'Toen heb ik mijn stem opgezet'
De Nederlanden als dappere leeuw
Verbaasde reacties
op RTL -contract
Mark Klein Essink
WÊmf
Chess statisch maar
met sterke stemmen
Wellustige weduwe
bekoort het publiek
NOS toont de verdwenen wereld van Polygoon en Philip Bloemendal
DE STEM
GROTE GIDS
Lëeg
Vierhonderd jaar kunst en koopmanschap
PE STEM
VRIJDAG 4 NOVEMBER 1994 Dj
Amsterdam (anp) - Een re
portage over het vernieti
gingskamp Auschwitz
vormde zeven jaar geleden
het einde van het Poly
goonjournaal. Voor pro
grammamaker Philip
Bloemendal, de stem van
Polygoon, waren het vijf,
zes minuten van grote be
trokkenheid. „Want mijn
hele familie was door de
moffen vermoord."
Het bioscoopjournaal van Poly
goon was een belangrijke
nieuwsbron in het tijdperk voor
de televisie. Vijfenzeventig jaar
geleden werd de Haarlemse film
fabriek Polygoon opgericht. De
NOS zendt vanavond De wereld
Ivan Polygoon uit (Nederland 3,
'20.29 uur). Samensteller Wil de
Jong toont de verdwenen wereld
van het bioscoopjournaal in een
mengeling van filmfragmenten
en gesprekken met de hoofdper
sonen van destijds.
Windhondenrennen in Zeist, de
107e verjaardag van opa Kip en
het zoveelste afscheid van Hein
tje Davids. Typisch onderwerpen
voor het journaal van Polygoon.
Het waren onderwerpen met een
betrekkelijke nieuwswaarde; een
grote kijkdichtheid was echter
gewaarborgd.
Bloemendal is met recht de stem
van het Polygoonjournaal. Hij
was commentator en hoofdre
dacteur en volgens velen was hij
tevens de drijvende kracht ach
ter dit 'gefilmde weekblad'. Hij
had ervaring opgedaan bij Radio
Herrijzend Nederland. De We
reldomroep had hem ook ge
vraagd, maar Polygoon betaalde
beter. Hij begon als nieuwslezer,
van journalistiek wist hij niets.
Toen hij een proefcommentaar
insprak, wist hij dat het anders
moest. „Ik had het idee dat de
man die achter het doek zit met
zijn stem nooit het einde van de
zaal bereikte. Ik heb gevraagd of
ik het over mocht doen. Toen
heb ik mijn stem opgezet. Dat is
al die jaren zo gebleven."
Yijf weken
Polygoon werkte commercieel.
In de jaren dertig draaide het
journaal in ruim vierhonderd
bioscopen. Daarvoor werden 130
kopiën gemaakt die weken lang
rouleerden. Bloemendal: „De
eerste week in Rotterdam, de
tweede Dordrecht, de derde in
Breda, de vierde in Reusel en de
vijfde in Hoogeveen. Na vijf we
ken kreeg je het nieuws voorge
schoteld. Het was oud, maar als
je het nooit gezien had, was het
toch weer nieuws." Begin jaren
zestig hield Nederland tijdens de
Cubacrisis de adem in. Bloemen
dal: „Als je in een plaats als
Hoogeeen woonde, zag je het vijf
weken later en wist je dat het
niet was doorgegaan."
De introductie van de geluids
film voor de oorlog was een
belangrijke stap voor Polygoon.
Onder het motto Polygoon spant
de kroon ook in toon, zocht de
redactie naar nieuwe onderwer
pen. Cameraman Piet Buis, die
later directeur zou worden: „Bij
voorbeeld een kanariepietenten-
toonstelling of een bekende har
piste. Als het maar geluid gaf.
Het bioscoopprogramma was en
tertainment, het journaal moest
daarop aansluiten. Behalve om
nieuwsitems ging het om onder
werpen die amusement brach
ten."
Dergelijke onschadelijke onder
werpen konden tijdens de oorlog
zonder bezwaar worden ver
toond. Aan het 'repertoire' moes
ten op last van de bezetter wel
een, meestal twee 'Duitsvriende-
lijke' onderwerpen worden toe
gevoegd. De journalist Thomas
Leeflang beschijft hoe het jour
naal tijdens de bezetting geheel
wordt overgenomen door de
Duitsers.
Belazerd
Het journaal wilde de werkelijk
heid wel eens aanpassen. Ooit
kreeg Prinses Beatrix die een
schip te water liet de lachers op
haar hand toen de champagne
een aantal hoge mariniers nat
spatte. De camera's van Poly
goon misten de beelden. Bloe
mendal vroeg een boekhouder de
mariniers te vervangen en zeep
sop fungeerde als champagne.'
„Zo word je nu belazerd. Exeus-
ez le mot. Dat is natuurlijk niet
waar. Ik heb alleen in scène
gezet wat we misten."
Bloemendal heeft nooit gepro
beerd een tijdsbeeld vast te leg
gen. „Ik deed wat voor de hand
lag. We kregen een uitnodiging
voor de opening van de gasvel-
den van Slochteren. Ik besefte
verbazing
-fÜLSf^Hamans
Kunst is ellende. Of is dat
slechts vooroordeel vanzich
vervelende jeugd in verplichte
schoolbanken? Misschien is het
eerder andersom. Ellende baart
kunst. De puber die voor het
eerst verlaten wordt, grijpt naar
de pen. Bert Schierbeek die zijn
vrouw in een auto-ongeluk ver
liest, schrijft zijn enige verkoop
succes 'De Deur'. Medea die uit wraak haar kinderen vermoordt, is
vereeuwigd door Euripides, Seneca, Corneille, Jan Vos, Cherubini,
Charpentier en Xenakis.
Verlies, droefenis en rouw zijn ingrediënten voor schoonheid. Maar
de ellende en emotie kunnen te groot zijn. Een Auschwitz-opera, een
Treblinka-triptiek of een Dachau-trilogie zijn onbestaanbaar. Kunst
heelt, maar niet wat niet te stelpen valt.
'The war to end all wars', 'La Grande Guerre' heeft minder diepe
wonden geslagen. Op de slachtvelden van de Eerste Wereldoorlog
vielen nog meer doden dan in de Tweede, maar die traditionele
slachting bleek beter te vertalen dan de voor mensen niet te vatten
systematische gruwelijkheid van het Derde Rijk.
Ér is kunst bij de vleet uit en over '40-'45. Mari Andriessen, Ed.
Hoornik, Henk van Randwijk, Melis Stoke en Jan Campert. Over de
bevrijding, het wittebrood, de Canadezen, Polen en Amerikanen is
gedicht en gejubeld. De fluisterstemmen van zes miljoen uitgewiste
joden, zigeuners en homoseksuelen kan nauwelijks iemand verklan
ken.
Voor '14-'18 is dat minder een probleem. In de Nederlandse kunst is
er vrijwel niets. Nederland leed niet. In de Engelse literatuur bestaat
er des te meer. En vaak al uit de jaren zelf. Wat Jan Camperts '18
doden' zijn, is voor Groot-Brittanië Laurence Binyons For the
FallenA Is een litanie klinkt het eind, We will remember them op
11 november over de kerkhoven en aangeharkte grafweitjes van
Vlaanderen en Noord-Frankrijk. Alle Britse kerken zijn die dag
open. Anglicaans, presbyteriaans, Church of England, Church of
Scotland, Church of Northern-Island, overal zijn poppies. Papieren
namaaksels van Vlaamse klaprozen, verkocht voor de Imperial War
Graves Commission.
De papavers, waar de Canadese militaire arts John McCrae zijn
enige gedicht over schreef: 'In Flanders Fields the poppies grow/Bet
ween the crosses, row on row.En hij houdt gelijk, want op
wapenstilstandsdag is het rood tussen de rijen kruisen. Rood van de
op revers gespelde klaproosjes. Niet alleen bij voortgeduwde wedu
wen, aan traditie hechtende kleinkinderen of vutters op oorlogsbede
vaart.
Elke Brit die in deze dagen in Noord-Frankrijk of Vlaanderen is, of
het nou voor zaken is of plezier, stopt om te herdenken. In zijn hoofd
spelen de laatste regels van McCrae: 'Wij zijn de Doden. Nog maar
kort geleden leefden wij, voelden de dageraad, zagen de zon gloeiend
ondergaan, beminden en werden bemind, en nu liggen wij in
Flanders Fields.
Rupert Brooke, Robert Graves, Siegfried Sassoon en Wilfred Owen
gaven stem aan de verschrikkingen en het verdriet. Owen voorzag
zijn eigen einde en schreef zijn eigen epitaaf: 'Asleep under this
helmet/Up against his pack/ After the many days of work and
waking/Sleep took him by the brow/ And laid him back.('Slapend
onder zijn helm, tegen zijn ransel aan, na dagen van waken en
werken legde de slaap hem achterover, haar hand op zijn voor
hoofd')
In de tijd dat Owen dit schreef, zomer 1917, kon hij nauwelijks
slapen. Wat hij gezien en meegemaakt had, veroorzaakte kwade
dromen. Shell shock. Hij werd daarvoor behandeld in Schotland,
raakte weer op de been en keerde terug naar het front. Op 4
november een week voor het einde viel hij op het veld van eer.
Van Wilfred Owen is niet veel meer over. Zijn strakke, uniforme
steen staat op het gemeentekerhof in Ors, daaronder is het vrijwel
leeg. Zijn werk leeft voort. De leegte van zijn oorlog is kunst
geworden. Tot vergeefse lering voor wie hem nu herdenkt.
dat dat belangrijk was." Zo
kwam het redactionele beleid tot
stand.
Solex
De lijn werd in de gaten gehou
den door een redactiecommissie,
waarin de dichter Kees Stip
(Trijntje Fop) zitting had. Beel
den van een massa door de paus
gezegende bromfietsen ontlokten
Stip de opmerking: „Solex Deo
Goria." Op grond van die uitla
ting kwam Stip in de commissie.
Stip: „De stem van Flip, het was
ook de montage van Flip. Hij
schreef bijna altijd de tekst.
Zonder Flip zou het Polygoon
niet veel geworden zijn."
Het beleid was duidelijk anders
dan van het televisiejournaal. Zo
was er bij Polygoon van het
veelbesproken huwelijk van
Beatrix (1966) geen rookbom te
zien. Buis; „We wilden ons niet
voor het karretje spannen van
een stelletje oproerkraaiers die
op die manier publiciteit wilden
hebben."
Het einde van Polygoon kondig
de zich in de jaren zestig aan. Op
initiatief van het WD-kamerlid
Haya van Someren-Downer
kreeg het bedrijf overheidssteun.
Vijftien theaters van het Tus-
chinski-concern hadden besloten
dat ze het wel zonder het oubol
lige journaal af konden. De con
currentie van de televisie was te
sterk. Het Polygoon was voor
even gered, maar zou uiteinde
lijk toch buigen voor het me
dium van de tweede helft van de
twintigste eeuw.
'De wereld van Polygoon', Ne
derland 3, 20.29 uur
Philip Bloemendal: „Het
ging om onderwerpen die amu
sement brachten.foto kippa
Van onze verslaggever
Camiel Hamans
Bij het eerste stoplicht in Leu
ven is het al mis. Waar het
centrum moet liggen, blijkt
verboden in te rijden. De enig
overgebleven route leidt naar
de ring. Rood biedt echter uit
komst. Voor het licht staat een
leswagen van de firma Merca
tor. De motor is afgeslagen, de
instructeur heeft zodoende ge
legenheid de verdwaalde be
zoeker te woord te staan. Hij
biedt aan voor te rijden. Als
ware hij Mercator zelf gidst hij
de vreemdeling Leuven Merca-
torstad door.
Mercator is van Leuven, hoewel
hij in 1512 als Gerard Kremer
of Kramer in Rupelmonde ter
wereld kwam. Mercator, de La
tijnse vertaling van zijn Neder
landse naam die koopman-han
delaar betekent, leeft buiten de
Vlaamse universiteitsstad nog
voort in de Mercatorprojectie.
Een systeem, waarbij de bolling
van de aarde via wassende
breedtes in het platte vlak ge
projecteerd wordt. Mercator
was namelijk cartograaf en zo
goed als de eerste.
Met twee vrienden en medestu
denten van de Leuvense uni
versiteit, Jacob van Deventer
en Jemme uit Friesland, staat
Mercator aan het begin van de
gouden eeuw der Nederlandse,
lees Brabantse, kaartenmakerij.
Een tegelijk ambachtelijk,
kunstzinnig en intellectueel be
drijf. Vandaar dat de heren
zich latijnse aliassen aanmaten.
Jacob werd Jacobus de Daven-
tria en Jemme tooide zich zelf
bewust met de naam Gemma,
'juweel'. Zijn Friese afkomst
leverde Frisius op.
Dat de cartografie in Leuven en
op dat moment begon was geen
toeval. Leuven, universiteits
stad sedert 1425, was een cen
trum van humanistische weten
schap. Alles wat toen bekend
,was en werd over cosmografie,
landmeetkunde, geografie, wis
kunde, verre volken en verre
landen werd in Leuven gedo
ceerd en bediscussieerd.
Behoorlijke kaarten waren er
tot die tijd vrijwel niet. De
grote ontdekkingsreizen had
den net duidelijk gemaakt dat
de wereld anders in elkaar
moest zitten dan altijd op basis
van bijbel en overlevering aan
genomen was. Behoefte aan
kaarten was er ook nauwelijks.
Europa, het middelpunt van
toen, was georganiseerd in klei
ne overzichtelijke hertogdom
men, markiezaten en heerlijk
heden. Wie op de hoogte van
grenzen en wegen moest zijn,
kende die uit zijn hoofd. Pas
toen onder de Bourgondiërs en
vooral de Habsburger Karei V
gebieden gecombineerd en on
der een min of meer centraal
gezag geplaatst werden, kwam
de noodzaak aan goede kaarten
op.
Cartografie werd al snel een
bedrijf en verplaatste zich
daarom naar de belangrijkste
handelsstad van die periode,
Antwerpen. Bestuurders, kapi
teins, militairen en kooplui za
ten te springen om goed mate
riaal. Wie vergunning kreeg
kaarten te drukken, was verze
kerd van een markt. Ortelius,
een grote naam uit de volgende
generatie, had zulke goede re
laties met het Antwerpse stads
bestuur, dat hij zijn concurrent
Gerard de Jode dwars kon zit
ten. Zijn atlas, die in 1570
klaar was, kon niet eerder ge
publiceerd worden dan acht
jaar later. Ortelius had toen de
markt al verzadigd. De Jodes
produkt haalde zodoende nau
welijks herdrukken. Zijn kaar
ten zijn daarom nu zeldzaam en
dus veel duurder dan die van
Mercator, Ortelius of de grote
Amsterdamse opvolger van de
derde generatie Blaeu.
Kaarten waren niet slechts ge
bruiksvoorwerp. Graveren en
kleurendruk vormden een ge
compliceerd ambachtelijk pro
ces. De stap naar kunst en
kunstzinnigheid was zodoende
klein. Kaarten werden voorzien
van stroken versiering, bloe
men, guirlandes en allegorische
figuren. Een kaart werd een
sieraad en grote kostbare kaar
ten kwamen daarom als pronk
stuk aan de wand terecht. Ver
volgens zijn ze verschenen op
interieurschilderijen zoals dat
van Vermeer: 'De schilder in
zijn atelier'. De wandkaart die
daarop afgebeeld staat is zo'n
prachtstuk dat het meer dan
waarschijnlijk is dat er meer
voor betaald is dan voor Ver
meers eigen schilderwerk.
Kaarten van de prijs van het
'Joodse Bruidje' of 'De Staal
meesters permitteerden rijke
regenten zich graag.
De figuurtjes in de marge dien
den soms een ander doel dan
opsmuk. Kaarten onthulden'
militaire geheimen en mochten
daarom niet in handen van te
genstanders vallen. Moslims is
het verboden zich te laten af
beelden of te kijken naar men
selijke afbeeldingen. Om te
voorkomen dat de Turken die
Europa belegerden de stafkaar
ten gebruikten, werden daarom
de kaarten met tekeningen van
Turken verluchtigd.
In Leuven wordt tot vier de
cember vier eeuwen Neder
landse cartografie tentoonge
steld. Een indrukwekkende ex
positie in de Predikherenkerk.
Hoogtepunt is de collectie Ne-i
derlandse Leeuwen. De vader
landse provinciën afgebeeld in
de vorm van een krijgshaftige
zich tegen bedreigend buiten
land verwerende leeuw. Het is
een Oostenrijker geweest, Mi
chael von Aitzing, die in 1583
zijn bewondering voor de held
haftige strijd van de lage land
jes aan de zee tegen de onder
drukker met dit symbool uit
drukte. De 'Leo Belgicus' is
eeuwenlang symbool van on
verzettelijkheid en eenheid ge
bleven. Zelfs toen Noord en
Zuid al lang gescheiden waren,
verschenen er nog kaarten van
het totale ongedeelde gebied in
die vorm als om te bewijzen dat
in gedachten de eenheid nog
bestond.
Mercator is dit jaar 400 jaar
'dood. Reden genoeg om hem en
wat hij teweeg gebracht heeft
in Leuven te herdenken. Mer
cator is immers een figuur van
wereldbelang. Van hem komt
de internationaal gangbare
term atlas. Op een van zijn
kloeke boekwerken met inge
bonden kaarten prijkte Atlas,
de mythologische god die het
gewicht van de wereld in bol
vorm op zijn schouders torstte.
Mercator heeft zijn taak ver
licht. Zonder Atlas' hulp, maar
in zijn naam kan ieder nu de
weg over de wereld vinden.
De Nederlanden afgebeeld als leeuw op een kaart van Petrus Kaerius (1617)
Musical van Koninklijk Ballet van Ylaanderei
Roosendaal - Schouwburg De
kring. Koninklijk Ballet van
Vlaanderen met Musical
Chess. Muziek Benny Anders-
son en Björn Ulvaeus. Teksten
Tim Rice. Regie André Ernot-
te. Gezien woensdag 2 novem
ber.
Door Sjef Huismans
Het heeft lang geduurd eer
iemand het aandurfde om de
musical Chess in ons taalge
bied op het repertoire te ne
men. Begrijpelijk. Want hoe
wel het werk indertijd in
Londen toch acht jaar onaf
gebroken stond werd het toch
niet direct met veel uitbun
digheid onthaald.
De makers van het spel zijn niet
de eersten de besten: de bekende
succesvolle Abba-musici en de
produktieve musical-auteur Tim
Rice. Nog een gevaar dreigt om
de hoek door het feit doordat het
verhaal zich afspeelt in de sfeer
en tijd van de koude oorlog. In
Chess strijden twee top-schakers
om de wereldtitel, een Rus en
een Amerikaan. En hiermee ge
paard gaat de medogenloze
strijd en de machinaties van de
beide grootmachten over de rug
gen van mensen, in dit geval
denksporters en hun relaties.
De musical is statisch van con
structie met hier en daar goed
kope stoplappen, maar dit
brengt het gegeven met zich
mee. En ook qua regie en cho
reografie valt daar weinig inspi
ratie aan te ontlenen. Vandaar
ook dat de dans-expressie zich
vaak moet beperken tot statische
exercitie om zo het toneelbeeld
op te vullen.
Daa ibJ1
Wat de produktie sterk
boeiend maakt is echter de m
ziek en de vormgeving van
karakters. Het koorwerk en
ensembles zijn veelkleurig en
worden door uitgelezen stem®
op feilloze wijze vertolkt,
naast hebben de musici wondë
schone duetten en aanspreken:
solo's gecomponeerd die al jar(
op de hitlijsten een plaats hel
ben veroverd.
De bezetting door het Ballet
Vlaanderen is ijzersterk, zow
in spel als vocaal met namen
Hilde Norga die een perfect
Florence wegzet. Hans Pet:
Janssens valt op door een dij
van een stem. Addo Kruizing
heeft naast een prima musica
stem ook het vermogen om zi
karakterrol van Frederick
juiste ontwikkeling mee te
ven.
Ernst van Looy, sterk als Mola
kov beschikt over een excellent
stem en perfekte dictie. Daa
van Durpel zit als van out
lekker in de rol van de onver
stoorbare arbiter. Ook Rudi De
hem en Lenneke Willemsen vo
staan al heeft de laatste w
problemen met de hoogte.
Het decor is eenvoudig ma:
funktioneel en de vertaling kon
vooral in de 'recitatieven'
wat geforceerd over. Jammer ge
noeg zijn niet alle teksten
verstaan en de oorzaak hierva
ligt in de onjuiste balans met h(
orkest, maar vaak 'ook in het I
overdreven volume van de vet
sterking. Het hoeft echt gee
stadiongeluid te zijn. Bij
minder volume was de verstaan
baarheid stukken beter.
Het Ballet van Vlaanderen heef
zijn nek durven uitsteken en zi:
deze durf met succes bekroond.
07.00 Tekst-tv
09.00 Koekeloere
09.15 Kijk uit!: Lopen en overste
ken
09.30 Binnenkort bij de NOT. Infor
matie
10.00 (TT) Nieuws uit de natuur
10.20 Fildblommen: it leppeltsje-
dief
10.40 (TT) Verzorgen voor morgen
'Vli.OO (TT) Schooltv-weekjournaal
J1.30 Teamwork
'flt.55 Tekst-tv
16.01 Nieuws voor doven en
slechthorenden
1 J6.09 O ja! NCRV in beeld. Van
daag: Farce Majeur
16.59 (TT) Weg van de snelweg
j, Nederland, toeristische serie: N.O.
Utrecht
17.30 Cartoon Club, tekenfilms
17.59 A Different World, comedy
18.28 Topscore, spelletje
18.58 Prettig weekend, uitgaanstips
19.28 Wat 'n vraag!
20.00 (TT) Journaal
20.24 Weeroverzicht
20.30 (TT) Help, drama-serie wn
21.01 De bijbel, drama-serie: Abra
ham
22.42 Sporen: Oud worden, docu
mentaire-serie
23.19 Warning Shot, speelfilm
01.01 Journaal
son imy,;
Hoofdstad Operette op toernee
Terneuzen-Zuidlandtheater.
Operette 'Die Lustige Witwe'
van Franz Léhar door orkest,
koor en ballet van Hoofdstad
Operette o.l.v. Walter Altham-
mer. Solisten: Ellen van
Haaren, Bert Simhoffer, Jacco
van Renesse, Jeannine Geerts,
Ton Hofman, Diek Schaar e.a.
Gehoord donderdag 3 novem
ber. Verdere uitvoeringen:
Terneuzen 4 november, Brug
ge 14 november, Bergen op
Zoom 22 november, Ooster
hout 12 januari 1995, Roosen
daal 3 en 4 februari, Breda 31
maart en Etten-Leur 20 mei.
Door Jeanette Vergouwen
DE OPERETTE blijkt het nog
steeds bij het publiek te doen.
De Hoofdstad Operette is het
enige Nederlandse beroepsgezel
schap dat elk jaar enkele pro
ducties brengt in Nederland en
Vlaanderen. Met 150 uitvoerin
gen in één seizoen een prestatie.
Een dergelijk aantal uitvoerin
gen (operettes en concerten met
operette en musical) vergt veel
van de solisten. Voor de Lustige
Witwe is daarom gekozen voor
een dubbele cast. Ellen van
Haaren kreeg in Terneuzen een
vuurdoop. Hoofdrolspeelster
Germaine Compier moet haar
stembanden rust gunnen en ope
razangeres Van Haaren stond
voor de opdracht om de rol in
twee weken in te studeren. Zij
kweet zich uitstekend van deze
taak en overtuigde vooral door
haar techniek en zuiverheid.
De regie (Elmar Fulda) is sober.
Het operetteverhaal is van alle
poespas ontdaan en concentreert
zich puur op de liefdesbetrek
king tussen Danilo en en Hanna.
regis ïrii
bedrijf li:
Geld blijkt tenslotte niet door
slaggevend.
Interessante vondst van de
seur is om het tweede
waarin het bekende Viljalied ge
zongen wordt, te situeren op he
strand. Er wort functioneel ge
manoevreerd met losse doekei
die een snelle sfeerveranderin|
suggereren en ook de verlichtin
speelt een belangrijke rol.
De balletten zijn nu eens nie
storend maar keurig en smaak
vol geïntegreerd. Het decor van
het derde bedrijf, de broeierig
sfeer van Maxim, is strak doel
doeltreffend. Het maagdelijk wi
van de rijke weduwe tussen
warme rood, is wel erg
tief.
Echt puntige scènes kent
operette niet. De muziek is
kundig geschreven. Wel wordes
enkele melodieën eindeloos her
haald.
Het Zuidlandtheater heeft vol
gens de muzikanten een 'harde
bak'. Dat betekent dat de orkest
klank (vooral op het balkon) vri;
stevig overkomt en het
van coördinatiefouten tussen in
strumentale- en vocale partijen
dreigt. Dit werd door de dirigent
vakkundig opgevangen.
Het koor acteert soepel en zingt
vlot. De solisten leveren accepta
bele prestaties. De rol van Dani
lo komt menselijk over en wordl
vocaal goed ingevuld. De passie
straalt van deze man af.
Op enkele oubollige zaken na
biedt deze uitvoering prettig
amusement. Het publiek in Ter
neuzen genoot en bezorgde voor
al de twee liefdesparen enkele
open doekjes.
Hilversum (anp) - De mededeling van RTL 4 dat presentator
en acteur Mark Klein Essink een vijfjarig contract met deze
commerciële zender heeft gesloten, heeft tot grote verbazing
geleid bij Veronica en John de Mol Produkties bij wie Klein
Essink nog onder contract staat.
Woordvoerders van Veronica en
De Mol zeggen van niets te we
ten.
RTL 4 kondigde het nieuwe con
tract gisteren in een persbericht
aan. Daarin werd ook Klein Es
sink zelf geciteerd. Volgens de
commerciële zender gaat hij in
ieder geval één keer per maand
de Staatsloterijshow presente
ren. Hij doet dat nu nog bij
Veronica, waar hij tot 6 decem
ber onder contract staat voor de
presentatie van nog twee afleve
ringen.
Als alles doorgaat, gaat Mark
Klein Essink RTL 4 samen met
het station ook onder meer een
aantal dramaprodukties ontwik
kelen. Op dit moment is nog niet
bekend in welke vorm dat ge
beurt. Series horen daarbij tot
de mogelijkheden, aldus een
RTL-woordvoerder.
Op Oudejaarsavond is Marl
Klein Essink voor het eerst bi
RTL 4 op het scherm te zien met
de 'Oudejaarsloterijshow'.
Los van de Staatsloterijshow
heeft Klein Essink met Veronica
en tv-produeent De Mol tot
september 1996 een driehoeks
contract als presentator lopen
aldus een woordvoerder van De
Mol. Hij wil niet meer kwijt dan
dat het bedrijf zich beraadt op
nadere stappen.
Bij Veronica was men verbaasd
niets van De Mol gehoord
hebben, niet wetende dat de pro
ducent ook van niks wist.
NEDERLAND 1
NEDERLAND 2
07.00
07.06
07.30
07.33
aal)
,30
08.33
09.00
''09.07
09.10
09.53
Journaal
Lingo, spelletje
Journaal
Ontbijt TV (met om 08.00 Jour-
Journaal
Topscore, spelletje
Journaal
PP: Uitzending Groen Links
Kook tv
Die 2: Nieuwe koeien
Alle dieren tellen mee, ma
gazine
■10.13 Psychologie van het gezin
10.43 Deutsch Direkt. Duits voor be
ginners
11.13 Via Ria, discussie
12.07 Lucky Lotto live, spelletje
„13.00 Journaal
13.08 (TT) Oppassen!comedy
13.33 (TT) Twaalf steden, dertien
ongelukken, serie
14.00 Sonja, talkshow
14.49 De schreeuw van De Leeuw
15.36 Candid camera
16.00 (TT) Journaal
16.07 The Teenage Hero Turtles,
tekenfilmserie
'16.32 Te land, ter zee en in de
lucht: Blij dat ik glij
17.28 Allo 'Allo, comedy
17.52 De familie Keuzekamp
17.58 (TT) 2 vandaag, actualiteiten
met om 18.00 Journaal; 18.39 Spor
tjournaal en 18.47 Hoofdpunten uit het
nieuws gevolgd door het weer
SUSKEENWISKE: DE AVE»
HAMBONE
BOES
ONTDEK DE VERSCHILLEN
