DE STEM 'Zo'n molenpaard op de buis' >ORE TO it word UIT gids van Margriet Hermans, het geliefde boegbeeld van de Vlaamse televisie sire rnrrr KRO brengt nieuwe en stokoude jeugdseries '0SERV1CE 140-13650 35-24 100 ISO IRAMA CAMERA Pale Saints Hamid Baroudi Marokko is altijd ai een Neil Young en Emmylou Schumann Parsifal lode. Exclu- n 1 c C-V JL \J lapcn. U kunt dement worden, Irden. Het stukje vlak voor de r met u? Wat wilt u? Wellicht I uw omgeving bezig houden, lilsverklarmgen en euthanasie. „Veel mensen uit de zakenwereld hebben er problemen mee als ik als muzikant laat blijken dat ik begrijp wat ze aan het doen zijn" Chris Hinze. muzikant ids mI ksen leven en dood'. ..m/v envelop. AJs bijdrage in de portokosten Postbus 978, 1000 AZ Amstetdatn. OFER Margriet Hermans (40) is het boegbeeld van de Belgische Radio en Tele visie (BRT). Zangeres, bandleidster, presenta trice van een eigen praat programma, disc jockey, panellid, bewust onge huwde moeder en wars van alle grappen en grol len over haar corpulente uiterlijk. „Ik ben gewoon dik, foert. Het is te ne men of te laten." DoorSusanne Groeneveld Met grote passen komt ze haar kantoortje in het centrum van Turnhout binnengebeend. Groe ne spijkerbroek, grijs t-shirt XXL, platte schoenen. Ze bla dert door de post, kijkt wat de fax heeft uitgespuwd en speelt dan wat met haar dochtertje Celien van anderhalf die, met een speen in haar mond, rond de burelen dartelt. „Dag m'n lieve zoeteke, dag m'n kleine poppe- ke." Vervolgens ploft ze in een grote rieten stoel, in een van de zijka mertjes. „Excuseer dat ik wat verlaat ben", zegt ze. „Maar ik moest even naar het postkantoor en onderweg ben ik wel vijf keer tegengehouden. Allemaal fami lie. Ze waren blij dat ze mij nog eens zagen. In de zomer ben ik nauwelijks thuis. Tv-opnamen, radioprogramma's, optredens, soms wel drie in een weekeinde." Ze zucht, beaamt dat ze een zwaar vak heeft. „Maar ik heb een goede fysiek. Geen goede conditie, maar wel een sterk ge stel." Twaalf jaar geleden stond ze nog als regentes (lerares) Frans, En gels en geschiedenis voor de klas. Zonder daar veel plezier aan te beleven. Ze wist al heel snel dat het onderwijs niet haar levensbestemming was. „Ver schrikkelijk, zo uitzichtsloos, al tijd maar hetzelfde, jaar in, jaar uit. Als ik dat tot mijn zestigste had moeten doen, had ik me beter van kant kunnen maken. Knokken Geen moment had ze toen kun nen bevroeden daar haar leven zo'n grote wending zou nemen. Het begon allemaal met haar deelneming aan de Belgische pre-selecties voor het Eurovisie- p.s. 8.95 stuk: „Het heeft me hard gemaakt. Heel mijn leven heb ik veel kri tiek gekregen vanwege mijn fy siek. Als kind al moest ik mij Openhartig daartegen wapenen. Oh ja, na- r tuurlijk heb ik diëten gevolgd. Ik ben ook afgevallen. Vijftig kilo, zestig kilo, maar ik werd er niet gelukkiger door. Tenslotte heb ik gezegd: ik ben dik, foert, het is te nemen of te laten." zorgen nu voor de opvang als Margriet door het land zwerft. Margriet Hermans: „De mensen hebben mij graag". FOTO ARCHIEF DE STEM songfestival in 1987 en het mondde uit in wat ze nu is: de koningin van het Vlaamse amu sement, de lieveling van het gro te publiek. Met eigen televisie- en radioprogramma's, goed ver kopende cd's vol Nederlandstali ge luisterliedjes en eigenlijk nauwelijks ti]d voor interviews. „Het is ongelooflijk", moet ze toegeven. „Maar het is me niet komen aanwaaien, hoor. Ik heb er voor moeten knokken. Omdat ik vrouw ben, maar vooral ook omdat ik niet aan het ideale schoonheidsbeeld voldoe. Bij de televisie werken doorgaans van die afgeborstelde types, tot in de puntjes perfect. En dan gooien ze ineens zo'n molenpaard op de buis. De mensen wisten niet wat ze zagen. In het begin van mijn zangcarrière was dat precies zo: zo'n zaal was een en al verba zing. De eerste twee liedjes hoor de niemand. Het publiek keek de ogen uit: 'wat krijgen we nou? En tiens, ze kan nog zingen ook'." Zelfbescherming Ze lacht, buldert eigenlijk. Vindt het geen probleem om over haar corpulente uiterlijk te praten. Sterker nog, haar hele shows lardeert ze met grappen en grol len over overgewicht en diëten. Uit een soort zelfbescherming, om vervelende opmerkingen en misselijke moppen voor te blij- Unfair Geen gemakkelijk proces, bekent ze, omdat mensen vrijwel altijd op hun uiterlijk worden beoor deeld. „Dat is zo oneerlijk, zo unfair. Ik denk dat dikke men sen, vooral als ze jong zijn, me nige harde noot moeten kraken. Onlangs had ik een jong meisje in mijn show dat ook heel dik was. Ze zei dat ze aan mannen geen tekort had, maar ik denk dat ze een rolleke speelde. Want zelf heb ik daar wel problemen mee gehad. Je kunt wel verliefd worden, maar als ge zo dik zijt, wordt die liefde lang niet altijd beantwoord en dat is verschrik kelijk frustrerend." Tol Inmiddels maalt ze niet meer om de ruim 120 kilo die ze mee moet torsen. Ze eet waar ze zin in heeft, drinkt waar ze zin 'in heeft, geniet van het leven en heeft lak aan wat de media over haar schrijven. Want dat is de tol van bekendheid. Je wordt publiek bezit, eigendom van de massa. Toen Margriet tweeën half jaar geleden koos voor een bewust ongehuwd moederschap, stonden de kranten en de roddel bladen daar vol van. Er werd gegist naar de vader van het kind en toen Celien vorig jaar maart werd geboren was die blijde gebeurtenis voorpagina nieuws in alle kranten. s Ze is niet bang dat ook haar dochtertje aandacht te kort zal komen. De weinige dagen dat ze vrij is, probeert ze thuis in Turn hout te zijn. Geen afspraken, geen uitstapjes. Voor de geboor te van Celien had ze zich voorge nomen minder te gaan werken, maar daar is ze op teruggeko men. „Ik ben een workaholic. Als ik thuis zit, word ik gek. Ik heb echt geprobeerd mijn leven aan te passen. Maar sorry voor Celientje, ik kan het met." Haar broer, schoonzus en haar administratief medewerker Pol Ze is openhartig, gaat geen enkel onderwerp uit de weg. Of het nu over relaties gaat of over seks, Margriet doet er niet moeilijk over. In de Playboy vertelde ze twee jaar geleden zonder schroom over haar seksleven, haar erotische fantasieën en haar frustraties. DE FORMATIE The Pale Saints is een exponent van de recentste Britse gitaar-stro ming. Nadat eind jaren tachtig groepen uit Manchester met vlotte, dansbare liedjes - de 'Manchester-sound' - het roer van de Londense pop-scene hadden overgenomen, was er begin jaren negentig natuurlijk weer een 'hardere' reactie uit Londen te verwachten. Die kwam er met groepen als Ned's Atomic Dustbin, James en The Pale Saints. Deze laatste groep, onder lei ding van gitariste/zangeres Me- riel Barham, maakt noisy en tegelijkertijd dromerige gitaar rock. Op hun nieuwste cd Slow Buildings worden de gitaren continu in overdrive en met veel vervorming gespeeld, maar toch klinkt de muziek nergens echt hard of agressief zoals bij metal. Eerder trekken de Pale Saints een bescheiden geluids wal op, die met elk nummer hypnotiserender wordt. Slow Buildings is een prettige Aoise-plaat, zoals heel vroeger Jesus The Marychain ze nog wel eens durfde te maken. WAD/Play it again Sam) GERARD VAN DEN BROEK goede thuisbasis geweest voor talentvolle muzikanten. De raï- muziek beleeft er hoogtij-da gen, zeker nu door de proble men in Algerije ook veel muzi kanten uit dat land westwaarts Z1jn getrokken en daar samen met hun Marokkaanse collega's bloeiende muziek-scene nebben opgebouwd. Van tijd °t tijd bereiken enkele van nun activiteiten ook de Westeu- cupese huiskamers. Dat is bijvoorbeeld het geval e de cd City No Mad van de Algerijnse muzikant -en ook Politiek activist en dissident - Hamid Baroudi. Gevlucht voor bijna zekere gevangenschap in zijn moederland, maakt Barou di tegenwoordig een mengeling van raï, house en popmuziek. Hij speelde in het verleden met de veel bekendere Algerijnen Cheb Khaled en Cheb Mami en kent met name in Duitsland een zekere bekendheid door op tredens met onder meer Her- bert Grönemeyer, met wie hij hij in 1991 een protest-concert tegen de Golfoorlog gaf. Met zijn debuut City No Mad kan Baroudi nu eindelijk zijn politieke activisme op cd bot vieren en refereert hij in elk nummer aan de huidige oor logssituatie in Algerije. In Song for Boudiaf bijvoorbeeld krijgt de vermoorde Algerijnse presi dent een lauwerkrans omdat hij in 1962 met zijn bevrijdingsle ger de Franse kolonialisten ver dreef. In Streets of Algiers klaagt Baroudi dat de Algerijn se overheid 'zijn kinderen in monsters veranderd heeft'. Overigens zingt hij dit allemaal in het Arabisch, dus wordt meezingen een beetje ingewik kelder. Ondanks de wat cynische en verbitterde teksten, is City No Mad echter toch een heel ple zierig klinkende plaat. Voor wie houdt van de muziek van Khaled en Mami, is dit zeker een aanrader. (Baraka/Rough Trade) GVDB IN ZIJN indrukwekkende loop baan van 27 jaar heeft Neil Young zich een grillig muzi kant getoond. Er waren ups en downs, meesterwerken werden gevolgd door merkwaardige miskleunen. Na het grote succes van Har vest Moon en Unplugged, waar op Young in de folk-country Pale Saints: bescheiden geluidswal. FOTO DAVID TONGE traditie zijn doorleefde getuige nissen afglegde, is er nu Sleeps with Angels, een plaat met een heel ander karakter. Zo is Neii nu eenmaal. Hij brengt zijn fans graag in verwarring. Samen met zijn oude makkers van Crazy Horse maakte hij een ingehouden, vaak sombere plaat. Nummers als My Heart (aan het begin), Western Hero, Train of Love en A Dream that can last (aan het slot) sluiten enigszins aan bij de unplugged- lijn, met dit verschil dat Youngs stem een beetje is weg- gegstopt tussen de stemmen van de anderen. Het is een groeps-album, zal de redene ring zijn geweest. Op andere momenten zingt Neil met een hoge, bijna kunstmatige stem, zoals hij dat deed in het num mer Philadelphia (bij de film). Het hart van Sleeps with An gels wordt gevormd door de lange nummers Change your mind, Blue Eden en Safeway Cart, waarop Neil, Frank Sam- pedro en Billy Talbot op de bekende wijze met hun gitaren wapperen. Het klinkt met gek, maar ook hier geldt dat er een zekere dofheid over het geluid ligt. Piece of crap, met punk achtig geschreeuw, is het enige snelle nummer op de plaat. Traagheid en ingehoudenheid maken dat Sleeps with Angels minder is dan je zou kunnen verwachten. Aan de andere kant hoor je dat Neil Young in een zeer vindingrijke periode zit. Als hij de juiste richting vindt, komen er zeker weer prachtige dingen. (Reprise). Emmylou Harris, generatie-ge- note van Young, verliet het ver trouwde Reprise-label. Haar laatste plaat, Cowgirls's Prayer, is uitgebracht door het Engelse Grapevine. Ook zij heeft een beetje moeite met haar muzikale richting. Ze werkte de laatste jaren met de Nash Ramblers aan een inte ressant blue grass repertoire, maar op de nieuwste plaat spe len deze instrumentalisten slechts een bijrol. Richard Ben nett laat zijn elektrische gitaar horen in nummers van o.a. To ny Joe White, Jesse Winchester en Leonard Cohen. Emmylou schreef zelf Prayer in open D en haalde de cd-titel uit Ballad of a runaway Horse van Cohen. De plaat bevat oude en nieuwe country, klinkt niet onaardig, maar mist opwindende momen ten. (Grapevine). DIRKVELLENGA TUSSEN 1851 en 1853 schreef Robert Schumann vier grote Balladen voor solisten, koor en orkest. Alle vier hebben deze Balladen de lengte van een symfonie. En symfonische pre tentie hebben ze ook: Schu mann was ervan overtuigd een geheel nieuw grootschalig gen re gevonden te hebben waarin hij, na vier symfonieën, een opera en een aantal grote ora toria, kwijt kon wat hij nog kwijt wilde. De Balladen dateren uit Schu- manns laatste scheppingsperio de, toen hij als dirigent verbon den was aan het symfonieor kest van Düsseldorf. De laatste van de vier balladen kon hij zelf niet meer dirigeren; hij was geestelijk en lichamelijk aan het einde. In 1854 werd hij in een psychiatrisch gesticht op genomen, 44 jaar oud, en hij stierf twee jaar later. Uit Schumanns oorspronkelijk jeugdig genie, de bron van een stroom pianowerken, liederen en kamermuziek (1830-1842), was een (nog altijd meer dan middelmatig) talent gegroeid, dat noest doorwerkte. Uit zijn laatste periode hoor je zelden iets uitgevoerd (tenzij het zwakke Celloconcert); daarom is deze dubbel-cd met Balladen een welkome en inte ressante productie. Verrassend ook, want zo ingezakt als wel eens wordt voorgesteld, was Schumanns artistieke potentie in de jaren '50 helemaal niet. De Balladen, op tekst van Uhland en Geibel, voeren ons naar voorchristelijke Germaan se tijden vol koningen, prinses sen, ridders 'en tovenarij. Ger maans, dat wil zeggen Duits. De Romantiek had nu eenmaal een sterk nationalistisch karak ter (ook in Nederland) en de Duitser Schumann vormde daarop geen uitzondering. (EMI 7 69453 2) HANS ROOSEBOOM DE HOOFDROL op de nieuw ste opname van Wagners Parsi fal speelt het orkest, het schit terend gedisciplineerd spelende orkest van de Metropolitan Opera in New York (de 'Met'), onder leiding van James Levi- ne. De vele orkest-passage in deze lange Wagner zijn de hoogte punten op deze set van 4 cd's, die Wagners zwanenzang weer geven. Een verhaal van lijden en verlossing, vol christelijke symboliek, zodat Wagners grootste vereerder Friedrich Nietzsche zich vol weerzin af wendde en uitriep: 'Wagner is christelijk geworden!' Parsifal, wordt altijd gezegd, roept zo veel emoties op, daar kun je slechts vóór of tegen zijn. Dat hoeft niet. Je kunt je namelijk niets aantrekken van het rare verhaal en je alleen concentreren op de fraaiste stukken in de muziek. De solisten zijn James Morris (Amfortas), Jan-Hendrik Roo- tering (Titurel), Kurt Moll (Gurnemanz), Ekkehard Wlas- hiha (Klingsor), Jessye Norman (Kundry), en zelfs Placido Do mingo doet het heel aardig in de titelrol. NB Als het orkest zo uitstekend tot zijn recht komt, dan ligt dat mede aan het hoge cijfer dat de kwaliteit van de opname ver dient. (DG 437 501-2) HR WOENSDAG 7 SEPTEMBER 1994 DEEL Denkt U nooit, sorry, maar hier heeft niemand iets mee te ma ken? Knikkend: „Oh ja, soms denk ik inderdaad, Jezus, Maria, dit had beter niet gepubliceerd kunnen worden. Maar ach, alles is zo relatief. Hoeveel mensen lezen zo'n artikel? Heel weinig, denk ik. Ik krijg zelden reacties op ferme uitspraken." Als zangeres gaat ze volgend jaar voor het eerst Engelse lied jes op cd zetten - dat nog wel, maar wat de televisie betreft, blijft ze het liefst in Vlaanderen actief. Ook Nederland trekt niet. De gasten in haar talkshow moe ten zich eerst en vooral op hun gemak voelen. Daarom gunt Margriet hen de tijd om even op temperatuur te komen, te wen nen aan de camera's, want maar al te vaak klappen mensen totaal in elkaar als de opnamen begin nen. Om die reden 'gaat' ze niet meer live. Maandag opnamen, dinsdag uitzending. Tante Margriet: „Mensen voelen zich snel bij mij thuis. Het is een raar fenomeen, maar in Vlaanderen kent iedereen me alsof ik hun zus ben, hun tante. Gisteren moest ik toevallig nog even in Antwerpen te zijn om affiches af te geven. Ik liep naar binnen en belandde midden in een receptie en dan is het meteen: 'ooooh Margrietje,, kom toch 'ns hier, m'n kinneke." En voor je het weet is het weer een paar uur later." „Ach, het geeft ook voldoening. De mensen zijn tegen mij altijd vriendelijk. Ze hebben mij graag en dat vind ik een ongelooflijk zalig gevoel. Dat maakt dat je kritiek ook kunt relativeren. Tenslotte is het voor die mensen dat je televisie maakt. Niet voor de pers." Zuster Van de Kaas in Medisch Centrum Muis. Van onze rtv-redactie Jeugdsentiment floreert op tv. Meneer De Uil spreekt de lieve beeldbuiskinderen sinds kort weer vanaf zijn tak toe. De KRO werpt de oude trouwe Paulus de Boskabouter in de strijd en bereidt de terugkeer voor van the famous Mister Ed, het sprekende paard, en Q Q. Maar ook lanceert de KRO spiksplinternieuwe programma's; de poppenserie Medisch Centrum Muis en de verhalen van Toon Tellegen. afSsi De kinderprogramma's van de KRO krijgen onderdak in Studio op Stelten, dat elke woensdag en zaterdagmiddag wordt gepre senteerd door Eric van Sauers en Thomas Acda. Medisch Centrum Muis is de naam van het ziekenhuis waarin de gelijknamige 26-delige pop penserie zich afspeelt. De grap pige reeks doet denken aan de Britse satire Spitting Image. Dat is niet verwonderlijk omdat de poppen door dezelfde man ge maakt zijn, door John Thirtle die ook werkte voor de Muppet Show. Met een beetje fantasie is de knap gemaakte reeks vol liefde, verdriet en jaloezie de eerste muizensoap te noemen. Het wel en wee van de beestjes wordt op de voet gevolgd. Zo maken we kennis met de gezellige zuster Van de Kaas, haar slaperige col lega De Geeuw, de strenge dok ter Prik, de dieven Platvoet en Knabbelaar. Vergeleken met Medisch Cen trum Muis komen de filmpjes van Paulus de Boskabouter, da terend uit het seizoen 1967/1968, ouderwets over. Paulus gaat bijna in zijn geheel op herhaling. Bijna, want vier van de 39 film pjes zijn te gehavend. De reeks is het werk van één man: Jean Dulieu, het pseudo niem van Jan van Oort. De voor malige concertviolist schreef de verhaaltjes, maakte de ingenieu ze poppen en bespeelde die ook FILMS GOES - Grand Theater 14 u. Duimelijntje. 20 u. Speed. HULST - De Koning van Engeland 14 u. De Aristokatten. 14 u. Duimelijntje. 14 u. The Flintstones. 20 u. Wolf. 20 u. Beverly Hills Cop 3. 20 u. Speed. 20 u. The cliënt. 20 u. Four weddings and a funeral. VLISSINGEN - Alhambra 1 14 en 20 u Speed. - Alhambra 2 14 u. The Flintstones. 20 u. The Beverly Hills Cop 3 - Alhambra 3 14 u. Blank check. 20 u. Four weddings and a funeral. - Alhambra 4 14 u. De Aristokatten. 20 u. Cowboy way. ANTWERPEN - Metropolis Zaal 1 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. What's eating Gilbert Grape. Zaal 2 - 14.30, 17, 20 en 22,30 u. La fille D'Artagnan. Zaal 3 - 14.30, 17, 20 u. Blank check. 22.30 u. Intersection. Zaal 4 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Four weddings and a funeral. Zaal 5 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Speed. Zaal 6 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Beverly Hills Cop 3 Zaal 7 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. The client. Zaal 8 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. The crow. Zaal 9 - 14.30, 17 u. Naked gun 3. 20 en 22.30 u. Blink Zaal 10 - 14.30, 17 en 22.30 u. Ace ventura: pet detective. 20 u. Romeo is bleeding. Zaal 11 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u Maverick. Zaal 12 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u The next karate kid Zaal 13 - 14.30, 17 u. Thumbeli- na. voor een groot deel. Ook deed Dulieu alle stemmetjes, zoals die reeds bekend waren van de radio uit de periode 1955-1964. De heks Euealypta, de uil Oehoe- boeroe en de kfaai Salomo ma ken zich op voor hun comeback. Nieuw is de verschijning van Maria Henneman: elke week zit ze op een tak in een grote boom. Vanaf die plek leest ze 26 poëti sche en humoristische verhalen voor van Toon Teilegen. Ze gaan over de eekhoorn en zijn vrien den in het bos. Herkenbare ge voelens voeren de boventoon: verlangen, geluk, verdriet, pijn en hoop. De schattige verhaaltjes onder de noemer 'Wat gebeurt er later?' zijn ook geschikt voor oudere kijkers. Martine van Os, die we kennen als mevrouw Dücker uit de reeks Oudenrijn en als Lieve Martine, gaat vanaf zaterdag 8 oktober voorlezen uit de Kijkbijbel. Daarvoor gaat ze met een paar kleuters op een trap zitten. Schattig is Noddy, een fraaie poppenserie van Britse bodem, waarmee de KRO in januari start. De grappige, charmante kabouter Noddy komt uit pren tenboeken, die Enid Blyton schreef in de jaren '50. In de tv-versie zijn de verhaaltjes aan gepast aan de tegenwoordige tijd. Halverwege het winterseizoen neemt Mister Ed, het beroemde paard, de plaats over van een al even fameuze dolfijn, Flipper. Nederland 1, 16.43 uur 20 u. Shadowlands. 22.30 u. This boys life. Zaal 14 - 14.30, 17 u. De Aristo katten. 20 u. Schindler's list. Zaal 15 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. The getaway. Zaal 16 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Frauds. Zaal 17 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. The Pelican brief. Zaal 18 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Speed. Zaal 19 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. The Flintstones. Zaal 20 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Escape from Absolom. Zaal 21 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. I love a man in uniform. Zaal 22 - 14.30, 17 u. We're back 20 en 22.30 u. Serial mom. GENT - Decascoop 14.30, 17, 20 en 22.30 u. The client. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Frauds. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Speed. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Gilbert Grape. 14 30, 17, 20 en 22.30 u^ Beverly Hills Cop 3. 20 en 22.30 u. Romeo is bleeding. 20 en 22.30 u. Maverick. 14.30 en 17 u. Blank check 14.30, 17, 20 en 22.30 u. The crow. 14.30, 17 u. Next karate kid. 22.30 u. Escape from Absolom. 14.30, 17, 20 en 22.30 u The Flintstones. 20 en 22.30 u. The getaway. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. 4 Wed dings a funeral. 14.30 en 17 u. The Aristocats. 14.30 en 17 u. Shadowlands. 20 u. Schindler's List. BRUGGE - Kennedy Komplex 14.30 en 20 u. Speed. 14.30 en 20 u. Beverly Hills Cop 3. 14 30 u. The next karate kid. 20 u. The crow. 20 u. Four weddings and a funeral. 14.30 u. Duimelijntje. KNOKKE - Beverly Screens 15 en 20 u. Speed. 15 en 20 u. Beverly Hills Cop 3. 20 u. The client. 15 en 20 u. The Flintstones. 15 u. De Aristokatten.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 19