Streepjescode lijkt achterhaald
Speelgoedgigant in Breda
De opvolge
Femina: v<
'van wieg
EET WIJZER
Nieuwe techniek scant volgeladen supermarktwagentje in een seconde
Kunstzinnig koken (3)
DE STEM
CONSUMENT
DE STEM
Toys 'R US wil naar marktaandeel van 25 procent
Dorp
DE BUITENDIJK
DONDERDAG 29 SEPTEMBER 1994 D2
Door Henny Zetteler
Ooit hoopt directeur And}
Rihs van de Zwitserse fabrieï
van gehoorapparaten Phonal
in Stafa bij Ziirich dat zijr
mensen een toestel zuller
maken waarmee een slecht
horende op rumoerige recep
ties beter hoort dan de bezit
ter van goede oren.
Die dag lijkt nog ver, maar d«
fabriek introduceert deze maanc
in Nederland wel een 'hoorcom
De j
Cas Spijkers, Robert
Kranenborg, John Sister
mans, Joop Braakhekke,
John Fagel. Dat zijn zo'n
beetje de namen. Ze re
geren culinair Nederland
al van voor dat Lubbers
zijn eerste kabinet in el
kaar timmerde. Maar zo
als Lubbers uiteindelijk
het veld heeft geruimd
voor Kok, zal ook aan de
hegemonie van deze he
ren een keer een eind
komen. Welke Kok gaat
Cas Spijkers opvolgen?
Michel van der Kroft is
een serieuze kandidaat.
Door Nico Koolsbergen
Hij is nog maar 25. Brutale kop
zelfverzekerd, sous-chef in Le
Garage in Amsterdam. Inder
daad, het restaurant van Joop
Braakhekke. Michel van dei
Kroft weet wat hij wil: koken
een eigen restaurant runnen. „Ik
heb grote ambities," zegt hij on
gevraagd. Zulke typen zijn er
wel .meer. Maar Michel van der
Kroft gaat ze ook realiseren. Hij
straalt het uit. De eerste stappen
naar het grote succes zijn al
gezet.
Hij mag jong zijn, zijn ervaring
overtreft-die van veel van zijn
oudere collega's. Van der Kroft
staat al vijf jaar full time in de
keuken. Heeft jaren zelfstandig
gekookt in Zwitserland; de pol
lepel gezwaaid in het Ballymore
House in Ierland, de thuisbasis
van Myrtle Allen, en het mekka
van de culi's. Nooit van Myrtle
Allen gehoord? Foei! Zij is voor
zitster van de meest prestigieuze
koks-organisatie van Europa,
Eurotocques.
Het Ierse uitstapje duurde
slechts drie weken, maar Miche
van der Kroft deed er voor jaren
ideeën op. De reis was een ca
deau van Baileys Young Chef of
the Year Competition, een nieu
we wedstrijd voor veelbelovende
jonge Nederlandse koks, die dus
door Van der Kroft werd gewon
nen. Opgepast, Cas, Robert,
Joop, John en John: The Young
Ones komen er aan.
Op 10 oktober is de 'Dag van de
Smaak'. Befaamde koks gaan die
dag kookles geven op een basis
school. Ook Michel van der
Kroft. Hij is opgegroeid in
Door Janny Kok
Rotterdam - De 47e consu
mentenbeurs Femina, die van
morgen tot en met 9 oktober
in Ahoy' Rotterdam wordt
gehouden, belooft consumen
teninformatie te geven 'van
de wieg tot het graf.
Daarin blijken de ruim driehon
derd standhouders - al dan niet
niet commerciële bijbedoelin
gen - behoorlijk ver te willen
gaan. Beursbezoekers kunnen
worden geïnformeerd over de
verzorging van baby's, esthe
tische en reconstructieve plasti
sche chirurgie, het vinden van
een partner en daarn'a trouwen
en het onvermijdelijke levens
einde.
Beursorganisator John van Stra
ten hoopt dit jaar zeker 200.000
bezoekers naar de Femina te
trekken. Zij moeten onder meer
worden geboeid door de gebrui
kelijke beursonderdelen: de pre
sentatie van nieuwe huishoude
lijke artikelen, moderne
woonstijlen, modenieuws, eten
en drinken, beeld en geluid, hob
by en doe-het-zelf.
Trouwen
Dat er in onze samenleving weer
meer wordt getrouwd moet blij
ken uit een opvallend groot aan
tal sthnds waar aanstaande
bruidsparen inspiratie voor de
grote dag kunnen opdoen. Vol
gens de beursorganisator is een
even opmerkelijke ontwikkeling
dat er dit jaar veel presentaties
komen, die vooruit lopen op de
Van onze verslaggeefster
Breda - Eindeloze rijen met
duizenden beren, puzzels, vi
deospelletjes, Barbiepoppen,
lego, knuffelbeesten, boeken
en alles wat een kind tussen
nul en zestien jaar maar kan
wensen. Zo zien de speel
goedwarenhuizen van 'Toys
'R US' eruit.
De ontelbare schappen met do
zen, opgetast tot aan het pla
fond, moeten de consument en
vooral het kind het gevoel geven
beland te zijn in een soort luilek
kerland van speelgoed. Zoveel
speelgoed hebben de meesten
onder ons nog nooit bij elkaar
gezien.
De kritische ouder zal zich mis
schien afvragen of het verstan
dig is om een kind hiermee naar
toe te nemen. Het gigantische
aanbod is genoeg om een kind
tureluurs te maken. Om nog
maar te zwijgen over het maken
van een keuze. Welke beer van
de vele duizenden? Welke pop is
het mooiste? Welke auto?
18.000 artikelen
De speelgoedgigant 'Toys 'R Us',
het meest winstgevende winkel
bedrijf in de Verenigde Staten,
opent zaterdag een zaak in het
Bredase winkelcentrum 'de Lu
net'. Met zo'n 18.000 artikelen.
Want niet alleen Is er speelgoed,
'Toys 'R US' verkoopt ook baby
voeding, bedjes, wandelwagens,
fietsen, boxen, luiers, babykleer
tjes, enzovoort enzovoort.
De winkelketen, met 500 zaken
in de Verenigde Staten en onge
veer 200 in de rest van de we
reld, heeft zo'n breed assorti
ment dat het de gevestigde
speelgoed- en babyzaken overal
de schrik op het lijf jaagt. In
Eindhoven riep de opening van
een zaak in het PSV-stadion
groot verzet op van de plaatselij
ke middenstand.
Vorig jaar werd de eerste Neder
landse winkel van het speelgoed
concern geopend in Arnhem.
Daarna in Utrecht, Amsterdam,
Rotterdam en Eindhoven. En za
terdag dus in Breda.
'Toys' wil in Nederland een
marktaandeel van 25 procent,
evenveel als de huidige marktlei
ders Bart Smit en Intertoys. In
het jaar 2000 wil het gigantische
speelgoedconcern tien tot vijf
tien winkels in ons land.
Plannen
Tegelijkertijd experimenteert
het bedrijf ook met andere vor
men. In de VS is er behalve Toys
al een keten van 'Kids 'R Us'-
winkels, die kinderkleding ver
kopen. Verder zijn er plannen
voor 'Books 'R US' (kinderboe
ken) en Party 'R US (alles voor
het feest).
De successtory van 'Toys 'R US'
begint als de oprichter, de nu
zeventigjarige Charles Lazarus,
in 1956 een speelgoedwinkel
opent onder de naam Children's
Supermarket. Enkele jaren later
verandert hij de naam in 'Toys
'R US' (Speelgoed, dat zijn wij),
met de R in spiegelbeeld ge
schreven, zoals een kind dat
doet.
Nu, bijna veertig jaar later is
Lazarus een van de rijkste men
sen in Amerika. Zijn bedrijfsfi
losofie is simpel: kinderen willen
altijd meer en steeds nieuw
speelgoed. En ouders en groot
ouders geven graag en met gulle
hand. Iedere dag is een dag voor
speelgoed, het hele jaar door,
redeneert Lazarus. Dus niet al
leen met Sinterklaas of Kerst
mis.
Hebzucht
De speelgoedkoning voert het
hele jaar door reclamecampag
nes en stuntkortingen. Boven
dien hanteert hij het discount
store principe: Wie groot in
koopt, kan de prijzen laag hou
den. En overdaad wekt hebzucht
op, weet iedere supermarkt. Dat
geldt misschien nog sterker voor
speelgoed.
De vraag is echter of juist die
overdaad aanslaat in het zo pe
dagogische bewuste Nederland.
Want is het nou wel zo leuk om
met een winkelkarretje speel
goed te gaan 'inslaan'? Boven
dien is, volgens velen, 'Toys 'R
US' nauwelijks goedkoper dan
andere speelgoedzaken.
Een ding staat wel vast: de me-
ga-winkel, die bepaald niet uit
blinkt door een gezellige sfeer, is
ideaal voor drukke ouders, die
op het laatste moment nog inko
pen moeten doen voor een ver
jaardag of Sinterklaas. Want je
kunt het zo gek niet verzinnen of
ze hebben het, bij 'Toys 'R US'.
Alleen, je moet het wel zelf in
pakken, want aan cadeaupapier
doen ze niet.
Eindeloze rijen speelgoed, zo ziet de gemiddelde Toys 'R US-winkel er uit.
Door Marijke Prins
De Franse schrijver Alexandre Dumas père (1802-1870), nog
steeds beroemd met zijn 'De drie musketiers', was naast een
fantast ook een lekkerbek. Zijn laatste boek, Le Grand Diction-
naire de Cuisine, vormt daarvan de amusante getuigenis.
Het boek is opgebouwd als een encyclopedie, van A tot Z. Het is
een mengelmoes van anekdotes, persoonlijke herinneringen aan
zijn reizen en quatsch, oftewel onzin. Onder 'Truffels' vind je:
'Thans zullen wij het hebben over het sacrum sacrorum der
gastronomen, waarvan de naam door de fijnproevers uit alle
tijden nimmer wordt uitgesproken zonder de hand aan het
hoofddeksel te brengen: tuber cibarium of lycoperdon guluso-
rum, oftewel de truffel. U heeft de geleerden geraadpleegd, hen
gevraagd wat deze knol wasT en na tweeduizend jaren redetwis
ten hebben de geleerden u nog steeds geantwoord: 'Wij weten
het niet.' U heeft de truffel zelf ondervraagd en de truffel heeft
u geantwoord: 'Eet mij en eer God'.'
Dat gaat zo nog even door om sierlijk te besluiten: 'De truffel is
zeker geen zinnenprikkelend middel in de positieve zin en
betekenis, doch kan bij bepaalde gelegenheden de vrouwen
tederder en de mannen beminnelijker maken.'
Is dat niet iets om te proberen? Een van de weinige winkels in
Nederland waar je truffels kunt kopen, is slagerij Fred de
Leeuw in de Utrechtsestraat in Amsterdam. De zomertruffel, die
momenteel nog volop te krijgen is, kost vier gulden per tien
gram. Voor een pasta met truffels heb je zo'n tien gram per
persoon nodig. Dus een aardig modaal prijsje.
De zwarte truffel, die tegen Kerst in de handel komt, kostte
vorig jaar 1200 gulden per kilo, de meest verfijnde, de witte,
bracht zelf 3000 op. Ja, dan wordt het werk voor de echte
liefhebber.
Laten we dan nu maar de kans grijpen en de zomertruffel kopen
(er zijn ook blikjes met ingemaakte truffels te koop, maar u
snapt wel dat dat minder vers is).
voor drie personen
30 gram truffel
250 gram eiertagliatelle
6 eetlepels fijne olijfolie
zout naar smaak
Borstel de truffel onder de koude stromende kraan schoon met
een ouderwets nagelborsteltje. Bet hem af. Kook de pasta
beetgaar, verdeel deze over drie (voorverwarmde) borden, giet
over iedere portie wat fijne olijfolie en rasp tot slot met een
grove rasp de truffel eroverheen. We wisten niet wat we
proefden! Maar ik had nog tien gram truffel over. Zodoende
besloot ik om maar weer eens een paté te fabriceren.
Als je een keukenmachine hebt,' is paté maken het eenvoudigste
wat er is. Deze paté kostte aan grondstoffen zo'n 25 gulden,
maar je kunt porties invriezen en stukken weggeven aan
vrienden.
Nodig: 250 gram kalfslever, 250 speklapjes, 500 gram kippele-
vers, 125 gram boter, 10 gram geraspte truffel, borrelglas
armagnac (in apart flesje te koop), peper naar smaak,
laurierbladeren, twee plakken rauwe ham.
Maal het vlees fijn, vermengen met boter en truffel, op smaak
brengen met zout en peper en in een hoge ovenvaste vorm gieten
(bak een beetje in een koekepannetje om te proeven hoe zout hij
is). Garneren met laurierbladeren en de twee plakken ham.
In een bak met water zetten in een matig verwarmde oven (17'
graden) en in zo'n VA uur gaar laten worden. Zet een schotel
met gewicht op de hete paté en giet overtollig vet en sap weg.
Door Hein Sluijter
Wachtende rijen voor de
kassa's in de supermarkten
kunnen binnenkort tot het
verleden behoren. Er is een
revolutionair systeem be
dacht dat het aanzien van
vooral de grotere super
markten over de hele we
reld kan veranderen.
De klant hoeft niets anders te
doen dan gewoon de boodschap
pen uit de rekken te pakken en
met het volgeladen winkelwa
gentje naar de kassa te lopen.
Het Supertag-systeem zorgt er
voor dat de hele inhoud van het
wagentje binnen een seconde
met prijs en al wordt geregis
treerd. Na enkele seconden volgt
de geprinte kassabon en kun je
betalen. En doorlopen.
Het hele huidige oponthoud aan
de kassa's, ontstaan omdat alle
artikelen uit het wagentje op de
band moeten worden gezet en
een voor een moeten worden
gescand, is dan verdwenen. En
daarmee zou dan het nog niet
zolang geleden ingevoerde bar
code-systeem, die streepjes op
elk artikel waar nu in de meeste
wat grotere supermarkten mee
gewerkt wordt, meteen weer
achterhaald zijn.
Tijdwinst
Voordeel van een goed werkend
Supertagsysteem is dat er een
enorme tijdwinst ontstaat. Ook
diefstal door stiekem iets in een
tas te verbergen of in je zak te
stoppen of op wat voor een ma
nier dan ook is niet meer moge
lijk. Binnen zelfs vier meter pikt
de Supertag-scanner nauwkeu
rig en genadeloos alles op.
Het systeem berust op twee pij
lers. Om te beginnen moet elk
artikel voorzien zijn van een
miniscuul chipje ter grootte van
ongeveer een vierkante millime
ter en toegerust met een anten-
netje. Dat moet natuurlijk on-
verwijderbaar zijn voor een
eventueel-kwaadwillende consu
ment. Die zou de scanner-regis
tratie kunnen omzeilen door de
chip heimelijk te verwijderen.
De andere pijler is de scanner
die radiografisch supersnel de
wisselende codes in de ehipjes
registreert en meteen een gede
tailleerde kassabon produceert.
Die scanner zal er waarschijnlijk
uitzien als een poort die bij elke
kassa staat opgesteld en waar de
klant onderdoor moet.
Licentie
Het systeem is een jaar of drie
geleden uitgedacht in het Zuida-
frikaanse Pretoria, in de CSIR-
laboratoria. Daar experimen
teert men er nu ook mee in een
supermarkt van de Piek N Pay-
keten. Er komen kennelijk posi
tieve geluiden vandaan.
De licentie-uitgifte wordt inmid
dels verzorgd in Engeland, bij de
British Technology Group
(BTG). Omdat het hele project
nog jong is, is nu pas de eerste
licentie verleend.
En wel aan ICL (International
Computers Limited), de op twee
Proef met het nieuwe systeem in een supermarkt van Pick N Pay in Zuid-Afrika. Als het wagentje onder de poort door is geduwd, is binnen een paar seconden de
kassabon gereed en kun je betalen. foto icl
na grootste leverancier in de
wereld van systemen voor de
detailhandel. ICL heeft bedrij
ven in tachtig landen en in to
taal 24.000 mensen in dienst.
ICL Nederland is gevestigd in
Maarssen en daar wil PR Mana
ger Dick van Beusekom graag
vertellen dat volgens zijn stellige
verwachting binnen drie tot vijf
jaar, zo rond 2000, de eerste
Nederlandse supermarkten met
Supertag in zee zijn gegaan. En
ook dat hetzelfde revolutionaire
systeem heel goed toepasbaar is
in bibliotheken, bij transportbe
drijven, bij de groothandel en op
luchthavens om de bagage te
checken. Hij noemt maar enkele
voor de hand liggende mogelijk
heden op. Er zijn er nog meer
denkbaar.
Demonstraties
Van Beusekom: „Nu wij als eer
ste ter wereld die licentie van
BTG verworven hebben, denk ik
dat we dit jaar hier in Maarssen
met praktijkproeven kunnen
starten. En met demonstraties.
Er moet nog veel gebeuren, maar
het is te overzien. Die scanners
moeten zo snel mogelijk uit de
experimenteersfeer worden ge
haald. Nu is het allemaal nog te
duur om 'er commercieel mee te
kunnen werken. Uiteraard wordt
het allemaal goedkoper en ren
dabeler als er in serie kan wor
den geproduceerd. Ik heb nog
geen idee van prijzen. Maar je
moet daarbij wel bedenken dat
bij bedrijven die het systeem
straks aan zullen schaffen, di
verse betaalde handelingen weg
vallen. Financieel en economisch
gezien, is dat een voordeel. In
supermarkten zullen bijvoor
beeld minder kassa's nodig zijn."
Werkgelegenheid
Verwacht Van Beusekom een ne
gatieve invloed op de werkgele
genheid? Want als er minder
kassa's komen, zijn er ook min
der mensen nodig die ze bedie
nen.
„Het zou kunnen, maar daar is
eigenlijk nog weinig van te zeg
gen. Het ligt er maar aan hoe de
bedrijven dat organiseren. Er
komt tenslotte tijd vrij voor za
ken die anders steeds in de knel
zaten."
Hij blijft enthousiast: „Supertag
kan vijftig artikelen per seconde
lezen. In twee seconden dus hon
derd. Maar wanneer laad je meer
dan vijftig artikelen in je wagen
tje? Het maakt trouwens niet uit,
een of twee seconden. En wat die
chip betreft, die wordt meteen
na het scannen gedeactiveerd.
De consument kan hem met de
verpakking rustig weggooien.
Dat ding is ook nog eens milieu
vriendelijk, want het is gemaakt
van silicium, de basis van ge
woon zand. We moeten er wel
voor gaan zorgen dat de chip erg
goedkoop gemaakt kan worden.
De kosten zouden moeten liggen
in de orde van een cent. Anders
wordt het te duur."
Toelevering
Toch ziet Van Beusekom de su
permarkten niet als eerste be
drijfstak aan de beurt komen om
uitgerust te worden met Super
tag. Waarschijnlijk zal de toele
vering naar de detailhandel het
spits afbijten. Zoals het er nu
naar uitziet gaat de primeur dus
naar de distributiebedrijven (van
warenhuizen of supermarktke
tens) en naar de groothandel.
Daar wordt nu geteld, gecontro
leerd en geregistreerd met scan
ners die in feite elk artikel nog
moeten bekijken om te zien of
alles met de boeken en de com
puter klopt. Een vol pallet bij
voorbeeld moet via Supertag
binnen een seconde met het hele
karwei klaar zijn. Of je zet een
volgeladen vrachtauto even on
der de poort. Volgens Van Beu
sekom is het dan zo gepiept.
Bibliotheken
„Je kunt met het nieuwe systeem
vele kanten op," meent Van Beu
sekom. Zo ziet hij bijvoorbeeld
zelfbedieningsbibliotheken ont
staan. In elk boek komt een chip
te zitten waarmee de klant zelf
kan scannen. Hiermee zou een
belangrijk deel van het balie-
werk ophouden te bestaan en er
opnieuw meer tijd beschikbaar
komen voor zaken die anders
noodgedwongen waren blijven
liggen.
Eenzelfde tijdwinst deed zich
een aantal jaren geleden voor
nadat de Nederlandse openbare
bibliotheken waren overgestapt
op automatisering. Het Super
tag-systeem moet dan natuurlijk
wel afdoende geïntegreerd wor
den in de verschillende systemen
die in de bibliotheken in gebruik
zijn.
Ook de luchthavens kunnen pro
fiteren van de vinding. „Nooit
meer aan het eind van de reis je
koffers zoek die in een verkeerd
vliegtuig blijken te zijn geladen.
Is dat niet wat? Je kunt nu
precies en snel checken wat er in
het vliegtuig geladen is en wat
niet."
Of Supertag een succes wordt en
ICL dus voldoende systemen kan
verkopen, hangt natuurlijk af
van de belangstelling bij het be
drijfsleven. Omdat het nieuwtje
van de licentie hier en daar al
vorige maand bekend was in
Nederland, zijn er inderdaad be
drijven geweest die de afgelopen
weken om meer informatie heb
ben gevraagd.
Van Beusekom: „De interesse is
meteen groot. We worden nu
dagelijks gebeld. Ook door de
detailhandel. TNO in Delft heeft
eveneens al kontakt opgeno
men."
Het lijkt er dus wel op dat we
binnen niet al te lange tijd af
zijn van de ergernis in de rij voor
de supermarktkassa. En vooral
van het frusterende besef in de
verkeerde rij te staan.
naar naar toe?
Die vraag werd
ons tot vervelens
toe gesteld toen we aankon
digden te gaan verhuizen naar
een dorp. Op een toon alsof
we naar een gehucht in de
Pyreneeën vertrokken. En dat
terwijl onze huidige woon
plaats hemelsbreed maar een
slordige tien, twaalf kilometer
van de vorige verwijderd ligt.
Tot onze verbazing, wij ken
den het dorp allang, hadden
veel van onze vrienden en
kennissen er nog nooit van
gehoord. En zij die wel wisten
waar het lag, deden bijna als
of we van plan waren te emi
greren.
Sommige stadsbewoners kun
nen zich amper iets voorstel
len bij het leven in een dorp.
Het lijkt wel of ze visioenen
krijgen van een paar hutjes op
een hoop, waar een paar
koeien herkauwend in het
gras liggen en wat kippen
rondscharrelen. Een plaats,
bevolkt met eenvoudige zie
len, die met weinig tevreden
zijn en 's avonds met de kip
pen op stok gaan. Een soort
jaren-dertig-film in beverig
zwart-wit.
Tijdens de eerste winter dat
we er woonden, vroegen col
lega's soms oprecht belang
stellend of we die ochtend
veel problemen hadden gehad
om op het werk te komen.
Alsof we ons met paard en
wagen uit de modderige klei
hadden moeten worstelen.
Omdat wij allebei lang in een
dorp hadden gewoond wisten
we wel zo'n- beetje waar we
aan begonnen en inderdaad,
het voorzieningenniveau is
niet te vergelijken met dat
van een stad. Zelfs niet met
dat van een klein stadje. Maar
er zijn wel verharde wegen en
we hebben ook gewoon stro
mend warm en koud water.
Het verstandigst is om, als je
in een dorpje met een paar
duizend inwoners wilt wonen,
nergens op te rekenen. Alles
wat er dan wel is, is mooi
meegenomen. In het begin
lijkt het net alsof er niets is,
maar met een beetje zoeken
blijkt dat toch mee te vallen.
Dan ontdek je opeens die
drogist die verrassend veel
smeerseltjes en baby-artike
len in huis heeft. Of die
dorpskledingzaak, waar je
even gauw een T-shirt kan
halen. Een diervoedingswin
keltje in een verbouwde gara
ge, een bloemenwinkel, de
bakker die brood aan huis
brengt, een flinke doe-het-
zelf-zaak en zelfs een 'chi
nees' en een pizzabakker.
Dan heb ik het nog niet over
de drie friettenten, de cafés,
de disco, de groentewinkels,
de slagerijen en de (wegres
taurants.
Toegegeven, de keus is vaak
niet zo heel groot en je moet
ook geen gekke dingen willen
(toen ik ooit om een aubergi
ne vroeg bij de groente-afde
ling in de supermarkt keek de
jeugdige verkoper me aan als
of hij water zag branden),
maar voor de basis-dingen
hoefje het dorp niet uit.
Door Mariëtte Mulkens
We 'hebben' zelfs zo'n zaakje,
dat me altijd een beetje doet
denken aan de winkel van
Malle Pietje uit Swiebertje, zij
het in een moderne uitvoe
ring. Ooit begonnen als siga
renwinkeltje is het nu een
mudvol gepropt pand waar je
de gekste dingen kunt krijgen.
Waterpistolen, stenen beeld
jes, crêpe-papier, emmers, vi
deobanden, fotokopieën,
kaarsen, multomappen, voet
ballen, vlaggetjes voor konin
ginnedag, theepotten, carna
valsartikelen, computerpapier
en noem maar op. -
Wanneer je iets niet in de
winkel kunt vinden, vraag je
dat aan de eigenaresse, waar
na je te horen krijgt: 'Ik zal
eens op zolder kijken'. Na wat
gerommel en gestommel inde
verte verschijnt negen van de
tien keer het gevraagde arti
kel, zoals een ding om ver
warmingselementen schoon te
maken. En als ze het niet
hebben is de volgende vraag:
'Zal ik het besteilen?'
Want dat kan altijd.. Wat er
niet is, kan er komen. Dat is
nou het voordeel van die ver
harde wegen.
