D
Collega's
betalen
oogoperatie
op Cuba
Just
'Altijd moet je de zee te lijf
J Garage
Republikeinen willen hun
agenda snel doordrukken
-DB STEM-
Politie ver
DESTEM
Wat en half
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
UIT HET HART
VAN AFRIKA
Vrachtwagen
chauffeur
DE STEM
Actie voor meisje met huidziekte
Natte waterbouw boekt beste jaar sinds Deltawerken
Celstraf voor
WOENSDAG 16 NOVEMBER 1994
e aids-experts heb
ben de Afrikaanse
vrachtwagenchauf
feurs een slechte reputatie be
zorgd.
Met hun zogenaamde seks-ge-
drag zouden ze het beruchte
virus langs alle verkeersaders
van het continent hebben ver
spreid.
In het door oorlog uitgemer
gelde Zuid-Sudan leer je die
chauffeurs echter van een an
dere kant kennen. Met één rit
van hun dertig-tons lorry hou
den ze 100.000 mensen een
dag langer in leven, oftewel
een groot dorp voor een volle
week.
Als ze zeep transporteren,
dan stelt een lading een hele
streek in staat voor enkele
maanden een hygiënische
standaard te handhaven.
Een lading plastic jerrycans
vergemakkelijkt het leven van
honderden vrouwen als wa
terdragers van hun gezin, tot
de ratten een gat in het plastic
hebben gevreten.
Nog waardevoller zijn die
zwarte truckers als ze een la
ding medicijnen meenemen.
Nu gaan die transporten niet
van een leien dakje. Als hij
motorpech heeft, moet de
chauffeur een duivelskunste
naar worden, want er zijn
geen garages of reserve-on
derdelen. Als hij de diepte
van een plas water op de weg
verkeerd inschat, kantelt zijn
vrachtwagen.
In het noorden van Uganda,
de belangrijkste doorgang
naar Zuid-Sudan, kan hij wor
den gestopt door rovers die er
geen been in zien zijn vracht
wagen in brand te steken en
hemzelf voor enkele dagen
mee te nemen, de bush in.
En als hij eenmaal in Sudan is
gearriveerd, dan zijn er niet
alleen de gebruikelijke oor
logsgevaren van bombarde
rende Mig's in de lucht en
landmijnen op de grond; er is
ook wel eens een chauffeur
vermoord door een over zijn
toeren geraakte oorlogsheer.
Maar de typische Afrikaanse
vrachtwagenchauffeur is kop-
Door Veldman
pig, vindingrijk, moedig en
autark. Als er hulpgoederen
zijn, dan staat hij klaar om ze
binnen te brengen ondanks de
menselijke en natuurlijke ge
varen en barrières.
En wat die aids-deskundigen
en hun verdachtmakingen be
treft: eens reisde ik 1200 kilo
meter mee met trucker Ka-
mau, hoog in de cabine van
'de Helpende Leeuw', zoals
Kamau zijn vrachtwagen had
genoemd.
's Avonds waren er de lon
kende meisjes in de weg-ho-
telletjes. En 's morgens wist
Kamau beter dan ik dat de
zwarte vrouwenhuid op die
vroege tijd van de dag op haar
verleidelijkst is: niet alleen zij
dezacht maar ook superkoel.
Maar Kamau bleek geen los-'
bol. Hij had op een van de
strategische punten langs zijn
vaste route een even vaste
vriendin.
Misschien moeten de aids-ex-
perts hun beschuldigende vin
ger eens richten op anderen
dan de vrachtwagenchauf
feurs; bijvoorbeeld op de on
regelmatige passanten, zoals
deze jongen.
Veldman is de schuilnaam van
enkele Nederlandse priesters
en hulpverleners, die werken
in het grensgebied vna Sudan,
Uganda en Kenya.
Washington - Na hun overwinning in de Amerikaanse Con
gresverkiezingen hebben de Republikeinen gezegd dat zij in
100 dagen hun ambitieuze agenda willen doordrukken.
Weggestemde Democraten moe
ten op 1 januari het veld ruimen
voor de Republikeinen, die zowel
in de Senaat als in het Huis van
Afgevaardigden een meerderheid
haalden. „Het is tijd voor dra
matische, gedurfde veranderin
gen," stelt Newt Gingrich, de
Afgevaardigde uit Georgia die
voorzitter van het Huis zal wor
den.
Gingrich doelt op de wetten die
de Republikeinen willen voor
stellen, van belastingverlaging
tot verlaging van de uitkeringen.
Zijn partijgenoot Richard Armey
uit Texas, die fractieleider in het
Huis wordt, zegt dat de Republi
keinen hard zullen werken om
een tweederde meerderheid van
het Congres achter het plan te
krijgen om een limiet te stellen
aan het aantal termijnen van
parlementsleden en een wet die
bepaalt dat de begroting in
evenwicht moet zijn. De Repu
blikeinen zien in het beperken
van het aantal ambtstermijnen
een van de belangrijkste manie
ren om de machtsbasis van de
Democraten aan te tasten.
De Republikeinen hebben voor
het eerst sinds 40 jaar de meer
derheid in het Congres en willen
die situatie uitbuiten. Armey
zegt dat er een goede kans is dat
het grootste deel van de plannen
'binnen 100 dagen' wordt aange
nomen. Desnoods zal het Con
gres zeven dagen per week en 20
uur per dag vergaderen om dat
voor elkaar te krijgen.
Verwacht wordt dat de Republi
keinen het aantal medewerkers
van Congrescommissies zullen
inkrimpen, als een begin van de
afslanking van de overheid.
Honderden Democratische me
dewerkers raken door de verkie
zingsnederlaag hun baan kwijt.
Gingrich zegt verder niet afwij
zend te staan tegenover salaris
verlaging voor Congresleden, die
nu jaarlijks 133.600 dollar ver
dienen.
De Republikeinse fractieleider in
de Senaat, Bob Dole, heeft ge
zegd dat hij met de Democraten
wil samenwerken. Gingrich
voegt daaraan toe dat de Repu
blikeinen de Democraten in elk
geval meer inspraak zullen gun
nen dan andersom het geval zou
zijn geweest in de afgelopen
veertig jaar.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader en D. Ahles (adjunct).
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor. Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
S 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 8 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis)
ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Postbus 65, 4600 AB;
01640-36850, fax 01640-40731, redactie 01640-37253.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Goes, Klokstraat 101100-28030, fax 01100-21928.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751fax 01140-19698.
Oosterhout, Bredaseweg 108B,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 01184-19910, fax 01184-11446.
Openingstijden: van 8.30-17.00 uur.
(Middagpauze van 12.30-13.30 uur m.u.v. Oosterhout)
Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05,
per kwartaal 84.70, per half jaar 168.45 óf per jaar 327.30.
Voor posttoezending geldt een toeslag. 1
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben,
Ginnekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Fax 076-236405.
Geboorte- en overlijdensadvertenties
maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881fax 076-236405
zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911
Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de
Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. als
mede de Regelen voor het Advertentiewezen.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345.
Van onze verslaggever
Romain van Damme
Breda - De verrassing was
compleet. Weliswaar fronste
Cor Daamen de wenkbrau
wen toen hij gisterochtend
zoveel volk in de kantine van
garagebedrijf Bluekens zag,
maar geen moment dacht hij
dat ze er voor hem waren.
Het begon pas te dagen toen ook
zijn vrouw Anja en dochtertje
Linda de kantine binnen stap
ten.
„Ik ben sprakeloos," stamelde
hij niet veel later toen hij uit
handen van Henk de Gier en
Rien de Regt symbolisch een
cheque van 10.000 gulden kreeg.
En tevergeefs vechtend tegen de
tranen: „Ik heb dus verschrikke
lijk goede collega's. Hier heb ik
geen woorden voor, hartelijk be
dankt."
Henk de Gier en Rien de Regt
waren de bedenkers van de actie.
„Zij klopten aan bij de directie
toen Cor vertelde dat hij naar
Cuba wilde voor die oogopera
tie," zegt René Janssen van het
bedrijf. „Het was zaak alles in
het geheim te doen. Dat is dus
voortreffelijk gelukt. Alle werk
nemers en ook de directie heb
ben een atv-dag ingeleverd. Dat
geld is bij elkaar opgeteld en is
afgerond op een bedrag van
10.000 gulden."
Cor Daamen werkt ruim twee
jaar als automonteur bij Blue
kens. „Op een gegeven moment
merkten we wel dat er iets aan
de hand was met hem," zegt
René Jansen. „Hij liep wel eens
tegen iets aan. Een beetje
vreemd. Om een lang verhaal
kort te maken, toen hoorden we
van zijn oogziekte."
Die ziekte heet retinitis pigmen
tosa. Een erfelijke ziekte die het
netvlies aantast en tot blindheid
kan leiden. Cor Daamen: „Die
ziekte heb ik al een tijdje. Aan
vankelijk merk je weinig. De
ziekte komt in verschillende vor
men voor. Bij mij is het alsof ik
door een tunnel kijk. Alles wat
daar buiten valt, zie ik niet
meer. Het gezichtsveld wordt
steeds kleiner."
Cor Daamen liet zich uitgebreid
onderzoeken door verschillende
oogartsen en kreeg in het Acade
misch Medisch Centrum in Am
sterdam te horen dat hij rp heeft.
„Daar heb ik tijdens een vakan
tie op Gran Canaria voor het
eerst aan gedacht. Toen las ik in
een krant dat er een bepaalde
gen ontdekt was. Die gen heeft
met de ziekte te maken. De ziek
te werd ook beschreven. Ik her
kende zoveel dat ik dacht, dat
kan het wel eens zijn."
Dat werd dus bevestigd op de
afdeling erfelijke oogziekten van
het AMC. Daarvoor hadden Cor
en Anja Daamen echter adem
loos naar een documentaire op
televisie gekeken. Een program
ma van Veronica waarin de Cu
baanse privé-kliniek van dokter
.Orfilio Pelaez Molina belicht
werd.
„We hoorden dat die man ope
reert en de ziekte kan stoppen.
Ik zei meteen, daar moet ik naar
toe. Dat is mijn laatste kans.
Een beduusde Cor Daamen met de symbolische cheque van tien mille, het bedrag dat zijn collega'svoor hem bijeen brachten.
Maar eerlijk, de oogartsen die
me onderzocht hebben, zeiden
ook meteen, wij staan er niet
achter. Ze weten niet hoe die
dokter werkt."
Voor Anja en Cor Daamen is dat
geen belemmering. Wel het geld.
„Zo een reis kost veel. In totaal
14.000 gulden," zegt Anja. „We
hebben echter onmiddellijk ge
zegd. Hoe we het ook moeten
doen, we gaan. Desnoods lenen
we het geld. Zo een kans laten
we nooit liggen."
Daar heeft iedereen begrip voor.
„Natuurlijk," zegt ook L. Wil-
lemse van de Retinitis Pigmento
sa Vereniging Nederland die 900
leden telt. „Je probeert alles.
Toch staan wij als vereniging
niet te trappelen. Omdat er zo
weinig bekend is. De Cubaanse
dokter publiceert niets, heel on
gebruikelijk in de medische we
reld."
Volgens Willemse zijn er in Ne
derland zeker 25.000 mensen die
aan deze ziekte lijden. „Er zijn
veel verschillende vormen. Vlek
ken op het netvlies is bijvoor
beeld een vorm. Je kunt ook doof
worden, dat is het usher-syn-
droom. We weten alleen dat het
erfelijk is en er zijn wel veel
genen ontdekt, maar een middel
is er helaas nog niet."
„Wel is er heel veel onderzoek.
In Rotterdam op de Erasmus-
Borssele - In het Zeeuwse Borssele is onderwijzeres Annemiek van
de Kraats een actie gestart om de 8-jarige Veroniek Hulsman in staat
te stellen een medische behandeling in Cuba te ondergaan.
Veroniek lijdt aan de ziekte Vitiligo, die het pigment afbreekt en
daardoor zorgt voor witte vlekken op de huid. Bovendien krijgt
Veroniek hierdoor al veel grijze haren.
De leerkracht werd door de t.v.-uitzending van 'Veronica goes
Caribean' attent gemaakt op een kliniek in Cuba, waar de arts Carlos
Miyares Cao zich al twintig jaar met deze aandoening blijkt bezig te
houden. Deze arts zou uit placenta (moederkoek) een zalf weten te
maken die 85 procent genezing garandeert.
Van de Kraats heeft een rekening bij de plaatselijke Rabobank
geopend waar bijdragen voor de reis en de behandeling - geschatte
kosten tien mille - van Veroniek gestort kunnen worden. Op de
Nederlandse ziektekostenverzekering kan voor deze behandeling
geen beroep worden gedaan. Lijders aan deze aandoening krijgen in
Nederland pas vanaf hun twaalfde levensjaar een behandeling met
hormonen en ultra-violetstraling.
universiteit is dokter Caffee
hard bezig. Internationaal wordt
er veel uitgewisseld. Daarom is
het zo jammer dat die Cubaanse
arts nog niets wil zeggen. Want
als zijn verhaal klopt, kunnen er
veel mensen geholpen worden."
Cor Daamen hoopt nu al een van
die mensen te zijn. „Ik heb zes
namen gekregen van mensen die
or geweest zijn. Die mensen zijn
tevreden. Natuurlijk geloof ik
erin. Anders kan ik net zo goed
niet gaan. Als die ziekte na die
operatie stopt, dat zou toch on
gelooflijk zijn."
Voorzichtigheid blijft echter ge
boden vindt ook een patiënte die
zich in Havanna heeft laten ope
reren. „Mijn naam is niet zo
belangrijk. Bijna twee jaar gele
den ben ik er geweest. En tot nu
toe is er geen achteruitgang.
Maar ik moet er eerlijk aan toe
voegen dat je pas over een tijdje
het effect weet. In sommige ge
vallen gaat het maar langzaam
achteruit en merk je vrijwel
niets."
Spijt heeft ze in ieder geval niet.
„O nee, als ik niets had laten
doen, wist ik wat me te wachten
stond. Langzaam maar zeker
blind worden. De keus is niet zo
moeilijk. Ik begrijp al die kritiek
niet zo goed. Tegen mij is gezegd
dat iedereen op Cuba welkom is.
Iedereen mag komen."
Cor Daamen weet zelfs te mel
den dat er in Havana vanaf 28
november een congres is. „Dan
zijn ook de Amerikanen er. Wij
FOTO DE STEM/JOHAN VAN GIJ»
hebben onze reis geregeld
Rijswijk bij Cubanacan, e»
reisorganisatie. Allemaal
fect. In Rijswijk kun je allèrlJ
informatie krijgen. Iedereen cj
wil, kan op dat congres terecht
Daar twijfelt dokter H. Breebel
van het AMC geen moment a:l
„Die Cubaanse dokter verf
wel het een en ander, maar wa;
het nou precies om gaat verte|
hij niet. Hij publiceert niets,
was laatst een internatiom
congres. Hij was daar ook. I
essentie, wat hij nou pree»
doet, horen we echter niet."
Misschien dat er wat meer!
kend wordt, als Cor Daamen
zijn operatie weer onderzool
wordt. „Die afspraak is er,"
professor Bleeker. „Dan kun®
we zien wat er gedaan is, wath
aan de beschadigde netvlieze
doet. Wij weten wel dat hij bi
voorbeeld met ozon werkt. M
ozon lost op in het bloed
wordt via de longen uitgeschei
den. Vandaar al die vr
kens."
Cor Daamen heeft inmiddels
voorbereiding voor de verre rol
naar het land van Fidel Casfr
bijna rond. Samen met eenfaui
lielid vliegt hij volgende we
woensdag naar Cuba. „De eerst
week word ik onderzocht e
krijg ik diverse therapiën. Da
volgt de operatie en weer ee
week van therapie. Na 21 nach
ten ziekenhuis, mag je weer naa
huis. Spannend, heel spanna
maar ik moet er naar toe."
\'an onze verslaggever
lest - Bij een inval in een
crijf in Best zijn gisteren
vagens, twee vuurwape
aiministratie in beslag
Jet bedrijf zou de spil vo
iiternationale autozwende
tok in Veldhoven, Val
tden, Urmond en Hamont (B
dm invallen gedaan. Daar
>en Haag (anp) - Just
(■6-jarige Amsterdamm
cCtiegroep RaRa die i
jleegde op het minist
laag en het huis van
losto van Justitie.
)e twee mannen zijn niet aa
louden, maar de aanwijzi
ajn volgens persofficier Z
lergen 'duidelijk'. Het zou
iet eerst zijn dat justitie ac
ie identiteit van RaRa-lede
jekomen.
n september deed de politie
rallen in het kantoor van
itichting Opstand in Ams
lam, als onderdeel van het
lerzoek naar de actiegroep R
en de terreurdaden.
De stichting Opstand is een
lectief dat journalistieke
dukties maakt en is gespec
sserd in arbeidsverhoudin
Eén van de verdachten is jo -
hst bij het collectief. Onbe
is wat de tweede verdacht
het collectief doet.
Bij de invallen en de daarop
gende huiszoeking bij de st
ting en drie bestuursleden
justitie een hoeveelheid ad
stratie in beslag. De inval
plaats omdat het collectief
tacten jou hebben met leden
RaRa.
Volgens officier Zandbe
staat lu van de twee me'
bijna tast dat zij daadwerk
lid zijn van de actiegroep.
Zandlergen noemt het
sprockje' dat de invallen
beknrtting waren van de p
vrijheid. Dat de twee ma
nog óp vrije voeten zijn, n
hij rfet ongewoon.
„Hei kan soms in het licht
het onderzoek tactischer
Van onze verslaggever
Paul de Schipper
Rotterdam Op woensdag 4
februari 1953 bond Willem
Drooger in Nieuwe Tonge
zijn opa op de glijder van een
Amerikaanse Bell Helicopter.
Uitlaatgassen hielden de
oude man warm op zijn
vlucht uit het overstroomde
Overflakkee. „Ik weet wat
water is," zegt Drooger veel
betekenend.
Vandaag spreekt Drooger (62) in
Rotterdam, voor de laatste keer
als voorzitter, de jubilerende Ne
derlandse Vereniging Kust- en
Oeverwerken toe. „Een branche
met perspectief," meent hij,
"want Nederland is nooit af,
altijd moet je de zee te lijf."
Thema van zijn speech: de les
van het verleden is de weg naar
de toekomst. Nog een aardige
mededeling: de K&O-aannemers
boekten dit jaar de hoogste om
zet sinds het recordjaar 1986,
toen het laatste jaar van de Del
tawerken voor een hausse zorg
de. Hun omzet steeg met 15
procent ten opzichte van 1993.
Cijfers? Drooger schudt het
hoofd. Die blijven in deze krin
gen binnenskamers.
Wat hij wel kwijt wil is, dat die
resultaten vooral te danken zijn
aan de inzet van de ook in
aannemerskringen zo vaak ver
maledijde minister Maij-Weg
gen, de vorige bewindsvrouwe
op Verkeer en Waterstaat. „Zij
heeft ervoor gezorgd dat we het
achterstallig onderhoud aan de
waterwegen in Nederland kon
den aanpakken. Die achterstand
was ontstaan omdat alle fondsen
naar de Deltawerken vloeiden."
Dat de vereniging zich na het
afronden van de Deltawerken
overleeft heeft, daar wil hij niet
van horen: „Integendeel per 1
januari 1995 gaan we de krach
ten bundelen met de Vereniging
Centrale Baggerbedrijf om sa
men de uitdaging van het vere
nigd Europa aan te gaan."
Het waren de leden van de vere
niging Kust en Oeverwerken, de
aannemers in de natte water
bouw, die Zuid-West-Nederland
na de Ramp weer boven water
haalden. Het waren diezelfde
steenzetters en rijswerkers die
Nederland sindsdien vorm ga
ven.
W. Drooger: 'Nederland is nooit af'.
Kust en Oeverwerken, opgericht
kort na de Ramp, bestaat van
daag veertig jaar. Het gesprek
met de voorzitter die dus Droo
ger heet, vindt plaats op het
laagste punt van Nederland de
Alexanderpolder bij Rotterdam,
want daar staat het hoofdkwar
tier van K&O.
Merkwaardig genoeg waren niet
de gebroken dijken van '53,
maar 'de chaos op het gebied
van loonbetaling' aan de dijken
bouwers de directe aanleiding
tot de oprichting van K&O. Om
dat het herstel van de dijken
zoveel volk aantrok, ontstond
een tekort op de arbeidsmarkt.
Ter illustratie: voor 1953 lag de
gemiddelde produktie van ziqk-
stukken op 300.000 vierkante
meter per jaar. Na de Ramp
schoot die omhoog tot 1,5 mil
joen vierkante meter.
Geen wonder dat door een tekort
aan gespecialiseerde arbeids
krachten de lonen in de natte
waterbouw uit de hand dreigden
te lopen, een absolute crime in
het naoorlogse zuinige Neder
land. Op 28 december 1954 sta
ken in het Rotterdamse hotel
Centraal de natte waterbouwers
de koppen bij elkaar. Voor de
dijkwerkers resulteerde dat in
een loon van 60 tot 80 gulden
per week. Dat dijkwerk was in
die tijd nog ambachtelijk hand
werk. Drooger kan in dat ver
band onderhoudend doceren
over 'het aanbrengen van wiepen
op zinkstukken.'
Drooger wilde eigenlijk arts
worden, maar voor zo'n dure
studie was er thuis geen geld.
Via de HTS kwam hij in dienst
bij een aannemer in Werkendam.
Zo raakte hij in het waterbou
wersmilieu dat, sterk religieus
gefundeerd, geconcentreerd was
in het 'gebied tussen Werkendam
en Sliedrecht.
Later bracht hij het tot directeur
van Zinkcon, een bedrijf dat zich
specialiseerde in het afzinkbare
kust- en oeverbescherming. In
1970 trad hij toe tot het bestuur
van K&O, waarvan hij in 1982
voorzitter werd.
Hij was actief van Cadzand tot
Delfzijl, maar ook langs de Bel
gische en Franse kust en zelfs in
FOTO TON DE HAAN
Singapore en Nigeria. Toch
schat hij dat in de 35 jaar dat hij
in de natte waterbouw zit, 80
procent van de produktiviteit
van deze branche in de Delta
werken is gaan zitten.
Voor de natte aannemerij zijn er,
zo meent hij, ook na de Delta
werken nog mogelijkheden ge
noeg in een land dat veertig
procent van zijn territorium uit
inpolderingen heeft verkregen.
Meer en meer richten de dertig
leden-bedrijven van K&O zich
nu op een toekomstige markt,
dat wat zij noemen 'de totale
infra-structuur van Nederland'.
„Denk aan de uitbreiding van de
westkust met het plan Nieuw
Holland, denk aan het bouwen
van depots voor verontreinid
slib, aan de plan-Holland e|
voor de grote rivieren en
beveiliging van de Maas in Lim
burg. Daarnaast is er natuurlij
altijd de aanpassing en het
derhoud van de dijken en dan-
men van Nederland."
En, het bloed kruipt waar hel
niet gaan kan; de jubileum-b»
chure 40 jaar K&O rept voor
zichtig over de zeespiegelrijziii
van 60 centimeter in de komend
eeuw. Dat gebeurt onder de veel
betekende kop: 'Nieuw Delta
plan nodig?'
Een vraag aan Drooger: „Zoi
het openmaken van de zeegatei]
om milieu-redenen niet een aar
dige portie werk voor de natttl
waterbouw betekenen." Drooger]
kortweg: „Dat is kapitaalsver
nietiging. We moeten uitkijker
dat de milieulobby niet zo domi
nant wordt, dat het de veiligheid]
gaat bedreigen."
Wat de voorzitter van K&O M|
meest zorgen baart is het 'ver
loop van kennis': „De grote op-l
bouw van praktische kennis be'
gint in 1918 met de aanleg van]
de Afsluitdijk, in '44 volgde
drooglegging van Walcheren
later het afsluiten van de zeej
ten. Dan houdt het op. Het is
'94, de ambachtelijke steenzet
ters zijn met pensioen, juist ter
wijl we nu zien dat Rijkswater
staat in rivierengebied milieube
wust afziet van het gebruik vat]
kunststof als oeververdediginf
Ze grijpen terug op oude tech
nieken: de wilgentenen uit i'
Biesbosch. Het is zaak dat we de
kennis om met die natuurpr»-
dukten om te gaan, behouden."
Als getraind oeververdediger
Drooger een waardig opvoljj
van Steenbergenaar Andries
Vierlingh, de zestiende eeuwst
grondlegger van de Nederlandse
waterbouwer. Vierlingh wasL"
er geen voorstander van
maar lukraak dijken te bouwen
Hij vergeleek de zeestromen me'
'ongetemde paarden die me'
voorzichtigheid en met zachte
toom bereden dienden te wol
den.'
Drooger: „Ik ben een voorstan
der van bouwen met de natuur-
op plaatsen waar de natuur
toelaat. Aan de andere kant her
inner ik altijd aan het opschrift
op het uitwateringsgemaal ht]
Kinderdijk. Daar staat heel een
voudig: „Het geldt voor nu en
later, weerstaat de kracht win»
en water."
Dm Haag (anp) - De 21-ja
in Marokko veroordeeld t
dt straf hebben gekreger
Marokkaanse politieagent
ij met behulp van een Ma:
gegaan.
De biologische vader van d
Onder diens naam is hij nu
toerist, bij zijn vader op be
kreeg hij ruzie met twee M;
niet meer vrij. In het proces
koning had beledigd. Dat is
wat je daar kan doen'.
Volgens zijn advocaat spreel
en is het daarom een ra
Marokkaanse politie versta.
:ou moeten hebben. Ook hel
ïaam is veroordeeld, probee
te krijgen. Volgende week
titspraak.
HET MINISTERSCHAP is ed
Ritzen en zijn kleine knechi
te beschikken. Het onder]
ve-toont slechts paniek.
Jo Ritzen, indertijd als to
Haagse circuit gehaald, ve|
zecenbrengende arbeid, d<
een herkansing rekende. V
toenmalige dagen onbescl
moest zijn met de bezuinig'
Zijn natuurlijke opvolger,
baan om familie- en gezd
arren moede werd Ritzen
zoveel vertrouwen, onmid'
regeerakkoord dat het ho
melkkoeien van de komef
beloofde, onder wat mitser
intussen, zoals uitgelekt il
gramma van zijn collega
vizier strijden durfde hij bli
Staatssecretaris Aad Nuis
met zijn collega-literaire erf
studieduur. Nuis dacht, op
medewerkerschap in de vn
wat tijd van de academisch
niet meer bij de tijd was
bekort was, bleek hem on
toen hij eenmaal in functir
begrote bezuinigingsbedra
streng woord van bovenm
in het gareel te brengen.
Dit duo verdedigt nu zijn
dat de enerme aanslag o|
hebben allebei niet meer
hebben zich immers gebon
Als het niet zo treurig was
hoe dit koppel eerder gedr
pluche den door visie op hi
