgens het Tweede Vaticaanse Concilie zijn er twee bronnen van openbaring: de bijbel en de traditie, dat wil zeggen, hoe de leer der kerk de afgelopen eeu wen onder leiding van Petrus steeds gestalte heeft gekregen. Welnu, de bisschoppen zullen dat altijd als standpunt inbren gen." - Maar bent u niet bang dat dit onder de 'vernieuwers' tot pro testen zal leiden? „De bisschoppen zullen het eer der genoemd standpunt altijd blijven huldigen. Anders verlie zen ze als bisschop het recht van spreken. Maar als mensen kun nen we altijd rond de tafel zitten en frustraties proberen af te bouwen. Vaak blijkt wat als principe wordt ingebracht, toch te berusten op frustratie, pijn en verdriet. En daarvoor mag je, moet je zelfs vergeving vragen." - We leven in een sterk gesecula riseerde wereld. Individuele ver antwoordelijkheid en democra tie, daar vragen de vernieuwen om, niet om traditie. Wilt u de kerk dan toch zuiver in de leer houden, of vindt u dat de kerk zich wat rekkelijker moet opstel len zodat een veel bredere ge meenschap bij de kerk betrokken blijft? „Een klok die je terugdraait, draai je kapot. De kerk en de wereld maken steeds verande ringen door. De Reformatie, de Verlichting en in deze tijd de Secularisatie. Dat zijn grote be wegingen, waar je niet meteen een antwoord op hebt. Dat moet doorstaan, doorleefd worden. Je moet er niet voor vluchten, maar ook niet meteen maar de hele kerk aanpassen. We staan met zijn allen voor de problemen van deze tijd." - Toch vragen de mensen mm, kerkelijke leiders dat ze kleur bekennen. Het afgelopen jaar heeft u zich, begrijpelijkerwijs een beetje op de achtergrond gehouden. Sommigen zeggen nu: als de bisschop niet laat weten waar hij staat, loopt hij het gevaar dat men onverschillig wordt. Wat op zichzelf gevaarlij ker kan zijn dan polarisatie. „Iedere mis begint met een schuldbelijdenis, dat geldt dus ook voor mijzelf. Ik zeg niet dat ik zonder fouten of tekorten ben. Ik kan niet anders dan de kerk leiden zoals ik dat met mijn karakter doe." - U bent niet zo'n grote 'wegwij zer'. „Ik ben zoals ik in elkaar steek. De schoenen van welke kerkva der dan ook zijn mij te groot. De kerk is door al de jaren heen trouwens niet zo zeer geleid door bisschoppen, maar door heiligen- Dhar bestaat in de kerk van nu grote behoefte aan: aan heili gen." daar kunnen we nu beleefd heidshalve niets over zeggen." - In elk geval dus niet alleen docenten van Rolduc, maar ook van buiten. Dat laatste kan niet anders dan een bewuste keuze zijn. „Ja, ook in praktische zin, want de docenten van Rolduc kunnen niet alles doen. Maar uit het oogpunt van, opnieuw, continuï teit, zou het gek zijn als we niet gebruik maakten van de docen ten van ons eigen opleidingsin stituut. Dat wil niet zeggen dat het alleen maar docenten van Rolduc moeten zijn." voorleggen van mensen die u goed kennen. Die luidt als volgt: mgr. Wiertz wil geen officiële erkenning van pastoraal werkers zolang het onderliggende con flict - wel of geen sacramenten toedienen - niet is opgelost. Bo vendien kosten pastoraal wer kers veel geld. 'Ik zeg niet dat ik zonder fouten of tekorten ben' - Het gaat hier om een opleiding voor mensen die dienstbaar zijn in de parochies. Dat is iets an ders dan pastoraal werkers die ook sacramenten mogen toedie nen. Wij willen u een analyse „Dat is een redelijke analyse. Het probleem is dat niet alle pastoraal werkers onder pasto raal werk hetzelfde verstaan. Ik verwijt andere bisdommen niets, die hebben de problemen die daar gerezen zijn ook niet kun nen voorzien - en ook bij ons zal er wel eens iets fout gaan. Maar we zouden gek zijn als we hier in Roermond nu met open ogen in de problemen gaan trappen. Je kunt over pastoraal werkers wel in allerlei gremia afspraken ma ken, maar dan verplaats je het probleem naar de basis, en dat moeten we niet hebben. Ik zeg dus: geen principiële afwijzing van pastoraal werkers, maar niet nu. De tijd is er nog niet rijp voor. Zolang de ene groep zegt: pastoraal werkers nü, daar hangt de hele toekomst van de kerk van af, en de andere groep zegt: pastoraal werkers, dat nóóit, dan gaat de kerk ten on der -, zolang is er geen vrucht baar klimaat voor samenwer-

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 8