De zee gaf de Estonia geen enkele kans Niei tesr» Homo CJyertffetur-i Geredde Nederlander: 'Dit is het ergste dat ik ooit heb meegemaakt' Zeevaart stuk veiliger, maar menselijke factor blijft bepalend Motoren van Estonia vielen plotseling uit Bisschop -DE STEM- Waarschuwing Vosnack Grondkosl DESTEM Eindelijk el; DE STEM BINNENLAND BUITENLAND Helgers Dioxinen Doodstraf Veilig DE STEM Toch pensioei voor vrouwen die in deeltijd gewerkt hebb Curator var moet geleer DONDERDAG 29 SEPTEMBER 1994 /\2 CDA: tel onze zegeningen! Wat fijn dat een jonge vent be reid is gevonden het CDA- voorzitterschap op zich te ne men. Wat verfrissend dat de com missie en het bestuur iemand 'van de vloer - uit de achter ban' gevonden heeft die niet belast is met kamer- en raads- denken maar wel behoorlijke bestuurlijke ervaring in zijn ransel heeft. Laten wij vooral een volkspar tij blijven, waar ongeacht leef tijd en politieke carrière capa bele mensen uit de maatschap pij worden ingezet. De 'jongeren' in het CDA zijn prima in staat het welzijn van jong én oud in het vizier te hou den. Er wordt nu een duidelijke weg zichtbaar hoe het CDA in de toekomst denkt om te gaan met de wensen en noden van de bewoners van de stad en plat teland, van jong en oud. Hierbij is een coach nodig. Laten wij, als CDA, Hans Helgers vol doende ruimte van handelen geven en hem waar nodig met onze politieke ervaring steu nen. Zevenbergen, Piet Nefs, 74 jaar; Noud Krijnen, 66 jaar; Betty Gehéniau, 54 jaar; Leo Smid, 46 jaar; Bep van Opstal, 36 jaar. In de berichtgeving rond dioxi nen in het milieu en in borst voeding, wordt een belangrijk aspect vergeten. Meer dan 95 procent van de di oxinen die mensen via de voe ding binnen krijgen, zit in melkprodukten en vlees. Vrouwen die willen kiezen voor een zo schoon mogelijke voe ding voor him toekomstige kin deren, met een minimum aan dioxinen, PCB's en andere vet- oplosbare verontreinigingen, doen er dan ook goed aan om geen of zeer weinig dierlijke produkten te gebruiken. Zo'n plantaardige voeding is, mits verstandig gepland, niet alleen mogelijk, maar kent zelfs dui delijke voordelen voor.de ge zondheid. Voor het effectief verkrijgen van een schone borstvoeding, is het wel nodig dat de vrouw al langere tijd - meerdere maan den tot enige jaren - een plant aardige voeding gebruikt: Het lichaam kan de oude gifresten dan langzaam opruimen. Nu zijn er natuurlijk andere, meer voor de hand liggende voordelen aan de keuze voor een plantaardige, veganisti- sche, voeding. Toch wordt óók op grond van de wens om ver ontreinigende stoffen als dioxi nen, PCB's en dergelijke te ver mijden, wel degelijk die keuze gemaakt. Het is opmerkelijk dat er zo weinig bekendheid wordt gege ven aan deze belangrijke direc te mogelijkheid voor vrouwen om te zorgen voor een schone voeding voor hun kinderen. Arnhem, Cor Nouws, secretaris Nederlandse Vereniging voor Veganisme. i '""AM, e korten en te bewerken. G«-" brieven op ri/m 1 au, beteke"t niet automata, de star>H tme,uw f standpunt eenc Doodstraf is wreed en het is het einde. Het gezag, dat zulk een maat staf hanteert, moet wel heel zware motieven hebben, om de doodstraf te kunnen verant woorden, als zij zelf bij de Schepper van het leven komen. Terecht mag men trachten het leven van een landgenoot nog te redden van de strop. Maar de intellectuele ontwik keling in Nederland moet wel zeer tragisch onder peil zijn, dat men het doden van honder den ongeboren kinderen, per dag, een verworvenheid noemt. Dat politici daar wetten voor maken, waardoor de aborteurs ongestoord hun daden kunnen plegen. Bovendien het gehele volk ver plichten mee te betalen aan het doden van de bloem van ons volk, dat is niet te verantwoor den ('Wat gij aan de minste der mijnen hebt gedaan...'). Een kleine evaluatie: Het Bestuur van de Koninklij ke Maatschappij van Genees kunde is in de jaren '90 door de bocht gegaan en pleitte voor abortus. Zij bewerkten de poli tici zelfs zó, dat al in maart 1973 een aborteur in de Haagse Post kon zeggen, dat hij toen al 2000 abortussen had gepleegd, en dat een officier van justitie hem had gezegd, dat er tegen hem 72 aanklachten waren ge seponeerd. Het Nederlandse volk is verra den! De moeder heeft recht op hulp, mét behoud van het leven van haar kind. De Stichting 'Recht •zonder onderscheid' eist on middellijke buiten werking stellen van de goddeloze abor tuswet. Nijmegen, namens de stichting Pater Koopman s.s.s. In diverse media wordt aan dacht geschonken, en terecht, aan de veiligheid op de wegen. Zo ook weer in verband met de bietencampagne aan de aktie 'Slik op de weg'. In uw editie van 23 september plaatste u een foto van een boer/landbou wer die met een tractor de modder weg schraapte. De af beelding is echter een slecht voorbeeld van veiligheid. Waar was de veiligheidsbeugel op de tractor of de valhelm van de boer Over 'veiligheid' op de weg ge sproken. Oostburg, S.A. v.d. Meulen Heel de wereld kan in een boek en op alle vragen is door lezen een antwoord te vinden. Dat suggereert de openbare bibliotheek van de hoofdstad tenminste. Op de aanplakborden hangt een fleurig roze af fiche. In gekrulde letters wordt een vraag gesteld: 'Ben ik homo?' Onderaan staat het antwoord: 'Zoek het op in de bibliotheek'. Altijd gedacht dat een stoffige boekensnuffelaar daar eerder biblio- dan homofiel van werd. (CH) Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie; H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor; Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Bezorgklachten en abonnementenadministratie; Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur. Kantoren: Bergen op Zoom, Postbus 65, 4600 AB; 01640-36850, fax 01640-40731redactie 01640-37253. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829. Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751fax 01140-19698. Oosterhout, Bredaseweg 108B,® 01620-54957, fax 01620-34782. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554. Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 01184-19910, fax 01184-11446. Openingstijden; van 8.30-17.00 uur. (Middagpauze van 12.30-13.30 uur m.u.v. Oosterhout) Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30. Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05, per kwartaal 84.70, per half jaar 168.45 óf per jaar 327.30. Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Ginnekenweg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Fax 076-236405. Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881fax 076-236405 zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911. Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. als mede de Regelen voor het Advertentiewezen. Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345." Van onze verslaggever Eindhoven - De slachtoffers van de ramp met de veerboot Estonia hebben in feite geen schijn van kans gehad. Zelfs de sterkste zwemmers on der hen moeten kansloos zijn ge weest, niet alleen door de storm achtige wind die de golven tot grote hoogte opstuwde, maar vooral door het koude zeewater. De meeste van de slachtoffers zijn waarschijnlijk ten prooi ge vallen aan onderkoeling. Dit ver schijnsel treedt op als de lichaamstemperatuur zakt onder het normale gemiddelde van 37'. Met name in koud water kan dat erg snel gaan, doordat warmte- uitwisseling plaatsvindt tussen het lichaam en het omringende water. Het lichaam wil, als een kacheltje, het water verwarmen tot zijn eigen temperatuur, maar dat is natuurlijk onbegonnen werk. Een van de grote gevaren van onderkoeling is het gevoel van fatalistische berusting waar mee ze gepaard gaat. Dat kan zich zelfs uiten in een euforisch geluksgevoel, zoals de Neder landse vrachtwagenchauffeur Stefan Duyndam ervoer, Duyn- dam is een van de ongeveer hon derd opvarenden die de ramp hebben overleefd. „Dit is het ergste wat ik ooit heb meegemaakt." Duyndam vertelt dat hij lag te slapen toen het schip begon te kapseizen. „Ik lag op het bovenste bed van een sta pelbed. Opeens viel ik op de grond. Toen moet ik even buiten westen zijn geweest. Ik liep ver volgens de gang op met alleen een onderbroek aan. Het was een enorme chaos. Met veel moeite ben ik op het dek beland waar ik een zwemvestje heb aangedaan." Tijd om overboord te springen had hij niet, want een golf spoel- Duyndam: 'Ik dacht dat ik verdronk'. FOTO ANP de Duyndam van het dek. „Ik dacht dat ik verdronk. Hoelang ik onder water ben geweest weet ik niet maar toen ik boven kwam, was ik vlak bij een omgekeerde reddingsboot. Daar ben ik opge klommen." De Estonia was toen al aan het zinken. „Dat ging heel snel. Binnen een kwartier was het verdwenen." Een half uur was hij alleen op het vlot tot een Zweedse man er ook op klom. „Samen hebben we ruim vier uur rondgedreven. Af en toe doezelde ik gewoon weg, of ik raakte buiten westen, dat weet ik niet. Die Zweed sloeg en schopte mij dan wakker. Ik deed hetzelfde bij hem. De kou was verschrikkelijk. Door de golven raakte ik zelfs mijn onderbroek kwijt." Na zo'n twee uur zag Duyndam opeens hulpboten. „Ze waren nog geen tweehonderd me ter van ons vandaan, maar door de golven zagen ze ons niet," ver telt de 23-jarige chauffeur. Een helikopter met zoeklichten vond hen uiteindelijk. „Daarna weet ik niets meer, ik werd wakker in het ziekenhuis." Duyndam heeft ge luk gehad. Bij onderkoeling gaat het hart steeds langzamer slaan Daardoor neemt ook de bloedtoe- voer naar de hersenen af en dat leidt er weer toe dat overle vingsinstincten het laten afwe. ten. Slachtoffers van onderkoe' ling berusten dan ook opvallend snel en gemakkelijk in hun lot vooral omdat het doezelige voel waarmee dat gepaard gaat niet zo onaangenaam is. Overigens is er altijd hoop, aldns G.P. Welling, hoofd van de am. bulancedienst van de GGD Val- kenswaard. „Een gevleugelde medische term in dit verband i< iemand is pas dood als hij doo én warmis." „Zelfs als iemands lichaamstem- peratuur gedaald is tot 27 of graden, is er een redelijke kans op succesvolle reanimatie. Dat komt doordat ook de zuurstofbe- hoefte van het lichaam onder dergelijke omstandigheden enorm afneemt." Van onze verslaggever Turku - De regen komt nog al tijd in bakken naar beneden in Turku. Finlands meest wes telijke havenstad kreunt on der de najaarsstormen. En dus spookt het andermaal in de Finse archipel, waar de verra- delijke zee in de nacht van dins dag op woensdag in vijf minuten korte metten maakte met de reus achtige veerboot Estonia. „Mijn leven breng ik al door op zee. Dus ik weet hoe het kan spo ken in de wateren hier. Maar dit! Dit heeft geen mens voor moge lijk kunnen gehouden," verzucht schipper Gustav H'Agglund. Op .de kade van Turku maakt de vergrijsde zeeman zich opnieuw op om het zeegat te kiezen. Een half uur na het eerste alarmsig naal van de Estonia voer H'Ag glund met zijn vissersschip al uit in een poging hulp te bieden. Uren ploegde hij rond in het rampgebied, zonder ook maar één drenkeling aan te treffen te midden van de stampende gol ven. Ontgoocheld haakte hij samen met zijn moegestreden beman ning af.Maar eenmaal terug dreeg het verdriet over al die stakkers daar op zee hem op nieuw terug naar zijn boot. „Ik ga weer kijken. Al is er maar één die ik nog het leven kan red den," hakkelt de schipper, terwijl de storm aan zijn pet rukt. Maar dan: „Diep in mijn hart weet ik wel beter. Ik reken nergens meer op. Het zeewater is min 10 gra den, daar houdt geen sterveling het langer dan twee uur in uit. Het lijkt wel of iedereen samen met de Estonia van de aardbo dem is verdwenen. Geen wrak hout en geen lijken. Niets heb ik aangetroffen op zee. Die ramp moet zich gruwelijk snel hebben voltrokken. Het is alweer uren later wanneer luitenant-kapitein Montonen, commandant van de Finse red- dingdienst, in het crisiscentrum in Turku de voorlopige balans opmaakt. Een Finse reddinghelikopter vliegt naar een bootje om te kijken of zich daarop overlevenden van de ramp bevinden. FOTO EPA Zojuist heeft hij de melding bin nengekregen dat drie helikopters van de marinebasis Utö, het ei land op veertig kilometer voor de kust dat vlakbij de plaats van de ramp ligt, onverrichter zake zijn teruggekeerd. Zijn boodschap lijkt de genade klap voor iedereen die tegen be ter weten in bleef hopen. Monto nen: „Er zijn veel reddingboten uitgegooid waar mensen zich aan vast zouden kunnen houden. Maar er is niemand meer aange troffen. Zelfs bij daglicht is het moeilijk speuren door die onrus tige zeegang. Laat staan bij nacht! Wij zijn getuigen van een ramp en kunnen eigenlijk niets uitrichten. De zee heeft de Esto nia en allen die op haar voeren geen enkele kans gegeven." Olli Hokkanen (53) was meerdere jaren kapitein op de Estonia. In die jaren had het schip nog Finse eigenaar in plaats van een Est- landse en heette Viking Cally. Kapitein Hokkanen, nog steeds in de actieve vaart maar nu op de route Travemünde-Helsinki, „Ik heb nooit problemen met de boot gehad. Het was een door en door betrouwbaar schip. Zeer prak tisch en zeer betrouwbaar. Van een storm met windstoten van nog geen 100 km/uur had het nooit geen last. Ik ben verbijs terd. Op de één of andere manier moet het schip in een heel kort tijdsbestek heel veel water heb ben gemaakt. Iets anders kan ik niet bedenken. Waar ik aan denk? Een kabel waarmee een aantal vrachtwagens was vastgemaakt is misschien gebroken, waardoor die lorry's zijn gaan schuiven en een gat in de wand hebben gesla gen. Nogmaals, het is maar een suggestie. Maar ik kan mij eerlijk gezegd niets anders voorstellen." Niettegenstaande de lof van ka pitein Hokkanen over zijn vroe gere schip, blijkt uit de scheep- sanalen dat de Estonia in de veer tien jaren van haar bestaan twee keer eerder betrokken was bij een ongeluk. In 1984 liep het schip in ongeveer dezelfde omgeving waarin het nu naar de kelder is gegaan - bij het eiland Aland - op enkele rotsen, maar kon haar weg vervolgen. In 1989 strandde het schip op 30 zeemijlen van Stockholm toen de voortstuwing hetbegaf nadat men gepoogd had een andere boot vlot te trekken. Volgens één van de weinige over levenden, een 64-jarige Zweed die met zware onderkoelingsver- schijnselen en een shock in het universiteitshospitaal van Turku werd opgenomen, werd iedereen op de Estonia volledig verrast. Van het ene op het andere mo ment zou het schip zwaar sl hebben gemaakt. „Voor mijn ge voel was het secondenwerk. Hel ene moment lag ik nog in bed het volgende stond ik bij de deur en dreef in het water. Ik had niets anders aan dan mijn onderbroek. Iemand daarboven moet het goed met mij voorhebben, want terwijl ik al begon te verzwakken was er opeens die helikopter die mij op pikte uit het ijskoude water." Finse reddingsexperts hebben in middels al laten weten dat Estonia om praktische redenen z'n zeemansgraf zal behouden. Het schip ligt te diep (80 meter) om het te kunnen bergen. Helsinki overgevlogen duikers op hun beurt betuigen dat men geen pogingen in het werk zal stellen nog lijken te bergen uit het rampschip. Want: „De ravage in de boot maakt het ten enen male onmoge lijk voor een duiker om met goed fatsoen zijn weg te vinden. Van eerdere ongelukken weten wij dat de gangen geblokkeerd zullen zijn. En door de zware uitrusting kun je je als duiker zo diep onder water onmogelijk efficiënt bewe gen. Hoe verschrikkelijk de feiten ook zijn, we zullen ons erbij neer moeten leggen." De autoriteiten hebben inmiddels een commissie van onderzoekin- gesteld, die is samengesteld uit Esten, Finnen en Zweden. Als eerste taak wacht het identif ren en in kaart brengen van aantal slachtoffers. Men gaat er van uit dat de meeste stoffelijke overschotten niet meer te herken nen zullen zijn, zodat men ertoe is overgegaan alle tandartskaar- ten van de vermisten op te vra gen. Van onze verslaggever Rinze Brandsma Hoek van Holland - Tijdens het gesprek schuift de zojuist van wal gestoken Koningin Beatrix langs, op weg naar Harwich. Zo'n zeekasteel van een jumbo ferry, een van de kanjers van de Noordzee, groot en hoog, is die niet vreselijk kwetsbaar met al die gigantisch grote autodekken? Met een capaciteit van 1800 pas sagiers zou de ramp onvoorstel baar groot zijn. Technisch directeur W. de Lange van Stena Line ontkent die gro tere kwetsbaarheid. „Het is als met een duikelaartje. Gewicht en stabiliteit zitten onderin. Elke reis wordt vooraf met behulp van de computer de stabiliteit bere kend en wordt indien nodig extra ballastwater ingenomen of uitge- pompt. Ik durf te zeggen dat juist dat grote veerschip een van de veiligste schepen op de Noordzee is." Ook De Lange is geschokt door de ramp in de Oostzee. „Onvoor stelbaar. Verschrikkelijk voor de mensen die het aangaat. Slecht voor de industrie," zegt hij in de telefoon die onophoudelijk ratelt. Toch zijn volgens hem gisteren geen annuleringen voor de over tochten naar en van Engeland binnengekomen. Na de ramp met de Herald of Free Enterprise voor Oostende in 1987 was de terug slag wekenlang merkbaar. VERVOLG VOORPAGINA Een opengeslagen boegdeur of laadklep op volle zee, zoals bij de Estonia, hoeft geen gevolgen te hebben. De veerschepen van de Stena Li ne varen niet met 'bow visors', boegdeuren die als een vizier om hoog scharnieren, maar met deu ren die naar opzij open gaan. „Die kunnen hooguit door ruwe zee vastgeslagen worden. Daar achter zit een stuk rijdek dat met rubbers rondom als een water dicht schot de boeg afsluit, hy draulisch geborgd. Bij een veer schip met een vizierboeg kunnen klappen van golven, als de klam-^ pen het niet zouden houden, de neus omhoog slaan. Als er dan geen waterdicht schot achter zit, hou je het niet." Motoruitval op zich is niet ramp zalig. Volgens internationale ei sen hebben de Stena-veersche- pen twee afzonderlijke, als wa terdichte compartimenten uitge voerde, motorkamers met elk twee hoofdmotoren en twee hulpmotoren. Zelfs op een motor kan het schip blijven varen. In de buik van de vrachtferry Stena Seatrader die net uit Har wich is aangekomen demon streert de stuurman hoe elke truck en trailer standaard met minstens vier zware kettingen vastgesjord wordt. „Die staan zo strak, dat je ze na een ruwe overtocht soms niet meer met de hand loskrijgt. Er mag in de lading geen beweging zitten. Het ergste wat ik meege maakt heb, was een storm vorig jaar met windkracht tien, met uitschieters naar 12. Geen truck op oplegger was van zijn plaats geraakt, er was alleen een trailer door zijn bok gezakt. De lading van de vrachtwagens zelf kan wel eens losschieten, maar blijft dan in het dekzeil hangen, of tegen de wagen die er vlak naast staat." De Stena Line-directeur wil niet speculeren op wat precies fout ging bij de Estonia. „Daar is het gebeurde te verschrikkelijk voor. Maar alleen lading die is gaan schuiven...er moet meer aan de hand zijn geweest. Met alleen schuivende lading kan zich nor maal niet zo'n ramp voordoen." Hij haast zich te zeggen dat de schepen in de Oostzee net als de zijne moeten voldoen aan alle in ternationale eisen. „Ik zeg ook niet: er kan bij ons nooit iets ge beuren." In de Oostzee varen gangbare types veerschepen. Door de merendeels Scandinavi sche moedermaatschappijen worden die ook op de Noordzee wel ingezet. De Stena Line zelf vaart niet in de Oostzee. De veerdienst Hoek van Holland- Harwich van Stena Line (voor heen Stoomvaart Maatschappij Zeeland) vaart een dikke hon derd jaar. In al die tijd was de ergste calamiteit de stranding van de Mecklenburg, voor de oor log. Ook North Sea Ferries (van uit Europoort) kent geen rampen. De voormalige Olau Line Vlissin- gen-Sheerness had ooit een aan varing met de Mont Louis, maar daarbij vielen op de veerboot geen slachtoffers. Volgens De Lange valt het aantal ongelukken met veerschepen zeker de laatste 20 jaar, vergeleken met de lucht vaart, sterk mee. „Het is beroerd dat na de ramp met de Herald zo snel weer een veerboot kapseist. Maar wij ver voeren jaarlijks 1,2 miljoen pas sagiers de Noordzee over. Via het Kanaal gaan ettelijke miljoenen. Er zal mogelijk even een schrik reactie komen. Maar ook na vliegtuig- en busongelukken blij ven mensen vliegen en de bus ne men." De storm, met golven van zes me ter op de Oostzee was niet ex treem. „Wij varen altijd uit, de laatste jaren hebben wij geen dag stil gelegen voor slecht weer. Zelfs bij windkracht tien, elf zit ten we op zee. Op de Noordzee is het veel ruwer dan op de Oostzee. Golven van een meter of tien, daar moeten de schepen tegen kunnen. Het is vooral een kwestie van goed sjorren. De trailers wor den bij ons ook bij goed weer ge sjord, met zware kettingen. Bij slecht weer gaan er desnoods tien sjorringen op zo'n ding." Volgens hem kan zelfs een enkele losgeraakte trailer geen ketting reactie van schuivende lading veroorzaken. Daarvoor staat bij grote drukte de lading te dicht op elkaar en is in rustiger tijden het gewicht te gering om het schip te laten kenteren. Het is niet zo dat veerschepen, met hun enorm grote open ruim tes op de autodekken, per defini tie kwetsbaar zijn: een inge bouwd noodlot dat het mis gaat, zodra daar water in komt. Want als, zoals bij de Herald, een grote massa water op het autodek komt en er niet meer uit weg kan, dan is er met een veerboot geen hou den meer aan. „Het grootste gevaar is een aan varing. Vroeger gebeurde dat meestal in dichte mist. Niet in een storm, dan is het gevaar van op de kust lopen het grootst. Bij mist is de zee vaak rustig. En door de sterk verbeterde radar en navigatie-apparatuur is de kans op aanvaringen enorm ver minderd. Dat zie je aan de ber gingsmaatschappijen, die de laatste jaren steeds harder hun nood klagen. Zeevaart is veel vei liger geworden." De 'factor mens' blijft bepalend. „In 90 procent van de rampen gaat het om operationele fouten van de bemanning. Menselijke fouten moet je met goed zeeman schap zien te voorkomen." Uit rampen wordt lering getrok ken. Ook van de ramp van de He rald is, na intensieve studie, veel geleerd. Waar veerschepen die nog niet hadden, zijn controle systemen en camera's bij de boegdeuren aangebracht. Stabi liteitseisen zijn verscherpt. Voor 2004 moeten alle bestaande pas- sagiersferries zijn aangepast: bij voorbeeld met een dubbele wand op het autodek of 'sponsoons', waterdichte extra compartimen ten buitenom om bij botsingen meer drijfvermogen te geven. De schepen van Stena Line voldoen al aan de huidige eisen; als aan passing is wel een waterdetectie systeem aangebracht. „Maar de bemanning is het be langrijkst. De een moet van ander weten wat hij doet. En niet, zoals bij de Herald, denken dat de ander de boegdeur wel sluit Eén man moet de deur sluiten en rapporteren dat die dicht is. dan kan gevaren worden. Alles moet gecontroleerd dicht zitten voor er een tros los gaat." VERVOLG VOORPAGINA De Estse veerboot kampte ook met andere problemen. De moto ren van het schip vielen plotse ling uit, waardoor het schip on bestuurbaar raakte en automa tisch dwars op de golven kwam te liggen. Ook was de lading op het autodek niet gesjord, meldden ooggetuigen. Het Deense Instituut voor Mete- reologie meldde op het moment van de ramp geen zware storm. Die barstte pas drie uur later los toen het schip al was gezonken. De Estonia ligt op een diepte van tachtig a negentig meter. De Zweedse marine wil vandaag met een onbemande duikboot, uitge rust met camera's, het gezonken schip onderzoeken. De beelden moeten helpen bij het opstellen van een bergingsplan, aldus de Nederlandse berger Wijsmuller. De Estonia kapseisde op onge veer veertig kilometer van het ei land Utö. Het schip had dinsdagavond de Estlandse hoofdstad Tallinn ver laten en zou woensdag om 10.00 uur in Stockholm arriveren. Om 00.24 uur ontving de Finse kust wacht in Turku, een stad aan zuidkust, een noodsignaal. Daar na viel de stroom op het schip ml Ongeveer twintig Finse, Zweed® en Deense helikopters en circa tien schepen namen deel aan reddingsacties. Ook de Russische marine bc hulp aan. Rond de plaats van het ongeil» dreven zo'n veertig lege dingsboten van de Estonia en tal rijke reddingsvesten en onderde len van het schip. De president van Estland, Le®' art Meri, kondigde een dag w* nationale rouw af. Ook in Zwe den gingen de vlaggen op ha' stok 'voor de grootste catastrofe die ons land in de moderne tif trof', aldus premier Bildt. De veerboot (ruim 15.500 ton)js gezamenlijk eigendom van »E Estlandse staat en de Zweedse rederij Nordstrom Thulin eC heeft een verzekerde waarde «r' ruim honderd miljoen guld® Het schip was in februari 19-» gebruik genomen door de reden] Estline, die maar één boot exploi teert. De Estonia is in 1980 in» Duitse Papenburg gebouwd. Den Haag (anp) - Een 1 seksueel is als mens gelovige gelijkwaardig een heteroseksuele men zegt bisschop H. Ernst interview met de Gay die vrijdag verschijnt „Die gelijkwaardigheid zwaar," aldus de bissch; op 26 november wordt volgd door mgr. M. Musk bisschop van Breda. „Het is in mijn ogen vanze Van onze verslaggever Amsterdam - Nieuw jaren flink in prijs niet-gesubsidieerde k vraagd worden, omda bouwrijp maken va: bodemverontreiniging Gemeentelijke grondbec houden nu al als regel aa een verhoging van zo'n procent nodig is om de grc ploitatie in de nieuwe sta ken dekkend te krijgen. Vc kavel grond in de vrije met een éénmalige bij draf het Rijk betekent dit al sr kostprijsverhoging van 4.000 gulden. Wie een huis in de geheel ongesubsid sector moet rekenen op ee hoging van zo'n 10.000 gul Dat bleek gisteren op eer gres in Amsterdam over d komst van de plekken waa: Den Haag (anp) - Het Eur Hof van Justitie kent vn die in het verleden in d( hebben gewerkt en daardoc ren uitgesloten van dee aan een bedrijfspensioen met terugwerkende kracht april 1976 recht op pensioe Het hof heeft dit gisteren I ten. Als de Nederlandse pen fondsen de vrouwen die tc rechte waren uitgesloten deelname aan pensioenvo ningen alsnog volledig pen, rechten moeten toekenne 1976, kost hen dat naar ting 1,2 miljard gulden. Van onze rechtbankverslag» Breda - Curator mr. C meester-oplichter Jan de uit het Belgische Essen uitgeleend aan De Kuijper op diens woning in Roosenc Dat heeft de Bredase reel geding bepaald. De Kuijpei hoeft uit de boedel voorals: boetes en rente aan Van bedrag is opgelopen tot 122 Het totale bedrag van doordat Van der Eijken verkopen. Mr. Van Leuven opbrengst van 277.000 gu tussen Van der Eijken en D» 1 AAN ELAN zou het fantasie, dat is de klacht, tering-naar-de-nering-zc dat bij een zo historisch van Mierlo lijkt zich nu ontworstelen. Weliswaar vernieuwend idee. De minister van Buitenlan» [jog van de Verenigde bijzonders. Al zijn oen doen dat in u» doorgaans obligaat woorden. Voor de net aang komst nog nieuw [donk. Hoe het ook yan Mierlo greep zich bezorgd en verontwa aantal landen, dat t vredesmacht, schrok resultaat was dat in pia zich verontschuldigend die zich niet voor herhal, Urn dat te voorkomen Buitenlandse Zake korps' krijgen. Een de wapenen zijnde v.ijw crises van 'konijnengekte' niet blijven wachten "et idee is te internationale a werkt moet worden, is v [?a9 geen belemmering van Mierlo moet zien zi! ren, zodat zijn historisch agenda van het i t bij paó acht. l-zettf ini nu al collega deze tijc op. He aangetreden en we! zij: zijn terug 0| "~ontwa beloo k toer plaats ..3jnd af herhalini voor, multin; vrijwi op eei goed on ambtenarij is we zi zien zijn -torisch ir internation

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 2