'Het is nu tijd voor erkenning'
4Een bijna buitenaardse zorgvuldigheid'
DE STEM
Veronica en Tros
promoten Earring
Aids als spelletje
Zanger Gordon verlaat met 4Now is the time' het Nederlandstalig repertoire
Eric Jurgens bepleit
een nationale omroep
4De val van de Muur'
thema-avond bij VPRO
Fons de Poel over het bedrijfsbelang van de KRO en onthullende reportages
TROS praat met Zweedse zender
Al 25.000
bezoekers
Mondriaan-
expositie
Open dag St. Joost
ZIE RAGAZZI OP DE ACHTERPAGINA
Gids
Met 'Kon ik maar even
bij je zijn' werd de zan
ger Gordon wereldbe
roemd in Nederland.
Sindsdien behoort hij tot
de categorie Bekende Ne
derlanders. Gordon zat
dan ook niet stil. Hij
scoorde meer hits, alle
maal Nederlandstalig,
net als z'n gigantische
debuutsucces. Maar in
tussen bleef hij dromen
van Engelstalig repertoi
re. Z'n nieuwe cd heet
'Now is the time'. Het
buitenland toont belang
stelling. Wordt Gordon
wereldberoemd?
Door Tom Smeets
De eerste Engelstalige cd van de
zanger Gordon, 'Now is the
time', werd gelanceerd met een
droompresentatie. Er was niet
alleen een met veel drank over
goten feest voor vele collega's uit
het vak, Gordon trad ook echt
op. Drie achtergrondzangeres
sen, een dansgroep, een heus
gospelkoor en een Griekse zuil
stonden hem daarbij terzijde.
De meest internationale Neder
landse ster, Linda de Mol, over
handigde de zanger het traditio
nele eerste exemplaar. Gordon:
„Ik vind het een eer dat zij het
deed. Ze doet het eigenlijk nooit,
maar wij hebben een bepaalde
band. Een hele goeie band. Bui
ten dat is ze ook nog een keer
een hele grote fan van mij. Ze is
al vaker naar een optreden van
mij gekomen en ik heb ai een
paar keer in haar programma
gestaan."
In haar toespraak zei Linda on
der meer: „Hij is een heel groot
talent. Hij heeft een hele grote
stem. Hij heeft een hele grote
bek. En hij heeft een groot ge
voel voor humor."
We praten nog even door over
die humor. Gordon: „Ik heb af
en toe wel eens het idee dat
tv-producenten mij gewoon voor
de gezelligheid uitnodigen, ook
al vinden ze de plaat niet zo heel
erg goed. 'Heeft Gordon een
nieuwe plaat? O, bel hem maar,
dan wordt het tenminste gezellig
in de studio'."
Gordon: „Ik had op mijn succes kunnen blijven ten
Ernstig vervolgt hij: „Eigenlijk
is dat voor mij niet zo goed.
Soms heb ik wel eens momenten
dat ik m'n stem echt moet spa
ren. Dan ben ik druk aanwezig
en dan komt hèt moment en dan
kan ik een bepaalde noot niet
halen... Volgens mij kan ik beter
mijn bek houden de laatste twee
uur voor een optreden. Maar ja,
ze komen allemaal de kleedka
mer binnen, gezellig even bijpra
ten. Het is altijd lachen, gieren,
brullen met z'n allen."
Hij ziet echter ook de positieve
kant. „Het is wel goed voor je
naam. Je kunt als artiest ook
binnenkomen en je verder met
niemand en nergens mee be
moeien en alleen maar je kunstje
doen. Ik denk dat je dat zeker in
het kleine Nederland niet moet
doen. Dat je juist een bepaalde
goodwill moet opbouwen, ook
met het oog op een periode dat
het wat minder kan gaan en je
juist zo'n tv-producent nodig
hebt om weer in beeld te ko-
Bevoorrecht
Zo'n periode heeft hij echter nog
niet meegemaakt. „Ik ben na
tuurlijk een reuze bevoorrecht
mens, omdat het alleen maar
beter gaat. Ik heb me kunnen
handhaven in deze keiharde bu
siness en kan meedraaien aan de
top van de Nederlandse ar
tiestenwereld. Ik kan goed voor
de dag komen. Dat is voor mij
rOTÖ CNR MUSIC
een eerste vereiste geweest. Dat
ik vastigheid onder mijn voeten
heb. Dat ik niet na twee jaar
opgebrand zou zijn."
Daarom heeft hij nu ook de stap
naar het Engels gezet. „Ik vind
het nu tijd worden om gewoon
iets heel anders te doen. Het is
een droom die ik al vanaf het
allereerste begin heb gehad.
Maar die droom kan alleen maar
uitkomen als andere mensen er
achter gaan staan."
Koor
Bij zijn platenmaatschappij
kreeg Gordon in eerste instantie
alleen maar sceptische geluiden
te horen. Ze waren bang dat
Gordon een soort tweede René
Froger of Gerard Joling wilde
worden. „Zij brengen middle of
•the road muziek. Maar dat wil ik
niet. Ik wil meer soul en rhythm
blues, met een vleugje gospel.
In elk geval met een groot koor."
Hij heeft overigens alle begrip
voor de houding van zijn platen
maatschappij. Hij was immers
succesvol en scoorde met 'Kon ik
maar even bij je zijn' een dikke
nummer één hit. Maar toch: „Ik
heb geleerd dat je wordt gestraft
met zo'n nummer één hit. Daar
kom je nooit meer overheen. Het
was het hoogste dat ik kon be
reiken. Hoger kun je niet komen.
Het enige dat nog zou kunnen is
dat je de grens overgaat. Maar
dat kon ik niet met Nederlands
talige muziek. Wil je je markt
uitbreiden, dan moet je dus de
stap naar het Engels nemen."
Vergaderingen
Ook al droomde hij altijd van
het Engels, hij heeft echter nooit
een hekel gehad aan z'n Neder
landse repertoire. „Ik heb ook
nooit nummers opgenomen tegen
mijn zin in. Dat had ik niet
gekund. Ik denk ook dat dit de
voornaamste reden is geweest
dat het zo is aangeslagen. Ik
bracht hele andere Nederlands
talige muziek dan het gebruike
lijke hoempa-haak-maar-in-
werk. Ik heb er niet voor niets
mijn hele ziel en zaligheid in
gelegd. Maar op gegeven mo
ment raakt het uitgeput. Dat is
bij mij gebeurd na twee cd's."
Hij benadrukt dat hij makkelijk
had kunnen kiezen om verder te
gaan met Nederlandstalige num
mers. „Ik had op mijn succes
kunnen blijven teren. Dat had
makkelijk gekund. Ik had ge
woon elk jaar een Nederlandsta
lige cd kunnen opnemen. Dan
had ik gewoon doorgekabbeld,
net zoals zoveel andere collega's.
Maar dat zit er bij mij niet in."
Na zijn tweede cd stond het voor
hem vast: nu moet het gebeuren.
„Inderdaad, daarom heet de cd
ook 'Now is the time'. Ik wil
laten horen dat ik heel wat meer
in mijn mars heb dan ik op die
twee andere cd's heb laten ho
ren. Dat heb ik willen bewijzen."
Maar eerst moest hij door de
sceptische houding van zijn pla
tenfirma heen. „Vergadering,
vergadering, vergadering, verga
dering... Al die vergaderingen
Door Anja van den Akker
Iets van dat sprankelende is
verdwenen sinds Fons de
Poel twee jaar geleden eind
redacteur werd van 'Brand
punt'. Onthullingen over
Brinkman, Nordholt, Van
Thijn en Lubbers zijn hem
met in de koude kleren gaan
zitten. „Op dat niveau mag je
absoluut geen fouten maken.
Het vergt een bijna buiten
aardse zorgvuldigheid", zegt
hij. Daarnaast rukt de che
queboek-journalistiek og;
wie wil er tegenwoordig nog
gratis zijn mond opendoen?.
Een gesprek met Fons de
Poel, een bevlogen journalist
met zijn intuïtiè als kompas.
Het echte vuurwerk bleef uit. De
laatste Brandpunt-uitzending
die onthulde hoe Helmut Kohl
middels chantage verhinderde
dat Ruud Lubbers voorzittel
werd van de Europese Commis
sie, zette de Nederlands-Duitse
betrekkingen niet onder druk
Geprikkelde politieke reacties
bleven uit. „Toch ben ik tevre
den", zegt De Poel. „Dit nieuws
rolt wel door. Vragen als: 'Wie is
de baas in Europa' en 'Mag Kohl
zo met macht omgaan' zullen
grotendeels in diplomatieke ach
terkamers worden uitgevoch
ten."
Wat De Poel niet incalculeerde,
was de commotie over het uitstel
van zijn tweedelige documentai
re, die aanvankelijk twee weken
eerder stond geprogrammeerd.
Niet de onthullingen zelf, maar
het feit dat Lubbers daarover bij
partijgenoot en KRO-voorzitter
Braks zou hebben aangeklopt,
trok de meeste aandacht van de
media. Dat doet hem zeer.
„Ik ben gevoelig voor het be
drijfsbelang van de KRO", geeft
hij toe. „Als journalist was dat
een moeilijke keuze. Dat er van
uit mijn eigen redactie verzet
was tegen uitstel, begrijp ik heel
goed. Maar als eindredacteur
heb ik, met pijn in het hart, een
andere afweging gemaakt. Ik
wilde het programma uitgezon
den hebben en onder geen be
ding in het schootsveld bren
gen."
Brinkman
Herinneringen aan de Brink-
man-affaire doemen op. Onthul
lingen over de betrokkenheid
van Brinkman als commissaris
bij BV Arscop waarin het fami
lievermogen van de aangetrouw
de oom Arie V. werd beheerd, de
verdenkingen van fraude bij het
verwante Hevatex BV. Door de
rubriek 'Reporter' naar buiten
gebracht op een moment dat
Brinkman het absoluut niet kon
hebben. Vlak voor de yerkiezin-
gen. Dus was het CDA laaiend
op de KRO. En wist KRO-voor-
zitter Braks als vooraanstaand
CDA-lid niet zo gauw welke
kant hij moest kiezen.
„Wat ik ervan heb geleerd, is dat
je dit soort journalistiek met de
grootst mogelijke terughoudend
heid moet doen", blikt De Poel
terug. „Ik ben stil geworden van
alle tegenstand. Maar het zou
ernstiger zijn geweest als we een
inhoudelijke fout hadden ge
maakt. Op de feiten is nooit
afgedongen. Wel op de vorm en
de timing. Het was niet onze
keus dat Brinkman-verhaal uit
te stellen. Er lag een zeer drin
gend advies van Justitie. Daar
werd gezegd: Jullie blokkeren
justitieel onderzoek als je het
eerder brengt. Daar achtte ik mij
als staatsburger en journalist
aan gebonden."
Leuk heeft hij het allemaal niet
gevonden. „Maar dat aanvaard
ik als de prijs van de journalis
tiek. Je kunt gelijk hebben, maar
je moet ook gelijk krijgen. Ik heb
nog steeds niet de neiging om
sorry te zeggen."
Dit soort kwesties grijpen diep
in. Geven hem bij tijd en wijle
iets tobberigs. „Wat denk je. Je
verbindt je hele lijf en leden aan
een uitzending. Ik ben het ge
zicht. De pion in de wind. Dat is
altijd moeilijk. Het feit dat jezelf
ineens nieuws kunt worden, is
voor een journalist en presenta
tor een hele vreemde ervaring."
Concurrentie
Er is meer veranderd. De toene
mende concurrentie. Collega
programmamakers die een dikke
portemonnee trekken om aan in
formatie te komen. Hoe houd je
je daarin staande? „Je kunt
hoogstens je maximale charme
inzetten. Mensen ervan overtui
gen dat jij het betere verhaal
zult vertellen. En als dat niet
lukt? Dan moet je bepaalde
bronnen gewoon afschrijven."
„Onze bronnen zijn zo geprofes
sionaliseerd tegenwoordig. De
een weet dat er een prijskaartje
aanhangt, de ander beseft dat je
media tegen elkaar kunt uitspe
len. Die calculerende burgers zie
je niet alleen in het criminele
circuit. In de politiek, de sport,
overal. Waar kan ik ongestraft
mijn boodschap uiten? Het
wordt steeds moeilijker om me
ningen tegenover elkaar te zet
ten. Dat stelt nieuwe eisen aan
de manier waarop je verhalen
componeert. Wat wij daarom
met enige regelmaat doen, is
programma's maken over men
sen die daar zelf helemaal niet in
voorkomen. We praten met vele
bronnen, om te checken of alles
klopt."
Een uit nood geboren formule
geeft hij toe. „Omdat mensen
heel goed hun belangen calcule
ren en denken dat televisiepodia
Fons de Poel: „Ik ben stil geworden van alle tegenstand.
daarvoor beschikbaar zijn. Dan
moet je zo eigenzinnig zijn om te
zeggen: Als jij niet wilt, betekent
dat niet dat wij het verhaal niet
'vertellen. Dat betekent dat je
aan bronnenonderzoek gaat
doen, in de visualisering naar
alternatieve mogelijkheden op
zoek gaat. Foto's, artikelen, lege
vergaderzalen, een reconstruc
tie."
Een verloedering van het vak?
„Het is misschien wel een ver
sterking", werpt hij tegen. „Jij
beweert heel veel. Maar wie is
die ander die dat bevestigt? Dus
moeten al die beweringen uit ten
minste drie, vier bronnen komen.
En die moeten later niet terug
krabbelen. Ik denk dat je zo
komt tot een veel journalistieke-
re vorm dan alleen maar quo-
tjes halen en die aan elkaar
snijden. Deze nieuwe vorm van
verslaggeving raakt de grenzen
van televisie. Van de andere
kant: het maakt je wel kwets
baarder."
Het ware verhaal. Maar op een
andere manier. „Bij de BBC
gaan ze zover dat ze scènes na-
FOTO DIJKSTRA
spelen. Ik heb daar weieens een
instant-Gorbatsjov gezien met
een rode vlek op zijn hoofd. Dat
moeten wij vooral niet doen.
Naarmate je minder 'normale' tv
kunt maken, zul je in de vormge
ving terughoudender moeten
zijn", beseft hij. „Je moet oppas
sen dat het nieuws niet onder
vuur wordt gelegd vanwege de
vormgeving. Het verhaal moet zó
goed zijn, dat het je meetrekt."
Een riskante operatie. „De kij
ker is het niet gewend. Die ver
wacht dat je met een dampende
camera voor de deur staat en je
afvraagt waarom je niet naar
binnen mag. Dat is de gemakke
lijkste vorm van tv-journalistiek
die er bestaat."
Zorgvuldigheid
Fons de Poel heeft zichzelf, door
schade en schande wijs gewor
den, een ijzeren zorgvuldigheid
opgelegd. Hij en zijn mensen
mogen op het niveau waarin
machtsstructuren onder vuur
worden gelegd absoluut geen
fouten maken. „Dat is een klem.
ZATERDAG 29 OKTOBER 1994 DEEL
'hebben meer tijd gekost dan het
opnemen in de studio. Uiteinde
lijk waren ze bereid om een paar
demo's te laten maken. Toen was
het ijs gebroken en hoorden ze
eindelijk wat ik wilde, dat het
iets heel anders was. Iets waar
mee ze konden concurreren met
de grote buitenlandse namen.
Iets wat een kans had om over
de grens te gaan."
Gospelkoor
Hij kreeg zelfs de kans om vier
nummers in Los Angeles te gaan
opnemen met een echt gospel
koor. „Tien dagen LA, dat is een
geweldige ervaring geweest die
ik nooit zal vergeten. Alleen al
die studio was een droom. Goud
en marmer op de vloer..."
Hij werd er overigens niet met
gejuich binnengehaald. „Dat
koor had eerst zo het idee van
'daar heb je weer zo iemand uit
Europa die zo nodig moet'. Ik
kom daar binnen en een van de
koorleden begint een gospel te
zingen om zijn stem te warmen.
Ik begin mee te zingen. Ik zag
die koorleden kijken, zo van:
verrek, die gozer kan het ook.
Op gegeven moment stonden we
met z'n allen voluit te zingen. Ik
heb daar de leukste dagen van
mijn hele muzikale loopbaan ge
had, echt waar."
Verrassing
Op 2 december verzorgt hij met
het Metropole Orkest een tv-
concert voor de EO, nog zo'n
verrassing. En volgende maand
neemt hij in de RAI, eveneens
met het Metropole Orkest, voor
Veronica een oudejaarsavond
show op. „Dat is natuurlijk een
prachtige eer."
België, Noorwegen en Spanje
hebben z'n cd al ingekocht. Een
buitenlandse carrière staat voor
de deur. In eigen land staat voor
volgend jaar een theatertournee
gepland.
Het kan haast niet op. Gordon,
zelfverzekerd: „Ik ben er klaar
voor. Ik kan het dragen, ik wil
het gewoon doen. Het is tijd voor
erkenning, in plaats van herken
ning. Herkenning is er al, ik wil
nu zo graag erkenning hebben.
Alles wat er gebeurt ervaar ik
als een grote les. Waar ik steeds
meer van leer. En hoe meer ik
leer, des te hoger wordt het
trappetje."
Hilversum/Amsterdam (anp) - Een nationale omroep,
waarin alle huidige omroeporganisaties van het publiek
bestel opgaan, is volgens de vroegere NOS-voorzitter Erik
Jurgens 'de laatste kans' voor een niet-commercieel
Nederlands bestel.
Deze nationale omroep, naar
het voorbeeld van de BBC, zou
ook niet meer dan twee tv-ka-
nalen en drie radiostations
moeten willen bedienen, in
plaats van de drie tv-kanalen
en vijf radiostations van nu.
De omroepwereld is in op
schudding geraakt door de be
slissing van Veronica om per 1
september 1995 uit het bestel
te stappen. De TROS ontkende
vrijdag het bericht dat deze
omroep het voorbeeld van
Veronica gaat volgen. Een
woordvoerder noemde specu
laties dat de TROS ook com
mercieel zou gaan voorbarig.
TROS-voorzitter K. van
Doodewaerd heeft deze week
in Zweden wel gesprekken ge
voerd met SBS, een station
van Scandinavisch/Ameri-
'kaanse origine. „De TROS
praat met iedereen," aldus de
woordvoerder. „In ons stand
punt is de laatste twee weken
niets veranderd. We hebben de
tijd tot 15 januari wanneer de
omroepverenigingen een licen
tie moeten hebben aange
vraagd."
In het bestuur van de NOS
stemde Van Doodewaerd vori
ge week tegen de zogeheten
strategische alliantie. Daarin
staat dat de publieke omroep
een overeemkomst aan gaat
met Endemol en de program
magegevens uit de traditionele
radio- en tv-gidsen aan het
blad van Veronica verkoopt.
Een commerciële stap van de
TROS zou het voortbestaan
van het huidige aantal van
drie publieke tv-netten in ge
vaar brengen. Als de TROS na
Veronica besluit commercieel
te gaan, rest op Nederland 2
als 'grote' omroep slechts de
EO. De vroegere minister van
WVC, H. d'Ancona, heeft be
paald dat dan het derde tv-ka-
naal uit de lucht gaat. Staats
secretaris Nuis (OCW, met
media in zijn portefeuille)
heeft daarover nog geen
standpunt ingenomen.
Jurgens, van 1975 tot 1985
voorzitter van de NOS, ziet de
nationale omroep als een uit
komst en de beste manier de
commerciële uitdaging het
hoofd te bieden. Hij schrijft
dit deze week in het tijdschrift
Tijd Taak. „Pleiten voor een
nationale omroep is in Hilver
sum gelijk aan vloeken in de
kerk," schrijft hij. Toch ziet
hij in de bundeling de enige
mogelijkheid om met succes te
knokken op de markt van de
tv-produkties. „Grote allian
ties met Endemol of IDTV le
veren een zwakke omroep uit
aan deze monopolisten."
'Binnenpluralisme' noemt Jur
gens de situatie die hij beoogt.
Dat is volgens hem veel doel
matiger dan het 'buitenplura-
lisme' van afzonderlijke om
roeporganisaties. Naar zijn
mening holt Hilversum de
laatste jaren te veel achter de
werkelijkheid aan. Intussen
schrijdt ook in het publiek
bestel de commercialisering
voort.
Veel verschil tussen de publie
ke en de commerciële tv-kana
len ziet Jurgens al niet meer.
„Echt commercieel gaan, bete
kent alleen nog dat de op
brengsten van al die reclame
niet alleen terugvloeit in de
programma's maar ook in de
zakken van de aandeelhou
ders.
Twee jaar na de openstelling van de Berlijnse Muur, op 9
november 1989, waren alle communistische regimes in Oost-
Europa verdwenen. De Engelse tv-producent Brian Lapping
zocht vijf jaar na dato de hoofdrolspelers van het drama op.
Absoluut", beaamt hij. „Je
maakt je op televisie zoveel ma
len meer kwetsbaar dan als jour
nalist bij een krant."
Het trekt een behoorlijk zware
wissel op zijn persoon. Wordt
het over een aantal jaren niet
tijd iets anders te gaan doen?
Het is voor het eerst tijdens ons
gesprek even stil.
,„Daar moet ik te lang over na
denken", weert hij af. Dan weer
een stilte. Heel lang zelfs voor
zijn doen. „Ik zou gemakkelijk
elders mijn brood kunnen ver
dienen als ze me willen hebben",
zegt hij tenslotte. „Maar op dit
moment vind ik het nog te leuk
en te belangrijk. Je kunt je in
derdaad afvragen of je dit in
lengte van jaren blijft volhou
den. Ik heb in de actualiteiten
nog nooit iemand oud zien wor
den met hetzelfde vrijmoedige
gezag wat ik nu nog een beetje
heb. Ik ben Het Moment nog
voor. Maar soms denk ik: Mijn
hemel, waar zou ik het allemaal
voor doen? Vind ik dit wel leuk?
Waar is iemand moe gestreden?
Dat geldt trouwens voor de ge
hele journalistiek."
Gevoelig
Fons de Poel is een gevoelsmens.
Begrijpt niet dat sommige kij
kers hem als arrogant afschilde
ren. „Ik heb weieens gehad dat
ik na een aangrijpende reportage
even niets meer kon zeggen. Ik
probeer me in zo'n geval te ver
mannen, omdat ik vind dat de
kijker daar niets mee te maken
heeft. Het enige waar ik moeite
voor doe - en dat lukt mij lang
niet altijd - is het een beetje
rustiger doen. Ik wil het alle
maal zo graag vertellen, dat ik
soms een beetje speedy overkom.
Wat ik ook belangrijk vind, is
dat mensen mij aardig vinden. Ik
ben een beetje te gevoelig, geloof
ik."
Zonder een blad voor de mond te
nemen reconstrueren zij voor de
eerste maal de ineenstorting van
het communisme: waarom viel
de Muur en waarom op dat mo
ment?
De eerste stap na de val van de
Muur werd gezet in Hongarije.
Hervormers in de Communisti
sche Partij wisten zich te verze
keren van financiële steun uit
het toenmalige West-Duitsland.
De druk op de Oostduitse rege
ring en partijsecretaris Erich
Honecker nam sterk toe. Het
regime maakt, zo blijkt, kapitale
blunders.
De val van de Muur bevat zon
dagavond interviews met direct
betrokkenen en archiefmate
riaal. Deze beloven samen een
onthutsend en onthullend beeld
te geven van de recente geschie
denis. Aan het woord komen
onder anderen de kopstukken
Gorbatsjov, Krenz, Nemeth,
Genscher en Jakos.
Producent Brian Lapping was
ook verantwoordelijk voor The
Second Russian Revolution en
Watergate, die de VPRO eerder
uitzond. Deze omroep vertoont
De val de Muurwaarvan hij
co-producent is, in de reeks
maandelijkse thema-avonden.
(Nederland 3, 21.22 uur)
Van onze rtv-redactie
Hilversum - Veronica en Tros maken zich op voor enkele
speciale weekeinden op Radio 3. Vandaag en morgen s+aan
het teken van de Golden Earring.
Hoogtepunt van dit weekeinde is
de primeur van de nieuwe Ear-
ring-cd Face It. Luisteraars ma
ken kans op een tatoeage van'
Middelburg - De Mond-
riaan-expositie in het
Zeeuws Museum heeft al
meer dan 25.000 bezoekers
getrokken. Gisteren werd de
25.000e bezoeker feestelijk
verwelkomd.
De tentoonstelling over
Mondriaan en zijn tijdgeno
ten in hun Domburgse pe
riode werd op 15 september
geopend. Eerder deze
maand verwelkomde het
Marie Tak van Poortvliet
Museum in Domburg al de
10.000e bezoekers bij een
expositie daar over Mond
riaan.
Beide tentoonstellingen lo
pen nog tot 15 januari 1995.
henk Schillmacher, die 0Vv..e>.u-
komt met de hoes van de cd, en
op een kaartje voor een besloten
Earring-party in Amsterdam
Face It is het 25ste album uit de
33-jarige carrière van de Golden
Earring. De elf nummers verte
genwoordigen verschillende gen
res: van elektronische rock tot
country western en ballads.
Zaterdag 5 en zondag 6 novem
ber is gebombardeerd tot Eag-
les-weekeinde. Dit naar aanlei
ding van hun nieuwe cd Heil
Freezes Over. Daarop staan de
unplugged opnamen en vier
nieuwe nummers.
Van het Stevie Wonder-weekein
de is een week later te genieten
Ook dan staat weer een nieuwe
cd in de schijnwerpers: Conver
sation Peace. Daarop onder
meer duetten met Prince en Ani
ta Baker. Fragmenten uit een
exclusief interview worden uit
gezonden.
In de krant van gisteren hebben
we abusievelijk gemeld dat de
open dag op de Bredase kunsta
cademie St. Joost wordt gehou
den op 26 oktober. Dit moet zijn
26 november.
