A
)E STEM
ikmi
aanbevolen
Een driedimensionaal stripalbum
m
casions
Wagens
BElttFD
'Suske en Wiske' prachtige jeugdmusical in Antwerpen
Gevleugeld
Proef
nweg 56,
1150-18888
IVECO
Kwaliteit
Verrassend
01150-17751
1/87 7.500.-
5/90 18.750.-
1/92 27.750.-
7/92 ƒ18.850.-
4/91 ƒ21.500.-
2/91 ƒ20.500.-
5/87 11.250.-
3/90 17.850.-
2/91 19.500.-
1/89 15.750.-
J7/91 ƒ22.500.-
15/92 24.500.-
3/90 19.500.-
4/87 8.950.-
0/89 17.750.-
0/92 19.900.-
i2/93 ƒ16.500.-
13/92 ƒ23.950.-
13/86 8.800.-
15/91 ƒ24.500.-
15/91 26.500.-
>1/87 10.750.-
16/90 17.800.-
)1/91 14.900.-
)2/89 ƒ14.750.-
10/89 19.850.-
U3/89 ƒ11.500.-
10/87 11.850.-
38/84 4.750.-
12/87 9.950.-
Jouwjaar 86,
l-0.000. Lage
6.55 mtr, laad-
eer geschikt
irvoer. In prima
ouwjaar 87,
5.000. HIAB
je Meilier kip-
aat.
CE TERNEUZEN
JIMMY LAFAVE
speelt zaterdag
avond in Porgy
Bess in Terneuzen.
De singer-song
writer uit Austin in
Texas speelt blues
met vleugjes Dylan
en Springsteen.
CABARETIERS Leb
bis en Jansen staan
dinsdag 9 novem
ber in De Kring
'n Roosendaal en
Wezen voor Goed
kope Oplossingen.
DE HOOFDSTAD
OPERETTE brengt
vanavond en mor
genavond 'Die Lus
tige Witwe' in het
Zuidlandtheater in
Terneuzen. De ope
ntte is later in het
seizoen ook te zien
'0 Bergen op Zoom,
Roosendaal, Etten-
Ceur, Oosterhout en
Breda
GIDS
[■■Marjan Mes
L; niet eerder is de faam een Vlaamse
[ijdmusical zo vooruitgesneld als in het
il van Suske en Wiske. De aankondi-
|<rdat het Koninklijk Jeugdtheater uit
■werpen de razendpopulaire strip
te van wijlen Willy Vandersteen tot
jtnzou gaan wekken, zorgde voor zo'n
June stormloop van (Nederlands en
Sgisch) publiek dat de administratie
de Antwerpse Stadsschouwburg (de
KS) er volledig door werd ontwricht.
[musical blijft daar 2,5 maand zodat de
sa van het theater al op voorhand tiendui-
Qen reserveringen kreeg te verwerken. Van
[voornemen om telefonisch of schriftelijk
serveerde tieketten op te sturen naar de
jkkenen werd stilzwijgend afgezien. Ze-
verschillende telefoonlijnen raakten
Up geblokkeerd en niemand die nog zeker
hij zijn bestelde plaatsen ook daad-
tkelijk zou aantreffen.
[diben ik drie weken bezig geweest om een
tifle stoel te bemachtigen, hetgeen na veer-
Jgielefoontjes, waarbij ik van het kastje naar
[muur werd gestuurd, nog steeds niet was
[tkl Uiteindelijk besloot ik maar op goed
;naar de eerste de beste zondagmatinee
kaan. Bi] de kassa kon niet eens meege
teld worden of de zaal die middag uitver-
|xht was, maar ik kon er in ieder geval niet
i Zelfs een kaartje voor de eerstvolgende
welling kon ik ter plekke niet reserveren.
1 moest nog maar eens bellen. Opnieuw
;ik een telefoonnummer... en zowat een
(rlstilstand.
nj voor en achter mij werd boos ge
bild door Vlamingen en Nederlanders met
geveer hetzelfde euvel. Met overgekookt
loed besloot ik ten einde raad om binnen
nemployé met een enigszins gezaghebbend
[orkomen in te schakelen. Binnen vijf minu-
was het gepiept. De mi] toegewezen plaats
(rit echter al bezet,
leen jongeman, die hulpeloos dubbelboe
ken ongedaan trachtte te maken, mocht ik
bgoed geluk ergens gaan zitten, in de hoop
lat die stoel ook al niet verkocht was. Tot
fijn opluchting was dat met het geval. Toen
(voorstelling tenslotte toch nog op tijd be-
oi, ontdekte ik in de zaal nog menige lege
i de kaartverkoop al zo'n probleem was
latzou de kwaliteit van de musical ongetwij
feld ook niet veel zaaks zijn, had ik uit pure
fetistratie bedacht. Een madam, zelf ook
lechtte spreken over een en ander, had mij al
gerustgesteld. Ze had de première al gezien en
1 was werkelijk magnifiek. Nederlanders
fin snel aangebrand, maar als Vlamingen
feffl ongenoegen hardop uiten dan moet het
fel heel erg zijn.
p opwinding over de tieketten was ik al bij
DONDERDAG 3 NOVEMBER 1994 DEEL
de eerste scènes van Suske en Wiske de Musi
cal finaal vergeten, zo leuk ziet het er alle
maal uit. Alsof je in een stripalbum bladert
dat driedimensioneel is uitvergroot. Het Ko
ninklijk Jeugdtheater mag zich op de borst
kloppen. De geliefde stripfiguren krijgen in
uiterlijk en spel van de acteurs van het KJT al
die humoristische karaktertrekjes die Van
dersteen er in legde
Scenarioschrijfster Gerry Van Rompaey be
dacht een nieuw avontuur met de geliefde fi
guren in kostelijke hoofdrollen. Een homma
ge aan het werk van hun geestelijke vader. In
1995 is het vijftig jaar geleden dat diens aller
eerste album verscheen. Deze spectaculair
vormgegeven musical is een van de belang
rijkste festiviteiten rond het jubileum. In het
jubileumjaar zelf verschijnt een dubbeldik al
bum, De Zeven Schaken, dat zich afspeelt in
het Antwerpen van de jaren twintig.
Vandersteen overleed in 1990, maar zoals hij
altijd had gewenst, blijven onder leiding van
Paul Geerts (die sinds 1974 verantwoordelijk
is voor de strips) nog steeds nieuwe afleverin
gen van Suske en Wiske verschijnen. Vele ge
neraties zijn met de vermaarde rode albums
opgegroeid en vergroeid. Ook de meeste ac
teurs die de stripcreaties thans spelen.
De 41-jarige acteur Ronald Van Rillaer, die
Lambik met overgave vertolkt, kon in een tv-
reportage meedelen dat hij zich zelfs hele
maal niet had hoeven in te leven omdat 'ik
Lambik al vanaf mijn jeugd ken'. De dommi
ge maar goedhartige opschepper zou volgens
de acteur trouwens, als hij nu geleefd zou
hebben, vast en zeker een Vlaams Blok-stem-
mer zijn geweest.
Het verhaal van de musical gaat over een uit
vinding van professor Barabas die de geheim
zinnige kracht van de sterrren wil opvangen
om deze als milieuvriendelijke energie te ge
bruiken. Het betreffende apparaat, de ster
rentapper, prijkt in een prachtig laborato
rium dat door Vandersteen zelf ontworpen
had kunnen zijn.
Er is ook een gevaarlijke rode knop waarop
de Batman-achtige Krimson, koning van het
Kwaad (Guido Naessens), het heeft voorzien.
Ondanks de waarschuwingen van Suske wil
Wiske het fantastische apparaat alvast uit
proberen om haar lappenpop Schanulleke tot
leven te wekken. Het resultaat is desastreus.
Schanulleke gaat in rook op en Wiske raakt in
trance. Om Wiske en haar pop te redden, moet
de rest van het befaamde gezelschap drie ver
dwaalde sterren zien te vinden die langgele
den op aarde zijn beland.
Het de tijdmachine van professor Barabas
reizen Suske, Wiske, Lambik 'en Jerommeke
een paar duizend jaar terug, eerst naar de
Maya's in Mexico, daarna naar het antieke
Egypte en het Verre Oosten. Tante Sidonia
blijft bevreesd achter, maar wordt tot haar
genoegen het hof gemaakt door de Poolse as
sistent van de professor.
Voor kinderen, op wie deze musical toch voor
al is toegeschreven, zijn de rollen van het aan
stekelijke duo David Verbeeck en Hilde Van-
hulle als de vleesgeworden Suske en Wiske,
ongetwijfeld het leukst. Volwassenen, die
misschien wat meer dubbelzinnigheid ver
wachten, zullen veel plezier beleven aan de
geestige creatie van Tante Sidonia door Aimé
Anthoni, een mannelijke acteur die een per
fecte, hilarische uitbeelding te zien geeft van
de stakerige, nerveuze oude vrijster met haar
grote voeten en malle blonde kuif.
Ook Lambik (Ronald Van Rillaer) en Jerom
(Dirk Bosschaert) zien eruit en gedragen zich
alsof zij rechtstreeks uit de stripboeken zijn
gestapt. Een dommige macho in wit over
hemd en met bolhoed die zich tijdens de reis
door de tijd bij onnozele inboorlingen maar al
te graag als autoriteit voordoet. En een sym
pathieke dommekracht die redding brengt als
de nood het hoogst is. Zo weet Jerommeke een
gigantisch vallend steenblok bij de Maya's op
het laatste nippertje op te vangen zodat Sus
ke en Wiske niet worden verpletterd.
Die spectaculaire scènes zijn schitterend ge
visualiseerd, met verrassende decors die ujt
de toneelvloer oprijzen en de Vandersteen-
stijl verbazend mooi reproduceren. Een en
semble van dertien jonge artiesten vult de
zorgvuldig gekarakteriseerde en aangeklede
hoofdpersonen aan, in leuk gezongen en ge
danste scènes met aantrekkelijke muziek van
Jean Blaute.
Het enige punt van kritiek is misschien een
tekort aan snelle (dans)nummers in deze voor
het overige geslaagde en bezienswaardige po
diumvertaling van een klassieke stripwereld.
Willy Vandersteen, de eenvoudige volksjon
gen uit de Antwerpse Seefhoek die uitgroeide
tot een van 's werelds meest succesvolle strip
auteurs, was ongetwijfeld verrukt geweest
van deze fraaie enscènering door regisseur
Achiel van Malderen. En nu maar hopen dat
de schouwburgorganisatie beter ingespeeld
raakt op de enorme publieke belangstelling.
'Suske en Wiske de Musical' is dagelijks (be
halve op maandag) te zien in de Stadsschouw
burg Antwerpen, tot en met 8 januari. Op zon
dag en woensdag alleen matinees om 15.00
uur, andere dagen om 15.00 en/of 19.30 uur.
Tel. 00-32.2.773.66.77.
De musical is vanaf 23 juni in het Chassé Thea
ter in Breda.
Anderhalf uur uittrekken voor een maaltijd in een gerenommeerd
restaurant, zeer vroeg in de zaterdagavond bovendien, dat klinkt
niet voor de hand liggend. Maar er is deze zaterdag nog meer te
doen: de stad Breda herdenkt op veel fronten haar bevrijding,
vijftig jaar geleden, en ook dat moet gevierd.
Michelle David, Linda James en Rhetta Hughes als The Chervettes in 'The Sound of Motown'.
Van onze kunstredactie
De gouwe-ouwe-tijden van
zwarte artiesten als The Supre-
mes, Little Stevie Wonder,
Marvin Gaye, The Tempta
tions, The Four Tops en Smo-
key Robinson herleven op dit
moment in het theater. De mu
sical The Sound of Motown, die
in het Luxor Theater in Rotter
dam in première ging, is op
dinsdag 8 en woensdag 9 no
vember te zien in De Maagd in
Bergen op Zoom en komt vol
gend jaar ook naar Breda, Et-
ten-Leur en Roosendaal.
Deze Nederlandse produktie met
een grotendeels Amerikaanse cast
draait rond de legendarische pla
tenmaatschappij Motown uit De
troit. Baby Love, Stop in the name
of Love, Tears of a clown, I heard it
through the grapevine, My Girl,
Dancing in the street, het is slechts
een kleine greep uit het immense
Motown-repertoire dat vanaf be
gin jaren zestig de hitparades ver
overde.
Die soul- en popklassiekers klin
ken weer in de musical die op de
planken wordt gebracht door
Stardust Theatre van de Amster
damse journalist en zakenman
Henk van der Meyden, die het ver
haal heeft geschreven onder de
schuilnaam Ida Washington. De
zelfde organisatie bracht eerder de
musicals Josephine en A night at
the Cotton Club bracht.
The Sound of Motown vertelt het
verhaal van de leadzangeres van
de meidengroep The Chervettes uit
Detroit, waarin gemakkelijk de
Supremes zijn te herkennen. Na de
pauze krijgt het verhaal - alles
gaat in het Engels - een bizarre
wending. De handeling wordt ver
plaatst naar het Detroit van nu.
Dan gaat het ineens over straat
bendes, drugs, geweld en angst. De
Chervettes en de vrolijke nostalgie
zijn dan ver weg.
De musical bevat onsterfelijke
Motown-nummers als Reach out
I'll be there en You can't hurry lo
ve. Veel hits zijn in de originele
versie te horen. Andere liedjes ko
men in een nieuw arrangement te
rug. Niet al het werk is integraal te
beluisteren. Uit sommige hits is
slechts een zinnetje of een couplet
te horen
Het decor en de kostuums voor
The Sound of Motown zijn ont
worpen door Jan Aarntzen. Fred
Gripper is verantwoordelijk voor
de muziek. Voor de regie en cho
reografie is Mabel Robinson, die
onder meer met Diana Ross en Mi
chael Jackson werkte in de film
The Wiz, aangetrokken.
Motown Record was tot voor kort
in handen van oprichter Berry
Gordy. In 1993 kocht Polygram In
ternational, een dochtermaat
schappij van Philips, de maat
schappij voor een bedrag van drie
honderd miljoen dollar. Het is voor
FOTO ANP
het eerst dat de platenmaatschap
pij toestemming gaf haar merk
naam te gebruiken. Na Nederland
en België gaat de musical mogelijk
op toernee door Duitsland en
Groot-Brittannië.
De musical 'The Sound of Motown'
is op 8 en 9 november in Bergen op
Zoom, 4 en 5 februari in Etten-Leur,
3 en 4 maart in Roosendaal, 5 tot
en met 8 april in Breda.
De zwarte vocalisten uit 'The
Sound of Motown' treden zondag
avond 6 november op in het Breda
se café Charelli. Het trio - Sonya
Rogers, Michelle David en Gabriel-
le Lee-Cannon - treedt op met een
Nederlandse begeleidingsband en
noemt zich The Black Diamonds.
Hun show bestaat uit soulhits,
rhythm and blues, gospel en jazz
uit de zestiger jaren. Het optreden
begint om 22.00 uur, entree 7,50.
Zodoende betreden wij al om even over zessen een van de ruime
eetzalen van de zich auberge noemende De Arent, op de hoek van
de Schoolstraat en de Havermarkt in Breda. Een groot wit pand
als oase van rust temidden van cafés, disco's, broodjeszaken enzo
voorts.
Het mag dan wel vroeg zijn, helemaal de eersten zijn we ook weer
niet. We krijgen een plekje toegewezen in het zicht van de (gas ge
stookte) grote schouw, pal in de rug van een acht- a negenper-
soons gezelschap, dat al aan het aperitief zit. En dat tot onze niet
geringe verrassing het muzikale trio De Gevleugelde Vrienden
blijkt te bevatten.
Ofschoon de verleiding groot is (de conversatie aan de buurtafel
was zonder enige moeite vrijwel woordelijk te volgen), zullen wij
hier niet verklappen waarover Pieter van Vollenhoven, Louis van
Dijk en Pim Jacobs en hun supporters het hadden. Laten we het
houden op een welgemeend proficiat aan het adres van de kenne
lijk net zestig geworden Pim Jacobs, echter niet zonder hem te
vragen voortaan geen ontploffende presentjes meer te openen als
wij aan het eten zijn.
Van schrik hadden wij ons namelijk wel kunnen verslikken, het
geen jammer zou zijn van het lekkers dat wij kregen voorgezet.
De Arent doet in keuzemenu's (van 45 tot 65 gulden) en laat daar
uit voor een geringe meerprijs ook a la carte kiezen. Het onder
scheid dat er vroeger werd gemaakt tussen de bistro en het (veel
duurdere) groot restaurant is sinds een jaartje verdwenen, legde
de ober ons desgevraagd uit; in De Arent wordt sindsdien gegeten
voor prijzen die in de bistro werden gerekend. En met een daarop
gebaseerde kaart, die volop mogelijkheden biedt in vlees, vis en,
uiteraard in dit seizoen, wild.
Wij aten het drie-gangen menu 45) en kozen als voorgerecht
wildzwijnfilet op een salade en lauw-warme terrine van konijn
met een bosbessensaus. Heerlijk, allebei. Net als de hoofdgerech
ten: een flinke plak boterzachte kalfslever voor de één en als bief
stuk gebakken medaillons van hazebout met een zachte pepersaus
voor de ander. Daarbij dronken we de huiswijn, ƒ4,95 per glas
voor zowel rood als wit.
Het samengestelde toetje wordt bij De Arent petit-grand dessert
genoemd. Dat moet bedacht zijn in een aanval van valse beschei
denheid, want er is niets kleins aan.
Even na half acht stappen we, tot tevredenheid bediend, de deur
uit. Volgende keer blijven we wat langer, ook al zullen we dan de
gevleugelde woorden node missen. Net als u nu. PO.
De Arent in Breda is zeven dagen per week open.
-
