Toekomst is niet te voorspellen 'Hulpverleners steeds vaker doelwit agressie' Dali AAN HET EIND VAN M 'N GELD HOUD IK ALTIJD EEN STUK MAAND OVER Loesje is net zo gek maar wel praktischer -DE STEM- Vooruitblik Sociaal en Cultureel Planbureau zit vol onzekerheden per jaar 40.0i Van Randwijck zwijgen voortai CD'ers uit kamei DE STEM Intolerant Ned< y DE STEM BINNENLAND BUITENLAND DË stem Directeur Jaques de Milliano van tienjarig Artsen zonder Grenzen: WOENSDAG 7 SEPTEMBER 1994 Door Margit Spaak (anp) P LOESJE dreigt Loesje niet meer te zijn. Het Arnhemse meisje, bekend om haar aansprekende affiches,, slaat nieuwe wegen in. Het vrijblijvende, losse karakter raakt er na tien jaar een beetje vanaf. Er komt meer structuur in de organisatie, en Loesje opent zelfs een buitenlands kantoor. De Slowaakse hoofdstad Bratislava had deze zomer de primeur van een zelfstandig internationaal .secretariaat. Loesje Nederland, 'net zo gek maar praktischer', hoopt vol gend jaar tien mensen aan een vast (deel)-tijdbaan te kunnen helpen. Dit alles onder het naar wasmiddelen verwijzend ;motto Loesje. Nu met nog meer daadkracht. Jan Verschure was als docent drama tien jaar geleden be trokken bij de geboorte van Loesje. Hij maakte met een groep mensen van de Arnhem se toneelschool de eerste affi ches en hield zorgvuldig ge heim wie Loesje eigenlijk was. „Maar alles verandert. Je moet mee met de tijd. De geest van deze tijd is dat mensen overal hap-snap aan meedoen en liefst in een goed georgani seerd kader. Dat gaat Loesje bieden. De tijd is voorbij dat mensen totaal overspannen dit pand moesten verlaten omdat het een zooitje was in alle opzichten." Verschure is één van de mensen die een betaal de baan bij Loesje krijgen. „Het grootste probleem van Loesje in de afgelopen jaren was dat onze oorspronkelijk sterke kant zich tegen ons be gon te keren. Het enthousias me, de inzet en het losse van Loesje, het bewust afkerig zijn van alles wat riekt naar struc tuur, werd een frustratie. We hebben mensen zonder enige begeleiding het bos inge stuurd. Wil je meedoen met Loesje? Leuk, begin maar en zie maar waar het schip strandt. Zo zijn er overal in het land prachtige affiches ge maakt, die we in Arnhem zelfs nooit gezien hebben, tot erger nis van de plaatselijke makers natuurlijk." In mei van dit jaar, na de uitbundige viering van het tienjarig bestaan, zijn zestig actieve Loesje-fans twee maanden lang om de tafel gaan zitten. Resultaat van die toekomstbeschouwing was, al dus Verschure, de erkenning dat Loesje.wel veel compli mentjes en schouderklopjes heeft gehad, maar verder ook heel vaag is gebleven. „Loesje miste handjes en voetjes," zo drukt Verschure het uit. Voor Loesje Nederland is in middels voor twee jaar subsi die aangevraagd bij diverse instellingen en fondsen. „Het geld is bedoeld om onze infra structuur te verbeteren," grin nikt Verschure, verwijzend naar dit vaste onderdeel in alle politieke nota's. „We wil len de administratie en de boekhouding fatsoenlijk op zetten. Per slot hebben we zelf een jaaromzet van twee ton met onze boekjes en kalen ders. En belangrijker is nog dat we Loesje open willen gooien. Iedereen is welkom en mag meedoen en wij zullen vanuit Arnhem ook actief con tact blijven houden." Loesje opent daarvoor onder meer een speciaal telefoonnummer. „Professioneel beschouwen wij bijna als een lelijk woord," zegt Verschure, „maar eigen lijk komt het er wel een beetje op neer. We vinden het ook wel link om deze stappen te zetten. Het is echt een sprong in het diepe voor ons. Mis schien verliezen we ons unieke gezicht door wat meer struc tuur aan te brengen. We hopen echter dat we het goede - het dolle, dwaze, gekke en losse van Loesje - kunnen behouden door het slechte weg te snijden en te vervangen." De nieuwe Loesje laat zich voor het eerst zien tijdens de Algemene Beschouwingen in Den Haag op het Plein. Daar houdt het met andere organi saties een markt met 'nieuwe ideeën voor frisser paars.' „Geen protestmanifestatie, maar echt Loesje: kijk er eens anders tegenaan," legt Ver schure uit. Loesje zou Loesje niet zijn als er geen toepasselijk affiche was gemaakt. Met een knipoog naar de inmiddels vaak ge noemde definitie van het nieu we kabinet: „Wie met, beide benen op de grond blijft staan komt niet ver." Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Bezorgklachten en abonnementenadministratie: Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur. Kantoren: Bergen op Zoom, Postbus 65, 4600 AB; 01640-36850, fax 01640-40731redactie 01640-37253. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829. Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751fax 01140-19698. Oosterhout, Bredaseweg 108B,® 01620-54957, fax 01620-34782. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554. Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 01184-19910, fax 01184-11446. Openingstijden: van 8.30-17,00 uur. (Middagpauze van 12.30-13.30 uur m.u.v. Oosterhout) Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30. Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05, per kwartaal 84.70, per half jaar 168.45 óf per jaar 327.30. Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Ginnekenweg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Fax 076-236405. Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881fax 076-236405 zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911 Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V. als mede de Regelen voor het Advertentiewezen. Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345. NEDERLAND telt in het jaar 2010 zo'n zeventien miljoen inwoners. De le vensverwachting van mannen (nu bijna 74 jaar) en vrouwen (nu 80) is in 2010 met meer dan een jaar gestegen. Door het bombardement van informatie en alomtegen woordige achtergrond muziek ontstaat er vraag naar radio en tv zonder reclame en wachtkamers waar het muisstil is. Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) pre senteerde gisteren een rapport over 'Nederland nu en Nederland mor gen'. Verplichte kost voor beleidsmakers, maar wat is de waarde van de voorspellingen en het opinieonderzoek? Door Mick Salet 'IN HET jaar 1994 wonen er ongeveer negentien miljoen men sen in Nederland.' Dat was een voorspelling van dertig jaar ge leden. De meeste mensen hoor den het hoofdschuddend aan. Zeven van de tien vonden het land al overbevolkt. 'In het jaar 2030 wonen er bijna achttien miljoen mensen in Ne derland. Maar het kunnen er ook tweeëneenhalf miljoen meer of minder zijn.' Dat is een voorspelling van van daag. Massa's mensen vinden het een vreselijk vooruitzicht. Vaak vooral omdat veel van die nieu we Nederlanders uit het buiten land verwacht worden. En vijf van de tien vinden nu al dat er te veel mensen van een andere na tionaliteit in Nederland wonen. Negentien miljoen? Achttien miljoen? Zeventien miljoen? Ne derland telt nog geen zestien miljoen inwoners. De voorspel ling van dertig jaar geleden zat er een slordige drieëneenhalf miljoen naast. En er is niemand die bikkelhard kan bewijzen dat de bevolkingsprognoses van van daag belangrijk betrouwbaarder zijn dan die van dertig jaar gele den. De toekomstverkenners houden wat meer slagen om de arm, maar wéten doen ze nog altijd weinig. De enige zekerheid die ze hebben is dat niets zeker Onzekerheden Wat doet de dollar? Wat gebeurt er met de aow? Wordt er een middel tegen aids ontdekt? Stopt de stroom asielzoekers? Beslui ten de buren tóch nog eens zwanger te willen worden? Er zijn zoveel onzekerheden dat het voorspellen van de toekomst van Nederland net zo eenvoudig is als het foutloos invullen van het wekelijkse totoformuliertje. Dat weten ze bij het Sociaal en Cultureel Planbureau natuurlijk ook wel. Toch proberen ze daar een tikkeltje in de toekomst te kijken. Met voorspellingen en vooruitberekeningen. Soms lukt het redelijk om vooruit te reke nen. Als je maar niet zo dom Het Sociaal en Cultureel Planbureau houdt veiligheidskkii een ruime marge aan bij hét voorspellen van de bevolkingsgroei De criminaliteit is voor de meeste Nederlanders nu het grootste maatschappelijk probleem. De werkloosheid en het milieu scoren lager. foto de stem/dick de boer bent als de atleet die "de mara thon vorig jaar in tweeëneenhalf uur liep en dit jaar in 2,15 uur, en daarom denkt volgend jaar wéér een kwartier sneller te kunnen lopen. En als je ook maar niet zo dwaas bent om prognoses te presenteren zonder een stevige slag om de arm te houden voor onvoorziene ont wikkelingen en trendbreuken die zo grillig zijn als het weer. Zo dom en dwaas zijn ze bij het Sociaal en Cultureel Planbureau natuurlijk niet. Ze wéten dat dé toekomst niet te voorspellen is, maar proberen toch vooruit te kijken. In een meer dan ander half kilo zwaar rapport. Met een. scala van scenario's. En vooral met kwalitatieve voorspellingen. Niet met kwantitatieve. Want die zijn riskanter. Neem nou de economische groei! Wetenschappers noch waarzeg gers weten wat de economie gaat doen. En de vooruitzichten van één, twee of drie procent groei mogen op het eerste oog dat niet veel verschillen, maar bij het SCP weten ze dat zo'n eerste oog behoorlijk kan bedriegen, want 'als de economie jaarlijks met drie procent groeit, betekent dat in 23,5 jaar een verdubbeling, terwijl zij daar bij een jaarlijkse groei van één procent 70 jaar over doet.' Daarom kiest het Sociaal en Cultureel Planbureau vooral voor kwalitatieve voorspellin gen, waarbij de cijfertjes door woorden worden vervangen en onzekerheid overtuigender te verbloemen is. Al kun je er ook daarmee grondig naast zitten. Zo voorspelde het SCP eind ja ren zeventig nog dat Nederlan ders in hun vrije tijd meer zou den gaan lezen en het bioscoop bezoek toe zou nemen, omdat geëmancipeerde ouderen vaker naar de film zouden gaan. En dat blijkt nou net niét het geval te zijn. Wat staat Nederland nu te wachten? Twee onderdeeltjes uit het rapport. Over zorg en over zorgen. Je hoort vaak dat mensen steeds minder voor elkaar willen doen, maar uit onderzoek concludeert het Sociaal en Cultureel Planbu reau 'dat er veel aanwijzingen zijn dat mensen in de individua liserende samenleving ook aan anderen denken. .Zo brengt de informele zorg, dat wil zeggen de zonder vergoeding aan fami lie, buren of kennissen geboden hulp, jaarlijks 1,3 miljoen Ne derlanders op de been. Het ge bruik van informele hulp door hulpbehoevenden is naar schat ting vier maal zo groot als dat van professionele hulp. 'Onder zoek geeft aanleiding tot de ver onderstelling dat het aantal mensen dat in de nabije toe komst informele zorg verleent, niet zal afnemen. Naar verwach ting zal de vraag naar zorg ech ter toenemen, onder meer als gevolg van het stijgend aantal ouderen. Bij een gelijkblijvend aanbod en een toenemende vraag zijn knelpunten te voor zien.' Om het aanbod van vrijwillige hulp op peil te houden, denkt het Sociaal en Cultureel Planbureau dat het verstandig is om eens goed na te denken over fiscale voordeeltjes voor vrijwilligers, een zorgverlof, zodat mensen een tijdje met werken kunnen stop pen om voor een ziek familielid te zorgen èn het creëren van een cliëntgebonden budget, zodat een hulpbehoevende een bepaald bedrag krijgt en dan zélf kan beslissen dat te besteden aan professionele hulp of het te ge bruiken om een afwasmachine te kopen en de vrijwillige thuisver- zorgers iets extra's toe te stop pen. Criminaliteit Dan de zorgen. Steeds meer mensen vinden dat het in Nederland achteruit gaat met het gedrag en de goede ze den. 25 jaar geleden vond 40 procent dat het niet goed ging. Nu 65 procent. Vooral mensen boven de vijftig en mensen met een opleiding onder het niveau van havo denken er zo over. Ook over de criminaliteit maken meer en meer mensen zich zor gen. Zes van de tien Nederlan ders zetten de misdaadbestrij ding bovenaan hun persoonlijke lijstje met politieke prioriteiten. Boven het bestrijden van de werkloosheid en ver boven het bestrijden van de milieuvervui ling. Ook de publieke opinie over het straffen van criminelen wordt harder. Neem nou de stelling: 'men moet misdadigers niet in de eerste plaats straffen maar men moet vooral proberen ze te ver anderen. Aan het begin van de jaren zeventig waren zeven van de tien Nederlanders het daar mee eens. Twee van de tien niet. Nu houden jazeggers en neeknikkers elkaar in evenwicht en vindt de helft dus dat »l misdadigers in de eerste plaaJ moet straffen. Die verharding zie je ook als heil gaat om de stelling dat je seksi-l ele misdadigers niet in de eerstl plaats moet straffen, maar proberen te genezen. Daar is m| meer dan de helft van de het niet mee eens. In het bt van de jaren zeventig was een minderheid en vonden zever.1 van de tien Nederlanders dat ;f| die seksuele misdadigers in él eerste plaats moet proberen tt| genezen. Doodstraf Het opmerkelijkst noemt het StJ ciaal en Cultureel Planbureau echter de veranderde opinie ovti| de doodstraf. Meer dan vier de tien Nederlanders zijn eens met de stelling dat misschien goed zou zijn als vooil bepaalde misdaden de doodstraf weer zou worden ingevoerd. Var. de jongeren is zelfs de helft hel] daar mee eens. Maar bij het Sociaal en Cultu-1 reel Planbureau weten ze ook dat je die uitkomsten uit opinie onderzoek moet nuanceren. „Del waarde die aan de uitspraken moet worden gehecht, vraagt enige nadere aandacht. Bevol kingsonderzoek naar de publieke| opinie op het terrein van het straffen hebben een lange tradi tie. In de tijd geven ze een glo baal beeld van veranderingen] van de instelling van de bevol king in een meer of minder re-] pressieve richting, maar ze heb ben in een aantal opzichten dui delijke beperkingen. De gesteldel vragen zijn vaak eenvoudig,] evenals de antwoordcategoriên. De doelstellingen die het publiek met diverse straffen beoogt, blij ven meestal ten onrechte onge wis." „Uit diverse studies is daarnaast bekend dat algemene kennis over criminaliteit en strafrecht onder de bevolking beperkt is. Doordat de nieuwsmedia als de I belangrijkste informatiebron! fungeren, wordt de geweldscri minaliteit overschat en beant woorden mensen vragen over de I toepasselijkheid vaiq straften vanuit een zeker* stereotiep beeld van de dader." Zo levert het Sociaal en Cultu reel Planbureau zelf de korrel tjes zout waarmee je het rapport over Nederland nu en Nederland morgen moet nemen. Door Saskia Belleman Amsterdam (anp) - Zijn lin nen reistas staat nog onuitge pakt om de hoek van de deur. Net een uur eerder terugge keerd uit de vluchtelingen kampen in Goma, eist een ander onderwerp alweer zijn aandacht: het tienjarig be staan van zijn organisatie, de Vereniging Artsen zonder Grenzen. „Daar heb ik de laatste twee weken dus absoluut niet bij stil gestaan," verzucht directeur Jacques de Milliano. Kort, maar stormachtig is de geschiedenis van Artsen zonder Grenzen (AzG). Hun buitenland se ervaringen voor het Franse Médecin sans Frontières, deed enkele jonge artsen van het zie kenhuis Mariastichting in Haar lem in 1984 besluiten om een Nederlandse pendant op te rich ten. Een jaar later al werden vanuit Nederland de eerste ze ventig mensen uitgezonden naar vijf landen. Tien jaar later zijn dat er jaarlijks vijf a zeshonderd naar ruim dertig landen. Het beschikbare budget groeide van 4 miljoen het eerste jaar, naar 75 miljoen gulden nu. Maar belangrijker dan droge cijfers, is het feit dat er tegenwoordig geen brandhaard, geen crisis, op de Jaques de Milliano: 'Vroeger waren conflicten overzichtelijker' foto anp wereld te vinden is, waar Artsen zonder Grenzen geen vertegen woordigers heeft om medische en humanitaire hulp te verlenen. Primitiever In het begin ging dat vele malen primitiever dan nu. De tijd is voorbij dat een medisch team op ezeltjes Afghanistan binnentrok en pas na een half jaar radiostil te weer opdook. Voorbij de tijd dat De Milliano zelf als jonge arts in Tsjaad hoogstens eens per maand contact had met zijn thuisbasis. De logistieke organi satie neemt tegenwoordig een minstens zo belangrijke plaats in als de medische. „Toen vorig jaar een team van Artsen zonder Grenzen in het Somalische Baidoa een nacht lang met het geweer tegen het hoofd werd gegijzeld stonden ze in direct contact met het kantoor in Amsterdam. In Ruanda is ie dere medewerker voorzien van een walkie-talkie. Van ieder in cident wordt onmiddellijk mel ding gemaakt." Dat is hard no dig, benadrukt De Milliano, om dat de aard van het werk veel onoverzichtelijker en vooral ge vaarlijker is geworden. „De eerste drie jaar waren we vooral actief bij natuurrampen. De aardbeving in Mexico, de vulkaanuitbarsting in Colombia waarbij het dorp Armero onder een modderlawine bedolven werd, de droogte in de hoorn van Afrika. Tegenwoordig is in 70 tot 80 procent van de gevallen een conflict de reden voor onze aanwezigheid." Vroeger was er volgens de direc teur meer sprake van typische oost-west tegenstellingen. „In Afghanistan had je aan de ene kant het door rebellen gecontro leerde gebied, met aan de andere kant Kabul, dat werd gesteund door de Sovjetunie. In Nicara gua had je de door het Oostblok gesteunde Sandinisten, tegen over de Contra's. Het waren con flicten gevoed door een Ideolo gie. Dat gaf een zekere overzich telijkheid. Je hoefde met slechts een beperkt aantal partijen af spraken te maken over de toe gang tot een gebied en je ging er vanuit dat die werden gerespec teerd." Frontlijn „Tuurlijk, je moest altijd blijven opletten in de buurt van een frontlijn, maar je kon toch een relatief veilige situatie_ voor je hulpverleners creëren. 'Men had er ook geen belang bij dat een organisatie zoals AzG in onveili ge incidenten verzeild raakte. Met name rebellengroepen put ten een deel van hun geloof waardigheid uit het verlenen van medewerking aan hulporganisa ties. En werd er al eens een team gegijzeld dan ging het vaak om symbolische acties. Meer be doeld om de aandacht van de internationale gemeenschap te krijgen, dan om schade te berok kenen aan de hulpverlening op zichzelf. Nu is er sprake van 'gefragmen teerde conflicten', zegt De Milli ano. „Voor een groot deel bandi tisme." Afspraken worden voort durend geschonden, hulpverle ners vormen steeds vaker zelf het doelwit van agressie. De in ternationale gemeenschap staat machteloos terzijde, en wordt daar hevig om bekritiseerd door mensen als De Milliano, die da gelijks te maken hebben met de gevolgen van uit de hand gelo pen conflicten, die misschien met diplomatieke, preventieve acties te voorkomen waren ge weest. „Na de val van de Berlijnse Muur zijn de kansen op een nieuwe ordening van de interna tionale gemeenschap onvoldoen de benut. Een nieuwe realiteit vraagt een nieuw beleid. Helaas bleef dat uit. De Europese Unie Zoetermeer (anp) - In juli vai het aantal mensen met een a schiktheidsuitkering (aaw/we „en met 3700 tot 907.800. 1 Omdat ersteeds meer uitkeringef gedeeltelijk afgekeurde werknemers! Lie Verzekeringsraad ook uit ho# uitkeringen die groep in feite ontvaH Van onze Haagse redactie pen Haag - Zowel de Amsterdr procureur-generaal Van Randwi. het openbaar uitlaten over de ve: fing van het Interregionaal Ree Utrecht. Dat heeft minister Sorg afgesproken. S0rgdrager zei dat gisteren in de Tweede Kamer. Volgens haar is het conflict rond de IRT-affaire, waarbij politie en justitie in Am sterdam elkaar publiekelijk in de haren vliegen, nu opgelost, cl Van Randwijck 'accepteert' vol gens haar de .afspraak dat hij zich moet inhouden. Nordholt zei anderhalve week geleden, dat de IRT-zaak nog niet volledig boven water is, om dat getuigen niet onder ede zijn v| gehoord. Alleen een parlemen taire enquête zou volledige klaarheid kunnen brengen. Procureur-generaal Van Rand wijck schreef daarop een woe dende brief aan hoofdofficier van justitie Vrakking. Hij wilde dat deze Nordholt het zwijgen oplegde over deze zaak, want 'zijn opmerkingen en uitlatingen zullen opnieuw de komende maanden zo niet jaren niet al- £t leen in het ressort maar zeker k| ook in het gehele land ernstige ul gevolgen hebben voor de afdoe- 1!1 ningwan strafzaken ter terecht- p| zitting'. - Toen Van Randwijck in de pers onthulde dat hij een spreekver- bod had geëist voor Nordholt, ™j heeft Sorgdrager hem daarover H aangesprdken. Zij vond het 'on- s" gelukkig en onverstandig' dat hij zijn brief in de publiciteit te Van onze Haagse redactie Den Haag - Kamervoorzitter De, jes van de medewerkers van de G ken. Zij mogen het gebouw n: journalist hebben bedreigd. De gingen. PvdA-Kamerlid Dijksman was getui dag in het Kamergebouw ontstond, ji journalist Van Hout van RTL. Eeni kwam voorbij lopen, eri herkende de in Amsterdam In de CD heeft geïnfilti Dijksman: „De fractiemedewerker Schuurman, werd woedend. Hij dl vermoorden en zou hem ter plekke 01 gezegd dat ik getuige was en dat w zouden aangeven." Andere CD'ers, waaronder fractiei] zich met de kwestie en slaagden 1 krijgen. Dijksman en Van Hout zijn s Kamervoorzitter Deetman heeft gisj CD-medewerkers ingetrokken. De 7 pasje. Deze maatregel blijft van krad duurt. Bovendien moet de CD-fq minstens 24 uur van tevoren een zaaj 'voorzorgsmaatregelen' nemen, is de i is politiek zeer verdeeld, de Ver enigde Naties zijn niet in staat om een vuist te maken. Zo kon-1 den de etnische zuiveringen in ex-Joegoslavië plaatshebben, of de volkenmoord in Ruanda. Het is geen onverschilligheid, weet ik zeker. De wereld wor-1 stelt met een nieuwe werkelijk heid. Willen we internationaal echt iets doen, dan moet ieder land een stukje eigenbelang op* geven. Volkenmoord, hoe ver weg ook, is tenslotte iets van wereldbelang." Stille kracht Het omslagpunt verwacht De Milliano over een jaar of tien- Door de 'stille kracht' van de mensen, niet vanuit de politieke hoek, benadrukt hij. „De burgets zien al die beelden. De genocide in ex-Joegoslavië is de eerste die zich live voor de camera's al- speelt. Men gaat zich afvragen o het niet anders kan. De dm vanuit de maatschappij za' 'oe' nemen. Er is nu een vluchtelin genstroom van 24 miljoen men* sen en er zijn nóg veel ®ee ontheemden. Eens keert de wa het schip. Dat moet ook wel A1 er geen lessen worden getr0'® uit dit soort conflicten, «a wordt er een enorme aanslag gepleegd op de daadkracht va de hulpverlener." NEDERLAND verhardt. De goedgel het waarheidsgehalte van deze rapport van het Sociaal en Cultur hun droom zijn gewekt. De cij meerderheid van de jongeren is vo Van de totale Nederlandse bevolk dat de doodstraf weer moet wordt dat percentage 35 procent. Ook op andere terreinen is de z tolerantie aan het afkalven. De vi van minderheden neemt bijvoorbe Het zijn zorgwekkende ontwikkelint geen pasklare oplossing voorhan aantal vluchtelingen naar ons lan ren. De kloof tussen' noord en zi erme en rijke landen wordt steeds van de democratie zijn voor nog s geweldige explosie van de were belangrijke oorzaak van de enorme Uok Nederland zal moeten leren I komende jaren veel vluchtelingen goed controle- en schiftingsappar degenen die echt hulp nodig he toegankelijk blijven. Integratie van de minderheden ir bet sleutelwoord. Slagen we er doelstelling te realiseren, dan i< Probleem. De economische ontwikkeling spt pis de economie stagneert, neer aatste jaren wel duidelijk gewordt oe lift. Die meevaller moet woi mogelijk allochtonen volwaardig meedraaien. pet kan helpen om de alsmaar gro 6 achterstand van minderheder P]°et. het voortouw nemen in d oividu.ele burger is echter veel b pveedeling van de samenleving ons blijven verschuilen achter de s nnnen ons met recht zorgen majct

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 2