Week end DE STEM J PESTEM Een nieuwe Arbo-wet bedrijven vanaf vand. maatregelen te treffer seksuele intimidatie werkvloer. Maar wat i dat in de praktijk? Is voortaan afgelopen i tikken, vette knipogei ranzige opmerkingen' sommige bedrijven w vrouwen niet bij hun genoemd, maar word< aangesproken met 'gl 'kutje'. De mannen vi dan heel normaal," zt deskundige Alie Kui{ Jomanda, het 'genezend medium' van Tiel, gaat reorganiseren. Uiterlijk blijft alles bij het oude: de 'schakel tussen hemel en aarde' zal met haar voorstellingen de zaal van de Tielse Evenementenhal blijven vullen, en dit telkens weer met verbluffend gemak. Maar achter de schermen van haar 'Healing Service Bijeenkomsten' zijn de veranderingen ingrijpend. Er komt een scherpe scheiding tussen de 'diensten' en de goede doelen die met de opbrensten ervan worden bedacht. Jomanda moet wel, van de fiscus. Wat begon als eenvrouws-'bedrijf je', is nu een multimediale 'onderneming' 'Jomanda is nu nog geen tien procent van wat het straks gaat worden' Op het moment dat d legers in 1940 over dt Nederlandse grens tr speelde Jan Rouwen! in het eerste elftal va die tijd een landelijke Tegelijk was de 21-ja Zundertse jongeman voorbereidingen vooi jam- en conservenfaf Beide feiten zouden zijn voor de manier v in de vijf jaar durenc meewerkte om de ge bezetter dwars te zit ZATERDAG 1 OKTOBER 1994 4Jomanda doet goed, geen zaken Een man in ee tuum wordt lastig gevalle hond, die drif| op staat te rijen, beert de man de hi| zich af te duwen. Tev Met dit Postbus-5l| overheid deze week begonnen tegen seks! tie op de werkplek moet mannen duideb een vrouw zich voel| lastiggevallen. Door Riet Pijnappels Jomanda staande met microfoon) in actie tijdens een healing-bijeenkomst. De eerste zes maanden van dit jaar trok ze 158.771 mensen naar Tiel. fotocorviveenI Jomanda ligt al geruime tijd overhoop met de belasting dienst. Er is verschil van mening over de vraag of Jomanda vennootschapsbe lasting moet betalen over het vermogensoverschot dat ze met haar optredens realiseert. Dus in feite gaat het om de vraag wat ze is: een bedrijf of niet. De strijd verkeert nog in het sta dium van het bezwaarschrift, maar omdat beide partijen zich princi pieel opstellen, lijkt de gang naar de belastingrechter in Arnhem on vermijdelijk. Dat besluit de strijd eventueel tot in hoogste instantie uit te vechten heeft het Jomanda-kamp wel in gewetensnood gebracht. „Kijk, je bent een organisatie die is opge richt om goed te doen," zegt Dirk de Vaal, de boekhouder achter Jo manda, in Zijderveld bij Leerdam. „En dan is het moeilijk te verteren dat er zoveel geld moet worden uitgegeven aan een ruzie met de fiscus. Dat geld kan toch beter besteed worden aan mensen die in de problemen zijn, aan goede doe len? Maar we dachten: ach, we zijn ■nu al zó ver en het heeft al zó veel gekost, laten we nu maar doorgaan tot het eind." Het probleem met Jomanda is dat 'ze' de laatste jaren volledig uit haar jasje is gegroeid. Wat 15 jaar geleden begon als een eenvrouws- 'bedrijfje', met bijeenkomsten in cafézaaltjes diep in de provincie, is nu een multimediale 'onderneming' die op het punt staat in Tiel het enorme complex van de vroegere veiling (Septer), Jomanda's thuis basis, in eigendom te verwerven voor een bedrag van 2,5 miljoen. In Tiel doet niemand dat haar na. Jomanda's 'manager' en sinds twee jaren echtgenoot Jacques Onder water (40): „Als ze tegen me zeggen - en dat hoor ik nogal eens de laatste tijd -: 'de zaken gaan zeker goed, bij Jomanda', ga ik door de grond. Want het zijn geen zaken, die hier gebeuren. Jomanda doet goed, geen zaken. Hoe goed Jomanda het doet, blijkt uit de boeken, die zij (of liever hij, want zij bemoeit zich niet met deze laag-bij-de-grondse zaken) zonder enige terughoudendheid toont. „Want we hebben helemaal niks te verbergen". In amper vier jaar is 'Jomanda' gegroeid van een omzet van 1 miljoen naar 5 miljoen, van een negatief 'netto resultaat' nog in 1992 naar plus 3,6 miljoen of meer in 'dit krankzinnige 1994', zonder al te veel zichtbare inspan ningen. Het aantal bezoekers/afnemers van Jomanda's healingbijeenkomsten is Door Cees Manders In amper vier jaar is 'Jomanda' gegroeid van een omzet van 1 miljoen naar 5 miljoen, foto kippa van enkele honderden gestegen tot 40.000 per maand. Daarbij komen nog de ruim 100.000 luisteraars die nu elke zondagavond naar haar uitzending op Radio Noordzee he ten te luisteren. Welk normale on derneming zou voor zo'n groei van haar marktaandeel niet subiet wil len tekenen Maar deze uitzonderlijk sterke ex pansie van 'Jomanda' is tegelijk ook haar zwakte. De organisatie- Jomanda is zoals ze nu is geworden nauwelijks nog in staat het me- dium-Jomanda overeind te houden. Vandaar ook dat conflict met de belastingdienst, en vandaar ook de opdracht aan mr J. Berndsen van het belastingadviesbureau Loyens Volkmaars in Oosterbeek om een nieuwe opzet van de organisatie uit te denken, een opzet die doorzich tiger en beter te beredderen is en zich mag verheugen in een grotere welwillendheid van de belastingin specteur van Gorinchem. De Jomanda-organisatie be staat sinds 6 december 1990 uit de stichting 'Le ven in nieuwe energie' (in de wandeling: Line), met als enige doel: 'hulpverlening aan de mens heid in de breedste zin van het woord door middel van onder meer spirituele genezingen, geestelijke en financiële bijstand.' Oprichters en geldschieters waren F. Ohm, ex-medewerker van de KLM en ex-echtgenoot van Joman da, en Jacques Onderwater, toen nog niet getrouwd met Jomanda. Ohm werd voorzitter en Onderwa ter secretaris/penningmeester. Maar al per 1 juni 1991 laat Onder water zich vervangen door Helena Versteegh uit Beesd, een vriendin van Jomanda. Ohm noch Versteegh heeft zich sindsdien veel met Line bemoeid. Al vanaf het begin heeft Onderwa ter alles geregeld, of hij volgens het Stichtingenregister bij de Tielse Kamer van Koophandel (KvK) nou bestuurslid was of niet. De leve ranciers, de afnemers, de bank, de gemeente, de verhuurder, kortom ieder die met Jomanda in de min der spirituele sfeer te maken heeft weet dat slechts met Jacques On derwater zaken is te doen. Ook al heeft hij volgens de registers van de KvK geen enkele formele be voegdheid. Onderwater bestelt telefonisch een halve vrachtwagen vol kleren, speelgoed, Spa-water, regelt druk orders voor brochures en geeft een bedrijf opdracht lekkende daken te repareren: een half uurtje bij hem aan zijn bureau in het rommelige kantoortje boven op de Evenemen tenhal, is genoeg om te beseffen dat hij de man is om wie alles draait. Jomanda doet het spirituele, On derwater het zakelijke, zonder dat de ex-journalist van De Telegraaf daar voor heeft doorgeleerd. Onderwater: „Jij zegt dat dat niet gaat, ik zeg dat het wel gaat. Het is nu wel iets ingewikkelder dan toen we net begonnen, maar waarom zou je bij elke nul die je aan je omzet kunt toevoegen je organisa tie moeten aanpassen?" En ook boekhouder De Vaal die één keer in de maand de boeken komt bijhou den, zegt dat 'het gaat', 'perfect' zelfs. Maar hij geeft ook toe dat 'Jomanda' voor haar organisatie eigenlijk veel te groot is geworden. Op advies van fiscaal jurist Berndsen wordt Jomanda de komende maanden gron dig gereorganiseerd. Al de activiteiten van de Stichting Line worden verdeeld over twee stich tingen. Het werk van Jomanda, de organisatie van de healing-bijeen- komsten, de verdien-kant dus, blijft Line doen, onder het manage ment van Onderwater. Het vermo gensoverschot ('winst' blijft de fis cus zeggen) dat Line maakt, wordt zoveel mogelijk als salaris uitge keerd aan Jomanda en Onderwater. En zij schenken hun salaris dan in de vorm van een lijfrente aan een nieuw op te richten stichting, de Stichting Jomanda Steunfonds. Mr Berndsen: „Jomanda en haar echtgenoot hebben nooit een belo ning voor hun werkzaamheden ontvangen. Zij zou - zo heeft ze verklaard - haar bijzondere gaven verliezen als ze healingbijeenkom sten zou leiden en daar zelf finan cieel voordeel bij zou halen. De vermogensopverschotten werden tot nog toe ook gerealiseerd door dat geen salarissen en dergelijke werden uitbetaald." Straks gaan die vermogensovers chotten/salarissen/lijfrentes dus naar de nieuwe stichting Steun fonds dat voor al dat geld projecten en goede doelen zoekt. Wat Line dus heeft verdiend, gaat het Steun fonds uitgeven. Om de bestedingen van het Steunfonds fiscaal uit de wind te houden heeft Berndsen daarvoor de status van 'algemeen nut-instelling' aangevraagd. Hij verwacht dat hij die ook zal krij gen. Het doel van de Stichting Jomanda Steunfonds is zo ruim dat, als zij daarvoor de middelen zou krijgen, zij praktisch alle leed in deze we reld zou kunnen wegnemen. Be stuursvoorzitter wordt de Tielse zakenman H. Janssen, directeur van drie BV's, waaronder De Hori zon BV, de (onder-)verhuurster van de Evenementenhal. Hij wordt bij gestaan door een management-ad- viseur, een architect, RTL-coryfee Tineke de Nooy en de presentator van het Jomanda-programma op Radio Noordzee, Willem Jan van de Wetering. Jomanda zelf wordt ad viseur van het steunfonds, zonder enige zeggenschap. Deze heldere scheiding tussen Jo manda-werk en Jomanda-liefda- digheid, het maatschappelijk aan zien van de nieuwe bestuursleden én de volstrekte openheid die men zich heeft voorgenomen, al deze factoren zullen die 'wild-west ver halen' over de 'hopen' geld (aldus boekhouder De Vaal) die er bij Jomanda binnenkomen, moeten ontkrachten. Er komt inderdaad geweldig veel geld binnen, daar in de rijdende kassa's voor de voormalige veiling hal in Tiel, op dinsdag, donderdag en zondag. Maar er gaat volgens De Vaal ook geweldig veel uit. „En dat zien de mensen niet, natuurlijk." De eerste zes maanden van dit jaar telden de healing-bijeenkomsten 158.771 deelnemers/bezoekers, te gen 10 per hoofd (kinderen gra tis). Zij kochten voor 803.842,- aan medaillons, sleutelhangers, vi deo- en cassettebanden, boeken, kaarsen en 'piramides tegen aard- stralen'. Voor 'ingestraald' spa-wa ter werd 193.038,- betaald. Met nog wat giften erbij kwam er van 1 januari tot 1 juli bij Jomanda bijna 2,9 miljoen binnen. Na aftrek van de kosten (waarbij die voor zaal- huur van 126.000 nog niet eens de hoogste zijn) bleef er 1,1 miljoen als batig saldo over. 'Slechts' 77.000, is besteed aan goede doe len. De Vaal: „Je kunt je afvragen waarom Jomanda niet meer aan goede doelen heeft besteed dan die 77.000. Maar we moeten nu een maal een grote reserve aanhouden, vanwege eventuele belastingver plichtingen en nu ook omdat we waarschijnlijk de Evenementenhal gaan kopen. Het is absurd dat van elke gulden die Jomanda nu aan een goed doel besteedt, bijna de helft naar de fiscus gaat, alleen omdat de Stichting Line als een gewoon bedrijf wordt beschouwd en de goede doelen waaraan Jo manda het geld geeft niet door de fiscus als goede doelen worden er kend." Volgens De Vaal gaat er van Jo manda geen cent naar de grote erkende liefdadigheidsorganisaties, omdat zij vindt dat die te veel geld opmaken aan hun eigen apparaat. „Ze geeft liever aan een individueel geval dat haar echt iets doet, waar bij ze iets voelt en waarbij ze weet dat alles terecht komt waar het ook terecht moet komen." Als 'Jo manda' straks in twee stichtingen wordt opgesplitst, is het vinden van goede en fiscaal geaccepteerde doelen ook geen probleem meer. De Stichting Line doet ook in onroerend goed. Onlangs heeft zij in Tiel drie huizen gekocht, met een gezamen lijke waarde van ongeveer 750.000, 'Jomanda-huizen', die dienen als tijdelijk (gratis) onder dak voor sociale probleemgevallen. De Vaal: „Bedrijfseconomisch is die aankoop natuurlijk onverstan dig, want die huizen leveren niets op, ze kosten alleen maar geld. Maar zo moet je het niet bekijken. Voordat Line die huizen kocht, is Jomanda er binnen geweest. Ze wilde voelen dat dat het huis was waarmee zij goed zou kunnen doen. Pas toen ze zei 'ja, dit is het' is er gekocht. Die ingeving van Jomanda kun je natuurlijk niet toetsen aan normen die gelden in het bedrijfs leven. Je kunt wat dat betreft ook geen advies vragen aan een raad van bestuur of zo. Nee, Jomanda zegt dat het iets is, dat ze er iets bij voelt, en dan doet Onderwater het, dan wordt er gekocht. Is Jomanda zodoende een gewoon bedrijf Nee, natuurlijk niet, en dat proberen wij nu al anderhalf jaar aan de bel; tingdienst duidelijk te maken." Vorig jaar heeft de belastingdienst alles bij Jomanda overhoop ge-I haald. „Zoals dat toen gebeurde! heb ik dat nog niet meegemaakt f zegt De Vaal, zelf ex-belastin-1 gambtenaar. Jacques Onderwater 1 „Ze hebben alles bekeken en zelfs! healingbijeenkomsten bijgewoond! om te kijken wat dat nou inhield I Maar ze hebben niets gevonden. Er! is ook niets te vinden, alles isl verantwoord, tot op de laatste I cent."_- Verhalen over privé-rekeninger,| van Jomanda en Onderwater I buitenlandse banken doet Onder-I water af als nonsens en als ver-| dachtmakingen afkomstig mensen die Jomanda proberenl zwart te maken. Maar de scheiding! tussen Line en Johanna Wilhelm:- na Petronella Damman, zoals Jo-| manda voor de fiscus heet, is zijn minst onduidelijk te noemen. I Het echtpaar Onderwater leeft vanl de giften die de mensen aan Jo-I manda-privé doen. Dat gebeurt I dan via haar eigen girorekening I waarvan het nummer op de 'inge-l straalde' kaartjes (van Line) staat I vermeld, en via de collectebussen I in de door Line gehuurde hal waar| Jomanda optreedt. De Vaal toont de belastingaangif-l ten van Jomanda van de laatste I drie jaar. In 1991 heeft ze aar. I giften ontvangen: 45.100, in 1992:1 ƒ41.000 en in 1993: 43.000. „Dat 1 is heel hun inkomen, meer was er I niet. En daar blijft dan ongeveer I 20.000 gulden aan besteedbaar I inkomen van over. Die mensen le-1 ven ontzettend bescheiden, ze wil- len ook niet anders." Jacques Onderwater, het organisa torisch brein van Jomanda, beseft I dat als Jomanda er om wat voor I reden dan ook niet meer in zou I slagen 'Liefde en Positiviteit' vanl de hemel aan de aarde door tel geven, ze allebei naar de bijstand I in Tiel moeten. Het vermogen van I de stichting Line (dat op 1 juli 19911 1,8 miljoen bedroeg) zal dan f" heel aan goede doelen moeten wor-1 den besteed. Geen cent dus voor oprichters, bestuursleden, Joman da's en andere 'betrokkenen'. On-1 derwater kan er niet wakker van I liggen: „Ach die zekerheden, daar I hou ik niet van. Ik ben hier zomaar I ingerold, en als het ineens ophoudt r nou en Volgens hem is het voor lopig nog niet zo ver. „Ik zeg f Jomanda is nu nog geen tien pr°' I cent van wat het straks gaat wor-1 den." De eerste gedachte waarschijnlijk in is om de hond (de lijk) een flinke trap terste te geven, dacht. In driekwart! werkt dit averecht onderzoek. De last] chefs of directeurerj niet graag op hun door een ondergel beste geval wordt 'die kittige reactie'! geval volgen er repJ Afkeer van di Kouwenberg aan: „Bijnal Duitse mvaf met het verzet," deed het zoveel dueel, want het ve' de hoek. Het had betekenen, maar je Tijdens het gespre; lijk dat hij in de er wat joden heeft g' grens te komen. I weggetjes en andt met de vaste smol nachtelijke route." Door Frans Oudejans Pas na de oorlog familie Kouwenb geweest, zijn out broers, ieder op „Maar je wist he had hoogstens ee jaren later bleek mijn moeder alle Die was bijvoorb de koeriersdiens moeder zijn na c onderscheiden."

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 38