49-
'Jullie zijn nog
niet van mij af
f no.-
Leo Beenhakker wil
nog een keer kunstje
uithalen in Nederland
SWS\NE«ER
donderdag koopavond
ig koopavond
NTER
DE STEM
SPORT
Ocean Pac»,c
Per stuk 99,95
in is de snelst groeiende
Brejaart speelt daar op in
roard-Centers in Breda en
U vindt hier allies op het gebied
ards en snowboardkleding van alle
erken o.a. Dog and Dog, Jet set
Oxbow, Quick Silver, Brunotti,
ve, Tokka Tribe, Killy etc. etc.
IOWBOARDS
i Freestyle inkl. soft-
i. Van 1199,95 NU
i Symetric. inkl. plaat- rftft
Van 1529,95 NU05757"
AL Escape inkl. 4 p.blax fiftft
l. Van 1100,95 NU01/57"
Sixpack inkl. plaat- Cflfl
I. Van 1197,95 NU05757"
>N Air 6.6 inkl. 3p. plaat-7ftft
I. Van 1512,95 NU5757"
>NAIpin5.5 inkl. 3punts7 Aft
ading. Van 1553,95 NU/5757"
erken snowboards o.a
i, Generics, Burton,
Cruz, Mistral, Simms, etc.
A üj
DONDERDAG 27 OKTOBER 1994
Leo Beenhakker: „Wat ik wil, is Mexicaans voetbal met een
Hollands sausje er over heen."
Mexico Stad - Het trainingscomplex can Club América
ligt er om te zoenen, zo mooi, bij. De felgekleurde
shirtjes van de spelers zijn in harmonie met het vredige
complex. De enige die eigenlijk uit de toon valt, is Leo
Beenhakker. Zaal vaalblauwe outfit staat in schril
contrast tot de kleurrijke omgeving. Maar Beenhakkers
haardos maakt alles goed. Het bleke zonnetje zet zijn
haar in een felle gloed en geeft op een natuurlijke
manier aan wie de baas is.
„Wat een wedstrijd gisteravond hè?" begint hij. „Ze
hebben mij gevraagd voor spektakel te zorgen. Nou, dat
kunnen ze krijgen.
Het is duidelijk: Leo Beenhakker
geniet van zijn op 4 juli begon
nen Mexicaans avontuur. „Het is
een fantastisch leven hier. Men
beleeft in deze landen het voet
bal heel anders, veel emotione
ler. In slaap vallen zul je hier
nooit. Iedereen bemoeit zich met
je. Maar dat vind ik niet erg, dat
hoort erbij. In de zeven jaar dat
ik in Spanje heb gewerkt, was
het al niet anders."
Na drie maanden lucratief zand
happen in Saudi-Arabië heeft de
'Vliegende Hollander' weer een
serieuze voetbalklus onder han
den. Het draagkrachtige Améri
ca moet door de Rotterdammer
terug naar de top gebracht wor
den. Het lukt hem aardig. Na zes
speeldagen staat de schatrijke
club op een gedeelde tweede
plaats. „De situatie van deze
club is vergelijkbaar met die van
PSV. Eind jaren '80 werden ze
elk jaar kampioen en wonnen
intercontinentale bekers. Omdat
er niet op tijd spelers werden
vervangen, gleed de club af. De
eerste opdracht die ik kreeg, was
voor aansluiting zorgen met de
top. Omdat we tijdens de voor
bereiding goed draaiden werden
die nonnen verlegd. Toen de eer
ste wedstrijd van de competitie
met 1-0 werd gewonnen, nota
bene een uitwedstrijd, kreeg ik
te horen dat we kampioen moes
ten worden. Maar daar maak ik
me niet druk over. Ik ga gewoon
mijn eigen gang."
Een jaar
Dat Club América het oog liet
vallen op de 52-jarige Beenhak
ker heeft hij te danken aan zijn
tijd bij Real Madrid. „Omdat in
de periode '86-'89 Hugo Sanchez
bij Madrid speelde, werden alle
wedstrijde van ons live in Mexi
co uitgezonden. Daar kennen ze
mij van. In '89 heeft América mij
al eens benaderd, maar toen ging
ik naar Ajax. Dat wilde ik graag,
dus dat was niet zo moeilijk.
Eind vorig seizoen stond ineens
weer iemand uit Mexico bij mij
op de stoep. Omdat ik toch van
plan was naar het WK in Ameri
ka te gaan, heb ik gezegd dat ik
eerst kwam kijken. Het beviel
®e prima en heb een contract
voor één jaar getekend."
Beenhakker ontkent dat Club
América de trein is waarop hij
wachtte. „Hoe kom je daarbij? Ik
ben gewoon smoorverliefd op
het voetbal. Mexico zie ik als een
nieuw avontuur. Het is toch fan
tastisch om met jouw ideeën,
jouw filosofie van voetbal opge
daan in Nederland, Spanje en
Zwitserland naar Mexico te gaan
en te kijken in hoeverre je dat
met elkaar kunt verbinden. Wat
'k wil, is Mexicaans voetbal met
een Hollands sausje er over heen.
Dat geeft een extra dimensie aan
je werk. Joh, ik doe elke dag
zoveel nieuwe ervaringen en in
drukken op. Heerlijk."
van de ongelooflijke luchtver
vuiling in Mexico Stad - inwo
nertal van rond de 23 miljoen en
allemaal bezitten ze een auto -
merkt Beenhakker niet zo veel.
Zijn riante villa met zwembad
van Olympische afmetingen
hoog in de bergen ligt op &ie
kwartier rijden van het trai
ningscomplex. Gelukkig voor
hem liggen die velden in het
zuidelijke gedeelte van de stad
waar de vervuiling nog niet zo
merkbaar is.
„Ik ben met opzet ver weg gaan
wonen," legt hij uit. „Het is een
bewaakte buitenwijk. Dat vind
ik wel zo prettig. Je bent dan
verzekerd van rust. Veraf ben je
ook thuis. Ja, ik woon samen
met een vriendin. Maar daar valt
niets over te melden. Dat gaat
trouwens ook niemand wat aan.
Dat zijn twee aparte werelden."
Ver geschopt
Voor iemand zonder voetbalach
tergrond, hij kwam als actief
voetballer nooit verder dan het
eerste elftal van zaterdagclub
Zwart Wit'28, heeft Beenhakker
het ver geschopt. In de afgelopen
25 jaar stond hij onder andere
aan het roer van Ajax, Real
Zaragoza, Volendam, Neder
lands elftal en Real Madrid. Met
al deze clubs maakte hij hoogte
maar vooral dieptepunten mee.
In de ogen van de buitenwacht is
hij echter nooit serieus genomen.
Een diepe zucht is hoorbaar als
hem dat wordt gezegd. „Ik ben
op nul komma nul begonnen.
Maar heb altijd een doel voor
ogen gehad: toptrainer worden.
Gelukkig heb ik een goede leer
school gehad bij de jeugdoplei
dingen van Feyenoord en Ajax.
Dat compenseert het gemis aan
voetbalachtergrond. Je werkt
enerzijds zelfstandig en is er niet
zo veel druk op de ketel, en
anderzijds sta je heel dicht bij
een betaald voetbal organisatie."
Zijn doorbraak kwam in '79 toen
hij bij Ajax de ontslagen Cor
Brom opvolgde. „Ik kwam in
eens voor een gelouterd elftal te
staan met Schrijvers, Krol,
Schoenaker, Arnesen, Lerby, Ta-
hamata en Ling. Dat was een
belangrijk moment in mijn car
rière. Misschien niet zo zeer naar
de buitenwereld als wel voor me
zelf en de spelers. En als dan
blijkt dat die spelers het na drie
weken aangekeken te hebben je
accepteren, dat ze zeggen: goed,
hij weet waar hij het over heeft,
vertelt geen onzin, dan begint
het feest. We zijn kampioen ge
worden, in de bekerfinale ge
staan en halve finale Europa
Cup gespeeld tegen de latere
winnaar Nottingham Forest."
Ineens staat Beenhakker op,
loopt naar het raam en wijst
naar buiten waar minstens tien
jeugdteams in de meest kleurrij
ke outfits voor een bonte scha
kering zorgen. „Kijk eens hoe
mooi allemaal. Dit is toch prach
tig om te zien. Weet je dat ik net
zo gelukkig zou zijn als ik over
morgen de jeugd van PSV zou
moeten gaan trainen. Nee, niet
lachen, dat meen ik serieus. Ik
heb geen volle stadions nodig,
niet meer. Een lekker ploegje
maken van de jeugd van PSV,
wat talentjes eruit halen. Daar
kan ik van genieten. Dat heeft
ook niets te maken met het feit
dat ik nu financieel onafhanke
lijk ben. Ik heb altijd gezegd:
geef me twintig spelers en twin
tig ballen, een veld en twee doe
len en ik ben eruit, ik ben klaar.
I li tbcA Vootde&ff&if
Leo Beenhakker ziet een interview in eerste instantie
helemaal niet zo zitten. „Jongen, is de afgelopen 25
jaar al niet genoeg over mij geschreven? Heb ik niet
alles al gezegd?", laat hij telefonisch vanuit Mexico
Stad weten. Als het antwoord negatief is, begint
Beenhakker te lachen. „Nou, dan kom maar deze
kant op. Maar ik waarschuw je: het is een heel eind."
Na ruim tien uur vliegen, een uur autorijden (voorna
melijk stilstaan in files) zien we in het immense
Estadio Azteca met kleine oogjes Beenhakkers Club
América met 7-3 winnen - onder andere door een
doelpunt van oud-PSV'er Kalusha - van Morelia. Na
afloop ontwaart Beenhakker, Nederlands meest in
ternationale voetbaltrainer, het bezoek uit Neder
land. „Dus je bent toch gekomen? Morgen heb ik tijd.
Maar ik waarschuw je nogmaals, ik heb niets te
zeggen."
Door Xavier Moonen
micro jack
36-46
kunstje te doen in Nederland.
Feyenoord? Mijn grote liefde?
Ach, dat valt wel mee. Maar ik
heb nooit verbloemd dat ik dat
een schitterende club vind. Ik
ben geboren in de wijk Charlois,
in de schaduw van de Kuip. De
betrokkenheid bij die club daar
om is erg groot. Maar het is echt
niet zo dat mijn carrière ge
slaagd is als Feyenoord daar op
voorkomt. Ik zit gelukig niet in
een fase dat ik een club neem op
emotionele of sentimentele gron
den. Dat heb ik één keer gedaan.
Real Madrid? Dat gaat je geen
flikker aan."
Vijf keer stond hij met een club
in de halve finale van de Europa
Cup. Maar de 'beker met de
grote oren' ontglipte hem steeds.
„Ik heb er geen complex aan
overgehouden," lacht hij. „Maar
dat wil niet zeggen dat ik dat
ding nooit eens zal vasthouden.
Ze moeten in Nederland niet
denken dat ik al uitgekakt bent.
Jullie zijn nog niet van mij af
hoor. Ik ben nog even bezig, heb
het nog zo naar mijn zin."
Menotti
Voor de zoveelste keer haal hij
beide handen door de haardos.
Als gezegd wordt dat zijn ge
zicht als twee druppels water
lijkt op dat van de Argentijnse
trainer Menotti begint Beenhak
ker te stralen. „Ik heb een hele
goede relatie met 'Flacco' (de
magere). Vanaf het begin was
zijn kop eèn droom voor me.
Daar kon je twintig jaar voetbal
in aflezen. Emoties, blijheid,
maar ook de meest diepe teleur
stellingen. Zo hoort een toptrai
ner eruit te zien. Het is schitte
rend als een kop een carrière
weerspiegelt. Slechts weinigen
beseffen bovendien welke prijs
ik heb moeten betalen om zo ver
te komen wat ik nu heb bereikt.
Vooral in mijn privé-leven. Want
laten we eerlijk zijn, dat gebeurt
natuurlijk. Ik ben helemaal op
nul komma nul begonnen. Ja, ik
zou het een eer vinden als nu
ergens een beginnend trainer
zegt dat hij zo'n kop als ik zou
willen hebben."
Nadeel
Toch heeft wonen in Mexico
Stad een nadeel. Als' fanatiek
visser kan Beenhakker zijn hen
gel in deze metropool nergens
uitgooien. „Vreselijk," jammert
hij. „Dat is echt mijn enige frus-
tatie. Sinds een paar jaar-heb ik
in Tienhoven een huis midden in
de plassen. Dat is fantastisch.
Lekker gaan zitten en kijken wat
je uit dat donkere water haalt.
Tegelijkertijd afdwalend naar
allerlei andere dingen waar je
normaal niet aan toekomt. Ik
vind het op bepaalde momenten
heerlijk om alleen te zijn. Juist
omdat je van alle kanten zo
geleefd wordt. Mijn vismaatje
woont aan de overkant van het
dorp. Regelmatig gaan we in het
roeibootje erop uit. En dan ne
men we het leven door of we
zitten samen gewoon stomweg
voor ons uit te staren. En in het
najaar lekker aangekleed met
een slokje erbij om warm te
worden. Dat zijn hele rijke mo
menten. Ja, die mis ik nu."
de spelers één voor één afglijden.
Ja, dat was dramatisch. Het is
me niet gelukt dat te keren. Ik
heb zelden zo'n slecht georgani
seerd WK voor een ploeg meege
maakt."
„Een week na de uitschakeling
in Italië ging ik terug naar Ajax.
En weet je wat me goed deed:
honderden brieven met steunbe
tuigingen uit het hele land. Uit
alle lagen van de bevolking. Er
zat niet een negatieve bij. Het
publiek had in de gaten dat er
geen fair play was gespeeld. Dat
heeft toen indruk op mij ge
maakt en mij zoveel moraal ge
geven dat ik dacht: verdomme
daar ga ik weer, ik ga er voor."
Beenhakker maakt er geen ge
heim van graag terug te willen
naar Nederland. „Het lijkt me
heel leuk om nog een keer een
pen: blaaskaak, waar hebben we
het over, doe maar gewoon.
Het grote'publiek kent de echte
Beenhakker dus niet. „En dat
zullen we ook maar zo houden,"
klinkt het fel. „Op het moment
dat je naar buiten treedt, meet je
je een pose aan. De een sterker
dan de ander, En waarom? Om
dat je anders in dit vak afge
maakt wordt. Louis van Gaal de
trainer is totaal anders dan
Louis van Gaal privé. Ik kan me
voorstellen dat mensen, net zoals
bij mij, soms met kromme tenen
zitten te luisteren. Ik heb hon
derdduizend verzoeken gekregen
om op te treden in tv-program-
ma's, maar dat doe ik niet. Want
dan ga je dingen naar buiten
brengen waar mensen niet mee
kunnen omgaan. Niet dat ik ge
heimzinnig doe of dat ik me
ergens voor schaam. Van Gaal
heeft zich drie keer bloot gege
ven en nu nog wordt hij er aan
alle kanten mee om zijn oren
geslagen. Jongen, we hebben al
lemaal een pose en zijn allemaal
nagemaakt. Verdomme (slaat
met de vuist op tafel), als er toch
iemand spontaan en ongecom-
doen. Dan zeg ik: dat kan niet.
En je ziet het: hij is nu aange
schoten wild. Hij moet zijn terri
torium met hand en tand verde
digen. Kijk, deuken lopen we
allemaal wel op. Daar weet ik
alles van. Maar het heeft mijn
positie nooit aan het wankelen
gebracht. Zelfs niet na het de
sastreuze WK '90 in Italië heeft
mijn carrière geen schade onder
vonden."
De stem van Beenhakker begint
te donderen als de afgang in
Italië aan de orde komt. „Ik ben
door de mangel gegaan bij de
hele pers. Ik heb altijd gezegd
dat op dit niveau iedereen mij
keihard mag bekritiseren. Zo
lang het maar over mijn werk
gaat. Ik ben ook de eerste om te
onderkennen dat we een drama
tisch WK hebben gespeeld. Je
kunt allerlei argumenten naar
voren halen over het waarom.
Maar een ding blijft overeind
staan dat ik eindverantwoorde
lijk was. Dus ik heb gefaald.
Maar waar'ik me toen wel druk
over heb gemaakt is dat het een
voorgeprogrammeerde hetze
Cruijff-Beenhakker is geworden.
Beenhakker in overpeinzing, kort voor een wedstrijd van Club América, fotos pedro alvarez
Dat is voor mij het summum van
leven."
Arrogantie
Juist door dit soort uitspraken
wordt Beenhakker een hoge ma
te aan arrogantie verweten. „Ik
weet het," zucht hij en steekt de
brand in een zoveelste Marlboro.
„Maar dat zeggen mensen die
mij niet kennen, die mij heel
afstandelijk beschouwen. Die
vinden mij een omhoog gevallen
of nagemaakt iemand. Maar ar
rogantie is ook een manier om
jezelf te beschermen tegen de
boze wereld, want schept af
stand. De realiteit is dat je soms
om te overleven arrogant moet
zijn. Anders word je gestoord in
dit vak. Zeker in de beginjaren
als je je prestige nog moet ver
dienen. Op dit moment wordt
dat geaccepteerd. Maar in het
verleden, toen ik onderaan die
ladder stond, werd er snel geroe-
Aangeschoten wild
„Willem van Hanegem idem di
to. Zowel als trainer of privé zal
Willem zich nooit anders voor-
plicëerd is dan ben ik dat wel.
Maar niet naar buiten. Ja soms,
omdat ik denk dat ik me wat
meer kan veroorloven, dat ik in
de loop der jaren wat meer kre
diet heb opgebouwd."
„Weet je wie altijd zich zelf is
gebleven: Hans Westerhof. De
eerste twee maanden een hele
nieuwe dimensie aan het trai
nersfront. Ja dikke neus, je gaat
eraan, je wordt afgebrand aan
alle kanten. Op het moment dat
het minder met je gaat, wordt
alles wat je zo lekker openlijk
heb gebracht tegen je gebruikt,
je kop wordt afgehakt. Hans
zegt: 'ik ben wie ik ben'. Dat heb
je te respecteren. Maar dan moet
je wel de consequenties aanvaar
den."
Daar heb ik me nooit echt tegen
kunnen verdedigen."
„En dan dat trainingskamp als
voorbereiding op het WK in Joe
goslavië; een zelfmoordkamp
was het. Op een gegeven moment
waren we zover dat we dachten
hoe doen we'het: met een touw
of de gaskraan openzetten. Mis
schien vinden mensen dat gelul,
maar dat is het niet. Je moet
beseffen in welke spanningswe
reld topsporters leven. Alles
moet goed geregeld zijn. Ik zag
