DE STEM 'Ik ben inwoner van een straat' Robert Long getuigt als de liefdeapostel Schrijver Walter van den Broeck gast tijdens Kempische brunch in Breda NOS-reeks Single Luck over succes Pussycat Veel bands uit de VS naar Wereld Muziek Concours Harrie Jekkers Kerstliedjes van Koopman en Van Veen 0E STEM Hl Van onze verslaggever Hans Rooseboom Breda - Op het menu staan Kempische tomatensoep, een Turnhouts stoofpotje, bereid met Gorsendonck bier, en een kwarteltje. Al les ter ere van Walter van den Broeck, te gast in res taurant De Muze in Breda. De roman- en toneelschrij ver uit Turnhout (B) is op deze zondagmiddag uitge nodigd door de Stichting Literaire Activiteiten Bre da, boekhandel Van Keme- nade Hollaers en restau rant De Muze, gespeciali seerd in 'gastronomica bel- gica'. tedere twee maanden komt er een andere schrijver uit België op bezoek. Liefhebbers van lite ratuur en verfijnde spijzen en dranken hebben dan drie uur lang de kans om op ontspannen en informale wijze met de auteur over zijn of haar werk te praten. Walter van den Broeck (1941) schrijft momenteel aan het sce nario voor de speelfilm Tijl Uilenspiegel. Hij is iemand die graag over zijn leven en werk praat. Van den Broeck is er bescheiden over, hoewel hij toch een indrukwekkend oeuvre op zijn naam heeft. Een belangrijk deel van dat oeuvre beschouwt hij als afgesloten. In zijn romans Brief aan Boudewijn en de cy clus Het beleg van Laeken heeft hij de zoektocht naar 'België', naar 'Vlaanderen' en vooral naar zichzelf afgerond. „Schrijven in Vlaanderen is moeilijk. Iedere Vlaamse schrij ver van mijn generatie heeft zijn eigen Nederlandse schrijftaal moeten ontwikkelen. Door een toeval is één bepaald dialect van het Nederlands, het Hollands, het Algemeen Beschaafd Neder lands geworden. Voor mij bete kent schrijven dat je over ieder woord moet nadenken. Ik heb nog leraren gehad die geheel in het Frans waren opgeleid, voor wie Nederlands een onnatuurlij ke taal was. Ik sprak in mijn jeugd alleen het dialect van Olen, waar ik ben geboren". Zoals iedere intellectueel in het land ten zuiden van Nederland heeft ook Walter van den Broeck moeite met het vaststellen van zijn identiteit. Keelziekte „Officieel heten wij Vlamingen. Maar ik ben geen Vlaming, Vla mingen wonen aan de overzijde van de Schelde. Daar spreken ze een dialect dat ik niet kan ver- Walter van den Broeck: Vlamingen zijn een volk van overlevers. staan. Het Westvlaams noemen wij een keelziekte. Wij vinden dat aan de overkant van de Schelde de beschaafde wereld ophoudt. Maar als ik geen Vla ming ben, ben ik dan een Kem penaar? Als ik al die kapellekens bij ons zie, dan liever niet. Ei genlijk ben ik alleen een inwoner van een straat". Opdracht Over die straat gaat Brief aan Boudewijn, Van den Broecks be kendste roman. In dat boek geeft de schrijver een nauwkeurige beschrijving van zijn eigen plaats van herkomst, het dorp Olen. „In Brief aan Boudewijn onderzoek ik wat mij ruimtelijk bepaald heeft, nadat ik eerder in Aantekeningen van een stambe waarder ben nagegaan wat mij historisch bepaald heeft. Ik be schrijf Olen zoals het was. Maar dan ook alles: mijn eigen straat met 24 gezinnen, alle kamers. Ik doe alle laden open om te laten zien wat een werkmansfamilie in huis heeft. Het boek is gericht aan de koning, omdat de werke lijkheid voor hem wordt afge schermd. Ik heb het boek aan de koning opgestuurd en ik weet dat de hofmaarschalk het er moeilijk mee had. Zou hij het aan de koning voorleggen of niet? Ik denk dat het niet ge beurd is". Na Brief aan Boudewijn (1980) wilde Walter van den Broeck nog één boek wijden aan de kwestie van zijn eigen identiteit en die van zijn land. „Het beleg van Laeken was bedoeld als een normale roman, van 260 bladzij den of daaromtrent. Maar onder mijn handen groeide het uit tot een cyclus van in totaal 1250 bladzijden. Die omvang heeft de cyclus mede gekregen omdat ik er ook de actuele geschiedenis in heb opgenomen. Het is dus een boek geworden over het einde van de 20e eeuw. In de cyclus schrijf ik hoe ik van huis wordt opgehaald en mee moet gaan naar het hof. Daar ontvang ik een opdracht, maar welke pre cies blijft onbekend tot aan het slot. In het laatste boek wordt de opdracht onthuld. Het is er een met verregaande gevolgen voor de Belgische geschiedenis". De auteur hoopt dat zijn grote cyclus Het beleg van Laeken nog eens in één deel wordt uitgege ven. „De eerste delen zijn dooi een Vlaamse uitgever op de markt gebracht, en de latere door een Nederlandse, dus je moet je best doen om ze allemaal te kunnen lezen". Walter van den Broeck was min of meer voorbeschikt om de schrijver te worden die hij is. „Ik heb ten eerste een ongewone familie-achtergrond. Mijn groot moeder was een Filippijnse, mijn moeder is Duits. Bovendien was Olen-Cité, waar ik opgroeide, een enclave in het Kempische land. Een industriecentrum waar mensen uit heel België en daar buiten werkten. Olen was een allegaartje, een anarchistische vrijplaats, waar men bijvoor beeld nooit de rijkswacht waar schuwde maar de zaken zelf op loste. Dat alles zorgde ervoor dat ik al vroeg moest nadenken over de situatie waarin ik verkeerde". Trouwens, heel 'Vlaanderen' is een land dat afwijkt van de geordende samenlevingen waar door het wordt omringd, aldus Van den Broeck. „Wij zijn een volk van overlevers. Een produkt van eeuwenlange bezetting en onderdrukking. Het intellect trok weg, wat overbleef waren collaborateurs en taaie overle vers. Je kunt de Vlaamse menta liteit aflezen aan onze wegwijzers. Die zijn er niet, of ze staan verkeerd gericht. Dat is een teken aan vreemdelingen: wij kennen hier de weg". Hoofdredacteur Het 'onder ons'-gevoel is daarom foto cor viveen misschien in Vlaanderen sterker dan elders. De zorgwekkende opkomst van het Vlaams Blok komt onvermijdelijk aan bod tij dens het gesprek. „Het Vlaams Blok zit ook al in de gemeente raad van Turnhout. Terwijl er op de 150.000 inwoners ongeveer 2000 buitenlanders wonen, waarvan de helft Nederlanders. In Antwerpen is het met het Blok waarschijnlijk al niet meer te keren. Maar in andere plaat sen zou ik zeggen: je moet ze in de boter pakken. Benoem ze in alle raden en commissies, dan zal binnen de kortste keren blij ken dat ze er net zo weinig van kunnen als andere politici". In zijn werkzame leven is Walter van den Broeck achtereenvol gens leraar en journalist ge weest. Sinds zeven jaar is hij fulltime schrijver. „Ik was hoofdredacteur van het huis- aan-huis-blad in Turnhout. Ik heb daarvoor jarenlang de raadsvergaderingen bijgewoond. Men was met onze krant niet altijd even blij. Maar nu hij niet meer bestaat, mist men hem toch". Ruzies Zijn gave als toneelschrijver heeft Walter van den Broeck volgens eigen zeggen te danken aan zijn jeugd, aan de omstan digheden thuis. De ruzies van zijn ouders fascineerden hem. In Brief aan Boudewijn heeft hij daarover geschreven. „Mijn va der moet u zich voorstellen als de Franse acteur Louis de Funès, met zijn driftaanvallen. Wij kin deren waren zeer bevreesd voor de ruzies van onze ouders. Mijn zus kon daar helemaal niet te gen. Die liep weg. Maar ik moest, hoe bang ik ook was, blijven luisteren. Ik hoorde mijn vader een tirade van tien minu ten houden en ik dacht: hij heeft gelijk. Daarna hield mijn moeder een betoog en ik dacht: zij heeft ook gelijk, terwijl ze precies het tegenovergestelde beweerde. Ik denk dat ik daarvan het schrij ven van toneeldialogen heb ge leerd". Tijl Walter van den Broeck is nu, na het beëindigen van zijn grote cyclus Het beleg van Laeken, bezig met een toneelstuk voor de Internationale Nieuwe Scène, en met het scenario voor de speel film Tijl, die gemaakt gaat wor den door regisseur Stijn Conin- ckx Daens „Het scenario voor Tijl is geba seerd op het boek van Charles de Coster uit de 19e eeuw. Ik moest uit dat boek een selectie maken, want alle avonturen van Tijl Uilenspiegel zouden een film van acht uur zonder spanning ople veren. Ik probeer het authen tieke beeld van Tijl te herstellen. Dat beeld is verraden door tallo ze kinderboeken en stripverha len. De film zal een man laten zien die in vrijheid werd geboren en door de religieuze fundamen talisten van de 16e eeuw werd dwarsgezeten. Uiteindelijk treedt hij toe tot de legers van Willem van Oranje en wordt hij vrijheidstrijder, geus". De film Tijl zal pas over een jaar of twee in de bioscoop te zien zijn. Geheim Tenslotte licht Walter van den Broeck een tipje van het Geheim van België op. Want er is niet alleen Verdriet maar ook een Geheim. „Het viel mij tijdens de begrafenis van koning Boud^ wijn op dat zowel kardinaal Suenens als kardinaal Danneels gewag maakten van een geheim. Niemand heeft dat opgepakt, maar ik denk dat het geheim na de dood van Fabiola onthuld zal worden. Dan zal blijken dat zo wel Boudewijn als Fabiola kloosterlingen waren. Toen in de jaren '60 bekend werd dat zij definitief kinderloos zouden blij ven, hebben zij de wijdingen ontvangen. Boudewijn en Fabio la waren Trappisten!" Bergen op Zoom - Stads schouwburg De Maagd. 'Dag vreemde man', toneelspel van Robert Long. Gespeeld door Paul Röttger, Diana Coolen, Simone Rooskens en René Koenegras. Regie Robert Long. Gezien maandag 28 no vember. Nog te zien: 22 dec in Etten en 2 febr. in Terneuzen. Door Sjef Huismans De grootste fout die de mens heid gemaakt heeft is dat de liefde gekoppeld is aan de sex. Dat is het credo dat wordt uitgedragen in de nieuwe, tragische komedie van Robert Long. En de con clusie die hij daar uit trekt is dat een mens liefde voor meerdere medemensen kan voelen. Tot zover zal iedere toeschouwer deze stellingen kunnen onder schrijven. Maar de vraag die zich onmiddellijk aandient is: hoe werkt dit in de realiteit van ons alledaagse leven? Een man Ruben is al twintig jaar getrouwd met Trix. Op zekere dag komt hij tijdens een auditie in contact met een kandidaat die verliefd op hem wordt en dit zonder blikken of blozen ook kenbaar maakt. Na een periode van aarzeling en ongeloof komt Ruben toch in de ban van deze Sander en ofschoon deze de pure liefde pretendeert komt het toch tot een sexuele verhouding. Ruben raakt behoorlijk in de war en hij ontdekt dat de ver houding tussen hem em zijn vrouw eigenlijk niet zo ideaal is als zij beiden wel denken dat deze is. Veel berust op uiterlijk heden, gewoontes en toleranties. Zelfs sexueel is het een platge treden pad. Bovendien zijn er geheimen. Een vriendin van Trix, Emmy, fungeert als een soort katalysa tor in het spel. Haar huwelijk was al lang vast gelopen, Zij vangt Trix op wan neer alles boven water komt maar zij ziet geen kwaad in de de hele gang van zaken. Zij is advocaat maar dan eerder van de duivel dan van de gangbare zeden. Een ongeneeslijke ziekte waaraan Ruben ten onder zal gaan is door Long tijdig als Deus ex machina in het stuk gebracht om tot een geschikt einde te komen. Iedere toehoorder zal met de lessen van Long kunnen doen wat hij wil. En Long is mensen kenner genoeg om de vinger vol op op zieke plekken in onze intermensellijke verhoudingen te leggen. En vaak met recht en reden. Taboes zijn voor hem geen hindernissen. Daarbij beschikt hij over een meesterhand waar het om het schrijven van dialogen gaat, zo dat hij weet te boeien. De op bouw van het stuk is zeer fil misch, waardoor het spel vaart krijgt. CABARETIER en liedjeszanger Harrie Jekkers is nog altijd een beetje de Haagse volksjongen gebleven van weleer. Geboren en getogen in de Schilderswijk, met een grote kleurrijke fami lie, vormde die jeugd een bron van inspiratie voor zijn thea terprogramma Met een goudvis naar zee. Wie daarvan met huid en haar heeft genoten, zal on getwijfeld blij zijn met de dub- bel-cd van het complete caba retprogramma. Ruim twee uur duurt deze rechtstreekse theaterregistratie waarin Harrie Jekkers terug blikt op zijn Haagse jeugd en de Ikken die hij was, respectie velijk met 9, 20, 30 en 40 jaar. Op zijn negende gelooft het jochie nog in God en in de fantastische verhalen van zijn Ome Jan. Op zijn 20e staat hij 'stijf van de principes en idea len' en is 'waanzinnig links en kritisch'. Met 30 staat hij 'stijf van de problemen' en is nog altijd onaangepast. Op zijn 40e draagt hij tot zijn geluk nog altijd het jongetje in zijn borst dat hij ooit was. In zijn conference praat Jek kers vermakelijk maar bepaald niet opzienbarend humoristisch over veertig jaar Jekkers. Een dankbaar, terugkerend onder werp is Ome Jan, die fantasie rijke, meestal dronken Hage nees die voor iedere gebeurte nis een eigen komische vocabu laire wist te bedenken, in plat Haags. Ome Jan poept niet, maar gaat 'een bruine trui breien'. Met een goudvis naar zee is ook een ode aan zijn Ome Jan en diens humor. Harrie Jekkers is een prachtige liedjeszanger. Naar mijn smaak wordt er wat te weinig gezon- Harrie Jekkers gen in dit programma. Voor mij is Jekkers nog altijd de onver getelijke tekstschrijver en zan ger van het lied Over de Muur. 'Alleen de vogels vliegen van Oost naar West-Berlijn' zong hij ontroerend in 1984 toen de twee Duitslanden nog geschei den waren. Dergelijke mooie liedjes ontbreken helaas in dit cabaretprogramma. (CNR Mu sic) MARJAN MES Een mooie, geheel Nederlandse foto lumen produktie, is de cd Stille Nacht. Vijfentwintig kerstliedjes, waaronder alle bekende, wor den gespeeld en gezongen door toptalent: het Amsterdam Ba roque Orchestra onder leiding van Ton Koopman, het Avro Kinderkoor en als solist Her man van Veen. Alle arrangementen zijn ge schreven door barokspecialist Ton Koopman. Er zitten parel tjes van instrumentatie tussen, zoals de buitelende blokfluitjes in Gloria in excelsis deo, bril jant gespeeld door Marion Ver- bruggen en Reine-Marie Verha gen - een duo dat ook weer aantreedt in Er is een Roos ontsprongen. Vom Himmel hoch da komm ich her is een vraag- en antj woordspel tussen Van Veen en slagwerker Luuk Nagtegaal, waarin Herman zich ritmisch niet geheel onberispelijk ge draagt. Trommels spelen ook een hoofdrol in het onbekende Wij komen van oosten, wij ko men van ver, a la Berline pos tiljon (componist onbekend). Kommt, ihr Hirten is van Jo-' hann Sebastian Bach en door Koopman echt Bach-achtig ge zet. Een beetje uit de toon valt de intro van Stille Nacht, die door solo-klarinet gespeeld - geen barok-instrument dus. De zuivere stem van Herman van Veen (hij zingt dertien van de 25 nummers) is prominenter dan je van solozang op klassie ke opnamen gewend bent. Maar ja, Herman is dan ook een Ster. Met deze muziek hoopt Ton Koopman, blijkens zijn voorJ woord, ook mensen te bekoren die normaal niet van klassieke muziek houden. Daar heb je met deze cd alle kans op. (Erato 4509-96393-2). HANS ROOSEBOOM De groep Pussycat op het toppunt van de roem in 1976. De Limburgse zussen kregen de Gouden Leeuw van Radio Luxemburg voor het nummer Mississippi. foto anp Door Anja van den Akker Die éne wereldhit die je leven totaal verandert. Maar dan? De nieuwe NOS-reeks Single Luck haalt de komende weken herinneringen op aan vijf megahits uit de jaren zestig en zeventig. Missisippi van de meisjesgroep Pussycat, Una Paloma Blanca van George Baker Selection, Ma Belle Amie gezongen door Tee-Set, Marina van Rocco Granata en I remember Elvis Presley, de hit van Danny Mirror. „Pussycat haalde een eerste plaats op de hitlijsten in En geland, Ierland, Scandinavië, Zuid-Afrika, Australië, België, Polen, Duitsland, Zwitserland, Israël, Nieuw-Zeeland, Neder land en Hongarije." Er klinkt trots door in de stem van voormalig lead-zangeres Tonny. Het succes uit 1975 mag dan al lang zijn weg geëbd, de blonde haren en het karakteristieke spleetje tussen de tanden zijn gebleven. De Limburgse nuchterheid ook. Juist die instelling heeft het trio overeind gehouden, maar tevens een blijvende interna tionale doorbraak geblok keerd. Want Limburg bleef al tijd hun thuis en vaker dan drie keer per week hebben de zusjes nooit willen optreden. Marianne pakt op zolder do zen met Pussycat-kleding uit. Wat lange gewaden in groen en zwart. En een doorzichtig geval met rode bloemen dat onbruikbaar bleek op de büh ne. „Bij een beetje licht stond je als het ware in je blootje", zegt Marianne. „Die kappers, dat was ook een ramp. Als ik ervan terugkwam, ging ik meteen met mijn hoofd onder de kraan. Verschrikkelijk. Die konden er ook niks van", her innert ze de schaduwzijde van de roem. Ontroerd In de formule van Single Luck passen ook korte interviews met de platenmaatschappij, disc-jockeys, componisten en andere betrokkenen. Ook zijn er beeldfragmenten te zien van buitenlandse optredens. Componist Werner Theunissen kan nog een beetje ontroerd raken als hij Missisippi op de gitaar speelt. „Een prachtige drive", zegt hij. Theo Roos van de platenmaatschappij ver klaart het Pussycat-succes on der meer uit het 'gewone' ima go van de Limburgse zussen. „The girl next door. Niet te veel glamour. Gecombineerd met een goed nummer dat goed werd gezongen." Pussycat verzamelde gouden platen en vele internationale prijzen, kreeg een Edison en mocht met Rod Stewart op de foto. De voormalige telefonis tes bij de Staatsmijnen, die al sinds 1967 samen zongen, tra den nog tot 1985 samen op. Maar na Missisippi bleef het echte succes voorgoed uit. Tonny is inmiddels een solo carrière gestart, Betty zingt in een band en Marianne werkt als café-houdster. In haar eta blissement vertolken de zus sen, anno 1994, nog eenmaal de hit die hun leven totaal veranderde. Een beetje vals hier en daar, met eigen gitaar begeleiding. Componist Wer ner Theunissen geniet. Pussy cat ook. Risico Het gevaar is groot dat met een dergelijke formule de uit zendingen onderling nogal op elkaar lijken. Dat risico heb ben de makers Marion Ver- sluys, Tonko Dop en Piet Er- kelens van meet af aan onder kend. Maar tijdens het resear- chproces bleek al snel dat er niet één theorie op alle vijf de hits kon worden toegepast. De enige echte overeenkomst tus sen alle singles is in feite het wereldsucces. Volgende week doet Hans Bouwens uit de doeken hoe hij in de serre van zijn huis tekst en muziek voor Una Paloma Blanca schreef. Peter Tetteroo van Tee-Set vertelt in deel drie dat hij na twintig jaar nog steeds Ma Belle Amie zingt. En Rocco Granata be dacht de hit Marina terwijl hij in een garage als monteur werkte, zo blijkt in aflevering vier. Het slotdeel gaat in op het nummer I remember Elvis Presley van Danny Mirror, ge schreven vlak nadat Presley overleed. 'Lijkenpikkerij' vond disc-jockey Felix Meur- ders destijds. Ouwens ontkent, „Ik heb het nummer vanuit een pure emotie geschreven." Nederland 3, 19.30 uur Van onze verslaggever Kerkrade - Het Wereld Muziek Concours in Kerkrade v;i' voor de dertiende aflevering van het evenement, in 1991 twaalf Amerikaanse bands strikken. Om dat te bereiken heeft het WMC-bestuur een overeenkom!' gesloten met de Amerikaanse organisatie Youth Music of thf World (YMC). H— ■■ni YMC neemt de acquisitie op zich van geïnteresseerde mars- en showbands en blaasorkesten in Amerika. De stichting WMC be slist uiteindelijk op basis van het kwalitatieve aanbod welke bands mogen meedoen. De Amerikaanse muziekgezel schappen zorgden in het verle den tijdens het WMC steeds voor groot enthousiasme onder de duizenden toeschouwers. De bands treden voornamelijk op tijdens de mars- en showwed strijden. Met hun spectaculaire shows bouwden ze een goede reputatie op. In de jaren zestig en zeventig waren er steevast vijf of zes bands uit de Verenigde Staten in Kerkrade. Dat aantal is de afge lopen jaren sterk afgenomen. Tijdens het laatste WMC in 1993 was er nog maar één gezelschap uit de States. De Amerikanen blijven nietwj omdat de reis naar Kerkrade# duur zou zijn, zo legt WMC-ss- cretaris T. Creusen uit. „De muzikanten willen tijden hun verblijf in Europa meer zie' dan alleen Kerkrade. Ze will® uitstapjes maken, geamui worden. De reis moet eigenlij' van minuut tot minuut uitgestip peld zijn. Daar kan het WMC niet aan beginnen. Ook willen Amerikanen in hotels onderge bracht worden, terwijl het WMCj haar gasten huisvest bij gastgf zinnen. Youth Music of World heeft aangeboden om organisatie van de reis, plus 1* complete verblijf, op zich te tel men. Deelname aan het WMCj" natuurlijk het hoogtepunt van®| trip", verklaart Creusen. I*j overeenkomst die de Kerkraad" stichting met YMC is aangega*j kost het WMC niets. NEDERLAND 1 07.00 Tekst-tv q9 00 De Sprookjeskast (tot 09.21 09.30 Nijntje en haar vriendjes (tot 09.45) 1000 Ik mik LORELAND (tot 10.20) ,,00 The Jericho Conspiracy. ,21)0 Tekst-tv 13 53 Vragenuurtje Tweede Kamer ,5.00 Tekst-tv 16.29 Nieuws voor doven en slechthorenden ,6 36 Tee Vee Studio ,711 Dag Sinterklaas, Speelgoed ,727 Ren 8r Stimpy Showj ,7.57 Thunderbirds, poppenserie 18.26 Topscore, spelletje 18.56 (TT) Yoy, reportage 19.28 ASOShow 20.00 (TT) Journaal 20,24 (TT) Weeroverzicht 20.30 (TT) Vinger aan de pols 21.26 Televizier, actualiteiten 22.02 Rondom Tien 22.47 Brink op I, christelijke cultuur 23.33 Orde op zaken, financiën 24.00 Journaal NEDERLAND 2 07.00 Journaal 07.06 Lingo, spelletje 07.30 Journaal 07.33 Ontbijt TV (08.00 Journaal) 08.30 Journaal 08.33 Topscore, spelletje 09.00 Journaal 09.07 PP: Uitzending WD 09.10 Kook TV 09.28 (TT) Kerkdienst 10.18 Klassieke mechanica I 10.48 Omgaan met stress 11.18 Golden Palace, comedy 11.42 Woordroof, spelletje 12.09 Oh ja! Oe NCRV in beeld 13.00 Journaal 13.07 (TT) Twee voor twaalf, kwis 13.40 Kassa! 14.10 TV-nomaden, jongeren 14.40 Buren 15.05 O, zit dat zo 15.30 Dierenmanieren 16.00 (TT) Journaal 16.10 The World of Survival, na tuurserie 16.35 Samson, kindermagazine 17.15 C.V.T.V., jongerenmagazine 17.50 De Staatsloterij show 17.58 (TT) 2 vandaag, actualiteiten met om 18.00 Journaal; 18.39 Spor tjournaal; 18.47 Hoofdpunten uit het nieuws gevolgd door het weer 19.00 (TT) Onderweg naar morgen 19.35 Melrose Place, serie 20.25 (TT) All you need is love 21.40 Die 2: Nieuwe koeien 22.10 (TT) In de Vlaamsche Pot 22.40 Veronica reisgids 23.15 X-Files, politieserie 24.00 PP: Uitzending RPF 00.03 Journaal 00.08 Nieuws voor doven en slechthorenden SUSKEENWISKE: DE AV \J1ilt dirzthn Ik neem dtbmnsU I! cn ik dt ondirstr sip.'j kojth mhsslt J HAMBONE 'k/JHFN OF //r HAAIEN KAN 'V* BOES tFjz ONTDEK DE VERSCHILLEN 66S3 t

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 18