DE STEM
'Zo'n molenpaard op de buis'
>ORE
TO
it word
UIT gids
van
Margriet Hermans, het geliefde boegbeeld van de Vlaamse televisie
sire
rnrrr
KRO brengt nieuwe en
stokoude jeugdseries
'0SERV1CE
140-13650
35-24 100 ISO
IRAMA CAMERA
Pale Saints
Hamid Baroudi
Marokko is altijd ai een
Neil Young
en Emmylou
Schumann
Parsifal
lode. Exclu-
n 1 c
C-V JL \J
lapcn. U kunt dement worden,
Irden. Het stukje vlak voor de
r met u? Wat wilt u? Wellicht
I uw omgeving bezig houden,
lilsverklarmgen en euthanasie.
„Veel mensen uit de zakenwereld
hebben er problemen mee als ik als
muzikant laat blijken dat ik begrijp
wat ze aan het doen zijn"
Chris Hinze. muzikant
ids
mI
ksen leven en dood'.
..m/v
envelop. AJs bijdrage in de portokosten
Postbus 978, 1000 AZ Amstetdatn.
OFER
Margriet Hermans (40) is
het boegbeeld van de
Belgische Radio en Tele
visie (BRT). Zangeres,
bandleidster, presenta
trice van een eigen praat
programma, disc jockey,
panellid, bewust onge
huwde moeder en wars
van alle grappen en grol
len over haar corpulente
uiterlijk. „Ik ben gewoon
dik, foert. Het is te ne
men of te laten."
DoorSusanne Groeneveld
Met grote passen komt ze haar
kantoortje in het centrum van
Turnhout binnengebeend. Groe
ne spijkerbroek, grijs t-shirt
XXL, platte schoenen. Ze bla
dert door de post, kijkt wat de
fax heeft uitgespuwd en speelt
dan wat met haar dochtertje
Celien van anderhalf die, met
een speen in haar mond, rond de
burelen dartelt. „Dag m'n lieve
zoeteke, dag m'n kleine poppe-
ke."
Vervolgens ploft ze in een grote
rieten stoel, in een van de zijka
mertjes. „Excuseer dat ik wat
verlaat ben", zegt ze. „Maar ik
moest even naar het postkantoor
en onderweg ben ik wel vijf keer
tegengehouden. Allemaal fami
lie. Ze waren blij dat ze mij nog
eens zagen. In de zomer ben ik
nauwelijks thuis. Tv-opnamen,
radioprogramma's, optredens,
soms wel drie in een weekeinde."
Ze zucht, beaamt dat ze een
zwaar vak heeft. „Maar ik heb
een goede fysiek. Geen goede
conditie, maar wel een sterk ge
stel."
Twaalf jaar geleden stond ze nog
als regentes (lerares) Frans, En
gels en geschiedenis voor de
klas. Zonder daar veel plezier
aan te beleven. Ze wist al heel
snel dat het onderwijs niet haar
levensbestemming was. „Ver
schrikkelijk, zo uitzichtsloos, al
tijd maar hetzelfde, jaar in, jaar
uit. Als ik dat tot mijn zestigste
had moeten doen, had ik me
beter van kant kunnen maken.
Knokken
Geen moment had ze toen kun
nen bevroeden daar haar leven
zo'n grote wending zou nemen.
Het begon allemaal met haar
deelneming aan de Belgische
pre-selecties voor het Eurovisie-
p.s. 8.95
stuk:
„Het heeft me hard gemaakt.
Heel mijn leven heb ik veel kri
tiek gekregen vanwege mijn fy
siek. Als kind al moest ik mij Openhartig
daartegen wapenen. Oh ja, na- r
tuurlijk heb ik diëten gevolgd. Ik
ben ook afgevallen. Vijftig kilo,
zestig kilo, maar ik werd er niet
gelukkiger door. Tenslotte heb ik
gezegd: ik ben dik, foert, het is te
nemen of te laten."
zorgen nu voor de opvang als
Margriet door het land zwerft.
Margriet Hermans: „De mensen hebben mij graag".
FOTO ARCHIEF DE STEM
songfestival in 1987 en het
mondde uit in wat ze nu is: de
koningin van het Vlaamse amu
sement, de lieveling van het gro
te publiek. Met eigen televisie-
en radioprogramma's, goed ver
kopende cd's vol Nederlandstali
ge luisterliedjes en eigenlijk
nauwelijks ti]d voor interviews.
„Het is ongelooflijk", moet ze
toegeven. „Maar het is me niet
komen aanwaaien, hoor. Ik heb
er voor moeten knokken. Omdat
ik vrouw ben, maar vooral ook
omdat ik niet aan het ideale
schoonheidsbeeld voldoe. Bij de
televisie werken doorgaans van
die afgeborstelde types, tot in de
puntjes perfect. En dan gooien
ze ineens zo'n molenpaard op de
buis. De mensen wisten niet wat
ze zagen. In het begin van mijn
zangcarrière was dat precies zo:
zo'n zaal was een en al verba
zing. De eerste twee liedjes hoor
de niemand. Het publiek keek de
ogen uit: 'wat krijgen we nou?
En tiens, ze kan nog zingen
ook'."
Zelfbescherming
Ze lacht, buldert eigenlijk. Vindt
het geen probleem om over haar
corpulente uiterlijk te praten.
Sterker nog, haar hele shows
lardeert ze met grappen en grol
len over overgewicht en diëten.
Uit een soort zelfbescherming,
om vervelende opmerkingen en
misselijke moppen voor te blij-
Unfair
Geen gemakkelijk proces, bekent
ze, omdat mensen vrijwel altijd
op hun uiterlijk worden beoor
deeld. „Dat is zo oneerlijk, zo
unfair. Ik denk dat dikke men
sen, vooral als ze jong zijn, me
nige harde noot moeten kraken.
Onlangs had ik een jong meisje
in mijn show dat ook heel dik
was. Ze zei dat ze aan mannen
geen tekort had, maar ik denk
dat ze een rolleke speelde. Want
zelf heb ik daar wel problemen
mee gehad. Je kunt wel verliefd
worden, maar als ge zo dik zijt,
wordt die liefde lang niet altijd
beantwoord en dat is verschrik
kelijk frustrerend."
Tol
Inmiddels maalt ze niet meer om
de ruim 120 kilo die ze mee moet
torsen. Ze eet waar ze zin in
heeft, drinkt waar ze zin 'in
heeft, geniet van het leven en
heeft lak aan wat de media over
haar schrijven. Want dat is de
tol van bekendheid. Je wordt
publiek bezit, eigendom van de
massa. Toen Margriet tweeën
half jaar geleden koos voor een
bewust ongehuwd moederschap,
stonden de kranten en de roddel
bladen daar vol van. Er werd
gegist naar de vader van het
kind en toen Celien vorig jaar
maart werd geboren was die
blijde gebeurtenis voorpagina
nieuws in alle kranten. s
Ze is niet bang dat ook haar
dochtertje aandacht te kort zal
komen. De weinige dagen dat ze
vrij is, probeert ze thuis in Turn
hout te zijn. Geen afspraken,
geen uitstapjes. Voor de geboor
te van Celien had ze zich voorge
nomen minder te gaan werken,
maar daar is ze op teruggeko
men. „Ik ben een workaholic.
Als ik thuis zit, word ik gek. Ik
heb echt geprobeerd mijn leven
aan te passen. Maar sorry voor
Celientje, ik kan het met."
Haar broer, schoonzus en haar
administratief medewerker Pol
Ze is openhartig, gaat geen enkel
onderwerp uit de weg. Of het nu
over relaties gaat of over seks,
Margriet doet er niet moeilijk
over. In de Playboy vertelde ze
twee jaar geleden zonder
schroom over haar seksleven,
haar erotische fantasieën en
haar frustraties.
DE FORMATIE The Pale
Saints is een exponent van de
recentste Britse gitaar-stro
ming. Nadat eind jaren tachtig
groepen uit Manchester met
vlotte, dansbare liedjes - de
'Manchester-sound' - het roer
van de Londense pop-scene
hadden overgenomen, was er
begin jaren negentig natuurlijk
weer een 'hardere' reactie uit
Londen te verwachten. Die
kwam er met groepen als Ned's
Atomic Dustbin, James en The
Pale Saints.
Deze laatste groep, onder lei
ding van gitariste/zangeres Me-
riel Barham, maakt noisy en
tegelijkertijd dromerige gitaar
rock. Op hun nieuwste cd Slow
Buildings worden de gitaren
continu in overdrive en met
veel vervorming gespeeld, maar
toch klinkt de muziek nergens
echt hard of agressief zoals bij
metal. Eerder trekken de Pale
Saints een bescheiden geluids
wal op, die met elk nummer
hypnotiserender wordt.
Slow Buildings is een prettige
Aoise-plaat, zoals heel vroeger
Jesus The Marychain ze nog
wel eens durfde te maken.
WAD/Play it again Sam)
GERARD VAN DEN BROEK
goede thuisbasis geweest voor
talentvolle muzikanten. De raï-
muziek beleeft er hoogtij-da
gen, zeker nu door de proble
men in Algerije ook veel muzi
kanten uit dat land westwaarts
Z1jn getrokken en daar samen
met hun Marokkaanse collega's
bloeiende muziek-scene
nebben opgebouwd. Van tijd
°t tijd bereiken enkele van
nun activiteiten ook de Westeu-
cupese huiskamers.
Dat is bijvoorbeeld het geval
e de cd City No Mad van de
Algerijnse muzikant -en ook
Politiek activist en dissident -
Hamid Baroudi. Gevlucht voor
bijna zekere gevangenschap in
zijn moederland, maakt Barou
di tegenwoordig een mengeling
van raï, house en popmuziek.
Hij speelde in het verleden met
de veel bekendere Algerijnen
Cheb Khaled en Cheb Mami en
kent met name in Duitsland
een zekere bekendheid door op
tredens met onder meer Her-
bert Grönemeyer, met wie hij
hij in 1991 een protest-concert
tegen de Golfoorlog gaf.
Met zijn debuut City No Mad
kan Baroudi nu eindelijk zijn
politieke activisme op cd bot
vieren en refereert hij in elk
nummer aan de huidige oor
logssituatie in Algerije. In Song
for Boudiaf bijvoorbeeld krijgt
de vermoorde Algerijnse presi
dent een lauwerkrans omdat hij
in 1962 met zijn bevrijdingsle
ger de Franse kolonialisten ver
dreef. In Streets of Algiers
klaagt Baroudi dat de Algerijn
se overheid 'zijn kinderen in
monsters veranderd heeft'.
Overigens zingt hij dit allemaal
in het Arabisch, dus wordt
meezingen een beetje ingewik
kelder.
Ondanks de wat cynische en
verbitterde teksten, is City No
Mad echter toch een heel ple
zierig klinkende plaat. Voor
wie houdt van de muziek van
Khaled en Mami, is dit zeker
een aanrader. (Baraka/Rough
Trade)
GVDB
IN ZIJN indrukwekkende loop
baan van 27 jaar heeft Neil
Young zich een grillig muzi
kant getoond. Er waren ups en
downs, meesterwerken werden
gevolgd door merkwaardige
miskleunen.
Na het grote succes van Har
vest Moon en Unplugged, waar
op Young in de folk-country
Pale Saints: bescheiden geluidswal.
FOTO DAVID TONGE
traditie zijn doorleefde getuige
nissen afglegde, is er nu Sleeps
with Angels, een plaat met een
heel ander karakter. Zo is Neii
nu eenmaal. Hij brengt zijn
fans graag in verwarring.
Samen met zijn oude makkers
van Crazy Horse maakte hij een
ingehouden, vaak sombere
plaat. Nummers als My Heart
(aan het begin), Western Hero,
Train of Love en A Dream that
can last (aan het slot) sluiten
enigszins aan bij de unplugged-
lijn, met dit verschil dat
Youngs stem een beetje is weg-
gegstopt tussen de stemmen
van de anderen. Het is een
groeps-album, zal de redene
ring zijn geweest. Op andere
momenten zingt Neil met een
hoge, bijna kunstmatige stem,
zoals hij dat deed in het num
mer Philadelphia (bij de film).
Het hart van Sleeps with An
gels wordt gevormd door de
lange nummers Change your
mind, Blue Eden en Safeway
Cart, waarop Neil, Frank Sam-
pedro en Billy Talbot op de
bekende wijze met hun gitaren
wapperen. Het klinkt met gek,
maar ook hier geldt dat er een
zekere dofheid over het geluid
ligt. Piece of crap, met punk
achtig geschreeuw, is het enige
snelle nummer op de plaat.
Traagheid en ingehoudenheid
maken dat Sleeps with Angels
minder is dan je zou kunnen
verwachten. Aan de andere
kant hoor je dat Neil Young in
een zeer vindingrijke periode
zit. Als hij de juiste richting
vindt, komen er zeker weer
prachtige dingen. (Reprise).
Emmylou Harris, generatie-ge-
note van Young, verliet het ver
trouwde Reprise-label. Haar
laatste plaat, Cowgirls's
Prayer, is uitgebracht door het
Engelse Grapevine. Ook zij
heeft een beetje moeite met
haar muzikale richting.
Ze werkte de laatste jaren met
de Nash Ramblers aan een inte
ressant blue grass repertoire,
maar op de nieuwste plaat spe
len deze instrumentalisten
slechts een bijrol. Richard Ben
nett laat zijn elektrische gitaar
horen in nummers van o.a. To
ny Joe White, Jesse Winchester
en Leonard Cohen. Emmylou
schreef zelf Prayer in open D
en haalde de cd-titel uit Ballad
of a runaway Horse van Cohen.
De plaat bevat oude en nieuwe
country, klinkt niet onaardig,
maar mist opwindende momen
ten. (Grapevine).
DIRKVELLENGA
TUSSEN 1851 en 1853 schreef
Robert Schumann vier grote
Balladen voor solisten, koor en
orkest. Alle vier hebben deze
Balladen de lengte van een
symfonie. En symfonische pre
tentie hebben ze ook: Schu
mann was ervan overtuigd een
geheel nieuw grootschalig gen
re gevonden te hebben waarin
hij, na vier symfonieën, een
opera en een aantal grote ora
toria, kwijt kon wat hij nog
kwijt wilde.
De Balladen dateren uit Schu-
manns laatste scheppingsperio
de, toen hij als dirigent verbon
den was aan het symfonieor
kest van Düsseldorf. De laatste
van de vier balladen kon hij
zelf niet meer dirigeren; hij was
geestelijk en lichamelijk aan
het einde. In 1854 werd hij in
een psychiatrisch gesticht op
genomen, 44 jaar oud, en hij
stierf twee jaar later.
Uit Schumanns oorspronkelijk
jeugdig genie, de bron van een
stroom pianowerken, liederen
en kamermuziek (1830-1842),
was een (nog altijd meer dan
middelmatig) talent gegroeid,
dat noest doorwerkte.
Uit zijn laatste periode hoor je
zelden iets uitgevoerd (tenzij
het zwakke Celloconcert);
daarom is deze dubbel-cd met
Balladen een welkome en inte
ressante productie. Verrassend
ook, want zo ingezakt als wel
eens wordt voorgesteld, was
Schumanns artistieke potentie
in de jaren '50 helemaal niet.
De Balladen, op tekst van
Uhland en Geibel, voeren ons
naar voorchristelijke Germaan
se tijden vol koningen, prinses
sen, ridders 'en tovenarij. Ger
maans, dat wil zeggen Duits.
De Romantiek had nu eenmaal
een sterk nationalistisch karak
ter (ook in Nederland) en de
Duitser Schumann vormde
daarop geen uitzondering. (EMI
7 69453 2)
HANS ROOSEBOOM
DE HOOFDROL op de nieuw
ste opname van Wagners Parsi
fal speelt het orkest, het schit
terend gedisciplineerd spelende
orkest van de Metropolitan
Opera in New York (de 'Met'),
onder leiding van James Levi-
ne.
De vele orkest-passage in deze
lange Wagner zijn de hoogte
punten op deze set van 4 cd's,
die Wagners zwanenzang weer
geven. Een verhaal van lijden
en verlossing, vol christelijke
symboliek, zodat Wagners
grootste vereerder Friedrich
Nietzsche zich vol weerzin af
wendde en uitriep: 'Wagner is
christelijk geworden!'
Parsifal, wordt altijd gezegd,
roept zo veel emoties op, daar
kun je slechts vóór of tegen
zijn. Dat hoeft niet. Je kunt je
namelijk niets aantrekken van
het rare verhaal en je alleen
concentreren op de fraaiste
stukken in de muziek.
De solisten zijn James Morris
(Amfortas), Jan-Hendrik Roo-
tering (Titurel), Kurt Moll
(Gurnemanz), Ekkehard Wlas-
hiha (Klingsor), Jessye Norman
(Kundry), en zelfs Placido Do
mingo doet het heel aardig in
de titelrol.
NB Als het orkest zo uitstekend
tot zijn recht komt, dan ligt dat
mede aan het hoge cijfer dat de
kwaliteit van de opname ver
dient. (DG 437 501-2)
HR
WOENSDAG 7 SEPTEMBER 1994 DEEL
Denkt U nooit, sorry, maar hier
heeft niemand iets mee te ma
ken?
Knikkend: „Oh ja, soms denk ik
inderdaad, Jezus, Maria, dit had
beter niet gepubliceerd kunnen
worden. Maar ach, alles is zo
relatief. Hoeveel mensen lezen
zo'n artikel? Heel weinig, denk
ik. Ik krijg zelden reacties op
ferme uitspraken."
Als zangeres gaat ze volgend
jaar voor het eerst Engelse lied
jes op cd zetten - dat nog wel,
maar wat de televisie betreft,
blijft ze het liefst in Vlaanderen
actief. Ook Nederland trekt niet.
De gasten in haar talkshow moe
ten zich eerst en vooral op hun
gemak voelen. Daarom gunt
Margriet hen de tijd om even op
temperatuur te komen, te wen
nen aan de camera's, want maar
al te vaak klappen mensen totaal
in elkaar als de opnamen begin
nen. Om die reden 'gaat' ze niet
meer live. Maandag opnamen,
dinsdag uitzending.
Tante
Margriet: „Mensen voelen zich
snel bij mij thuis. Het is een raar
fenomeen, maar in Vlaanderen
kent iedereen me alsof ik hun
zus ben, hun tante. Gisteren
moest ik toevallig nog even in
Antwerpen te zijn om affiches af
te geven. Ik liep naar binnen en
belandde midden in een receptie
en dan is het meteen: 'ooooh
Margrietje,, kom toch 'ns hier,
m'n kinneke." En voor je het
weet is het weer een paar uur
later."
„Ach, het geeft ook voldoening.
De mensen zijn tegen mij altijd
vriendelijk. Ze hebben mij graag
en dat vind ik een ongelooflijk
zalig gevoel. Dat maakt dat je
kritiek ook kunt relativeren.
Tenslotte is het voor die mensen
dat je televisie maakt. Niet voor
de pers."
Zuster Van de Kaas in Medisch Centrum Muis.
Van onze rtv-redactie
Jeugdsentiment floreert op tv. Meneer De Uil spreekt de lieve
beeldbuiskinderen sinds kort weer vanaf zijn tak toe. De KRO
werpt de oude trouwe Paulus de Boskabouter in de strijd en
bereidt de terugkeer voor van the famous Mister Ed, het
sprekende paard, en Q Q. Maar ook lanceert de KRO
spiksplinternieuwe programma's; de poppenserie Medisch
Centrum Muis en de verhalen van Toon Tellegen.
afSsi
De kinderprogramma's van de
KRO krijgen onderdak in Studio
op Stelten, dat elke woensdag
en zaterdagmiddag wordt gepre
senteerd door Eric van Sauers en
Thomas Acda.
Medisch Centrum Muis is de
naam van het ziekenhuis waarin
de gelijknamige 26-delige pop
penserie zich afspeelt. De grap
pige reeks doet denken aan de
Britse satire Spitting Image. Dat
is niet verwonderlijk omdat de
poppen door dezelfde man ge
maakt zijn, door John Thirtle die
ook werkte voor de Muppet
Show.
Met een beetje fantasie is de
knap gemaakte reeks vol liefde,
verdriet en jaloezie de eerste
muizensoap te noemen. Het wel
en wee van de beestjes wordt op
de voet gevolgd. Zo maken we
kennis met de gezellige zuster
Van de Kaas, haar slaperige col
lega De Geeuw, de strenge dok
ter Prik, de dieven Platvoet en
Knabbelaar.
Vergeleken met Medisch Cen
trum Muis komen de filmpjes
van Paulus de Boskabouter, da
terend uit het seizoen 1967/1968,
ouderwets over. Paulus gaat
bijna in zijn geheel op herhaling.
Bijna, want vier van de 39 film
pjes zijn te gehavend.
De reeks is het werk van één
man: Jean Dulieu, het pseudo
niem van Jan van Oort. De voor
malige concertviolist schreef de
verhaaltjes, maakte de ingenieu
ze poppen en bespeelde die ook
FILMS
GOES
- Grand Theater
14 u. Duimelijntje.
20 u. Speed.
HULST
- De Koning van Engeland
14 u. De Aristokatten.
14 u. Duimelijntje.
14 u. The Flintstones.
20 u. Wolf.
20 u. Beverly Hills Cop 3.
20 u. Speed.
20 u. The cliënt.
20 u. Four weddings and a funeral.
VLISSINGEN
- Alhambra 1
14 en 20 u Speed.
- Alhambra 2
14 u. The Flintstones.
20 u. The Beverly Hills Cop 3
- Alhambra 3
14 u. Blank check.
20 u. Four weddings and a funeral.
- Alhambra 4
14 u. De Aristokatten.
20 u. Cowboy way.
ANTWERPEN
- Metropolis
Zaal 1 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
What's eating Gilbert Grape.
Zaal 2 - 14.30, 17, 20 en 22,30 u.
La fille D'Artagnan.
Zaal 3 - 14.30, 17, 20 u. Blank
check.
22.30 u. Intersection.
Zaal 4 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
Four weddings and a funeral.
Zaal 5 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
Speed.
Zaal 6 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
Beverly Hills Cop 3
Zaal 7 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
The client.
Zaal 8 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
The crow.
Zaal 9 - 14.30, 17 u. Naked gun 3.
20 en 22.30 u. Blink
Zaal 10 - 14.30, 17 en 22.30 u.
Ace ventura: pet detective.
20 u. Romeo is bleeding.
Zaal 11 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u
Maverick.
Zaal 12 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u
The next karate kid
Zaal 13 - 14.30, 17 u. Thumbeli-
na.
voor een groot deel. Ook deed
Dulieu alle stemmetjes, zoals die
reeds bekend waren van de radio
uit de periode 1955-1964. De
heks Euealypta, de uil Oehoe-
boeroe en de kfaai Salomo ma
ken zich op voor hun comeback.
Nieuw is de verschijning van
Maria Henneman: elke week zit
ze op een tak in een grote boom.
Vanaf die plek leest ze 26 poëti
sche en humoristische verhalen
voor van Toon Teilegen. Ze gaan
over de eekhoorn en zijn vrien
den in het bos. Herkenbare ge
voelens voeren de boventoon:
verlangen, geluk, verdriet, pijn
en hoop. De schattige verhaaltjes
onder de noemer 'Wat gebeurt er
later?' zijn ook geschikt voor
oudere kijkers.
Martine van Os, die we kennen
als mevrouw Dücker uit de reeks
Oudenrijn en als Lieve Martine,
gaat vanaf zaterdag 8 oktober
voorlezen uit de Kijkbijbel.
Daarvoor gaat ze met een paar
kleuters op een trap zitten.
Schattig is Noddy, een fraaie
poppenserie van Britse bodem,
waarmee de KRO in januari
start. De grappige, charmante
kabouter Noddy komt uit pren
tenboeken, die Enid Blyton
schreef in de jaren '50. In de
tv-versie zijn de verhaaltjes aan
gepast aan de tegenwoordige
tijd.
Halverwege het winterseizoen
neemt Mister Ed, het beroemde
paard, de plaats over van een al
even fameuze dolfijn, Flipper.
Nederland 1, 16.43 uur
20 u. Shadowlands.
22.30 u. This boys life.
Zaal 14 - 14.30, 17 u. De Aristo
katten.
20 u. Schindler's list.
Zaal 15 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
The getaway.
Zaal 16 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
Frauds.
Zaal 17 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
The Pelican brief.
Zaal 18 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
Speed.
Zaal 19 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
The Flintstones.
Zaal 20 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
Escape from Absolom.
Zaal 21 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u.
I love a man in uniform.
Zaal 22 - 14.30, 17 u. We're back
20 en 22.30 u. Serial mom.
GENT
- Decascoop
14.30, 17, 20 en 22.30 u. The client.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Frauds.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Speed.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Gilbert
Grape.
14 30, 17, 20 en 22.30 u^ Beverly
Hills Cop 3.
20 en 22.30 u. Romeo is bleeding.
20 en 22.30 u. Maverick.
14.30 en 17 u. Blank check
14.30, 17, 20 en 22.30 u. The crow.
14.30, 17 u. Next karate kid.
22.30 u. Escape from Absolom.
14.30, 17, 20 en 22.30 u The
Flintstones.
20 en 22.30 u. The getaway.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. 4 Wed
dings a funeral.
14.30 en 17 u. The Aristocats.
14.30 en 17 u. Shadowlands.
20 u. Schindler's List.
BRUGGE
- Kennedy Komplex
14.30 en 20 u. Speed.
14.30 en 20 u. Beverly Hills Cop 3.
14 30 u. The next karate kid.
20 u. The crow.
20 u. Four weddings and a funeral.
14.30 u. Duimelijntje.
KNOKKE
- Beverly Screens
15 en 20 u. Speed.
15 en 20 u. Beverly Hills Cop 3.
20 u. The client.
15 en 20 u. The Flintstones.
15 u. De Aristokatten.