ICIS
Speelfilms als 'spirituele ruimte'
Z
DE STEM
Audities voor musical over Cole Porter met Willem Nijholt
Photovirages: de beeldtaal van Wino Evertz
!Jtl
f 5
Rigoletto mist gevoel
van Verdi's bei-canto
AKO-winnaar Durlacher
'gek' van de aandacht
Katholieke Filmaktie mede-organisator van cyclus 4Zin in Beeld'
pE STEM
NEDERLAND 1
NEDERLAND 2
SUSKE EN WfSKE: DE A
HAMBONE
BOES
ONTDEK DE VERSCHILI
„Ik denk dat over honderd jaar de
Nederlandse taal niet meer bestaat.
Dat weet ik bjjna wel zeker."
Imca Marina, zangeres
Hilversum (anp) - Half no
vember beginnen de audities
voor een nieuwe musical over
het leven van de Amerikaan
se liedjesschrijver Cole Porter
(1891-1964). Willem Nijholt
speelt Porter. Gerrie van der
Klei zijn vrouw, en Bram
Bart de bediende. Jos Thie
doet de regie.
De musical You're The Top gaat
op 15 april 1995 in de Stads
schouwburg in Haarlem in pre
mière. Daarna volgt een toernee
langs veertig theaters, onder
meer in Breda, Roosendaal, Oos
terhout, Etten-Leur en Terneu-
zen. American Songbook Pro
ductions in Hilversum is verant
woordelijk voor de musical. De
producent zoekt nog drie of vier
spelers/zangers voor bijrollen;
roddeljournalisten, filmbazen,
feestvierders, ex-vriendjes en in
timi van Porter.
Het idee voor de musical ont
stond drie jaar geleden bij de
honderdste geboortedag van
Porter, waarvoor Cor Franc van
American Songbook Produc
tions, een herdenkingsconcert
organiseerde. Daaraan werkte
onder meer Willem Nijholt mee,
met het Metropool Orkest. „Nij
holt is de geknipte man voor
zo'n rol", dacht Franc toen.
Pieter van de Waterbeemd, één
van de schrijvers van de televi
sieserie Het Pleidooi, is verant
woordelijk voor het script. De
musical bestaat voor zestig pro
cent uit muziek. Franc schat dat
van de duizenden liedjes die
Porter schreef er zeker honderd
bij het grote publiek bekend
zijn; All of you, I get a kick out
of you, I've got you under my
skin, Let's do it, What is this
thing called love?, en ga zo maar
door. Bijzonder is overigens dat
Porter zowel de muziek als de
tekst voor de nummers schreef.
Zijn liedjes worden door uiteen
lopende musici vertolkt; Louis
Armstrong, Laura Fygi, U2, Bet
te Midler, Frank Sinatra, David
Byrne, Barbra Streisand, Hilde-
gard Knef, Placido Domingo etc,
etc.
Het verhaal speelt zich af aan de
hand van de herinneringen die
Porter met zijn bediende op
haalt. Wat heeft het leven eigen
lijk gebracht, zo vraagt hij zich
af. Heb ik de goed keuzes ge
maakt? Er is veel vrolijks (hij
was hét fuifnummer van Parijs,
ging om met mensen als He
mingway en Picasso), maar ook
tragiek, zoals het ongeluk eind
jaren dertig. Door een val van
zijn paard werden beide benen
verbrijzeld.
Aandacht is er ook voor het
homoseksuele leven van Porter,
dat zich in het verborgene af
speelde. Hij was getrouwd met
het toenmalig beroemde fotomo
del Linda Lee Thomas. Ze waren
maatjes. Het is volgens Franc
aan zijn vroüw te danken dat
Porter zich serieus aan het
schrijven zette.
Terug in New York maakt hij
zijn eerste grote musicalsucces
Anything Goes (1934). Zijn laat
ste Broadwayhits had hij met
Can-Can (1953). Zijn laatste
filmsucces, High Society (1956),
leverde de wereldhit True love
op.
Willem Nijholt speelt de
hoofdrol in 'You're the top'.
FOTO ANP
Door Marjan Mes
„De wonderen zijn de wereld
uit. Sprookjes zijn er alleen
,nog voor kinderen. Onze cul
tuur wordt gedomineerd door
weten en kennen. Stilstaan in
verwondering, het mysterieu
ze ondergaan, besef hebben
van het ongrijpbare; het zijn
kwaliteiten die zijn zoekge
raakt."
„Het beter begrijpen van
speelfilms, waarin het on
grijpbare en mysterieuze ver
wondering wekken, kan een
bijdrage leveren aan het te-
rugvindeji van die kwalitei
ten en de zingeving van ons
leven", meent drs. Huub ter
Haar, pr-functionaris van de
Nijmeegse Thomas More
Academie.
Deze instelling is de hoofdorga
nisatrice van de kijk- en lezin
gencyclus Zin in Beeld, die op
vier dinsdagavonden in novem
ber wordt gehouden in Filmhuis
Concordia in Breda, met discus
sie onder voorzitterschap van H.
van den Eerenbeemt, docent sce
nario Academie voor Beeldende
Kunsten St. Joost in Breda.
Medeorganisatoren zijn o.a. de
Katholieke Filmaktie, de Hoge
school West-Brabant en de
Theologische Faculteit Tilburg.
Worden de te vertonen speel
films waaronder The Piano van
Jane Campion plotseling katho
liek geinterpreteerd?
„In heel veel eigentijdse cul
tuuruitingen vind je religieuze
symbolen", stelt Ter Haar. „Het
hangt af van je eigen religieuze
kennis of emoties of je die beeld
taal kan of wil doorgronden. Als
je er enige moeite voor doet dan
kan je uit veel eigentijdse films
een diepere, metafysische bete
kenis halen. Met eng katholicis
me heeft dat niets te maken."
„Wel was ik een beetje geschrok
ken van de verklaring die de
Vlaamse kunstfilosoof, Sylvain
de Bleeckere, geeft van het slot
van The Piano. Natuurlijk bevat
die film een aantal religieuze
elementen, maar je kunt hem
evengoed volledig profaan op
vatten. De Bleeckere blijkt in de-
slotscène, waarin die vrouw ver
drinkt (die niet kan praten maar
hemels pianospeelt, red.) een re
ligieuze opstanding te zien. Ze
kiest er volgens hem voor om
dood te gaan, maar staat daarna
op om een nieuw leven te begin-
Ivens
Sylvain de Bleeckere zal in Bre
da overigens een andere film
bespreken: Une Histoire de Vent
van Joris Ivens (22 november).
Hij vraagt zich daarbij af of de
oude revolutionair Ivens een me
tafysicus is geworden en zich
uiteindelijk bekeerd heeft tot de
rust van het zijn, waarover de
westerse,metafysica al sinds Pla
to spreekt. De spreker legt het
accent op de symbolische bete
kenis van de wind: „die onzicht
bare levenskracht die zowel het
lichaam van de aarde als dat van
de mens laat ademen." In zijn
analyse van Ivens prachtige
filmsprookje betrekt hij ook my
thes en legendes uit de eeuwen
oude Chinese cultuur.
De cyclus wordt op 1 november
geopend met de vertoning van
The Piano, met een toelichting
van de filmjournalist Paul Hege
man (HP/De Tijd en Elsevier).
Op 8 november volgen vertoning
len filmanalyse van El spiritu de
la colmena (De geest van de
bijenkorf) van de Spaanse regis-
'The Pianois een van de speelfilms die behandeld worden in de filmcyclus 'Zin in Beeld' in het Bredase Filmhuis Concordia
FOTO ARCHIEF DE STEM
seur Victor Erice. De theologe
Judith Vossebeld legt hierbij de
nadruk op 'het proces van zinge
ving' dat plaats grijpt in het
meisje Ana.
„Haar fantasie en spel functio
neren om de overgang te maken
naar een meer realistisch werke
lijkheidsbeeld". Volgens Vosse
beld is 'Ana's geest een over
gangsobject dat tegelijk de trek
ken van een monster en een
superheld heeft. De laatste heeft
eigenschappen die in onze wes
terse cultuur worden toegekend
aan God.'
Henk Hoekstra, voorzitter van
de internationale katholieke or
ganisatie voor film en audiovisu
ele media (OCIC) en van de
Katholieke Filmactie, zal op 15
november, na de vertoning, een
analyse geven van La double vie
de Véronique van de Pool Krzy-
stof Kieslowski. Het thema van
de zielsverwantschap tussen een
Pools en een Frans meisje, die
elkaar niet kennen, is niet-rea-
listisch maar mystiek.
Een wonderverhaal dat verwon
dering oproept bij de kijker, het
thema van deze filmcyclus. Vol
gens Hoekstra is 'Kieslowski op
zoek naar filmische expressies
die verwijzen naar trancendente,
geheimvolle, mysterieuze en reli
gieuze dimensies van het mense
lijk bestaan'.
Vluchtigheid
De Katholieke Filmaktie en de
filmcycli van het Thomas More
College hebben volgens Huub ter
Haar twee doelstellingen. Het
onderwijzen van de grammatica
van het beeld en de relativering
van onze door de Griekse en
latijnse woordcultuur gedomi
neerde wereld. „We zijn nu een
maal in een beeldcultuur ver
zeild geraakt. Volgens sommigen
heeft deze geleid tot vluchtig
heid en analfabetisme. Anderen
onderstrepen juist het belang
van het beeld en de rol ervan als
bron van zingeving."
„Onze organisatie wil een bij
drage leveren aan het beter be
grijpen van de filmtaal van be
langrijke cineasten. Films kun
nen een spirituele ruimte schep
pen en zo bijdragen aan de ont
wikkeling en verdieping van een
cultuur waarin nog plaats is
voor het wonderlijke en verwon
derlijke in het alledaagse leven."
Binnenkort verschijnt ook een
serie boekjes onder de titel Zin
in Film, beschouwingen rond
symboliek en levensbeschouwing
in films. Onderwerpen zijn The
Piano, Nuovo Cinema Paradiso,
Cape Fear en Het filmgesprek.
Ze verschijnen bij Uitgeverij
Kok in samenwerking met de
Katholieke Filmaktie. Van de
filmcyclus Zin in Beeld ver
schijnt ook een syllabus.
■Het programma 'Zin in Beeld' (1,
8, 15 en 22 november) wordt tel
kens om 19.30-22.30 uur gehouden
in Filmhuis Concordia in Breda,
Van Coothplein 37, tel. 076-215700.
Door Jeanette Vergouwen
IJzendijke - Hij is 38 jaar, Limburger van geboorte, woont in
IJzendijke en geeft godsdienstles aan de Jansenius Scholenge
meenschap in Hulst.
Wino Evertz oefent daarnaast
een tweede beroep uit. Hij is
professioneel fotograaf, geregeld
op pad in opdracht, maar toch
geen gewone plaatjesschieter.
Zijn photovirages (omgebogen
foto's), waarbij hij gebruik
maakt van schildertechnieken,
fotografie en grafiek, stellen
hem in staat te spreken met een
eigen beeldtaal.
„Ik was enkele jaren districtca
techeet in Weert en toen ik in
1987 naar Zeeuws-Vlaanderen
kwam om godsdienst te doceren,
wist ik niet of er een toekomst
voor mij in het onderwijs zat,
dus heb ik een tweede vak ge
leerd. Ik wil beide beroepen blij
ven uitoefenen, want ze be
vruchten elkaar. Ze zijn beiden
communicatief en ik heb gewoon
contact met mensen nodig om
me te ontplooien."
Evertz stelt zich bescheiden op,
maar heeft met zijn speciale
technieken toch een aparte
plaats verworven binnen de fo
tografie. Zijn Folklife Photo
graphy atelier aan de Var-
kensmarkt 10 in IJzendijke
draait momenteel op volle toe
ren. Folklife heeft weer te maken
met zijn grote folkmuziek-ar-
chief. Hij legt de laatste hand
aan zijn Photovirages 1995, een
kalender met 7 originele en ge
signeerde werken: fotografische
afdrukken van getekende nega
tieven, die door spiegelingen en
rotaties meerdere keren in el
kaar zijn afgedrukt. Artistieke
foto's die lijken op een impres
sionistisch schilderij en een gro
te decoratieve waarde hebben.
„Ik kijk naar de onderwerpen als
een gewone fotograaf, maar mijn
uitwerking is anders, omdat ik
bij sommige foto's ingrijp in het
ontwikkelingsproces. Alles tus
sen fotografie, grafische- en
schildertechnieken pas ik toe. Zo
kan het zijn dat ik fotoafdruk-
ken beschilder, dat ik op nega
tieven teken of werk met opti
sche vervormingen van kleur of
vorm of dat ik manipuleer met
film, papier of werk met chemi
sche stoffen. Alles wat transpa
rant of semitransparant is, kan
als basismateriaal dienen."
Wino Evertz bekijkt de wereld
op een intensieve wijze, niet al
leen als technisch fotograaf
maar ook als kunstenaar. „Het is
een taal, een uitdrukkingsmid
del. Ik kan in mijn beelden din
gen maken en vertellen die ik
niet met woorden kan zeggen. Ik
gebruik de techniek als basis,
maar het onderwerp is voor mij
belangrijk. Ik heb persoonlijk
contact nodig, ik moet me inte
resseren in de mensen of zaken
die ik fotografeer. Kijk, dat is
niet moeilijk bij huwelijksrepor
tages, artiestenfoto's, portretten
of natuuropnamen, maar voor
het illustratieve werk ligt dat
iets anders. Ik geniet van mijn
werk als ik voeling heb met de te
fotograferen onderwerpen."
Wino Evertz, leraar godsdienst en kunstenaar, bij een van zijn 'omgebogen foto's'
Zijn L'Art Photovirage bracht
hem in het circuit van de kunst
galeries. Hij exposeerde zijn
grootformaten en kunstkaarten
in Zeeuws-Vlaanderen en het
Waasland. Toch ziet hij zichzelf
niet als een bevlogen man. „Nee,
ik ben meer een beschouwer. Ik
ben tevreden als ik merk dat
anderen het mooi vinden. De
bevrediging ligt in het werk zelf.
Het leraarschap opgeven? Ik
denk er niet aan. Het liefst zou
ik de combinatie houden, maar
ik weet niet hoe het onderwijs er
over drie jaar uitziet en daarom
hou ik mijn fotobedrijfje op ni
veau. Direct omschakelen moet
dan mogelijk zijn.
Ik ben heel intens bezig met mijn
FOTO WIM KOOYMAN
werk. Ik heb zelf kleine kinde
ren, geef les aan middelbare
scholieren en heb veel contact
met collega's. De mens staat
voor mij in beide beroepen cen
traal. Via mijn photovirages
communiceer ik met mensen. En
geef toe, het is toch een hele
speciale vorm om je gevoelens
uit te drukken."
MAANDAG 24 OKTOBER 1994 A7
Door Sandra Jongenelen (anp)
Haarlem - G.L. Durlacher, die voor zijn verhalenbundel
Quarantaine zaterdagavond de AKO Literatuur Prijs won
neemt de telefoon niet meer op. Iedereen die hem belt krijgi'
zijn antwoordapparaat waarop hij verwijst naar zijn uitgever.
Want hij wordt gek van de bel- iets overkomt. Dat kan toch nief
Iers. „Dit is niet normaal," zegt
hij daags na de prijsuitreiking
wanneer de bel voor de zoveelste
keer rinkelt.
De televisieuitzending van Son-
ja, waarin hij tot winnaar werd
uitgeroepen, heeft hij nog niet
helemaal verwerkt. Het was een
hectische toestand, waarbij een
forum van dertig lezers uitmaak
te wie de winnaar werd. Even
leek het erop dat zowel Durla
cher als Nicolaas Matsier (Geslo
ten huis) zouden winnen. Ze
hadden evenveel punten. Maar
omdat Durlacher meer 'eerste
plaatsen' had, incasseerde hij de
prijs van 100.000 gulden.
Het systeem, waarbij de mensen
in de zaal een bordje met een
cijfer omhoog hielden, vond
Durlacher vreselijk. „Het was
alsof de schrijvers weer in de
schoolbanken zaten. Dat kan
echt niet." Hij hoopt dan ook dat
het volgend jhar anders gaat.
„Laat het schriftelijk gebeuren."
De auteurs van de genomineerde
boeken - Patricia de Martelaere,
F. Springer, Nicolaas Matsier,
Frida Vogels, Rascha Peper -
kregen ook nogal wat kritiek te
verduren. Durlacher vindt dat
niet ethisch. „Dan raak je toch
helemaal van de kaart..."
Ook Durlacher kreeg negatieve
reacties. Maar de opmerking dat
zijn boek leest als een soort
McKinseyrapport, deert hem
niet. „Ik laat het langs m'n kle
ren afglijden."
Drie van de vier verhalen uit
Quarantaine gaan over de erva
ringen van Durlacher, geboren
in 1928, in het kamp Wester-
bork. Hij is twaalf wanneer de
Tweede Wereldoorlog uitbreekt.
Drie jaar daarvoor vlucht het
gezin vanuit Duitsland naar Rot
terdam. In het tweede oorlogs
jaar worden hij en zijn ouders
opgepakt en doorgestuurd naar
Westerbork. Gerhard overleeft
de verschrikkingen. Zijn ouders,
familieleden en vele vrienden,
niet. In het laatste verhaal van
Quarantaine beschrijft hij zijn
terugkeer in Nederland, na 1945,
en de eerste jaren daarna.
Alle boeken van Durlacher gaan
over de Tweede Wereldoorlog.
Zijn eerste boek Strepen aan de
hemel verscheen in 1985, een
aantal jaren na zijn afscheid van
de Universiteit van Amsterdam.
Daarna volgden Drenkeling, De
Zoektocht en Quarantaine.
De toekenning van de prijs heeft
hem 'verbijsterd'. „Dat mij zo-
dacht ik." Maar eigenlijk voelde
hij zich beschaamd. „Ik heb be
schreven wat ik heb meege-
maakt. Daar mag je toch geen
profijt van trekken?"
Zijn nieuwe bundel verschijnt
komend voorjaar. Veel wil hij er
niet over vertellen. „Dat vindt
m'n uitgever vast niet leuk."
Zeker is wel dat twee van de drie
verhalen over de periode na de
oorlog zullen gaan. De titel staat
nog niet vast „Ik ben er nog mee
aan het goochelen."
De prijs betekent een extra sti
mulans voor de verkoop. Maar
echt veel waarde hecht hij er
niet aan. Iedere jury oordeelt zo
subjectief. „Het is een emotione
le kwestie. Het gaat er eigenlijk
om: voel je het of voel je het
niet." De toekenning van de in
ternationale Anne-Frankprijs
voor Drenkeling, eerder dit jaar,
betekende veel meer. „Alsjeblieft
schrijf op wat er 'is gebeurd,
vroegen mensen. Dat stimuleert
enorm."
Een heleboel joodse mensen
kunnen zijn boeken niet lezen,
vertelt hij. „Neem het me niet
kwalijk, zeggen ze. Maar ik'durf
het niet." Durlacher begrijpt dat
goed. Veertig jaar lang heeft hij
zelf gezwegen over zijn oorlog
servaringen. Daarom wil hij ook
niet op televisie over zijn boeken
dicussiëren. „De duizenden men
sen die daar niet tegen kunnen,
moet ik ontzien."
Nu praat hij vrij makkelijk over
de oorlogstijd. Dat lukt dankzij
de boeken. „Door die te schrij
ven, kan ik.mijn geheugen ont
lasten. Je vergeet niet. Maar ik
ben er niet meer de hele tijd mee
bezig. Ik kan nu weer openstaan
voor cultuur, muziek. Dat kon ik
vroeger niet."
Hij vergelijkt het geheugen met
een computer. „Op een
moment is die vol," zegt
Door op de del-knop (van delete
verwijderen) te drukken, is ei
weer ruimte beschikbaar." Zo is
het in zijn hoofd ook.
Tot zijn dood zal Durlacher over
de Tweede Wereldoorlog schrij
ven. „Ik zit er nog vol mee. Kan
geen fictie schrijven. Wil het ook
niet. Voor mijn verhalen is geen
fantasie nodig. De werkelijkheid
is erger. Geschiedenisboek®
worden vaak niet meer gelezen.
Literatuur wel. Daarom zie ik
het als mijn plicht alles zo waar
heidsgetrouw neer te schrijven
Er mag geen fout inzitten."
Bergen op Zoom - Stads
schouwburg De Maagd, Rigo
letto, opera van G. Verdi, li
bretto F. Piave, door Staatso-
pera en Balletgezelschap Ta-
tarstan. Dirigent Igor Latsa-
nitsj. Gezien zaterdag 22 ok
tober.
Door Sjef Huismans
Rigoletto, Triboulet, het pro
totype nar. De kreupele, de
gebochelde, de mismaakte die
zijn handicap in dienst stelt
om anderen te vermaken en
dit doet met een cynisme om
zijn genoegdoening te halen
voor deze vernedering.
Daarnaast de kwetsbare, gevoe
lige, eenzame individualist die
zich het liefst afsluit van het
wereldgebeuren uit angst nog
meer getergd te worden. Deze
dualiteit ligt opgesloten in de rol
van Rigoletto.
Het begon goed, na een aarze
lende orkestinzet. Op de bühne
als symbool de narrenstok, teken
van de grol enerzijds en aan de
andere kant het masker van de
tragiek.
Aan Valeri Tjoementsev de taak
om alle elementen van Verdi's
dramatische zeggingskracht mu
zikaal en mimisch te vertolken.
Tjoementsev is een type Russi
sche bas-bariton, dat wil zeggen
vokaal stevig uit de kluiten ge
wassen. Een stem om een stadion
te vullen.
Toch voldeed onze Rigoletto
maar ten dele. Hij bracht zijn
Rigoletto te 'overdone'. Plastisch
is goed, maar bombastisch wordt
belachelijk. Rigoletto is geen
Iwan de Verschrikkelijke of in
woede uitbarstende Don Pas-
quale.
Hij vond het nodig zijn rol éen
derde dimensie te geven. Hij
'zong daardoor vaak vals en han
teerde een overwegend declama
torische zangstijl die beter past
in Boris Goedonov. Geen char
me, geen gloed, kortom geen bel-
•canto.
Toegegeven, Verdi zit met
eerste realistische opera's wel op
het einde van het bel-cantotijd-
perk, maar Verdi blijft .de
van mooie melodische zanglijnes
vol diepe emotie en zuidelijk!
warmte.
Alle rollen leden aan dit genii
aan bel-cantogevoel, uitgezon
derd Venera Ganejeva als Gilda.
Zij had de lichte sopraan ffl
vooral ook de techniek waai*
gordijnen
zij haar stem kon beb
plooien. Samen met de n»
vormde zij een kreupel duo,
dat hij haar vaak de
inzong.
Ditzelfde euvel gold ook Spa»
fucile, op zich geen slechte
en de alt Maddalena. Qua
bleef Gilda onder de maat. Hij
was de voorgevormde
van een losgelaten kostschool
meisje.
Haar sjaaltje was haar enige
blijvende houvast. En dan A
hertog, gezongen door Geo®
Kovrikov. Een stalen, volumi
neuze stem, die qua bravour bes'
voldeed, maar in sentiment op
een laag pitje stond. De amou
reuze, verleidingszieke vrouwen
jager toonde gevoelens van ee>
vrieskist.
De hele regie was trouwens sta
tisch en saai. Het simplistisch
niet wijzigende decor
nog aan bij. Geen rekwisiet®
geen meubilair, weinig en
brekkig spel, het had ook
concertante uitvoering kunn®
zijn.
Toch waren er ook lichtpuntje
Het orkest marcheerde oi
zijn dirigent voorbeeldig en
zo nu en dan de schwung die
zangers misten. En het ma
nenkoor was excellent, uit
kunst. Een organiek sluitend,
curaat gezelschap.
Vergeleken met Boris Goedoojj'
bleeft Tatarstan ver onder
maat en was deze produM»
méér kreupel en misvormd
Rigoletto uitbeeldde.
07 00 Tekst-tv
l627 Nieuws voor doven
34 Via Ria, discussie
,230 Extra large, kinderen prat
fflet bekende en onbekende medel
j
,8 00 Roseanne, comedy
,3 29 Topscore, spelletje
,3 58 Met de deur in huis, waa
„ensen hun huis een week lang op
stellen voor onbekende logées uit
buitenland
,928 Ha die Pa!, comedy
2040 (TT) Journaal
20.24 Weeroverzicht
20*30 (TT) Opsporing verzocht
21.26 Hier en Nu, actualiteiten
2242 De stoel, portretten van m
kante personen met een bijzond
levensstijl
22.47 Dokument: Achter slot
grendel, documentaire-serie: Jay
23.32 Miniatuur
23.41 Journaal
07.00 Journaal
07.07 Bereboot poppenserie
07.30 Journaal
07.33 Ontbijt TV (met om 08
Journaal)
08.30 Journaal
08.33 (TT) Lingo, spelletje
09.00 Journaal
09.07 PP: Uitzending PvdA
(19.10 Kook tv
09.28 Magnum, misdaadserie
10.13 Musical Maniacs
'10.17 Studio RKK, katholiek mag;
ne
10.42 Karei, talkshow
11.22 (TT) Toen was geluk h
gewoon, comedy
11.47 (TT) Ook dat nog extra
12.19 (TT) Postcodejackpot spe
tje
12.57 Journaal
13.04 (TT) Studio Sport
14.41 (TT) Studio Sport: Italiaans
Spaans voetbal
15.25 Candid Camera
15.46 Bereboot poppenserie
16.00 (TT) Journaal
16.07 Music maestro, serie:
Bach
16.59 Wonderland, kindermagazi
17.54 De familie Keuzekamp
17.58 (TT) 2 vandaag, actualitei
met om 18.00 Journaal; 18.39 Sp
tjournaal en 18.47 Hoofdpunten uit
nieuws gevolgd door het weer
18.55 (TT) Onderweg naar morg
soap
19.27 World Safari, reisreporta
over Australië, Nieuw Guinea en Zi
Amerika
20.17 Chef!, comedy
20.49 Triviant spelletje
21.40 Gevleugelde dromen, do
mentaire n.a.v. het 75-jarig bestaan -
de burgerluchtvaart in Nederland
22.47 Het elfde uur, talkshow
Elf mmumrin
mmin m wsoin vnn
siosms Mies OF Dl Sl-
6mi 6som omi mun
ten un w lis sim
ven isnsm in nmm
B'jsris. ijiisivrrui
Dl POL/TH OF Dl H006-
Ti Tissimm
(Hls ik kit Jus
voeró lom run
cussct vsn een
ving met go
("IN\
M
l
