Een bruine kroeg in Helsinki
Rotsstad toeristische trekpleister voor Jordanië
Kampeerder komt in beeld
sioen
NDER DE KURK
urk
DE STEM
SURPLUS
E3
Veiligheid centraal op Kampeer en Caravan-Rai
AUTONIEUWS
RUBRIEK
Wiegedood
Vijf nominaties Auto van het Jaar
NOVEMBER 1994
Door Hein Sluijter
ds huishouden gemiddeld
tot zes flessen wijn jn
>rraad. En dus even zovele
rken, waarvan je mag aan-
en dat het merendeel de
inmiddels heeft verlaten.
houden het bescheiden op
f miljoen. Nu zijn er zijn vijf
zes miljoen huishoudens
nen onze staatsgrenzen
e kiezen weer nederig voor
f miljoen. Dat zijn dus ze-
r 25 miljoen flessen. Als
n kurk 40 cent kost dan zal
'ereen duidelijk zijn, dat
t hier inderdaad om een
itaalvernietiging van tien
ljoen gulden gaat. En nie-
nd doet iets.
u. bijna niemand. Er is ein-
lijk een particulier initia-
f. Schoenimporteur H. 01-
Riekerink in Losser be
ert dat zijn inzamelingsac-
inmiddels loopt als een
in. Via de winkels die hij
dient maar ook via cafés,
taurants of enthousiaste
enden en kennissen kwa-
•n er tot nu toe 2,5 miljoen
bruikte kurken uit het hele
d binnen. Daar worden
n in een Duitse fabriek in-
zolen van gemaakt die in
geval voor zestig procent
oud kurk bestaan.
He kurken zijn volgens hem
'schikt, goedkope en dure
zelfs die met een kunststof
pje erop (denk aan sher-
essen bijvoorbeeld) want
t dopje snijden ze er een-
udig af.
ie wel het idee in Losser
tuurlijk alle hulde verdient,
at het nog maar om een
ar druppels op een gloeien-
plaat. Ik blijf het maar gek
den dat ik in die kleurige
epels die ik in elke gemeen-
op tal van plaatsen kan
nden, wel mijn flessen rin-
lend kwijt kan, maar niet
chtjes ploffend mijn kur-
n. Tien miljoen gulden naar
vaantjes.
VRIJDAG 18 NOVEMBER 1994
ood over? Wie niet? Ze worden
ook wel eens stiekem wegge-
atie, die wist er wel raad mee.
n mama mia wentelteefjes,
mijn vriendin Alet, vrouwen
restjes, kreeg ik twee recepten
worden,
g-
en bruin); een schaal met een
eieren en V4 theelepel kaneel;
theelepel kaneel; zo'n honderd
en kluts het geheel goed om en
annen op het vuur, laat in elke
e teefjes, die enkele seconden
sel, voorzichtig in de pan. Laat
uitdruipen. Bak ze aan twee
annen omdat de wentelteefjes
oeten worden.
n naam komt, misschien is het
/ische wittebrood dat aan het
d gedropt.
kilo appels; 250 gram rozijnen;
pter.
door het langzaam in de oven
jpen. Maak ook appelmoes van
p. ontdane appelen. Neem een
Ijes op, zolang als de voorraad
ies, handje rozijnen, kaneel, vla
ip 175 graden voorverwarmde
Voorzowel de Prinses van
dt dat het heerlijke toetjes zijn
aud is zij lekker en ze laat zich
spte belegen kaas; 3 vleestoma-
;e losgeklopte eieren; eventueel:
ten; 1 theelepel majoraan; vier
in met wat boter. Leg op de
nmen, hierbovenop een laagje
agje dunne tomaat en tot slot
tjoraan. Werk zo door totdat de
Ik losgeklopte eieren erover,
d met spek en enkele klontjes
zijn natuurlijk variabel, zoals
s. Als je tien boterhammen over
schotel wordt in 30 minuten in
dat hij gezellig gaat bobbelen,
eel een slavink of tartaartje.
ortingen van de grondstoffen
osfor, kalium en stikstof.
'okon biedt inmiddels een uitge-
reide serie plantverzorgings-
rodukten, waaronder diverse
lestrijdingsmiddelen. Meer re
ent zijn bladglansprodukten en
tekpoeder.
Door Nico Koolsbergen
Zwervend door Helsinki kan
je op een wonderlijk ver
schijnsel stuiten; een origi
neel bruin café. Door het
raam zijn planken vloeren te
zien, wankele tafeltjes, een
doorrookt plafond, oude ei
ken stoelen. Naar binnen dus
om dit fenomeen te bestude
ren. Dit is toch een van die
noordelijke landen die alles
doen om de alcohol uit te
bannen?
Eenmaal over de drempel neemt
de verbijstering toe. De muren
zijn versierd met Hollandse
spreuken. Op de planken achter
de toog en hoog aan de muren
staan bierflessen: Verboden
Vrucht, Amstel, Lambic. Alléén
maar Belgische en Nederlandse
merken. Op de bar ligt een be
kend ogende plank. Opschrift:
één meter bier. In Helsinki, de
hoofdstad van Finland.
Helsinki telt drie van zulke brui-
ne kroegen. Op het oog al heel
erg oud, maar ze zijn splinter
nieuw. De geestelijke vader is
een gezellige man met een tikje
zuidnederlands accent. Een Vla
ming die perspectieven ziet in
Helsinki? Nee, een onversneden
Fin. Zijn naam is Juha Lehto.
Lehto was ooit directeur van het
Fins Verkeersbureau in Amster
dam. Een sportieve man die ma
rathons liep en de Elfstedentocht
reed. In een van de cafés hangen
als herinnering gouden schaat
sen aan de muur. In Nederland
ontdekte hij de grote variatie
aan bieren. Eerst de Nederland
se, later ook de Belgische. Mis
schien komt daar die schijnbaar
zuidelijke tongval vandaan.
Terug in zijn moederland hing
Juha Lehto zijn toeristische harp
aan de wilgen. Hij werd horeca
ondernemer met als specialiteit:
bier. Met succes. Deze middag
- maar zo is het elke dag vertelt
Lehto - zit dit café vol Finnen
die zich het edele gerstenat goed
laten smaken. Goudgeel, of don
kerrood, of bruin. Voor prijzen
vanaf - omgerekend - zo'n vijf of
zes gulden per glas.
Van de noordelijke landen is
Finland het aardigst voor de
alcoholliefhebber. De prijzen
zijn nog aan de stevige kant,
maar niet buiten proporties zo
als bijvoorbeeld in Noorwegen.
Alcoholgebruik is uit de ver
dachte sfeer gehaald. Juha Lehto
is er goed mee. En geniet iedere
keer weer als een verdwaalde
Nederlander of Belg verbaasd
een van zijn etablissementen be
treedt.
In Petra
staat de
tij d stil
Het vredesakkoord dat
Israël en Jordanië heb
ben getekend, heeft hoop
in de harten van veel
mensen gebracht. Hoop
op een duurzame vrede,
hoop op een betere toe
komst, hoop op economi
sche samenwerking.
Vriend en vroegere vij
and zijn het er over eens;
voor het toerisme biedt
het vredesakkoord gou
den mogelijkheden. De
roze rotsstad Petra is een
van de grootste trekpleis
ters in Jordanië, het voor
velen nog mysterieuze
buurland van Israël.
Door Rien van der Steen
Rook, walm, stank en stof. De
weg van Aqaba naar Amman in
Jordanië ligt bezaaid met stenen.
Op 'knooppunten' staan gewa
pende wachtposten. Ze lachen
vriendelijk, schuiven een leeg
olievat opzij en zwaaien ten te
ken dat ze geen strobreed in de
weg leggen. De zon brandt aan
de hemel. Hier en daar groepjes
mensen langs de weg. Kinderen
vragen om water en wassen daar
vervolgens hun handen mee. Ka
melen sloffen onverstoorbaar
door de woestenij, onduidelijk
waarvandaan en vooral waar-
naartoe.
In een souvenirwinkeltje ligt een
zilveren hangertje. Ten dollars
for you. lacht de Arabier met
gehavende tanden. I'll give you
five. Okay, you're my friend,
schatert de man. Zijn naambord
je meldt Jihad.
Een eind verder in de Jordaanse
woestijn ligt de historische rots
stad Petra. Via spelonken slechts
te voet of op een paarderug te
bereiken. Het magere paard
vindt moeizaam zijn weg tussen
de rotsblokken. Begeleider Kha-
led maant het dier tot tempo.
Khaled heeft aan de universiteit
van Amman gestudeerd. Maar
werk is er niet. Hij verdient de
kost met toeristen rondleiden in
Petra. Na een fooi van vijf dollar
kijkt hij teleurgesteld. Normally
they give me ten. Tja.
De Jordaniërs zijn wild op toe
risten. Ze verkopen ze hoofddoe
ken en kleurige flesjes zand. Ze
laten hen op kamelen rijden en
leggen uit wat er allemaal ver
keerd is aan het leven in dit
gloeiend hete land. Maar ze blij
ven lachen. Niet eens zomer,
maar rond 11.00 uur is het toch
al 30 graden. De steile rotswan
den in Petra hebben hetzelfde
effect als de hoog opgetrokken
huizen langs de supersmalle
straatjes in Zuid-Italië: ze zor
gen voor koelte.
Petra is ongelooflijk. De geheim
zinnige roze-rode stad, verbor
gen tussen heuvels in het zuiden
van het koninkrijk Jordanië,
ontstond rond 7.000 jaar voor
Christus. In de zevende eeuw
voor Christus arriveerden de Na-
bataeërs, Arabische nomaden.
Ze hielden vee en plantten olijf
bomen op terrassen, die nu nog
zichtbaar zijn in de omringende
woestijn. Net zoals er nog steeds
restanten van pijpleidingen en
goten voor de waterhuishouding
te vinden zijn. Want daar waren
de Nabataeërs meesters in: het
schaarse water dat er was wend
den ze aan voor irrigatie.
Halteplaats
Petra was in de oudheid een
geliefde halteplaats voor de pas
serende handelaren uit Egypte,
China. India, het Romeinse Rijk
en Griekenland. De stad kende
een grote welvaart en hief zelfs
belastingen op de transito-goe
deren. De bewoners bekwaam
den zich in pottenbakken, al
De historische rotsstad Petra in de Jordaanse woestijn is slechts via spelonken te voet of op een paarderug te bereiken.
spreekt de magnifieke architec
tuur van de in de rotsen uitge
houwen woningen, tempels en
graven vandaag het meest tot de
verbeelding.
Het koninkrijk van de Nabatae
ërs strekte zich tijdens de hoog
tijdagen rond ons jaar nul uit
van Damascus tot Noord-Arabië
en omvatte zelfs delen van de
Sinaï en de Negev-woestijn. Met
de komst van de Romeinse le
gioenen zo'n honderd jaar na
Christus verdween de macht van
het antieke volk langzaam maar
zeker.
Een amfitheater in Petra herin
nert aan die Romeinen. Donkere,
uitgehouwen gaten in de berg
wanden. De Nabataeërs woon
den er.
Absoluut indrukwekkend zijn de
honderden graven in de roze
gekleurde rotsstad. Ongelooflij
ke graftombes waar koningen
begraven werden. Bergwanden
van tientallen meters hoog,
waarin spekgladde pilaren uit
gehouwen zijn. Enorme tempels,
waarvan die voor de oppergod
Dushara wel de imposantste is.
En ondanks tal van aardbevin
gen zijn de tombes en tempels
nog verbazend intact. Binnenin
bestaan de bouwwerken uit
recht-toe-recht-aan vertrekken,
die niet gedecoreerd maar vooral
donker en koel zijn.
Het paard sjokt intussen verder
tussen de slenterende en zweten
de toeristen. Khaleb hobbelt
vrolijk koutend mee. Hopend op
een nieuwe fooi. Net als gisteren
en eergisteren. Are you
German?, probeert hij. Ah, from
Holland. Do you think there's a
job for me there?
Een visum voor Jordanië kan ter
plekke - op de luchthaven - gere
geld worden. Wie via Israel binnen
komt dient het visum tevoren in
orde te maken, via de Jordaanse
ambassade in Brussel (telefoon
00-322-6407755). De ambassade
verstrekt informatie, maar verwijst
ook door naar Royal Jordanian Air
lines (telefoon 020-6733386) in Am
sterdam. Deze luchtvaartmaat
schappij geeft ook toeristische in
formatie.
Jordanië komt in de programma's
van diverse Nederlandse reisorga
nisaties voor, dus informatie is ook
via het reisbureau te verkrijgen.
Verder zijn er diverse goede (vaak
Engelstalige) reisgidsen te koop. In
de serie 'Te gast in...' van de Stich
ting Toerisme en Derde Wereld in
Nijmegen (telefoon 080-226461) is
een deeltje gewijd aan Jordanië en
Syrië.
Creditcards, travellercheques en
buitenlandse valuta worden geac
cepteerd, Eurocheques echter nog
door weinig banken. Er is, zeker
buiten Aqaba en Amman, een be
perkt hotelaanbod in Jordanië.
Door de GGD wordt aangeraden
om te zorgen voor bescherming
tegen difterie, tetanus en polio
(DTP) en tegen geelzucht (hepatitus
A).
Door Rob van Ginneken
Tot voor kort kon je de kam-
peerwereld niet van een
overmaat aan creativiteit en
speelsheid beschuldigen. Het
nieuws rond de caravans,
vouwwagens, tenten en cam
pers beperkt zich tijdens de
jaarlijks gehouden kampeer-
beurzen veelal tot een nieuw
kleurtje hier en een andere
indeling of bekleding daar.
Spraakmakende vernieuwin
gen behoorden tot de uitzon
deringen.
Daar lijkt zo langzamerhand
verandering in te komen. Wie
zijn ogen tijdens de komende
Kampeer en Caravan-RAI goed
de kost geeft ontdekt her en der
zelfs verrassend veel interessan
te nieuwe ontwikkelingen.
Design
Een voorpresentatie voor de
pers leverde zelfs een apart
hoekje op voor nieuwe ontwik
kelingen op het gebied van de
sign. Zelfs de toch behoorlijk
behoudende caravanwereld
komt in beweging. Zo ontdek
ten we in de Beyerland Silver-
stream een - door de Neder
landse importeur ontworpen -
opvallend speels ingedeeld inte
rieur. Bij Dethleff ook al zo'n
aardige vondst: een afgerond
keukenblok.
Maar zonder twijfel de meest in
het oog springende schepping in
de RAI wordt een door design
goeroe Luigi Colani ontworpen
camper van Hymer. „Een proto
type," zo meldt de importeur.
„En zoiets zal voorlopig nog
niet in de showroom staan."
Maar hij voegt daar meteen aan
toe dat deze wel heel futuris
tische Hymer camper voor het
overgrote deel op basis van een
normaal bestaand model is ge
bouwd. „Het is dus best moge
lijk dat er binnen afzienbare
tijd inderdaad iets wilds komt."
Hymer was ook al een van de
voorlopers bij de nieuwe veilig
heidstrend, dus wie weet.
Veiligheid
Tijdens de vorige Kampeer RAI
was die safety trend nog groten
deels voorbehouden aan de
kampeerwagens. Niet in de
laatste plaats vanwege een paar
uiterst indrukwekkende - lees:
dramatisch slecht verlopen -
botsproeven die toen in Duits
land waren uitgevoerd.
De beelden waren verbijste
rend. Meetpoppen werden daar
bij met het hoofd door tafels
geslagen en een niet onaanzien
lijk deel van het interieur, in
clusief een kinderpop in een
bovenbed, koos bij de botsproef
via de ramen zijn eigen weg. De
door de Duitse televisie uitge
zonden reportage heeft in de
nieuwe modellen van de gere
nommeerde merken voor duide
lijke verbeteringen gezorgd.
De shock-behandeling heeft
kennelijk ook bijgedragen tot
wat meer aandacht voor de vei
ligheid bij de andere kampeer
ders. Zo presenteert Knaus een
nieuw anti-slingersysteem dat
niet langer berust op de klassie
ke technieken, maar elektro
nisch wordt geregeld. Wanneer
een me.etkastje een bepaalde
zwaaibeweging constateert,
wordt de caravan automatisch
en onafhankelijk van de auto
zelf licht bijgeremd. Wel even
sparen, want er hangt een vet
prijskaartje aan.
Muggengaas
Tentenspecialist Mehler voert
de bescherming nog een stapje
verder en brengt een caravan
voortent met uitritsbaar mug
gengaas in de deuropeningen.
Luigi Colani, die in, de autowereld een bijzondere faam geniet, heeft op basis van een
Hymer-camper een in het oog springende creatie geschapen. Het prototype is een kruising van
een ei, een kaseen helicopter en een kampeerauto. Het geval is eind deze maand te zien in
Amsterdam.
Zelfs bij de echte tentkampeer-
ders wordt het veiligheidsidee
omarmd. Zo lanceert Coleman
een speciaal gaskooktoestel, dat
bij omvallen niet langer voor
een steekvlam kan zorgen.
De reden voor de langzame,
maar duidelijke koerswijziging
lijkt duidelijk. Kamperen is
lang niet de uit geldnood gebo
ren vrijetijdsbesteding die me
nigeen erachter zoekt. Integen
deel: uit een onderzoek dat de
RAI liet uitvoeren, blijkt in har
de cijfers wat de meeste kam
peerders al wel wisten: „Het
zijn eerder de Nederlanders met
een wat hoger inkomen die op
die wat avontuurlijker manier
met vakantie trekken." Een
conclusie die met een korreltje
zout moet worden genuttigd,
want die 'bovenmodale' slotsom
wordt uit zo'n beetje elk onder
zoek getrokken. Maar toch.
Een ander en veel indrukwek
kender cijfer uit het onderzoek:
zo'n 26 procent van de langere
buitenlandse vakanties wordt
kamperend doorgebracht. En in
eigen land zelfs 41 procent. Eén
ding staat dus in ieder geval
vast: een zeer aanzienlijk deel
van de Nederlanders moet bijna
wel geïnteresseerd zijn in kam-
peernieuws.
En daarvoor kunnen ze van
vrijdag 25 tot woensdag 30 no
vember terecht in de Amster
damse RAI. Dagelijks van 10.00
tot 18.00 uur en op de openings
dag ook 's avonds tot 21.00 uur.
A A Elke ochtend verwel-
7 7 komde hij mij," zei
een vader bij Nova,
„maar die ochtend miste ik
dat vrolijke koppie boven de
bedderand." Wiegedood. De
kans dat het je als ouder over
komt is heel klein, maar als
het je overkomt vergaat de
wereld.
Nu is er weer een nieuwe
risicofactor bijgekomen. In
een geruchtmakend artikel in
het Nederlands Tijdschrift
voor Geneeskunde wees de
oud-hoogleraar kindergenees
kunde prof. dr. G.A. de Jonge
een paar weken geleden op de
risico's van het toedekken van
het kind met een dekbed:
dekbedden zijn te warm, on
veilig in gebruik en vergroten
de kans op wiegedood. Ver
volgens brak de Grote Ver
warring uit en niet voor de
eerste keer.
Wiegedood is per definitie
een bron van verwarring. Een
niet-diagnose. Want dokters
hebben afgesproken dat pas
van wiegedood sprake is als
het overlijden niet aan een
tastbare ziekte of afwijking
kan worden toegeschreven.
Jaarlijks overlijden ongeveer
65 kinderen onder de een aan
wiegedood en men heeft wer
kelijk geen flauw idee waar
om. Bij gebrek aan verklaring
heeft men proberen na te
gaan onder welke omstandig
heden een grotere kans is op
wiegedood, risicofactoren, en
met een volledige opsomming
kun je met gemak deze hele
pagina vullen.
Wiegedood komt minder voor
in Hong Kong, in het noorden
van Nieuw Zeeland minder
dan in het zuiden, vaker bij
jonge moeders, vaker op een
matras van natuurlijke stof
fen, vaker op een kunststoffen
matras, op een te zacht ma
tras, enzovoort, enzoverder.
De 'theorie van de maand
club', zo noemde iemand licht
spottend de onderzoekers van
wiegedood.
Geen wonder dat de medi
sche wereld zeer terughou
dend reageerde toen de kin
derarts professor G.A. de
Jonge in 1987 beweerde dat
het op de buik te slapen leg
gen van het kind een belang
rijke risicofactor is voor wie
gedood. In het buitenland
werd hij niet serieus genomen
en in eigen land evenmin.
Op de eerste plaats was zijn
op de tv verkondigde bood
schap een medische voorlich
tingsramp van de eerste orde.
Ouders, die tot dan toe op
medisch gezag hun kind op de
buik hadden gelegd, stonden
die avond met hun kind bo
ven de wieg te dubben als was
het een dobbelsteen: welke
kant boven? Eventueel ge
raadpleegde artsen en consul
tatiebureaus wisten van niets
en bovendien was het week
end. Een speciaal in het leven
geroepen commissie van col
lega-kinderartsen betichtte
De Jonge er bovendien van
dat hij overhaaste conclusies
had getrokken uit een zeer
rammelend onderzoek.
Dat het aantal gevallen van
wiegedood was toegenomen
met de invoering van de buik
ligging in 1972 wilde niet per
se zeggen dat het een de oor
zaak was van het ander, want
met hetzelfde recht zou je
kunnen beweren dat het aan
tal geboorten is afgenomen
door het teruglopen van het
aantal ooievaars. Maar toen
geschrokken ouders hun ba
by's niet langer op de buik te
slapen legden en het aantal
gevallen van wiegedood spec
taculair daalde (van 170 in
1987 tot 68 in 1993) kwam de
commissie van kinderartsen
ijlings en met excuses op hun
afwijzende oordeel terug.
Ook in Noorwegen. Nieuw-
Zeeland, Australië, Engeland/
Wales, Ierland en Finland
nam het aantal gevallen van
wiegedood drastisch af nadat
men publiekelijk de buiklig
ging had afgeraden.
Buikligging is een risicofactor
en geen oorzaak. Men weet
niet eens met zekerheid waar
om buikligging precies tot
wiegedood leidt. Daar zijn
speculaties over maar niet
meer dan dat. Zo is min of
meer duidelijk geworden dat
zachte matrassen, roken bin
nenshuis, koorts van het kind
en oververhitting de kans op
wiegedood verhoogt.
'Maar alle cijfers,' zo schreef
het toonaangevende medische
vakblad The New England
Journal of Medicine, 'kunnen
niet verklaren waarom dui
zenden kinderen op hun buik
Door Jan Paalman
op zachte matrassen en in
oververhitte kamers slapen en
niet overlijden, terwijl enke
len die op hun ruggetje op
harde matrassen in koele ka
mers slapen toch dood gaan.'
Dat gezoek naar risicofacto
ren dringt het echte doel van
het onderzoek naar de achter
grond: het vinden van fysiolo
gische mechanismes die deze
tragedies veroorzaken en me
thodes om ze te verhinderen.
Het zou heel goed kunnen
zijn, aldus het blad, dat slechts
een kleine groep kinderen
extra risico loopt, bijvoor
beeld - theorie nummer 143 -
de kinderen die niet makke
lijk wakker worden en bij
ademnood slechts flauwtjes
reageren. Wie weet. In ieder
geval is er nu een nieuwe
risicofactor bijgekomen: dek-
bedjes. Want die zouden
oververhitting veroorzaken
en zijn gevaarlijk in gebruik.
Het onderzoek waarmee De
Jonge deze stelling onder
bouwde is wederom niet
sterk. Kinderen die dood on
der een dekbedje waren aan
getroffen bleken vaker be
zweet te zijn dan kinderen die
onder een dekentje lagen.
Dekbedjes zouden dus vaker
oververhitting veroorzaken
en oververhitting is weer een
risicofactor voor wiegedood,
maar, zegt De Jonge zelf,
'meer dan een illustratie kun
nen deze Nederlandse waar
nemingen niet zijn.'
Tja, wat moet je met deze op
die bewuste zaterdag door al
le media rondgetoeterde me
dedeling? Verontruste ouders
konden hun huisarts of con
sultatiebureau niet raadple
gen omdat die in het weekend
schuil gaan achter hun ant
woordapparaat. Niet dat dit
wat uitmaakte want zowel de
huisarts als het consultatiebu
reau wisten wederom van
niets. Een paar dagen later
verhoogde de Stichting Con
sument en Veiligheid nog
eens de verwarring door De
Jonge tegen te spreken: dek
bedjes zijn niet extra gevaar
lijk.
Onlangs heeft de Stichting sa
men met de Landelijke Vere
niging van Thuiszorg (kruis-
zorg en consulatiebureaus)
een gezamelijk standpunt ge
formuleerd dat er grofweg op
neerkomt dat dekbedjes deu
gen en toch eigenlijk weer
niet. Als de consument bij
aankoop en gebruik op onge
veer tien aandachtspunten let
(kwaliteit van het stiksel, goe
de vochtdoorlaatbaarheid van
hoes en inhoud, niet te groot,
niet te dik, dekbedje niet om
slaan, enzovoort) dan zijn
dekbedjes niet extra gevaar
lijk. Dat doet dus geen ouder
zodat de fabrikanten van dek
bedjes hun handel voorlopig
wel kunnen inpakken.
Hoe gevaarlijk zijn die dek
bedjes dan wel? Professor De
Jonge vermoedt dat ze ver
antwoordelijk zijn voor vijf
tien tot twintig gevallen van
wiegedood per jaar. Als zijn
theorie klopt dan zijn dat er
natuurlijk vijftien tot twintig
teveel. Maar voor een wille
keurig dekbedjes-kind wordt
het leven ook dan er nauwe
lijks gevaarlijker op, een
merkwaardig fenomeen dat
berust op de 'preventie-para
dox'.
Het gaat hier om een uiterst
minieme kans (maximaal 20
extra gevallen op 200.000 kin
deren) die slechts zichtbaar
wordt door de Wet van het
Grote Getal. Het individuele
kind loopt, als De Jonge ge
lijk heeft, met een dekbedje
een bijna verwaarloosbare
kans van één tienduizendste
meer gevaar. Dat hield schrij
ver dezes zich dapper voor
toen op hij die zaterdagavond
zijn zoontje onder zijn dek
bedje stopte (hoe kom je in
het weekend aan kinderde
kentjes?).
Echt lukken deed dat niet.
want 'het hart kent redenen
die de Rede zelf niet kent'.
Over twee weken wordt bekend
welke nieuwe auto de titel Auto
van het Jaar 1995 krijgt. Een
internationale jury heeft intus
sen uit negentien nieuwe perso
nenauto's vijf wagens gekozen
die voor de titel in aanmerking
komen. Het zijn de Audi A8, Fiat
Punto, Opel Omega, Renault La-
guna en Volkswagen Polo.
De vijf zijn kandidaat voor de
titel. Alfa's 145, BMW 7-serie,
Chrysler Neon, Coupé Fiat,
Hyundai Excel, Hyundai Sonata,
Kia Sephia, Mazda 323, Opel
Tigra, Range Rover, Subaru
Legacy, Toyota Celica, Toyota
Funcruiser en Fiat Ulysse/Citro-
en Evasion/Lancia Zeta/Peugeot
806 zijn de afvallers.
De verkiezing is dit jaar voor het
eerst over twee ronden verdeeld.
De komende weken wordt uit de
vijf genomineerde auto's de titel
houder voor 1995 gekozen.
