De enige hippie
die
over
geld praatte
Acht jaar
Politiek gekrakeel verdringt inhoud Borssele-debat
Kölsch
DESTEM
Minderheden
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
The making
of
Ed van Thijn
-DE STEM-
DESTEM
Arnhemmer Harm Dost,
van drugmartelaar
tot voorzitter
van softshophouders
JVotabelen
Agenda
Er is een nieuwe gi
gant opgestaan in de
Nederlandse literai
re wereld. De tijd van de
grote drie, Mulisch, Reve en
Hermans, is nu definitief
voorbij. Maarten 't Hart en
Tessa de Loo moeten een
stapje opzij doen. Het record
aantal interviews dat A.F.Th
van der Heijden gaf aan de
diverse media, wordt zeer bin
nenkort met gemak overtrof
fen door de ster van de jaren
negentig.
Zijn naam is Ed van Thijn.
Hij is een laatbloeier, hij heeft
er de tijd voor genomen. Ed
van Thijn heeft zich geduldig
en nauwkeurig voorbereid op
zijn schrijverschap. Hij koos
de leerschool van de politiek.
Men vertelde hem dat daar
zoveel vuiligheid lag dat hij
nooit uitgeschreven zou ra
ken. Ed luisterde, knikte en
werd wethouder, kamerlid,
minister en burgemeester.
In 1977 begon hij aan zijn
eerste boek. Van Thijn was
als onderhandelaar betrokken
bij zo'n typisch Nederlandse
kabinetsformatie, waarbij de
verse ministers op de bordes
trap bij de koningin al ruzie
beginnen te maken. Van Agt
werd de winnaar van dat ge
vecht, Den Uyl en Van Thijn
zaten met de brokken. Het
boek werd redelijk verkocht,
maar het succes wilde maar
niet overslaan naar Duitsland,
Engeland en Amerika. „Het
moet spannender, het moet
gemener," zei zijn literaire
agent.
In Engeland maakte de politi
cus Jeffrey Archer furore met
thrillers en dat leek Ed van
-Thijn ook wel wat. Hij werd
burgemeester in Amsterdam,
die heerlijk criminele stad, dat
smakelijke decor van de boe
ken van Appie Baantjer. Ed
van Thijn maakte een handige
move, hij haalde een echte
Dirty Harry naar Amsterdam.
Eric Nordholt werd commis
saris en Ed was er zeker van
dat deze man verhalen op zou
leveren die de avonturen van
Baantjer terug zouden verwij
zen naar de kast met jongens
boeken.
Herinnert u zich nog hoe Ed
van Thijn met een delegatie
harde Amsterdammers bin
nendrong in de maffia van de
Olympische Spelen? Amster
dam moet die Spelen hebben,
riep hij, alsof het om een
soort Zeskamp ging. Hij werd
natuurlijk geklopt, maar hij
had een dagboek vol hot stuff.
Nee, het is nog niet gepubli
ceerd. Het schijnt dat Ed,
waar het sport betreft, ver
onder de kennis-limiet bleef.
Daarna kwam Het Dagboek
van een Diender, waarin de
anti-held Eric Nordholt te
maken krijgt met ongelooflij
ke zaken als Ghanese crimi-
<A\
Door Dirk Vellenga
nelen, infiltraties in de poli
tiek en recherche-teams die
bloedige oorlogen met elkaar
uitvechten. Deze potentiële
bestseller leverde een klein
probleempje op. „Als jij dat
publiceert, Edje, dan vertel ik
hoe ik jou al die jaren in het
zadel heb gehouden in Am
sterdam," dreigde Nordholt.
Hij begon te schrappen en
toen bleef alleen de inhouds
opgave over. De hele Dien-
der-serie ligt nog steeds op de
plank.
Ed van Thijn ging retour Den
Haag, de plaats waar Theo
Joekes van de VVD zoveel
inspiratie had opgedaan voor
zijn detectiefjes. Een paar
maanden minister zijn op het
zinkend schip, zo'n aanbod
greep hij aan met beide han
den. Hij trof een geweldig
trieste sfeer'aan in de lege
spelonken van het Binnenhof.
Lubbers was voor zichzelf op
reis in Europa, Kok was bij de
grote reclamebureaus op zoek
naar een identiteit die hem
door de verkiezingen zou
kunnen helpen. Hirsch Ballin
deed zijn deur nooit open, hij
zat met zijn neus in boeken
over het vroeg-christelijke
recht. Ed van Thijn genoot
met volle teugen!
Z'n nieuwste dagboek is ein
delijk de hit die hij verdient.
Ed van Thijn voelt zich mo
menteel als Mario Vargas
Llosa, de presidentskandidaat
die het nooit haalt in Peru.
Politiek mislukt, maar een fe
nomeen in de letteren. Dat is
de story of his life.
Sonja Barend had het direct
goed in de gaten. Ze wilde de
blamage van haar AKO-pro-
gramma goedmaken, met die
schoolmeisjes en die school
cijfers. Afgelopen zaterdag
toonde zij Ed van Thijn als de
absolute winnaar. Daar hoef
de niet eens over gestemd te
worden.
Nog half slaperig zet het orkest in. Boven op het toneel is nog niet
iedereen klaar. De ochtendrepetitie begint blijkbaar te vroeg na
middernacht voor het vrolijke artiesten volk.
Toch wordt na een paar maten duidelijk dat het Traviata moet zijn.
De Amerikaanse dirigent houdt niet van slabakken en legt de zweep
erover. In de coulissen staan koristen fluisterend te wachten tot ze
op moeten. De conversatie gaat over de werkster die te laat was en
de stola die gisteren uit de kleedkamer van de diva gestolen is.
Na een doorloop van anderhalve acte ontstaat er rumoer in de bak.
De concertmeester komt overeind en geeft een teken. De dirigent
blijft als versteend met het opgeheven stokje staan. Koor en orkest
nemen het heft in eigen hand: het gaat over de jeugd die nimmer
wederkeert, over een dag zo mooi als vandaag en over een jaar en
nog veel meer: „Die Liebe hat kein Ende mehr." De sektflessen
knallen, het is de elfde van de elfde 's morgens elf uur elf en het is
hier het Rijnland. (CH)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader en D. Ahles (adjunct).
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis)
ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Postbus 65, 4600 AB;
S 01640-36850, fax 01640-40731redactie 01640-37253.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Goes, Klokstraat 101100-28030, fax 01100-21928.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Oosterhout, Bredaseweg 108B,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 01184-19910, fax 01184-11446.
Openingstijden: van 8.30-17.00 uur.
(Middagpauze van 12.30-13.30 uur m.u.v. Oosterhout)
Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05,
per kwartaal 84.70, per half jaar 168.45 óf per jaar 327.30.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben,
Ginnekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Fax 076-236405.
Geboorte- en overlijdensadvertenties
maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881fax 076-236405
zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911
Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de
Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. als
mede de Regelen voor het Advertentiewezen.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345.
's Lands bekendste drug
martelaar, Harm Dost,
staat weer in de publieke
belangstelling. In zijn
woonplaats Arnhem is
hij voorzitter geworden
van de nieuwe Vereni
ging Arnhemse Softshop-
houders (VAS). Het Arn
hemse stadsbestuur wil
het aantal softshops te
rugdringen vanwege de
overlast.
„Politieke slagroomklop-
perij," meent Dost, de
man die twee keer in
Duitsland vast zat we
gens handel in hasj en
gewend is zich niet zo
maar gewonnen te geven.
Met het sluiten van
softhops zal de handel
zich verplaatsen, zegt hij.
Dat niemand dat op het
stadhuis snapt.
Een ex-hippie over de
bedompte burgermanszin
die terugkeert in Neder
land. „Ik vind er zo niks
meer aan. Ik denk dat ik
maar ga emigeren."
Door Wilma de Cort
Zelf heeft hij twee softshops in
de Arnhemse binnenstad. Bene
den geuren de weedplanten in
volle bloei en boven op zolder,
waar nog een easy going jaren
zestig sfeertje hangt met blowers
op een oud bankstel, vult een
blaüwe rook van cannabis de
ruimte. Harm Dost zit tussen
zijn clientele aan een tafel bij
het raam. Zeker, hij doet ver
dienstelijk zaken in de stad. Be
halve idealist, zegt hij, is hij
altijd ondernemer geweest. „Ik
was de enige hippie die over geld
praatte. Een boer moet zaaien
om te kunnen oogsten. Er moet
brood op de plank.
Dost en zijn collega-verkopers in
wat vroeger Rode Libanon of
Thai Sticks heette en tegenwoor
dig Zero Zero of Super Polm is,
vrezen voor hun nering. Arnhem
telt circa dertig softshops en de
gemeente vindt dat het er min
der moeten worden. Een streng
vergunningenbeleid, zo hoopt
het stadsbestuur, zal leiden tot
stille sanering. De softshophou-
ders mogen straks een handels
voorraad hebben van hooguit
een halve kilo per dag en maxi
maal dertig gram per keer ver
kopen. Ze moeten klanten onder
de achttien jaar weigeren en zijn
gehouden aan beperkte ope
ningstijden.
Hoe gaat dat straks in de visie
van Dost?
„De goeie softshops, die hun
zaken netjes regelen, gaan dicht.
En wie hard genoeg is, zoekt een
plek achteraf in het Spijker
kwartier om alsnog de regels te
trotseren. En dat zijn niet de
beste lieden. De scène zal harder
worden en crimineler."
Veilig
Het is intussen zo'n 25 jaar gele
den, dat Harm Dost -via de
hippietijd en vanuit de cojumu-
ne- in het vak van hasj! ^nde-
'laar rolde. „Ik heb ervoor willen
zorgen dat een achterstands
groep in de maatschappij ergens
veilig terecht kon," zegt hij.
Aanvankelijk, voor hij in Duits
land in de gevangenis belandde,
was hij, zegt hij, 'een aardige
jongen die alleen bezig was op
een vriendelijke manier steentjes
in het water te gooien om een
paar rimpels te veroorzaken'.
Maar na de spraakmakende pro
cessen, waarbij hem aanvanke
lijk veertien jaar cel boven het
hoofd hing, is hij harder gtwor-
den. „Ik heb bij mezelf gedacht:
als het gevecht zo gevochten
wordt, weet ik waar ik aan toe
ben. Dan pak ik de handschoen
op."
Allergisch is hij nog altijd voor
de criminalisering van softdrug
dealers en -gebruikers. En op
nieuw voelt hij zichzelf en zijn
beroepsgroep als crimineel ge
stigmatiseerd. Ditmaal door het
Arnhemse stadsbestuur. Al was
het alleen al omdat burgemees
ter Scholten een gesprek blijft
'weigeren en zelfs niet heeft ge
reageerd toen Dost hem via zijn
advocaat herinnerde aan de be
lofte eens met de bekende hasj
dealer rond de tafel te gaan.
„Als de gemeente met _de softs-
hophouders was gaan praten, zo
van: 'er is overlast, wat kunnen
we daar samen aan doen?', dan
hadden we allemaal mee willen
denken. Geen enkele softshop-
houder wil overlast want dan
verkopen we niet. En juist in
onze bedrijfstak moet je zonder
conflicten werken. Scholten be
handelt me als een stuk vuil. Zo
gauw je in de bestuurslaag komt,
valt er niet meer te communice
ren."
Waarom de burgemeester hard
nekkig een onderhoud weigert:
Harm Dost heeft er geen verkla
ring voor. Net zomin als dat hij
de achtergrond kan bevatten van
het 'rampzalige' plan dat op het
stadhuis is uitgebroed. „Als
softshophouders zitten we ons
regelmatig achter de oren te
krabben. We voelen ons net
Kremlinologen die zich afvragen
wat er binnenskamers aan de
hand is. We snappen er geen
moer van. Het is zo misplaatst en
zinloos."
Schoolklas
Voor zijn geestesoog ziet hij ta
ferelen, zoals het er aan toe zal
gaan als de softshops zich aan de
Van onze rechtbankverslaggever
„reda - De twee verdachten t
brandstichting waarbij de 71 j
Bredanaar Sjaan Mouwen ol
leven kwam, zijn gisteren d<
Bredase rechtbank veroordee
acht jaar celstraf. Dat was tw
minder dan was geëist door d'
pier-van justitie. -v
pi rechtbank achtte bewezen
Harm Dost: 'De drugscène zal harder worden en crimineler.'
armen gedreven. Bij hun advo
caat kwamen ze elkaar tegen
want de meesten doen zaken met
dezelfde jurist. En opeens was er
een vereniging. „En opeens was
ik voorzitter," zegt Dost.
De vereniging heeft geen ander
'doel dan het verscherpte vergun
ningenbeleid van de gemeente
Ari)b,em,agn te vechten en even
tuele proceskosten gezamenlijk
te betalen.
Arnhemse regels moeten gaan
houden. „Een schoolklas gaat
naar een softshop en stuurt een
van hen, die een keer is blijven
zitten en dus achttien jaar is,
naar boven om voor de rest in
kopen te doen. Als er dan nog
een paar Surinaamse of Cura-
caojachtige types bij dat groepje
opjkraat staan, nemen omwo-
neflen er meteen aanstoot aan
en Ber overlast."
Mocht bijvoorbeeld de helft van
de softshops sluiten, dan zitten
de overblijvende collega's met de
gebakken peren, meent Dost. „Ik
zie me al de mensen die elders
niet meer terecht kunnen door
de deur van mijn zaak persen.
De softshops die nu geen over
last hebben, zullen het krijgen."
De bezorgdheid over het Arn
hemse beleid heeft de softshop
houders automatisch in eikaars
„Wij voeren uit wat het Neder
landse beleid aan ruimte over
laat. En dat doen we doorgaans
netjes. Ik krijg van alles aange
boden, gestolen spullen bijvoor
beeld, maar, nee, daar doe ik
niet aan mee. Kan ik ook niet
doen. Ik moet werken zonder
conflicten. Dus ik werk om door
een ringetje te halen. Maar an
ders dan een kroegbaas, die een
dronken klant tot rust maant,
mogen softshophouders kenne
lijk niet rekenen op maatschap
pelijk respect."
Rotte appelen
De heuse overlast komt van de
harddrugscène, zegt Dost, de
loslopende figuren die pillen en
coke aanbieden. „Er zijn ook een
paar softshops waar harddrugs
worden verhandeld, maar niet
meer dan een handvol en dat zijn
de rotte appelen. Die aanpakken,
is de enige zinvolle en directe
manier om overlast tegen te
gaan. De politie weet precies
welke shops het zijn.
Maar',-ook die overlast valt nau
welijks doelmatig te bestrijden,
zolang 'het systeem' hetzelfde
blijft, meent de hasjdealer.
„De overheid gedraagt zich als
een huisvrouw," zegt hij, „die
klaagt dat ze elke dag moet
afwassen. Dat is een onoverko
melijk iets want elke dag worden
er kopjes vuil. Het enige wat je
kunt doen is een afwasmachine
kopen, wat in dit verband vrije
verstrekking van heroïne zou
kunnen zijn."
Politieke domheid noemt hij het
kortom, om te denken dat de
handel in softdrugs verdwijnt
door haar aan banden te leggen.
En even zo dom vindt hij dat
andere Arnhemse voorstel om
Duitse drugtoeristen op te van
gen in een softshop aan de grens
van de stad. „Het slaat nergens
op. Ze schermen met getallen
van 45.000 Duitsers die per jaar
naar Arnhem komen en grote
overlast zouden geven. Maar
deel de Duitse klanten door het
aantal koffieshops in de stad en
je komt op drie Duitsers per
winkel per dag."
Afknijptijd
Wat er ook verzonnen wordt, de
drugscène laat zich niet sturen.
„Er is geen stad op de wereld,
zegt Dost, waar iemand langer
dan een half uur naar een ver-
FOIi
kooppunt van drugs moet,i|
ken. „Want waar je in een:
moet wezen, dat verspreid^
als een mare. In de
wist je dat je in Istanboeffl
puddingshop moest zijn. K«
je daar, en zag je niemandT
vroeg je:.goh, ik dacht data
altijd hippi'és' zaten. Wil/él
pies, zei (clan iemand, moei
daar wezerï."Xt je snel je p
ding op en weg was je."
Eén, zegge en schrijve één de-
monstrante waarde vorige week
rond op het Binnenhof om haar
afschuw van kernenergie ken
baar te maken.
Gruwelijk geschminkt, gehuld
in rouwkleding, probeerde zij in
haar eentje aandacht te vragen
voor een kwestie die nog niet zo
lang geleden duizenden op de
been bracht.
Maar op een enkele krantefoto
na trok de demonstrante weinig
aandacht. En toch was die een
zame, afschrikwekkende figuur
niet aan het verkeerde adres.
Want het ging aan het Binnen
hof vorige week wel degelijk
over kernenergie. En met name
over de vraag hoe lang er in
Nederland nog via de methode
van de kernsplitsing stroom zal
worden opgewekt.
Waarom zijn er vorige week
eigenlijk geen massale demon
straties geweest? Zou actievoe
rend Nederland een beetje de
monstratie-moe zijn geworden?
Of zou de schrik voor de kerne
nergie weer zijn weggeëbd. Ten
slotte is de schrik van Tsjer-
nobyl weer een beetje voorbij.
Wie we'et nog wanneer het ook
al weer precies was?
We kunnen er rustig vanuit
gaan dat de centrale in Borssele
niet op springen staat. Zelden
bezocht ik een bedrijf dat zo
goed beveiligd was. Maar waar
het ook zo schoon was, zo ste
riel, zo bijna onaards. Kerne
nergie heeft iets griezeligs, iets
ongrijpbaars. Je ziet geen rook
pluimen die iets laten zien van
de krachten die gebruikt wor
den voor het opwekken van dat
gene dat we uiteindelijk als 220
volt wisselstroom ons huis bin
nengevoerd krijgen.
Het probleem ligt dan ook voor
al bij het einde van het proces,
het afval dat overblijft na het
verwisselen van de splijtstofsta
ven. Daarvoor is nog steeds
geen oplossing.
Maar daarover gaat het dezer
dagen niet in Den Haag. Par
tijen die in hun verkiezingspro
gramma nog hadden staan dat
de kerncentrales in Dodewaard
en Borssele als de economische
levensduur ten einde is geko
men (D66) dan wel onmiddelijk
(PvdA) moeten worden gesloten,
worden daar nu liever even niet
aan herinnerd.
De partijen tillen de discussie
liever als het ware over het
feitelijke onderwerp heen. Het
is geen discussie meer voor of
tegen kernenergie maar over re
geltjes en voorschriften, toege
spitst op de vraag of de centrale
in 2004 dan wel 2007 definitief
dicht moet en wat de financiële
gevolgen daarvan zijn.
En inmiddels is ook dat inhou
delijke aspect naar de achter
grond gedrongen door het poli
tieke gekrakeel, met name ver
oorzaakt door de verschillende
inzichten van D66-minister
Wijers van Economische Zaken
en zijn partijgenoten in de
Tweede kamer.
De bewindsman wil de centrale
ruimte geven tot 2007 open te
blijven, de Tweede-Kamerfrac
tie vindt dat het in 2004 wel
welletjes is.
De WD heeft de zaak nog meer
in de partijpolitieke sfeer ge
trokken door de stellingname
dat dit kabinet niet zonder meer
een andere koers kan varen dan
door de voorgangers onder Lub
bers is uitgezet. Zowel fractie
leider Bolkestein als zijn frac
tiegenoot Remkes trekken daar
uit vervolgens de hoogst merk
waardige conclusie dat het ka
binet een motie van de Kamer,
die aandringt op sluiting in
2004, best naast zich kan neer-
De WD verdedigt dit soort ar
gumenten met een beroep op
het dualisme, de eigen verant
woordelijkheid van de regering
ten opzichte van het parlement.
Een mooi principe. Zeker. En
het is ook zo dat een kabinet
absoluut niet verplicht is om
moties van de Tweede Kamer
uit te voeren. Als de Kamer dat
vervolgens niet pikt, is de motie
van wantrouwen het geëigende
wapen om de weigerende be
windsman alsnog op de knieën
te krijgen of naar huis te sturen.
Maar hoe zou B.olkestein het
Illustratie Mat Rijnders
vinden als een motie die wel in
zijn straatje past, door het kabi
net vriendelijk terzijde wordt
geschoven nadat zijn collega's
Wallage en Wolffensperger dat
vooraf al hebben ondersteund?
En hoe zou Bolkestein ertegen
aan kijken als het kabinet wei-'
gert door hem verlangde be
leidswijzigingen uit te voeren
omdat de vorige regeringsploeg
andere afspraken heeft ge
maakt?
Als je zo regeert, dan komt er
van politieke en bestuurlijke
En sprekend over de goede «I
tijd, moet hij voor zichzelf\j
stellen dat er tegenwoordig]!
een ex-hippie nog maar \v(
ontplooiingsmogelijkheden
Goed, hij verhuurt een m
onder zijn sofshop aan eenfJ
info-café. Dat zijn dan zijn pi
tieke vrienden. En voor het/
rige is z'n ambitie om,
stroom in, een 'goede hasjdealj
te zijn.
„Eind jaren zestig was dit j
kikkerland. Wie wat wilde,
naar Parijs of een ander ba
miènoord de kunstenaar uitlf
gen. In de jaren zeventig kraj
de bedompte burgerman
Maar in de jaren tachtig
met plezier in Nederland J
woond. Nu hollen we weerJf
naar die oude afknijptijd/
dat verstikkende beleid en
gebrek aan moed om echt
pen door te hakken."
Van de jeugd hoeft hij, ond.a
een revival van de sixties, B
revolte te verwachten. „Alsl
vroeger van het athennj
kwam, was je politiek
Nu hollen ze allemaal achter tl
Nikes aan." J
Den Haag (anp) - Staats
kent asielzoekers uit zogen
(niet het land van herkoi
mensen krijgen voortaan
vraag te doen en hoeven nj
was - meteen teruggestuur.
Schmitz komt daarmee tegemoet
aan de kritiek van PvdA, D66,
Groenlinks en de GPV op het
wetsvoorstel Veilige Derde Lan
den. Het is haar antwoord op
kamervragen over het wetsvoor
stel.
In tegenstelling tot het oorspron
kelijke wetsvoorstel houdt iedere
vreemdeling - ook degene die af
komstig is uit een veilig derde
land (niet het land van her
komst) - het recht een asielver
zoek in te dienen. Als bij het
eerste gesprek met Justitie blijkt
dat betrokkene uit een veilig
derde land komt, dan wordt zijn
verzoek niet-ontvankelijk ver
klaard.
PvdA, D66, GroenLinks en hel
GPV hadden fel bezwaar ge
maakt tegen het eerdere voor
stel, waarin de asielzoeker hele
maal niet tot de procedure werd
toegelaten. Daarmee werd ook
de mogelijkheid uitgesloten on
in beroep te gaan tegen de be-|
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Enkele kopstukken binnen de
organisatie zijn inmiddels ver- II
oordeeld. Gisteren stonden de
Surinaamse rijstbaron S. Guptar
en zijn belastingadviseur R.B.
van het gerenommeerde accoun
tantskantoor Deloitte Touche
uit Alkmaar terecht.
Het Openbaar Ministerie wil hen
ieder een jaar gevangenisstraf
(waarvan respectievelijk vier en
zes maanden voorwaardelijk) en
een boete van 50.000 gulden op
leggen wegens valsheid in ge
schrifte.
Zij zouden door een notaris in
Guyana een akte hebben laten
opstellen, waaruit moest blijken
dat de rijsthandelaar 17,5 mil
joen gulden had verdiend met
rijst- en houthandel, die hij bijl
de Femisbank onderbracht.
Volgens Justitie was dit geld in
werkelijkheid echter afkomstig
van drughandel. De belastingad
viseur was naar eigen zeggen in
1991 benaderd door een lid van
de bende die op de een of anderé
manier zijn met hasj verdiende
geld wilde witwassen.
De fiscalist wist daar wel een
maniertje voor: via zijn cliënt, de
rijsthandelaar Guptar, zou wel
gezorgd kunnen worden dat het
leek of dit geld met rijst en hout
verdiend was.
Op advies van de Amsterdamse
advocaat O.H., die in december
terecht staat, moest die miljoe-
nenverdienste in een notariële
akte worden neergeschreven. En
vernieuwing weinig terech'l
Nee, in dit geval lijkt opporttl
nisme eerder de drijfveer vfl
de WD te zijn dan een koesfr|
ring van het dualisme.
Opvallendste punten op
agenda van de Tweede Kanj]
zijn deze week het debat
de kerncentrale Borssele fl
over het rapport van de co/I
missie-Van Traa, dat vraagt (fl
een parlementaire enquête na(|
de manier waarop politie.
justitie de zware criminal®!
bestrijden.
Maatschappelijk veroorzaakt M
begroting van onderwijs mtt
onrust, maar vooralsnog lijk?
minister Ritzen en staatssecitl
taris Nuis te kunnen rekenen olj
de steun van de Kamer.
Verder komen deze week ondel
meer aan de orde de ontwikkel
lingen in medialand, het ondeif
zoek van de Algemene Reketl
kamer naar de rijksuitgave!!
het plan om alle organisatifl
voor minderheden samen jl
voegen en de uitbreiding van
Europese Unie.
De Eerste Kamer behandelt fl
begroting van het Huis van dj
Koningin en de hoge colle
van Staat en de wet die
rechten van patiënten in de gf|
zondheidszorg regelt.
DE BEURS in Stockholm jui
Europese Unie. Maar in werkel
voor feestvreugde. De meerdf
dan vijf procent. Een overwinnil
De Zweden hoefden van zichze
referendum dorst niemand te
het volk zou zijn. Zweden was j
land in Scandinavië. De Zwedei
van hen lag het meer op Eurc
rechts het in een Russische h
Finland. Tussen die twee behie
Met het wegvallen van de Russ
zich op zijn positie bezinnen,
verzorgingsstaat tot een echec
slechts urgenter.
Desondanks voelden veel Zwei
een onder invloed van Europe
het sociale systeem, angst voo
identiteit, angst voor een Europ
en - het meest concreet - ang
alcoholaccijns, het vermeend s
tegen drankzucht, bepaalden df
Hoe irreëel deze bezwaren ooi
elders in Europa geuite angst
moet er daarom rekening mei
Europa zijn bang voor een nie
bureaucraten op hun leven. Tc
ters, op wat lippendienst na al
enquêteresultaten opduiken, of
Het Berlaymontpaleis regeert
derd door de aversie van grote
de emoties en afkeer zo gre
definitief nee gezegd wordt?
