Artiesten voelen
zich bedrogen door
duo Mark&Mirella
Fout
Perron Nul blijft nog
verslaafden opvangen
De Kamer beslist, maar Borssele ligt er niet echt wakker van
-DE STEM-
Onderzoek:
Urker vissers
zetten zelf
zoekactie op
DESTEM
De politicus
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
UIT HET HART
VAN AFRIKA
De aap en
de Belg
'Bij jullie
daar in de
regio rond
Roosendaal
het echt een
rommelhoek
Al jaren"
DE STEM
DONDERDAG 10 NOVEMBER 1994 j|
Meewarig kan
Veldman uitwei
den over het
stambewustzijn dat de Af-
rkaanse landen in zijn greep
houdt en er tot zoveel ramp
spoed leidt. Wat zichzelf be
treft vindt hij het benepen en
ouderwets zich als een Neder
lander te zien; hij beschouwt
zich een Europeaan tout
court. Eén grote stam, zonder
onderscheid.
Hij heeft zelfs nog gepro
beerd mee te doen aan de
Europese verkiezingen; dat
liep alleen maar fout doordat
het stembiljet te laat tot hem
doordrong. Maar vol trots zag
hij dat hij, dat als de post een
beetje sneller was geweest, de
keuze had gehad tussen maar
liefst drie partijen 'Europees
in hun naam; intussen had hij
toch ook een beetje een warm
gevoel gekregen toen hij op
de kandidatenlijst zulke ver
trouwde namen tegenkwam
als Kaastra, Kienhuis en
Kniesmijer.
Onlangs werden zijn Europe
se gevoelens onverwacht op
de proef gesteld. Eerstens was
er het WK voetbal waar de
Belgen in hun match tegen
het Nederlandse elftal buiten
hun boekje gingen en hun
plaats in de natuur der dingen
niet meer wisten. Dan was er
onze eigen Rudi Lubbers die
het ook al tegen een Belg
moest afleggen. En tenslotte
was er Francois.
Francois, een Franstalige
Belg, werkte als automonteur
voor een NGO, een hulporga
nisatie, in Zuid-Sudan. Hij
had er een affectie opgevat
voor een aapje en de twee
waren onafscheidelijk gewor
den. Belgische Frangois leer
de het aapje roken en ze
plachten uit hetzelfde bord te
eten.
Toen Veldman eens meezat
aan de dis, zag hij dat juist het
aapje de situatie redelijk be
schaafd wist te hanteren. Ech-
ter op het eind van het maal
gaf het t-shirt van de morsen
de Frangois een vrij accurate
reflectie niet alleen van zijn
beroep maar ook van het ge
noten menu. Veldman had er
niet verder bij stilgestaan dan
met de observatie 'tja, 't is
een Belg'.
Begin juni werd Frangois
hulpclub geëvacueerd vanwe
ge de naderbij komende oor-
Door Veldman
log. Veldman bleef nog even
achter, evenals het aapje dat
zich op het laatste moment,
toen een nerveuze Frangois
klaar stond te vertrekken,
plotseling was gaan vertreden.
Eenmaal in Nairobi gearri
veerd, begon Frangois Veld
man met radio-boodschappen
te bestoken. Of hij het aapje
niet kon evacueren? Of hij
het niet nu en dan een sigaret
kon offeren?
Veldman reageerde met ge
paste gematigdheid op deze
verzoeken, maar aan zijn tole
rantie kwam een eind op de
dag dat de Wereldomroep te
gen een achtergrond van bij-
kanse treurmuziek de vroege
re nederlagen van Nederland
tegen België meldde.
Frangois verkoos die dag om
butaalweg, veilig en wel van
uit Nairobi, een nieuwe radio
boodschap naar de bush te
sturen.
Nee, niet per Wereldomroep!
Dat ontbrak er nog maar aan.
„Of Veldman niet een bun-
kertje voor het aapje kon con
strueren, waar het zich zou
kunnen terugtrekken in geval
van een bombardement door
het Noordsudanese leger?
Wat dacht-ie wel, die Belg die
zich druk maakte over een
aap!
Diep in het hart van Afrika
bevestigde dit Veldmans 'Ne
derlandse' opinies over de
Belgen. En temidden van alle
rampspoed in deze regio was
hij even een echte Nederlan
der.
Rotterdam (anp) - De aangekondigde sluiting per 1 december
van de Rotterdamse verslaafdenopvang Perron Nul is voor
onbepaalde tijd uitgesteld.
Na een klemmend beroep van
Rotterdamse gemeenteraadsle
den, ziet coördinator dominee
Hans Visser zich genoodzaakt de
sluiting van deze voorziening bij
station Rotterdam-CS uit te stel
len.
„Ik heb toegezegd dat Perron
Nul tot een nader te bepalen
datum blijft gehandhaafd, totdat
fatsoenlijke alternatieven zijn
gevonden voor de diverse groe
pen bezoekers," zegt Visser.
Enkele weken geleden kondigde
hij aan dat hij Perron Nul per 1
december zou ontmantelen en op
deze plek een stationspastoraat
wilde vestigen.
Visser liet zich toen woedend uit
over de gebrekkige communica
tie tussen de politie, het stadhuis
en de hulpverleners op Perron
Nul. Volgens Visser wilde de
politie de mobiele eenheid inzet
ten tegen de bezoekers.
De gemeente Rotterdam wees
deze lezing echter als ridicuul
van de hand. De gang van zaken
bracht wel de slechte communi
catie tussen de betrokken par
tijen aan het licht.
De gemeente is verheugd over
het besluit van Visser Perron
Nul voorlopig open te houden.
Van de circa 4500 mensen die in
Rotterdam als verslaafd staan
geregistreerd, doen er ongeveer
1800 een beroep op een van de
drie instellingen die zich in de
Maasstad met verslaafden bezig
houden.
Ongeveer 2000 cliënten deel aan
een methadonprogramma. Een
deel van deze laatste groep,
maakt ook gebruik van Perron
Nul.
Perron Nul is sinds 1987 gefi
nancierd door het rijk en de
gemeente Rotterdam, aangevuld
met een bescheiden financiële
bijdrage van de stichting Kerke
lijke en Sociale Arbeid (KSA).
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie; drs. J.H.M. Brader en D. Ahles (adjunct).
Hoofdredactie; H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor; Spinveld 55, Breda.
Postadres'. Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie;
Afdeling Lezerscontact S 06-0226116 (gratis)
ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Postbus 65, 4600 AB;
01640-36850, fax 01640-40731redactie 01640-37253.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Oosterhout, Bredaseweg 108B,@ 01620-54957, fax 01620-34782.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 01184-19910, fax 01184-11446.
Openingstijden: van 8.30-17.00 uur.
(Middagpauze van 12.30-13.30 uur m.u.v. Oosterhout)
Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05,
per kwartaal 84.70, per half jaar 168.45 óf per jaar 327.30.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben,
Ginnekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Fax 076-236405.
Geboorte- en overlijdensadvertenties
maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881fax 076-236405
zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911
Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de
Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V, als
mede de Regelen voor het Advertentiewezen.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345.
Van onze verslaggever
Romain van Damme
Roosendaal - 'Hé, hé, ga mee
heet de tweede cd van Robin
McRay, de artiestennaam van
Anton van Stekelenborg uit
het Middenlimburgse Bae-
xem.
Maar niet naar Mark&Mirella,"
klinkt het fel. „Of het moet zijn
om mijn geld terug te krijgen.
Even snel rekenen, in totaal ben
ik 18.500 gulden kwijt."
Anton van Stekelenborg is een
van de vele artiesten uit Brabant
en Limburg die zich bedrogen
voelen door het producersduo
Mark&Mirella uit Bergen op
Zoom. Ze betaalden duizenden
guldens voor het laten maken
van cd's en voor optredens die
door het duo geregeld werden.
Helaas voor de artiesten, veel
cd's zijn er niet op de markt
verschenen. De cd's die er wel
kwamen, zijn vaak zo slecht van
kwaliteit dat niemand ze wil
hebben, zeggen de gedupeerde
artiesten. Nog een beschuldi
ging: meer dan eens verdween
het grootste deel van de gages
voor de optredens in de zakken
van het duo.
Achter Mark staat Van den Heu
vel en achter Mirella Jacobs.
Mirella vormde eerder een duo
met Bergenaar Frank Mortier en
scoorde een paar hits met Ver
liefd, verloofd, getrouwd' en
'Cher Ami'. Sinds een tijd gaan
Mark en Mirella als een zingend
echtpaar door het leven.
Het Bergs duo liet eerder weten
alle aantijgingen van de hand te
wijzen en verschuilt zich inmid
dels achter een advocaat en
steeds maar wisselende telefoon
nummers.
Tot woensdagavond laat liet Mi
rella vrolijk via het antwoordap
paraat weten 'dat ze zo spoedig
mogelijk terug belt'. Donderda
gochtend is het telefoonnummer
afgesloten.
Het cd'tje ging rollen toen vier
artiesten uit 'de stal van
Mark&Mirella in het Vara-pro-
gramma 'De Schreeuw van de
Leeuw' een boekje open deden
over de handel en wandel van de
Bergse producers.
„Toen we er achter kwamen wat
er allemaal aan de hand was,
besloten we met zijn allen de
publiciteit te zoeken. We doen
dit vooral om andere beginnende
artiesten te waarschuwen," zegt
Anton van Stekelenborg.
Ook de Roosendaalse Nancy van
der Westen-Van den Broek
houdt niet langer haar mond. Zij
betaalde het duo duizenden gul
dens voor promotie-cd's en kreeg
bij optredens slechts een schijn
tje van de afgesproken prijs.
Haar man Huub had al veel
eerder een vermoeden dat er' iets
niet klopte.
Hij mocht bijvoorbeeld nooit
mee naar optredens. „Mark
kwam haar altijd ophalen. Nan
cy kreeg ook nooit de zaaleige
naren te spreken. Mark regelde
altijd alles. Nu weten we wel
waarom. Hij stak een groot deel
van het geld in eigen zak. Er
waren bijvoorbeeld optredens
van 1000 gulden. Nancy kreeg
dan 200 gulden."
„Of tegen een zaaleigenaar werd
gezegd dat Nancy op het laatste
moment ziek was. Vervolgens
kwamen Mark&Mirella naar die
zaal en verzorgden zij het pro
gramma. Uiteraard streken zij
het geld op. En Nancy kreeg
natuurlijk een slechte naam.'
Anton van Stekelenborg heeft
weer andere ervaringen. „Ik heb
uiteindelijk een cd gemaakt en
Mark&Mirella. Het Bergs producersduo dat zich volgens beginnende artiesten bezig houdt met
duistere praktijken. foto de stem/ben steffen
nog wat andere muziekbanden.
Later bleken er cd's in omloop
met de nummers van mij. Inge
zongen door Mark. Toen ik mijn
tweede cd wilde halen, werd me
gevraagd of ik dacht een origi
nele cd te hebben. Kreeg ik een
cd te zien van ik geloof ene
Richard met exact dezelfde
nummers. Inmiddels heb ik wel
twaalf concurrenten!"
De Limburger was tijdens een
optreden een buurman van de
Roosendaalse zanger Jack Jersey
(Jack de Nijs) tegen het lijf gelo
pen. „Die man zei me dat Jersey
wellicht wat voor me kon doen.
Zo is dat begonnen. Die Mark en
Mirella schermen met die beken
de namen. Dat ziet er dan ver
trouwelijk uit, zo halen ze begin
nende mensen binnen."
Jack de Nijs hoorde zijn naam
noemen in het programma van
Paul de Leeuw en schakelde
meteen een advocaat in. „Triest
verhaal. Ik heb er absoluut niets
mee te maken. Neem het op, ik
zal vertellen hoe het zit, all
right? Die Mark van de Heuvel is
als klein jongetje met mijn vader
bij me geweest. Om wat te doen
in de muziek."
„All-right, later wilde hij zelf
cd's maken en produceren. Maar
die jongen wist helemaal niets.
Hij had thuis een studiootje. Ik
wilde hem wat helpen en heb
hem het een en ander geleerd. Je
kent dat wel, mixages, opnemen.
Dat soort zaken. Hij is daar mee
verder gegaan, all-right."
„Alleen, hij kan het nog niet
goed. Dus levert hij slechte kwa
liteit en krijg je dit soort toe
standen. Ik heb maar één woord
voor hem, een oplichter. En dan
mijn naam gebruiken. Triest ver
haal, als ik hem tegen kom, geef
ik hem een pak slaag. Want wat
gebeurt er nu? Ze bellen alle
maal naar Jack. De Story, Privé,
noem maar op. Hé Jack, wat is
er toch aan de hand? Met mij dus
niets, ik heb er niets mee te
maken, all-right?"
De gedupeerde artiesten (Huub
van der Westen: „Het zijn er
zeker 24.") proberen nu uit alle
macht Mark&Mirella te pakken
te krijgen. „Dat lukt dus niet,"
verzucht Anton van Stekelen
borg. „Om de haverklap hebben
ze een ander telefoonnummer. In
het begin, toen het allemaal nog
goed leek te gaan, belde ik wel
eens om te vragen hoe het met
het geld zat."
„Dat zou allemaal wel goed ko
men. Mooi niet dus. Nu zeggen
ze bijvoorbeeld ook dat ze nooit
een studio gehad hebben. Dat we
alles verzinnen. Gelukkig heb ik
foto's en video-opnames. Helaas
zijn het de enige bewijzen dat we
met hen in zee zijn gegaan."
Andere bewijzen zijn er niet.
Geen contracten, geen schrifte
lijke bevestigingen, niets. „Ach
teraf natuurlijk stom," geven
Anton van Stekelenborg en
Huub van der Westen toe. „Maar
aanvankelijk ben je trots. Jack
Jersey, dat klinkt toch goed. Bo
vendien, praten kunnen ze wel.
Het komt allemaal heel geloof
waardig over."
Een advocaat inschakelen heeft
dan ook weinig zin, meent Anton
van Stekelenborg. Wel probeert
het Maastrichtse detectivebu
reau Jef Swaen in opdracht van
diverse Limburgse artiesten te
redden wat er te redden valt.
Swaen wil proberen alsnog een
schikking te treffen met
Mark&Mirella.
Huub van der Westen geeft de
strijd echter nog niet op. „We
proberen zoveel mogelijk infor
matie te verzamelen en mis
schien dat we dan toch juridi
sche stappen ondernemen. Zo
weet ik nu bijvoorbeeld dat die
Mark in Culemborg goedkoop
Roosenda
Ier Jack de
Nijs: „Ik
heb er niets
mee te ma
ken'."
foto de
stem/ben
steffen
geluidsbanden kocht. Tegen de
artiesten vertelde hij dat het
speciaal gemaakte banden wa
ren en vroeg hij 1000 of 1500
gulden."
„Kan best," zegt een woordvoer
der van het Culemborgs bedrijf,
Try-Out Music. „In dit wereldje
sta ik nergens Van te kijkëfi. Bij
ons kun je allerlei geluidsbanden
kopen. Voor 49,50 heb je al wat.
Ja, wat er verder mee gebeurt,
weet ik ook niet."
Hij kan er niet wakker van lig
gen. „Nee, wij doen al twaalf
jaar in geluidsbanden, in bege-
leidingsmuziek. Je kunt hier van
alles krijgen. We hebben een
goede naam opgebouwd, dus
doen we geen gekke dingen. Als
er weer eens van die verhalen de
ronde deden, kon ik er in het
begin niet van slapen. Nu slaap
ik heerlijk, ze doen maar."
Er volgt een verhaal over wat
wel en wat niet mag in muziek
land. Over het jatten van ander
mans werk bijvoorebeld.
„Man, als je in die pot gaat
roeren, ben je voorlopig niet
klaar. In dit wereldje hebben
veel mensen boter op hun hoofd.
En het is een klein wereldje,
iedereen kent iedereen. WaartJ
bel je Heiligers in Deurne
Een bedrijf dat veel cd's vej
spreidt."
Meer kom je daar niet te weto
Want Dick Heiligers is niet vl
plan zich in deze zaak te mei
gen. „Begrijp ik wel," zegt tl
man van het Culemborgs bedrijf
„Niemand wil zijn vingers brai
den. Iedereen verschuilt zit!
Ach, zo gaat dat al lang.
jullie daar in de regio roil
Roosendaal is het trouwens ecij
een rommelhoek. Al jaren."
Dat vindt Anton van Steketal
borg ook. „Je ontdekt steei|
meer. Mark van den Heuvel haf
een nummer voor mij. Speciaa
voor mij geschreven. 'Waaroi
heb ik je nodig?' heet dat nun
mer. Later bleek dat het numm
ooit gezongen is door het zange
resje Wilma. Gewoon
werk."
De Limburgse artiest heef!
Mark&Mirella dan ook niet mee
nodig. „Nee, ik ga nu mijn eigei
weg. Die twee wil ik alleen nu
zien als ze met geld over de brui
komen. Verder heb ik ze inder
daad niet meer nodig, geen se
conde, nooit meer!
Van onze Haagse redactie
Den Haag - De fractie var
D66 blijft tegen modernise
ring van de kerncentrale ii
Borssele, ook nu de eigen mi
nister van D66 Wijers d<
Zeeuwse centrale wel wi
vernieuwen.
d66-woordvoerster Jorritsm;
wilde gisteravond niet zeggen o
ze vindt dat Wijers zich nee
moet leggen bij een mogelijk
Kamermeerderheid voor slui
ting. De WD heeft Wijers a
opgeroepen dan toch de moder
nisering door te zetten.
Ede (anp) - Verpleegkui!
specialistische afdelingen i
die niet. Ze hebben de ind
niets mee doet' of ze krijg,
te horen dat de betrokker
indienen.
Ook komt'het voor dat artsen enl
leidinggevenden verpleegkundi-l
gen intimideren. Dit blijkt uitl
onderzoek onder verpleegkundi
gen dat gisteren in Ede is gepre
senteerd op het driedaags con
gres over intensieve zorg. De
betrokken verpleegkundigen zijn
werkzaam op specialistische af
delingen als IC, hartbewaking en
spoedeisende hulp.
Onderzoeker De Jonge consta
teert dat driekwart van de ver
pleegkundigen tevreden is met
het systeem dat ziekenhuizen
hanteren voor het registreren en i1
Urk (anp) - Urker vissersl
hebben besloten de zoekactie
voort te zetten naar de nog
vermiste kapitein J. Gerssen
van de gezonken kotter La-
rissa. Dat heeft woordvoerder
G. Meun namens Visserijbe-
langen gisteren" bevestigd.
Volgens Meun zullen 25 tot
100 kotters vanaf vanmorgen
gaan zoeken.
Dat is besloten nadat de marine
gistermorgen bekend maakte dat
zij haar zoekactie staakte. De
vissers trekken er in elk gevai
twee dagen voor uit, aldus Meum
Als de hele vloot meedoet, kun-j
nen er zo'n 100 kotters ingezet!
worden. Volgens Meun zijn erj
twee vissers aangewezen die del
zoekactie vanaf een schip van
Rijkswaterstaat gaan coördine
ren.
De marine heeft de 35-jarige
schipper niet in het gezonken'
schip gevonden. De lichamer
van de andere vijf bemannings
leden werden daar eerder wel
aaangetroffen. Volgens de kust
wacht hebben de marineduikers
alle compartimenten van de La-
rissa grondig doorzocht. He1
stoffelijk overschot is vermoede
lijk weggedreven en zal naai
verwachting binnen enkele we
ken aanspoelen.
Het korps landelijke politiedien
sten in Driebergen wil nog niet;
zeggen over de eerste onder
zoeksresultaten. Volgens haar is
over de toedracht van de botsing
tussen de kotter en de bulkcar
rier een ware stroom geruchter
op gang gekomen 'die niet dooi
onderzoek wordt gesteund'.
De Tweede Kamer be
slist mogelijk vandaag of
de kerncentrale bij Bors
sele voor een kleine half
miljard mag worden ge
moderniseerd. Zo ja, dan
houdt Nederland min
stens tot 2007 atoom-
stroom van eigen bodem.
Zo nee, dan begint het
aftellen voor de nucleai
re installatie die officieel
in 2004 is afgeschreven.
In de centrale lopen de
gemoederen bij de werk
nemers hoog op, maar
daarbuiten is het opmer
kelijk rustig.
Van onze verslaggever
Theo Giele
Borssele - Borssele ligt niet
wakker van 'Borssele'. Voor de
meeste bewoners van het veer
tienhonderd zielen tellende
dorp hoeft de kerncentrale echt
niet dicht.
Maar de Borsselaren klimmen
ook niet op de barricaden om 's
lands enige commerciële nucle
aire elektriciteitscentrale in hun
achtertuin te behouden.
Veel hartstocht heerst er niet
rond het debat rond de centrale.
De strijd gaat over centen per
kilowatt-uur, afbouwkosten,
compensatie en vervangende
werkgelegenheid. Zelfs Green
peace gooide er vorige week
De kerncentrale in Borssele. Op de voorgrond het terrein voor de voorziene uitbreiding.
foto jaap wolterbeek
economische motieven tegenaan
om Tweede-Kamerleden tot
sluiting van de centrale te be
wegen.
Van blokkades, demonstraties
of ludieke acties tegen de kern
energie is geen sprake. Woord
voerder T. van Mierlo van de
Zeeuwse Milieu Federatie is
vandaag in Den Haag, maar
weet nog niet of hij tijdig uit
een vergadering weg kan om het
debat in de Tweede Kamer mee
te maken. Tekenend voor de
koele manier waarop de milieu
lobby 'Borssele' probeert te
tackelen.
En dan het dorp Borssele zelf,
gelegen aan de rand van het
haven- en industriegebied Sloe,
achter de dijk die het water van
de Westerschelde buiten houdt.
Een mooi, vriendelijk dorpje
met, zo meldt de gemeentegids,
'een merkwaardig rechthoekig
stratenplan met een grote kerk
brink en vaete (een water waar
vroeger het vee gedrenkt werd,
red.) die is aangelegd na de
herinpoldering van het gebied
in 1616'.
Tegenover de kerk staat een
houten praathuisje met in de
daklijst de tekst 'hoort, ziet
zwijgt'. Kinderen worden van
school gehaald. Boodschappen
gedaan. Niets wijst erop dat in
het verre Den Haag wordt be
slist over het lot van de centrale
die het dorp zijn naamsbekend
heid in heel Nederland heeft
gegeven.
Hans Welleman is eigenaar van
de supermarkt aan het plein.
Van opgewonden discussies on
der zijn klanten heeft hij niets
gemerkt.
„Ik ben van '71. We zijn met de
kerncentrale opgegroeid. Van
mij mag de centrale blijven. We
hebben er minder last van dan
van de rook van de zware in
dustrie in het Sloegebied."
Dorpsgenote Diana Wijkhuis,
die net bij Welleman bood
schappen wil gaan doen, beves
tigt zijn woorden: „Voor mij
hoeft-ie niet weg."
Welleman zou dan nog liever
zien dat de Covra, de Centrale
Opslag van Radio-actief Afval,
zou vertrekken. „Daar ligt dat
radio-actieve spul maar te lig
gen..."
Directe economische belangen
heeft hij niet bij de centrale.
„Vroeger deden ze hier hun be-'
stellingen, maar tegenwoordig
halen ze alles bij de groothan
del."
John Barendse, penningmeester
van de dorpsraad, bespeurt een
'afwachtende houding'. Hij
schildert de verhouding van de
Borsselaren en de kerncentrale
in de loop der jaren: „In het
begin was er verzet tegen de
bouw van de centrale. Toen hij
er eenmaal stond, kwam er een
zekere gelatenheid over het
dorp. Wel stoorde men zich aan
de negatieve klank die de naam
'Borssele' kreeg door de kern
centrale. Tegenwoordig is het
een beetje lauw-lauw. Iedereen
gelooft dat het veilig is. En er
wonen werknemers van de
kerncentrale is het dorp. Dat is
toch een geruststellende ge
dachte."
Heel wat minder gerust gesteld
zijn de werknemers van het
Elektriciteits Produktiebedrijf
Zuid die met kernenergie hun
dagelijks brood verdienen. 380
mensen vrezen voor hun baan
mocht de Tweede Kamer beslui
ten de nucleaire installatie te
sluiten.
Reden voor de ondernemings
raad van EPZ schriftelijk een
dringend beroep te doen op het
parlement. „Op dit moment is
er naar onze mening geen tech
nische nog economische reden
aanwezig om tot sluiting van
kernenergiecentrale in Borssele
over te gaan." De raad wijst
erop dat er toch al zo'n 750
arbeidsplaatsen bij EPZ onder
druk staan.
F. Heuckelbach is secretaris van
de onderdeeleommissie, het in
spraakorgaan voor de werkne
mers van Borssele. „Er heerst
grote onrust onder het perso
neel," zegt hij.
De discussie over het al dan niet
open houden van de centrale
kwam voor het personeel als
een onaangename verrassing-
Deze zomer nog had de toenma
lige minister van Economische
Zaken het licht op groen gezet
voor de modernisering. Voor de
EPZ'ers leek alles in kannen en
kruiken.
Dat er voor de 380 werknemers
vervangend werk gecreëerd kan
worden, noemt Heuckelbach
'een utopie'. „Iedereen kent de
situatie bij de elektriciteitsbe
drijven. Er worden gewoon geen
nieuwe centrales meer gi
bouwd."
TUSSEN COMMERCIE en pol
dachten deskundigen tot giste
hebben anders geleerd.
Kon de Amerikaanse politicu
economisch tij aan zijn zijde
enige tijd gegund was om te
gen hebben geleerd dat de of
van de speelgoedwinkel benad
In het gehaaste zakenleven ga,
produkt introduceert, moet st
drongen door de volgende ni(
ten aan bestsellers, niet aan
bestaand fonds.
In de politiek, ook die van de V
gaan. Na de eerste honderd dc
iets van zijn beloftes zien in
gemiddelde Amerikaan financ
president enig krediet.
Die tijd is over. De media sch
op afroep beschikbaar is. Va
verwacht. Een president hee
tussentijdse verkiezingen tijd
Slaagt hij daarin niet, dan is
gunst en wordt afgedankt.
Clinton en zijn Democraten zij
op het terrein van de binnen
geweest. In de campagnes i:
echte veranderingen tijd ko
gezegd.
De Amerikaanse kiezer hee
gestemd, maar, net zo gevaai
Politiek en bestuur zijn echter
gevaar van deze trend.
