Zeeland niet gastvriendelijk' DE STEM Jet de Kort-van Damme tapt haar laatste pilsje Groot en Klein Eiland blijven het best in particuliere handen' VYV-directeur Ter Heide levert harde kritiek op dienstverleners: Rottenberg niet blij met Zeeuwse PvdA-fractie Zakenetentjes kosten bestuurders veel geld S ip $f* ;v>- 4 Animo voor 6Thuiswacht dementerenden' gering Onrust bij GroenLinks over zinsnede brief WOV Voord-Brabant >t 23 oktober 1994 Meteen KLEINTJE ■n DE STEM AKATURES Bent u de medewerker magazijn die Vema B.V. zoekt? Kijk morgen in DE STEM en maak werk van deze of een van de vele andere vakatures 'Mirakel' van Siesa L ?uiver iScheervypi lood tweedcolbert teerwol. Wol/polyester. I20r ffj. m t&ê Ico. 'Schippers' trui r* j meerkleurig motief. (ose. I iitbcAooGtck&ffefi.! \>VjÉ -r- ■S i, Arie Berkulin, Korrie 'iet Dirkx, J.C.J, van pers, Kars Persoon, i der Vleuten, Hans n 14.00 u. tot 18.00 u. n 14.00 u. tot 18.00 u. op maandag gesloten catalogus beschikbaar „en dikke kans op succes. Inderdaad een heel dikke lK,UJrint negen van de tien Stem-lezers en -lezeresssen i»nS onTflek uit in onze ,.K1eintjes"-kolommen kijkt of er iets y,aK m "O nMai nat Tim alba Hart uoio tlondlli7Pndfln nadinq bij staat Dat zijn elke dag vele tienduizenden W"9 kleintjes lezers. Zeeland verslaggever t De natuurgebieden Groot Inland en Klein Eiland nabij Hulst |Len het beste in particuliere landen. Door de grote inzet en leskundigheid van deze eigenaren L door hun gehechtheid aan deze Natuurgebieden is de instandhou- jjagzo het best gewaarborgd. Dat is een van de conclusies uit twee beheersnota's die op verzoek van de eigenaren van de landgoederen zijn ge maakt door de Stichting Behoud Na tuur en Leefmilieu (SBNL). De nota's, waarin knelpunten bij het beheer wor den gesignaleerd en passende oplossin gen worden aangedragen, worden eind deze maand officieel gepresenteerd. Het Groot Eiland (295 hectare) is ge-; deeltelijk eigendom van de familie Be- kaert. Het bestaat uit een hoger gelegen voormalige zandplaat met populieren- bossen en bouwland. Oude kreekrestan ten, rietvegetaties, vochtige laaggelegen weilanden en bouwlandpercelen type ren dit rustgebied. Een klein gedeelte is reservaatgebied en het is integraal mi- lieubeschermingsgebied. Het Structuurschema Groene Ruimte geeft aan dat het van belang is voor ganzesoorten. De gevarieerde begroei ing bestaat uit zoutvegetaties en zout- mijdende moerasvegetaties. Dauw braam, brandnetel, harig wilgeroosje, moeraszoutgras, aarbeiklaver, biezen velden en koekkoeksbloem komen er onder andere voor. Voor zo'n 217 vogelsoorten is het Groot Eiland de thuishaven. Zo zitten er de bruine kiekendief, grutto, kievit, bos- rietzanger, baardmannetje en blau- borst. Het Groot Eiland is niet openge steld voor het publiek. Het Klein Eiland (27 hectare) is eigen dom van de familie Seydlitz. In het gemengde bos van het Klein Eiland zijn de meest voorkomende boomsoorten de populier, zomereik, zwarte els, ruwe berk, iep en Corsicaanse den. Er be vindt zich in het gebied ook een blauwe reigerkolonie. Bij het beheer gaat de eigenaar er vanuit dat het natuurbe houd het meest gewaarborgd is door verstandig medegebruik in de vorm van akkerbouw, veehouderij, bosbouw, jacht en visserij. Het bos is opengesteld voor het publiek. Jet de Kort nog even achter de tap: 'Ik heb al die jaren in 't café geleefd'. FOTO WIM KOOYMAN ■an onze correspondente Hengstdijk - Vandaag tapt •'et de Kort-van Damme in café 't Jagershuis in Hengst- I dijk haar laatste pilsjes. Vol gend week begint voor haar een ander leven. Maar zij heeft er na 36 jaar arbeid niet echt zin in. I h 1958 kwam het echtpaar Jène en Jet de Kort naar I Hengstdijk om het kleine café «aast de kerk uit te baten. „Ik tad toen drie zonen en ik heb er I her nog eentje gekregen. Mijn aan werkte in de wegenbouw en I - deed het café. Het was een I ™t buurtcafé waar de mensen I cwanjen kletsen. Alle nieuwtjes ''in hier over de tap gegaan. Ik leed de deur 's morgens om 7.00 I open en die ging pas dicht "ak voor het slapen gaan. Ik leb al die jaren in 't café geleefd. De jongens waren snel zelfstan dig en zorgden voor hun boter- lammen. We aten alleen in de •reuken en verder was ik altijd lier", vertelt de vrouw die met straffe hand haar zaakje runde. Boven de tap hangt het bordje Kontant betalen aub'. Welletjes De zonen staken vaak een hand je toe en de laatste jaren namen ie kleinkinderen die taak over. „Als er iets te doen was, waren ze altijd present, maar er is er liet een in de horeca gegaan. Ik oen geboren in een café en ik heb er dus jaren in gewerkt. Ik oen bijna 70 en het is nu welle tjes. De gezondheid van mijn man laat te wensen over, dus moeten we op rust, maar ik ben er niet zo blij mee hoor, ik weet niet wat ik met mijn tijd moet doen. Alleen kaarten en televisie kijken kan ik toch niet." Iet de Kort vertelt daarna hoe ze slechte en goede tijden heeft ge kend en dat er veel veranderd is. „Vroeger kwamen ze naar de mis op zondag en daarna zaten ze een hele dag in het café. Nu gaan ze niet meer naar de mis en komen ze al vanaf de vrijdaga vond. De mensen leven tegen woordig veel royaler, maar ik heb nooit gedonder in de glazen, gehad. Als ze vervelend werden, zette ik zé buiten." Jagers Het echtpaar de Kort heeft hef etablissement de naam 't Jagers huis gegeven omdat de jagers er altijd kwamen. De kleine gelag kamer werd 'uitgebreid door er een kamer bij te trekken en toen de kaartingen, waar 't Jagers huis een naam mee heeft verwor ven, meer dan 100 mensen trok ken, werd er een veranda bijge bouwd. „Eten heb ik nooit verzorgd, bij mij geen omeletten of hapjes. Ooit hebben een paar commie zen me willen pakken. Ze bleven maar vragen om eten, maar ik heb ze naar een cafetaria ge stuurd," vertelt de vrouw die hard werken nooit schuwde. „Het huishouden doen en een café erbij, is geen kleinigheid. Vroeger waren er geen elektri sche apparaten en er was geen tap, alles kwam uit flesjes. Ik heb wat afgesjouwd in mijn le- Glad Toch zou Jet de Kort best nog wat jaartjes willen blijven tap pen. Ze vindt zichzelf 'nog glad genoeg' maar snapt dat de klein kinderen niet kunnen blijven in- ^tatenfractie 'beschamend' en niet representatief voor de bevolking vallen. „Met dat jong grut van tegenwoordig zie je wel af hoor. Ik hou niet van die harde mu ziek, maar dat hoort er geloof ik bij nietwaar." Het is met pijn in het hart dat er vanavond afscheid genomen wordt. Van 20.00 tot 22.00 uur is er in 't Jagershuis een receptie. Zaterdag en zondag is Jet de Kort nog op post en dan 'kuist ze de boel op' voor de nieuwe eige naars die maandag om 11.00 uur de zaak weer openen. „Ber en Lucy van Damme heb ben alles gekocht, zij maken er een café-bistro van. Het ope ningsuur is dan niet meer om 7.00 uur, maar enkele uurtjes later, maar ze blijven wel alle dagen open. Ik zal hier best vaak een potje koffie komen drinken," besluit Jet de Kort om daarna een van haar laatste pilsjes te tappen. (ADVERTENTIE) Doorohze redacteur Cees Maas Middelburg - Volgens de opvattingen Jan de landelijke PvdA-voorzitter Rot enberg balanceert de huidige Zeeuwse statenfractie van de PvdA op het randje fan toelaatbaarheid. Bottenberg haalde eergisteren in Utrecht fel naar statenfracties die voor meer dan /le^wart uit ambtenaren bestaan. Hij zei j in bijna ah® provincies zo was en emde het 'beschamend' omdat het geen Piegeling zou zijn van de bevolking. Van negen Zeeuwse PvdA-statenleden zijn er V1)f ambtenaar. mNnJS ^ee^and dus een goede uitzondering Mr, n and omdat we onder de drie kwart k 'tenberg zitten," zegt voorzitter La tere van het PvdA-Gewest Zeeland iet wat spottend. Maar Labruyère is het wel eens met Rottenberg dat een ideale staten fractie een afspiegeling van de bevolking dient te zijn en ook met vijf ambtenaren op de negen, kun je daar moeilijk van spreken. Labruyère: „Wij gaan dus ook vernieuwen, de komende verkiezingen van het provin ciaal bestuur, maar er zit een verschil tussen wat je wenselijk acht en wat haalbaar is. Als je de huidige fractie beziet, merk je dat er een goede regionale spreiding is, de statenle den komen uit alle delen van Zeeland. Daar hechten wij aan. En meer vrouwen, een ander belangrijk punt. Nu hebben we er twee op de acht, maar dat mag van mij meer worden. Regionale spreiding en meer vrou wen, die scoren bij ons in Zeeland hoger dan een eenzijdigheid van beroepn in de fractie. En vergeet niet dat onze lijsttrekker, Bruin- ooge, geen ambtenaar is." De Zeeuwse PvdA komt in november pas met de nieuwe kadidatenlijst voor de verkie zingen in maart. Navraag leert echter dat juist de mensen die geen ambtenaar zijn, niet meer terugkomen. Zoals statenlid Rooden- burg, een gepensioneerde loods, en de Thole- naar Venekamp, die leraar is. Fractievoor zitter De Nooijer keert als enige ambtenaar niet terug. De gedeputeerden Bruinooge (ex-onderne- mer) en De Kok (ambtenaar) zeggen be schikbaar te zijn voor een nieuwe periode. De statenleden Sturm (ambtenaar), Eveleens (ambtenaar) en Holtkamp (ambtenaar) zijn dat ook. Als enige niet ambtenaar is verder de Oostburgse huisvrouw Vermeulen be schikbaar voor een nieuwe periode. Als de zittende statenleden die weer een periode willen aangaan, mogen blijven van de Zeeuwse PvdA, dan staan er dus sowieso vier ambtenaren op een verkiesbare plaats. VRIJDAG 16 SEPTEMBER 1994 DEEL 1 Van onze verslaggever Oostburg/Hulst - Het aantal vrijwilligers voor het nieuwe project 'Thuiswacht, voor dementerende ouderen' in Zeeuws-Vlaanderen is nog maar mondjesmaat. Er zijn nog heel walmensen nodig om het project tot een succes te maken. Van onze verslaggever Middelburg - Dienstverle ners in Zeeland, waaron der de politie, treden toe risten die onze provincie bezoeken vaak onvriende lijk tegemoet. Deze harde woorden komen van R. ter Heide, directeur van de provinciale VW. Het schort in Zeeland volgens Ter Heide in vele sectoren aan 'gastvriendelijkheid' voor de toe rist. „Dat geldt evenzeer voor een informatrice, een kelner als een politie-agent. In een provincie die voor een aanzienlijk deel leeft van het toerisme, wordt van een ieder die met de toerist in aanraking komt gevraagd zich op zijn minst vriendelijk op te stellen tegenover de gast van elders." Verwijt De directeur van de provinciale VW spreekt dat verwijt uit in een gastkolom in het meest re cente nummer van Deltagolf, het personeelsblad van de politie Zeeland. Ter Heide laat zich daarin op zijn zachtst gezegd minder vleiend uit over de wijze waarop de Zeeuwse politieman de toerist tegemoet treedt. 'De manier waarop in onze provide de gast wordt meegedeeld dat hij een wielklemgebied, een kort par- keerzone of een accommodatie waar alleen eigen gasten welkom zijn nadert, is niet zelden voor verbetering vatbaar." De provinciale VW is daar niet blij mee, want het betekent ver lies van klanten, stelt Ter Heide vast. De betrokken toeristen zul len volgens hem een volgende keer bij het plannen van hun vakantie niet meer zo snel aan Zeeland denken. „En dan te be denken dat het werven van een nieuwe klant driemaal zoveel kost als het vasthouden van een oude." Harder Ter Heide betwijfelt verder sterk of in Zeeland buitenlandse gas ten dezelfde behandeling krijgen als Nederlanders wanneer ze iets op hun kerfstok hebben. „Niet alleen gedupeerden, maar ook waarnemers kunnen zich niet aan de indruk onttrekken dat met name de Duitser nogal eens harder wordt aangepakt dan de Nederlander." Ter Heide voegt daar gistera vond desgevraagd aan toe dat de Provinciale VW daar 'regelma tig' brieven over ontvangt. „Er zijn Duitsers die zich zeer ge krenkt voelen. Die hebben dan vooraf zeer goed hebben geke ken of ze op die plaats hun auto mogen neerzetten. Bij terug komst treffen ze dan bij voor beeld toch een bon aan. Ik heb met mijn bijdrage een boodschap willen uitdragen. De aard van het Zeeuwse beestje is primair toch een beetje aan de zurige kant. Terwijl je iemand ook vriendelijk kunt bejegenen." Ter Heide vermeldt daarbij dat een derde van de toeristen in Zeeland afkomstig is uit de Bondsrepubliek. van onze correspondent Sas van Gent - De toneelvereni ging Siesa uit Sas van Gent is alweer een aantal maanden druk aan het repeteren voor hun nieu we uitvoering. Dit keer betreft het een stuk van Roger Pieters met de naam 'Het mirakel van 't Polderken'. De voorstellingen worden gegeven op 14, 15, 22 en 29 september in de Speye te Sas van Gent en op 11 en 12 november in de Halle in Axel. Op maandag 26 september start de voorverkoop. Het project is enkele maanden geleden al stilletjes van start gegaan. De officiële start van het regionale oppasproject voor dementerende ouderen, gehandicapten en langdurig zieken is 27 oktober in dien stencentrum De Lieve in Hulst. Op een informatiemiddag tij dens de eerste Wereld Alzhei- merdag, in verpleeghuis De Stelle in Oostburg, wordt uit leg gegeven over de cursus die verbonden is het project en bedoeld is voor de vrijwilli gers die meewerken. De infor matiemiddag is 21 september en begint om 14.00 uur. Het project 'Thuiswacht voor dementerende ouderen', offici eel Op Stap gedoopt, is een regionaal project waaraan de zes Zeeuws-Vlaamse Stichtin gen Welzijn voor Oudereii (SWO) en het Regionaal Over leg Zwakzinnigenzorg (ROZ) deelnemen. Bovendien is er de steun van het Rode Kruis en het coördinatiepunt Vrijwilli ge Thuishulp. Het doel is de taak van de thuisverzorgenden van boven genoemde groepen te verlich ten. De zorg is erg zwaar en door een beroep te doen op de vrijwilligers van de oppascen- trale is het mogelijk eens een dag op stap te gaan. De rol van de verzorgdenden wordt dan door de vrijwilligers over genomen. Het is niet de bedoe ling dat er huishoudelijke ta ken of medische of verpleeg kundige handelingen worden verricht. Er zijn veel vrijwilligers no dig. Die moeten bovendien enige scholing hebben.-Daar om is er een cursus gemaakt die bestaat uit twee blokken (gericht op dementerenden en op verstandelijk gehandicap ten). De cursisten raken zo op de hoogte van de moeilijkhe den die deze zorg met zich meebrengt. De cursus voor de dertig vrijwilligers in Axel en Sas van Gent is eerder dit jaar gestart. Van onze verslaggever Terneuzen - „Tellen tot twee kunnen we allemaal. Is het meer, dan moet je niet gaan rijden". Met die eenvoudige, maar uitermate steekhoudende verklaring leidde officier van justi tie Veurink gisteren zijn eis in tegen A. M. uit Hulst. De man had in mei het aantal glazen alcoholhoudende drank niet geteld toen hij met een za kenrelatie in een restaurant had gegeten. Dat hij een aantal gla zen wijn, een cognac en enkele glazen bier op had, dat wist hij nog wel, maar bij het verlaten van het etablissement vond hij dat hij best nog in staat was om auto te rijden. De politieagenten die hem aan hielden, dachten daar anders over, zeker toen hun alcoholme ter op 590 microgram bleef stil staan, ruim boven het toegestane ademgehalte van 220, Gelukkig was het voor M. de eerste keer zodat zijn rijbewijs gisteren op de rechtbank in Terneuzen niet onmiddellijk in gevaar kwam. Conform de eis veroordeelde po litierechter Melens hem tot een boete van 1250 gulden en een voorwaardelijk rijverbod van zes maanden. Slingerend Hoeveel J.K. uit Terneuzen in mei na een zakenetentje bij de Griek had gedronken, kon hij zich niet precies meer herinne ren. Er had in elk geval een flesje wijn bij gezeten en wat Grand Marnier na. Slingerend reed hij vervolgens over de Scheldeboulevard, maar de poli tie had hem in de gaten. Met 660 microgram kwam hij 'net een schijfje hoger' in Veurinks eisen- tabel, met als resultaat een boete van 2000 gulden, zes maanden voorwaardelijke rijontzegging en deelname aan de Alcohol Ver- keers Cursus. Persoonlijke problemen hadden bij A.V. uit Terneuzen het drankgebruik in de kaart ge speeld, toen hij in april dronken achter het stuur zat. Het ongeval dat hij vervolgens veroorzaakte, waarbij hij inreed op een auto die voor een stoplicht stond te wachten, had hem er weer vanaf geholpen. „Ik heb sindsdien geen slok meer gedronken", vertelde hij gisteren. Gewaarschuwd Met het oog op eerdere overtre dingen van dezelfde aard, stelde Veurink dat V. een gewaar schuwd mens was geweest. Hij haalde daarom fors uit met twee weken voorwaardelijke gevange nisstraf, 1500 gulden boete en een rijverbod van een. jaar. V.'s raadsman vroeg om een lagere boete en daarvoor in de plaats een langer rijverbod. De officier had daar geen moeite mee: „De verkeersveiligheid is er alleen maar mee gediend". Het vonnis van Melens luidde ten slotte twee weken voorwaarde lijk, 1000 gulden boete en een rijverbod van vijftien maanden. Van onze verslaggever Middelburg - GroenLinks heeft gisteren zo snel als de bliksem schriftelijke statenvragen ingediend over de uitleg van een zinnetje in de brief van minister Jorritsma (waterstaat) over de Hontetunnel WOV. Daar was namelijk in de mid- daguitzending van Omroep Zee land nogal wat opschudding over. Statenlid Van Kollem heeft direct daarna, zonder verder te informeren, de statenvragen in gediend. Het ging om een brief die de minister gezonden had aan de Stichting Behoud de Zak van Zuid-Beveland. ^Zoals bekend heeft deze stichting een procedu re gevoerd om geheime stukken over de tunnel in haar bezit te krijgen en toen openbaar werden bleek er niets geheims in te staan. Maar bij het pak stukken dat de stichting kreeg, zat dus de begeleidende brief. De minister schrijft dat de tun nel in de toekomst deel gaat uitmaken van het landelijke hoofdwegennet. De stichting vond dat een belangwekkende mededeling omdat de WOV al tijd als regionale verbinding is gepresenteerd, niet als rijksver binding. En daar zijn de finan ciën dan ook op gebaseerd. Men rook een politiek ommezwaai van jewelste bij de niemve mi nister. Gedeputeerde Hennekeij (water staat) had gisteren de brief niet gelezen, maar hij zei te vermoe den dat de minister bedoeld heeft dat over dertig jaar, als de tunnel tolvrij is, hij onderdeel gaat uitmaken van het landelijke hoofdwegennet, zo heeft het Zeeuws provinciebestuur het tenminste altijd begrepen. Navraag bij de woordvoerster van Jorritsma staafde het ver moeden van de gedeputeerde. „Nee hoor, mevrouw Jorritsma had het inderdaad over de perio de na dertig jaar als de tunnel tolvrij is', en dat duurt nog heel lang," aldus woordvoerster V^n der Wouw. Zij vond de opschud ding in Zeeland wel amusant. Ondertussen wil Van Kollem we ten of Gedeputeerde Staten het eens zijn ',met de uitlatingen van de minister.'

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 15