Martin: de nieuwe Gerrit van der Valk
Twee Haagsche knippende alweters stoppen
t zijn
al waar
De Toekan-filosofie blijft
onveranderd overeind
TOBER 1994
VRIJDAG 7 OKTOBER 1994
De jonge Van der Valk-generatie werkt aan een
nieuw imago. De huidige concern-leiding wil met alle
instanties die een hardwerkende ondernemer tegen
komt door één deur kunnen, met de gemeente Breda
bijvoorbeeld, om de ambitieuze plannen met het
Chassé-theater uit te kunnen voeren. Maar de beken
de familie-traditie - hard werken, goed zorgen voor
de klanten en elke Van der Valk een eigen zaak -
blijft overeind. Het eerste interview met de nieuwe
Gerrit: Martin van der Valk.
jn hand tracht te zettm
akt hem tot een mens dj,
sse versierhand en verf
k gedoe en weinig Waat.
n een zalig bestaan heeft
uwd.
anneer op een bepaald
t al zijn wapens zich te.
mzelf beginnen te keren
et leven eerder ongeniep
oward laat als ondertoon
chouwer voelen dat iedere
rgens een acteur is als hef
st en dat maakt het spel
ueel.
j komt nog dat deze au-
n meester is in de dialoos
- levensecht met iedere
nieuw verrassende wen-
Een flinke dosis humor
ie maakt zijn teksten tot
urrijk en smakelijk menu
aptain Nijholt staat een
an gelouterde acteurs
oor het stuk, wat vrij lang
vaart en spanning houdt,
rds heeft voor enkele
e types gekozen die de
i in de pap zijn. Monica
de secretaresse krijgt een
toorbaar jasje van Gerrie
r Klei, Ellen Röhrman zei
ima Miss Erikson neer en
de Moor vermaakt de zaal
jn quasi gestoorde Roland
rol.
st in de 'normale' rollen
itstekend op zijn plaats
Roord als Joanna mag
ns best iets aan haar te
en niet altijd verstaanbare
doen.
1 en aankleding van Friso
rsma vormden een zeer ar-
plaatje en verdienen een
'ment.
heeft gehaald. Hij kan emotio
neel reageren. Hij heeft dit be
drijf groot gemaakt en als je dan
als oude man het roer moet over
dragen aan de nieuwe generatie
kan ik me voorstellen dat je
emotioneel wordt. Oom Gerrit
wordt binnen de familie op han
den gedragen. En dat hij een
aanvaring heeft met justitie, tja
ik heb ook wel eens een bekeu
ring niet betaald.
boor Jan Maarten Frequin
GEKLEED in spijkerbroek en
wollen trui houdt hij de werk
zaamheden op de Scheveningse
pier nauwgezet in de gaten.
bouwvakkers. Zakt in een van de
Zwolsman werd heropend, wil W JÊË^. Jfêr
Martin wel. Wat de plannen kos- jwd
ten? „Ik kan niet tellen." Als hij '\S"' JflPf MjfJfM
alle vergunningen krijgt: vijftig HH
miljoen. Inclusief het hotel, dat WÊm&r' Wf/fF
uit de zee zal verrijzen. De bouw W
van dat juweel op palen begint f MES
in 1996. Heel zuinig is Martien. jtUBË jMBk
Vooral met woorden. Typische WÊjm
Van der Valk-houding. Ze wer- I I
ken liever. En ook geen foto. 9Bf
Terwijl oom Gerrit regelmatig de WÊÊ/F J^F
publiciteit haalt wil zijn opvol-
ger niets weten van de fotograaf.
„Mijn nee, is nee. Geen foto. Als
je mij fotografeert gaat dat toe
stel de zee in." Zijn vrouw Mi- mmmmimmmmmimmmmmmmmummmmtimiimmmmmMimmm
ham, ook al niet te stuiten in
haar. werkdrift om het nieuwe
restaurant op een van de eilan- m m jm*. jmmmk mok m it
den op tijd klaar te krijgen, wil WkM f I
wel bemiddelen om Martin op de SI BI I
foto te krijgen. Maar ze kent m HHHI WKÊÊt JV"
hem te goed: „Als ie eenmaal nee
gezegd heeft, kun je het wel
vergeten." V.. -.i.-
De 42-jarige nieuwe topman van
het Van der Valk-concern is di
recteur van het vogelpark Avi- SB
fauna en van het Toekan-motel
in Alphen aan den Rijn. Martin
is een van de zonen van Klaas
van der Valk, die als hij nog zou' steeds meer plaatsen is het Toekan-symbool te zien.
leven net als oom Gerrit en oom foto de stem/johan van gurp
Ariebij de oude garde van 'advi
seurs' zou behoren. Martin is een, clubje maakt de dienst uit, maar een van de familieleden met de
van de 'schone Valken', bij wie wordt net zo makkelijk door de rechtzaak in het vooruitzicht on-
de FIOD niet is binnen gevallen, familie teruggefloten als de verstandige dingen zegt.
En ook al bagatelliseert hij het meerderheid er anders over. Dat er spanning heerst in de
zeil, Martin is de nieuwe topman denkt. En zo besliste de Van der villa's van de Van der Valken
van het horeca-concern. Zeg Valk-dynastie dat er over fami- mag duidelijk zijn. Nog steeds
maar de nieuwe Gerrit van der liaire aangelegenheden niets grasduint justitie in de boekhou-
Valk. naar buiten gebracht wordt. ding van de talrijke bv's van het
Gerrit van der Valk laat zich wel concern. Waar zal de botsing
Villa's eens verleiden tot ondoordachte met de fiscus en justitie op uit-
kwinkslagen als hij tegen een draaien? Wat hangt de vijftien
Hij zit in het 'jongerenbestuur', journalist aan loopt, maar verder familieleden en de administra-
samen met Freek van der Valk blijft de Van der Valk-clan een teur, die een dagvaarding van de
(Heerlen) en de beide zwagers gesloten front. In opdracht ook officier van justitie kunnen ver-
Cees Polman (Eindhoven) en van de familie-advocaat Leo wachten boven het hoofd? Hoe
Hans Heinriehs (Vught). Dit Spigt, die liever niet heeft dat het proces tegen de Van der
Rust
Martin, de nieuwe toekan-top
man, wil ondanks de spannende
periode die het familiebedrijf nu
doormaakt, rust in de tent. „Wij
willen gewoon goed werken. El
ke zaak moet blijven draaien.
Wij wiilen het de mensen naar
de zin maken door goede kwali
teit te leveren. Dat is in het
belang van onze ondernemingen
en van onze 12.000 medewer
kers. Het publiek begint dage
lijks over onze problemen met
justitie, maar wij worden er niet
op aangekeken. De tent brokkelt
niet af, zoals oom Gerrit ooit
beweerde. Integendeel. De fami
lieband is sterker geworden. Wij
zijn alleen maar bezig met waar
we beresterk in zijp: werken.
Dat is onze kracht. Doorgaan
met ons eigen systeem: familie
bedrijven in stand houden en
zorgen voor tevreden klanten.
En met alle instanties waar we
mee te maken hebben in goed
overleg tot oplossingen komen.
Nee, dit zeg ik niet om de rechter
te beïnvloeden. Die zal niets
doen met teksten van Martin van
der Valk. Het gaat me om de
zaak, al onze werknemers en de
gasten."
Martin van der Valk, de nieuwe topman van het Van der Valk-concern is bij het werk aan de Scheveningse pier arbeider met de
bouwvakkers. Typisch Van der Valk: hard werken, geen woorden maar daden; en ook geen foto. 'Als je mij fotografeert gaat dat
toestel de zee in'. foto marc bolsius
laatste hand gelegd aan de ver- de nieuwe bedrijfsfilosofie naar
'schillende restaurants en terras- buiten te brengen. Het Van der
sen met een uitzicht waar elke Valk-imago krijgt ook een op-
horeca-ondernemer stinkend ja- knapbeurt.
loers op kan zijn. Op het derde „Maar dat moet je nog niet op
eiland komt een vermaakcen- schrijven."
trum. Heel moeizaam laat Martin tij-
De eerste zestig palen die de pier dens zijn verhaal over de pier
dragen hebben al een nieuwe wat los over die nieuwe bedrijfs-
betonnen jas gekregen, want ze voering. „De Van der Valk-filo-
hebben het de afgelopen dertig
jaar zwaar te verduren gehad.
Martin is er net als in Alphen
aan den Rijn de baas. Zijn zoon
krijgt straks de dagelijkse lei
ding. Kortom: de Van der Valk
filosofie heeft niets geleden on
der de fraude-affaire. sofie blijft. Die lijn'laten we niet
los. En wij willen zo goed moge-
In de nas lijk samen werken met alle par-
tijen die je als zakenman tegen-
En al trapt 'foundingfather' ome komt. Of dat nou de gemeentelij-
Gerrit zo nu en dan nog wel eens ke overheid is, de Keurings-
tegen de schenen van de over- dienst van Waren of de fiscus,
heid, de belastingdienst of justi- Dat is overigens geen nieuw be-
tie, de nieuwe lijn binnen het leid."
concern is die van een modern Geen nieuw beleid? Er ligt toch
management. Daar is de nieuwe een reusachtig conflict dat wel
"generatie heel duidelijk over. eens zou kunnen uitmonden in
Ook al kan de motelketen reke- een onvoorwaardelijke gevange
nen op een enorme populariteit nisstraf voor een aantal voor
bij het publiek, een fraude-affai- 'aanstaande familieleden? Dan
re zoals die nu loopt moet in de spreekt weer de echte Van der
toekomst kost wat kost verme-1 Valk. Martin: „Dat er een con-
den worden. Van der Valk in de flict ligt, moet nog blijken. Een
pas. Er komt binnenkort zelfs Van der Valk blijft altijd hopen,
een ontmoeting met de pers om Ja, inderdaad, je hoort van mij
alleen maar dooddoeners. We
zouden het toch over de pier
hebben?"
Valken ook zal uitvallen, de
hechte familieband zal er 'alleen
maar sterker van worden'.
Martin wil uitsluitend praten
over het nieuwste project van
Van der Valk: de renovatie van
de Scheveningse pier. Het oude
en verslonste parade-paardje
van de machtige Zwolsman uit
de jaren zestig wordt binnen de
kortste keren weer een van de
grote trekpleisters van Neder
lands bekendste badplaats.
Martin van der Valk geniet van
de wederopstanding van het
oude pronkstuk van de legenda
rische Zwolsman. De wandelpier
Wilhelmina werd gebouwd in
1911. en is in de oorlog door de
Duitsers in brand geschoten. De
schatrijke Reinder Zwolsman
ontfermde zich over het wonder
in de branding en zorgde er voor
dat de nieuwe pier met uitkijk
toren in 1961 kon. worden hero
pend. Toen Zwolsman zelf in de
financiële problemen kwam zet
te de verpaupering van de 375
meter lange pier in.
Hotel
Straks komt er ook nog een hotel
op palen boven de zee. Met 200
tot 250 bedden. De toren zal dan
afgebroken moeten worden. Op
het grote eiland wordt nu de
de Vrede kan de leiders
tgaan. De grote vraag is
ur krijgt en de naam van
opnieuw de ronde.
o Oe uit Japan, de Syrisch-
ese dichter Adonis en Wis-
Szymborska uit Polen.
91 won de Zuidafrikaanse
na Gordimer, in 1992 de
ibische schrijver Derek
ott en vorig jaar Toni Mor-
uit de VS.
obelprijzen worden uitge-
op 10 december, behalve de
voor de Vrede, die op de-
e dag in Oslo wordt over-
igd.
rs Paulrud, literatuurcriti-
an het Aftonbladet, vindt
~oss moet winnen. „Hij is
e 70 en zijn werk is in
se talen vertaald. Hij
jft historische romans, was
riticus van het Sovjet-regi-
n heeft een tijd in een
kamp gezeten", aldus Paul-
ns Paulrud is de val van de
tunie nu al lang genoeg
en om een schrijver uit dat
d te belonen.
Op handen
Dat het Van der Valk-concern in
zee zou zijn gegaan met onroe-
rendgoedmagnaat René Coltof
om zodoende van zware investe-
ringen in gebouwen verlost te
zijn is volgens Martin onzin.
Oom Gerrit kwam met Coltof
- al pratend op een bankje - tot
aardige ideeën. En oom Gerrit is
dan niet te beroerd om samen
met Coltof het champagneglas te
heffen voor de fotograaf van een
populair landelijk dagblad. Als
of hij nog steeds de dienst uit
maakt. Gerrit is net als oom Arie
niet meer dan een adviseur.
Toch neemt volle neef Martin
het graag op voor zijn verguisde
en bewonderde oom Gerrit, die
wellicht een lange gevangenis
straf .boven het hoofd hangt.
„Die man is niet slecht. Hij is
een van de mensen die Neder
land na de oorlog uit de rotzooi
Laaiend
Als Martin in de keuken in ge
sprek is met leden van het bouw
team legt de fotograaf aan. Ter
wijl hij afdrukt en de lichtflits
richting Van der Valk-baas
schiet, duikt Martin met zijn
gezicht de andere kant op. Hij is
laaiend. Spreekt zeer dreigende
taal. Maar het fototoestel vliegt
niet de Noordzee in.
In geen van-de Van der Valk
vestigingen is een foto van Mar
tin te vinden. „Een van de groot
ste problemen binnen het con
cern is hem op de foto te krij
gen," zegt een medewerker.
Martin kan wat dat betreft nog
wel iets leren van oom Gerrit.
DoorRinze Brandsma
Den Haag - Een schokgolf
gaat door journalistiek Ne
derland. De dames van
Haagsch Persbureau Matla
stoppen ermee.
Een uniek instituut, waar gene
raties journalisten vaak zwaar
op leunden, doet het onuitput
telijk archief met miljoenen ge
rubriceerde knipsels op slot,
legt de scharen neer en staakt
per 1 januari komend jaar de
samenstelling en verzending
van de wonderbaarlijk comple
te, uitzonderlijke en secure
Matla-agenda. Hoe moet dat nu
verder?
Juffrouw Wil Kortekaas, met 63
de jongste van de twee Haagse
joffers die al meer dan veertig
jaar het persbureau bestieren,
gejaagd, gespannen: „We heb
ben er zolang over geaarzeld.
Wij worden ouder en de perso
nele kosten zijn hoog gewor
den."
De wetenschap dat'er niet een
tweede knipselarchief/pers
dienst van hun soort bestaat en
dat alle Nederlandse media van
Matla afhankelijk waren, daar
is ze zich van bewust. Ze laat
doorschemeren dat door alle
krantefusies het aantal klanten
js afgenomen, 'maar het is de
leeftijd die de doorslag geeft'.
Juffrouw Gerda Huberts (75),
die al voor de oorlog in dienst
trad van de Haagse journalist
Jean Hubert Matla, zit versla
gen op haar werkplek in de
"oge serre waar zij meer dan
een halve eeuw knutselend met
de taal de roemruchte Matla
Agenda samenstelt. Vreselijk
vindt ze het besluit om de tent
dicht te gooien en het archief te
verkopen.
„Ellendig voel ik me. Weet u,
i' is mijn leven. Ik ben hier
elke dag, meestal ook in de
Weekeinden. Prachtwerk is dit.
I 16 - 14.30, 17 u. The next
ate kid.
u. Shadowlands.
30 u. Chasers.
I 17 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
aissance man.
I 18 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
al 19 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
be lies.
al 20 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
e cliënt.
al 21 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
e crow.
al 22 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
cape from Absolom.
ENT
cascoop
30, 17, 20 en 22.30 u. Forrest
imp.
30 u. Sugar Hill.
30, 17, 20 en 22.30 u. Wolf.
20 en 22.30 u. Leon.
.30, 17, 20 en 22.30 u. True lies.
f.30, 17, 20 en 22.30 u. Renais-
nce man.
.30, 17, 20 en 22.30 u. The client.
.30, 17, 20 en 22.30 u. Speed.
.30, 17, 20 u. Beverly Hills Cop
.30 u. The Fïintstones.
.30, 17, 20 u. 4 Weddings a
neral.
.30 u. The Aristocats.
NOKKE
iverly Sereens
I en 22.30 u. Forrest Gump,
en 22.30 u. True hes.
I en 22.30 u. Wolf.
en 22.30 u. Speed.
zelf in het hoofd hebben. In de
kathedraal van Oud Nieuws
werd niets weggegooid, kwam
alleen maar bij, dagelijks. Uit
serieuze kranten èn uit flodde
rige babbelblaadjes.
Juffrouw Kortekaas kijkt graag
naar quizzen als Triviant: „Dan
weet ik wel veel antwoorden,
ja." Twee jaar geleden bracht
een vraag over het voortbestaan
van hun persbureau de dames
in grote verlegenheid. Ze dach
ten niet aan stoppen, was het
toen. De gedachte daaraan al
leen al was onverdraaglijk.
Juffrouw Huberts toen: „Ik zou
het zó vreselijk vinden, dan
gaat zoveel voor me verloren.
Als ik zelf mijn archief niet
meer heb, ik zou niet eens meer
iets kunnen opzoeken." Verplet
terd zwijgen na een nuchter
'maar dat hóeft dan toch ook
niet meer' van juffrouw Korte
kaas. „Ja, maar als ik in een
gesprek met vrienden iets niet
weet, zeg ik 'zoek ik morgen op
kantoor wel even op'. Dat is een
tweede natuur van me gewor
den. Later hoor ik dan 'wat
leuk, dat je dat weet'. Dat geeft
een prettig gevoel. Ik ben onlos
makelijk verbonden met dit
persbureau
elke persoon zit in een of meer
envelopjes in bakken. Via ver
wijzingen komen we aan verde
re informatie in andere enve
loppen. Wij zijn een soort leven
de computers. En hoe wilt u
deze drie verdiepingen vol stel
lages met bakken vol miljoenen
knipsels, nog uit de jaren dertig,
in een computer stoppen?"
De abonnee die het genoegen
had, in de voorkamer van de
dames zelf in de bakken infor
matie op te spitten, kreeg als
eerste altijd de klemmende
vraag, nog voor hij zat, of hij
eerst de stapel briefjes met ver
wijzingen wilde doornemen.
Dan konden de dames beneden
de documentatie vanuit andere
bakken en envelopjes voeden.
En uiteraard waren die verwijs-
briefjes ook van hergebruikt
papier, gescheurd uit oude
agenda's of uit binnengekomen
drukwerk. De manier waarop
de knipsels gevouwen waren,
om in de nauwe envelopjes te
passen, was onnavolgbaar ge
raffineerd.
En die lucht! In het grote pand
van Matla hing het muffe en
tegelijk geestverruimende aro
ma dat uit de verzonden enve
loppen vol knipsels opsteeg.
Juffrouw Huberts reageerde
verbaasd, als je begon over die
lucht. Juffrouw Kortekaas,
ruim een decennium jonger,
knikte dan herkennend.
„Als ik na het weekeinde of na
een vakantie hier binnenkom
ruik ik het wel. Dit huis is
natuurlijk wel doortrokken van
oude kranten. Net de lucht van
een oud klooster." De dames
geven toe dat zij veel van de
inhoud van hun knipselbakken
Mijn hart bloedt. Maar het is
arbeidsintensief werk en daar
mee kostbaar." Juffrouw Hu
berts en juffrouw Kortekaas -
want zo zijn de Dames van
Matla altijd blijven heten - wil
len geen interviews of foto's; het
is zo al moeilijk genoeg.
Ze zijn bezig het reusachtig ar
chief van vele miljoenen knip
sels en het grote pand in de
Indische buurt te verkopen. Ze
hopen dat het op een of andere
manier lukt het archief toegan
kelijk te houden voor abonnees,
zoals nu. Maar zo punctueel
vanuit kranten en tijdschriften
alle bruine envelopjes met na
men en onderwerpen bijhouden,
zoals zij het met medewerksters
deden, en die onmogelijk com
plete dagelijkse Matla Agenda
maand in maand uit samenstel
len, dat wordt nog maar de
vraag, beseffen zij zich. Het is
twijfelachtig of deze kathedraal
van oud nieuws open blijft, en
of er nog wel dagelijks gecele
breerd wordt.
De dames hopen er op dat het
lukt pand en archief als geheel
in stand te houden, als particu
lier of openbaar instituut.
Afgelopen zal het in elk geval
zijn met de ongelooflijk lange,
geboetseerde zinnen in de Matla
Agenda. Juffrouw Huberts
maakte ze al in de tijd van
Matla, 'Meneer', die bij het dic
teren wel eens de draad kwijt
raakte. „Vind ik haast het leuk
ste aan dit werk," zei zij daar
gepassioneerd over. „Beetje
gekkigheid ook, om zoveel in
één zin te stoppen."
Willekeurig voorbeeld uit een
agenda van een paar jaar gele
den, tussen korte mededelingen
over jubilerende aquariumver
enigingen en jubilarissen bij al
le mogelijke bedrijven: „24 25
juni is het 25 jaar geleden, dat
achtereenvolgens Noord-Frank
rijk, België en Nederland tij
dens zware onweersbuien door
twee windhozen werden getrof
fen, waardoor in de departe
menten Le Nord en Pas de Ca
lais zeven mensen werden ge-
een camping en boerderijen ver
woestte, hetgeen aan twee men
sen het leven kostte, terwijl de
andere wervelstorm een uur la
ter in het Betuwse dorp Tricht
grote verwoestingen aanrichtte,
waarbij vijf dodelijke slachtof
fers en een twintigtal gewonden
waren te betreuren en tientallen
woningen onherstelbaar werden
journalist Matla, als steun voor
zijn haperend geheugen. Bij zijn
dood in 1968 erfden zijn twee
medewerksters het woonhuis
annex bureau, om broodwin
ning en pensioen veilig te stel
len. Zo zetten zij zijn levens
werk voort. Zij veranderden
bijna niets aan werkwijze en
interieur van het bureau van
Wie de zending niet compleet
terugstuurde, kreeg een kleine
boete en kwam op de zwarte
lijst. De misprijzing en veront
waardiging van de dames bleef
die collega dan achtervolgen.
Want zat daardoor geen blij
vend gat in het geheugen van de
Nederlandse pers?
Voor het opsturen gebruikten
- 5 okt. hoopt mr.A.H.Korthals, *lid der Tweede Kamer, te Rotterdam zijn
50e verjaardag te gedenken.
13 okt. hoopt drs.D.F.van der Kei, oud-lid der Tweede Kamer, oud-staats
secretaris van buitenlandse zaken en oud-vertrouwensman Oud-
Militairen Indiëgangers, te De Meern-zijn ?Ce verjaardag te
gedenken.
14 okt. ie het 100 jaar geleden, dat vioe-admiraal A.S.Pinke, eertijds
commandant der zeemacht in het toenmalige Ned.IndlS en hoofd
van het bureau wetenschappelijk onderzoek van de Marinestaf, die
in mei 1940 tijdens de strijd om Rotterdam het bevel voerde over
de "Van Galen" en die in 1966 te Den Haag overleed, te Keerde
■werd. geboren.
16 okt. is het 40 jaar geleden, dat de ïted.politicus "en vakbondsbestuur
der Cornells Woudenberg, lid der Eerste Kamer, van 1929-1946 se
cretaris-penningmeester van de 3DA? en van 1946-1949 algemeen
secretaris van da Partij van de Arbeid, te Amsterdam overleed.
18 okt. hoopt Bertus Fennema, lid van gedeputeerde staten van Groningen,
te Zuidhorn zijn, 50e verjaardag te gederiken.
'22 okt, hoopt dra. F.H.von t-ïeijenfeldt, oud-lid der Eerste Kamer, oud-
wethouder vart Groningen en oud-lxd van de provinciale staten van
Groningen, te Groningen zjjn 75e verjaardag* te gedenken,
25 okt. hoopt lar.M.S.vars Oosten, oud-procureur-generaal in de Hoge Raad
der Uederlanden te Den Haag, aldaar zün 85e verjaardag te gedenken.
26 okt. hoopt drs.M.Smits, lid der Tweede Kamer, te Den Haag zijn 50e
verjaardag te gedenken,
Óok juffrouw Huberts zelf kan
het straks niet meer opzoeken
in haar archief met de lucht van
een oud klooster, haar kathe
draal vol Oud Nieuws. Zij durft
er nog niet echt aan te denken,
net zo min als de trouwe afne
mers van het Haagsch Persbu
reau Matla. Dat wordt afkicken
van die dikke enveloppen vol,
die op afroep naar de krantere
dacties gingen.
Die onuitputtelijke bron staat
straks droog. Hoe moet het ver
der? Matla en de krant, ze kun
nen elkaar immers niet missen,
geen dag.
Matla, grondlegger van het
Haagse persbureau.
FOTO ARCHIEF DE STEM
de dames zelden een nieuwe
envelop. Enveloppen, die bij
hen binnenkwamen, werden uit
een vooroorlogse zuinigheid
hergebruikt.
Het Haagsch Persbureau Matla
werd in 1927 opgericht door de
'Meneer', zoals zij hem nog
steeds met ontzag noemen.
Matla opereerde uiteraard zon
der computer, zelfs zonder
kaartenbak of index. „Het zit in
ons hoofd, het hele archief zelf
is onze index. Elk onderwerp,
dood en in het Belgische dorp
Oostmalle en de streek van le
per honderdentwee personen
werden gewond, waarna één
windhoos op zondag 25 juni om
16.30 uur het Noordbrabantse
dorp Chaam bereikte en aldaar
beschadigd." Zonder ademha
len! En reken maar dat de gege
vens klopten.
Afgelopen is het ook met die
fantastische zendingen knipsels.
Originele, want kopieën, daar
deed persbureau Matla niet aan.
