Beiroet wordt opnieuw geboren Bulldozers beleven gouden tijden in Peking VIhI Steeds meer buitenlanders weten de Libanese hoofdstad te vinden Japanners zweren bij 'f vaderlandse condoom Verdeeldheid verzwakt Soedanese opstandelingen Bredase pl< DE STEM BUITENLAND Breda is 'n kW DONDERDAG 27 OKTOBER 1994 Door Samir F. Ghattas (ap) Beiroet - Lang was de naam synoniem aan dood en terreur. Maar nu oefent Libanon weer aantrek kingskracht uit op buiten landers. Met de nieuwe veiligheidssitua tie in het achterhoofd laten toe risten zich weer verleiden de stranden en de eeuwenoude ruï nes te bezoeken. Zakenmensen proberen een graantje mee te pikken van de na-oorlogse her stelwerkzaamheden. In Beiroet krijgen Belgische serveersters in een chique hotel een opleiding, moderniseren Italiaanse technici het antieke telefoonsysteem, werken Britse ingenieurs aan bouwprojecten en staan Britse, Franse en Arabische popmuzi kanten in de rij om op te treden. Ambassades, hulporganisaties, buitenlandse luchtvaartmaat schappijen en bedrijven zijn te rug of staan op het punt terug te keren naar Beiroet, eens het Pa rijs van het Midden-Oosten en een speeltuin voor rijke Europe anen en Arabieren. Totdat de burgeroorlog de stad en het land van 1975 tot 1990 in een vrijplaats voor terroristen, ontvoerders en bommengooiers veranderde. Europese bedrijven profiteren van de indrukwekkende 'weder- opbouwinspanning' door de Li banese regering, die gefinancierd wordt door de verkoop van aan delen in een particuliere onder neming en tientallen miljoenen dollars aan hulp uit de Golfsta ten. Alleen al 1,8 miljard dollar wordt uitgegeven aan de herop bouw van het met de grond gelijk gebombardeerde commer ciële centrum in Beiroet. Het herstel van de telefoonlijnen, de riolering, het elektriciteitsnet en het waterleidingssysteem zal honderden miljoenen kosten. In tegenstelling tot Europa, blijft Amerika achter bij de herleefde Libanese bedrijvigheid. Was hington, dat leerde van de bloe dige prijs dat het in Libanon, betaalde, heeft het sinds 1987 geldende reisverbod naar Liba non voor zijn staatsburgers (nog) niet opgeheven. Slechts enkele Amerikaanse be drijven proberen via een omweg toch zaken te doen in het land. De wederopbouw van Libanon, en in het bijzonder de hoofdstad Beiroet, is in volle gang. Na de jarenlange burgeroorlog, investeren de Golfstaten miljoenen dollars om het land weer op te bouwen. Europese bedrijven staan in de rij om zich in Beiroet te vestigen om zo een graantje mee te pikken van de 'wederopstanding' van het kleine staatje aan de Middellandse Zee. foto ap Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken neemt na melijk geen enkel risico en blijft van mening dat Libanon een gevaarlijke plaats is. Ondanks het reisverbod bezoch ten vorig jaar toch zo'n veertig duizend Amerikanen Libanon, weten Libanees-Amerikaanse organisaties. De meesten waren van Libanese afkomst. Terwijl de grote Amerikaanse bedrijven zich aan het verbod houden, willen kleine bedrijven het nog wel eens negeren. Karen, een Amerikaanse, kwam deze zomer naar Beiroet om de luxe huisinrichtingsartikelen van haar bedrijf te verkopen. „Ik zie een hoop verbeteringen op het gebied van wegen, herstel en bouwwerkzaamheden sinds ik hier vorig jaar op bezoek was," aldus Karen, die haar achter naam en de naam van het bedrijf liever niet geopenbaard ziet van wege het reisverbod. Hoeveel buitenlanders precies zijn teruggekeerd is niet bekend, maar cijfers van het Libanese ministerie van Arbeid tonen aan dat 615 Westerlingen in 1993 een werkvergunning hebben gekre gen. Meer dan tweehonderd van hen kwamen uit Frankrijk, de voormalige koloniale macht. Slechts 24 kwamen uit de Vere nigde Staten. Hoewel Libanon nog lang niet op het vooroorlogse aantal van jaarlijks 500.000 buitenlandse bezoekers zit, worden er steeds meer Europeanen in de straten, restaurants, nachtclubs en toe ristische attracties waargeno men. „De eerste ogenblikken hier loop je toch angstig rond. Beiroet heeft nou eenmaal geen goede reputatie. Maar die vrees ver dwijnt snel," zegt de 42-jarige Italiaanse ingenieur Zocchi el Mamo, die een paar maanden geleden arriveerde om voor Sie mens mee te helpen aan het herstel van het telefoonnet. De 41-jarige Britse bouwinge- nieur Brian Whitbread was in 1991 een van de eerste buiten landers die terugkeerde in Bei roet. „Met de dag gaat het voor uit hier Er is politie aanwezig. Ik voel me helemaal niet be dreigd." Drie jaar geleden ontwapende de regering de meeste christelijke en islamitische milities die Liba non in een bloedige chaos had den gestort. Alleen de door Iran gesteunde fundamentalisten van Hezbollah behielden hun wa pens. Bij de Romeinse ruïnes in Oost- Libanon zijn toeristenbussen al weer een normaal verschijnsel en zijn de gewapende en bebaarde shi'itische militairen uit het stadsbeeld verdrongen. „Er is niets om je zorgen over te maken," meent Joumana Bas- bous van het busbedrijf Nakhal Tours. Maar hij moet het dan ook hebben van klanten uit voornamelijk Frankrijk en Italië. Van onze correspondent Jan van der Made Peking - Voor de oude bin nenstad van Peking is Chi na's 'economische wonder' destructief. Hele wijken gaan tegen de vlakte. Stegen met traditionele hofjes verdwij nen, tempels vallen voor de bulldozers. Vernietiging van de Chinese cul tuur door haar eigen volk is niet nieuw, maar wie niet snel is, zal er binnenkort niets meer van aantreffen. Stel je voor: je woont in een monumentenpand in hartje Am sterdam dat al twee eeuwen door de familie wordt gekoesterd. Op een dag kom je thuis en vindt een aankondiging van de ge meente dat je huis over twee weken wordt afgebroken en dat je moet verhuizen. Als alterna tief wordt je iets in Almere-Stad aangeboden. Als je protesteert komt de mobiele eenheid het huis omsingelen om je eruit te slaan. In Amsterdam zou dit scenario waarschijnlijk tot massademon straties leiden, maar in Peking, waar het aan de orde van de dag is, laten de meeste burgers het gedwee over zich komen. „We zagen het al jaren aanko men," vertelt Yu Liyue, een 43-jarige verkoopster van de staatsboekhandel. „Maar nie mand wist precies wanneer het zou gebeuren." Yu Liyue woont in een hofje in Peking-West. Vo rige week vond ze het gewraakte aanplakbiljet van de gemeente. Het Instituut ter bestudering van het Denken van Marx, Lenin en Mao Zedong, een staatsorganisa tie met een enorme invloed, wil de gaan uitbreiden. Alle oude huizen tegenover het instituut moeten weg; de talloze tempels en de kronkelende stegen. Bewoners, die vaak generaties lang in hetzelfde huis wonen, hebben de keus: compensatie of een andere woning. „Maar de compensatie is veel te weinig, daar kunnen we nooit een nieuw huis voor in de binnenstad ko pen," aldus Yu. „En de nieuwe huizen die ze ons aanbieden, liggen vijftien kilometer buiten het centrum." Protesteren helpt niet. Toen be gin dit jaar bewoners van de wijk Yongan Xiü protesteerden tegen de geplande afbraak van hun huizen, trok een cordon ge wapende politie, voorzien van elektrische wapenstokken naar de wijk. Het resultaat was dat niemand meer wat durfde te doen. De angst van 4 juni 1989, toen mili tairen en gewapende politie met scherp op demonstranten voor democratie schoten, zit er na vijf jaar nog goed in. De inwoners zullen het ondanks alle ongemakken wel overleven. Veel ernstiger is de totale vernie ling van Peking's oude binnen stad, het wegvagen van alle his torische bouwwerken die plaats moeten maken voor kantoren, luxe-appartementen en winkel centra. De bouwkoorts van de jaren tachtig en negentig bete kent het definitieve einde voor de restanten van wat ooit 'De Heilige Stad Peking' werd ge noemd. Vandaag kun je nog een paar van de meer dan duizend tem pels die de stad vroeger rijk was terugvinden, maar ze verkeren in verschillende stadia van ontbin ding en worden gebruikt als ko- lenopslagplaats, school of slaap zaal voor contractarbeiders. En het geluid van de bulldozers komt onherroepelijk dichterbij. Wanneer de bulldozers hun werk hebben afgerond zal de 'Heilige Stad Peking' met zijn stegen en tempels slechts een vage herin nering zijn, slechts vastgelegd in fotoboeken en kaarten. Door Braven Smillie (ap) Tokyo - In Japan bieden condooms meer bescherming dan elders. Zij beschermen niet alleen tegen seksueel over draagbare ziektes en ongewenste zwangerschappen, maar ook tegen buitenlandse concurrentie. Het land vormt de op een na grootste markt voor condooms in de wereld, maar buiten landse merken zijn nagenoeg niet verkrijgbaar. De Japanse regering houdt er keuringen op na die elders in de wereld niet voorkomen. In Japan gel den condooms dan ook als 'medische apparatuur'. Dat betekent dat de verspreiding en verkoop geregeld is onder de medische wetgeving. Maar er zijn gaten in die wet geving. Het bewijs hiervan is zichtbaar in de trendy bouti que Condomania in Tokyo. Binnen speelt reggae-muziek, buiten vergapen de voetgan gers zich aan de etalage, met veelkleurige condooms in de vorm van bloemen, condoom- gelukwenskaarten en con doomkauwgum. De winkel ziet er niet echt uit als een apotheek, maar zo staat hij w.el officieel in het telefoon boek. De boutique mag zijn buiten landse condooms ook geen condooms noemen. Ze heten daarom latex beschermhulzen en worden verkocht in de vorm van lolly's, oorbellen en zelfs de traditionele talisman nen van de shinto, de oude Japanse religie. Buitenlandse condooms zijn in Japan onderhevig aan dure tests en mogen slechts via een omslachtig netwerk van tus senpersonen op de markt ge bracht worden. De verkoop is voor de meeste buitenlandse producenten daarom niet inte ressant. Een buitenlands con doom kost in Japan ruwweg tweemaal zoveel als een in heems, zo'n dikke 50 gulden per pakje van 12 stuks. Omdat de uitgifte van de pil zeer beperkt is vormt Japan het enige geïndustrialiseerde land ter wereld dat de geboor- tencontrole vrijwel compleet regelt door het gebruik van condooms en abortus. En om dat condooms zeer gewoon zijn zeggen deskundigen dat Japan een voorsprong geniet in de strijd tegen aids. Toch hanteren de Japanse condoomproducenten aids niet als verkooppraatje; in Japan wordt slechts één suffige anti- aids campagne gevoerd. Jaarlijks gaan er ongeveer 550 miljoen condooms over de toonbank, alleen in de Vere nigde Staten worden er meer verkocht. Daarnaast exporte- ren de Japanners nog eenzeli- de aantal. Ze gaan er prat op dat niet de overheidregels, maar de kwaliteit van hun condooms de buitenlanders van de markt afhouden. „De Japanse consument stelt eisen die alleen door de Japanse producenten consequent nage leefd worden," meent Kaori Toriizuka van Okamoto In dustries Inc., Japans topfabri- kant. „Men- eist een condoom dat erg dun en erg sterk is." Ondanks alle hindernissen probeert het Britse bedrijf London International Group al jaren vaste voet op de Ja panse markt te krijgen. Er is de afgelopen vijf jaar bijna 30 miljoen gulden geïnvesteerd in de ontwikkeling van een dun. ner en sterker condoom, ge. maakt van polyurethaab, ver klaart marketing-directeur Olive Kitchener. „Ik denkt ds dat goed gaat lopen in Japan, meent hij. Een andere reden waarom buitenlandse condooms het niet doen in Japan is volgens Kitchener de maat. Aziatische condooms zijn over het alge meen kleiner dan Westerse. Maar, condoomproducenten weten dat dit aan het verande ren is. Misschien ligt dat aan de gewijzigde eetgewoontes van de Japanners. „Van oudsher is er hier veel vraag naar kleinere condooms. Maar tegenwoordig zijn de jongere mannen, nou, groter gescha pen," zegt Toriizuka. Straten, tempels en hofjes in de oude binnenstad van Peking moeten wijken voor de bouwdrift van de Chinese autoriteiten. In het centrum verrijzen dan ook steeds meer moderne kantoor-complexen. foto afp Door Horace Awori (ips) Nairobi - De Soedanese rebellen slagen er tegenwoordig amper in weerstand te bieden aan de regeringstroepen. Zij raken versplinterd en verzwakt door onderlinge etnische tegenstellingen. meenschappen voor zich te winnen, wijzigde Machar. de naam van SPLA-United in het Zuid-Soedanese Onafhanke- lijkheidsleger (SSIA). Machar wordt nu naar verluidt volle dig omringd door zijn Nuer- stamgenoten. Die stap is hem echter niet in dank afgenomen door andere rebellenleiders, onder wie SPLA-veteraan Awak, die be weert dat het SPLA-United nog steeds bestaat. Awak stelt dat Machar 'nu in de minder heid is en heeft besloten het armzalige overblijfsel van zijn groepering in een nieuwe be weging te transformeren in de naïeve hoop dat de publiciteit daaromheen - zijn slinkende fondsen zou kunnen redden'. Volgens Awak heeft Machar net zo veel recht als anderen om het SPLA-United te verla ten. „Maar hij heeft niet het recht om dan te beweren dat andere leden die nog steeds trouw aan het SPLA-United zijn, hem moeten volgen," al dus Awak. In een recent interview' zei Garang, nog steeds de leider van de hoofdstroom van het SPLA, dat 'stamtwisten altijd hebben meegespeeld bij be vrijdingsoorlogen'. Garang waarschuwde dat be vrijding een lange en moeilijke strijd is vol opofferingen. „Slechts door de tijd heen wordt duidelijk wie de ware bevrijders zijn en wie de op portunisten die er onderweg bij neervallen." De scheuring in het SPLA in 1991 heeft Garang's groepe ring verzwakt en de Soedane se strijdkrachten in de k?art gespeeld. Zij hebben de laatste maanden een reeks militaire zeges op de opstandelingen geboekt. Khartoum kondigde onlangs aan de rebellen op het slag veld te verpletteren, waardoor een vreedzame oplossing voor de oorlog, die- aan meer dan een miljoen mensen het leven heeft gekost en drie miljoen op de vlucht heeft doen slaan, steeds meer buiten bereik komt te liggen. Onlangs werden de vredesbe sprekingen in Nairobi door de Soedanese autoriteiten afge broken omdat de rebellen ble ven vasthouden aan hun eis van zelfbeschikking voor zui delijk Soedan. Etnische twisten zijn niet nieuw voor de opstandeüngen, die sinds 1983 met geweld zelfbeschikking voor zuid- Soedan proberen af te dwin gen. In 1991 ontstond een scheuring in de guerrillabewe ging, toen een kliek hoge offi cieren zich afscheidde van het Soedanese Volksbevrijdingsle ger (SPLA) van kolonel Ga rang en het SPLA-United vormden. Deze officieren beschuldigden Garang van 'dictatoriaal ge drag en brute schendingen van de mensenrechten'. Maar on der het vernis van ideologi sche verschillen lag de kwestie van etniciteit, dat zuidelijk Soedan al achtervolgt sinds de rebellen de jungle introkken. De zuidelijke etnische groepen beschuldigen elkaar al jaren lang van machtsmisbruik. Soedan, in oppervlakte het grootste land van Afrika, wordt in het noorden bevolkt door Arabische moslimgroe pen en in het zuiden door verschillende zwarte Afri kaanse groepen, van wie de meesten christelijk zijn. of tra ditionele Afrikaanse gods diensten praktizeren. Onvrede met de achterstelling van het zuiden zette het SPLA in mei 1983 aan tot de rebellie. Steeds meer jonge zuiderlin gen sloten zich vervolgens bij het SPLA aan toen het regime in de Sudanese hoofdstad Khartoum enkele maanden la ter de sharia, de islamitische wetgeving, voor het hele land uitvaardigde. De beschuldiging onderling over vermeend machtsmis bruik, leidde in 1991 tot de vorming van het SPLA-Uni ted. Maar ook deze groep bleef niet gespaard voor interne verdeeldheid; in oktober 1993 riep Alfred Ladu Gore, de op richting van een nieuwe bewe ging uit, de Zuid-Soedanese Patriottische Beweging JSSPM). Dit jaar verliet officier Machar de SSPM en trok zich met zijn etnische groep, de Shilluk, terug nabij de grens met het noordelijke gebied dat onder regeringscontrole valt. Poging In een wanhopige poging an dere zuidelijk Soedanese ge- Slingerweg 91 Breda, 076-206106 Do0r Jaap van Essen Amsterdam Tussen alle rieuze beslommeringen dc presenteerde Heerenveen zi- gisteravond als een lucht tussendoortje voor Ajax. I Amsterdammers hadden di jagen na de topper bij PD „iet binnen een week nog uitwedstrijd tegen NEC en 1 duel tegen Austria Salzbr in het verschiet, wel behoeij aan een vriendelijke opp nent- En het moet gezegd, de Friese 1 zoekers deden in-De Meer wi traditioneel hun uiterste best favoriete gasten van Ajax te wo jen. Het werd een makkie vc( Ajax, dat helemaal niet go speelde, maar zich niet buite matig hoefde in te spannen naar een 5-1-zege uit te lopen. Gisteravond zette Heerenveen Van onze verslaggever Jacque^ Volendam - NAC blijft vo jes pakken. In Volendal plaatselijke FC via een ge het totaal van nu acht wi: NAC-trainer Ron Spelbos was t vreden met dat resultaat. Ent zijds omdat hij vanwege bless res en een schorsing noodg dwongen met een experiment defensie aan moest treden in I kille Veronica-stadion, andj zijds. omdat hij zijn manschapp na rust„ na een matige eer| helft, weer eens naar behoren 1 zien voetballen. „Ik durf zelfs zeggen dat we op basis van spel in de tweede helft hier overwinning hadden verdiénij meende Spelbos oprecht. Dat i zeker geen grootspraak van Veenendaalse oefenmeester. Z| elftal was na rust heer en meesl over de steeds paniekeriger opT rerende thuisclub, een euvel - Volendam-trainer Wim Rijsbl gen dit seizoen al te vaak he- geconstateerd bij zijn ploeg. Gerritsen op de linkerflad Brusselers op rechts - in de een- helft was de bezetting precies i dersom - en Van Wonderen in I middenlinie - hij speelde vtj rust samen met Janssen in hart van de verdediging - ofl wikkelde NAC zoveel druk, de gelijkmaker niet uit kon bl Magistraal In de 68e minuut kwam die ook. Abdellaoui - een minuut el der ingevallen voor Gerritseii. stoomde bij zijn allereerste bi contact via een magistrale rif op naar de achterlijn, trok de t laag voor op Brusselers en dii inzet rolde achter Volenda' doelman Zoetebier over de do lijn: 1-1. NAC rook meer, mi stuitte in het verdere verv| steeds op Zoetebier, veruit f beste man aan de zijde van i thuisclub. Tot twee keer toe ri selde hij een knap genomen vi trap van Van Hooijdonk ei- fraai uit de bovenhoek. DcL puntmaker Brusselers had blij baar zoveel ontzag voor de lendammer gekregen, dat hij 1 minuten na zijn treffer nog vrije kans verprutste. Volendam stelde daar bitter nig tegenover. Pas vijf minui voor het eindsignaal van de strak leidende Van Vliet was nog één keer gevaarlijk via t, mooie combinatie van het Seri sche aanvalsduo Stefanovic/Vij ov, die pal voor NAC-doels' Karelse eindigde. Voor rust was dat anders weest. De defensie van NAC 1 toen heel wat meer te stellen de Serviërs. Dat begon al in tweede minuut. De Bredase pl had alle geluk van de wereld de bal uit een vrije trap van Vi ov op een meter of 35 voor doel via de vuisten van Kan tegen de paal ketste. Het bl slechts uitstel van executie, w na dik een kwartier lag de bal1 'n de touwen. Dit keer was Vul wel succesvol op aangeven Stefanovic, die een diepe bal i de verder teleurstellende St op het randje van buitenspel 1 opgepikt: 1-0. Uitkomst Het beste van het spel bleef in eerste helft van Volendam, via een kopbal van Ooyer, de recte tegenstander van de nog bjd met weinig vertrouwen s ende Lammers, de voorspri bijna verdubbelde. De tenen Karelse brachten uitkomst. N stelde daar niet meer dan §bod genomen vrije trap van 1

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 8