WE ZIJN ERUIT.
'Je 2
Vandaag vi
Ongelofelijk maar waar. Eindelijk was iedereen het een keer met elkaar eens. De 14 deelnemende
Europese landen kwamen tot een unanieme beslissing.
Ze kozen de Sony Super Trinitron KV-S2941 tot Europese TV van het Jaar 1994-1995.
Omdat Super Trinitron de natuurlijkste vormen geeft dankzij de platste beeldbuis ter wereld
De meest natuurlijke details dankzij één groot super kleurenkanon. En de natuurlijkste kleuren
dankzij een beeldbuislaag, die ook in professionele monitoren wordt gebruikt. De onafhanke
lijke jury, met daarin journalisten van toonaangevende audio/videobladen, was duidelijk in
haar oordeel: 'De KV-S2941 is op dit moment de beste kleurentelevisie op de Europese
markt.' Nederland speelde zowaar een voortrekkersrol bij de benoeming. Diezelfde Super
Trinitron werd hier namelijk al eerder uitgeroepen tot Televisie van het Jaar.
Nu heeft hij zelfs de Europese top gehaald. Reden genoeg om hem even te
gaan bekijken bij uw Sony dealer. Dan kunt u 'm meteen feliciteren.
DE STEM
EUROPESE TVVAN HET JAAR '94-'95. ONLY SONY.
Reünie in
St.Jansteen
DE STEM
DONDERDAG 29 SEPTEMBER 1994
X 65
v
Van onze verslaggever
Romain van Damme
Bosschenhoofd - Het boek
'Herinneringen aan 1-14
B.I.' ligt binnen handbe
reik. Maar Stan van Nis
pen heeft dat bijna 200
pagina's boek niet nodig.
De herinneringen zitten in zijr
hoofd en ze zijn Zeeuws-Vlaams
gekleurd. In het grensgebied met
België, Zeeuws-Vlaanderen
werd in het najaar van 1944 het
bataljon opgericht. Het eerstt
onderdeel van de Koninklijke
Landmacht in bevrijd Nederlanc
tijdens de Tweede Wereldoorlog.
„Donderdag 29 september is het
precies vijftig jaar geleden," zegt
Stan van Nispen in zijn Hoe-
vense woning. Hij is een van de
801 mannen die deel uitmaakter
van het Regiment Infanterie
„Maar niet vanaf het begin. Ik
ben er pas begin november bij
gekomen. Daarvoor zat ik ir
Noord-Frankrijk.
Stan van Nispen wil het eigen
lijk zo min mogelijk over zijn
persoontje hebben. „Als je ovei
dit bataljon praat, moet je bij
Rudolph Fassaert zijn. Hij woont
nu in Bergen op Zoom. Die man
weet alles van het bataljon. Aan
vankelijk werd het bataljon naai
hem vernoemd. Fassaert was
door de Duitsers opgepakt en
iedereen dacht dat hij dood
Verrast
Slapend in de cabine van een
vrachtauto werd Rudolph Fas
saert op 17 september verrast
door de Duitsers. De Duitsers
waren op zoek naar een veilig
onderkomen voor de nacht en
dachten dat gevonden te hebben
bij een boerderij van de familie
Koster in de Willem III-poldei
rond Zaanislag. Uitgerekend op
die boerderij was het verzet be
zig zich te organiseren.
Fassaert werd opgepakt en,
kwam uiteindelijk in Middel
burg terecht waar hij ter dood
werd veroordeeld. Op de dag dat
het doodvonnis voltrokken zou
worden, wist hij te ontsnappen.
Van Nispen: ,-,Toen hij weer op
dook, werd - de naam van het
bataljon gewijzigd. Je kunt
moeilijk een bataljon noemen
naar iemand die nog leeft. Ik
weet trouwens nog goed dat ze
in Kloosterzande al bezig waren
om een monument voor hem op
te richten."
Stan van Nispen is van Rucphen.
Een Westbrabander met
Zeeuws-Vlaamse trekjes. De
oud-gemeentesecretaris van Wil
lemstad heeft het niet over de
pont die Beveland en Walcheren
met Zeeuws-Vlaanderen ver-
Bindt, maar over de boot. En St.
Jansteen noemt hij als vanzelf
sprekend Steen.
Begin '42 kwam hij in Zeeuws-
Vlaanderen terecht. „Ik werkte
op de secretarie in Hoeven. In
Zeeuws-Vlaanderen werkte ik in
IJzendijke, ook op de secretarie.
Daar heb ik ruim een jaar ge
werkt. Tot het botste met de
toenmalige burgemeester. Eind
'43 ben ik vertrokken."
Stan van Nispen dook onder in
Den Bosch (Boschkapelle).
„Maar eerst zat ik in Biervliet,
bij de familie Claeijs. Toen was
ik al geruime tijd lid van de
GDN, de Geheime Dienst Neder
land. We verzamelden allerlei
gegevens, militaire gegevens
economische gegevens. En die
Vah onze verslaggever
St. Jansteen - De oud-le
den van het bataljon 1-14
R.I. houden morgen een
reünie in het Zeeuws-
Vlaamse St. Jansteen.
„De laatste zelfstandige
reünie," zegt Stan van
Nispen, voorzitter van
het reünie-comité.
„Het is nu vijftig jaar gele
den. We wilden deze reünie
per se in de gemeente Hulst
houden. Daar is het immers
allemaal begonnen. De club
wordt echter steeds kleiner.
De leden zitten in het hele
land. Voor velen is het niet
zo gemakkelijk meer om een
verre reis te maken."
Het is de zestiende keer dat
de oud-leden bij elkaar ko
men. „We zijn in '69 begon
nen. Prins Bernard is er een
Paa[' heer bij geweest. Daar
hebben we nu ook aan ge
dacht. Maar uiteindelijk
hebben we besloten het met
ons eigen mensen te doen.
Bober, we willen er weinig
heisa omheen. Het is de be
doeling dat we de volgende
jaren samen met het batal-
Ji°n ,ï~14 RT een reünie hou
den.
