Ondergoed
onder de
aandacht
Sinterklaas verdwijnt uit speelgoedfolders
'Consument onthoudt prijzen niet'
rekt geld
omatisering
Een vleugje India
in achter plan
ioolheffing
ENS WÊÊÊÊM
>PORT
Kentekens gestolen
Autoruit vernield
Botsing in
Terneuzen
Aanhangwagen
gestolen
DE STEM
SURPLUS
Veranderd
Week van de
Lingerie moet
Nederlander
bewust maken
Supermarkten reageren verdeeld op verrassende enquête-uitslag
Gevoel
Koude kermis
Totaal beeld
Knieën
DE BUITENDIJK
Knaagje
WIJZER
Hergebruik kozijnen
beten volgend jaar rioolrechten
perd schijventarief afhankelijk
notie van D66 om de heffing
verbruik per kubieke meter
en negentien tegen door de
maakt.
De SGP-fractie stemde tegen
beide voorstellen. „De riolering
is een basistaak en moet niet
kostendekkend zijn. We zijn uit
gegaan van een uniform tarief
van 75 gulden het eerste jaar,
oplopend tot 200 gulden.
J. Leunis van GPV/RPF was
eveneens tegen. „Waarom niet
geld uit de saldi reserve halen
voor het rioolfonds. De gemeente
haalt er zelf 1,6 miljoen uit voor
grote projecten. Waarom is twee
ton voor een kerntaak dan niet
mogelijk?"
Bij de hoofdelijk stemming over
het collegevoorstel stemden
SGP, GPV/RPF, D66 en Groen
links tegen, de overige waren
voor waarmee het voorstel was
aangenomen.
teravond schoorvoetend over-
en krediet van 25.000 gulden
iig is om de systemen van de
ardenburg op elkaar af te
oog.
Hogeweg werd door allle fracties
vrij positief begroet. Het enige
negatieve in deze zaak zijn de al
gekapte bomen langs de Hoge
weg. „Het is gebeurd dus valt er
weinig aan te veranderen. Het
enige wat we er uit gesleept
hebben is de belofte dat er nieu
we zullen worden aangepant",
gaf wethouder J. du Fosse als
antwoord.
Er bleef verontrusting over bo
men nu er geruchten gaan dat
ook de bomen tussen de Heille-
kruising en de Kruisschans er
aan zullen moeten geloven. Du
Fosse kon de raad alleen maar
meedelen dat hij dat kappen zo
lang mogelijk zal proberen uit te
stellen. „Ze zijn echter niet van
ons dus hebben we weinig in
breng".
Timmeren voortgezet: M. Nijs-'
sen, E. Perdaen, E. de Wever.
AVO: M. van Braak, W. Brak
man, A. Coppejans (schoolcer-
tificaat voor theorie), E. Per
daen, M. Vink, E. de Wever.
Assistent uitvoerder: M. Her
man, P. Meloen, A. Verhelst.
|PAG 28 OKTOBER 1994 £3
naar huis worden vervoerd
Het ongeval gebeurde doordat
het wegdek ter plaatse door
afgevallen bladeren glad was
geworden waardoor ze slipte
en kwam te vallen.
Philippine - In de nacht van
woensdag op donderdag zijn
van een op het erf van een
woning aan Vergaertpolder te
Philippine geparkeerd staande
personenauto de kenteken
nummerplaten ontvreemd. Het
voertuig is eigendom van een
47-jarige inwoner uit Philip,
pine, die aangifte deed.
Terneuzen - Een 42-jarige in
woner uit Terneuzen deed gis
teren bij de politie in zijn
woonplaats aangifte van ver
nieling aan zijn personenauto
Onbekenden hadden van het
aan de Iepenlaan te Terneuzen
geparkeerd voertuig de voor
ruit vernield.
Terneuzen - Bij een kop-
staartbotsing werden gister
morgen op de Frederik van
Eedenstraat in Terneuzen
twee personenauto's licht be
schadigd. Een 25-jarige auto
mobiliste uit Terneuzen zag te
laat dat een voor haar rijdend
voertuig, bestuurd door een
30-jarige plaatsgenote op een
gegeven moment afremde.
Niemand liep enig letsel op.
Westdorpe - Vanaf een par
keerplaats aan de Graaf Jans-
dijk te Westdorpe is een eigen
gebouwde hondenaanhangwa
gen ontvreemd, kentekennum
mer PJ-47-PB.Het voertuig is
eigendom van een 33-jarige
man uit Westdorpe die aangif
te deed bij de politie in Oost-
Zeeuws-Vlaanderen.
VRIJDAG 28 OKTOBER 1994
Door Hans van Alebeek
Sinterklaas is niet dood, hij
staat alleen niet meer in de
speelgoedboeken. De speel-
goedhandel heeft het 'geraas
rond Sinterklaas' al uitge
breid tot half oktober maar
negeert de afbeelding van de
Sint daarbij categorisch. De
huidige speelgoedfolders
moeten immers langer mee
dan tot 5 december.
Iedereen zonder de reclamewe-
boek van 140 pagina's) doet ook
alcnf naar hpt riphpim van Sin-
rende 'nee/ja-sticker' op de bus
heeft half oktober al zeker een
pond papier aan speelgoedboe
ken ontvangen. „Want", zo zegt
secretaris M. van Rijn van de
Organisatie van Nederlandse
Speelgoedleveranciers, „deze
folders zijn voor de speelgoedb
ranche ontzettend belangrijk. Op
deze manier kun je heel het
assortiment onder de aandacht
van het publiek brengen. Dat
kan op televisie niet. Vooral als
naslagwerk heeft het speelgoed-
boek een belangrijke functie."
Elke Nederlander besteedt jaar
lijks gemiddeld tussen de 65 en
80 gulden aan speelgoed. Het
grootste deel van die totale jaar
omzet van 1 tot 1,2 miljard gul
den wordt in de maanden no
vember en december gehaald.
Hoe groot dat aandeel is, weet
ook woordvoerster Van Rijn niet:
„Maar het'is vrij groot."
De speelgoedbranche zelf is niet
veel duidelijker. „Wij geven
nooit commentaar," zegt marke
ting-man T. Smit van de gelijk
namige speelgoedketen Bart
Smit (catalogus van 112 bladzij
des). Collega R. Cornelissens van
de Intertoys-keten (speelgoed-
boek van 140 pagina s) doet ook
alsof naar het Geheim van Sin
terklaas wordt gevraagd. „Ik
heb geen behoefte om daar op in
te gaan," zegt de algemeen di
recteur op vragen over het aan
tal verspreide catalogi en het
belang ervan.
Beide heren willen nog wel com
mentaar geven op de vraag
waarom'de Goedheiligman ont
breekt tussen het offensief van
Sneeuwwitje, Sesamstraat en al
les van de Lion's King. „Het zou
zéér onverstandig zijn om Sin
terklaas in dat boek te zetten,"
zegt de Intertoys-baas. „Je geeft
zulke dikke boeken maar één
keer per jaar uit. Ook na Sinter
klaas, zelfs in het jaar erna wor
den de boeken nog gebruikt, zo
hebben wij geleerd." En Smit
van Smit voegt daar aan toe:
„Zonder Sint heeft het boek een
veel langere bewaarwaarde."
Na de Boekenweek, de Week van het Brood en de
Platentiendaagse is er nu ook de Week van de
Lingerie en wel van 29 oktober tot en met 5
november. Het is de bedoeling de Nederlanders in
deze week bewust te maken van zijn/haar ondergoed.
Niks pikant, erotisch. Het gegniffel over ondergoed
moet over zijn. Ondergoed is mode. Ondergoed mag
gezien en besproken worden. Volgens de organisatie
Bodyfashion Promotion draagt vijftig procent van de
Nederlandse bevolking z'n tweede huid al vol trots,
maar de andere helft weet er geen weg mee. Te duur,
te luxe, te gewaagd.
Door Jetty Ferwerda
Nederland moet uit de kleren.
Het moet afgelopen zijn met dat
preutse gedoe rondom de onder
broek en aanverwante zaken.
Het hoeft niet meteen te lijken
op de acts van Madonna of The
Chippendales en de Calvin
Klein-reclames. Alhoewel, zij
hebben laten zien hoe mooi, sim
pel, draagbaar en - vooruit - ver
leidelijk ondergoed kan zijn. Van
de gewoonste slip tot de prach
tigste kanten bh.
Ooit gefantaseerd over de onder
broek van de buurman? Twee
tegen een dat hij een gewone
witte boxershort of slip draagt.
Dag in dag uit. Immers, vijftig
procent van de Nederlanders
kan het niet schelen wat voor
ondergoed ze dragen. Als het
maar schoon is. En dan kom je al
snel uit op de gewone onder
broek, het hemd en de katoenen
bh. Niks bijzonders.
Terwijl de andere helft, ongeacht
leeftijd, geslacht en inkomen, het
ondergoed bewust kiest: een ver
leidelijke kanten body voor een
avondje uit, een ondersteunende
bh tijdens het sporten of een
katoenen boxer tijdens het werk.
En duur is mooi ondergoed al
lang niet m'eer. Marks Spen
cer, Hennes Mauritz en C A
bieden voor aantrekkelijke prij
zen even aantrekkelijke lingerie.
Toch is er al heel wat veranderd.
Tot aan de seksuele revolutie en
de opkomst van het feminisme in
de jaren'zestig, was ondergoed
even onbespreekbaar als on
zichtbaar. Er zijn genoeg veerti
gers die zich niet kunnen herin
neren ooit hun ouders in onder
goed of - erger nog - naakt ge
zien te hebben Dat was geen
thema. Advertenties voor linge
rie werden destijds ook gete
kend, om mogelijke associaties
en te realistische confrontaties
met bloot en erotiek te vermij
den. Bij de getekende mannen
werden al te nadrukkelijke ge
slachtsdelen gewoon weggelaten.
In de jaren zestig, met de op
komst van de minirok, het femi
nisme en de strakke herenbroek,
kwamen ondergoed en andere
lijfelijke zaken meer in de open
baarheid. Mary Quant ontwierp
voor onder haar superkorte rok
jes mooie onderbroekjes en
prachtige gedessineerde panty's.
Herenslips werden kleiner en
kleurrijker.
De in de afgelopen twintig jaar
Een bodystocking van Occhi Verdi/Liberation.
toegenomen aandacht voor het
lichaam, met als hoogtepunt de
fitness-rage begin jaren tachtig,
richtte automatisch ook de aan
dacht op ondergoed en lingerie.
Met Madonna, Nikos en Calvin
Klein uiteindelijk als baanbre
kers. Zij haalden lingerie voor
goed uit het stiekeme verdom
hoekje, bombardeerden het tot
mode én maakten het zichtbaar.
Ondermode werd bovenmode,
zelfs een gerenommeerd mode
huis als Chanel kon er niet om
heen.
Inmiddels is voor veel (jonge)
mensen lingerie helemaal geen
beladen onderwerp meer. Vrou
wen organiseren lingerieparty's
bij hen thuis, mannen lopen
warm voor speciaal ondergoed
en de zelfbewuste vrouwen kie
zen hun Wonderbra voor 'spe
ciale momenten' zoals ze dat al
jaren met parfums doen. Linge
rie is gewoon geworden en wordt
niet meer speciaal gedragen om
te verleiden.
Het draait, zoals modemakers
dat zeggen, 'om het gevoel'. De
jaren negentig zijn immers op
alle fronten een 'gevoelsperiode'.
In het interieur draait het om
sfeer, cocooning, veiligheid, ro
mantiek. Auto-ontwerpers pro
beren ook in te spelen op de
emoties, door de vormgeving van
auto's zachter, bijna aaibaar, te
maken. En de mode, inclusief
lingerie, speelt op haar manier
ook met emoties, zoals de be
hoefte aan glamour, romantiek,
sensualiteit en huiselijkheid. En
bij elke stemming past iets an
ders.
Zo kan het dat naast de wulpse
Ultrabra, vrouwen ook super
dunne setjes dragen die simpel
ogen en niet aftekenen onder
strakke kleding. Of dat ze de
ouderwetse step-ins en corsetten
afwisselen met doorzichtige on
derrokken en Lolita-achtige ba
bydolls. Hetzelfde geldt voor
mannen. Het aanbod is de afge
lopen jaren enorm uitgebreid,
onder aanvoering van Calvin
Klein, Björn Borg en HOM. Een
boxer is gewoon en de body
begint al ingeburgerd te raken.
Zou het lukken? Kan de Neder
landse calvinist zijn koudwater
vrees voor mooi ondergoed over
winnen? Vast wel. Wie de stap
naar een speciaalzaak nog te
groot vindt, kan het eens probe
ren bij een gewone kledingzaak.
Lingerie is voortaan zo verwe
ven met bovenmode dat het nie
mand zal opvallen dat het leuke,
strakke T-shirt bij nader inzien
een bodystocking is. Lingerie
dus.
Door Hein Sluijter
Desupermarkten reageren
over het algemeen verbaasd
op een enquête-uitslag waar
uit blijkt dat de consument
de prijzen van de dagelijkse
boodschappen niet kent. Een
enkeling zegt niet onder de
indruk te zijn.
De enquête van het reclamebu
reau Benjamens, Van Doorn had
aan het licht gebracht dat ruim
tweederde (69 procent) van de
vijfhonderd ondervraagden de
prijzen van wat zij zojuist ge
kocht hadden, niet wist te noe
men. De overige 31 procent wist
ook niet altijd precies het bedrag
te vertellen maar kwam er wel
vaak heel dicht in de buurt.
De vragen werden gesteld over
heel gewone artikelen zoals kof
fie, thee, melk, suiker, frisdrank,
chips, wc-papier of margarine.
De consument gokt er volgens de
enquêteurs niet alleen veelal
naast, maar denkt ook nogal
eens dat bepaalde artikelen veel
duurder zijn dan in de werke
lijkheid. Zo worden prijzen voor
margarine, halvarine; wasmid
delen, suiker en wc-papier veel
te hoog ingeschat. Maar bij en
kele supermarktketens wordt
aan die uitkomst nauwelijks ge
loof gehecht.
Zo heeft Albert Heijn heel ande
re ervaringen. Volgens een
woordvoerster letten de klanten
wel degelijk op de prijzen zowel
op de schappen in de winkel als
in advertenties. „Bij ons worden
de prijzen duidelijk aangegeven
op het schap waar de artikelen
staan en bovendien verschaffen
we ook nog eens de kiloprijs. De
strekking zoals die naar voren
komt in de enquête delen wij
niet."
Een van de gevolgtrekkingen
van het reclamebureau is dat de
klant meer op het gevoel koopt.
Hij pikt datgene uit het assorti
ment, waarvan hij dénkt dat het
goedkoop is. En daar gaat Albert
Heijn volstrekt niet in mee.
Ook bij Primarkt kijken ze van
de uitslagen op. „Dit is verba
zingwekkend. Met die conclusies
kunnen wij het niet eens zijn.
Dat de mensen de prijzen niet
onthouden, is heel normaal. Dat
betekent nog niet, dat alvorens
boodschappen te gaan doen, niet
naar prijzen in bijvoorbeeld ad
vertenties is gekeken. Dan wordt
er geselecteerd: dit is goedkoper
in supermarkt A en dat weer in
supermarkt B. Heel wat consu
menten bezoeken meer dan één
supermarkt: 60 tot 65 procent.
Dat is een uitkomst van een
enquête die we zelf gehouden
hebben. En er wordt meer naar
de prijs gekeken dan naar de
kwaliteit. Shop-hoppen heet dat:
telkens wisselen van super
markt. Dat is duidelijk een trend
;nu."
„De mensen kennen de prijzen
wél," zo valt bij Jacques Her
mans te vernemen. „Als je vijftig
veel verkochte basisartikelen
goedkoper zou maken en de rest
duurder, dan kom je van een
koude kermis thuis. Omdat de
klanten wel degelijk de prijzen
kennen. Misschien niet spontaan
uit hun hoofd maar wel op het
moment dat ze het gekozene in
het wagentje zetten. Stel, je
koopt ergens een kleerborstel
voor 1,95 en een paar weken
later zie je diezelfde kleerborstel
ergens anders voor 3,95. Dan
weet je je op dat ogenblik best te
herinneren dat je eerder 1,95
betaald hebt. Als zo iemand ge
durende die tussenliggende we
ken wordt geënqueteerd, is de
kans groot dat hij die prijs niet
meer spontaan kan noemen.
Maar daarom wéét hij hem nog
wel. En dat meet mijnheer Ben
jamens allemaal niet".
Geen verbazing is te bespeuren
bij De Boer. Daar wordt zelfs
beweerd, dat 99 procent van de
klanten niet weet wat een pak
koffie kost. „De mensen onthou
den het niet. Wél de prijzen van
aanbiedingen. Maar verder ben
ik het met Benjamens eens, dat
de mensen daar kopen waar ze
denken, veronderstellen, dat het
goedkoop is. Als een supermarkt
het imago heeft van goedkoop te
zijn en bijvoorbeeld suikergoed
en groente zijn er juist duur, dan
worden in die winkel toch sui
kergoed en groente gekocht."
„De consument ontgaat inder
daad gewoonlijk het prijzenscala
tot in detail," weet men bij Edah
Vendex Food Group. „Maar hij
heeft wel een goed totaal beeld.
Zo weet hij wel wat goedkoop is
en wat duur en ook waar hij dan
het voordeligste uit is."
Met andere woorden, volgens
Edah is de consument prijsbe
wust zonder de prijzen te ken
nen. En dat is precies een van de
bevindingen van het reclamebu
reau.
Bij het Centraal Bureau Levens
middelenhandel spreekt de
woordvoerder namens de hele
supermarktbranche. „Die uitslag
is verrassend. Wij zijn er juist
zeer op gebrand dat de klant op
de hoogte is van de prijs. Het
invoeren van de streepjescode
heeft natuurlijk het nadeel dat
niet meer op elk artikel meteen
te zien is wat de kosten zijn.
Hoewel er ook supermarkten be
staan die ondanks de streepjes
code alles nog steeds stuk voor
stuk van een opgeplakt prijsje
voorzien. Voordeel van de
streepjescode is dat de klanten
nu achteraf op hun bon niet
alleen de bedragen kunnen afle
zen, maar ook waarvoor het be
taald is. Dat konden ze eerst
niet."
Volgens de Consumentenbond
zou het wel eens heel juist kun
nen zijn wat het reclamebureau
geconcludeerd heeft. „Het wordt
voor de consument steeds moei
lijker om in de winkel te achter
halen wat een bepaald produkt
kost. Sinds de invoering van de
streepjescode zitten er inderdaad
De enquête van het reclamebureau Benjamens, Van Doorn bracht aan het licht dat ruim
tweederde (69 procent) van de vijfhonderd ondervraagden de prijzen van waf zij zojuist gekocht
hadden, niet wist te noemen. foto de stem johan van gurp
Knaagje is dood. Stijf
ligt hij op de dijk.
De buurman die me
is komen waarschuwen, ver
telt dat hij 's nachts rond twee
uur een auto hard heeft horen
remmen. Vermoedelijk is dat
het moment geweest dat
Knaagje zijn laatste sprong
maakte. Recht de konijnenhe-
mel in.
Ik kijk naar zijn ogen, nu
dofzwart, en ik baal. Waarom
kan hier bijna geen beest vrij
rondlopen zonder ooit eens
keer platgereden te worden?
Waarom hebben we niet be
ter gezorgd voor een. goede
omheining? Maar nu is het te
laat, althans voor Knaagje.
Ik denk aan het moment dat
Knaagje bij ons kwam, ruim
vier jaar geleden. De toenma
lige vriendin van mijn jongste
broer was dol op konijnen en
had regelmatig een nest met
jonge konijntjes in de aanbie
ding. Er wilde wel eens wat
mis gaan bij het scheiden van
de mannetjes en de vrouwtjes.
Omdat ze ze niet allemaal
kon houden, was ze voortdu
rend bezig met het zoeken
naar geschikte adressen voor
de beesten. Dat was nog een
heel probleem, want er zijn
mensen genoeg die wel een
konijn willen, maar die zien
daar voornamelijk een wan
delende kerstbout in. Het
idee alleen al, kon haar bijna
in tranen uit doen barsten.
Toen wij hier kwamen wonen
konden we er niet meer onder
uit en zodoende kregen we
twee jonge konijntjes, die heel
schattig zaten te wezen in hun
bijgeleverde hok. Een beetje
pesterig gaven we ze de na
men Eerste Kerstdag en
Tweede Kerstdag. Van de ga
rantie 'ze worden niet veel
groter hoor' bleek al heel snel
niets te kloppen. De twee
Kerstdagen groeiden uit tot
ware reuzen, die volkomen
knel in hun hok kwamen te
zitten. Een groter hok, met
buitenren, bood maar even
soelaas. Het was dus maar
goed dat we op een ochtend!
een van de kanjers stijf als
een houten plank in de ren
vonden. Ik geloof dat het Eer
ste Kerstdag was.
Tweede Kerstdag kreeg daar
door weer wat ruimte en be
sloot nog maar een beetje uit
te dijen, totdat hij nauwelijks
zijn kont kon keren in het
hok. Vlak voor de kerst heb
ben we nog even overwogen
om hem zijn naam eer aan te
doen, maar dat idee stond me
toch tegen. De konijnenbout
van Albert Heijn smaakte
ook prima.
De volgende zomer lag Ko
nijn, zo heette hij inmiddels,
in zijn hok tussen de schapen.
Die kregen het regelmatig
Door Mariëtte Mulkens
voor elkaar om zijn hok open
te schoppen, waarna Konijn
vrolijk de benen nam. Na et
telijke zeer vermoeiende hol-
partijen achter een jolig ko
nijn, besloten we hem maar
los te laten lopen. Hij vrat de
tulpen en narcissen wel op,
maar verder kon hij weinig
kwaad. En het hok was toch
te klein voor hem.
Konijn ontpopte zich sinds
dien als een zeer mak, aaibaar
dier dat, in tegenstelling tot
de meeste andere konijnen,
voor niets en niemand bang
was. Hij rende achter onze
angstige kat aan, lag tussen de
kippen en bovenop de her
kauwende schapen en ging'
gezellig voor de brullende
motormaaier liggen. Ook
voor de graaiende handjes
van onze dochter liep hij niet
weg. Ze mocht zelfs op hem
gaan zitten en van zijn kor
sten brood mee-eten.
Dat ging jaren goed. Af en
toe nam Konijn wel eens de
benen, vooral in het najaar als
het gras wat minder goed
groeide. Maar we konden
hem dan altijd oppikken in de
tuin van de buren aan de
andere kant van de dijk. Tot
deze zomer, toen hij opeens
weken weg was. We dachten
al dat hij echt verdwenen Was
toen we bij toeval erachter
kwamen dat een gezin met
kinderen aan de overkant van
de dijk een loslopend konijn
had geadopteerd. Na wat
heen en weer gebel besloten
we in goed overleg om Konijn
toch terug te halen, omdat hij
gewend was om vrij rond te
lopen. De kinderen van het
gezin zouden een ander ko
nijn krijgen.
Die avond kwam mijn vriend
tamelijk ontdaan terug met
Konijn. De twee kinderen die
het beest weken hadden ver
troeteld hadden luid huilend
afscheid genomen van 'Kna-'
snik-haagje'. De komst van
een nieuw konijntje en de
belofte dat ze altijd mochten
komen kijken naar Knaagje
maakten niet veel goed.
Knaagje banjerde daarna
weer vrolijk hier rond. Hij
heeft niet lang van zijn her
nieuwde vrijheid mogen ge
nieten.
Door Marijke Prins'
Wanneer je de juiste ingrediënten in huis hebt, is Indiaas koken
verrassend eenvoudig. In de vorige aflevering gaf ik een recept
voor marsala, een mengsel van geroosterde en gemalen spece
rijen zoals cardamom, kaneel en koriander, die tesamen een
fijnzinnig aroma verspreiden. Ik zei toen dat ik voor de
voorraad gemaakte marsala nog een recept zou geven. Die
belofte kom ik nu na. Heb je geen zelfgemaakte marsala in huis,
dan kun je een milde kerrie gebruiken en die oppeppen met
kaneel en korriander.
In dit recept speelt pompoen een belangrijke rol. In het najaar
kun je alom pompoenen krijgen. Het oranje vruchtvlees heeft
een wat laffe smaak die doet denken aan worteltjes. Verwerk je
de aan komkommer en courgette verwante vrucht in een kruidig
gerecht, dan geeft hij een heerlijk fluwelige smaak aan de saus.
En dan de garderoom of schenkroom. Dat is een sinds enige tijd
verkrijgbare minder vette variant van slagroom, die geheel past
in de op mager gerichte smaak van het publiek. Hij is typisch
geschikt voor een gerecht als dit. Heeft je kruidenier die niet,
gebruik dan koffieroom.
Voor vier personen
Voorbereidingstijd: 15 minuten
Kooktijd: VA uur (lamsvlees) 1 uur (kip)
600 lamsvlees in blokjes of 1 kip in 8 stukken gehakt
1 grote ui fijngesnipperd
1 teen knoflook grof gesneden
500 gram schoongemaakte pompoen in dobbelstenen gesneden
2 vleestomaten ontveld en in kleine stukjes gesneden
een achtste liter garderoom (of koffieroom)
3 eetlepels olie
2 theelepels marsala (of 1 volle theelepel milde kerrie, een
mespunt kaneel
en een Vi theelepel gemalen koriander)
lA theelepel gemalen komijn
zout naar smaak
Schroei het vlees in enkele porties dicht in de olie. Niet alle
vlees tegelijk, want dan komt er teveel vocht vrij. Haal het vlees
uit de pan en smoor in het vet de uisnippers en knoflook totdat
ze glazig zijn. Voeg dan tomatenblokjes en pompoen toe en
roerbak de groentes todat er vocht van de tomaten begint vrij te
komen. Strooi dan de kruiden erbij, leg het vlees terug in de
pan, giet de room erbij en roer het geheel goed om.
Zet de pan op een plaatje en laat het gerecht in een uur (kip) of
1V4 uur (lamsvlees) botergaar sm,oren.
Serveer deze geurige stoofschotel emt grof gesneden stukken
komkommer en beetgaar gekookte snijbonen of sperciebonen.
geen prijsjes meer op de verpak
king. Het moet allemaal duide
lijker in de supermarkten. Niet
met een plakkertje op elk arti
kel, maar op de schappen. En
asjeblieft niet alles op een rijtje
op het onderste rek zodat je eerst
op je knieën moet gaan zitten om
de prijzen te kunnen ontwaren".
Kunststof is erg gangbaar in de
woningbouw. Berekend is dat er
in 1995 zo'n 1660 ton aan kunst
stof kozijnen vrijkomt. Aange
zien die hoeveelheid zal oplopen
tot naar schatting 17.500 ton in
2010 heeft de Verening van
Kunststof Gevelelementenfabri
kanten (VKG) besloten een her-
gebruiksysteem op te zetten voor
kunststof ramen, deuren en ko
zijnen. De kozijnen zullen wor
den verzameld in een regionaal
depot en gaan vervolgens naar
de verwerkingsfabriek. Daar
wordt PVC en ander recyclebaar
materiaal teruggewonnen. PVC
wordt opnieuw gebruikt in ko
zijnen. f
1
