6Gooit God de kinderen dan zó uit de hemel?' Rapport Jodiumpil verdeelt Vlaamse ministeries Denen voelen nietl voor verandering Oplichter zaait ver» Lijn AbvaKabo: DE STEM BINNENLAND BUITENLAND Hollandse emigranten leven voort in archief New York LJ Hugo Röling schreef de geschiedenis van de seksuele voorlichting PESTEM J Milieuvereniging Benegora vreest run van Belgen op Nederlandse jodiumpillen DE STEM Halszaak WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1994 Door Diederik Kramers (anp) Albany/Den Haag - Politiek geruzie over defensiekosten, etnische spanningen, dronkenschap en sportvandalisme. Het klinkt de hedendaagse Nederlander allemaal bekend in de oren, maar zijn zeven- tiende-eeuwse voorouders in Noord-Amerika hadden er ook al mee te maken. De Ameri kaanse historicus Charles Ge- hring heeft er zijn levenstaak van gemaakt de archieven van Nieuw Nederland openbaar te maken. Wegens het 20-jarig bestaan van zijn New Nether lands Project is hij het afgelo pen weekeinde benoemd tot officier in de orde van Oranje Nassau. Het verhaal van Nieuw Neder land is een unieke episode in de Amerikaanse geschiedenis, zegt Gehring, werkzaam in de New York State Library te Albany. „Het is net een spiegel van het huidige New York. Nieuw Amsterdam was, even als het Amsterdam van de Verenigde Provinciën, een be langrijke handelsstad en een smeltkroes van verschillende culturen, net zoals New York City dat nu is." Het Hollandse verleden is er bewaard gebleven in namen als Harlem (Haarlem) en Brooklyn (Breukelen). De Westindische Compagnie (WIC) vestigde de kolonie in 1662 in wat nu New York en delen van New Jersey en Con necticut is. De Engelsen an nexeerden het gebied in 1664 om het acht jaar later weer te moeten prijsgeven aan een Hollandse invasievloot. Uit eindelijk gaf de WIC het ge bied in 1674 op in ruil voor Suriname. Mede door z'n korte geschie denis is er over het algemeen niet veel bekend over Nieuw Nederland. „Het zijn altijd de overwinnaars die de geschie denis schrijven," aldus Ge hring. „De Britse tijd werd bepalend voor het beeld van ons koloniale verleden, terwijl het Nederlandse aandeel werd weggemoffeld." Ook in Nederland was er maar weinig belangstelling voor Nieuw Nederland toen Ge hring rpet zijn project begon. „Ze vonden het maar een kor te episode die weinig sporen had nagelaten. Men had meer aandacht voor de koloniale geschiedenis in Indië en de huidige derde wereld." Het ontcijferen van de docu menten, geschreven in het moeilijk leesbare zeventiende- eeuwse Nederlandse schrift, maakt het werk er niet ge makkelijker op. Na twintig jaar heeft Gehring 7000 van de 12.000 stukken (WIC-ar- chieven, raadsminuten, recht bankverslagen) getranscri beerd, vertaald, geannoteerd en uitgegeven. Hij ziet zijn werk echter be loond door het groeiend aantal onderzoekers aan weerszijden van de oceaan dat uit zijn bronnen put. Universiteiten en scholen in New York, New Jersey en Connecticut hebben Nieuw Nederland inmiddels in hun lesprogramma's opgeno men. „We hebben hier in Al bany zelfs een stel liefhebbers dat in eigen gemaakte unifor men van de compagnie-solda ten rondloopt," alus Gehring. Uit de vergeelde en fragiele papieren blijkt dat Nieuw Amsterdam in het midden van de zeventiende eeuw met zijn circa 1000 inwoners een mul- ticülterele metropool 'in de dop was. Gouverneur Willem Kieft vertelde een gast in 1643 dat er wel achttien talen wer den gesproken. Uit heel Euro pa vluchtten mensen via Am sterdam voor de dertig-jarige oorlog naar de Nieuwe We reld: Franse en Waalse protes tanten, Engelsen, Duitsers, Polen, Scandinaviërs, tot Kroaten en Litouwers toe. „Zij namen allen de Neder landse taal en cultuur over en werden al snel verneder landst," zegt Gehring. Met de Indianen werd veel handel gedreven, al waren er vaak spanningen. Zo kwam het in 1655 tot een uitbarsting toen de vroegere schout Hend- rick van Dijck een Indiaanse doodschoot die een perzik uit zijn boomgaarde gapte. Daar op trokken zo'n 900 Indianen plunderend en brandstichtend over Manhattan en Statenei land. „Het is een groote stoutigheyt van de wilden dat se soo veel schoone gelegentheyten van bouwerijen (boerderijen), menschen ende vee hebben durven destrueren (vernieti gen)," aldus een functionaris. De krachtdadige gouverneur Peter Stuyvesant deed zijn best om de verdediging van de kolonie tegen Indianen en Britten te verbeteren. Fort Amsterdam op het zuidelijkste punt van Manhattan leek vol gens hem 'meer op een mols hoop dan op een fort'. Omdat de burgerij er geen geld voor over had, liet hij uit eigen middelen een verdedigingswal bouwen, die langs de huidige Wallstreet loopt. De manuscripten tonen het dagelijkse leven van de kolo nisten van Nieuw Nederland en hun vrijetijdsbestedingen, waarbij niet zelden slachtof fers vielen. Vooral de drank zucht eiste zijn tol. Zo meldt het strafblad van Jacob Jansz Stol, veerman bij Rensselaer, in 1649 dat hij in de taveerne 'zonder reden Hans Vos met een kroes in het gezicht sloeg zodat deze twee maanden niet kon werken. Vervolgens sloeg hij Willem Jeuriaensz met een kroes, en Abraham Pietersz op het hoofd'. Zelfs het 'kolven' of golfen leverde gevaar op: de stads raad van Beverwijck (Albany) verbood het mensen op straat dit spel te spelen, omdat er te veel ruiten sneuvelden en voorbijgangers door rondvlie gende golfballen werden ge troffen. Golfen en drinken - Philip Schuyler kon het niet laten, zelfs niet op zijn huwelijksdag in 1650 te Beverwijck. Voor dat hij in de echt werd ver bonden met Margaretha van Suchtenhorst, schaatste hij eerst met zijn vrienden de be vroren Noordt-rivier (de Hudson) op voor een partijtje 'ijskolven'. Vervolgens doken ze de kroeg in. Maar na enkele kroezen drank kreeg een aan geschoten Philip ruzie met ene Gijsbert van den Berg. Er brak een gevecht uit, en Gijs bert liep een messteek op. Dankzij zijn invloedrijke schoonvader, die commandant van het district was, kwam Philip er genadig vanaf en kon de trouwerij gewoon door gaan. Brugge eert een grote zoon. De schilder Hans Memling is 500 jaar dood. Een goede gelegenheid voor een overzichtsexpositie en tegelijk een oppepper voor de noodlijdende toeristische industrie. Brugge pakt het groots aan: arrangementen voor overnachtingen, maaltijden en een bezoek aan de schilderijen. Maximaal rendement verzekerd. Voor wie wil reserveren, staan er twee telefoonnummers open. Een voor losse toegangskaarten en een ander voor een all-in-pakket. Met beide nummers wordt ruim geadverteerd. De belangstellende belt en krijgt in gesprek. Hij probeert het vervolgens een half uur later weer: in gesprek. Een half uur later nog eens: in gesprek. Zo veertien dagen lang, op beide nummers. Alsof in paniek geraakte telefonistes de haak naast het toestel gelegd hebben. Een bevriende instantie geeft uitleg. Het museum heeft één nummer en zes lijnen beschikbaar. Alsof er slechts een gelimiteerd aantal geïnteresseerden uitgemolken hoeft te worden. (CH) f" Noteer als nieuwe abonnee:_ Naam: Adres: Postcode:_ Telefoon (voor controle bezorging): De nieuwe abonnee betaalt per: p kwartaal acceptgiro 87.20 c o maand automatisch 29.05 De Parkerpen zenden aan: Naam: Adres: Postcode: Plaats:. kwartaal automatisch bank/gironr. 84.70 Plaats:. In de pen moet komen te staan: (max. 15 letters) De pen wordt opgestuurd zodra wij het eerste abonnementsgeld ont vangen hebben. Stuur deze bon in een open envelop zonder postze gel naar Dagblad De Stem, Antwoordnummer 112, 4800 VB Breda. DE STEM. EEN KRANT DIE JE WAT ZEGT. Er waren ouders die over bijtjes en bloemetjes be gonnen... Er waren ouders die iets vaags ver telden over geslachtsge meenschap... Er waren ouders die volhielden dat de ooievaar de baby's bracht... En er waren 'ouders die werkelijk niet wisten wat ze aan moes ten met die vraag waar alle kinderen eens mee komen: 'mama, papa, waar komen de kinderen vandaan?' Dr. Hugo Röl ing, docent historische opvoedkunde aan de Universiteit van Amster dam, zette alle antwoor den op een rij en schreef de geschiedenis van de seksuele opvoeding. Een vraaggesprek. Door Mick Salet HET SPROOKJE van de ooie vaar gelooft geen kind meer. Baby's komen uit de buik van mama. Maar hoe komen ze daar? Dat is een vraag waar heel wat ouders nog altijd een beetje mee in de maag zitten. Wat vertel je een kind? En wanneer? Vertel je een basisscholiertje al les, van voorspel tot nageboorte, öf zeg je vlak voor het spannend wordt, net als volksopvoedster Elise van Calcar aan het eind van de vorige eeuw: 'dat kan ik u nog niet uitleggen; gij weet ook niet hoe het komt dat de zon ons allen verwarmt en licht geeft; gij weet ook niet hoe de locomotief of de telegraaf werkt - wees tevreden met te weten dat alles door God gegeven wordt. Het staat leelijk als kinderen over allerlei zaken willen meepraten, daar ze nog niets van vatten kunnen'. Hoe hebben ouders en opvoeders het door de jaren heen verteld? De pedagoog Hugo Röling, 49 jaar, ging op onderzoek en schreef er een boek over: 'Ge vreesde vragen, de geschiedenis van de seksuele opvoeding in Nederland.' Eerst even uw eigen ervaring. Hoe kreeg u seksuele voorlich ting van uw ouders? „Ik kan me niet herinneren dat ik thuis seksuele voorlichting heb gehad. Op mijn twaalfde had ik nog geen flauw idee. Nu komt dat niet meer voor. Kinde ren worden op televisie met seks gebombardeerd. Maar ik groeide op zonder tv. In een intellectua listisch en burgerlijk gezin. Erg geïsoleerd. Zonder vriendjes op straat die me vertelden hoe man nen en vrouwen met elkaar vrijen. Pas op het gymnasium ben ik in de encyclopedie gaan zoeken en ben er zo uiteindelijk zelf achter gekomen. Achteraf vind ik dat mijn ouders me wel iets meer hadden mogen vertel len." Toch maakt het volgens u nau welijks uit of een kind nou veel v» ,/.v - - V. Hogo Röling of weinig seksuele voorlichting krijgt. „Er is lang gedacht dat er ont zettend veel mis kon gaan door slechte seksuele voorlichting. Er ging natuurlijk ook van alles mis - ongewenste zwangerschappen, geslachtsziektes, seksuele frus traties - maar over het algemeen viel het allemaal wel mee. De meeste mensen hebben er geen trauma's aan overgehouden. Hoe meer ik erover ben gaan lezen, hoe duidelijker het me is gewor-' den dat het niet dondert of ouders er nou uitvoerig of sum mier over vertellen. „De inhoud van de seksuele op voeding maakt niet uit. Als er maar systematische en sympa thiserende aandacht is voor de seksuele ontwikkeling van het kind èn de mogelijkheid bestaat dat jongeren zelf van alles kun nen ontdekken. Dat zeg ik ook tegen mijn zoons van twaalf en veertien: verken alles maar zelf. In andere woorden natuurlijk, maar dat is de kern van de boodschap: ontdek het zelf. Je probeert kinderen natuurlijk tot verantwoord seksueel gedrag te brengen, maar met welke seksu ele opvoeding en voorlichting je dat nou het best bereikt, dat is onduidelijk." Aan de ene kant heeft dat iets geruststellends: je doet het als ouder niet gauw fout. Aan de andere kant heeft het iets teleur stellends: de pedagogen weten het ook niet. „Ja, maar de ideale seksuele op voeding bestaat nou eenmaal niet." Wel heeft elke tijd zijn idealen gehad. Zo was het tot ver in deze eeuw het ideaal om kinderen zo lang mogelijk onschuldig te hou den, maar ze ook weer niet te laat voor te lichten. „Dat is lang het tragische ge-1 weest. Dat men kinderen aan de ene kant niets wilde vertellen, om ze onschuldig te houden, en ze aan de andere kant wel iets moest vertellen, om ongelukken te voorkomen. Maar dat gaat niet samen. Het is onmogelijk om kinderen voor te lichten en tegelijkertijd onwetend te hou den. Dan krijg je van die rare verhalen. Zo kregen kinderen tot een jaar of acht te horen dat de kinderen door de ooievaar wer den gebracht. Dat leek een aar dig sprookje, maar bleek achter af volkomen inadequaat. Zo gauw kinderen aan de weet kwa men hoe het werkelijk zat, raak ten ze in de war. Ze voelden zich bedrogen als ze ontdekten dat ze door hun ouders voor de gek, gehouden waren. Dat gaf een enorme breuk in het vertrouwen. „Daar werd ook voor gewaar schuwd. Door de bekende opvoe der Jan Ligthart bijvoorbeeld. Die waarschuwde in 1914 voor de kloof die er tussen ouders en kind kon ontstaan door blijvend zwijgen over seks. 'Het kind vraagt en zal blijven vragen, en ontvangt het geen antwoord van zijn ouders, dan zullen vriendjes en vriendinnetjes het zelfs onge vraagd inlichten. Hoe? Dat is toch wel algemeen bekend: on- FOTO VNU juist, onrein, met zeer gevaarlij ke bijmengselen vóór gemoed'en verbeelding, die - en men vergete dit toch niet - het kind in een apart wereldje doen leven, ver wijderd van zijn ouders.'" Het verhaal van de ooievaar die de baby's brengt, is het bekendst. Wat werd er nog meer verzon nen? „Er is een betrekkelijk klein re pertoire. Er werd onder meer verteld dat kinderen uit het wa ter werden gehaald of door de schoorsteen kwamen vallen. Er werd verteld dat ze, net als plan ten, in de boerenkool groeiden. Er werd verteld dat ze bij de baker of de dokter gekocht wer den. En er werd natuurlijk ook verteld dat ze van God kwamen. „Maar het waren allemaal mis leidende verklaringen, die voor veel onbegrip konden zorgen. Zo vroeg een kind dat van haar moeder te horen had gekregen dat de kinderen van God komen: 'Gooit God het kindje dan zó uit de hemel?'" Zouden er nu nog ouders A kleine kinderen van die verfo tjes vertellen? „Ik geloof het niet. Dat nan[tl niet meer. De seksualisering onze samenleving heeft oudei!' hoge mate de mogelijkheid nomen zelf te bepalen hoe wanneer de seksualiteit ter sop ke komt. Op de k"' wordt er al vroeg over en op televisie krijgen kinderen, ook vóór acht vrijende mensen en beelden ij bevallingen te zien." Seksuele voorlichting is gee boe meer, maar veel ouders., ben er nog wel moeite mee. zou dat komen? „Er bestaat zoiets als schaam! Als je over seks praat, danpu je over iets dat met opwind» en schaamte te maken heeft, Pg is dus niet zo gek dat je daarnï zo makkelijk over praat. In tijd van de seksuele revolutie, j zogenaómde seksuele revoli vond men dat die schaamte J lijk stond met fout. Alle schaad te moest afgeworpen wordtj Maar dat was een misvatti Seksualiteit kan niet zondi schaamte. Seks is, niet, Lenin beweerde, net zo gewooj was als het drinken van een water. Gelukkig niet. Dat zoi toch doodzonde zijn?" Het zijn niet alleen ouders dia, wel eens moeite mee Ook kinderen vinden het nisi altijd prettig om met hun oiéij over seks te praten. „Ja, je kunt misschien wel metjt kinderen over verliefdheid seks willen praten, maar «J schien willen zij er niet met ju over praten. Met iedereen, juist niet met jou. Het is nitj ongewoon dat kinderen hi ouders het liefst als aseki wezens zien. Daar had de Ben Premséla in de jaren dertij een grapje over, dat nog sta actueel is. Vraagt vader: jongen, hebben jullie op i al geslachtelijke voorlichting ge-| had?' Zegt de zoon: 'Zeker vak zegt u maar wat u weten will', Maar goed, misschien kun je lid toch proberen, in een rustig ge sprek. Eerst even aftasten wata] al weten en dan gewoon zeggen: 'Heb je te vragen?' Want goede seksuele! voorlichting helpt uiteindelijkj wel degelijk." Tot slot. U lijkt af en toe beetje heimwee terug te /tijtal naar de seksuele opvoeding ia ij dagen dat er nog geen aids m „Het is niet echt heimwee, maar| de verboden van vroeger ten seks spannender dan nii| Vroeger werd er heel h, pen: Pas op! Niet doen! End» heel zachtjes: Maar het is dig. Nu zet iedereen een vrolijk! gezicht: Seks is heel mooi, ees| bron van geluk, maar denk aai de regels en pas op voor aids. Ik erger me ook wel eens aan al dit aandacht voor seks op tv, tegenwoordig seksueel niet te vreden is, is een sukkel, terwijl het vroeger een lot was dat ten minste ook nog in de geur van deugdzaamheid stond." I 'Gevreesde vragen' van I Röling - uitgeverij Amsterdam I University Press - kost f 39,50. Van onze verslaggeefster Leiderdorp - Justitie is een ui termate slechte informatie verschaffer als het om incest, slachtoffers gaat. SlachtofJ fers die voor justitie van be- lan2 zijn voor de bewijsvoe ring worden zelden op de hoogte gehouden van het ver-1 loop van de zaak. Uit het Belevingsonderzoel Slachtoffers van de Rijksuniver "~l Van onze verslaggever Antwerpen - Over de hoof den van burgers zijn in Bel gië twee ministeries in con flict over het nut van jo diumpillen bij een kern ramp. Wanneer ze niet beschikbaar worden gesteld, zoals het mi nisterie van Binnenlandse Za ken van de Vlaamse gemeen schap wil, voorziet milieuver eniging Benegora bij een even tuele kernramp in Doel een run op jodiumpillen in de Neder landse grensgemeenten waar de pillen wel voor handen zijn. De pillen moeten de schildklier van de mens beschermen na een ramp met de kerncentrale in Doel. Zeven Nederlandse ge meenten rond de centrale heb ben wel pillen klaarliggen 'voor het geval dat'. Binnenlandse Zaken van de Vlaamse gemeenschap denkt er niet over geld voor het aanko pen en verstrekken van pillen beschikbaar te stellen. Het mi nisterie van Gezondheid dringt aan op het beschikbaar stellen van pillen aan gemeenten. „Het staat in de wet, dat de pillen er moeten zijn," aldus een voorlichter van de gemeen te Antwerpen. Ook al acht het ministerie van Binnenlandse Zaken bij een ramp het evacue ren van de bevolking verstandi ger, hij behoort de wet gewoon uit te voeren. Conform de wettelijke ver plichting zeggen Belgische bur gemeesters de beleidsgroep Doel, bestaande uit Nederland se burgemeesters en hogere overheden, toe tot distributie op voorhand te zullen over gaan. „Hebben de Belgen altijd gezegd," weet directeur H. gora. „Ik zie bijvoorbeeld in woners van Belgisch Putte en masse naar Nederlands Putte komen voor pillen." Zo'n pa niekreactie is volgens Van Rijen op twee manieren te voorkomen. Enerzijds zou de Belgische overheid ook pillen beschik baar moeten hebben voor de eigen bevolking. Anderzijds Hendriks van de GGD in het streekgewest. „Die toezeggin gen hebben ons aangezet tot opslag en verspreiding van jo diumpillen," aldus burgemees ter H. Klitsie van de gemeente Woensdrecht. „Als de Belgen uit de grens streek nu maar niet massaal naar hier komen als er een ramp met de kerncentrale ge beurt," verzucht A. van Rijen, voorzitter van milieuclub Bene- zou aan beide kanten van de grens vroegtijdige evacuatie overwogen moeten worden. „Volgens burgemeester G. Swillens van Ossendrecht weet de overheid uit contacten met de kerncentrale lang van tevo ren dat er iets gaat gebeuren," vervolgt Van Rijen. „Evacuatie behoort niet tot de onmogelijk heden." Swillens heeft altijd verkon digd, dat een ongeluk in de kerncentrale tot 48 uur eerder bij hem bekend is dan bij de buitenwacht. Mislukt het be strijden van een aankomende ramp in de centrale dan weet de club van burgemeesters mi nimaal zeven uur voor het los barsten van nucleair materiaal, dat de bevolking gewaar schuwd moet worden: Ramen en deuren dicht, binnen blijven en pillen slikken. „Waarom de vele uren voor een ramp niet gebruikt om de be volking uit de gevarenzone te laten vertrekken?" vraagt Van Rijen zich af. „Een dorpsbevol king moet toch gemakkelijk naar veiliger oorden te brengen zijn. En wie achter blijft, bij voorbeeld politie en andere hulpverleners, kan een pil slik ken. De politie beschikt trou wens voor zo'n geval over mas kers." Van Rijen kan zich een nachte lijke situatie voorstellen, waar in evacuatie moeilijk tot onmo gelijk is. „In dat geval liggen er pillen klaar om in ieder geval de schildklier van de mens te beschermen." Burgemeester Swillens was gis teren niet bereikbaar om een toelichting te geven op de hou ding van het Belgische ministe rie van Binnenlandse Zaken en de suggestie van Benegora om in vroegtijdig stadium de be volking te evacueren. Ami Van onze Haagse redactie Den Haag - De ambtenare nietigend geoordeeld ovei voor volgend jaar. De FN cao-onderhandelingen bij 1 onmogelijk zijn, nu het kal wil bezuinigen door onder De CNV-ambtenarencentralij CCOOP wijst erop dat de bezui nigingen de dienstverlening en di kwaliteit ernstig zullen aantas ten, door het verlies van duizen den banen. Ook de Algemeei Christelijke Politiebond (ACP) i bitter ontgoocheld. De bond heeft grote probleme' met het feit dat er maar 50 mil joen gulden extra is uitgetrokkei voor de politie. „Politie en bur! gers zijn bedrogen omdat niet i gerealiseerd wat in de verkie zingsstrijd is beloofd. Puur kie zersbedrog." Ook de grootste onderwijsvak bond ABOP noemt de voorgeno men bezuinigingen op de arbeid svoorwaarden bij de overhei niet acceptabel. De extra uitge trokken 35 miljoen gulden voo de verbetering van de positie va leraren betitelt de ABOP al 'schamel'. Ook de christelijke oii derwijsbonden PCO en KOV vir den dat bedrag veel te laag. Landbouw De overhëidswerknetners ware over het algemeen het hardst hun reacties temidden van de gi bruikelijke stroom van op- et aanmerkingen op de kabinet: plannen. De belangenorganisaties voi kunstenaars herhaalden hun bi zorgdheid over de voorgenomi bezuinigingen in hun sectoi Landbouw- en natuurorganisi ties hebben weinig goede wooi den over voor de plannen. Voel Door Aad Jongbloed Met Denemarken gaat het in verhouding tot het bijna zieltogende Zweden redelijk goed. Het is daarom meer d: waarschijnlijk dat de regerende sociaal-democraten na i verkiezingen vandaag met hun coalitiepartners mogen doorre-1 geren. Wel zal de centrum-linkse coali tie van vier partijen een dusda nig verlies lijden (van iets meer dan 50 naar 45 procent) dat zij steun moet zien te krijgen van de Volkssocialisten om een meer derheid te houden. Een andere mogelijke partner is de Een heidspartij van ex-communisten en Groenen, die wellicht voor de eerste keer de kiesdrempel van 2 procent overschrijden. Het rechtse blok van liberalen, conservatieven en de extreem rechtse 'Vooruitgangspartij', de oppositie vormend, komt volgens de opiniepeilingen samen op ruim 38 procent uit. De economie van Denemarken behoort sinds enige tijd tot de sterkste in Europa. De jaarlijkse inflatie komt niet boven de 2 procent en de economische groei haalt al enkele jaren het percen tage van 3. Hoewel de regering een groot aantal nieuwe banen heeft weten te creëren blijft de werkloosheid op 12 procent, net iets onder het Europees gemid delde. De sociaal-democraten van premier Nyrup Rasmussen blijven volgens de peilingen bijna 35 procent (5 procent mie- der) de grootste partij, waardoor Rasmussen opnieuw premier W worden. De grootste partij van de rechts® oppositie, de liberalen van voormalige minister van Buiten landse Zaken Uffe Ellemann- Jensen, komt maar op ruim - procent. Waarschijnlijk als g®' volg daarvan wil Ellemaiin-J®; sen de Deense politiek vaai* zeggen en zal hij door de niew®® Deense regering voorgedrag® worden voor de functie van se cretaris-generaal van de Na'0- Zijn kansen daarop zijn echt® gering, omdat de Belg Claes veruit favoriet is. Zowel de conservatieven als liberalen maakten tijdens campagne de fout te flirten m extreem-rechts. Toen zij m® ten dat dit kiezers ging koste- probeerden zij zich van extreem- maar n het tij rechts te verwijderen waarschijnlijk te laat om te keren. Extreem-rechts volgens de peilingen rekenen ruim 6 procent. Van onze verslaggever Breda - Meester-oplichter Ja de Kuiper heeft verdeeldhei gezaaid onder zijn slachtoj fers. Zo ligt de Essense har delaar in roerend en onroi rend goed J. van der Eijken de clinch met de curator het faillissement van De Ku per, C. van Leuven. Van der Eijken leende in apl 1992 150.000 gulden bij wijze vi eerste hypotheek aan De Kuipe Hij liet bij de notaris vastleggi EEN DISCUSSIE valt nooit te s al meer dan een eeuw geen een grote minderheid voorsta derheden te vinden. Tegenstanders beroepen zich blijkens buitenlandse ervarin king ervan of op de onomkee nauwelijks indruk. Twintig ja< af te schrikken, is eveneens c zo onomkeerbaar. Niet alleen vergissing, niet teruggegeven neidsberoving evenmin. Het enige argument dat telt, i om eert staat of individu, het i een ander te beschikken. En ze Als zou het gaan om een v voorkoming van eigen onder een ander nemen mag, word minaliteit het laatste middel c, of dood. Eigen ondergang tec En met dit argument is de ver bat gegeven. Het publiek voel naliteit en geweld, heeft het bescherming door overheid e te gaan. Vandaar dat men de gebracht ziet. Het pleidooi voor de doodstr ten van de radicaalste aller st van de bevolking en zeker d teisdadigheid, en in het bijzo volg is van drugs, is verloren. 9sn oplossing. Even gruwelij U.e discussie dient daarom ni Riet humane karakter van d ten overheid die iets weet t beid, creëert een klimaat w teeer weerklinkt.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 2