DE STEM
Eigenlijk zijn er geen slechte stoelen, alleen slechte keuzes
END LAGER.
RENAULT
695,-.
Verantwoord
Voorsprong
Tijd
94
daar staat-ie dan: de
s u bedenkt wat u er
peciale bekleding, een
metallic
k een
een eigen manifp
usine). van leven
ar plaatwerkgarantie, rag»)
■f
--
Woonstijl '94
DINSDAG 11 OKTOBER
Louis «O.
jPhilippe
Starcfc- Een
lloel die zowel
Schmeitz als
Kuipers noemen.
Het voorgevormd
iltvlflfc en een
loge rugleuning,
:oclat hij boven
jlce tafel uitsteekt
[n dat is altijd mooi.
lovendien is het
ten stoel met
ote afmetingen,
";onder meer een pré
beierland," zegt
Kuipers. Naar de
mening van Schmeitz
!en sterk voorbeeld
jan waar deze
mtwerper goed in is.
Het 'uitkleden'
tin het concept
M de stoel. Er blijft
ihchts over wat
noodzakelijk is.
Geen minimale
itoel, maar een
iiedoet denken
im een oude
itoel waar de
bekleding vanaf is gehaald.
fie essentie blijft over en is op zich perfect.
Prijs: 51J.
Het
'dreamteam'
voor
de
eetkamer
Charles Eames.
De draadstoel
can Charles Eames.
Een ontwerp uit
de jaren vijftig,
ijzersterk door
het lijnenspel.
Schmeitz: „Heeft
zie h decennia
lang staande gehouden
Dat zegt genoeg.
Kan bij
toveel interieurs.
Prijs: f 910.
Spica.
Pen stoel van Gijs Papavoine (Montis).
gens Jan Kuipers een prima combinatie
vmfj" cor?f°rt en stijl- Én hij is immens populair,
Ti dat h'ï hier staat afgebeeld.
L n s^.oel vanaf het eerste uur dat
jtn de winkel staat verkoopt, dan moet 'ie goed zijn."
amtJX"r^e'd zvoor KutPers voor een
deel in de 'spanning' waar de qeboqen
Waterpoten voor zorgen
pri]s: f 895.
te-v
D.iva.
Van Williani Sawaya.
Een buitengewoon
eigenwijze stoel door
de vorm
van de rugleuning.
„Daar ligt de kracht,
zegt Schmeitz.
„De appreciatie
voor die
golfbeweging en het
vakmanschap
waarmee
dat gemaakt is zorgen
ervoor dat hij niet
snel gaat vervelen.
Prijs: f 2.530.
Door John Jas
„Jeetje jongens, wat leuk," was de
reactie die gastheer en gastvrouw
met gepaste trots, en zo te zien niet
voor het eerst, in ontvangst namen.
Met de loftuitingen waren we niet
zuinig. „Bellisima. Die Italianen we
ten toch wat stijl is," klonk het uit
de diverse Noord-Europese kelen.
Het rumoer verstomde enigzins,
toen we besloten maar eens te gaan
zitten. Laat ik verder slechts ver
melden dat onze billen nog lang ple
zier hadden van het uitstapje naar
Milaan.
Deze herinnering illustreert een
probleem - als je het zo mag noemen
- dat al heel oud is. Comfort, vorm
geving, functionaliteit, kleur, mate
riaal enzovoort. Welk criterium
moet het zwaarst wegen bij de keuze
van een meubel? Is het mogelijk om
de juiste balans te vinden en moet
dat wel geprobeerd worden?
Met de Italiaanse ervaring in het
achterhoofd, heeft het de auteur van
dit verhaal jaren gekost om de 'ver
antwoorde' eetkamerstoel te vinden.
Vorm en gemak moesten optimaal
gecombineerd zijn. Een prachtige
stoel moest het worden, waarin te
vens vele uren kan worden nageta-
feld. Geen gemakkelijke opdracht
aan jezelf.
Na het uitproberen van de eerste
honderd stoelen, doemt de vraag op
of de ideale zetel wel te vinden is.
Uiteindelijk wordt het een moderne,
houten stoel die toch klassiek oogt.
Dat is nu drie maanden geleden en
nog altijd heerst tevredenheid over
de keus. Er is echter het besef, dat de
speurtocht nog jaren had kunnen
duren als het een interieur-architect
niet was toegestaan een suggestie te
doen. En misschien nog belangrij
ker: als op dat moment niet het ge
voel overheerste dat 'er verdorie
toch eindelijk eens gekozen moest
worden.'
In dit verhaal aandacht voor acht
bijzondere eetkamerstoelen. Een
soort kleine hitparade, maar dan
Het is alweer een paar jaar
geleden.
Ik was met een klein
gezelschap in Italië
te gast bij enkele
interieur-bewuste mensen.
Om de mooie,
houten eetkamertafel
stonden uiterst
ranke stoelen:
metaal met polyester.
Ragfijne lijnen,
zakelijk en toch warm
door de combinatie van
vuurrood met zwart.
Met de tafel vormden
deze stoelen
een
perfecte
combinatie.
jDEEL E
zonder nummers en volgorde. Een
'dreamteam', samengesteld door
twee kenners van het interieur. Het
zijn Hans Schmeitz van 'Marian
Coenen' in Udenhout en Jan Kuipers
van 'Vormvast' in Breda. Interieur
zaken van naam.
Tussen de stoelen van deze specia
listen ontwerpen die hoog scoren als
gekeken wordt naar meerdere crite
ria, maar ook copromisloze objec
ten. De voorsprong van al deze stoe
len op talloze andere exemplaren, is
het feit dat zelfs de meer extreme
modellen altijd uitblinken op ten
minste één terrein.
„De kracht van deze ontwerpen
blijkt voor mij uit het feit dat ik ze
zo vaak kan aanbevelen," zegt Jan
Kuipers. „Het zijn ontwerpen die in
uiteenlopende interieurs passen.
Sommige zijn mooi én comfortabel,
andere voornamelijk mooi. Maar
dan wel zó mooi, dat ze je oók na ja
ren niet de keel uithangen. Als een
klant daar gevoelig voor is, gevoelig
dus voor één aspect van het ont
werp, dan moet hij over kleine onge
makken heen durven stappen."
Kuipers vindt dat hij ook weieens
moet ingrijpen ten nadele van zich
zelf. Klanten die heel gecharmeerd
zijn van een eetkamerstoel moeten
dikwijls ook gewezen worden op de
nadelen. „Dat is mijn job. Ik geloof
dat ze van mij mogen verwachten,
dat ik eerlijk mijn mening geef als ik
een eetkamerstoel bijvoorbeeld es
thetisch niet vind passen bij een be
paalde tafel."
De eetkamerstoel heeft zich zodanig
ontwikkeld, dat veel stoelen mo
menteel het predikaat kunst niet zou
misstaan. Kuipers: „Prachtig om te
hebben, maar kijk uit. Als je er vier
of zes van koopt - voor rond de tafel
- is het bijzondere eraf. Zo'n stoeltje
kun je dan beter apart, naast een ta
feltje met telefoon, of in een mooie
hal zetten."
foto's marc bolsius
Volgens Hans Schmeitz zijn er ei
genlijk geen slechte stoelen. Alleen
slechte keuzes. In zijn ervaring is
een stoel goed gekozen als de koper
zijn wensen zo breed mogelijk heeft
weten te maken. „Hoe meer je kunt
aangeven wat je met de stoel wilt,
welke functies en toepassingen het
moet hebben, hoe het eruit moet
zien, des te beter de uiteindelijke
keuze zal bevallen. Daar is tijd voor
nodig."
Schmeitz ziet zichzelf als degene
die, na het aanhoren van wat er ver
langd wordt, gericht helpt zoeken
naar het passende meubelstuk. „Als
de klanten bij Marian Coenen bereid
zijn langer te praten over hun interi
eur en de eisen die ze eraan stellen,
te praten over zichzelf of hoe ze in
hun interieur leven, dan krijg ik een
beter beeld van de persoon in kwes
tie. Dat helpt ontzettend bij het in
schatten welk meubel zal voldoen.
Daarop baseer ik dan mijn advies."
„En ja, sommige mensen zijn jaren
op zoek naar een stoel. Maar die zijn
gewoon onderweg naar een punt
waarop ze duidelijk kunnen formu
leren wat ze verlangen van een inte
rieur: Dat komt niet door onzeker
heid, de enorme keuze aan meubilair
is verwarrend genoeg. Bekijk het zo:
als ik in een restaurant a la carte ga
eten en er staan mij voor het meren
deel onbekende gerechten op het
menu, dan roep ik de kok erbij en leg
hem uit wat ik lekker vind. Krijg ik
meestal een prima maal. Als ik daar
entegen niet heb nagedacht over wat
ik lekker vind, bestel ik misschien
wat vertrouwd lijkt. Niets op tegen,
maar wel een groter risico dat het bij
herhaald bezoek gaat vervelen."
Aan zijn klanten geeft Schmeitz mee
dat ze niet geremd moeten zijn om
die lijst te maken van wat voor hen
mooi, nuttig en belangrijk is. „Als ze
vervolgens mijn advies opvolgen,
leidt dat op de langere termijn tot
een betere keuze." De praktijk leert
dat Schmeitz dan vaak uitkomt bij
stoelen die op deze pagina zijn afge
beeld.
Max Alto 9317.
Van Antonio Sit-
terio. Doet door het
hout en de stoffen
bekleding denken
aan een ouderwetse
zetel. Maar let op de
vorm van de rugleu
ning en hoe die als
het ware lijkt te
'zweven'. Klasse
zegt Hans Scmeitz.
„Als je er wat langer
tegenaan kijkt, zie je
waarom.
Prijs: f 1.117.
A
Costes.
Ontworpen door
Philippe Starck.
Behalve mooi, is
hij volgens Kuipers
ook zeer praktisch.
„De aflopende
armleuningen ma
ken het mogelijk de
stoel vrij ver onder
de tafel te schui
ven. De meeste
armleuningen
stuitten onder een
eetkamertafel vaak
op een balk, waar
door de stoel een
heel eind buiten de
tafel blijft uitste
ken. Een ander
voordeel is de leren
bekleding, handig
voor gezinnen met
kinderen die
weieens aan
tafel morsen.
Prijs f 1.150.
Silver.
Van Vico Ma-
gistretti. Kui
pers: „Het
metalen fra
me is onge
woon fraai
gevormd. Dat
is best moei
lijk. De zit
ting van
kunststof is
comfortabel.
Koude arm
leuningen?
Valt erg mee,
het materiaal
is al snel op
lichaamstem
peratuur.
Prijs: f 479.
Sedlak.
Ontwerp van
Boris Sipek.
Het etiket
kunst is hier
op zijn plaats.
Typisch een
stoel die je
appart kunt,
misschien
wel moet
zetten,zegt
Kuipers.
In het
ontwerp
zijn koper
en messing
verwerkt. „Je denkt niet gelijk aan com
fort, en toch heb ik er ooit aan één klant
zes verkocht. Bevallen nog uitstekend.
Het advies was wel om de rest van de ka
mer zo sober mogelijk te houden.
Prijs: f 2.210.
